Εκτέλεση δικαστικής απόφασης

1 Ποια η έννοια της εκτέλεσης στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις;

Η εκτέλεση (όρος που αναφέρεται στην αναγκαστική εκτέλεση, καθώς για την εκούσια εκτέλεση από τον οφειλέτη των υποχρεώσεών του δεν απαιτείται η κίνηση διαδικασίας) καλύπτει όλες τις διαδικασίες που τον εξαναγκασμό του δανειστή, μέσω εκτελεστού τίτλου, στην εκτέλεση των υποχρεώσεών του. Οι εκτελεστοί τίτλοι είναι κυρίως οι δικαστικές αποφάσεις (εθνικές ή αλλοδαπές) και οι συμβολαιογραφικές πράξεις που έχουν περιβληθεί τον εκτελεστήριο τύπο (βλ. σημείο 2 κατωτέρω). Οι τίτλοι αυτοί επιτρέπουν, σύμφωνα με το γαλλικό δίκαιο, την επιβολή τριών ειδών υποχρεώσεων στον οφειλέτη: υποχρέωση πληρωμής, υποχρέωση πράξης ή παράλειψης και τέλος υποχρέωση παράδοσης ή απόδοσης.

Το δίκαιο της εκτέλεσης αφορά μόνο την περιουσία του οφειλέτη. Δεν επιτρέπεται εκτέλεση επί προσώπου. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι δεν επιτρέπεται η φυλάκιση των οφειλετών απλώς και μόνο επειδή δεν εξοφλούν τα χρέη τους. Ωστόσο, η άρνηση εκπλήρωσης ορισμένων υποχρεώσεων (υποχρεώσεων διατροφής) αποτελεί αδίκημα που διώκεται ποινικά και επισύρει ποινή φυλάκισης. Το ίδιο ισχύει για τη μεθόδευση δόλιας χρεοκοπίας από τον οφειλέτη.

Οι υποχρεώσεις πληρωμής εκτελούνται με την κατάσχεση χρηματικών ποσών, κινητών πραγμάτων ή ακινήτων που ανήκουν στον οφειλέτη. Αν η κατάσχεση αφορά χρηματικό ποσό, το ποσό που κατάσχεται αποδίδεται στον δανειστή (π.χ. κατάσχεση τραπεζικού λογαριασμού). Αν η κατάσχεση αφορά κινητό ή ακίνητο του οφειλέτη, συνεχίζεται με τον αναγκαστικό εκπλειστηριασμό του πράγματος και την απόδοση του εκπλειστηριάσματος στον δανειστή μέχρι το ύψος της απαίτησής του.

Οι υποχρεώσεις παράδοσης ή απόδοσης διαφέρουν ανάλογα με τη φύση του περιουσιακού στοιχείου. Στην περίπτωση των κινητών πραγμάτων, αυτά κατάσχονται και στη συνέχεια αποδίδονται στον νόμιμο κύριό τους. Στην περίπτωση των ακινήτων, η απόδοση της νομής του ακινήτου στον κύριο διενεργείται μέσω της αποβολής του κατόχου του απ’ αυτό.

Καθώς απαγορεύεται ο φυσικός εξαναγκασμός ενός προσώπου στην εκτέλεση υποχρέωσης που συνίσταται σε πράξη ή παράλειψη, ο οφειλέτης ενθαρρύνεται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του με την επιβολή, από το δικαστήριο, της υποχρέωσης περιοδικής καταβολής χρηματικής ποινής. Το ύψος της χρηματικής ποινής είναι το χρηματικό ποσό που θα κληθεί να καταβάλει ο οφειλέτης αν δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Το εν λόγω ποσό υπολογίζεται κατ’ αναλογία προς τον χρόνο μη εκπλήρωσης (για τις υποχρεώσεις προς πράξη) ή προς τον αριθμό παραβιάσεων της υποχρέωσης προς παράλειψη. Στον βαθμό που οι υποχρεώσεις προς πληρωμή, προς παράδοση ή προς απόδοση ερμηνεύονται και ως υποχρεώσεις προς πράξη, μπορούν επίσης να συνδυαστούν με την υποχρέωση καταβολής χρηματικής ποινής, επιπλέον άλλων μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι μόνο οι υποχρεώσεις που απορρέουν από εκτελεστό τίτλο μπορούν, καταρχήν, να αποτελέσουν αντικείμενο μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης.

