Europees e-justitieportaal

Bijzonderheden van de zaak
- Nationaal ID: Commercial Court of Brussels, 23 April 2008
- Lidstaat: België
- Gangbare benaming:N/A
- Soort beslissing: Rechterlijke beslissing, eerste aanleg
- Datum beslissing: 23/04/2008
- Gerecht: Rechtbank van Koophandel te Brussel / Cour de Commerce de Bruxelles
- Onderwerp:
- Eiser: Feprabel (association of Belgian insurance companies and financial advisors)
- Verweerder: ING België
- Trefwoorden: insurance policy, material information, misleading omissions, nature of the trader

Richtlijnartikelen

Unfair Commercial Practices Directive, Chapter 2, Section 1, Article 7, 1.
Koptekst

(1) In the context of an invitation to purchase, the registration number of an insurance company is a material information, because it is imposed by article 12 of Directive 2002/92/EC on insurance mediation (as referred to in article 7.5 and Annex II of the UCP Directive).

(2) Omitting the official insurance registration number in advertisements does not mislead the consumer when this number can be consulted on the accompanying website.

(3) An insurance intermediary which does not explicitly state in an advertisement that it acts as an insurance intermediary, does not mislead the consumer.
Feiten

Through various channels (including news papers, magazines, websites, posters, barriers in public parking lots, and gadgets such as ice scrapers and calendars), the defendant made publicity for the car insurance services of its foreign affiliate.

The plaintiff argued that:

(1) the publicity was misleading, because the official insurance registration number of the defendant was not mentioned on every type of publicity;

(2) the defendant misled the consumer with respect to its identity and nature, because the publicity did not explicitly mention that the defendant acts as an insurance intermediary, promoting the insurance services of an affiliate.
Juridische kwestie

(1) Is an omission of the official insurance registration number in insurance publicity a misleading omission?

(2) Does a trader commit a misleading commercial practice when its publicity does not explicitly state that it is acting as an insurance intermediary (which promotes the insurance services of a third party instead of its own services)?
Uitspraak

(1) The court first considered that, in the context of an invitation to purchase, the registration number is material information, because it is imposed by article 12 of Directive 2002/92/EC on insurance mediation (as referred to in article 7.5 and Annex II of the UCP Directive).

The court also considered that outside this context, the registration number qualifies as material information.

However, the court then considered that the omission of the registration number is justified because the registration number is displayed on the accompanying website (which can be easily retrieved by an average consumer), and also because some publicity mediums (such as the ice scraper) face space limitations.

The court also considered that the omission of the registration number does not impact the transactional decision of the consumer.

(2) The consumer is not misled by the fact that the publicity does not explicitly state that defendant acts as an insurance intermediary, as such does not impact the transactional decision of the consumer.

Integrale tekst: Integrale tekst
Verwante zaken

Geen resultaten
Rechtsleer

Geen resultaten
Resultaat

The claims were dismissed

Integrale tekst

De vordering vanwege eisende partijen strekt ertoe

(1) vast te stellen dat verweerster de artikelen 54, 77, 83ter, 83sexies, 94/2, 2°-4°, 94/5, 94/7 en 94/3 W.H.P.C. schendt, evenals de artikelen ibis § 12bis en 12ter van de Wet van 27 maart 1995 betreffende de verzekeringsbemiddeling en de distributie van verzekeringen, door:

(tijdschriften en kranten)

• in dagbladen en tijdschriften reclame te voeren waarin niet of niet op duidelijke en leesbare wijze wordt vermeld dat verweerster een verzekeringstussenpersoon is en onder welk erkenningsnummer verweerster is ingeschreven bij de C.B.F.A.;

• in dagbladen en tijdschriften reclame te voeren waarin de consument er niet uitdrukkelijk op wordt gewezen dat verweerster optreedt als tussenpersoon voor een buitenlandse verzekeraar;

• in dagbladen en tijdschriften reclame te voeren waarin de normaal aandachtige lezer van deze reclame er (onder andere door het gebruik van de afkorting nv voor de benaming van de vennootschap van de verzekeraar) geen kennis zal kunnen hebben van het feit dat verweerster optreedt als tussenpersoon voor een buitenlandse verzekeraar;

• in dagbladen en tijdschriften reclame te voeren waarin men zich voorstelt als onafhankelijke verzekeringsmakelaar, terwijl men in werkelijkheid een verzekeringsagent is die slechts met één verzekeraar samenwerkt voor wat het aanbieden van autoverzekeringen betreft;

• in de reclame niet te voldoen aan de informatievoorschriften van artikel 12bis van de Wet 27 maart 1995;

(website)

• bij de reclame in dagbladen en op de website (weliswaar op onduidelijke, onleesbare en verdoken wijze) te vermelden dat men verzekeringsmakelaar is (en per definitie dus onafhankelijk is van de verzekeraars), terwijl men dit in werkelijkheid niet is en derhalve niet aan de wettelijke voorwaarden voldoet om zichzelf makelaar te noemen;

• op de website www.ing.be en www.ingauto.be niet op de eerste bladzijde en evenmin op elke daaropvolgende bladzijde waarop men kan doorklikken te vermelden (1) dat men optreedt als verzekeringstussenpersoon, (2) dat men erkend werd door de C.B.F.A. onder nummer 12381A, (3) voor welke verzekeraars men optreedt als tussenpersoon en (4) welke verzekeringsonderneming het betreffende verzekeringsproduct in werkelijkheid aanbiedt;

• op de website herhaaldelijk te spreken over de «ING autoverzekering» waardoor men de indruk wekt dat men zelf als verkoper van deze dienst en derhalve als verzekeraar optreedt;

• de consument via de website aan te sporen om online een verzekeringsovereenkomst te onderschrijven (uw autoverzekering direct afsluiten) en hem daarbij gratis een abonnement aan te bieden op het internetbanking programma «Home Bank», hetgeen een verboden gezamenlijk aanbod uitmaakt;

• via de website slechts in zeer kleine lettertjes in «Legal information» te voorzien en de bladzijde waarop men dan kan doorklikken, te laten beginnen met de (enige) titel «gebruiksvoorwaarden van de website van ING» waardoor men niet voldoet aan de wettelijke informatieplicht;

• enkel en alleen op de laatste bladzijden van deze «Legal information» (dewelke de gemiddelde consument niet zal raadplegen noch lezen) informatie te verschaffen aangaande de identiteit van verzekeraars en verzekeringstussenpersonen;

• op deze bladzijden van «Legal information» verouderde informatie te verschaffen aan het publiek, onder meer door de verwijzingen naar de niet meer bestaande Controledienst der verzekeringen en de niet meer bestaande Commissie voor Bank- en Financiewezen;

• op deze bladzijden van «Legal information» niet te vermelden dat men optreedt als tussenpersoon voor de buitenlandse verzekeraar ING Insurance Services, verzekeraar naar Nederlands recht;

• in de aankondigingen op de website niet te voldoen aan de informatievoorschriften van arti

Rechtspraak

Integrale tekst