Hoe kan ik de naleving van een uitspraak afdwingen?

Roemenië
Inhoud aangereikt door
European Judicial Network
Europees justitieel netwerk (in burgerlijke en handelszaken)

1 Wat betekent tenuitvoerlegging in burgerlijke en handelszaken?

De bepalingen over gedwongen tenuitvoerlegging zijn opgenomen in de artikelen 622 tot en met 914 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering. De tenuitvoerleggingsprocedure is de tweede fase in een civiele procedure en heeft als belangrijkste doel ervoor te zorgen dat het recht dat in een rechterlijke beslissing of een andere executoriale titel is vastgesteld, daadwerkelijk wordt verwezenlijkt. De schuldeiser met een recht dat in een rechterlijke beslissing/executoriale titel is erkend, dwingt de schuldenaar via de tenuitvoerleggingsprocedure tot nakoming van de uit die titel voortvloeiende verplichtingen die hij weigert vrijwillig na te komen.

In het Roemeense wetboek van burgerlijke rechtsvordering is een lijst opgenomen van directe en indirecte dwangmaatregelen.

Directe dwangmaatregelen hebben betrekking op het voorwerp van de verplichting die in de executoriale titel wordt vermeld, meer bepaald de gedwongen afgifte van roerende zaken – de artikelen 893, 894 en 895 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering, de gedwongen afgifte van onroerende zaken — de artikelen 896 tot en met 902 van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering en de tenuitvoerlegging van een verplichting iets te doen of te laten – de artikelen 903 tot en met 914 (waaronder de bijzondere bepalingen betreffende de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen met betrekking tot minderjarigen, de artikelen 910 tot en met 914) van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering en artikel 1527 en volgende van het burgerlijk wetboek. Bij gedwongen tenuitvoerlegging van een verplichting iets te doen, is in de wet een onderscheid gemaakt tussen verplichtingen die ook door een ander persoon dan de schuldenaar kunnen worden nagekomen en de persoonsgebonden verplichtingen (intuitu personae).

Indirecte dwangmaatregelen zijn maatregelen ter verkrijging van het geldbedrag dat het voorwerp is van de executoriale titel door de gedwongen verkoop van de goederen van de schuldenaar. Indirecte dwangmaatregelen zijn bijvoorbeeld beslag op geldbedragen of beslag op goederen (gevolgd door de verkoop daarvan). Een andere maatregel is het beslag op algemene inkomsten uit onroerende zaken.

Verplichtingen die vatbaar zijn voor gedwongen tenuitvoerlegging, zijn betalingsverplichtingen, de overdracht van een goed of van het gebruik daarvan, de verwijdering van een gebouw/beplanting/een bouwwerk, of verplichtingen in verband met het ouderlijk gezag en de vaststelling van de woonplaats van minderjarigen en de omgangsregeling.

2 Welke instantie of instanties zijn bevoegd voor tenuitvoerlegging?

In het geval van beslag op onroerende zaken/nog te oogsten vruchten en in het geval van directe tenuitvoerlegging op onroerende zaken is de gerechtsdeurwaarder met een kantoor in het rechtsgebied van het hof van beroep waar de onroerende zaak is gelegen, bevoegd voor de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen en andere executoriale titels. Beslag op roerende zaken en directe tenuitvoerlegging op roerende zaken wordt uitgevoerd door de gerechtsdeurwaarder met een kantoor in het rechtsgebied van het hof van beroep waar de schuldenaar zijn woonplaats/hoofdkantoor heeft, of in het rechtsgebied waar de goederen zich bevinden. Heeft de schuldenaar zijn woonplaats/hoofdkantoor in het buitenland, dan is elke gerechtsdeurwaarder bevoegd.

