10 Μαΐου, 2019
[Μ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, ΠΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
A.S.A. FARMAKAS TABLE WATER LTD
Αιτητές,
-ΚΑΙ-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
.........
Σ. Σάββα, για Α. Σ. Παπαντωνίου, για Παπαντωνίου & Παπαντωνίου Δ.Ε.Π.Ε., για τους αιτητές
Ε. Νεοφύτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. Καλλιγέρου, ΠΔΔ.: Οι αιτητές αιτούνται απόφασης του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 23/7/2015 με την οποία τους επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο ύψους €4.000 είναι άκυρη και στερείται οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Οι αιτητές είναι Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης, με αντικείμενο δραστηριοτήτων την παροχή, συσκευασία και διανομή εμφιαλωμένου και/ή επιτραπέζιου νερού και συναφών προϊόντων, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων.
Μετά από παράπονο που έλαβαν από καταναλωτή, στο οποίο αναφερόταν ότι στην κυπριακή αγορά πωλούνται λιποβαρείς συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού, οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν σε διεξαγωγή έρευνας για την εμπορική πρακτική που ακολούθησαν οι αιτητές για τα συγκεκριμένα προϊόντα. Συγκεκριμένα, στις 23/6/2014 και 30/6/2014, οι καθ' ων η αίτηση προχώρησαν σε δειγματοληψία συσκευασιών εμφιαλωμένου νερού, με ονομαστική ποσότητα 10 λίτρα και ημερομηνία παραγωγής 9/5/2014 και με επιστολή τους ημερομηνίας 3/9/2014, ενημέρωσαν τους αιτητές ότι διαπιστώθηκε ότι η διακύμανση του καθαρού περιεχομένου σε ml, για τα δείγματα της εταιρείας τους, ήταν ελάχιστο 9644,1 και μέγιστο 9747,0. Περαιτέρω, τους ανέφεραν ότι προέκυψε αρνητικό σφάλμα ελάχιστο -253,1ml και μέγιστο -355,0ml, ήτοι αρνητικό σφάλμα πέραν του επιτρεπόμενου ορίου για τις συσκευασίες των 10L, το οποίο είναι 150ml.
Με απαντητική επιστολή ημερομηνίας 16/9/2014, οι αιτητές ανέφεραν ότι δεν υπήρχε οποιαδήποτε σκοπιμότητα εκ μέρους τους και ότι το πρόβλημα «πιθανό να προέκυψε από λάθος στην παραγωγή, κατά την αυτόματη εμφιάλωση, με αποτέλεσμα μια πάρα πολύ μικρή ποσότητα συσκευασιών με ελλιπές περιεχόμενο να έχει διοχετευθεί στην αγορά». Ο λόγος, εξηγούν εκ των υστέρων οι αιτητές, για τον οποίο ανέφεραν τα πιο πάνω, ήταν διότι έδωσαν πίστη στο λειτουργό, ο οποίος τους ενημέρωσε ότι τα δείγματα νερού ανήκαν σε αυτούς και/ή επειδή θεώρησαν ότι αυτά που τους ενημέρωσε ήταν σωστά. Στην πραγματικότητα, όμως, όπως εξηγούν οι αιτητές ενήργησαν υπό το «καθεστώς πλάνης», καθότι δεν τέθηκαν υπόψη τους όλα τα στοιχεία της υπόθεσης.
Στις 11/11/2014, οι καθ' ων η αίτηση έστειλαν νέα επιστολή στους αιτητές, με την οποία τους κάλεσαν όπως τους ενημερώσουν, πόσες συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού, με ονομαστική ποσότητα 10 λίτρα, της παρτίδας παραγωγής με «ημερομηνία παραγωγής 9/5/14» και «ημερομηνία ανάλωσης πριν από 9/5/15» στην οποία εντοπίστηκε το πρόβλημα, διοχετεύτηκαν στην κυπριακή αγορά και αν υπήρξε το ίδιο πρόβλημα και σε άλλες παρτίδες παραγωγής.
Οι αιτητές απάντησαν με επιστολή ημερομηνίας 18/11/2014, στην οποία ανέφεραν ότι η συνολική παραγωγή στην οποία παρουσιάστηκε το πρόβλημα ήταν 1091 μπουκάλες. Επίσης, οι αιτητές ανέφεραν στην ίδια επιστολή τους, ότι το πρόβλημα που υπήρξε, εντοπίστηκε και διορθώθηκε μια ώρα μετά την έναρξη της παραγωγής, με αποτέλεσμα να διοχετευτούν στην αγορά περίπου 250 με 300 ελλιπείς μπουκάλες νερού.
