Compensation schemes available in EU countries
Article 12 of the Compensation Directive requires that each EU country sets up a national scheme of compensation to all victims of violent intentional crime. According to this law all victims of violent intentional crime have access to a national compensation scheme from the country on whose territory the crime was committed.
Here you find information about the compensation scheme(s) available in the EU countries.
Some of the countries also provide access to compensation to its own nationals if the crime took place abroad. This aspect is not currently covered by the EU rules.
According to the Compensation Directive you can claim compensation from the EU country in which the crime was committed if you live in this State (national case) or if you live in another EU country (cross border case).
Therefore you are advised to look at the information of the country in which the crime was committed.
Please select the relevant country's flag to obtain detailed national information.
This page is maintained by the European Commission. The information on this page does not necessarily reflect the official position of the European Commission. The Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice with regard to copyright rules for European pages.
Informacje dotyczące ofiar terroryzmu można znaleźć w dalszej sekcji na tej stronie, klikając tutaj.
Komisja ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy (Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence) może przyznać kompensatę ofiarom umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, które popełniono na terytorium Belgii (i ich bliskim krewnym).
Szczegółowe informacje dotyczące ofiar terroryzmu można znaleźć poniżej.
Rodzaje szkody, które Komisja bierze pod uwagę, różnią się w zależności od kategorii ofiary:
A. Ofiary bezpośrednie – osoby, które doznały uszczerbku na zdrowiu fizycznym lub psychicznym bezpośrednio na skutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, które popełniono na terytorium Belgii.
W przypadku ofiar bezpośrednich Komisja może wziąć pod uwagę:
B. Ofiary pośrednie – spadkobiercy ofiary zmarłej wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będący krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
W przypadku tej kategorii ofiar Komisja może wziąć pod uwagę:
C. Ofiary pośrednie – spadkobiercy ofiary, która poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będący krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
W przypadku tej kategorii ofiar Komisja może wziąć pod uwagę:
Tak, kompensatę mogą otrzymać bliscy krewni (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa – ofiary zmarłej bezpośrednio wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
Tak, kompensatę mogą otrzymać bliscy krewni (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa – ofiary, która nie zmarła bezpośrednio wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, lecz poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
Tak. Komisja może przyznać kompensatę bez względu na obywatelstwo wnioskodawcy i legalność jego pobytu w Belgii.
Nie, Komisja ds. Pomocy Finansowej może przyznać kompensatę jedynie z tytułu przestępstw popełnionych w Belgii.
Od tej reguły istnieje jednak jeden wyjątek: kompensata przysługuje w przypadku aktów terrorystycznych popełnionych za granicą, których ofiarą padli obywatele Belgii lub osoby mające miejsce zwykłego pobytu w Belgii (zob. sekcja poświęcona ofiarom terroryzmu).
Tak, należy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na policji. Zgodnie z ustawą z dnia 1 sierpnia 1985 r., która reguluje działalność Komisji ds. Pomocy Finansowej, wnioskodawca musi również wnieść pozew adhezyjny w postępowaniu karnym.
O główną kompensatę państwową można ubiegać się dopiero po zakończeniu postępowania sądowego i w oparciu o prawomocne orzeczenie sądu.
Można jednak również uzyskać doraźną kompensatę przed zakończeniem postępowania sądowego, o ile spełnione zostaną określone przesłanki.
Tak. Jeżeli sprawca został wykryty, ofiara musi wytoczyć powództwo adhezyjne w postępowaniu karnym, ponieważ kompensata przyznawana przez Komisję jest alternatywną formą naprawienia szkody, stosowaną jedynie w ostateczności.
Jeżeli sprawca nie został wykryty przed zakończeniem postępowania sądowego lub jeżeli postępowanie umorzono w związku z niewykryciem sprawcy, ofiara może wnieść do Komisji o przyznanie kompensaty. Wówczas minimalną przesłanką jest złożenie przez ofiarę formalnego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa (na policji lub w prokuraturze).
Wniosek o przyznanie głównej kompensaty należy złożyć w terminie trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu wydanego w sprawie lub w terminie trzech lat od dnia wydania postanowienia o umorzeniu sprawy w związku z niewykryciem sprawcy.
W przypadku ofiar bezpośrednich Komisja może wziąć pod uwagę:
W przypadku ofiar pośrednich – spadkobierców ofiary zmarłej wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będących krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowatych takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa –
Komisja może wziąć pod uwagę:
W przypadku ofiar pośrednich – spadkobierców ofiary, która poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będących krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowatych takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa –
Komisja wypłaca kompensatę w formie jednorazowego świadczenia.
Komisja może uwzględnić zachowanie bezpośredniej ofiary umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy w momencie jego popełnienia, a także to, czy przyczyniła się ona do poniesionej szkody.
Sytuacja finansowa ofiary nie jest brana pod uwagę.
Komisja uwzględnia odszkodowanie wypłacone przez sprawcę i wszelkie świadczenia otrzymane od instytucji świadczeń wzajemnych lub zakładów ubezpieczeń (zasada pomocniczości).
Komisja, która jest sądem administracyjnym, przyznaje kompensatę zgodnie z zasadą sprawiedliwości.
Minimalna kwota: 500 EUR.
Maksymalna kwota głównej kompensaty (i pełna kwota kompensaty): 125 000 EUR.
Nie jest to wymagane.
Tak, kompensata przyznawana przez Komisję opiera się na zasadzie pomocniczości. W związku z tym uwzględnia się odszkodowanie wypłacone przez zakłady ubezpieczeń (oraz przez sprawcę).
Można otrzymać kompensatę doraźną, nawet jeżeli sąd nie wydał orzeczenia w sprawie. Zgodnie z praktyką decyzyjną Komisji może ona przyznać kompensatę doraźną jedynie z tytułu kosztów leczenia (w minimalnej wysokości 500 EUR), które poniosła ofiara (po wyrażeniu przez zakłady ubezpieczeń zgody na pokrycie części kosztów lub wydaniu przez nie decyzji odmownej).
Maksymalna kwota kompensaty doraźnej wynosi 30 000 EUR.
Dodatkowa kompensata przysługuje, jeżeli uszczerbek na zdrowiu pogłębił się w ciągu 10 lat od dnia przyznania głównej kompensaty, chyba że ofiara otrzymała już maksymalną kwotę kompensaty od państwa belgijskiego (125 000 EUR). Ofiara musi udowodnić pogłębienie uszczerbku na zdrowiu (na podstawie szczegółowej dokumentacji medycznej).
Nie.
Komisja ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy i Osób Dobrowolnie Udzielających Pomocy (Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence et aux sauveteurs occasionnels ), która wchodzi w skład Służby Publicznej Wymiaru Sprawiedliwości ( SPF JUSTICE).
Wniosek (obejmujący formularz wniosku i dokumenty potwierdzające) należy wysłać w dwóch egzemplarzach na następujący adres pocztowy:
Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence
SPF Justice
Boulevard de Waterloo 115
1000 BRUXELLES
Nie. Wnioskodawca nie musi być obecny na posiedzeniach Komisji, na których rozpatrywany jest jego wniosek.
Czas oczekiwania na decyzję w sprawie głównej kompensaty wynosi około 18 miesięcy.
Decyzja Komisji nie podlega zaskarżeniu. Można jedynie wnieść skargę o stwierdzenie nieważności (recours en annulation) do belgijskiej Rady Stanu (Conseil d’Etat).
Na stronie internetowej Komisji ds. Pomocy Finansowej lub telefonicznie.
Tel.: +32 25427207, +32 25427208, +32 25427244
E-mail: commission.victimes@just.fgov.be
Nie za pośrednictwem Komisji.
O pomoc prawną można się zwrócić (pod pewnymi warunkami) do izby adwokackiej działającej w okręgu sądowym, w którym popełniono przestępstwo, lub właściwej dla miejsca zamieszkania ofiary.
Istnieją służby udzielające wsparcia ofiarom przestępstw, które mogą pomóc ofiarom w ubieganiu się o kompensatę od Komisji.
Wsparcie na rzecz ofiar zapewniają wspólnoty i regiony belgijskie.
Więcej informacji (w szczególności na temat różnych służb uprawnionych do udzielania wsparcia) można uzyskać na następujących stronach internetowych:
Federacja Walonia-Bruksela: http://www.victimes.cfwb.be/
Flandria: https://www.slachtofferzorg.be/
-------------------
Komisja ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy (Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence ) może przyznać kompensatę ofiarom aktu terrorystycznego (i ich bliskim krewnym). Sprawami dotyczącymi ofiar terroryzmu zajmuje się Wydział ds. Terroryzmu tej Komisji.
Rodzaje szkody, które Komisja bierze pod uwagę, różnią się w zależności od kategorii ofiary:
A. Ofiary bezpośrednie – osoby, które doznały uszczerbku na zdrowiu fizycznym lub psychicznym bezpośrednio na skutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, które popełniono na terytorium Belgii.
W przypadku ofiar bezpośrednich Komisja może wziąć pod uwagę:
B. Ofiary pośrednie – spadkobiercy ofiary zmarłej wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy będący krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
W przypadku tej kategorii ofiar Komisja może wziąć pod uwagę:
C. Ofiary pośrednie – spadkobiercy ofiary, która poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będący krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
W przypadku tej kategorii ofiar Komisja może wziąć pod uwagę:
Tak, kompensatę mogą otrzymać bliscy krewni (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa – ofiary zmarłej bezpośrednio wskutek aktu terrorystycznego, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
Tak, kompensatę mogą otrzymać bliscy krewni (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa – ofiary, która nie zmarła bezpośrednio wskutek aktu terrorystycznego, lecz poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu, a także powinowaci takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa.
Tak. Komisja może przyznać kompensatę bez względu na obywatelstwo wnioskodawcy i legalność jego pobytu w Belgii.
Wydział ds. Terroryzmu Komisji może przyznać kompensatę w przypadku aktów terrorystycznych dokonanych za granicą, których ofiarą padli obywatele Belgii lub osoby mające miejsce zwykłego pobytu w Belgii. Belgijski rząd federalny musi jednak uznać takie przestępstwa za akty terrorystyczne w drodze dekretu królewskiego.
Nie, ale zarejestrowanie się jako ofiara (aktu terrorystycznego) na policji lub w prokuraturze federalnej leży w interesie ofiary lub jej bliskich krewnych.
Nie.
Nie.
Tak. Przyznanie kompensaty ofiarom aktów terrorystycznych przez Komisję nie jest uzależnione od wyniku żadnego postępowania sądowego.
Wniosek o przyznanie kompensaty z tytułu aktu terrorystycznego należy złożyć do Komisji w ciągu trzech lat od dnia wejścia w życie dekretu królewskiego, w którym uznano przedmiotowe przestępstwo za akt terrorystyczny.
W przypadku ofiar bezpośrednich Komisja może wziąć pod uwagę:
W przypadku ofiar pośrednich – spadkobierców ofiary zmarłej wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będących krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowatych takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa –
Komisja może wziąć pod uwagę:
W przypadku ofiar pośrednich – spadkobierców ofiary, która poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, będących krewnymi ofiary do drugiego stopnia pokrewieństwa, a także powinowatych takiej ofiary do drugiego stopnia powinowactwa –
Komisja może wziąć pod uwagę:
Zwracamy uwagę, że procedura przyznawania kompensaty ofiarom terroryzmu zostanie zmieniona w 2018 r.
Komisja wypłaca kompensatę w formie jednorazowego świadczenia; oprócz głównej kompensaty ofiara może jednak otrzymać zaliczkę na jej poczet.
Komisja może uwzględnić zachowanie bezpośredniej ofiary umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy w momencie jego popełnienia, a także to, czy przyczyniła się ona do poniesionej szkody.
Sytuacja finansowa ofiary nie jest brana pod uwagę.
Komisja uwzględnia odszkodowanie wypłacone przez sprawcę i wszelkie świadczenia otrzymane od instytucji świadczeń wzajemnych lub zakładów ubezpieczeń (zasada pomocniczości).
Komisja, która jest sądem administracyjnym, przyznaje kompensatę zgodnie z zasadą sprawiedliwości.
Minimalna kwota: 500 EUR.
Maksymalna kwota zaliczki: 30 000 EUR.
Maksymalna kwota głównej kompensaty (i pełna kwota kompensaty): 125 000 EUR.
Nie jest to wymagane.
Tak, kompensata przyznawana przez Komisję opiera się na zasadzie pomocniczości. W związku z tym uwzględnia się odszkodowanie wypłacone przez zakłady ubezpieczeń (oraz przez sprawcę).
Zaliczka przysługuje ofiarom terroryzmu. Ofiary aktów terrorystycznych, które były hospitalizowane, oraz bliscy krewni ofiary zmarłej wskutek aktu terrorystycznego mogą otrzymać doraźną kompensatę.
Maksymalna kwota kompensaty doraźnej wynosi 30 000 EUR.
Dodatkowa kompensata przysługuje, jeżeli uszczerbek na zdrowiu pogłębił się w ciągu 10 lat od dnia przyznania głównej kompensaty, chyba że ofiara otrzymała już maksymalną kwotę kompensaty od państwa belgijskiego (125 000 EUR). Ofiara musi udowodnić pogłębienie uszczerbku na zdrowiu (na podstawie szczegółowej dokumentacji medycznej).
Nie.
Wydział ds. Terroryzmu Komisji ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy i Osób Dobrowolnie Udzielających Pomocy ( COMMISSION POUR L’AIDE FINANCIERE AUX VICTIMES D’ACTES INTENTIONNELS DE VIOLENCE ET AUX SAUVETEURS OCCASIONNELS – DIVISION TERRORISME).
Wniosek (obejmujący formularz wniosku i dokumenty potwierdzające) należy wysłać pocztą elektroniczną lub tradycyjną na adres:
Adres pocztowy:
Commission pour l’aide financière aux victimes d’actes intentionnels de violence – Division Terrorisme
SPF Justice
Boulevard de Waterloo 115
1000 BRUXELLES
Adres e-mail: terrorvictims@just.fgov.be
Nie. Wnioskodawca nie musi być obecny na posiedzeniach Komisji, na których rozpatrywany jest jego wniosek.
W przypadku zaliczki decyzja wydawana jest w terminie od czterech do sześciu tygodni od dnia złożenia wniosku, o ile nie wymaga on uzupełnienia.
W przypadku głównej kompensaty Komisja rozpatruje wniosek dopiero po wypłacie odszkodowania przez zakłady ubezpieczeń i w oparciu o długotrwałe skutki przestępstwa dla ofiar.
Decyzja Komisji nie podlega zaskarżeniu. Można jedynie wnieść skargę o stwierdzenie nieważności (recours en annulation) do belgijskiej Rady Stanu (Conseil d’Etat).
Wydział ds. Terroryzmu Komisji ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy
Adres e-mail: terrorvictims@just.fgov.be
Wydział ds. Terroryzmu Komisji ds. Pomocy Finansowej na rzecz Ofiar Umyślnych Aktów Przemocy
Adres e-mail: terrorvictims@just.fgov.be
Tel.: +32 471123124
Nie.
Istnieją służby udzielające wsparcia ofiarom przestępstw, które mogą pomóc ofiarom w ubieganiu się o kompensatę od Komisji.
Wsparcie na rzecz ofiar zapewniają wspólnoty i regiony belgijskie.
Więcej informacji (w szczególności na temat różnych służb upoważnionych do udzielania wsparcia) można uzyskać na następujących stronach internetowych:
Federacja Walonia-Bruksela: http://www.victimes.cfwb.be/
Flandria: https://www.slachtofferzorg.be/
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W Republice Bułgarii można otrzymać kompensatę państwową za szkodę majątkową, jeżeli poniesiono ją bezpośrednio w wyniku następujących przestępstw:
Zob. odpowiedź na pierwsze pytanie.
Jeżeli ofiara zmarła wskutek przestępstwa, prawo do kompensaty nabywają jej spadkobiercy lub partner/konkubent.
Nie, nie jest to możliwe. Spadkobiercy lub partner/konkubent ofiary są uprawnieni do kompensaty wyłącznie wówczas, gdy ofiara zmarła wskutek przestępstwa.
Cudzoziemcy mają prawo do kompensaty w przypadkach przewidzianych w umowie międzynarodowej, której stroną jest Republika Bułgarii.
Nie, nie jest to możliwe. Kompensatę wypłaca właściwy organ państwa członkowskiego, w którym popełniono przestępstwo.
Tak. Kompensata nie przysługuje, jeżeli ofiara nie złożyła zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa do właściwych organów, chyba że z uzasadnionych przyczyn było to niemożliwe.
Tak. Ofiary przestępstw nabywają prawo do ubiegania się o kompensatę z chwilą zakończenia postępowania karnego w drodze prawomocnego orzeczenia organów wymiaru sprawiedliwości, tj.:
Nie ma takiego wymogu, ale kompensata nie zostanie przyznana, jeżeli ofiara otrzymała odszkodowanie z innych źródeł.
Zob. odpowiedź na pytanie: „Czy muszę czekać na zakończenie dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego, zanim wystąpię o kompensatę?”.
Wnioski o kompensatę należy składać w terminie maksymalnie jednego roku od dnia uprawomocnienia się właściwego orzeczenia organu sądowego.
Kompensata pokrywa – łącznie lub osobno – szkody majątkowe poniesione bezpośrednio wskutek przestępstwa, w tym:
Ofiary muszą przedstawić właściwe dokumenty potwierdzające wszystkie szkody majątkowe będące przedmiotem roszczenia.
Ofiary przestępstw mają prawo do jednorazowej wypłaty kompensaty państwowej.
Kompensata nie zostanie przyznana, jeżeli:
Wszystkim ofiarom przestępstw przysługują takie same prawa. Sytuacja finansowa ofiary nie ma znaczenia w kontekście ubiegania się o kompensatę państwową.
Kompensata państwowa jest przyznawana z tytułu przestępstw popełnionych po dniu 30 czerwca 2005 r., które należą do jednej z kategorii wyszczególnionych w odpowiedzi na pierwsze pytanie.
Ofiary muszą przedstawić właściwe dokumenty potwierdzające wszystkie szkody majątkowe będące przedmiotem roszczenia.
Maksymalna wysokość kompensaty pieniężnej wypłacanej przez państwo wynosi 10 000 BGN. W przypadku przyznania kompensaty na pokrycie kosztów utrzymania osób pozostających na utrzymaniu ofiary, które są w wieku poniżej 18 lat oraz są spadkobiercami ofiary zmarłej wskutek przestępstwa, maksymalna wysokość kompensaty dla każdej takiej osoby wynosi 10 000 BGN.
Tak, we wniosku o przyznanie kompensaty ofiara musi podać kwotę kompensaty i wartość szkód majątkowych będących przedmiotem roszczenia.
Tak.
Nie, nie jest to możliwe.
Nie, nie jest to możliwe.
Nie.
Krajowa Rada ds. Pomocy i Kompensat dla Ofiar Przestępstw przy Ministerstwie Sprawiedliwości Republiki Bułgarii.