Beslag wordt op verzoek van de schuldeiser uitgevoerd door een gerechtsdeurwaarder met een kantoor in het rechtsgebied van het hof van beroep waar de schuldenaar of de derde-beslagene zijn woonplaats/hoofdkantoor heeft. In het geval van beslag op een bankrekening van een natuurlijke persoon of rechtspersoon berust de bevoegdheid bij de gerechtsdeurwaarder met een kantoor in het rechtsgebied van het hof van beroep waar de schuldenaar zijn woonplaats/hoofdkantoor heeft of, in voorkomend geval, waar de kredietinstelling waarbij de schuldenaar zijn rekening heeft geopend haar hoofdvestiging/nevenvestigingen heeft. Als de schuldenaar meerdere rekeningen heeft, is de gerechtsdeurwaarder van de plaats waar deze zijn geopend, welke dat ook is, bevoegd hierop beslag te leggen. De voor tenuitvoerlegging bevoegde rechtbank is de rechtbank in het rechtsgebied waar de schuldenaar zijn woonplaats/hoofdkantoor had ten tijde van de aanhangigmaking bij de tenuitvoerleggingsinstantie. Indien de woonplaats/het hoofdkantoor van de schuldenaar niet in Roemenië is gelegen, is de rechtbank in het rechtsgebied waar de woonplaats/het hoofdkantoor van de schuldeiser is gelegen, bevoegd; ligt de woonplaats/het hoofdkantoor van de schuldeiser in het buitenland, dan is de rechtbank in het rechtsgebied waar de gerechtsdeurwaarder die door de schuldeiser is aangesteld, zijn kantoor heeft, de bevoegde rechtbank.

De bevoegde rechtbank behandelt verzoeken om afgifte van de uitvoerbaarverklaring, beroepschriften tegen dwangmaatregelen, en alle andere zaken die zich gedurende de tenuitvoerleggingsprocedure voordoen, met uitzondering van de zaken die krachtens de wet onder de bevoegdheid van ander rechtbanken en instanties vallen.

De leges voor de aanvraag van een uitvoerbaarverklaring bedragen 20 RON per executoriale titel (spoedverordening van de overheid nr. 80/2013 inzake leges voor gerechtelijke stukken, zoals gewijzigd en aangevuld).

3 Onder welke voorwaarden mag een executoriale titel of beslissing worden uitgevaardigd?

3.1 De procedure

Gedwongen tenuitvoerlegging is alleen mogelijk op grond van een rechterlijke beslissing (definitieve vonnissen, vonnissen uitvoerbaar bij voorraad) of een ander document dat, krachtens de wet, een executoriale titel vormt (authentieke notariële akten, schuldbewijzen, arbitrale vonnissen enz.).

Na ontvangst van een verzoek om tenuitvoerlegging van de schuldeiser beveelt de gerechtsdeurwaarder de registratie van het verzoek. De gerechtsdeurwaarder geeft de uitvoerbaarverklaring middels een beslissing af zonder de partijen te dagvaarden. De schuldeiser kan met de uitvoerbaarverklaring de bevoegde gerechtsdeurwaarder verzoeken, tegelijkertijd of achtereenvolgens, alle dwangmaatregelen uit te voeren voor de verwezenlijking van zijn rechten, waaronder het recht op vergoeding van de tenuitvoerleggingskosten. De uitvoerbaarverklaring is geldig in heel Roemenië en is ook van toepassing op executoriale titels die de gerechtsdeurwaarder zal afgeven in het kader van de goedgekeurde tenuitvoerleggingsprocedure.

De processtukken kunnen door de gerechtsdeurwaarder persoonlijk of via een procesambtenaar worden betekend en, als dat niet mogelijk is, conform de wettelijke bepalingen inzake dagvaardingen en de betekening van processtukken.

De gerechtsdeurwaarder beveelt na ontvangst van een verzoek om tenuitvoerlegging middels een beslissing, de registratie van het verzoek en de opening van het dossier; als hij weigert de tenuitvoerleggingsprocedure te openen, dient hij zijn beslissing te motiveren. De beslissing wordt onverwijld aan de schuldeiser betekend. Als de gerechtsdeurwaarder weigert de tenuitvoerleggingsprocedure te openen, kan de schuldeiser binnen vijftien dagen na betekening een klacht indienen bij de bevoegde rechtbank.

Uiterlijk binnen drie dagen na de registratie van het verzoek moet de gerechtsdeurwaarder bij de bevoegde rechtbank een verzoek tot afgifte van een uitvoerbaarverklaring indienen, tezamen met een gewaarmerkt conform afschrift van het verzoek van de schuldeiser, de executoriale titel, de beslissing en het betalingsbewijs van de leges.

De rechtbank neemt het verzoek tot afgifte van de uitvoerbaarverklaring uiterlijk binnen zeven dagen na registratie in behandeling en doet uitspraak met gesloten deuren en zonder de partijen te dagvaarden. De uitspraak mag maximaal met achtenveertig uur worden opgeschort en de motivering van de beslissing wordt uiterlijk binnen zeven dagen na de uitspraak verstrekt.