Με επιστολή ημερομηνίας 23/7/2015, οι καθ' ων η αίτηση επέβαλαν στους αιτητές διοικητικό πρόστιμο ύψους €4.000 αναφέροντας ότι διαπιστώθηκε παράβαση του άρθρου 5 των περί των Αθέμιτων Εμπορικών Πρακτικών των Επιχειρήσεων προς τους Καταναλωτές Νόμου Ν. 103(Ι)/2007, καθώς η σήμανση που έφεραν κάποιες συσκευασίες για ονομαστική ποσότητα 10 λίτρα, περιελάμβαναν εσφαλμένες πληροφορίες και ήταν επομένως αναληθής.
Στις 10/9/2015, οι αιτητές υπέβαλαν ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης των καθ' ων η αίτηση η οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη, με σχετική επιστολή του Υπουργού Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού ημερομηνίας 29/9/2015.
Προέχει πριν την εξέταση των λόγων ακυρώσεως η εξέταση ζητημάτων παραδεκτού της προσφυγής.
Οι καθ' ων η αίτηση στη γραπτή τους αγόρευση ήγειραν προδικαστική ένσταση, σύμφωνα με την οποία «η προσβαλλόμενη με την παρούσα Προσφυγή πράξη έχει απωλέσει την εκτελεστότητά της ήτοι η απόφαση ίων Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 21.07.2015, εφόσον έχει συγχωνευτεί με την απόφαση στην Ιεραρχική Προσφυγή των αιτητών ημερ. 29.9.15».
Αντίστοιχη προδικαστική ένσταση προσβλήθηκε σε προσφυγή κατά απόφασης των καθ' ων η αίτηση στην υπόθεση Hilander Spring (Aqua Distributors) Ltd ν. Δημοκρατίας υπ. αρ. 1166/15, ημερομηνίας 4/4/2018, σε σχέση με διοικητικό πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αιτήτρια εκεί με απόφαση των καθ' ων η αίτηση ίδιας ημερομηνίας με της παρούσας, σε σχέση με το ίδιο θέμα και στα πλαίσια της ίδιας έρευνας, (την κυκλοφορία στην αγορά λιποβαρών συσκευασιών νερού). Συμφωνώ απόλυτα με το σκεπτικό της αδελφού Δικαστή στην εν λόγω απόφαση και το υιοθετώ σε σχέση με την προδικαστική ένσταση και επίσης απορρίπτω αυτήν. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση κατωτέρω:
«Το ερώτημα που ανακύπτει, είναι το κατά πόσον η εκπροθέσμως ασκηθείσα ιεραρχική προσφυγή ενσωμάτωσε την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι η αιτήτρια καταχώρησε πρώτα, ήτοι στις 10.9.2015 την ιεραρχική προσφυγή και μία μέρα μετά, ήτοι στις 11.9.2015, την παρούσα προσφυγή.
Συμφώνως της πάγιας νομολογίας και καθιερωμένης αρχής του διοικητικού δικαίου, πράξη ή απόφαση εναντίον της οποίας έχει ασκηθεί ένσταση ή ιεραρχική προσφυγή, βάσει νομοθετικής πρόνοιας, χάνει την εκτελεστή της φύση, καθότι αυτή ενσωματώνεται στην μεταγενέστερη απόφαση και συνεπώς, μετά, δεν μπορεί πλέον να συνιστά αντικείμενο προσφυγής. Η μόνη απόφαση που μπορεί να προσβληθεί, είναι η τελική απόφαση που ελήφθη επί της ένστασης ή ιεραρχικής προσφυγής. Όταν εκδοθεί η απόφαση στην ένσταση ή στην ιεραρχική προσφυγή, έστω και εάν είναι απορριπτική, η προσβαλλόμενη απόφαση ενσωματώνεται στην νέα, η οποία είναι και η μόνη εκτελεστή πράξη (Economides and Others v. Republic (1978) 3 C.L.R. 230, Λυσιώτης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ 88, Eskimo Manufacturers Ltd ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 150, Κεραυνού ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 398, Σβανάς ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 576, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929 - 1959, σελ. 244).
Προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, μετά την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής, ήτοι «ένστασης νόμω προβλεπόμενης» δεν εξετάζεται και δεν αποτελεί κριτήριο το κατά πόσον η Διοίκηση προέβη σε νέα έρευνα επί της υπόθεσης. Νεότερη πράξη που εκδίδεται μετά από ενδικοφανή προσφυγή ή ένσταση που προβλέπεται από ειδική νομοθετική διάταξη, ενσωματώνεται στην πράξη που εκδίδεται κατ' αναθεώρηση. Το ζήτημα της νέας έρευνας, έρχεται στο προσκήνιο όταν δεν πρόκειται για νεότερη πράξη που εκδίδεται μετά από ενδικοφανή προσφυγή, αλλά όταν η διοίκηση εκδίδει νέα απόφαση ύστερα από ουσιαστική και νέα έρευνα (Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 394).
Υπό το φως των πιο πάνω, οι τελικές πράξεις που εκδίδονται μετά από άσκηση ιεραρχικής προσφυγής, έχουν πάντοτε εκτελεστό χαρακτήρα και είναι οι μόνες που μπορούν να προσβληθούν, ενσωματώνοντας τις προγενέστερες.
Τούτο όμως, νοουμένου ότι το εκ του Νόμου αρμόδιο όργανο, έχει ασκήσει τις εξουσίες που του προσδίδει ο Νόμος. Ως αναφέρεται στις διατάξεις του εδαφίου (4) του άρθρου 12 του Νόμου, ο Υπουργός μπορεί να επικυρώσει, ακυρώσει, τροποποιήσει ή να εκδώσει νέα απόφαση εις αντικατάσταση της προσβληθείσας. Στην προκείμενη όμως περίπτωση, ο Υπουργός δεν άσκησε τις εκ του Νόμου προσδοθείσες εξουσίες και αρμοδιότητες, καθότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Συνεπώς, η ιεραρχική προσφυγή της αιτήτριας, δεν εξετάστηκε στην ουσία της, λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής της.
Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929 - 1959, σελ. 255 - 257, αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά για το ζήτημα της διακοπής της προθεσμίας:
«Δια της υποβολής αιτήσεως θεραπείας ή ιεραρχικής προσφυγής εντός της εξηκονθημέρου προθεσμίας προς άσκησιν της αιτήσεως ακυρώσεως διακόπτεται η προθεσμία αύτη και άρχεται νέα εξηκονθήμερος προθεσμία, είτε από της συμπληρώσεως του μηνός του άρθρ. 2 του Ν.149]94, είτε από της προ της συμπληρώσεως του μηνός απαντήσεως της αρχής, εντός της οποίας δέον να ασκηθή η αίτησις ακυρώσεως.
[.]
Αίτησις θεραπείας ή ιεραρχική προσφυγή ασκουμένη μετά εξηκονθήμερον από της εις τον διοικούμενον περιελεύσεως (κοινοποιήσεως ή δημοσιεύσεως ή γνώσεως) της καθ' ης στρέφεται πράξεως δεν διακόπτει την ως άνω προθεσμίαν.»
Στη βάση των ανωτέρω, καταλήγω, ότι η εκπροθέσμως ασκηθείσα εκ μέρους της αιτήτριας ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, δεν είχε διακόψει την προθεσμία προς άσκηση αίτησης ακυρώσεως κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών ημερομηνίας 23.7.2015, με την οποία επιβλήθηκε σε αυτήν διοικητικό πρόστιμο.
Με δεδομένο το γεγονός της μη άσκησης εν τέλει ελέγχου εκ μέρους του Υπουργού κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών, λόγω εκπροθέσμου, η εν λόγω απόφαση δεν απώλεσε τον εκτελεστό της χαρακτήρα, αλλά ούτε και ενσωματώθηκε στην απορριπτική αυτή απόφαση του Υπουργού ημερομηνίας 29.9.2015, ως η εισήγηση των καθ' ων η αίτηση. H δε προθεσμία για την προσβολή της νομιμότητας της με προσφυγή, δεν είχε διακοπεί, παρελθούσης της προθεσμίας των 30 ημέρων προς άσκηση ιεραρχικής προσφυγής και ως εκ τούτου, εμπροθέσμως καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση ακυρώσεως εντός της ανατρεπτικής προθεσμίας που προνοεί το Σύνταγμα.
Επομένως, η προδικαστική ένσταση περί ελλείψεως εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης, απορρίπτεται, ως αβάσιμη».