МИНИСТЕРСТВО НА ПРАВОСЪДИЕТО НА РЕПУБЛИКА БЪЛГАРИЯ (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Bułgarii)
Национален съвет за подпомагане и компенсация на пострадали от престъпления (Krajowa Rada ds. Pomocy i Kompensat dla Ofiar Przestępstw)
Adres: Република България, гр. София 1040, ул. „Славянска“ № 1
Strona internetowa: https://www.compensation.bg
Nie.
Wniosek o przyznanie kompensaty zostaje rozpatrzony w terminie jednego miesiąca od dnia jego wpłynięcia. W stosownych przypadkach termin ten można przedłużyć do trzech miesięcy.
Od decyzji Krajowej Rady ds. Pomocy i Kompensat dla Ofiar Przestępstw nie można się odwołać.
Standardowy formularz wniosku o przyznanie kompensaty można uzyskać od Krajowej Rady ds. Pomocy i Kompensat dla Ofiar Przestępstw, naczelników obwodów, organów śledczych i organizacji udzielających wsparcia ofiarom przestępstw. Formularz wniosku o przyznanie kompensaty w formie elektronicznej znajduje się na stronie internetowej Krajowej Rady: https://www.compensation.bg
Należy zapoznać się ze stroną internetową Krajowej Rady ds. Pomocy i Kompensat dla Ofiar Przestępstw: https://www.compensation.bg
Organizacje udzielające wsparcia ofiarom przestępstw zapewniają praktyczną pomoc ofiarom przestępstw, w tym wsparcie w sporządzeniu wniosku o przyznanie kompensaty.
Tak. Taką rolę pełni Bułgarskie Stowarzyszenie Organizacji Udzielających Wsparcia Ofiarom Przestępstw (Българска асоциация на организациите за подкрепа на пострадалите).
Nr tel.: +359 29819300
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Republika Czeska przyznaje kompensaty ofiarom przestępstw, które poniosły uszczerbek na zdrowiu, oraz pozostałym przy życiu bliskim ofiar, które zmarły wskutek przestępstwa. Ponadto kompensata przysługuje ofiarom przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które naruszają godność ludzką, oraz dzieciom będącym ofiarami znęcania się.
Celem kompensaty jest wyeliminowanie negatywnych skutków społecznych przestępstwa. Nie zastępuje ona spoczywającego na sprawcy obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej ofierze.
Osoby pozostałe przy życiu otrzymują kompensatę w formie płatności ryczałtowej; ofiary, które poniosły uszczerbek na zdrowiu, również mogą ubiegać się o kompensatę w formie płatności ryczałtowej (kwota takiej kompensaty zależy od stopnia poniesionego uszczerbku) albo o zwrot kosztów leczenia lub kompensatę z tytułu utraconych zarobków. Ofiary przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które naruszają godność ludzką, oraz dzieci będące ofiarami znęcania się mogą ubiegać się o zwrot kosztów terapii mającej na celu złagodzenie doznanej krzywdy.
Tak, do otrzymania kompensaty uprawnieni są następujący pozostali przy życiu bliscy ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa: rodzic zmarłego, jego małżonek lub małżonka, zarejestrowany partner, dziecko, brat lub siostra, jeżeli zamieszkiwali ze zmarłym we wspólnym gospodarstwie domowym w chwili jego śmierci lub jeżeli zmarły łożył lub był zobowiązany do łożenia na ich utrzymanie.
Takie osoby nie mają prawa do otrzymania kompensaty.
Kompensata przysługuje osobom, które mają stałe miejsce zamieszkania lub legalnie przebywają w innym państwie członkowskim UE i padły ofiarą przestępstwa popełnionego na terytorium Republiki Czeskiej lub które legalnie przebywają w Republice Czeskiej przez okres ponad 90 dni i padły ofiarą przestępstwa popełnionego na terytorium Republiki Czeskiej, które złożyły wniosek o ochronę międzynarodową w Republice Czeskiej lub którym udzielono azylu lub ochrony uzupełniającej, bądź - w stosownych przypadkach - osobom spełniającym warunki określone w umowie międzynarodowej.
Obywatele Republiki Czeskiej mają prawo do otrzymania kompensaty od Republiki Czeskiej niezależnie od tego, w jakim państwie popełniono przestępstwo na ich szkodę.
Tak, jest to konieczne.
Nie trzeba czekać na zakończenie postępowania przygotowawczego; kompensata może zostać przyznana, jeżeli z ustaleń dokonanych w toczącym się postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez organy ścigania bezsprzecznie wynika, że popełniony czyn nosi znamiona przestępstwa i że spełnione zostały ustawowe przesłanki otrzymania kompensaty.
Jeżeli ofiara nie dochodzi odszkodowania od sprawcy, kompensata może być niższa lub może w ogóle nie zostać przyznana.
W tym kontekście należy dokonać rozróżnienia między sytuacją, w której sprawca jest nieznany, a sytuacją, w której oskarżonego uniewinniono, nawet jeżeli fakt popełnienia przestępstwa nie ulega wątpliwości (tzn. przestępstwo zostało popełnione, ale być może przez innego sprawcę). W takim przypadku ofierze przysługuje prawo do kompensaty. Jeżeli jednak domniemanego sprawcę uniewinniono, ponieważ czyn będący przedmiotem postępowania nie nosi znamion przestępstwa, prawo do kompensaty nie przysługuje. Wniosek o przyznanie kompensaty rozpatruje się przede wszystkim w oparciu o materiał zgromadzony przez organy ścigania; zadaniem ofiary jest wykazanie stopnia poniesionego uszczerbku i - w stosownych przypadkach - wartości wszelkich szkód, które mogą zostać wzięte pod uwagę (koszty leczenia i utracone zarobki).
Wniosek należy złożyć w terminie dwóch lat od momentu powzięcia wiadomości o szkodzie, lecz nie później niż w terminie 5 lat od dnia popełnienia przestępstwa. Po upływie któregokolwiek z tych terminów ofiara traci prawo do kompensaty.
- szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej):
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
- szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej):
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensata jest wypłacana w formie jednorazowej płatności.
Uprzednia karalność wnioskodawcy nie wpływa na przysługujące mu prawo do otrzymania kompensaty; jeżeli jednak wnioskodawca nie współpracuje z organami ścigania w postępowaniu w sprawie przestępstwa, nie może otrzymać kompensaty. Kompensata nie przysługuje również wówczas, gdy wnioskodawca uczestniczył w popełnieniu przestępstwa w charakterze współsprawcy.
Jeżeli wnioskodawca nie wykaże wystarczającej chęci współpracy w postępowaniu dotyczącym kompensaty, może ono zostać umorzone lub wniosek o przyznanie kompensaty może zostać odrzucony.
Kompensata nie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy nie ulega wątpliwości, że sytuacja społeczna wnioskodawcy nie pogorszyła się wskutek przestępstwa.
Jeżeli wnioskodawca w jakikolwiek sposób przyczynił się do powstania szkody, kwota kompensaty może zostać obniżona lub kompensata może w ogóle nie zostać przyznana.
Ofiary, które poniosły lekki uszczerbek na zdrowiu, mogą wnieść o kompensatę w formie zryczałtowanej w wysokości 10 000 CZK.
Ofiary, które poniosły ciężki uszczerbek na zdrowiu, mogą wnieść o kompensatę w formie zryczałtowanej w wysokości 50 000 CZK.
Zamiast kompensaty w formie zryczałtowanej ofiary, które poniosły uszczerbek na zdrowiu, mogą złożyć wniosek o kompensatę w wysokości udowodnionych kosztów leczenia lub utraconych zarobków, maksymalnie do kwoty 200 000 CZK.
Osoby pozostałe przy życiu mają prawo do kompensaty w formie zryczałtowanej w wysokości 200 000 CZK, z wyjątkiem rodzeństwa, które ma prawo do kompensaty w wysokości 175 000 CZK.
Ofiara przestępstwa, która poniosła uszczerbek na zdrowiu, lub osoba pozostała przy życiu może otrzymać kompensatę w wysokości do 200 000 CZK; ponadto w przypadku śmierci całkowita kompensata przyznana wszystkim osobom pozostałym przy życiu nie może przekroczyć kwoty 600 000 CZK, a jeżeli osób pozostałych przy życiu jest więcej, przyznana kompensata powinna zostać proporcjonalnie obniżona, tak aby nie przekraczała maksymalnej kwoty kompensaty.
Tak.
Tylko jeżeli ubezpieczenie obejmuje zobowiązanie sprawcy do naprawienia wyrządzonej szkody, co w praktyce zgodnie z czeskim prawem jest możliwe w odniesieniu do wypadków drogowych i wypadków przy pracy.
Nie wypłaca się zaliczek na poczet kompensaty.
Tak, do maksymalnej dopuszczalnej kwoty kompensaty.
Nie.
Ministerstwo Sprawiedliwości.
Ministerstwo Sprawiedliwości.
Nie.
Wniosek powinien zostać rozpatrzony w ciągu 3 miesięcy.
Wnosząc skargę do sądu administracyjnego.
Można je pobrać ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości lub uzyskać od organizacji pozarządowych działających na rzecz ofiar przestępstw oraz od Służb Probacyjnych i Mediacyjnych.
Nie.
Tak, ale na własny koszt.
Największą taką organizacją jest Bílý kruh bezpečí (Biały Krąg Bezpieczeństwa); wsparcie ofiarom zapewniają również Służby Probacyjne i Mediacyjne Republiki Czeskiej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Państwo wypłaca wnioskodawcy kompensatę i odszkodowanie w przypadku naruszenia przepisów duńskiego kodeksu karnego lub ustawy o pobycie, zakazie pobytu i wydaleniu, które to naruszenie doprowadziło do uszczerbku na zdrowiu lub śmierci. Wynika to z ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw. Naruszenie przepisów szczególnych, w tym przepisów ustawy o ruchu drogowym, wojskowego kodeksu karnego i rozporządzeń z mocą ustawy, nie może stanowić podstawy do przyznania kompensaty i odszkodowania na mocy ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw. Duńska Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem przeprowadza niezależną ocenę służącą ustaleniu, czy zdarzenie wchodzi w zakres przepisów ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw. Przy ocenie zdarzenia Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem uwzględnia zazwyczaj ocenę zdarzenia przez funkcjonariuszy policji. Jeżeli popełniony czyn nie jest czynem karalnym, ponieważ został popełniony np. w ramach obrony koniecznej, w stanie wyższej konieczności lub za zgodą pokrzywdzonego, kompensata ani odszkodowanie nie przysługują.
Ustawa dotyczy głównie uszczerbku na zdrowiu, ponieważ kompensata z tytułu szkody na mieniu przysługuje wyłącznie w ograniczonym zakresie. Uszczerbek na zdrowiu oznacza zarówno uszkodzenie ciała, jak i rozstrój zdrowia psychicznego.
Kompensatę wypłaca się zasadniczo wyłącznie wnioskodawcy, na którego przestępstwo wywarło bezpośredni wpływ. Zgodnie z przepisami ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw prawo do otrzymania kompensaty i odszkodowania może jednak przysługiwać również osobom, które znajdowały się wystarczająco blisko miejsca zdarzenia, mimo że nie można ich uznać za pokrzywdzone. Osoba bliska ofiary przestępstwa może również otrzymać kompensatę na pokrycie kosztów pogrzebu z uwagi na utratę głównego żywiciela rodziny itp. – por. poniżej.
W przypadku doznania uszczerbku na zdrowiu kompensata i odszkodowanie przysługują z tytułu:
W przypadku śmierci ofiary istnieje możliwość przyznania kompensaty:
W przypadkach, w których doszło również do szkody na mieniu, kompensatę wypłaca się z tytułu uszkodzenia odzieży i rzeczy osobistych, które ofiara przestępstwa miała na sobie lub przy sobie w chwili doznania uszczerbku na zdrowiu, a także z tytułu szkody na mieniu spowodowanej przez określone osoby skazane, np. więźniów.
Kompensata nie przysługuje z tytułu poniesienia strat pieniężnych, np. wskutek oszustwa. Podobnie kompensata nie jest wypłacana z tytułu popadnięcia w niedostatek, poniesienia strat z działalności operacyjnej, utraty zysków itp.
Tak. Jak wspomniano powyżej, kompensatę i odszkodowanie można wypłacić w przypadku śmierci pokrzywdzonego.
Kompensatę na pokrycie kosztów pogrzebu wypłaca się osobie, która pokryła koszty pogrzebu, niezależnie od tego, czy osoba ta jest bliskim zmarłego.
Kompensatę z tytułu utraty głównego żywiciela rodziny wypłaca się małżonkowi/konkubentowi zmarłego i jego pozostającym przy życiu dzieciom, dla których był on głównym żywicielem rodziny.
Jeżeli zmarły nie pozostawił małżonka/konkubenta, w szczególnych okolicznościach istnieje możliwość przyznania świadczenia przejściowego innej osobie pozostającej przy życiu. Osobą taką może być brat lub siostra, którzy przez wiele lat zamieszkiwali ze zmarłym we wspólnym gospodarstwie domowym.
Ponadto dopuszcza się możliwość przyznania świadczenia osobom pozostałym przy życiu, którym zmarły był szczególnie bliski. Świadczenie takie przyznaje się w pierwszej kolejności małżonkowi, konkubentowi, małoletnim dzieciom i rodzicom zmarłego.
Rodzice są uprawnieni do uzyskania zwrotu kosztów wizyt w placówkach medycznych, w których przebywają ich dzieci, które doznały uszczerbku na zdrowiu.
W przypadku dzieci i nastolatków obecność matki lub ojca w szpitalu lub udział matki lub ojca w rehabilitacji może mieć kluczowe znaczenie dla poprawy ich stanu zdrowia. W takich szczególnych przypadkach dopuszcza się możliwość pokrycia całości lub części przychodów utraconych przez matkę lub ojca.
Tak. W ustawie o kompensacie dla ofiar przestępstw nie uzależniono możliwości wypłacenia kompensaty od posiadania określonego obywatelstwa ani miejsca zamieszkania. Ustawa stanowi jedynie, że przestępstwo musiało zostać popełnione w Danii. Jeżeli pozostałe przesłanki przewidziane w ustawie są spełnione, wówczas nie ma znaczenia, czy wnioskodawca jest obcokrajowcem mającym miejsce zamieszkania w Danii, czy też turystą lub osobą przebywającą na terytorium duńskim przez krótki czas.
Ogólnie rzecz biorąc, nie. Istnieje jednak ograniczona możliwość otrzymania kompensaty od Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nawet w przypadku, gdy do uszczerbku na zdrowiu doszło wskutek przestępstwa popełnionego za granicą. Kompensatę przyznaje się wyłącznie w przypadku, gdy zostanie to uznane za zasadne. Możliwość przyznania kompensaty jest w założeniu ograniczona, ponieważ stanowi ona środek wykorzystywany wyłącznie w szczególnych przypadkach, w których występują wyjątkowe okoliczności.
W szczególnych przypadkach kompensatę wypłaca się z tytułu uszczerbku wyrządzonego czynami zabronionymi popełnionymi poza terytorium Danii, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Danii, jest obywatelem duńskim lub w momencie popełnienia czynu zabronionego był oddelegowany na placówkę zagraniczną w celu reprezentowania interesów Danii. Rekompensatę i odszkodowanie wypłaca się w związku z uszczerbkiem, którego osoba będącą obywatelem duńskim lub mająca miejsce zamieszkania w Danii doznała za granicą wskutek napaści dokonanej przez innego obywatela duńskiego lub inną osobę mającą miejsce zamieszkania w Danii. Dotyczy to jednak wyłącznie sytuacji, w której do takiego uszczerbku doszło w zamkniętym środowisku duńskim, np. w trakcie wycieczki szkolnej. W przypadku gdy ofiara przestępstwa i sprawca mają związki z Danią w wyniku zbiegu okoliczności, kompensata nie przysługuje.
Kompensata może również zostać przyznana w przypadku gdy przestępstwo popełniono przeciwko wnioskodawcy, który ma miejsce zamieszkania w Danii i wyjechał służbowo poza terytorium Danii. Dotyczy to wyłącznie pracy zawodowej wykonywanej krótkoterminowo za granicą, w przypadku gdy nie można oczekiwać, aby wnioskodawca lub jego pracodawca wykupili ubezpieczenie prywatne w celu pokrycia kosztów związanych z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu. Dotyczy to tylko uszczerbków na zdrowiu, do których doszło w godzinach pracy.
Studiów i staży zagranicznych nie uznaje się za pracę zawodową.
Wnioskodawca będący małoletnim zamieszkującym za granicą z uwagi na fakt, że jego rodzice wykonują tam pracę zawodową, jest uprawniony do kompensaty i odszkodowania. W takim przypadku kluczowe znaczenie ma sytuacja rodziców małoletniego.
Tak, podstawową przesłanką uzyskania kompensaty od państwa jest złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa na policji w ciągu 72 godzin.
Złożenie zawiadomienia jest równoznaczne z wnioskiem o wszczęcie przez policję dochodzenia w sprawie. W poważniejszych sprawach bezpośredni wniosek o wszczęcie dochodzenia w sprawie nie jest z reguły potrzebny, ale w mniej poważnych przypadkach jest to zasadniczo konieczne. Dlatego też sam fakt obecności policji na miejscu zdarzenia, a niekiedy również rozmowy policjantów z pokrzywdzonym, nie zawsze jest równoznaczny ze złożeniem zawiadomienia o popełnienia przestępstwa.
W niektórych przypadkach można odstąpić od wyznaczonego terminu złożenia zawiadomienia. Na przykład Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem niemal zawsze odstępuje od wymogu złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa na policji w ciągu 72 godzin, jeżeli sprawca został aresztowany i postawiony w stan oskarżenia pomimo złożenia zawiadomienia po upływie tego terminu.
Zgodnie z ustawą obawa przed odwetem nie stanowi ważnej przyczyny zwalniającej z obowiązku złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa na policji w ciągu 72 godzin.
Od terminu 72 godzin odstępuje się w przypadku zgwałcenia, kazirodztwa, poważnych przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności popełnionych względem dzieci oraz niektórych przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności popełnionych przeciwko osobie poniżej 18. roku życia. Odstępstwo to dotyczy wyłącznie terminu 72 godzin, a warunkiem możliwości dochodzenia kompensaty jest nadal złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa na policji. Wspomniany termin został zniesiony w odniesieniu do uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek przestępstw popełnionych po dniu 1 kwietnia 2016 r.
Procedura administracyjna
Wniosek o przyznanie kompensaty należy złożyć na policji w okręgu policyjnym, w którym złożono zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Policja przekazuje następnie wniosek Radzie ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem.
Jeżeli sprawa jest nadal przedmiotem postępowania prowadzonego przez policję, prokuraturę lub sąd, policja przekazuje wniosek Radzie ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem dopiero po zakończeniu takiego postępowania. W niektórych przypadkach sprawa może jednak zostać rozpoznana przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem, zanim zakończy się postępowanie prowadzone przez policję, prokuraturę lub sąd.
Zdarza się to stosunkowo rzadko, zazwyczaj wyłącznie w przypadku bardzo poważnych przestępstw, głównie zabójstw, w przypadku których ze względu na dobro osób pozostających przy życiu może zachodzić szczególna potrzeba rozpatrzenia całości lub części wniosku o kompensatę, zanim policja lub sąd zakończy postępowanie w sprawie.