2 Ποια αρχή ή ποιες αρχές είναι αρμόδιες για την εκτέλεση;

Για τη διενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης είναι αποκλειστικά αρμόδιοι οι δικαστικοί επιμελητές. Πρόκειται για δημόσιους λειτουργούς. Γι’ αυτόν τον λόγο, διορίζονται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, που επιβεβαιώνει ότι ασκούν τα καθήκοντά τους με σεβασμό αυστηρών δεοντολογικών κανόνων. Οι υπηρεσίες τους πληρώνονται (βλ. σημείο 3 κατωτέρω). Ο δανειστής προκαταβάλλει το κόστος των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, που στη συνέχεια μετακυλίεται στον οφειλέτη.

Όταν πρέπει να επιληφθεί δικαστής, αρμόδιος είναι καταρχήν ο δικαστής εκτέλεσης, ο οποίος είναι ειδικός δικαστής του πρωτοδικείου.

Τέλος, ενώ τα συντηρητικά μέτρα εγκρίνονται καταρχήν από τον δικαστή εκτέλεσης, μπορούν επίσης, κατ’ εξαίρεση, να εγκριθούν από τον πρόεδρο του εμποροδικείου, εφόσον αποσκοπούν στην εξασφάλιση απαίτησης που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του εμποροδικείου.

Δεν απαιτείται δικηγόρος ώστε να ανατεθεί εντολή σε δικαστικό επίτροπο (προηγουμένως δικαστικό επιμελητή) να ενεργήσει πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης.

Η παράσταση δικηγόρου είναι υποχρεωτική καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας κατάσχεσης ακινήτων. Κατ’ εξαίρεση, ο οφειλέτης μπορεί, χωρίς δικηγόρο, να ζητήσει άδεια από τον δικαστή εκτέλεσης ώστε να προβεί σε ιδιωτική πώληση του ακινήτου του.

Στις υπόλοιπες διαδικασίες, η εκπροσώπηση από δικηγόρο είναι καταρχήν υποχρεωτική, εκτός εάν το αμφισβητούμενο μέτρο εκτέλεσης αφορά απαίτηση μικρότερη των 10.000 ευρώ. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, οι διάδικοι μπορούν να παρίστανται αυτοπροσώπως ή να επικουρούνται ή να εκπροσωπούνται από δικηγόρο, τον/τη σύζυγό τους, τον/την σύνοικο, το πρόσωπο με το οποίο έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, τους γονείς ή συγγενείς τους σε ευθεία γραμμή, τους γονείς τους ή τους συγγενείς έως και τρίτου βαθμού σε πλάγια γραμμή και τα πρόσωπα τα οποία απασχολούνται αποκλειστικά στην προσωπική τους υπηρεσία ή στην επιχείρησή τους.

3 Ποιες οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να εκδοθεί ένας εκτελεστός τίτλος ή μια απόφαση;

3.1 Η διαδικασία

Ο κατάλογος των εκτελεστών τίτλων που αναγνωρίζονται στη Γαλλία παρατίθεται στο άρθρο L. 111-3 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις. Είναι οι ακόλουθοι:

• Οι αποφάσεις πολιτικών ή διοικητικών δικαστηρίων όταν είναι εκτελεστές, καθώς και οι συμβάσεις τις οποίες το δικαστήριο έχει αναγνωρίσει ως εκτελεστούς τίτλους·
• Οι αλλοδαπές πράξεις και δικαστικές αποφάσεις, καθώς και οι διαιτητικές αποφάσεις που έχουν κηρυχθεί εκτελεστές με απόφαση κατά της οποίας δεν χωρεί προσφυγή με ανασταλτικό της εκτέλεσης αποτέλεσμα, με την επιφύλαξη των διατάξεων του εφαρμοστέου ενωσιακού δικαίου·
• Οι αποφάσεις του Ενιαίου Δικαστηρίου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας·
• Αποσπάσματα πρακτικών συμβιβασμού, υπογεγραμμένα από τον δικαστή και τους διαδίκους·
• Οι συμβολαιογραφικές πράξεις οι οποίες έχουν περιβληθεί τον εκτελεστήριο τύπο
• Οι συμφωνίες με τις οποίες οι σύζυγοι συναινούν στο διαζύγιό τους με ιδιωτικό συμφωνητικό που προσυπογράφεται από δικηγόρους και κατατίθεται στο αρχείο του συμβολαιογράφου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 229-1 του γαλλικού Αστικού Κώδικα
• Οι τίτλοι που εκδίδονται από δικαστικό επιμελητή σε περίπτωση μη εξόφλησης επιταγής ή σε περίπτωση συμφωνίας μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη, υπό τους όρους του άρθρου L. 125-1 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις·
• Οι τίτλοι που εκδίδονται από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως εκτελεστοί τίτλοι από τον νόμο, καθώς και οι αποφάσεις οι οποίες σύμφωνα με τον νόμο παράγουν αποτελέσματα ίδια με εκείνα δικαστικής απόφασης·
• Οι συναλλαγές και οι πράξεις που αποτυπώνουν συμφωνία που προκύπτει από διαμεσολάβηση, συμβιβασμό ή συμμετοχική διαδικασία, εφόσον προσυπογράφονται από τους δικηγόρους καθενός από τους διαδίκους και επικυρώνονται από τη γραμματεία του αρμόδιου δικαστηρίου.

Οι αποφάσεις των τακτικών δικαστηρίων είναι εκτελεστές και, ως εκ τούτου, μπορούν να επιτρέπουν τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, εφόσον δεν υπόκεινται σε προσφυγή με ανασταλτικό της εκτέλεσης αποτέλεσμα, δηλαδή έφεση ή ανακοπή, εφόσον η προσωρινή εκτέλεση επιβάλλεται από τον νόμο (γεγονός που καταρχήν ισχύει για τις πρωτοβάθμιες αποφάσεις) ή έχει διαταχθεί ειδικά. Οι αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων είναι εκτελεστές ακόμη και αν υπόκεινται σε ένδικα μέσα.

Επιτρεπόμενα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης:

Μόλις ο ενδιαφερόμενος αποκτήσει εκτελεστό τίτλο, μπορεί, καταρχήν, να λάβει κάθε μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης που προβλέπεται στον κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις, χωρίς την προηγούμενη έγκριση του δικαστή. Κατ’ εξαίρεση, δύο διαδικασίες εκτέλεσης μπορούν να κινηθούν μόνο με προηγούμενη άδεια του δικαστή:

• η κατάσχεση αποδοχών, που εγκρίνεται από τον δικαστή εκτέλεσης του τόπου κατοικίας του οφειλέτη ή του τρίτου στα χέρια του οποίου γίνεται η κατάσχεση, εάν ο οφειλέτης κατοικεί στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής·
• η κατάσχεση ακινήτου, που διενεργείται ενώπιον του δικαστή εκτέλεσης του τόπου όπου βρίσκεται το ακίνητο.

Επιπλέον, για κάθε κατάσχεση κινητών πραγμάτων με σκοπό την ανάκτηση απαίτησης ποσού κάτω των 535 ευρώ σε τόπο κατοικίας πρέπει επίσης να έχει ληφθεί η προηγούμενη άδεια του δικαστή εκτέλεσης.

Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης που προβλέπονται στον κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις ποικίλλουν και διαφέρουν ανάλογα με τη φύση του περιουσιακού στοιχείου (ακίνητο, ενσώματο κινητό, χρήματα, βλ. κατωτέρω 4.2). Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να περιορίζονται στις αναγκαίες για την είσπραξη της απαίτησης ενέργειες και δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση κατά την επιλογή των σχετικών μέτρων.