De schuldeiser kan met de uitvoerbaarverklaring de gerechtsdeurwaarder verzoeken, tegelijkertijd of achtereenvolgens, alle in de wet vastgestelde dwangmaatregelen uit te voeren voor de verwezenlijking van zijn rechten, waaronder het recht op vergoeding van de tenuitvoerleggingskosten. De uitvoerbaarverklaring is geldig in heel het land. Bovendien is de uitvoerbaarverklaring ook van toepassing op executoriale titels die de gerechtsdeurwaarder afgeeft in het kader van de goedgekeurde tenuitvoerleggingsprocedure.

De rechter kan het verzoek om een uitvoerbaarverklaring uitsluitend afwijzen indien: het tenuitvoerleggingsverzoek onder de bevoegdheid van een andere tenuitvoerleggingsinstantie valt dan die waarbij het verzoek is ingediend; het vonnis of, in voorkomend geval, de akte geen executoriale titel is; de akte, anders dan een rechterlijke beslissing, niet voldoet aan alle vormvoorschriften; de vordering niet zeker, vaststaand en opeisbaar is; de schuldenaar immuniteit voor tenuitvoerlegging geniet; de titel voorwaarden bevat waar niet middels tenuitvoerlegging aan kan worden voldaan; er andere belemmeringen bestaan.

Tegen de beslissing waarmee de rechter het verzoek om een uitvoerbaarverklaring toewijst, kan er geen beroep worden ingesteld, maar de beslissing kan wel worden herzien bij betwisting van de tenuitvoerlegging. Alleen de schuldeiser kan beroep instellen tegen de beslissing waarmee de rechter het verzoek om een uitvoerbaarverklaring afwijst, binnen een termijn van vijftien dagen vanaf de betekening van de beslissing.

De nationale unie van gerechtsdeurwaarders stelt, met de goedkeuring van de minister van Justitie, de minimumtarieven voor gerechtsdeurwaarders vast voor de diensten die zij verlenen en werkt deze bij. Bij verordening nr. 2550/2006 van 14 november 2006 van de minister van Justitie, zoals gewijzigd en aangevuld, zijn de volgende minimum- en maximumtarieven voor de ambtshandelingen van gerechtsdeurwaarders vastgesteld:

Kennisgeving et betekening van processtukken: 20 - 400 RON

Directe tenuitvoerlegging

  • ontruiming: 150 - 2 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is; 5 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is;
  • ouderlijk gezag of vaststelling van de woonplaats van een minderjarige 50 - 1 000 RON;
  • omgangsregeling met een minderjarige 50 - 500 RON;
  • in bezit brengen, grensvastlegging, erfdienstbaarheden, overdracht van goederen enz.: 60 - 2 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is en 5 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is;
  • sloop van bouwwerken of gebouwen: 150 - 2 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is en 5 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is.

Indirecte tenuitvoerlegging

minimumtarief

maximumtarief

voor vorderingen tot 50 000 RON, 10 % van het bedrag en 75 RON plus 2 % van het bedrag boven 1 000 RON

voor vorderingen tot 50 000 RON, 10 %

voor vorderingen tussen 50 000 RON en 80 000 RON, 1 175 RON plus 2% van het bedrag boven 50 000 RON

voor vorderingen tussen 50 000 RON en 80 000 RON, 5 000 RON plus maximaal 3 % van het bedrag boven 50 000 RON

voor vorderingen tussen 80 000 RON en 100 000 RON, 1 775 RON plus 1 % van het bedrag boven 80 000 RON

voor vorderingen tussen 80 000 RON en 100 000 RON, 5 900 RON plus maximaal 2 % van het bedrag boven 80 000 RON

voor vorderingen boven 100 000 RON, tussen 2 500 RON plus 1 % van het bedrag boven 100 000 RON en 5 500 RON plus maximaal 0,5% van het bedrag boven 400 000 RON

voor vorderingen boven 100 000 RON, 6 300 RON plus maximaal 1% van het bedrag boven 100 000 RON

