Poszkodowany może dochodzić odszkodowania od sprawcy w postępowaniu karnym, wnosząc pozew adhezyjny (premoženjskopravni zahtevek).
Pozew adhezyjny (tj. pozew cywilny w postępowaniu karnym) wnosi się do organu, w którym złożono zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (prokuratury okręgowej), lub do sądu, który prowadzi postępowanie w sprawie.
Powództwem adhezyjnym można dochodzić odszkodowania, zwrotu rzeczy lub unieważnienia danej czynności prawnej.
Pozew adhezyjny wniesiony przez uprawnionego powoda w związku z przestępstwem jest rozpatrywany w toku postępowania karnego, o ile nie opóźnia to nadmiernie tego procesu.
Pozew adhezyjny można wnieść do końca postępowania przed sądem pierwszej instancji.
Jeżeli powód nie wniesie pozwu adhezyjnego przed wniesieniem aktu oskarżenia, zostanie pouczony o możliwości wniesienia takiego pozwu do zakończenia rozprawy głównej.
Uprawniony powód musi dokładnie określić roszczenie i złożyć dokumenty na potwierdzenie roszczenia (np. zaświadczenia, faktury, dokumentację medyczną). Przez dokładne określenie roszczenia rozumie się, że wnioskodawca musi maksymalnie szczegółowo określić rodzaj i wartość szkody oraz sposób jej naprawienia.
Nie.
Poszkodowany musi wykazać przedmiot swojego roszczenia w standardowy sposób (np. przedstawiając zaświadczenia, faktury, dokumentację medyczną).
Tak, za każdy etap postępowania jest pobierana opłata sądowa w kwocie zależnej od wartości przedmiotu sporu.
Opłatę za przyjęcie pozwu adhezyjnego (w całości lub w części) ponosi pozwany.
W toku postępowania sądowego cudzoziemcy (którzy nie są mieszkańcami Republiki Słowenii) mają prawo do nieodpłatnej pomocy prawnej (porad prawnych, pełnomocnictwa procesowego i innych usług prawnych lub do zwolnienia z kosztów postępowania) na warunkach wzajemności lub na warunkach i w przypadkach określonych w umowach międzynarodowych, których Republika Słowenii jest stroną.
Sąd orzeka na korzyść powoda cywilnego (w pełni lub częściowo) tylko w przypadku wydania wyroku skazującego (tj. uznającego winę oskarżonego). W innych przypadkach (kiedy informacje uzyskane w postępowaniu karnym nie stanowią wiarygodnej podstawy do wydania wyroku uwzględniającego roszczenie w pełni lub częściowo) pokrzywdzony zostaje pouczony o możliwości wniesienia pozwu cywilnego w odniesieniu do całości lub części roszczenia, ponieważ sąd śledczy nie może odrzucić pozwu.
Nawet jeżeli sąd wyda wyrok uniewinniający oskarżonego lub oddalający zarzuty bądź wyda postanowienie o zawieszeniu lub umorzeniu postępowania, poucza pokrzywdzonego o możliwości wniesienia pozwu cywilnego do sądu cywilnego.
Jeżeli sąd stwierdzi, że nie jest właściwy do orzekania w postępowaniu karnym, poucza pokrzywdzonego o możliwości wniesienia pozwu adhezyjnego we właściwym sądzie, który następnie wszczyna lub kontynuuje postępowanie.
Nie, ponieważ pokrzywdzony może zaskarżyć orzeczenie wyłącznie w odniesieniu do postanowienia sądu w sprawie kosztów postępowania karnego.
Jedynym wyjątkiem są sprawy, w których prokurator występował w charakterze oskarżyciela w imieniu pokrzywdzonego. Wówczas pokrzywdzony może zaskarżyć orzeczenie we wszystkich aspektach, z uwzględnieniem postanowienia w przedmiocie pozwu adhezyjnego.
Po uprawomocnieniu się orzeczenia w sprawie pozwu cywilnego pokrzywdzony może wnieść o wydanie przez sąd pierwszej instancji poświadczonego odpisu orzeczenia opatrzonego klauzulą wykonalności.
Wyrok sądu jest wykonalny, jeżeli stał się prawomocny i upłynął termin jego dobrowolnego wykonania. Właściwy sąd wykonuje prawomocny wyrok, który stanowi tytuł wykonawczy, zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do postępowania egzekucyjnego. Na podstawie tytułu wykonawczego (wyroku) we właściwym sądzie rejonowym składa się wniosek o wykonanie ze wskazaniem sposobu wykonania (np. zajęcie wynagrodzenia, środków zdeponowanych na rachunku bankowym, ruchomości bądź nieruchomości).
W toku postępowania sądowego cudzoziemcy (którzy nie są mieszkańcami Republiki Słowenii) mają prawo do nieodpłatnej pomocy prawnej na warunkach wzajemności lub na warunkach i w przypadkach określonych w umowach międzynarodowych, których Republika Słowenii jest stroną.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.