Κατά παρέκκλιση από την αρχή ότι μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης μπορούν να ληφθούν μόνο βάσει εκτελεστού τίτλου, μπορούν να λαμβάνονται συντηρητικά μέτρα πριν από την έκδοση εκτελεστού τίτλου. Επιτρέπουν στον δανειστή να διασφαλίσει τα δικαιώματά του εν αναμονή του εκτελεστού τίτλου.

Τα συντηρητικά μέτρα είναι η συντηρητική κατάσχεση και η δικαστική ασφάλεια (sûreté judiciaire). Εγκρίνονται από τον δικαστή αν η απαίτηση του αιτούντος κριθεί καταρχήν βάσιμη και αυτός αιτιολογήσει περιστάσεις που μπορούν να απειλήσουν την είσπραξή της. Δεν απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του δικαστή εφόσον έχει εκδοθεί υπέρ του δανειστή απόφαση η οποία δεν είναι ακόμα εκτελεστή. Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα που λαμβάνονται υπό τις συνθήκες αυτές παύουν αν ο δικαστικός επιμελητής δεν ενημερώσει χωρίς καθυστέρηση τον οφειλέτη και αν ο δανειστής δεν ασκήσει αγωγή για την ουσία της υπόθεσης, επιδιώκοντας την έκδοση δικαστικής απόφασης με την οποία θα αναγνωρίζεται η απαίτησή του.

Χρόνος κατά τον οποίο μπορούν να εκτελεστούν τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης:

Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εκτελούνται μόνο από τις 6 π.μ. έως τις 9 μ.μ. Απαγορεύεται η ενέργειά τους τις Κυριακές και τις αργίες εκτός αν αυτή έχει εγκριθεί εκ των προτέρων από τον δικαστή εκτέλεσης.

Κόστος μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης:

Οι υπηρεσίες του δικαστικού επιτρόπου είναι αμειβόμενες. Ο δανειστής προκαταβάλλει το κόστος των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, που στη συνέχεια μετακυλίεται στον οφειλέτη, επιπλέον της οφειλής του. Ωστόσο, ο δανειστής βαρύνεται πάντα με μέρος των εν λόγω εξόδων.

Η αμοιβή του δικαστικού επιμελητή διέπεται από το διάταγμα αριθ. 2016-230, της 26ης Φεβρουαρίου 2016, και από διάταγμα της 26ης Φεβρουαρίου 2016, το οποίο καθορίζει το οφειλόμενο ποσό για κάθε πράξη εκτέλεσης. Η εν λόγω αμοιβή αποτελείται ιδίως από τα ακόλουθα:

• για κάθε πράξη, κατ’ αποκοπή πάγια αμοιβή που ορίζεται από το δεύτερο ως άνω διάταγμα· ανάλογα με το ύψος της απαίτησης, η εν λόγω πάγια αμοιβή πολλαπλασιάζεται επί 0,5 (απαίτηση μικρότερη ή ίση με 128 ευρώ), επί 1 (απαίτηση ύψους άνω των 128 ευρώ και έως 1.280 ευρώ ) ή επί 2 (απαίτηση ύψους άνω των 1.280 ευρώ)
• τέλος λήψης καταδιωκτικών μέτρων, που εισπράττεται μία μόνο φορά ανά εκτελεστό τίτλο ανέρχεται σε 4,29 ευρώ εφόσον η απαίτηση είναι μικρότερη από 76 ευρώ· αν η απαίτηση είναι μεγαλύτερη από το εν λόγω ποσό, το τέλος αυτό είναι αναλογικό προς το ποσό της απαίτησης με ανώτατο όριο τα 268,13 ευρώ·
• τέλος ανάκτησης και είσπραξης· πρόκειται για φθίνον αναλογικό τέλος που εισπράττει ο δικαστικός επίτροπος μόνον όταν καταφέρει να ανακτήσει ή να εισπράξει το σύνολο ή μέρος της απαίτησης μέρος αυτού του τέλους βαρύνει σε κάθε περίπτωση τον δανειστή (άρθρο Α. 444-32 του Εμπορικού Κώδικα)
• τέλη διαχείρισης φακέλου· ο δικαστικός επίτροπος λαμβάνει ποσό 6,37 ευρώ ανά καταβολή του οφειλέτη, με εξαίρεση το υπόλοιπο της οφειλής το οποίο δεν θεμελιώνει δικαίωμα είσπραξης αυτού του ποσού τα τέλη αυτά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 32,74 ευρώ για κάθε φάκελο·
• έξοδα μετακίνησης ύψους 7,67 ευρώ (8,80 ευρώ σε περίπτωση που η επίδοση πραγματοποιείται αποκλειστικά με ηλεκτρονικά μέσα)
• ΦΠΑ (20 %)
• με την επιφύλαξη ορισμένων εξαιρέσεων, κατ’ αποκοπή τέλος ύψους 14,89 ευρώ (κατά την 1η Ιανουαρίου 2017), το οποίο καταβάλλεται από τους δικαστικούς επιτρόπους στο Δημόσιο
• τα έξοδα αποστολής επιστολών που συνιστούν υποχρεωτικές διαδικαστικές διατυπώσεις
• τις αμοιβές κλειδαρά, μεταφοράς, συνεργείου και φύλαξης επίπλων (βάσει τιμολογίου).

Παραδείγματος χάριν, για εισπραχθείσα απαίτηση ύψους 10.000 ευρώ, το ελάχιστο ποσό ορισμένων μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης έχει ως εξής:

• πράξη κατάσχεσης τραπεζικού λογαριασμού: 129,64 ευρώ συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων (πάγιο τέλος, έξοδα μετακίνησης και κατ’ αποκοπή τέλος)
• πράξη κατάσχεσης και πώλησης κινητών πραγμάτων: 114,21 ευρώ συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων (πάγιο τέλος, έξοδα μετακίνησης και κατ’ αποκοπή τέλος)
• πράξη κατάσχεσης οχήματος με δήλωση στη νομαρχία: 124,50 ευρώ συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων (πάγιο τέλος, έξοδα μετακίνησης και κατ’ αποκοπή τέλος)
• διαταγή πληρωμής η μη συμμόρφωση με την οποία επισύρει την κατάσχεση ακινήτου: 178,55 ευρώ συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων (πάγιο τέλος, έξοδα μετακίνησης και κατ’ αποκοπή τέλος).

Στα ανωτέρω πάγια τέλη προστίθενται ιδίως αναλογικά τέλη τα οποία, για το σύνολο της απαίτησης, ανέρχονται στο ποσό των 707,52 ευρώ μαζί με τους φόρους, εκ των οποίων τα 118,46 ευρώ βαρύνουν τον οφειλέτη και τα 589,06 ευρώ τον δανειστή.

3.2 Οι κύριες προϋποθέσεις

Δεν απαιτείται καταρχήν η άδεια του δικαστηρίου για τη λήψη μέτρων εκτέλεσης βάσει εκτελεστού τίτλου (βλ. σημείο 3.1 ανωτέρω).

Εάν ο δανειστής δεν διαθέτει εκτελεστό τίτλο, μπορεί, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, να λάβει συντηρητικά μέτρα (βλ. σημείο 3.1 ανωτέρω).

4 Αντικείμενο και φύση των μέτρων εκτέλεσης

4.1 Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης;

Καταρχήν, όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εκτέλεσης.