Beslag

minimumtarief

maximumtarief

voor vorderingen tot 50 000 RON, 10 % van het bedrag en 75 RON plus 2 % van het bedrag boven 1 000 RON

voor vorderingen tot 50 000 RON, 10 %

voor vorderingen tussen 50 000 RON en 80 000 RON, 1 175 RON plus 2 % van het bedrag boven 50 000 RON

voor vorderingen tussen 50 000 RON en 80 000 RON, 5 000 RON plus maximaal 3 % van het bedrag boven 50 000 RON

voor vorderingen tussen 80 000 RON en 100 000 RON, 1 775 RON plus 1 % van het bedrag boven 80 000 RON

voor vorderingen tussen 80 000 RON en 100 000 RON, 5 900 RON plus maximaal 2 % van het bedrag boven 80 000 RON

voor vorderingen boven 100 000 RON, 2 500 RON plus 1% van het bedrag boven 100 000 RON en 5 500 RON plus maximaal 0,5% van het bedrag boven 400 000 RON

voor vorderingen boven 100 000 RON, 6 300 RON plus maximaal 1% van het bedrag boven 100 000 RON

Weigering tot het betalen van wisselbrieven, orderbriefjes of cheques: 150 - 400 RON.

Vaststelling van feiten en inventarisatie van de goederen: 100 - 2 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is; 5 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is.

Openbare verkoop van een object dat voorwerp is van een gerechtelijke verdeling: 150 – 2 200 RON.

Conservatoir beslag: 100 - 1 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is; 2 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is.

Executoriaal beslag: 100 - 1 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is; 2 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is.

Inbeslagneming: 100 - 1 200 RON indien de schuldenaar een natuurlijke persoon is; 2 200 RON indien de schuldenaar een rechtspersoon is.

Proces-verbaal van reële biedingen: 50 - 350 RON.

Inbeslagneming: 10% van de opbrengst (min.) - 10 % van de opbrengst (max.).

Advies over de toepassing van dwangmiddelen: 20 - 200 RON.

3.2 De grondvoorwaarden

Zie het antwoord op vraag 2.1.

De schuldeiser en schuldenaar kunnen overeenkomen dat het dwangmiddel, geheel of gedeeltelijk, alleen met betrekking tot het inkomen van de schuldenaar wordt uitgevoerd, dat de verkoop van de goederen die voorwerp zijn van het beslag in onderlinge overeenstemming plaatsvindt of dat de schuld op een andere wettelijk toegestane wijze wordt voldaan.

Als een vonnis is gewezen door een buitenlandse rechter is er mogelijk een aanvullende procedure nodig, namelijk een beslissing waarbij het vonnis wordt erkend en uitvoerbaar verklaard (exequatur).

Alle inkomsten en goederen van de schuldenaar die vatbaar zijn voor beslag kunnen voorwerp zijn van gedwongen tenuitvoerlegging, maar alleen voor zover dat noodzakelijk is voor de verwezenlijking van de rechten van de schuldeiser. Goederen die onder een bijzondere regeling voor rechtsverkeer vallen, kunnen alleen overeenkomstig de wettelijke voorschriften in beslag worden genomen.

Er geldt met betrekking tot de schuldenaar een bijzondere voorwaarde, namelijk dat een tenuitvoerleggingsprocedure alleen kan worden geopend nadat de schuldenaar voor elke vorm van tenuitvoerlegging op de juiste wijze is gedagvaard. In andere bijzondere bepalingen die betrekking hebben op de schuldenaar is onder meer vastgesteld dat tegen minderjarige schuldenaren of handelingsonbekwame meerderjarige schuldenaren geen dwangmiddelen mogen worden gebruikt, tenzij zij een voogd of curator hebben.

4 Het doel en de aard van tenuitvoerleggingsmaatregelen

4.1 Welke soorten activa kunnen voorwerp van tenuitvoerlegging zijn?

De inkomsten van de schuldenaar, waaronder zijn algemene inkomsten uit onroerende zaken, geldbedragen op bankrekeningen, roerende en onroerende zaken enz., kunnen voorwerp zijn van tenuitvoerlegging. Zie het antwoord op de eerste vraag.