Niezależnie od powagi przestępstwa Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nie może rozpatrzyć wniosku do momentu zakończenia postępowania w sprawie prowadzonego przez policję lub sąd, jeżeli istnieje jakakolwiek wątpliwość odnośnie do tego, czy przestępstwo zostało faktycznie popełnione, lub gdy istnieją obiektywne przesłanki uzasadniające zwolnienie sprawcy z odpowiedzialności karnej lub obniżenie kwoty kompensaty z winy wnioskodawcy.
Postępowanie sądowe
Wnioskodawca musi wystąpić z wnioskiem o kompensatę w toku postępowania karnego przed sądem. W takim przypadku sędzia może podjąć decyzję o rozpoznaniu wniosku w toku postępowania karnego bądź o skierowaniu wniosku do rozpoznania przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem lub o rozpatrzeniu go w toku postępowania cywilnego. Decyzja ta może być uzależniona od tego, czy sprawca kwestionuje zasadność roszczenia.
Jeżeli sąd rozpoznał wniosek w toku postępowania karnego, wnioskodawca może również wystąpić z wnioskiem do Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem.
Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nie przyzna kompensaty, jeżeli dochodzone odszkodowanie zostanie wypłacone przez sprawcę lub z polisy ubezpieczeniowej bądź w postaci innych świadczeń o charakterze odszkodowawczym. Rada nie wyda decyzji, dopóki nie ustali, czy dochodzone odszkodowanie zostało pokryte za pomocą innych środków.
Nie istnieje jednak wymóg, zgodnie z którym należy najpierw podjąć próbę uzyskania odszkodowania od sprawcy, ani wymóg, aby sprawca został wykryty.
Tak. Wnioskodawca może dochodzić wypłaty kompensaty od państwa nawet w przypadku braku możliwości pociągnięcia sprawcy przestępstwa do odpowiedzialności karnej z uwagi na fakt, że jego tożsamość jest nieznana, lub z uwagi na niemożność ustalenia miejsca jego pobytu. Pozostałe przesłanki ustawowe w dalszym ciągu muszą być jednak spełnione.
W takich przypadkach Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem przeprowadza niezależną ocenę, aby ustalić, czy wnioskodawca doznał uszczerbku na zdrowiu w rezultacie przestępstwa.
Poza szczególnie uzasadnionymi przypadkami Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nie może przetwarzać wniosku złożonego po upływie więcej niż 2 lat od daty popełnienia przestępstwa. Jeżeli sąd wydał w sprawie wyrok, bieg tego terminu rozpoczyna się z chwilą skazania sprawcy. Jeżeli policja przeprowadziła postępowanie przygotowawcze w sprawie, które nie doprowadziło do wszczęcia postępowania karnego, bieg terminu rozpoczyna się od daty wydania przez policję postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego.
Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem może również odmówić rozpatrzenia wniosku, jeżeli rozpatrzyła już wcześniej roszczenia odszkodowawcze zgłoszone przez tego samego wnioskodawcę z tytułu tego samego przestępstwa, a nowe roszczenie zostało zgłoszone po upływie 2 lat od dnia, w którym wnioskodawca zdał sobie sprawę lub powinien był zdać sobie sprawę z istnienia tego roszczenia, chyba że występują szczególne okoliczności przemawiające za rozpatrzeniem takiego wniosku.
Policja ma obowiązek pouczyć wnioskodawcę o możliwości dochodzenia kompensaty zgodnie z przepisami ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw. Jeżeli policja nie wywiązała się z tego obowiązku, Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem zazwyczaj odstąpi od wspomnianego dwuletniego terminu.
Jeżeli w chwili popełnienia przestępstwa wnioskodawca był osobą małoletnią, Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem będzie bardziej skłonna do odstąpienia od tego terminu.
Przyznane przez radę kompensata i zwrot kosztów zostaną wypłacone w terminie około 14 dni po wydaniu przez radę decyzji. Środki wypłaca się za pośrednictwem policji w okręgu policyjnym, w którym złożono zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.
W przypadku roszczeń, które zatwierdzono na mocy jednej decyzji, całą kwotę wypłaca się jednorazowo.
Do wniosków o kompensatę i zwrot kosztów ofiarom przestępstw zastosowanie mają odpowiednio ogólne przepisy dotyczące kompensaty przewidziane w prawie duńskim, w tym przepisy przewidujące możliwość obniżenia wysokości kompensaty lub nieprzyznania tego świadczenia w razie współsprawstwa wnioskodawcy w popełnieniu czynu zabronionego lub zgody na ryzyko doznania skutków takiego czynu. Zgoda na ryzyko może dotyczyć na przykład skutków czynów popełnionych w związku z konfliktem między członkami gangów motocyklowych.
Jeżeli pokrzywdzony nie będzie współpracował w wystarczającym stopniu w toku postępowania prowadzonego w sprawie, może utracić prawo do dochodzenia kompensaty. Dotyczy to na przykład sytuacji, w której pokrzywdzony odmówi złożenia wyjaśnień na policji lub w sądzie.
Kwota kompensaty może również zostać obniżona lub kompensata może nie zostać przyznana, jeżeli wnioskodawca nie wypełni standardowych obowiązków w zakresie zmniejszania rozmiarów szkody. Oznacza to, że osoba, która poniosła szkodę wskutek czynu zabronionego popełnionego przez inną osobę, jest zobowiązana do zmniejszania – w miarę możliwości – rozmiarów szkody doznanej w rezultacie takiego czynu zabronionego.
Przy przetwarzaniu wniosku nigdy nie kładzie się nacisku na uprzednią karalność wnioskodawcy. Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem zazwyczaj nie zwraca się o udostępnienie danych z rejestru karnego.
Jeżeli wnioskodawca nie przedstawi dokumentów na poparcie zgłoszonego roszczenia wymaganych przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem , może to wpłynąć na wysokość przyznanej kompensaty. Wnioskodawca ma obowiązek należycie udokumentować zgłaszane roszczenia.
Wniosek może zostać rozpatrzony w trybie priorytetowym np. jeżeli wnioskodawca został wezwany do stawienia się przed wydziałem sądu rejonowego ds. egzekucji i drobnych roszczeń (fogedret), jeżeli dostępne są informacje dotyczące zajęcia lub jeżeli wnioskodawca otrzymał zawiadomienia z banku o nieuiszczaniu bieżących opłat.
Jeżeli chodzi o wnioski dotyczące utraconych zarobków, Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem ma świadomość, że dochody wnioskodawcy zmniejszyły się, w związku z czym koncentruje się na takich sprawach.
Poza powyższymi przypadkami spraw nie traktuje się priorytetowo wyłącznie ze względu na sytuację finansową wnioskodawcy.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie wpływa również w żaden inny sposób na możliwość uzyskania kompensaty ani na jej wysokość.
Kompensaty lub odszkodowania nie przyznaje się, jeżeli dochodzone odszkodowanie zostanie wypłacone przez sprawcę lub z polisy ubezpieczeniowej bądź w postaci innych świadczeń o charakterze odszkodowawczym.
Konieczne jest, aby wnioskodawca współpracował w maksymalnym możliwym stopniu z policją w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego. Umyślne zatajenie informacji lub niechęć do brania udziału w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym w sprawie skutkuje zazwyczaj odmową przyznania kompensaty.
Aby uzyskać kompensatę od państwa, wnioskodawca musi również – w toku ewentualnego postępowania karnego przeciwko sprawcy – wystąpić z wnioskiem o kompensatę lub złożyć stosowne oświadczenie w tej sprawie w sądzie.
Zgodnie z przepisami ogólnymi prawa deliktów musi istnieć związek przyczynowy między popełnionym przestępstwem a poniesioną szkodą.
Wysokość kompensaty oblicza się dla każdego roszczenia z osobna na podstawie kwoty będącej przedmiotem wniosku. Jeżeli wnioskodawca dostatecznie dobrze udokumentował swoje roszczenie, wysokość kompensaty oblicza się stosownie do poniesionej przez niego szkody. Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem oblicza rozmiar szkody dla każdego roszczenia zgodnie z obowiązującymi przepisami (np. utracone zarobki oblicza się jako różnicę między oczekiwanym dochodem a dochodem faktycznie uzyskiwanym w okresie objętym wnioskiem). Jeżeli wnioskodawca przedstawił wyłącznie dokumenty na potwierdzenie części swojego roszczenia, kompensata zostanie wypłacona wyłącznie do wysokości udokumentowanej kwoty. W niektórych przypadkach Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem wyliczy kwotę szacunkową. Może się tak zdarzyć, w przypadku gdy wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie obliczyć kwoty roszczenia.
Wysokość kompensaty oblicza się zgodnie z taryfą. Niektóre spośród tych stawek są indeksowane raz do roku, 1 stycznia. Wysokość kompensaty z tytułu bólu i cierpienia wynosi np. 200 duńskich koron za każdy dzień zwolnienia chorobowego (dane z 2018 r.). Stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu wyrażany jest w procentach, a każdy procent odpowiada określonej kwocie kompensaty, która wynosi 8 790 duńskich koron za jeden procent (dane z 2018 r.). Kompensatę z tytułu czynu niedozwolonego i rażącego naruszenia prawa oblicza się stosownie do powagi i charakteru napaści na ofiarę przestępstwa, a także rodzaju popełnionego przestępstwa.
Nie ustalono ogólnego limitu wysokości kompensaty i odszkodowania. Obecnie w Danii nie przewiduje się minimalnej kwoty kompensaty i odszkodowania. Przewidziano jednak maksymalną kwotę, jaką można przyznać w odniesieniu do niektórych elementów, z tytułu których może przysługiwać kompensata. W tym względzie zob. poniższy wykaz:
Kompensata z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu może, w wyjątkowych przypadkach, zostać oszacowana na 120% wskazanej powyżej kwoty, co oznacza, że maksymalna kwota wynosi 1 054 000 duńskich koron (dane z 2018 r.).
Od wnioskodawców nie oczekuje się obliczenia łącznej kwoty wszystkich roszczeń będących przedmiotem wniosku. Oczekuje się natomiast, że poza wyszczególnieniem elementów, z tytułu których ubiegają się o kompensatę, podadzą oczekiwaną łączną kwotę dochodzonej kompensaty. Obliczenie kwoty wszystkich roszczeń nie jest jednak warunkiem otrzymania kompensaty.
Informacje na temat sposobu obliczania kwoty utraconych zarobków znajdują się na stronie tytułowej formularza wniosku. Również rada udziela (potencjalnym) wnioskodawcom wszelkich informacji na temat sposobu obliczenia wysokości i udokumentowania dochodzonego roszczenia. Wnioskodawca może także uzyskać od rady wskazówki dotyczące czynników głównie branych pod uwagę w odniesieniu do poszczególnych elementów uprawniających do dochodzenia kompensaty.
Od wnioskodawcy nie oczekuje się obliczenia wartości kompensaty z tytułu krzywdy, ponieważ kwota ta zostanie obliczona na podstawie taryfy, stosownie do rozmiaru doznanej krzywdy.
Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nie przyzna kompensaty, jeżeli dochodzone odszkodowanie zostanie wypłacone przez sprawcę lub z polisy ubezpieczeniowej bądź w postaci innych świadczeń o charakterze odszkodowawczym. Dlatego też, co do zasady, nie chodzi o stwierdzenie, czy na przykład płatność z tytułu ubezpieczenia zostanie potrącona przy rozpatrywaniu roszczenia przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem, ale raczej o ustalenie, kto powinien wypłacić odszkodowanie. Jeżeli zakład ubezpieczeń odmówi wypłaty odszkodowania, można skierować sprawę do Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem.
Jeżeli wnioskodawca wykupił prywatne ubezpieczenie wypadkowe, z którego otrzymał świadczenie z tytułu niezdolności do pracy lub trwałego uszczerbku na zdrowiu, nie skutkuje to obniżeniem wysokości ani nieprzyznaniem kompensaty z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu czy utraty zdolności do zarobkowania. Wysokości kompensaty nie obniża się również, w przypadku gdy wnioskodawca otrzymał świadczenie z pomocy społecznej (takie jak renta, dodatek do pensji itp.) z tytułu doznanej szkody.
Jeżeli wnioskodawca wykupił ubezpieczenie zdrowotne, kosztów leczenia nie zwraca się w ramach kompensaty w stopniu, w jakim zostały pokryte z polisy ubezpieczeniowej. Ponadto kompensaty nie przyznaje się w zakresie, w jakim koszty leczenia mogą zostać nieodpłatnie pokryte z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego lub w ramach innych świadczeń publicznych.
Jeżeli chodzi o szkodę wpływającą na zdolność do pracy, Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem może wypłacić wyłącznie kompensatę z tytułu bólu i cierpienia, kompensatę z tytułu utraconych zarobków i różnic w uzyskiwanych zarobkach, a także kompensatę z tytułu czynu niedozwolonego i rażącego naruszenia prawa, ponieważ wszystkie pozostałe elementy stanowiące podstawę kompensaty, włącznie z wydatkami na rehabilitację itp., są pokrywane z ustawowego ubezpieczenia od wypadków przy pracy wykupionego przez pracodawcę.
Zgodnie z podstawową zasadą kompensaty i odszkodowania nie wypłaca się z wyprzedzeniem, lecz dopiero po zakończeniu rozpatrywania roszczenia.
W niektórych przypadkach Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem stosuje politykę wypłacania zaliczki na poczet kompensaty z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zasadniczo Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem czeka na wydanie przez Zakład Ubezpieczeń Rynku Pracy (Erhvervssikring) oświadczenia w kwestii wymiaru kompensaty, ale jeżeli uznano, iż wnioskodawca doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu wyłącznie wskutek odniesionych obrażeń, rada może przyznać zaliczkę na poczet kompensaty.
Tak. Jeżeli po wydaniu decyzji przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem ustalono, że stan zdrowia pokrzywdzonego pogarsza się, co skutkuje ponoszeniem przez niego dalszych strat, rada może uwzględnić takie dodatkowe straty. Należy pamiętać, że termin na złożenie stosownego wniosku do Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem wynosi 2 lata. Bieg tego dwuletniego terminu rozpoczyna się w chwili, w której wnioskodawca zdał sobie sprawę lub powinien był zdać sobie sprawę z tego, że poniesiona przez niego szkoda spowodowała dalsze straty.
Kompensatę z tytułu przyszłych kosztów rehabilitacji i innych przyszłych strat spowodowanych poniesioną szkodą ustala się jako określoną kwotę pieniężną. Dlatego też jeżeli wnioskodawca otrzymał już kompensatę z tytułu przyszłych kosztów rehabilitacji itp., nie może w późniejszym terminie zwrócić się z kolejnym wnioskiem w tym zakresie wyłącznie w celu uzyskania dodatkowej kompensaty na pokrycie kosztów rehabilitacji i innych strat.
Nie istnieją żadne wymogi zobowiązujące wnioskodawcę do przedłożenia wraz z wnioskiem dokumentów potwierdzających. Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem otrzymuje wniosek za pośrednictwem policji, która załącza do niego dokumenty pochodzące z akt sprawy karnej.
Jeżeli Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem stwierdzi, że wniosek jest objęty zakresem ustawy o kompensacie dla ofiar przestępstw, będzie kontynuowała rozpatrywanie zgłoszonych roszczeń. Przy rozpatrywaniu roszczeń rada często potrzebuje różnych dokumentów, w zależności od charakteru roszczeń dochodzonych przez wnioskodawcę. Jeżeli wnioskodawca przedłoży wraz z formularzem wniosku dokumenty na potwierdzenie zgłaszanych roszczeń, może to przyspieszyć cały proces. Korzystne z punktu widzenia wnioskodawcy byłoby również przedłożenie wraz z wnioskiem ewentualnej decyzji zakładu ubezpieczeń o odmowie wypłaty odszkodowania.
Przedłożona dokumentacja może obejmować na przykład rachunki potwierdzające poniesienie wydatków w związku z naruszeniem przepisów duńskiego kodeksu karnego. Ponadto przy ustalaniu rozmiaru doznanego przez ofiarę uszczerbku na zdrowiu często wykorzystuje się dokumentację medyczną i raporty lekarskie. Jeżeli chodzi o utratę zarobków i utratę zdolności do zarobkowania, wnioskodawca powinien przedłożyć dokumentację dotyczącą poziomu jego zarobków zarówno przed doznaniem uszczerbku na zdrowiu, jak i po doznaniu takiego uszczerbku w postaci pasków wynagrodzeń, zeznań rocznych oraz – w stosownych przypadkach – zaświadczenia wystawionego przez pracodawcę. W niektórych przypadkach wykorzystuje się również akta urzędu gminy.
Jeżeli Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem uzna, że potrzebuje dodatkowych dokumentów do celów rozpoznania wniosku, zwróci się do wnioskodawcy o przekazanie takich dodatkowych dokumentów.
Nie. Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem rozpatruje złożony przez wnioskodawcę wniosek nieodpłatnie.
W Danii decyzje w kwestii kompensaty i odszkodowania dla ofiar przestępstw podejmuje organ powołany przez Ministra Sprawiedliwości – Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem.
Sądy duńskie również mogą orzekać w sprawie odszkodowania w toku postępowania karnego albo późniejszego postępowania cywilnego wszczętego np. w celu zaskarżenia decyzji rady.
Wniosek należy przesłać na adres komisariatu policji właściwego dla miejsca złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Policja przekaże następnie wniosek Radzie ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem wraz z aktami sprawy karnej.
Jeżeli Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem rozpatruje już sprawę wnioskodawcy, należy przesłać wniosek w wersji papierowej na następujący adres: Erstatningsnævnet, Toldboden 2, 2. sal, DK-8800 Vibord lub w wersji elektronicznej na adres erstatningsnaevnet@erstatningsnaevnet.dk.
Procedura administracyjna
Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem rozpatruje wnioski w trybie pisemnym. Decyzja jest sporządzana na piśmie i przesyłana wnioskodawcy w postaci papierowej bądź w postaci cyfrowej. Wnioskodawca nie musi zatem brać osobiście udziału w postępowaniu.
Postępowanie sądowe
Jeżeli wniosek jest rozpoznawany przez sąd w toku postępowania karnego lub w późniejszym terminie w sprawie z powództwa przeciwko Radzie ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem, wnioskodawca ma prawo do bycia obecnym na rozprawie głównej. W takim przypadku obecność wnioskodawcy na rozprawie nie jest obowiązkowa, jeżeli jest on reprezentowany przez pełnomocnika procesowego i nie został wezwany do stawienia się przed sądem w celu złożenia zeznań.
Czas rozpoznawania wniosku przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem może się znacznie różnić w zależności do specyfiki sprawy. Wynika to między innymi z konieczności uzyskania dodatkowych informacji dotyczących danej sprawy od policji, lekarzy lub innych organów, w zależności od konkretnych okoliczności sprawy. Podobnie w przypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu lub utraty zdolności do zarobkowania konieczne może okazać się skierowanie sprawy do rozpoznania przez Zakład Ubezpieczeń Rynku Pracy, co może wydłużyć czas rozpatrzenia sprawy.