Μετά την απόρριψη της προδικαστικής ένστασης προχωρώ να εξετάσω του λόγους ακυρώσεως που πρόβαλαν οι αιτητές.
Σύμφωνα με τους λόγους ακυρώσεως στις γραπτές αγορεύσεις των αιτητών, οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν αυθαίρετα την απόφασή τους, αφού δεν διεξήγαγαν δέουσα έρευνα. Στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναφέρονται οποιαδήποτε στοιχεία για τη σήμανση του νερού, το οποίο έτυχε εργαστηριακού ελέγχου και βρέθηκε «λιποβαρές», δεν προσδιορίζεται ποιας εταιρείας ήταν οι συσκευασίες νερού, πόσα ήταν τα συνολικά δείγματα και ποια ήταν η σήμανσή τους και επομένως, ισχυρίζονται, παραμένει άγνωστο εάν τα εν λόγω δείγματα ανήκαν στην εταιρεία τους.
Περαιτέρω υποστήριξαν ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν αναφέρεται εάν τηρήθηκαν όλες οι καθορισμένες διαδικασίες κατά τον εργαστηριακό έλεγχο και ο αριθμός των εφτά δειγμάτων που υποβλήθηκαν σε εργαστηριακό έλεγχο δεν ήταν ικανοποιητικός και σε καμία περίπτωση τα αποτελέσματα μπορούν να είναι ασφαλή και να γίνουν αποδεκτά. Επίσης ότι η λήψη των δειγμάτων δεν έγινε στην παρουσία των αιτητών.
Πρόσθετα υποστηρίζουν ότι δεν έγινε νομότυπα εργαστηριακός έλεγχος, που να οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα για τη διακρίβωση της ακριβούς ποσότητας που έφερε την ένδειξη e.
Επιπλέον εισηγούνται, ότι από την προσβαλλόμενη απόφαση, συμπεραίνεται ότι η επίδικη παράβαση αφορά στη νομοθεσία για τα Μέτρα και Σταθμά, εντούτοις, η ποινή επιβλήθηκε για παράβαση της νομοθεσίας για τις Αθέμιτες Εμπορικές Πρακτικές των Επιχειρήσεων για τους Καταναλωτές, καθώς και ότι οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν την προσβαλλόμενη απόφαση στηριζόμενοι σε λανθασμένα στοιχεία και/ή υπό το καθεστώς πλάνης.
Οι καθ' ων η αίτηση αντέτειναν στους πιο πάνω λόγους ακυρώσεως, ότι πριν τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, προέβησαν σε δέουσα έρευνα με σκοπό τη διαπίστωση όλων των γεγονότων που περιβάλλουν τα περιστατικά της υπόθεσης. Συγκεκριμένα, ενεργώντας έπειτα από παράπονο καταναλωτή για λιποβαρείς συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού, διεξήγαγαν έρευνα σε προϊόντα διάφορων εταιρειών, μεταξύ αυτών και των αιτητών. Λήφθηκαν δείγματα από συσκευασίες εμφιαλωμένου νερού με ονομαστική ποσότητα 10 λίτρα από διάφορα καταστήματα και έγιναν καταστρεπτικές δοκιμές, από τις οποίες προέκυψε ότι για το δείγμα των αιτητών υπήρχε αρνητικό σφάλμα. Για το λόγο αυτό ζητήθηκαν οι απόψεις των αιτητών, οι οποίοι απάντησαν πως πιστεύουν πως, κατά την εμφιάλωση, τα έμβολα δεν είχαν δουλέψει σωστά. Μετέπειτα, οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν περαιτέρω πληροφορίες από τους αιτητές, με σκοπό να διαπιστώσουν εάν υπήρξε παράβαση του άρθρου 5 του Νόμου. Έπειτα από την δειγματοληψία, έρευνα και επικοινωνία μεταξύ των αιτητών και των καθ' ων η αίτηση, διαπιστώθηκε πως υπήρξε παράβαση του παραπάνω άρθρου, καθώς η σήμανση που έφεραν κάποιες συσκευασίες περιλάμβαναν εσφαλμένες πληροφορίες, με αποτέλεσμα να εξαπατούνται ή να υπάρχει το ενδεχόμενο να εξαπατούνται οι καταναλωτές. Επομένως, είχε διεξαχθεί η απαραίτητη έρευνα πριν τη λήψη της απόφασης για την επιβολή του διοικητικού προστίμου.