4.2 Wat zijn de gevolgen van tenuitvoerleggingsmaatregelen?

Na inventarisatie van de roerende zaken van de schuldenaar die hijzelf of een derde onder zich houdt, wordt overgegaan tot de beslaglegging. Het beslag wordt op verzoek van de gerechtsdeurwaarder ingeschreven in het handelsregister (registrul comerţului), in het digitaal archief van zekerheidsrechten op roerende zaken (Arhiva Electronică de Garanţii Reale Mobiliare), in het register van nalatenschappen (registrul succesoral) dat wordt bijgehouden door de nationale kamer van notarissen of in andere openbare registers. Na de beslaglegging kan de schuldenaar tijdens de looptijd van de tenuitvoerlegging niet langer over zijn goederen beschikken, op straffe van een boete als de feiten niet strafbaar zijn. Als het verschuldigde bedrag niet wordt betaald, gaat de gerechtsdeurwaarder over tot de verkoop van de in beslag genomen goederen via een openbare verkoop, onderhandse verkoop of op een andere wettelijke toegestane wijze (artikel 731 en volgende van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

Geldbedragen, effecten en andere onlichamelijke roerende zaken die vatbaar zijn voor beslag en die verschuldigd zijn aan de schuldenaar of die voor zijn rekening door een derde worden bewaard of die deze derde in de toekomst aan hem verschuldigd is krachtens de bestaande rechtsbetrekkingen, zijn vatbaar voor beslag. Nadat de beslissing waarin toestemming wordt gegeven voor het beslag aan de derde-beslagene is betekend, worden alle beslagen geldbedragen en goederen bevroren. In de periode tussen de bevriezing en de volledige betaling van de vordering krachtens de executoriale titel, verricht de derde-beslagene geen enkele andere betaling of transactie die een verlaging van het bedrag van de in beslag genomen goederen tot gevolg kan hebben. Als de derde-beslagene niet voldoet aan zijn verplichtingen met betrekking tot het beslag, mag de beslagleggende schuldeiser, de schuldenaar of de gerechtsdeurwaarder dit melden bij de bevoegde rechtbank teneinde het beslag te laten bekrachtigen. De definitieve beslissing tot bekrachtiging heeft een overdracht van de vordering tot gevolg en vormt een executoriale titel tegen de derde-beslagene. Na de bekrachtiging van het beslag geeft de derde-beslagene een geldbedrag in bewaring of verricht hij een betaling binnen de grenzen van het bedrag dat uitdrukkelijk in de beslissing tot bekrachtiging is vastgesteld. Wanneer de derde-beslagene verzuimt aan de bovengenoemde verplichtingen te voldoen, wordt krachtens de beslissing tot bekrachtiging een tenuitvoerleggingsprocedure tegen hem ingeleid (artikel 781 en volgende van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

Wat de gedwongen tenuitvoerlegging op onroerende zaken betreft, geldt dat wanneer de schuldenaar zijn schuld niet betaalt, de gerechtsdeurwaarder met de verkoopprocedure start, nadat hij de uitvoerbaarverklaring heeft betekend en in het kadaster heeft laten inschrijven (artikel 813 en volgende van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

4.3 Welke geldigheid hebben deze maatregelen?

Dwangmaatregelen verstrijken na zes maanden (artikel 697 en volgende van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering) indien de schuldeiser deze termijn laat verlopen zonder andere tenuitvoerleggingsmaatregelen te nemen.

De verjaringstermijn voor de tenuitvoerlegging bedraagt drie jaar (artikel 706 en volgende van het wetboek van burgerlijke rechtsvordering).

5 Is er een mogelijkheid tot beroep tegen de beslissing om een dergelijke maatregel toe te staan?

Tegen de tenuitvoerleggingshandelingen zelf kan er beroep worden ingesteld; tegen de executoriale titel kan er beroep worden ingesteld om uitleg te krijgen over de betekenis, de omvang en de toepassing van de titel. Als de gedwongen tenuitvoerlegging geschiedt op grond van een rechterlijke beslissing kan de schuldenaar geen beroep instellen door rechtsgronden of feitelijke gronden aan te voeren die hij tijdens de procedure in eerste aanleg of in hoger beroep tegen die beslissing naar voren had kunnen brengen.

Indien de gedwongen tenuitvoerlegging geschiedt op grond van een andere executoriale titel dan een rechterlijke beslissing, kunnen de middelen, feitelijk of rechtens, die verband houden met de inhoud van het in de executoriale titel opgenomen recht, slechts worden aangevoerd ter ondersteuning van de beroepsprocedure indien de wet niet voorziet in een procedure voor de nietigverklaring van die titel, met inbegrip van een vordering op grond van het gemene recht.

Een partij kan niet opnieuw beroep instellen op gronden die ook al bestonden bij het eerste beroep.