Ponad 50% nowych spraw otrzymanych przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem rozpoznaje się w terminie 50 dni w ramach procedury przyspieszonej stosowanej w odniesieniu do nieskomplikowanych spraw. Dotyczy to spraw, w których wydano prawomocne orzeczenie rozstrzygające zarówno o winie, jak i o kwocie kompensaty.
W przypadku braku możliwości rozpoznania sprawy w toku tej szczególnej procedury przyspieszonej sprawę rozpoznaje się w trybie zwykłym, w ramach którego czas rozpoznania wniosku przez Radę ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem wynosi obecnie do 18 miesięcy od daty otrzymania przez nią nowego wniosku o kompensatę.
Wnioskodawca może przyspieszyć proces rozpoznawania jego sprawy, przekazując Radzie stosowne dowody na poparcie zgłaszanych roszczeń. Przekazane dokumenty mogą obejmować na przykład rachunki za zakup leków, zaświadczenie lekarskie zawierające informacje o czasie trwania choroby lub wystawione przez pracodawcę zaświadczenie dotyczące dochodu utraconego wskutek doznania uszczerbku na zdrowiu.
Decyzji Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem nie można zaskarżyć do innego organu administracyjnego. Jeżeli wnioskodawca chce odwołać się od decyzji, musi najpierw skontaktować się z Radą ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem i wyjaśnić, dlaczego nie zgadza się z jej treścią. Rada oceni następnie, czy w danym przypadku istnieją podstawy do ponownego rozpoznania sprawy. Kryterium stosowanym zazwyczaj w tym kontekście jest przedstawienie przez wnioskodawcę nowych, istotnych informacji mających znaczenie dla wyniku sprawy.
Jeżeli Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem podtrzyma swoją decyzję, wnioskodawca może zaskarżyć taką decyzję do sądu.
Wnioskodawca może również złożyć skargę do Parlamentarnego Rzecznika Praw Obywatelskich.
Formularze i informacje na temat sposobu ubiegania się o kompensatę i odszkodowanie można znaleźć na stronie internetowej Rady ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem: http://www.erstatningsnaevnet.dk/da/GlobalMenu/english.aspx
Informacji na temat kompensaty dla ofiar przestępstw udziela Rada ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem pod numerem telefonu: + 45 33 92 33 34 w godz. 10.00–15.00 od poniedziałku do czwartku oraz w godz. 10.00–14.00 w piątki.
Tak. Pokrzywdzony biorący udział w postępowaniu karnym może w niektórych przypadkach być uprawniony do wystąpienia o ustanowienie pełnomocnika procesowego na potrzeby postępowania. Zadaniem pełnomocnika procesowego jest wsparcie pokrzywdzonego w złożeniu pozwu o odszkodowanie w toku postępowania karnego, jak i w dochodzeniu kompensaty przed Radą ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem.
Rada nie może ustanowić pełnomocnika dla wnioskodawcy. Dokonuje tego sąd właściwy miejscowo dla okręgu, w którym doszło do popełnienia przestępstwa.
Ponadto w Danii prowadzą działalność różne organizacje świadczące pomoc prawną.
Czy istnieją organizacje wspierające ofiary czynów zabronionych, które mogłyby mi pomóc w dochodzeniu kompensaty?
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Ustawa o kompensacie dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy
Ustawa o kompensacie dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy w języku angielskim
Co do zasady kompensatę wypłaca się ofiarom dowolnego rodzaju umyślnych bezprawnych czynów z użyciem przemocy (np. napaści fizycznej, napaści na tle seksualnym, ataku terrorystycznego, zabójstwa) przewidzianych w OEG. Kompensata przysługuje ofiarom przestępstw lub ich pozostałym przy życiu bliskim.
Kompensatę wypłaca się nie tylko z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu, ale również z tytułu konsekwencji ekonomicznych wynikających z takiego uszczerbku na zdrowiu. Negatywne skutki psychologiczne również uznaje się za uszczerbek na zdrowiu. Uszczerbek na zdrowiu musi jednak mieć charakter długotrwały (tj. musi trwać dłużej niż sześć miesięcy). Kompensata nie przysługuje z tytułu doznanej szkody na mieniu ani poniesionych strat finansowych. Na podstawie przepisów OEG nie dopuszcza się również możliwości dochodzenia wypłaty zadośćuczynienia za ból i cierpienie (Schmerzensgeld).
Kompensatę wypłaca się również pozostającym przy życiu bliskim ofiary. Pozostający przy życiu bliscy to małżonek, zarejestrowany partner i dzieci ofiary oraz, w wyjątkowych przypadkach, jej rodzice. Pojęcie „dzieci” obejmuje również dzieci przysposobione, dzieci przebywające w rodzinie zastępczej oraz pasierbów i pasierbice.
Bliscy ofiary, która pozostała przy życiu, mogą, w określonych okolicznościach, uzyskać opiekę medyczną i świadczenia alimentacyjne.
Ofiara przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego w Niemczech będąca obywatelem państwa trzeciego otrzymuje (z mocą wsteczną od 1 lipca 2018 r.) taką samą kompensatę jak ofiara będąca obywatelem Niemiec.
Zgodnie z § 3a OEG do otrzymania kompensaty od państwa niemieckiego uprawnione są również ofiary przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego za granicą, które zamieszkują w Niemczech. Taką kompensatę przyznaje się w formie jednorazowej wypłaty. Od jej kwoty odlicza się kwotę jakiejkolwiek kompensaty przyznanej w państwie, w którym doszło do popełnienia przestępstwa.
Osoby ubiegające się o kompensatę na podstawie przepisów OEG są zobowiązane do współpracy w toku postępowania dotyczącego kompensaty. Wiąże się to z koniecznością przedstawienia wszystkich okoliczności, które służą wyjaśnieniu okoliczności faktycznych sprawy. Co do zasady oznacza to, że należy złożyć na policji zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez sprawcę. W niektórych przypadkach wymóg złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa może zostać zniesiony (np. w sytuacji, gdy od ofiary przestępstwa nie można racjonalnie oczekiwać złożenia takiego zawiadomienia).
Nie, właściwe organy co do zasady mają obowiązek podjąć niezależne rozstrzygnięcie w sprawie wniosku złożonego na podstawie OEG. W niektórych przypadkach konieczne może być jednak oczekiwanie na wynik postępowania przygotowawczego lub sądowego postępowania karnego.
Nie.
Tak, kompensatę wypłaca się niezależnie od tego, czy sprawca został zidentyfikowany lub skazany. Do wniosku należy załączyć wszelkie dokumenty, które mogą pomóc w wyjaśnieniu okoliczności faktycznych sprawy i ustaleniu rozmiarów poniesionej szkody.
Nie, zgodnie z OEG nie ma takiego terminu. Wypłata świadczeń z tytułu kompensaty może jednak nastąpić z mocą wsteczną jedynie za okres jednego roku przed złożeniem wniosku.
Kompensata przysługuje ofierze, która doznała uszczerbku na zdrowiu fizycznym i psychicznym w wyniku przestępstwa z użyciem przemocy. Kompensata dla ofiar obejmuje comiesięczne świadczenia. Przewidziano również możliwość wypłacania świadczeń służących zrekompensowaniu negatywnych skutków ekonomicznych.
Kwestie związane z kwotą świadczeń i długością okresu ich wypłacania regulują przepisy ustawy o wsparciu na szczeblu federalnym ( Bundesversorgungsgesetz).
Świadczenia te obejmują w szczególności:
Nie przewidziano możliwości wypłacenia zadośćuczynienia za ból i cierpienie (Schmerzensgeld). Co do zasady kompensata nie przysługuje z tytułu doznanej szkody na mieniu ani poniesionych strat finansowych. Wyjątkiem są urządzenia medyczne noszone przez ofiarę, np. okulary, soczewki kontaktowe i protezy dentystyczne.
Świadczenie dla ofiar i pozostających przy życiu osób bliskich służące wyrównaniu ekonomicznych i zdrowotnych następstw uszczerbku na zdrowiu wypłaca się co miesiąc, o ile wszystkie warunki uprawniające do jego pobierania są spełnione. Inne świadczenia wypłaca się w razie potrzeby (np. świadczenia na pokrycie kosztów pogrzebu, kosztów protez itp.).
Jeśli pokrzywdzony sam wywołał szkodę lub jeśli wypłata kompensaty z innych względów byłaby niesłuszna, w szczególności ze względu na sposób zachowania ofiary, kompensata nie zostanie przyznana. Sam czynnik uprzedniej karalności nie wystarczy jednak, aby uzasadnić takie rozstrzygnięcie. Wnioskodawcy mają obowiązek w jak największym stopniu przyczynić się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych sprawy. Jeżeli tego nie uczynią, można odmówić im przyznania kompensaty w całości lub w części.
Zgodnie z OEG kompensatę wypłaca się co do zasady niezależnie od dochodów lub majątku pokrzywdzonego. Sytuacja finansowa pokrzywdzonego może mieć wpływ na wysokość świadczenia kompensacyjnego jedynie w odniesieniu do świadczeń wyrównujących ekonomiczne następstwa szkody lub świadczeń opiekuńczych.
Nie.
Kwotę świadczeń wypłacanych tytułem wyrównania następstw uszczerbku na zdrowiu oblicza się, oceniając dotkliwość tych następstw.
Kwotę świadczeń wypłacanych tytułem wyrównania następstw szkody majątkowej oblicza się, oceniając dotkliwość zaistniałych ekonomicznych następstw szkody.
Nie.
Nie. Ofiara nie jest zobowiązana do podania kwoty żądanej kompensaty w formularzu. Kwotę tę ustala organ decyzyjny, oceniając dotkliwość doznanego uszczerbku na zdrowiu i poniesionych szkód majątkowych.
Świadczenia kompensacyjne tytułem wyrównania następstw uszczerbku na zdrowiu wypłaca się niezależnie od innych świadczeń wypłacanych przez podmioty prywatne lub publiczne. Świadczenia te mogą być jednak brane pod uwagę przy obliczaniu wysokości świadczeń kompensacyjnych tytułem wyrównania następstw wystąpienia szkody majątkowej.
OEG nie przewiduje wypłat zaliczkowych. Świadczenia na pokrycie kosztów leczenia mogą być jednak dokonywane przed podjęciem decyzji w sprawie wniosku o przyznanie kompensaty.
W przypadku pogorszenia stanu zdrowia zawsze można wystąpić ze stosownym wnioskiem (Verschlimmerungsantrag), aby zwrócić się o ponowne obliczenie wysokości świadczeń. Przy obliczaniu kompensaty z tytułu następstw wystąpienia szkody majątkowej zawsze można brać pod uwagę zmiany w dochodach.
Należy załączyć wszystkie dokumenty, które pomogą w wyjaśnieniu okoliczności faktycznych sprawy i ustaleniu następstw wywołanej szkody.
Nie.
Organami decyzyjnymi w tej kwestii są instytucje opieki społecznej w poszczególnych krajach związkowych. Za właściwą uznaje się instytucję w kraju związkowym, w którym zamieszkuje ofiara.
Jeżeli ofiara przestępstwa z użyciem przemocy nie mieszka w Niemczech, może złożyć wniosek do instytucji opieki społecznej w kraju związkowym, w którym przestępstwo zostało popełnione.
Wnioskodawcy zagraniczni, którzy chcą oszczędzić sobie trudu związanego z koniecznością samodzielnego zidentyfikowania właściwego organu, mogą skontaktować się z centralnym punktem kontaktowym przy Federalnym Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych (Zentrale Kontaktstelle, Bundesministerium für Arbeit und Soziales), który przekaże wniosek o przyznanie kompensaty odpowiedniemu organowi.
Wniosek należy wysłać na adres właściwej instytucji opieki społecznej.
Wnioskodawcy zagraniczni, którzy chcą oszczędzić sobie trudu związanego z koniecznością samodzielnego zidentyfikowania właściwego organu, mogą skontaktować się z centralnym punktem kontaktowym przy Federalnym Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych (Zentrale Kontaktstelle, Bundesministerium für Arbeit und Soziales).
Nie.
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Ile potrwa postępowanie, zależy w szczególności od tego, jak łatwo lub trudno jest wyjaśnić okoliczności faktyczne sprawy oraz czy konieczne jest uzyskanie opinii lekarskich.
Od tej decyzji przysługuje sprzeciw. Jeżeli właściwy organ w postępowaniu odwoławczym nie wyda innej decyzji, można złożyć skargę do sądu ds. socjalnych (Sozialgericht).
Formularze wniosku i inne informacje są dostępne pod adresem:
http://www.bmas.de/opferentschaedigung
Informacje na ten temat można uzyskać pod adresem:
http://www.bmas.de/victimscompensation
Informacje na temat organizacji wspierających ofiary przestępstw w Niemczech można uzyskać pod adresem https://www.odabs.org/.
Nie. Koszty ustanowienia adwokata nie są uznawane za objęte zakresem kompensaty i dlatego nie mogą być pokryte na podstawie OEG.
Tak, jest szereg regionalnych i ponadregionalnych organizacji udzielających wsparcia ofiarom przestępstw. Największą organizacją udzielającą wsparcia, która działa na poziomie federalnym, jest „der WEISSE RING”.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje ofiarom przestępstw z użyciem przemocy i osobom pozostającym na utrzymaniu takich ofiar. Przestępstwo z użyciem przemocy to czyn karalny, który został wymierzony bezpośrednio w życie lub zdrowie ludzkie i którego następstwem jest śmierć poszkodowanego, ciężki uszczerbek na jego zdrowiu lub rozstrój zdrowia trwający co najmniej cztery miesiące.
Ofiara jest uprawniona do kompensaty, jeżeli przestępstwo z użyciem przemocy spowodowało ciężki uszczerbek na jej zdrowiu lub rozstrój zdrowia trwający co najmniej cztery miesiące.
Osobie, która poniosła koszty pogrzebu ofiary przestępstwa z użyciem przemocy, przysługuje kompensata w wysokości 448 euro. Należy zwrócić uwagę, że osoba, która poniosła koszty pogrzebu, nie musi być członkiem rodziny ofiary ani osobą pozostającą na jej utrzymaniu.
Osoby pozostające na utrzymaniu ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy, mają prawo do otrzymania kompensaty państwowej przysługującej ofiarom przestępstw.
Do osób pozostających na utrzymaniu ofiary zalicza się:
Kompensata przysługuje wówczas, gdy przestępstwo z użyciem przemocy spowodowało ciężki uszczerbek na zdrowiu ofiary lub rozstrój zdrowia trwający co najmniej cztery miesiące.
Do otrzymania kompensaty uprawnione są następujące osoby:
W Estonii prawo do kompensaty nie ma związku z obywatelstwem.
Kompensatę wypłaca właściwy organ państwa, w którym popełniono przestępstwo. Kompensata jest wypłacana zgodnie z prawem danego państwa.
Aby otrzymać kompensatę, ofiara może zwrócić się do:
Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy należy złożyć na policji w ciągu 15 dni kalendarzowych od dnia popełnienia przestępstwa.
Aby wystąpić o kompensatę, nie trzeba czekać na zakończenie postępowania; wystarczające przesłanki to złożenie na policji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa i wszczęcie postępowania karnego. O kompensatę można się ubiegać w ciągu trzech lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo.
Nie ma obowiązku dochodzenia odszkodowania w pierwszej kolejności od sprawcy. Jeżeli kompensata zostaje przyznana, Urząd ds. Zabezpieczenia Społecznego wstępuje w prawa ofiary i wytacza powództwo przeciwko osobie, która wyrządziła szkodę (sprawcy przestępstwa), zgłaszając roszczenie regresowe.
O kompensatę można się ubiegać nawet wtedy, gdy sprawca szkody nie został wykryty lub gdy postępowanie sądowe nie zostało jeszcze zakończone.
Do ubiegania się o kompensatę państwową przysługującą ofiarom przestępstw wymagane jest zaświadczenie o wszczęciu postępowania karnego wydane przez organ śledczy.
Jeżeli wnioskodawca ubiega się o zwrot kosztów leczenia lub kompensatę z tytułu śmierci, konieczne jest przedstawienie odpowiednich rachunków.
Wniosek o przyznanie kompensaty można złożyć w ciągu trzech lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo, lub od powzięcia wiadomości o jego popełnieniu.
Kompensata pokrywa:
– szkodę majątkową (szkodę niedotyczącą kondycji psychicznej):
– szkodę majątkową (szkodę niedotyczącą kondycji psychicznej):
– szkodę niemajątkową (krzywdę):
Członkowie rodziny ofiary mogą skorzystać z porad psychologicznych. Aby otrzymać kompensatę na pokrycie kosztów pomocy psychologicznej, należy skontaktować się z podmiotem świadczącym usługi wsparcia dla ofiar, który następnie sporządzi wniosek do podpisu. Wymagane jest również wydane przez policję zaświadczenie potwierdzające, że postępowanie zostało wszczęte, a wnioskodawcą jest ofiara lub jej przedstawiciel ustawowy. Podmiot świadczący usługi wsparcia dla ofiar pomaga wnioskodawcy w uzyskaniu zaświadczenia od policji.
Wnioskodawcę powiadamia się o przyznaniu kompensaty na pokrycie kosztów pomocy psychologicznej w ciągu 10 dni roboczych. Następnie wnioskodawca może zgłosić się do psychologa. Kwota kompensaty przysługująca jednej osobie jest równa minimalnemu miesięcznemu wynagrodzeniu (584 euro w 2020 r.).
Osoby będące na utrzymaniu ofiary otrzymują kompensatę w miesięcznych ratach. Koszty leczenia i pogrzebu zwracane są w formie ryczałtu na podstawie przedstawionych rachunków.
Kompensata nie przysługuje, jeżeli:
Ponadto wniosek o kompensatę może zostać oddalony, jeżeli wnioskodawca odmówił współpracy z organami ścigania w działaniach mających na celu ustalenie okoliczności faktycznych przestępstwa, wykrycie lub ujęcie sprawcy bądź udowodnienie szkody.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy pozostaje bez uszczerbku dla możliwości przyznania lub wypłaty kompensaty.
Od wartości szkody, na podstawie której określa się wysokość kompensaty, odlicza się wszelkie kwoty, które ofiara otrzyma lub do których jest uprawniona z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem z użyciem przemocy i które uzyska z innych źródeł niż od osoby odpowiedzialnej za wyrządzenie szkody, w tym wypłacany ofierze zasiłek z tytułu niezdolności do pracy. Określając wysokość kompensaty, uwzględnia się wszystkie kwoty wypłacone wnioskodawcy przez osobę odpowiedzialną za wyrządzenie szkody przed przyznaniem kompensaty.
Obliczenie kompensaty z tytułu częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy
Kwotę kompensaty oblicza się w oparciu o średni dochód na dzień kalendarzowy. Uwzględnia się dochody po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne uzyskane w ciągu sześciu miesięcy przed dniem, w którym popełniono przestępstwo.
Obliczenie wartości szkody z tytułu częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy
Średni dochód na dzień kalendarzowy mnoży się przez trzydzieści, a od otrzymanego wyniku odejmuje się kwotę renty z tytułu niezdolności do pracy lub z tytułu ograniczenia zdolności do pracy, którą przyznano danej osobie. Kompensata pokrywa 80% utraconych dochodów. Dane na temat średnich dochodów uzyskuje się z Urzędu ds. Podatków i Ceł.