Ωστόσο, ο νόμος προβλέπει ότι, κατ’ εξαίρεση, ορισμένα περιουσιακά στοιχεία είναι ακατάσχετα. Πρόκειται, ιδίως, για τα ακόλουθα:

• ποσά που έχουν χαρακτήρα διατροφής· έτσι, για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να κατασχεθεί το σύνολο των αποδοχών ενός προσώπου, διότι αυτές πρέπει να είναι επαρκείς για να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες του το ποσό αυτό καθορίζεται σε ετήσια βάση και λαμβάνει υπόψη το ποσό των αποδοχών και τον αριθμό των εξαρτώμενων προσώπων
• κινητά απαραίτητα για τη διαβίωση και την εργασία του οφειλέτη· τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία μπορούν, καταρχήν, να κατασχεθούν μόνο για να διασφαλιστεί η καταβολή του αντιτίμου τους ή όταν έχουν σημαντική αξία κατάλογος των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων παρατίθεται στο άρθρο L. 112-2 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις· για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται η κατάσχεση της κλίνης ή του τραπεζιού του οφειλέτη, εκτός εάν η κατάσχεση δικαιολογείται από τη μη καταβολή του τιμήματος αγοράς ή όταν πρόκειται για περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας
• αντικείμενα απαραίτητα για άτομα με αναπηρία ή που προορίζονται για την φροντίδα των ασθενών για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται η κατάσχεση αναπηρικού αμαξίδιου ατόμου με αναπηρία.

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις οι ατομικές επιχειρήσεις απολαμβάνουν ιδιαίτερη προστασία για το σύνολο ή για μέρος της περιουσίας τους.

4.2 Ποια τα αποτελέσματα των μέτρων εκτέλεσης;

Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών πραγμάτων και απαιτήσεων χρηματικής φύσης έχουν διάφορα στάδια. Ο δικαστικός επίτροπος προβαίνει στην κατάσχεσή τους. Η κατάσχεση καθιστά τα περιουσιακά στοιχεία μη διαθέσιμα. Απαγορεύει στον οφειλέτη να διαθέσει κατασχεθέν κινητό πράγμα. Αν ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί μ’ αυτήν την υποχρέωση διατήρησης του πράγματος, διαπράττει αδίκημα. Τα κατασχεθέντα ποσά παραμένουν δεσμευμένα στον λογαριασμό του οφειλέτη. Στη συνέχεια, ο δικαστικός επίτροπος κοινοποιεί την κατάσχεση στον οφειλέτη. Εάν ο οφειλέτης δεν ασκήσει ανακοπή ενώπιον του δικαστή εκτέλεσης, ο δικαστικός επίτροπος μπορεί να αφαιρέσει τα κινητά με σκοπό τον πλειστηριασμό τους ή να επιδιώξει να του παραδοθούν τα κατασχεθέντα χρηματικά ποσά. Σε περίπτωση άσκησης ανακοπής, ο δικαστής εκτέλεσης είτε εγκρίνει τη διενέργεια του μέτρου της αναγκαστικής εκτέλεσης είτε διατάσσει την παύση του αν αυτό δεν έχει διενεργηθεί νομίμως.

Το μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης επί ακινήτων είναι η κατάσχεση ακινήτου. Δρομολογείται με την επίδοση από τον δικαστικό επίτροπο στον οφειλέτη διαταγής πληρωμής, μη συμμόρφωση με την οποία επισύρει την κατάσχεση και η οποία καθιστά το ακίνητο μη διαθέσιμο. Στη συνέχεια ο δανειστής προσφεύγει στον δικαστή εκτέλεσης ώστε αυτός να αποφασίσει ως προς την κατεύθυνση της υπόθεσης. Αν είναι δυνατή η ιδιωτική πώληση του ακινήτου και τη ζητήσει ο οφειλέτης, ο δικαστής διατάσσει την ιδιωτική πώληση του ακινήτου και ορίζει την προθεσμία για τη διενέργειά της. Αν η ιδιωτική πώληση δεν είναι δυνατή ή είναι ατελέσφορη, ο δικαστής διατάσσει την πώληση του ακινήτου με πλειστηριασμό. Ο πλειστηριασμός διενεργείται δημόσια ενώπιον του δικαστή.