Έχω μελετήσει τον διοικητικό φάκελο και συμφωνώ με τους καθ' ων η αίτηση ότι διεξήχθη η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα αφού στα πλαίσια της έρευνας που αποφασίστηκε λήφθηκαν δείγματα από διάφορες εταιρείες τα οποία είναι ευκρινώς καταγεγραμμένα σε πίνακες στους οποίους φαίνονται κωδικοί, ημερομηνίες και παρτίδα. Διαπιστώνω από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, πως διεξήχθη έρευνα σε σχέση με το περιεχόμενο των φυάλων, από την οποία διαπιστώθηκαν αποκλίσεις πέραν των 150ml. Η έρευνα κατά πόσο είναι δέουσα ή όχι αποφασίζεται βάσει των πραγματικών περιστατικών της κάθε μίας υπόθεσης. Η θέση των αιτητών ότι για να καταλήξουν οι καθ' ων η αίτηση σε ασφαλή συμπεράσματα όφειλαν να λαμβάνονταν περισσότερα δείγματα συσκευασιών νερού, δεν με βρίσκει σύμφωνη, καθότι αυτό θα ήταν ουσιώδες αν οι καθ' ων η αίτηση κατέληγαν σε πεπλανημένα συμπεράσματα σε σχέση με τα δείγματα τα οποία είχαν επιλέξει. Το περιεχόμενο όμως του φάκελου βρίθει από στοιχεία που συνελέγησαν από πολλές εταιρείες, από τις οποίες σε δύο μόνο από αυτές επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο, καθότι οι αποκλίσεις στην ποσότητα του νερού ήταν μεγαλύτερες του επιτρεπόμενου ορίου. Το Δικαστήριο διαπιστώνει, ότι υπό τις περιστάσεις όπως αποκαλύπτονται από το σύνολο των δεδομένων ενώπιόν του, η έρευνα που διεξήχθη ήταν αρκούντος ικανοποιητική για να καταλήξουν οι καθ' ων η αίτηση σε ασφαλή συμπεράσματα. Περαιτέρω ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι ίδιοι πλανήθηκαν στις απαντήσεις τους που έδωσαν σε σχέση με την κοινοποίηση σε αυτούς των κατηγοριών που αντιμετώπιζαν, δεν μπορεί να γίνει δεκτός, διότι ήταν σαφές ότι τα ερωτήματα απευθύνονταν σε αυτούς επισήμως από την αρμόδια αρχή και δεν θα μπορούσαν στη συνέχεια οι αιτητές να αλλάξουν τις απαντήσεις τους εις βάρος των καθ' ων η αίτηση ενώπιον του Δικαστηρίου, ενώ είχαν ήδη παραδεχτεί ότι αντιμετώπισαν τεχνικό πρόβλημα στο έμβολο με το οποίο διοχετευόταν το νερό στις συσκευασίες και μάλιστα έδωσαν λεπτομέρειες επί αυτού, ως προς το πόσες συσκευασίες επηρεάστηκαν και πόσες διοχετεύτηκαν στην αγορά πριν την επιδιόρθωση του τεχνικού προβλήματος.
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό των αιτητών, ότι δεν θα έπρεπε να τους επιβληθεί πρόστιμο, αφού εξήγησαν επαρκώς στους καθ' ων αίτηση ότι δεν υπήρχε καμία πρόθεση να εξαπατήσουν τους καταναλωτές και ότι το κέρδος από την πώληση των συγκεκριμένων συσκευασιών ήταν ελαχιστότατο, δεν μπορεί να γίνει δεκτός, διότι οι προθέσεις του εμπόρου δεν αποτελούν λόγο για τον οποίο επιτρέπεται να θεωρηθεί πως δεν υποπίπτει στο αδίκημα του άρθρου 5 του Νόμου. Παραθέτω το κείμενο του άρθρου 5 του Ν.103(Ι)/2007 το οποίο κατά τον ουσιώδη χρόνο είχε ως ακολούθως:
«Μια εμπορική πρακτική θεωρείται παραπλανητική όταν περιλαμβάνει εσφαλμένες πληροφορίες και είναι επομένως αναληθής ή, όταν, με οποιοδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής παρουσίασής της, εξαπατά ή ενδέχεται να εξαπατήσει το μέσο καταναλωτή, όσον αφορά ένα ή περισσότερα από τα στοιχεία τα οποία παρατίθενται στο εδάφιο (2), ακόμα και εάν οι πληροφορίες είναι, αντικειμενικά, ορθές, ή ούτως ή άλλως, όταν τον οδηγεί ή ενδέχεται να τον οδηγήσει να λάβει απόφαση συναλλαγής την οποία, διαφορετικά, δε θα ελάμβανε.».