Obliczenie kompensaty z tytułu śmierci osoby utrzymującej
1. Średni dochód ofiary na dzień kalendarzowy mnoży się przez trzydzieści, a od otrzymanego wyniku odejmuje się kwotę renty dla osoby pozostałej przy życiu, którą przyznano tej osobie.
2. Otrzymany wynik mnoży się przez poniższe wartości procentowe w zależności od liczby osób pozostających na utrzymaniu ofiary:
Kompensata pokrywa 80% wyliczonej w ten sposób kwoty.
Nie istnieje minimalna kwota; kompensata jest wypłacana dopóty, dopóki osoba uprawniona kwalifikuje się do jej otrzymywania lub do chwili osiągnięcia pułapu 9 590 euro.
Nie ma obowiązku podawania kwoty we wniosku.
Tak
O zaliczkę na poczet kompensaty mogą się ubiegać osoby znajdujące w trudnej sytuacji finansowej, jeżeli są uprawnione do otrzymania kompensaty, ale jej wypłata została odroczona.
Zaliczkę na poczet kompensaty w wysokości 640 euro wypłaca się na podstawie stosownego wniosku.
Jeżeli zaliczka przekracza kwotę przyznanej następnie kompensaty, należy zwrócić wypłaconą nadwyżkę.
Osoba uprawniona ma prawo przedstawić dodatkowe faktury dokumentujące wydatki poniesione na leczenie.
Zaświadczenie wydane przez organ śledczy
Faktury dokumentujące poniesione koszty pogrzebu
Faktury dokumentujące wydatki poniesione na leczenie, rachunki za produkty lecznicze itd.
Akt zgonu ofiary
Nie.
Narodowy Urząd ds. Zabezpieczenia Społecznego (Sotsiaalkindlustusamet).
W jaki sposób można złożyć wniosek?
Obecność wnioskodawcy nie jest konieczna.
Decyzję wydaje się w terminie 30 dni od dnia wpłynięcia ostatniego dokumentu.
Od decyzji można się odwołać w terminie 30 dni od dnia jej otrzymania. Można również wnieść skargę do sądu administracyjnego w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania sądowoadministracyjnego.
Formularze wniosku i informacje dotyczące ubiegania się o kompensatę znajdują się na stronie internetowej Urzędu ds. Zabezpieczenia Społecznego.
Z podmiotami świadczącymi usługi wsparcia dla ofiar można skontaktować się również telefonicznie. Ich dane kontaktowe znajdują się na stronie internetowej Urzędu ds. Zabezpieczenia Społecznego.
Tak
Podmioty świadczące usługi wsparcia dla ofiar pomagają również w ubieganiu się o kompensatę.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W greckich przepisach dotyczących kompensaty dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy uwzględniono następujące przestępstwa popełniane na terytorium Grecji:
umyślne przestępstwa z użyciem przemocy oraz przestępstwa, o których mowa w następujących artykułach kodeksu karnego: art. 323A (handel ludźmi):
a) niewolnictwo lub praca o podobnym charakterze,
b) poddaństwo,
c) praca przymusowa lub zmuszanie do żebractwa (wyzysk),
d) zmuszanie do popełnienia przestępstwa,
e) pobieranie komórek, tkanek lub organów z ciała ofiary,
f) zmuszanie do udziału w czynnościach, praktykach lub inscenizacjach seksualnych, a także do pracy lub usług służących wywołaniu pobudzenia seksualnego (wyzysk na tle seksualnym) lub
g) małżeństwo zawarte pod przymusem; art. 336 – gdy ofiarą jest małoletni (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub sutenerstwo); art. 339 ust. 1 i 3 (czynności seksualne z udziałem małoletnich); art. 342 ust. 1 (niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych); art. 348A (pornografia dziecięca); art. 348B (nagabywanie małoletnich w celach seksualnych); art. 348C (przedstawienia pornograficzne z udziałem małoletnich) oraz art. 351A (czynności seksualne z udziałem małoletnich w celach zarobkowych).
Z tytułu każdego umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy fizycznej lub groźby użycia przemocy fizycznej, które skutkuje śmiercią ofiary lub ciężkim uszczerbkiem na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym oraz b) z tytułu każdego umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy fizycznej lub groźby użycia przemocy fizycznej zagrożonego karą pozbawienia wolności w większym wymiarze (kátheirxi).
Od 1 stycznia 2010 r. pracownikom zakładów karnych będącym ofiarami umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, które spowodowało u nich niepełnosprawność lub poważne kalectwo i które popełniono w Grecji, przysługuje nieprzerwane płatne zwolnienie chorobowe, dopóki właściwa komisja lekarska nie orzeknie, że są zdolni do pracy.
Kompensata przysługuje członkom rodziny ofiary, tj. jej małżonkowi, osobie innej lub tej samej płci pozostającej z ofiarą w stałym i długotrwałym związku, narzeczonemu lub narzeczonej, krewnym lub spowinowaconym w linii prostej, rodzicom adopcyjnym i dzieciom przysposobionym, rodzeństwu, małżonkom lub narzeczonym rodzeństwa, pozostającym na utrzymaniu ofiary dzieciom i rodzicom, a także innym osobom pozostającym na jej utrzymaniu.
W takim przypadku kompensata przysługuje wyłącznie bezpośrednim poszkodowanym, tj. samym ofiarom.
Grecki Urząd ds. Kompensat (Archí Apozimíosis) wypłaca kompensaty ofiarom umyślnych przestępstw z użyciem przemocy, jeżeli przestępstwo popełniono na terenie Grecji, a miejsce zamieszkania (katoikía) lub miejsce zwykłego pobytu (siníthi diamoní) ofiary znajduje się na terytorium Grecji, innego państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego w przypadkach, o których mowa w art. 323A kodeksu karnego. W tym kontekście nie rozróżnia się obywateli UE i obywateli państw trzecich.
Jeżeli przestępstwo popełniono w innym państwie członkowskim UE, ofiary, których miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu znajduje się w Grecji, mają prawo do złożenia wniosku wyłącznie do greckiego organu pomocniczego (Archí Syndromís) w celu uzyskania rozsądnej i właściwej kompensaty od organu ds. kompensat odnośnego państwa członkowskiego, zgodnie ze szczególnymi warunkami przewidzianymi w prawie tego państwa.
Tak, stosowne zawiadomienie należy złożyć w prokuraturze lub na policji w terminie trzech miesięcy – w przeciwnym razie wykrycie sprawcy może okazać się niemożliwe. Jeżeli z powodu siły wyższej ofiara nie mogła złożyć zawiadomienia o przestępstwie popełnionym na jej szkodę, bieg trzymiesięcznego terminu rozpoczyna się w chwili ustania działania tej siły.
Tak, ponieważ ofiara uzyskuje prawo do kompensaty w chwili:
a) gdy zostanie wydane prawomocne orzeczenie – jeżeli sprawca nie ma środków koniecznych do wypłaty odszkodowania/zadośćuczynienia;
b) gdy akta sprawy zostaną zarchiwizowane w rejestrze nieznanych sprawców – jeżeli sprawca nie został wykryty lub
c) gdy akta sprawy zostaną zarchiwizowane na mocy postanowienia wydanego przez właściwego prokuratura, prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania, prawomocnego wyroku uniewinniającego lub ostatecznego zakończenia postępowania w inny sposób – w przypadku zaistnienia okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną sprawcy.
Tak, ponieważ w przypadkach wskazanych w lit. a) i c) powyżej (tj. jeżeli sprawca nie ma środków koniecznych do wypłaty odszkodowania/zadośćuczynienia lub w przypadku zaistnienia okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną sprawcy) ofiara może złożyć wniosek o tego rodzaju kompensatę wyłącznie wówczas, gdy nie może w żaden inny sposób uzyskać zaspokojenia roszczenia przysługującego jej wobec sprawcy, a fakt ten stwierdził sąd w prawomocnym wyroku.
Tak, ofiara uzyskuje prawo do ubiegania się o kompensatę od Urzędu ds. Kompensat, jeżeli sprawca nie został wykryty, z chwilą zarchiwizowania akt sprawy w rejestrze nieznanych sprawców.
Osoba uprawniona lub jej pełnomocnik muszą złożyć wniosek o kompensatę do Urzędu ds. Kompensat w terminie roku od dnia powstania roszczenia.
a) W przypadku ofiary czynu zabronionego:
szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej):
szkoda niemajątkowa (krzywda):
b) w przypadku osób uprawnionych lub bliskich ofiary:
szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej):
W formie jednorazowej płatności.
Przy określaniu kwoty kompensaty uwzględnia się, czy ofiara w jakikolwiek sposób przyczyniła się do popełnienia przestępstwa.
Ponadto kompensata nie przysługuje, jeżeli w toku postępowania karnego ofiara nie współpracowała z organami, tj. z nieuzasadnionych przyczyn nie zapewniała im pomocy, a w szczególności jeżeli odmówiła składania zeznań bądź zataiła dowody rzeczowe lub ich nie przedstawiła, utrudniając tym samym wykrycie sprawcy.
Sytuacja finansowa ofiary nie ma wpływu na prawo do kompensaty ani jej wysokość.
Kompensata nie przysługuje w następujących przypadkach:
a) jeżeli czyn miał miejsce między członkami organizacji przestępczej, gangu lub grupy terrorystycznej;
b) jeżeli ofiara umyślnie nie złożyła zawiadomienia o przestępstwie popełnionym na jej szkodę w terminie trzech miesięcy, utrudniając tym samym wykrycie sprawcy (ale jeżeli ofiara nie złożyła zawiadomienia o przestępstwie popełnionym na jej szkodę z powodu siły wyższej, bieg trzymiesięcznego terminu rozpoczyna się w chwili ustania działania tej siły);
c) jeżeli w toku postępowania karnego ofiara nie współpracowała z organami, tj. z nieuzasadnionych przyczyn nie zapewniała im pomocy, a w szczególności jeżeli odmówiła składania zeznań bądź zataiła dowody rzeczowe lub ich nie przedstawiła, utrudniając tym samym wykrycie sprawcy; oraz d) w każdym innym przypadku, w którym w świetle szczególnych okoliczności żądanie kompensaty stanowi nadużycie praw.
Przy określaniu kwoty kompensaty uwzględnia się to, czy ofiara w jakikolwiek sposób przyczyniła się do popełnienia przestępstwa, a ponadto wszelkie koszty poniesione przez grecki Skarb Państwa w związku z hospitalizacją ofiary oraz wszelkie inne kwoty otrzymane przez ofiarę od sprawcy, służb zabezpieczenia społecznego lub z dowolnego innego źródła.
Kwotę kompensaty określa się zgodnie z prawem greckim, z zastrzeżeniem wszystkich przepisów szczególnych.
Nie.
Tak, formularz wniosku zawiera specjalne pole, które należy wypełnić.
Tak, w formularzu wniosku należy podać wnioskowaną kwotę kompensaty i kwoty wszelkich innych otrzymanych kompensat/odszkodowań, tak aby można było uwzględnić wszelkie koszty poniesione przez grecki Skarb Państwa w związku z hospitalizacją ofiary oraz wszelkie inne kwoty otrzymane przez ofiarę od sprawcy, służb zabezpieczenia społecznego lub z dowolnego innego źródła.
Ofiara zostanie również poproszona o podanie szczegółowych informacji na temat sytuacji, która powstała w następstwie szkody. Oznacza to, że ofiara zostanie poproszona o wskazanie i przedstawienie wszystkich dowodów potwierdzających koszty leczenia, opłaty z tytułu hospitalizacji lub koszty pogrzebu oraz dowodów potwierdzających wszelką utratę zarobku lub obniżenie dochodu, zwiększenie wydatków lub niezdolność do pracy wskutek szkody wyrządzonej domniemanym przestępstwem.
Nie.
Urząd ds. Kompensat nie ustalił wyraźnie warunków otrzymania uzupełniającej lub dodatkowej kompensaty. W prawie greckim przewidziano jednak taką możliwość w razie zmiany okoliczności lub pogorszenia stanu zdrowia ofiary.
W zależności od okoliczności konkretnej sprawy wymagane są następujące dokumenty potwierdzające:
Tak, zanim sprawa zostanie rozpatrzona przez Urząd ds. Kompensat, należy uiścić opłatę w wysokości 50 euro; w przeciwnym razie wniosek zostanie odrzucony.
Urząd ds. Kompensat.
Na adres organu pomocniczego lub bezpośrednio na adres sekretariatu Urzędu ds. Kompensat.
Nie jest to konieczne. W razie potrzeby ofiara zostanie wezwana do stawiennictwa.
Jeżeli miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu ofiary znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego, grecki Urząd ds. Kompensat zwraca się do właściwego organu pomocniczego o przeprowadzenie przesłuchania zgodnie z prawem tego państwa oraz o przesłanie protokołu tego przesłuchania. We współpracy z właściwym organem pomocniczym grecki Urząd ds. Kompensat może również samodzielnie przeprowadzić przesłuchanie zgodnie z prawem greckim – w drodze rozmowy telefonicznej lub wideokonferencji. W takim przypadku grecki Urząd ds. Kompensat nie może zobowiązać wnioskodawcy do stawiennictwa na przesłuchaniu.
Urząd ds. Kompensat musi rozpatrzyć sprawę w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku i wydać ostateczną decyzję w terminie trzech miesięcy od dnia rozpoznania wniosku.
Zarówno wnioskodawca, jak i państwo greckie, mają prawo zaskarżyć decyzję Urzędu ds. Kompensat do sądu administracyjnego pierwszej instancji (Dioikitikó Protodikeío). Termin wynosi cztery miesiące.
Nie istnieje specjalny numer telefonu do celów ubiegania się o kompensatę. https://ministryofjustice.gr/
W przypadku sporów transgranicznych pomoc prawna przysługuje w sprawach cywilnych (lub gospodarczych), jeżeli miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu ofiary znajduje się w innym państwie członkowskim UE. Pomoc prawna może również polegać na wyznaczeniu adwokata, który udziela porad prawnych w celu rozstrzygnięcia sporu przed wniesieniem sprawy do sądu. Osoby, które mają miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Grecji, ale ubiegają się o pomoc prawną w celu uczestnictwa w postępowaniu sądowym lub dokonania czynności procesowej w innym państwie członkowskim UE, również mają prawo do korzystania z usług adwokata do czasu wpłynięcia wniosku o pomoc prawną do właściwego organu innego państwa członkowskiego.
Ośrodek Badań nad Równouprawnieniem Płci (KEThI)
Krajowy Ośrodek Solidarności Społecznej (EKKA)
Sekretariat Generalny ds. Równouprawnienia Płci (Genikí Grammateía Isótitas ton Fýlon):
Grecka Rada ds. Uchodźców (Ellinikó Symvoúlio gia tous Prósfyges)
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Zgodnie z prawem hiszpańskim trybem zwyczajnym dochodzenia odszkodowania z tytułu poniesionych szkód i doznanego uszczerbku na zdrowiu jest postępowanie karne, w którym kwestie związane z odpowiedzialnością cywilną rozpatruje się łącznie z kwestiami odpowiedzialności karnej. Dlatego też właściwy miejscowo sąd śledczy (Juzgado de Instrucción) zapewnia pokrzywdzonemu możliwość wytoczenia powództwa cywilnego oraz wskazania, czy zamierza wystąpić z roszczeniem w postępowaniu karnym, czy dochodzić odszkodowania z tytułu poniesionej szkody w postępowaniu cywilnym.
Jeżeli pokrzywdzony zamierza zgłosić roszczenie w postępowaniu karnym, może zdecydować się na wytoczenie powództwa cywilnego w jego imieniu przez prokuraturę (Ministerio Fiscal) (stanie się tak również w przypadku, gdy pokrzywdzony nie wskaże swojej preferencji) albo – jeżeli wyrazi taki zamiar – może wziąć udział w postępowaniu osobiście (za pośrednictwem adwokata (abogado) oraz pełnomocnika (procurador)).
Jeżeli pokrzywdzony zdecyduje się dochodzić odszkodowania poza postępowaniem karnym, będzie musiał wytoczyć powództwo cywilne zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego.
W sprawach transgranicznych, na przykład w sytuacji, gdy przestępstwo zostało popełnione w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym ofiara ma swoje miejsce zamieszkania, zgodnie z przepisami prawa krajowego odszkodowania od sprawcy przestępstwa można dochodzić przed sądem prowadzącym postępowanie karne w tej sprawie (tribunal penal) .
W prawie hiszpańskim przewidziano szczególne systemy kompensat dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy, przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności i przestępstw o charakterze terrorystycznym.
W Hiszpanii ustanowiony został system kompensat na rzecz ofiar umyślnych (popełnionych z premedytacją) przestępstw z użyciem przemocy oraz przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności popełnionych w Hiszpanii, w wyniku których ofiara poniosła śmierć, ciężki uszczerbek na zdrowiu bądź doznała rozstroju zdrowia fizycznego lub psychicznego. Kompensata przyznawana jest również ofiarom przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, nawet jeżeli przestępstwa te popełniono bez użycia przemocy.
Co do zasady ofiara przestępstwa może otrzymać kompensatę przewidzianą prawem, jeżeli w chwili popełnienia przestępstwa ofiara:
W razie śmierci ofiary wymienione powyżej wymogi dotyczące obywatelstwa lub miejsca pobytu mają zastosowanie do osób uprawnionych, a nie do zmarłego.
W razie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub poważnego rozstroju zdrowia fizycznego lub psychicznego uprawnionymi będą ofiary bezpośrednie, tj. te, które poniosły obrażenia lub doznały szkody/krzywdy.
Obrażenia uprawniające do uzyskania kompensaty to obrażenia powodujące naruszenie integralności cielesnej bądź prowadzące do rozstroju zdrowa fizycznego lub psychicznego, które skutkują tymczasową niezdolnością ofiary do pracy trwającą ponad sześć miesięcy lub jej trwałą niepełnosprawnością w stopniu co najmniej 33%.
Ofiary przestępstw o charakterze terrorystycznym mogą skorzystać z kilku rodzajów kompensat przyznawanych ofiarom terroryzmu przez państwo. Kompensaty te mają na celu wyrównanie im szkód wyrządzonych takimi przestępstwami. Każdorazowo należy wykazać bezpośredni związek między aktem terrorystycznym a poniesioną szkodą.
Kompensata wypłacana jest za następujące szkody i obrażenia:
Kompensata za wyżej wymienione szkody, z wyjątkiem uszczerbku na zdrowiu, będzie miała charakter uzupełniający wobec świadczeń wypłacanych z tego samego tytułu przez jakikolwiek inny podmiot publiczny lub wobec świadczeń wynikających z umów ubezpieczenia. W takich przypadkach wysokość kompensaty będzie odpowiadała różnicy pomiędzy kwotą wypłaconą przez wspomniane powyżej organy administracji publicznej lub agencje ubezpieczeniowe a kwotą ustaloną na podstawie przeprowadzonej w postępowaniu wyceny.
Kwota kompensaty zostanie ustalona w oparciu o charakter wyrządzonej szkody (stopień uszczerbku i rodzaj niepełnosprawności wywołanej tym uszczerbkiem, to, czy szkoda doprowadziła do śmierci danej osoby, itp.).