4.3 Ποια η ισχύς αυτών των μέτρων;

Η ισχύς των εκτελεστών τίτλων είναι, καταρχήν, δεκαετής (άρθρο L. 111-4 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις). Η προθεσμία αυτή αρχίζει να τρέχει εκ νέου από τη στιγμή που ενεργείται πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης βάσει του εν λόγω τίτλου.

5 Υπάρχει δυνατότητα προσφυγής κατά της απόφασης που διατάσσει ένα τέτοιο μέτρο;

Η ερώτηση αφορά μόνο:

• τις συντηρητικές κατασχέσεις εφόσον ο δανειστής δεν διαθέτει ακόμα εκτελεστό τίτλο·
• διαταγές για την παράδοση ή την επιστροφή συγκεκριμένου κινητού πράγματος, όταν το πρόσωπο που ζητεί την παράδοση ή την επιστροφή του δεν έχει ακόμη στην κατοχή του εκτελεστό τίτλο·
• τις κατασχέσεις αποδοχών·
• τις κατασχέσεις ακινήτων.

Οι εν λόγω διαδικασίες είναι ουσιαστικά τα μόνα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης που πρέπει να εγκριθούν από τον δικαστή εκτέλεσης. Κατά της απόφασης του δικαστή χωρεί έφεση ή αναίρεση, ανάλογα με το ύψος της απαίτησης.

6 Υπάρχουν περιορισμοί στην εκτέλεση, ιδίως όσον αφορά την προστασία του οφειλέτη ή τις προθεσμίες;

Η ισχύς των εκτελεστών τίτλων είναι, καταρχήν, δεκαετής (άρθρο L. 111-4 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις). Η προθεσμία αυτή αρχίζει να τρέχει εκ νέου από τη στιγμή που ενεργείται πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης βάσει του εν λόγω τίτλου.

Τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης εκτελούνται μόνο από τις 6 π.μ. έως τις 9 μ.μ. Απαγορεύεται η ενέργειά τους τις Κυριακές και τις αργίες εκτός αν αυτή έχει εγκριθεί εκ των προτέρων από τον δικαστή εκτέλεσης.

Επιπλέον, οι διαδικασίες εκτέλεσης περιορίζονται στις αναγκαίες για την είσπραξη της απαίτησης ενέργειες και δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση κατά την επιλογή των σχετικών μέτρων.

Εξάλλου, ορισμένα περιουσιακά στοιχεία είναι ακατάσχετα (βλ. σημείο 4.1 ανωτέρω) και κάθε κατάσχεση και πώληση σε τόπο που αποτελεί την οικία του οφειλέτη πρέπει να εγκριθεί εκ των προτέρων εφόσον αφορά την είσπραξη απαίτησης άλλης από απαίτηση διατροφής και ύψους μικρότερου από 535 ευρώ (άρθρα L. 221-2 και R. 221-2 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις).

Τέλος, όταν ο οφειλέτης απολαύει ασυλίας όσον αφορά την εκτέλεση, δεν μπορεί να ληφθεί κανένα μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης επί των περιουσιακών στοιχείων του τα οποία καλύπτονται από την εν λόγω ασυλία. Για τη διενέργεια μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης επί περιουσιακού στοιχείου τέτοιου προσώπου με την αιτιολογία ότι το εν λόγω περιουσιακό στοιχείο δεν καλύπτεται από ασυλία όσον αφορά την εκτέλεση απαιτείται η πρότερη άδεια του δικαστή (άρθρα L. 111-1 έως L. 111-3 και R. 111-1 έως R. 111-5 του κώδικα διαδικασιών εκτέλεσης σε αστικές υποθέσεις).

Σχετικοί σύνδεσμοι

Legifrance

Δικτυακός τόπος του εθνικού επιμελητηρίου των δικαστικών επιτρόπων (Chambre Nationale des Commissaires de Justice)

 

Αυτή η ιστοσελίδα είναι μέρος του ιστότοπου Η Ευρώπη σου.

Θα μας βοηθούσαν πολύ τα σχόλιά σας σχετικά με τη χρησιμότητα των παρεχόμενων πληροφοριών.