Όπως προκύπτει επίσης από το άρθρο 5, ανωτέρω, δεν αποτελεί κριτήριο για την πλήρωση των προϋποθέσεων παράβασης το κέρδος που επέφερε η παράβαση του νόμου στους αιτητές.
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό για πλάνη περί τα πράγματα εκ μέρους των αιτητών, ενόψει του ότι δεν τέθηκαν υπόψη τους όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, ότι δεν έλαβαν μέρος στην δειγματοληψία και ότι δεν ενημερώθηκαν επαρκώς, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο. Η δειγματοληψία έγινε από τους αρμόδιους λειτουργούς της υπηρεσίας και καταγράφηκε στον διοικητικό φάκελο σε σχέση με όλες τις εταιρείες για τις οποίες έγινε ο έλεγχος και συγκεκριμένες αναφορές όπως έχω ήδη προαναφέρει στους πίνακες που ετοιμάστηκαν αναφέρουν λεπτομερέστατα τον τρόπο της έρευνας, σε σχέση με τις φιάλες που προμηθεύτηκαν στην αγορά και οι οποίες ανήκαν στην εταιρεία. Δεν προβλέπεται από το Νόμο υποχρέωση για παρουσία των αιτητών κατά τη χρονική στιγμή της λήψης των δειγμάτων, αλλά αρκεί η σχετική ενημέρωσή τους από την Υπηρεσία.
Διαφωνώ ότι η υπόθεση σχετίζεται με την παράβαση ή όχι του περί Μέτρων και Σταθμών Νόμου (Ν.19/1974). Και αυτός ο λόγος ακυρώσεως απορρίπτεται, αφού η υπηρεσία εντός των αρμοδιοτήτων της ενήργησε σε έλεγχο για παραβάσεις του συγκεκριμένου Νόμου (Ν.103/(Ι)/2007), εντός των οποίων εμπίπτουν και οι πωλήσεις συσκευασιών νερού (προϊόντα) στους καταναλωτές. Η παραπλάνηση του καταναλωτή δυνατόν να προκύπτει με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων το παράδειγμα της επίδικης υπόθεσης.
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό των αιτητών, ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη, έχοντας διεξέλθει τον διοικητικό φάκελο, καθώς και τις επίδικες αποφάσεις, όπως επίσης και τις προπαρασκευαστικές ενέργειες των λειτουργών των καθ' ων η αίτηση, οι οποίες περιγράφονται στον διοικητικό φάκελο και συμπληρώνουν την αιτιολογία, διαπιστώνω ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη, με τρόπο που να επιτρέπει τον δικαστικό έλεγχο στα κρίσιμα ζητήματα, μεταξύ αυτών ο τρόπος διεξαγωγής της έρευνας και ο τρόπος κατάληξης στα συμπεράσματα των καθ' ων η αίτηση περί παράβασης του νόμου εκ μέρους των αιτητών.
Σημειώνεται ότι βάσει της πάγιας νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τα τεχνικής φύσεως ζητήματα, όπως ο τρόπος διεξαγωγής της έρευνας σε σχέση με τεχνικά θέματα, αλλά και η αποκόμιση συμπερασμάτων από τη στάθμιση τεχνικών παραγόντων, δεν εμπίπτουν στον έλεγχο του Δικαστηρίου παρά μόνο εάν έχουν οδηγήσει τη διοίκηση σε συμπεράσματα κακόπιστα ή πρόδηλα εσφαλμένα.
Κρίνω, από το σύνολο των γεγονότων ενώπιόν μου, ότι η διαδικασία έγινε καλόπιστα εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, με σεβασμό στις αρχές της χρηστής διοίκησης και εντός των πλαισίων της διακριτικής ευχέρειας του διοικητικού οργάνου. Για τους λόγους που έχω αναλύσει ανωτέρω, οι λόγοι ακυρώσεως που αναπτύχθηκαν από τους αιτητές απορρίπτονται.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με €1200.- υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.