Inne rodzaje kompensat:
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które w bezpośredni sposób doprowadziły do śmierci ofiary, ofiary pośrednie mogą otrzymać kompensatę, jeżeli w chwili popełnienia przestępstwa ofiara była obywatelem Hiszpanii lub obywatelem dowolnego innego państwa członkowskiego UE bądź – jeżeli nie spełnia żadnej z powyższych przesłanek – posiadała miejsce zwykłego pobytu w Hiszpanii lub była obywatelem innego państwa, które udziela podobnej pomocy obywatelom Hiszpanii na swoim terytorium.
Za uprawnione do otrzymania kompensaty uznaje się następujące kategorie ofiar pośrednich:
W razie śmierci małoletniego lub osoby niepełnosprawnej bezpośrednio wskutek przestępstwa rodzice lub opiekunowie małoletniego lub osoby niepełnosprawnej będą uprawnieni wyłącznie do zwrotu kosztów pogrzebu, które faktycznie musieli ponieść – do wysokości określonej w przepisach.
W zakresie przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności skutkujących rozstrojem zdrowia psychicznego ofiary kwota kompensaty pokryje koszty terapii dowolnie wybranej przez ofiarę – do wysokości określonej w przepisach prawa.
W zakresie przestępstw o charakterze terrorystycznym, jeżeli tego rodzaju przestępstwa doprowadziły do śmierci ofiary bezpośredniej, za uprawnione do otrzymania kompensaty uznaje się następujące kategorie osób:
W zakresie przestępstw z użyciem przemocy lub przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, wskutek których ofiara doznała ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub poważnego rozstroju zdrowia fizycznego lub psychicznego, prawo do otrzymania kompensaty przysługuje wyłącznie ofiarom bezpośrednim, tj. osobom, które doznały uszczerbku na zdrowiu lub rozstroju zdrowia. Ofiary pośrednie są uprawnione do otrzymania kompensaty wyłącznie w razie śmierci ofiary bezpośredniej, w sytuacjach przewidzianych w obowiązujących przepisach i pod warunkiem spełnienia przesłanek ustanowionych w tych przepisach.
W zakresie przestępstw o charakterze terrorystycznym następujące kategorie osób uznaje się za uprawnione do korzystania z praw i pobierania świadczeń przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa:
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy lub przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności:
Tak, jeżeli państwo, którego ofiara jest obywatelem, udziela podobnej pomocy obywatelom Hiszpanii na swoim terytorium. Taka praktyka uznawania, w ramach której należy odwołać się do właściwych przepisów prawa państwa którego ofiara jest obywatelem, musi być odpowiednio udokumentowana, przy czym dokument poświadczający uznanie należy załączyć do wniosku o przyznanie ostatecznej kompensaty np. z tytułu tymczasowej niezdolności do pracy lub doznania uszczerbku na zdrowiu skutkującego niepełnosprawnością. Administracja hiszpańska zbada treść i obowiązywanie prawa obcego, na które się powołano, oraz ustali, czy można je w danym przypadku zastosować.
Jeżeli chodzi o przestępstwa o charakterze terrorystycznym, aby ofiary takich przestępstw mogły skorzystać z systemu pomocy, świadczeń i kompensat przewidzianych w ustawodawstwie hiszpańskim, akty terrorystyczne muszą być popełnione na terytorium Hiszpanii lub na terytorium podlegającym jurysdykcji hiszpańskiej po dniu 1 stycznia 1960 r.
Jeżeli ofiara poniosła szkodę w wyniku aktu terrorystycznego popełnionego na terytorium Hiszpanii lub na terytorium podlegającym jurysdykcji hiszpańskiej po dniu 1 stycznia 1960 r., przysługuje jej prawo do kompensaty przewidzianej w obowiązujących przepisach prawa, niezależnie od jej obywatelstwa.
Prawo do skorzystania z programu kompensat przewidzianego w ustawodawstwie hiszpańskim przysługuje również następującym kategoriom osób:
obywatelom Hiszpanii, którzy podczas pobytu za granicą padli ofiarą grup zazwyczaj działających w Hiszpanii lub którzy padli ofiarą aktów terrorystycznych skierowanych przeciwko państwu hiszpańskiemu lub interesom Hiszpanii;
obywatelom Hiszpanii, którzy padli ofiarą aktów terrorystycznych popełnionych poza granicami Hiszpanii i którzy nie należą do kategorii wskazanej w powyższym punkcie;
osobom biorącym udział w operacjach służących zapewnieniu pokoju i bezpieczeństwa będącym członkami hiszpańskich kontyngentów za granicą, które padły ofiarą ataku terrorystycznego.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności przepisy prawa hiszpańskiego regulują przebieg procedur postępowania z bezpośrednimi i pośrednimi ofiarami przestępstw przewidzianych w obowiązujących przepisach i przyznawania im kompensat – zarówno tymczasowych, jak i ostatecznych – jeżeli przestępstwo zostało popełnione w Hiszpanii, a wnioskodawca zwracający się o przyznanie kompensaty ma miejsce zwykłego pobytu w innym państwie członkowskim UE.
W takich przypadkach, jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty państwowej przewidzianej w ustawodawstwie hiszpańskim został złożony za pośrednictwem organów pomocniczych państwa, w którym wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu, organ odpowiedzialny za podjęcie decyzji w Hiszpanii (tj. Dyrekcja Generalna ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych (Dirección General de Costes de Personal y Pensiones Publicas) w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej (Ministerio de Hacienda y Función Pública)) ma obowiązek przekazać wnioskodawcy oraz organowi pomocniczemu:
Ponadto Dyrekcja Generalna ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych może – jako organ rozstrzygający – nawiązać współpracę z organem pomocniczym państwa, w którym osoba ubiegająca się o kompensatę ma miejsce zwykłego pobytu, aby zorganizować przesłuchanie wnioskodawcy lub każdej innej osoby, której przesłuchanie Dyrekcja Generalna uzna za konieczne.
W tym celu Dyrekcja może zwrócić się do organu pomocniczego o zapewnienie wszelkich środków potrzebnych organowi rozpoznającemu wniosek do bezpośredniego przeprowadzenia przesłuchania danej osoby, w szczególności za pośrednictwem połączenia telefonicznego lub w drodze wideokonferencji, jeżeli wyrazi ona na to zgodę.
Tak, jest taki wymóg w odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, choć jeżeli chodzi o takie przestępstwa, właściwe organy mogą również wszcząć postępowanie karne z urzędu, bez konieczności składania na policji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.
Co do zasady możliwość uzyskania kompensaty jest uzależniona od treści orzeczenia kończącego postępowanie karne w sprawie, od którego środek zaskarżenia nie przysługuje. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ofiara przestępstwa lub osoby uprawnione znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej mają prawo do otrzymania tymczasowej kompensaty w toku postępowania karnego. Ofiara może się ubiegać o tymczasową kompensatę w razie zgłoszenia zdarzenia właściwym organom lub w razie wszczęcia postępowania karnego przez właściwe organy – bez konieczności składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.
Czy muszę czekać na zakończenie dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego przed wystąpieniem o kompensatę?
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności aby uzyskać kompensatę, ofiara obowiązana jest dołączyć do wniosku odpis prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne, niezależnie od tego, czy jest to wyrok, wyrok zaoczny, postanowienie o umorzeniu postępowania w związku ze śmiercią oskarżonego czy postanowienie o umorzeniu postępowania z innych przyczyn.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym w celu przyznania ofierze kompensaty i innych świadczeń przewidzianych w prawie hiszpańskim wymagane jest, by uzyskała ona – w drodze prawomocnego orzeczenia – prawo do odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za czyny i ich skutki, które podlegają odpowiedzialności odszkodowawczej, albo – w przypadku niewydania takiego orzeczenia – by przeprowadzono odpowiednie dochodzenie/śledztwo lub postępowanie sądowe w sprawie popełnionego przestępstwa.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności aby uzyskać kompensatę, ofiara ma obowiązek dołączyć do wniosku odpis prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne, niezależnie od tego, czy jest to wyrok, wyrok zaoczny, postanowienie o umorzeniu postępowania w związku ze śmiercią oskarżonego czy postanowienie o umorzeniu postępowania z innych przyczyn.
Oznacza to, że aby uzyskać kompensatę, ofiara ma obowiązek najpierw wystąpić o wszczęcie postępowania sądowego przeciwko domniemanemu sprawcy przestępstwa.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym w celu przyznania ofierze kompensaty i innych świadczeń przewidzianych w prawie hiszpańskim wymagane jest, by uzyskała ona – w drodze prawomocnego orzeczenia – prawo do odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za czyny i ich skutki, które podlegają odpowiedzialności odszkodowawczej, albo – w przypadku niewydania takiego orzeczenia – by przeprowadzono odpowiednie dochodzenie/śledztwo lub postępowanie sądowe w sprawie popełnionego przestępstwa.
W związku z tym, aby ofiara mogła wystąpić z wnioskiem o przyznanie kompensaty i świadczeń przewidzianych w obowiązujących przepisach, konieczne jest wszczęcie postępowania sądowego lub przynajmniej śledztwa/dochodzenia w sprawie popełnionego przestępstwa.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności jeżeli tożsamość sprawcy nie została ustalona, ofiara nie może wystąpić o przyznanie kompensaty, ponieważ zgodnie z jednym z wymogów obowiązujących w tym zakresie konieczne jest przedstawienie odpisu prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne, stwierdzającego winę domniemanego sprawcy. Jeżeli postępowanie karne jeszcze się nie zakończyło – tj. orzeczenie kończące postępowanie karne w sprawie, do którego środek zaskarżenia nie przysługuje, nie zostało jeszcze wydane – dopuszcza się możliwość wystąpienia z wnioskiem o przyznanie tymczasowej kompensaty, pod warunkiem przedstawienia dowodów potwierdzających trudną sytuację finansową ofiary przestępstwa lub osób uprawnionych.
Jeżeli domniemany sprawca nie stawi się przed sądem, do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć odpis stosownego wyroku zaocznego.
Jednym z dokumentów, które należy załączyć do wniosku o przyznanie tymczasowej kompensaty, jest sporządzony przez prokuraturę protokół wskazujący dowody prima facie pozwalające domniemywać, że śmierć ofiary lub doznane przez nią obrażenia bądź poniesione szkody zostały wyrządzone w wyniku umyślnego (popełnionego z premedytacją) przestępstwa z użyciem przemocy.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym prawo do otrzymania kompensaty i świadczeń przewidzianych w ustawodawstwie hiszpańskim jest uzależnione od przeprowadzenia dochodzenia/śledztwa lub postępowania sądowego w sprawie popełnionego przestępstwa.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności termin wnoszenia o kompensatę wynosi zasadniczo jeden rok od popełnienia przestępstwa.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym termin do złożenia wniosku o kompensatę za szkody na osobie lub szkody majątkowe wynosi zasadniczo jeden rok, przy czym biegnie on od daty wyrządzenia szkody.
– Szkoda majątkowa
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności kompensatę przyznaje się w razie śmierci, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub poważnego rozstroju zdrowia fizycznego lub psychicznego.
Za ciężki uszczerbek na zdrowiu uznaje się obrażenia naruszające integralność cielesną lub powodujące rozstrój zdrowia fizycznego lub psychicznego, skutkujące tymczasową albo trwałą niepełnosprawnością osoby, która ich doznała.
Zgodnie z hiszpańskimi przepisami prawa w zakresie zabezpieczenia społecznego uszczerbek na zdrowiu lub rozstrój zdrowia fizycznego lub psychicznego musi być dostatecznie poważny, aby można było uznać ofiarę za trwale niepełnosprawną albo za tymczasowo niezdolną do pracy przez okres dłuższy niż sześć miesięcy. Za trwałą niepełnosprawność uznaje się niepełnosprawność w stopniu co najmniej 33%.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym kompensatę zwykłą przyznaje się w następujących przypadkach:
Ponadto, w stosownych przypadkach, osoby uprawnione mają prawo do:
osoby, które doznały uszczerbku na zdrowiu fizycznym, są uprawnione do uzyskania zwrotu kosztów leczenia, protez i zabiegów chirurgicznych poniesionych w związku z aktem terrorystycznym, jeżeli uzasadnią te koszty oraz jeżeli nie są uprawnione do uzyskania zwrotu takich kosztów w ramach jakiegokolwiek publicznego lub prywatnego systemu opieki społecznej.
W tym kontekście można wyróżnić następujące sytuacje:
Ponadto, w stosownych przypadkach, osoby uprawnione mają prawo do:
Jeżeli chodzi o ustalanie wysokości kompensaty z tytułu skutków wypadków drogowych, uwzględniając urazy fizyczne, psychiczne, sensoryczne i organiczne oraz oszpecenie, które powstały w wyniku doznanych obrażeń oraz utrzymują się po zakończeniu procesu leczenia, w ramach systemu ustanowionego dla ofiar wypadków drogowych przewidziano możliwość pokrycia przyszłych wydatków na opiekę zdrowotną, protezy, rehabilitację w miejscu zamieszkania i w placówkach opieki zdrowotnej oraz pokrycia kosztów poniesionych m.in. w związku z utratą samodzielności.
System ten obejmuje również przypadki tymczasowej niezdolności do pracy, do których może dochodzić w sytuacji, gdy ofiara korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej i nie jest w stanie pracować zawodowo ani prowadzić swojej zwykłej działalności.
Podobnie ofiary terroryzmu, które doznały trwałego uszczerbku na zdrowiu niepowodującego niepełnosprawności, są w stosownych przypadkach uprawnione do:
Ponadto – w stosownych przypadkach – ofiary są również uprawnione do otrzymania dodatkowej kompensaty przyznawanej osobom trwale niepełnosprawnym lub osobom, które doznały trwałego uszczerbku na zdrowiu niepowodującego niepełnosprawności, z wyjątkiem kompensaty edukacyjnej.
Podobnie osobom uprawnionym przysługuje prawo do otrzymania kompensaty z tytułu szkody na osobie, którą poniosły w związku z uprowadzeniem, a także innego rodzaju wsparcia, np.:
Kompensata nie przysługuje z tytułu zniszczenia mienia publicznego.
Osobom uprawnionym przysługuje:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w lokalu mieszkalnym:
Zakwaterowanie tymczasowe:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w budynkach handlowych lub przemysłowych:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w pojeździe:
W wyjątkowych przypadkach państwo przejmuje zobowiązanie do wypłaty ofiarom ataków terrorystycznych odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za śmierć lub uszczerbek na zdrowiu fizycznym lub psychicznym; przypadki te obejmują: śmierć, niepełnosprawność w stopniu znacznym, trwałą niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu, trwałą niezdolność do wykonywania stałego zawodu, częściową trwałą niezdolność do pracy, trwały uszczerbek na zdrowiu niepowodujący niepełnosprawności oraz uprowadzenie.
– Szkoda niemajątkowa (krzywda)
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności skutkujących rozstrojem zdrowia psychicznego ofiary (krzywda) kwota kompensaty pokryje koszty terapii dowolnie wybranej przez ofiarę – do wysokości określonej w hiszpańskich przepisach prawa.
Jeżeli chodzi o krzywdę w odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym, ofiary ataków terrorystycznych niezwłocznie otrzymają nieodpłatną pomoc psychologiczną i psychiatryczną niezbędną do zaspokojenia ich potrzeb w zakresie opieki; pomoc ta będzie świadczona przez okres, którego długość ustalona zgodnie z kryteriami medycznymi będzie odpowiednia do zagwarantowania możliwie jak najszybszego i jak najskuteczniejszego powrotu do zdrowia psychicznego.
Kompensatę tę przyznaje się zarówno samym ofiarom bezpośrednim, jak i osobom, wobec których wystosowywano groźby, a także członkom ich rodzin lub osobom, z którymi pozostają w nieformalnym związku.
b) Prawa osób uprawnionych lub członków rodzin ofiar
– Szkoda majątkowa
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności rodziców małoletniego, który zmarł wskutek popełnienia takiego przestępstwa, uznaje się za osoby uprawnione będące ofiarami pośrednimi.
W takich przypadkach pomoc ogranicza się do kompensaty na pokrycie kosztów pogrzebu faktycznie poniesionych przez rodziców lub opiekunów zmarłego dziecka, w granicach przewidzianych w ustawodawstwie hiszpańskim.
Wydatki związane z organizacją stypy, a także ze sprowadzeniem, z pochówkiem lub kremacją zwłok uznaje się za koszty pogrzebu kwalifikujące się do zwrotu.
W przypadku przestępstw o charakterze terrorystycznym państwo pokryje koszty sprowadzenia zwłok, pogrzebu oraz pochówku lub kremacji zwłok osób, które zginęły w wyniku ataku terrorystycznego i które nie były objęte polisą ubezpieczeniową, do wysokości określonej w obowiązujących przepisach.
- Szkoda niemajątkowa (krzywda):
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym kompensata przyznawana w celu zapewnienia wsparcia psychologicznego i psychiatrycznego bezpośrednim ofiarom aktów terrorystycznych obejmuje również członków rodzin takich ofiar i osoby, z którymi pozostają one w nieformalnym związku, które mogą odczuć skutki psychologiczne związane z aktami terrorystycznymi na późniejszym etapie: takie osoby są uprawnione do uzyskania zwrotu kosztów opieki psychologicznej na podstawie skierowania wypisanego przez lekarza, do poziomu ustalonego dla indywidualnego trybu leczenia.
Co do zasady w odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności kwota kompensaty nie może przekraczać kwoty odszkodowania zasądzonej w orzeczeniu.
Kwotę kompensaty określa się poprzez zastosowanie zbioru zasad, pod warunkiem że nie przekracza ona kwoty zasądzonej w orzeczeniu:
Wskaźnik IPREM jest ustalany corocznie i wykorzystywany w celu wyznaczenia kwoty określonych świadczeń lub progu uprawniającego do otrzymania określonych świadczeń, uprawnień lub dostępu do usług publicznych.
Kwota kompensaty na pokrycie kosztów pogrzebu, którą przyznaje się rodzicom lub opiekunom małoletniego bądź niepełnosprawnego dorosłego zmarłego bezpośrednio w wyniku przestępstwa, pokrywa faktycznie poniesione koszty, przy czym jej maksymalny wymiar obejmuje pięć comiesięcznych świadczeń w wysokości wskaźnika dochodów IPREM, który obowiązywał w dniu śmierci ofiary.
Kompensatę na pokrycie kosztów terapii w przypadku przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które spowodowały uszczerbek na zdrowiu psychicznym ofiary, wypłaca się zgodnie z następującymi kryteriami:
Ponadto przyznana może zostać tymczasowa kompensata przed wydaniem orzeczenia sądowego kończącego postępowanie karne, od którego środek zaskarżenia nie przysługuje, jeżeli wykazane zostanie, że ofiara lub osoby uprawnione znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Kompensatę tę można otrzymać w formie jednorazowej płatności lub regularnych płatności.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym:
Kompensatę przyznawaną na pokrycie kosztów sprowadzenia zwłok, pogrzebu oraz pochówku lub kremacji zwłok osób, które zginęły w wyniku ataku terrorystycznego i które nie były objęte polisą ubezpieczeniową, wypłaca się w formie jednorazowego świadczenia, którego maksymalną wysokość określono w obowiązujących przepisach prawa.