De bevoegde rechtbank is de voor de tenuitvoerlegging bevoegde rechtbank of, in het geval van verduidelijking van de betekenis, de omvang en de toepassing van de executoriale titel, de rechtbank die het ten uitvoer te leggen vonnis heeft gewezen.

Beroep kan worden ingesteld binnen een termijn van vijftien dagen na de datum waarop:

  • de appellant kennis heeft genomen van de tenuitvoerleggingsmaatregel;
  • de betrokken partij de kennisgeving inzake de beslaglegging heeft ontvangen;
  • de schuldenaar de aanmaning heeft ontvangen of de datum waarop hij kennis heeft genomen van de eerste tenuitvoerleggingsmaatregel.

Beroep met het oog op het verkrijgen van uitleg over de betekenis, de omvang en de toepassing van de executoriale titel kan te allen tijde worden ingesteld binnen de verjaringstermijn voor indiening van een verzoek om gedwongen tenuitvoerlegging. Derden die aanspraak maken op het recht van eigendom of op een ander zakelijk recht op het beslagen goed, kunnen tot vijftien dagen na de verkoop of gedwongen levering van het goed beroep instellen. Het feit dat er niet binnen deze termijn beroep is ingesteld, belet de derde niet om zijn recht uit te oefenen door een afzonderlijke vordering in te stellen.

Als het beroep gegrond wordt verklaard, verklaart de rechter, in voorkomend geval, de betwiste tenuitvoerleggingsmaatregel nietig of beveelt hij de wijziging, nietigverklaring of beëindiging van de tenuitvoerlegging zelf, of de nietigverklaring of verduidelijking van de executoriale titel of de toepassing van de executoriale titel waarvan de uitvoering was geweigerd. Als het beroep wordt verworpen, kan de appellant worden verplicht een vergoeding te betalen voor de schade die is ontstaan als gevolg van de vertraging bij de tenuitvoerlegging en, als het beroep te kwader trouw is ingesteld, moet hij een boete betalen.

6 Zijn er beperkingen aan tenuitvoerlegging, in het bijzonder wat bescherming van de schuldenaar of termijnen betreft?

Bepaalde goederen en eigendommen zijn vrijgesteld van tenuitvoerlegging. Wat roerende zaken betreft, zijn de volgende goederen vrijgesteld: goederen bestemd voor persoonlijk of huishoudelijk gebruik die de schuldenaar en zijn gezin in het dagelijks leven absoluut nodig hebben; religieuze voorwerpen; noodzakelijke hulpmiddelen van gehandicapte personen of voor de verzorging van zieken; voedsel voor de schuldenaar en zijn gezin voor drie maanden en, indien de schuldenaar uitsluitend werkzaam is in de agrarische sector, voedsel tot aan de volgende oogst, de dieren die gebruikt worden om in het levensonderhoud te voorzien, het voer voor deze dieren tot aan de volgende oogst; brandstof voor verwarming die de schuldenaar en zijn gezin voor de drie wintermaanden nodig heeft; brieven, foto's, schilderijen van hem of zijn gezin enz.

Bovendien kan slechts tot een bepaald bedrag beslag worden gelegd op het salaris of pensioen van de schuldenaar, namelijk de helft van het netto maandsalaris in het geval van alimentatieverplichtingen en maximaal een derde van het netto maandsalaris in het geval van andere soorten verplichtingen.

Als de inkomsten uit werk of periodieke uitkeringen aan de schuldenaar waarmee hij in zijn levensonderhoud voorziet minder bedragen dan het netto minimumloon, kan slechts beslag worden gelegd op het deel van het bedrag dat boven de helft van het minimumloon ligt.

Een bepaalde categorie inkomsten is volledig vrijgesteld van tenuitvoerlegging: overheidsuitkeringen, gezinstoelagen, bijstand voor personen die een ziek kind verzorgen, zwangerschapsuitkeringen of uitkeringen bij overlijden, studiebeurzen van de overheid, dagvergoedingen enz.

Zie ook het antwoord op vraag 4.3.

Links

https://www.executori.ro https://www.just.ro

 

Deze webpagina maakt deel uit van de website Uw Europa.

Al uw feedback over de verstrekte informatie is welkom.

Your-Europe

Laatste update: 08/08/2022

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken EJN-contactpunten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. Het EJN en de Commissie aanvaarden geen enkele verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid voor informatie of gegevens in dit document of waarnaar in dit document wordt verwezen. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.