W razie trwałego uszczerbku na zdrowiu niepowodującego niepełnosprawności kompensatę wypłaca się jednorazowo albo w formie comiesięcznych świadczeń, w zależności od przewidzianej skali.
Kompensata nie przysługuje z tytułu zniszczenia mienia publicznego.
Co do zasady kwoty określone we właściwych przepisach prawa wypłaca się jednorazowo, z wyjątkiem kompensaty z tytułu wydatków na tymczasowe zakwaterowanie – taką kompensatę wypłaca się miesięcznych ratach i oblicza w ujęciu dziennym, jeżeli miejscem zakwaterowania jest hotel, lub w ujęciu miesięcznym, jeżeli wynajmowany jest lokal.
Osobom uprawnionym przysługuje:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w lokalu mieszkalnym:
Zakwaterowanie tymczasowe:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w budynkach handlowych lub przemysłowych:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w pojeździe:
System płatności w ratach stosuje się w przypadkach tymczasowej niezdolności do pracy oraz uszczerbku na zdrowiu powodującego niepełnosprawność, który poniesiono wskutek ataku terrorystycznego, w zakresie określonym w przepisach prawa hiszpańskiego.
W przypadkach, w których ze względu na powagę doznanego uszczerbku istnieją uzasadnione przesłanki, by domniemywać, że u ofiary zostanie stwierdzona w późniejszym czasie całkowita trwała niezdolność do wykonywania jej stałego zawodu, trwała niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu lub niepełnosprawność w stopniu znacznym, możliwa jest wypłata kompensaty w ratach do maksymalnej wysokości przewidzianej w obowiązujących przepisach.
W wyjątkowych przypadkach państwo przejmuje zobowiązanie do wypłaty właściwego odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za śmierć bądź uszczerbek na zdrowiu fizycznym lub psychicznym; przypadki te obejmują: śmierć, niepełnosprawność w stopniu znacznym, trwałą niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu, trwałą niezdolność do wykonywania stałego zawodu, częściową trwałą niezdolność do pracy, trwały uszczerbek na zdrowiu niepowodujący niepełnosprawności oraz uprowadzenie. Taka nadzwyczajna kompensata jest zazwyczaj wypłacana w formie jednorazowego świadczenia – nie dotyczy to jednak przypadków, w których ofiara doznała trwałego uszczerbku niepowodującego niepełnosprawności lub padła ofiarą uprowadzenia.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy lub przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności właściwy organ może odmówić przyznania kompensaty bądź obniżyć jej kwotę, jeżeli jej przyznanie w pełnej lub pomniejszonej kwocie byłoby sprzeczne z zasadami sprawiedliwości lub z porządkiem publicznym ze względu na następujące okoliczności stwierdzone w orzeczeniu:
Jeżeli osoba, która w wyniku popełnienia przestępstwa poniosła śmierć, spełnia jedną z wymienionych powyżej przesłanek uzasadniających odmowę wypłaty kompensaty lub obniżenie jej kwoty, osoby uprawnione mogą otrzymać kompensatę, występując w charakterze ofiar pośrednich, o ile znajdują się w trudnej sytuacji finansowej.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności sytuacja finansowa osoby uprawnionej jest brana pod uwagę przy ustalaniu kwoty kompensaty, która ma zostać przyznana – w tym kontekście stosuje się następujące wagi:
Sytuacja finansowa osoby uprawnionej jest również brana pod uwagę przy ustalaniu, czy jest ona w wystarczającym stopniu zależna finansowo, by uzyskać uprawnienie do otrzymania stosownej kompensaty. Jeżeli osoba uprawniona znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, zgodnie z obowiązującymi przepisami może otrzymywać tymczasową kompensatę do chwili wydania orzeczenia sądowego kończącego postępowanie karne, od którego środek zaskarżenia nie przysługuje.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym przy ustalaniu istnienia uprawnienia do kompensaty przyznawanej w związku ze śmiercią ofiary bierze się pod uwagę zależność finansową osoby uprawnionej od zmarłego w chwili jego śmierci spowodowanej aktem terrorystycznym; istnienie takiej zależności ustala się na podstawie wszelkiego rodzaju dochodów uzyskiwanych corocznie przez te osoby.
Nie.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności kwota kompensaty nie może przekraczać kwoty odszkodowania zasądzonej w orzeczeniu. Konkretną kwotę kompensaty ustala się w oparciu o szereg zasad:
Aby określić należną w takich przypadkach kwotę kompensaty, do maksymalnych kwot każdej właściwej kompensaty stosuje się następnie poniższe współczynniki korygujące:
Aby określić należną w takim przypadku kwotę kompensaty, do maksymalnych kwot każdej właściwej kompensaty stosuje się następnie poniższe współczynniki korygujące:
Kwota kompensaty na pokrycie kosztów pogrzebu, którą przyznaje się rodzicom lub opiekunom małoletniego bądź niepełnosprawnego dorosłego zmarłego bezpośrednio w wyniku przestępstwa, pokrywa faktycznie poniesione koszty, przy czym jej maksymalny wymiar obejmuje wypłatę świadczenia przez pięć miesięcy w wysokości wskaźnika dochodów IPREM, który obowiązywał w dacie śmierci ofiary.
W odniesieniu do przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które spowodowały uszczerbek na zdrowiu psychicznym ofiary, kwota kompensaty pokrywa wydatki na dowolnie wybraną przez ofiarę terapię, przy czym jej maksymalny wymiar obejmuje pięć miesięcznych rat w wysokości wskaźnika dochodów IPREM obowiązującego w dniu wydania opinii przez biegłego lekarza sądowego, w której potwierdzono uszczerbek na zdrowiu psychicznym ofiary możliwy do leczenia w drodze terapii.
Tymczasowa kompensata może zostać przyznana przed wydaniem prawomocnego orzeczenia sądowego kończącego postępowanie karne, jeżeli wykazane zostanie, że ofiara lub osoby uprawnione znajdują się w trudnej sytuacji finansowej.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym:
Osobom uprawnionym do tej kompensaty może przysługiwać prawo do zwiększenia jej wymiaru o stałą kwotę dwudziestu miesięcznych rat w wysokości wskaźnika dochodów IPREM, który obowiązywał w dniu dokonania aktu terrorystycznego, z tytułu każdego utrzymywanego dziecka lub pozostającego pod opieką małoletniego zależnego finansowo od ofiary w momencie jej śmierci.
Uznaje się, że osoba była zależna finansowo od zmarłego, jeżeli w chwili jego śmierci była ona całkowicie lub częściowo pozostawała na utrzymaniu zmarłego i nie uzyskiwała jakichkolwiek średniorocznych dochodów powyżej 150 % średniorocznego wskaźnika dochodów IPREM, który wówczas obowiązywał.
Kompensatę przyznaje się również – do wysokości określonej w przepisach – w celu pokrycia kosztów sprowadzenia zwłok, pogrzebu i pochówku lub kremacji zwłok osób, które zginęły w wyniku ataku terrorystycznego i które nie były objęte polisą ubezpieczeniową. Koszty te zostaną zwrócone po przedstawieniu odpowiednich rachunków. Do rachunków należy dołączyć polisę ubezpieczeniową, która obejmuje te koszty, lub oświadczenie z mocą przysięgi o braku takiego ubezpieczenia.
W razie trwałego uszczerbku na zdrowiu niepowodującego niepełnosprawności kompensatę wypłaca się jednorazowo albo w formie comiesięcznych świadczeń, w zależności od przewidzianej skali.
Osobom uprawnionym do tej kompensaty może przysługiwać prawo do zwiększenia jej wymiaru o stałą kwotę 20 miesięcznych rat w wysokości wskaźnika dochodów IPREM z tytułu każdego utrzymywanego dziecka lub pozostającego pod opieką małoletniego zależnego finansowo od ofiary w momencie dokonania aktu terrorystycznego, który spowodował przedmiotowy uszczerbek na zdrowiu.
Łączna kwota kompensat w żadnym wypadku nie może przekraczać wartości wyrządzonej szkody.
Kompensata nie przysługuje z tytułu zniszczenia mienia publicznego.
Osobom uprawnionym przysługuje:
kompensata za szkodę wyrządzoną w lokalu mieszkalnym:
Zakwaterowanie tymczasowe:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w budynkach handlowych lub przemysłowych:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w pojeździe:
Osoba ubiegająca się o taką kompensatę nie może posiadać kwalifikacji na poziomie równym poziomowi studiów, których dotyczy wniosek o pomoc, lub wyższym od tego poziomu ani spełniać wymogów prawnych do otrzymania takich kwalifikacji.
W odniesieniu do nauczania języków i studiów pierwszego stopnia bądź studiów im równoważnych lub studiów wyższego stopnia zastosowanie mają wymogi uczelniane w zakresie rekrutacji i zrealizowanego programu, które to wymogi określono w hiszpańskich przepisach dotyczących stypendiów i kompensaty edukacyjnej.
W celu obliczenia minimalnych wyników w nauce, które muszą uzyskać osoby uprawnione do kompensaty edukacyjnej, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych stosuje jednak współczynnik korygujący wynoszący 0,60 w odniesieniu do studentów o specjalnych potrzebach w zakresie wsparcia edukacyjnego, którzy potrzebują dostosowanego programu nauczania lub większej ilości czasu na realizację programu studiów z uwagi na niepełnosprawność fizyczną lub umysłową.
W wyjątkowych przypadkach państwo przejmuje zobowiązanie do wypłaty właściwego odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za śmierć bądź uszczerbek na zdrowiu fizycznym lub psychicznym; przypadki te obejmują: śmierć, niepełnosprawność w stopniu znacznym, trwałą niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu, trwałą niezdolność do wykonywania stałego zawodu, częściową trwałą niezdolność do pracy, trwały uszczerbek na zdrowiu niepowodujący niepełnosprawności oraz uprowadzenie.
Kwotę kompensaty ustala się w następujący sposób:
Co do zasady w odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności kwota kompensaty nie może przekraczać kwoty odszkodowania zasądzonej w orzeczeniu.
Kwotę kompensaty określa się poprzez zastosowanie zbioru zasad, pod warunkiem że nie przekracza ona kwoty zasądzonej w orzeczeniu:
Kwota kompensaty na pokrycie kosztów pogrzebu, którą przyznaje się rodzicom lub opiekunom małoletniego bądź niepełnosprawnego dorosłego zmarłego bezpośrednio w wyniku przestępstwa, pokrywa faktycznie poniesione koszty, przy czym jej maksymalny wymiar obejmuje wypłatę świadczenia przez pięć miesięcy w wysokości wskaźnika dochodów IPREM, który obowiązywał w dacie śmierci ofiary.
Kompensatę na pokrycie kosztów terapii w zakresie przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, które spowodowały uszczerbek na zdrowiu psychicznym ofiary, wypłaca się zgodnie z następującymi kryteriami:
Ponadto przyznana może zostać tymczasowa kompensata przed wydaniem orzeczenia sądowego kończącego postępowanie karne, od którego środek zaskarżenia nie przysługuje, jeżeli wykazane zostanie, że ofiara lub osoby uprawnione znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Kompensatę tę można otrzymać w formie jednorazowego świadczenia lub świadczeń regularnych.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym:
Kompensatę przyznawaną na pokrycie kosztów sprowadzenia zwłok, pogrzebu oraz pochówku lub kremacji zwłok osób, które zginęły w wyniku ataku terrorystycznego i które nie były objęte polisą ubezpieczeniową, wypłaca się w formie jednorazowego świadczenia do wysokości 6 000 EUR.
Kompensata nie przysługuje z tytułu zniszczenia mienia publicznego.
Co do zasady kwoty określone we właściwych przepisach prawa wypłaca się jednorazowo, z wyjątkiem kompensaty z tytułu wydatków na tymczasowe zakwaterowanie – taką kompensatę wypłaca się miesięcznych ratach i oblicza w ujęciu dziennym, jeżeli miejscem zakwaterowania jest hotel, lub w ujęciu miesięcznym, jeżeli wynajmowany jest lokal.
Osobom uprawnionym przysługuje:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w lokalu mieszkalnym:
Zakwaterowanie tymczasowe:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w budynkach handlowych lub przemysłowych:
Kompensata za szkodę wyrządzoną w pojeździe:
System płatności w ratach stosuje się w przypadkach tymczasowej niezdolności do pracy oraz uszczerbku na zdrowiu powodującego niepełnosprawność, który poniesiono wskutek ataku terrorystycznego, w zakresie określonym w przepisach prawa hiszpańskiego.
W przypadkach, w których ze względu na powagę doznanego uszczerbku istnieją uzasadnione przesłanki, by domniemywać, że u ofiary w późniejszym czasie zostanie stwierdzona trwała niezdolność do wykonywania jej stałego zawodu, trwała niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu lub niepełnosprawność w stopniu znacznym, możliwa jest wypłata kompensaty w ratach do kwoty 18 030,36 EUR.
W wyjątkowych przypadkach państwo przejmuje zobowiązanie do wypłaty właściwego odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za śmierć bądź uszczerbek na zdrowiu fizycznym lub psychicznym; przypadki te obejmują: śmierć, niepełnosprawność w stopniu znacznym, trwałą niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu, trwałą niezdolność do wykonywania stałego zawodu, częściową trwałą niezdolność do pracy, trwały uszczerbek na zdrowiu niepowodujący niepełnosprawności oraz uprowadzenie.
Kwotę kompensaty ustala się w następujący sposób:
Nie.
Co do zasady w odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności nie jest możliwe jednoczesne otrzymanie uregulowanej prawnie kompensaty oraz zasądzonego w orzeczeniu odszkodowania z tytułu szkód wyrządzonych przestępstwem.
Można jednak otrzymać całość lub część uregulowanej prawem kompensaty, jeżeli sprawca został uznany za częściowo niewypłacalnego, lecz kwota otrzymana z obu źródeł nie może w żadnym razie przewyższać zasądzonej kwoty.
W związku z tym niedopuszczalne jest przyznanie kompensaty przewidzianej w prawie hiszpańskim jednocześnie z:
Pomimo to osoba objęta prywatnym ubezpieczeniem może otrzymać uregulowaną prawnie kompensatę, jeżeli kwota odszkodowania otrzymana w ramach ubezpieczenia jest niższa niż kwota zasądzona w orzeczeniu, o ile różnica, która ma zostać zapłacona, nie wykracza poza ustaloną skalę.
W razie uszczerbku na zdrowiu lub obrażenia powodującego trwałą niezdolność ofiary do pracy lub jej śmierć kompensata przysługuje bez względu na wszelkie świadczenia publiczne, które przysługują osobie uprawnionej.
Nie można jednocześnie otrzymać kompensaty z tytułu trwałej niezdolności do pracy i kompensaty z tytułu tymczasowej niezdolności do pracy.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym, w wyniku których ofiary poniosły szkody majątkowe, kompensata z tytułu tych szkód będzie miała charakter uzupełniający wobec świadczeń wypłacanych z tego samego tytułu przez organy publiczne lub wynikających z umów ubezpieczenia, w związku z czym odejmuje się od niej kwoty tego rodzaju innych świadczeń lub odszkodowania.
Jeżeli chodzi o szkody wyrządzone w pojazdach, kompensata przysługuje z tytułu szkód wyrządzonych w pojazdach prywatnych, jak również w pojazdach wykorzystywanych do transportu naziemnego osób lub towarów, chyba że należą one do Skarbu Państwa, pod warunkiem że w chwili zdarzenia pojazd był objęty aktualną obowiązkową polisą ubezpieczeniową, jeżeli przepisy szczególne wymagają takiego ubezpieczenia. Kompensata z tego tytułu ma charakter uzupełniający względem każdego innego świadczenia przyznanego przez organy publiczne lub odszkodowania w ramach umowy ubezpieczenia, w związku z czym odejmuje się od niej kwoty tego rodzaju innych świadczeń lub odszkodowania.
W przypadku kosztów sprowadzenia zwłok, pogrzebu, pochówku lub kremacji zwłok osób, które zginęły w wyniku ataku terrorystycznego, hiszpańskie instytucje rządowe na szczeblu centralnym (Administración General del Estado) wypłacają kompensatę do wysokości określonej w przepisach prawa, o ile jej beneficjenci nie są objęci polisą ubezpieczeniową. Do odpowiednich rachunków należy dołączyć polisę ubezpieczeniową, która obejmuje te koszty, lub oświadczenie z mocą przysięgi o braku takiego ubezpieczenia.
Tak.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności tymczasowa kompensata może zostać przyznana przed wydaniem prawomocnego orzeczenia sądowego kończącego postępowanie karne, jeżeli wykazane zostanie, że ofiara lub osoby uprawnione znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Sytuację finansową ofiary lub osób uprawnionych uznaje się za trudną, jeżeli w dniu złożenia wniosku o kompensatę ani ofiara, ani osoby uprawnione nie uzyskują jakichkolwiek średniorocznych dochodów wyższych niż średnioroczny publiczny wskaźnik dochodów IPREM, który obowiązuje w chwili złożenia wniosku.
W każdym przypadku w celu otrzymania takiej tymczasowej kompensaty należy wykazać, że wnioskodawca spełnia wymogi przewidziane w mających zastosowanie przepisach dla osoby uprawnionej do otrzymania właściwej ostatecznej kompensaty.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym Ministerstwo Spraw Wewnętrznych może wypłacić zaliczkę do wysokości określonej w przepisach prawa do czasu otrzymania ostatecznej kompensaty, jeżeli ze względu na powagę doznanego uszczerbku istnieją uzasadnione przesłanki, by domniemywać, że w późniejszym czasie u ofiary zostanie stwierdzona trwała niezdolność do wykonywania jej stałego zawodu, trwała niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zawodu lub niepełnosprawność w stopniu znacznym
Podobnie jest w razie uszczerbku na zdrowiu skutkującego niepełnosprawnością lub tymczasową niezdolnością do pracy – wówczas płatność za okres niezdolności do pracy następuje raz na kwartał. Tego rodzaju ratalne płatności odpowiadają dwukrotności wskaźnika dochodów IPREM, który obowiązywał w dniu doznania uszczerbku, pomnożonej przez liczbę dni niezdolności do pracy.
Tak.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy lub przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, jeżeli po uzyskaniu kompensaty z tytułu określonego stopnia niezdolności do pracy lub niepełnosprawności stan zdrowia ofiary się pogorszy, uzasadniając przyznanie wyższej kwoty, albo ofiara umrze bezpośrednio wskutek poniesionych obrażeń lub doznanego uszczerbku, przysługuje wówczas jednorazowa kompensata z tytułu zwiększenia uszczerbku na zdrowiu.
Wniosek o nową kompensatę należy złożyć w terminie jednego roku od daty wydania orzeczenia, w którym przyznano pierwotną kompensatę, i należy się w nim zwrócić o ponowne zbadanie stopnia niezdolności do pracy lub niepełnosprawności.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym co do zasady wnioski należy składać nie później niż w terminie jednego roku od dnia wystąpienia szkody, jednak jeżeli bezpośrednio w wyniku obrażeń doznanych na skutek aktu terrorystycznego nastąpi zwiększenie uszczerbku na zdrowiu lub śmierć dotkniętej nimi osoby, bieg rozpoczyna nowy, taki sam termin na złożenie wniosku o wypłatę właściwej różnicy.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności wniosek o przyznanie ostatecznej kompensaty z tytułu tymczasowej niezdolności do pracy i uszczerbku na zdrowiu skutkującego niepełnosprawnością sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Ponadto w każdym przypadku należy dołączyć następujące dokumenty:
Jeżeli wniosek o kompensatę dotyczy tymczasowej niezdolności do pracy, a wnioskodawca był objęty publicznym systemem zabezpieczenia społecznego, z przedstawionego zaświadczenia musi również wynikać, że prawa do zasiłku z tytułu tej niezdolności nie przyznano.
Wniosek o przyznanie ostatecznej kompensaty w związku ze śmiercią sporządzony przez ofiarę pośrednią lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Ponadto w każdym przypadku należy dołączyć następujące dokumenty:
Aby wykazać pozostawanie w stałym związku równoważnym małżeństwu, zaleca się złożenie zaświadczenia wydanego przez właściwy rejestr zarejestrowanych związków partnerskich (Registro de parejas de hecho).
Aby udowodnić swoje pochodzenie, dzieci małżonka, który nie pozostawał w separacji sądowej ze zmarłym, lub konkubenta zmarłego zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami, mają obowiązek złożyć właściwe akty urodzenia wydane przez gminny rejestr stanu cywilnego.
Mają również obowiązek wykazać, że ich rodzic był małżonkiem lub konkubentem zmarłego, chyba że fakty te wykazano już we wniosku o kompensatę złożonym przez ich rodzica.
Ponadto zarówno dzieci zmarłego, jak i dzieci małżonka, który nie pozostawał ze zmarłym w separacji prawnej, lub dzieci konkubenta zmarłego mają obowiązek udowodnić, że pozostawały na utrzymaniu zmarłego, na podstawie następujących dokumentów:
Wniosek o przyznanie ostatecznej kompensaty z tytułu kosztów pogrzebu sporządzony przez rodziców lub opiekunów małoletniego albo ubezwłasnowolnionego dorosłego lub ich pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Ponadto w każdym przypadku należy dołączyć następujące dokumenty:
Wniosek o przyznanie ostatecznej kompensaty z tytułu wydatków na terapię mającą na celu zniwelowanie skutków przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Ponadto w każdym przypadku należy dołączyć następujące dokumenty:
Wniosek o przyznanie tymczasowej kompensaty z tytułu tymczasowej niezdolności do pracy i uszczerbku na zdrowiu skutkującego niepełnosprawnością sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Wniosek o przyznanie tymczasowej kompensaty w związku ze śmiercią sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
W szczególności w odniesieniu do takiej kompensaty należy złożyć oświadczenie dotyczące wszelkich dochodów uzyskanych przez wnioskodawcę w ciągu roku bezpośrednio poprzedzającego datę złożenia wniosku, a także odpis zeznania podatkowego za ostatni rok podatkowy lub, w przypadku niezłożenia takiego zeznania, zaświadczenie potwierdzające zwolnienie danej osoby z obowiązku złożenia takiego zeznania wydane przez Krajową Agencję Administracji Skarbowej (AEAT).
Aby wykazać pozostawanie w stałym związku równoważnym małżeństwu, zaleca się złożenie zaświadczenia wydanego przez właściwy rejestr zarejestrowanych związków partnerskich (Registro de parejas de hecho).
W szczególności w odniesieniu do takiej kompensaty należy złożyć oświadczenie dotyczące wszelkich dochodów uzyskanych przez wnioskodawcę w ciągu roku bezpośrednio poprzedzającego datę złożenia wniosku, a także odpis zeznania podatkowego za ostatni rok podatkowy lub, w przypadku niezłożenia takiego zeznania, zaświadczenie potwierdzające zwolnienie danej osoby z obowiązku złożenia takiego zeznania wydane przez Krajową Agencję Administracji Skarbowej (AEAT).
Aby udowodnić swoje pochodzenie, dzieci małżonka, który nie pozostawał w separacji sądowej ze zmarłym, lub konkubenta zmarłego zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami, mają obowiązek złożyć właściwe akty urodzenia wydane przez gminny rejestr stanu cywilnego. Mają również obowiązek wykazać, że ich rodzic był małżonkiem lub konkubentem zmarłego, chyba że fakty te wykazano już we wniosku o kompensatę złożonym przez ich rodzica.
Ponadto zarówno dzieci zmarłego, jak i dzieci małżonka, który nie pozostawał ze zmarłym w separacji prawnej, lub dzieci konkubenta zmarłego mają obowiązek udowodnić, że pozostawały na utrzymaniu zmarłego, na podstawie następujących dokumentów:
Wniosek o przyznanie tymczasowej kompensaty w związku ze śmiercią sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
Wniosek o przyznanie tymczasowej kompensaty z tytułu wydatków na terapię mającą na celu zniwelowanie skutków przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności sporządzony przez ofiarę lub jej pełnomocnika należy złożyć na formularzu urzędowym zawierającym następujące szczegółowe informacje oraz załączyć do niego następujące dokumenty:
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym procedura przyznawania różnych kompensat przewidzianych w obowiązujących przepisach prawa rozpoczyna się w chwili złożenia wniosku na formularza urzędowym przez wnioskodawcę lub jego pełnomocnika, do którego należy załączyć następujące dokumenty:
Nie.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności odpowiedzialność za rozpoznawanie wniosków o przyznanie przewidzianej w przepisach kompensaty i podejmowanie decyzji w ich kwestii spoczywa na Dyrekcji Generalnej ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym wydawanie decyzji w kwestii przyznania lub odmowy przyznania kompensaty należy do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności wnioski o przyznanie kompensaty sporządzone na formularzu urzędowym należy składać do Dyrekcji Generalnej ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej, przesyłając je na następujący adres:
Avenida del General Perón, 38 (Edificio Master's II) - 28020 Madrid.
Aby uzyskać wsparcie w zakresie składania i przesyłania wniosków o przyznanie kompensaty, wnioskodawcy mogą zwrócić się do właściwego Biura ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw w celu otrzymania informacji na temat wszelkiego rodzaju wsparcia finansowego, o które mogą wystąpić, a także na temat przebiegu poszczególnych procedur.
Biura te działają we wszystkich wspólnotach autonomicznych, w niemal wszystkich stolicach prowincji, a także w innych miastach.
Informacje na temat lokalizacji Biur ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw można uzyskać tutaj.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym wnioski o przyznanie kompensaty sporządzone na formularzu urzędowym należy składać do Dyrekcji Generalnej ds. Wspierania Ofiar Terroryzmu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przesyłając je na następujący adres:
Subdirección General de Apoyo a Víctimas del Terrorismo, C/ Amador de los Ríos 8. 28010 MADRID
Urząd ds. Informacji i Wsparcia dla Ofiar Terroryzmu przy Krajowym Sądzie Karnym i Administracyjnym udziela informacji ogólnych na temat kompensaty finansowej, o której przyznanie mogą wystąpić ofiary terroryzmu. Siedziba tego Urzędu znajduje się pod adresem:
C/ Goya, 14, 5ª planta, 28071 MADRID.
Numer telefonu kontaktowego: +34 914007402
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności po zakończeniu postępowania w sprawie tych przestępstw i przed sporządzeniem decyzji w sprawie przyznania lub odmowy przyznania kompensaty wnioskodawca – zgodnie z obowiązującymi przepisami – zostanie wezwany na przesłuchanie, podczas którego będzie mógł przedstawić swoje racje.
Jeżeli przestępstwo zostało popełnione w Hiszpanii, a wnioskodawca występujący o przyznanie kompensaty ma miejsce zwykłego pobytu w innym państwie członkowskim UE, w razie złożenia wniosku o kompensatę za pośrednictwem organu pomocniczego państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu, Dyrekcja Generalna ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej – jako organ decyzyjny – może nawiązać współpracę z odpowiednim organem pomocniczym w celu przeprowadzenia procedury służącej zorganizowaniu przesłuchania wnioskodawcy lub każdej innej osoby, której przesłuchanie uzna za konieczne.
Aby przeprowadzić przesłuchanie, Dyrekcja Generalna ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej może zwrócić się do organu pomocniczego państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu, o zapewnienie wszelkich środków niezbędnych organowi odpowiedzialnemu za wydanie decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania kompensaty do bezpośredniego przesłuchania wnioskodawcy, drogą telefoniczną lub w formie wideokonferencji, jeżeli wnioskodawca wyrazi na to zgodę. Ponadto organ pomocniczy odpowiedzialny za organizację przesłuchania jest obowiązany przesłać Dyrekcji Generalnej ds. Kosztów Personelu oraz Emerytur i Rent Państwowych w Ministerstwie Finansów i Administracji Publicznej protokół z przeprowadzonego przesłuchania.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym, jeżeli zostały one popełnione w Hiszpanii, a wnioskodawca występujący o przyznanie kompensaty ma miejsce zwykłego pobytu w innym państwie członkowskim UE, zastosowanie mają takie same zasady jak w przypadku przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności. Jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty został złożony za pośrednictwem organu pomocniczego państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu, odpowiedzialność za podjęcie opisanych powyżej działań związanych z organizacją przesłuchania spoczywa na Ministerstwie Spraw Wewnętrznych – za pośrednictwem Dyrekcji Generalnej ds. Wspierania Ofiar Terroryzmu.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności termin złożenia wniosku o kompensatę wynosi zasadniczo jeden rok od dnia popełnienia przestępstwa.
Terminy do wydania decyzji w kwestii przyznania lub odmowy przyznania kompensaty – zarówno ostatecznej, jak i tymczasowej, są następujące:
Uznaje się, że wniosek o przyznanie kompensaty został odrzucony lub oddalony, jeżeli decyzji nie wydano, a upłynął termin do jej wydania upłynął.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym wnioski muszą zasadniczo zostać złożone w terminie roku od dnia wyrządzenia szkody lub od dnia postawienia diagnozy potwierdzającej istnienie związku przyczynowo-skutkowego między poniesioną szkodą a aktem terrorystycznym. W przypadku kompensaty edukacyjnej termin do złożenia stosownego wniosku wynosi trzy miesiące od daty zapisania się na zajęcia.
Termin do wydania i doręczenia decyzji w tym zakresie wynosi 12 miesięcy, z wyjątkiem decyzji w sprawie kompensaty edukacyjnej (6 miesięcy), przy czym w przypadku upływu tego terminu bez wydania decyzji w sposób wyraźny uznaje się, że wniosek został uwzględniony.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności wnioskodawcy mogą zaskarżyć decyzje Ministerstwa Finansów i Administracji Publicznej dotyczące przewidzianej w przepisach kompensaty w terminie jednego miesiąca od ich doręczenia. Jeżeli decyzja nie zostanie zaskarżona w tym terminie, jedyną możliwością, z jakiej może skorzystać wnioskodawca, pozostaje złożenie do tego Ministerstwa wniosku o rewizję nadzwyczajną (recurso extraordinario de revisión).
Odwołanie można wnieść do Ministerstwa Finansów i Administracji Publicznej lub do Krajowej Komisji ds. Pomocy i Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw z Użyciem Przemocy (Comisión Nacional de Ayuda y Asistencia a las Víctimas de Delitos Violentos).
Komisja Krajowa jest organem właściwym do rozpatrywania odwołań od decyzji Ministerstwa Finansów i Administracji Publicznej w sprawie kompensat przewidzianych w obowiązujących przepisach.
Jeżeli Komisja Krajowa nie rozstrzygnie odwołania od decyzji w terminie trzech miesięcy, odwołanie to uznaje się za oddalone – w takim przypadku można wnieść skargę do sądu administracyjnego na decyzję Komisji o oddaleniu odwołania.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym od decyzji wydawanych przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w postępowaniach administracyjnych wszczętych w następstwie wniosków o wydanie różnych kompensat można się odwołać, wnosząc o ich reasumpcję (recurso de reposición) lub skierować sprawę bezpośrednio na drogę sądowoadministracyjną.
Jeżeli chodzi o przestępstwa z użyciem przemocy i przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, aby uzyskać pomoc w złożeniu i przesłaniu wniosku o przyznanie kompensaty, wnioskodawcy mogą zwrócić się do właściwego Biura ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw w celu uzyskania informacji o pomocy finansowej, która może im przysługiwać oraz o przebiegu poszczególnych procedur występowania o tę pomoc.
Biura te działają we wszystkich wspólnotach autonomicznych, w niemal wszystkich stolicach prowincji, a także w innych miastach.
Informacje na temat lokalizacji Biur ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw można uzyskać tutaj.
Konkretne formularze wniosków o przyznanie kompensaty są dostępne tutaj.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym wnioski o przyznanie kompensaty sporządzone na formularzu urzędowym należy przesyłać do Dyrekcji Generalnej ds. Wspierania Ofiar Terroryzmu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, na następujący adres:
Subdirección General de Apoyo a Víctimas del Terrorismo, C/ Amador de los Ríos 8. 28010 MADRID
Konkretne formularze wniosków o przyznanie kompensaty są dostępne tutaj.
Urząd ds. Informacji i Wsparcia dla Ofiar Terroryzmu przy Krajowym Sądzie Karnym i Administracyjnym udziela informacji ogólnych na temat kompensaty finansowej, o której przyznanie mogą wystąpić ofiary terroryzmu. Siedziba tego Urzędu znajduje się pod adresem:
C/ Goya, 14, 5ª planta, 28071 MADRID.
Numer telefonu kontaktowego: +34 914007402
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności formularze lub wzory wniosków o przyznanie poszczególnych rodzajów kompensat są dostępne tutaj.
Dane adresowe Biur ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw udzielających informacji na temat kompensaty finansowej, która może potencjalnie przysługiwać wnioskodawcy, oraz poszczególnych procedur składania wniosków o przyznanie takiej kompensaty są dostępne tutaj.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym informacje o dostępnej kompensacie można uzyskać na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Urząd ds. Informacji i Wsparcia dla Ofiar Terroryzmu przy Krajowym Sądzie Karnym i Administracyjnym udziela informacji ogólnych na temat kompensaty finansowej, o której przyznanie mogą wystąpić ofiary terroryzmu.
W odniesieniu do przestępstw z użyciem przemocy i przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności ofiary mogą złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów zgodnie z wymogami i procedurą przewidzianymi we właściwych przepisach prawa.
W szczególności zgodnie z ustawodawstwem hiszpańskim ofiary przemocy ze względu na płeć są uprawnione do skorzystania z nieodpłatnych porad prawnych niezwłocznie po złożeniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, a także do nieodpłatnych usług w zakresie obrony i zastępstwa procesowego świadczonych przez adwokata (abogado) i pełnomocnika (procurador) we wszystkich postępowaniach administracyjnych podejmowanych bezpośrednio lub pośrednio w związku z przemocą, jakiej doświadczyła ofiara.
W takich przypadkach odpowiedzialność za reprezentowanie ofiary w postępowaniu powinna zostać powierzona jednemu zespołowi obrońców, o ile taka forma reprezentacji zagwarantuje ofierze możliwość należytego korzystania z przysługującego jej prawa do obrony. Prawo to będzie przysługiwało również następcom prawnym ofiary w przypadku jej śmierci, o ile nie uczestniczyli w zdarzeniu.
W odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym zgodnie z przepisami dotyczącymi pomocy prawnej obowiązującymi w Hiszpanii osoby uznane za ofiary terroryzmu na mocy ustawodawstwa hiszpańskiego są uprawnione do uzyskania zwolnienia od kosztów we wszystkich postępowaniach sądowych i administracyjnych dotyczących aktu terrorystycznego, w związku z którym przyznano im status ofiary, niezależnie od ich sytuacji finansowej.
W każdym razie zwolnienie od kosztów przyznaje się bezzwłocznie wszystkim ofiarom terroryzmu, które zwrócą się ze stosownym wnioskiem w tym zakresie. Osoba utraci prawo do zwolnienia od kosztów, jeżeli na późniejszym etapie postępowania nie zostanie jej przyznany status ofiary, jeżeli sąd wyda prawomocny wyrok uniewinniający sprawcę lub jeżeli postępowanie zostanie umorzone; w takiej sytuacji beneficjent zwolnienia nie jest zobowiązany do zwrotu kosztów jakichkolwiek usług, z których skorzystał do tej pory nieodpłatnie.
Jeżeli chodzi o przestępstwa z użyciem przemocy i przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności, aby uzyskać pomoc w złożeniu i przesłaniu wniosku o przyznanie kompensaty, wnioskodawcy mogą zwrócić się do właściwego Biura ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw w celu uzyskania informacji o pomocy finansowej, która może im przysługiwać oraz o przebiegu poszczególnych procedur występowania o tę pomoc.
Biura te działają we wszystkich wspólnotach autonomicznych, w niemal wszystkich stolicach prowincji, a także w innych miastach.
Informacje na temat lokalizacji Biur ds. Wsparcia na rzecz Ofiar Przestępstw można uzyskać tutaj.
Urząd ds. Informacji i Wsparcia dla Ofiar Terroryzmu przy Krajowym Sądzie Karnym i Administracyjnym udziela informacji ogólnych na temat kompensaty finansowej, o której przyznanie mogą wystąpić ofiary terroryzmu. Siedziba tego Urzędu znajduje się pod adresem:
C/ Goya, 14, 5ª planta, 28071 MADRID.
Numer telefonu kontaktowego: +34 914007402
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Wnioskodawca musi udowodnić, że poniesiona przez niego szkoda wynika z czynów – zarówno umyślnych, jak i nieumyślnych – które mogą nosić znamiona przestępstwa przeciwko mieniu lub przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu. Czyny popełnione umyślnie lub wskutek lekkomyślności bądź niedbalstwa uprawniają zatem do kompensaty niezależnie od tego, czy sprawca przestępstwa jest znany.
W przypadku przestępstwa przeciwko mieniu czyn musi nosić znamiona kradzieży, oszustwa, naruszenia obowiązków powiernika/syndyka/kuratora, wymuszenia rozbójniczego lub zniszczenia, pogorszenia jakości bądź uszkodzenia rzeczy.
Ponadto szkody poniesione w wyniku aktów terrorystycznych, wypadków drogowych na terytorium Francji, wypadków na polowaniu, narażenia na działanie azbestu i zniszczenia pojazdu wskutek pożaru podlegają przepisom szczególnym dotyczącym kompensaty.
Pełna kompensata z tytułu poniesionej szkody przysługuje w przypadku szkód wyrządzonych ciężkim przestępstwem przeciwko zdrowiu i życiu:
Pod określonymi warunkami kompensata w ograniczonej wysokości przysługuje osobie, która padła ofiarą lżejszego przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu lub przestępstwa przeciwko mieniu:
Tak, bliscy ofiary mogą otrzymać kompensatę, jeżeli osobiście ponieśli szkodę wskutek przedmiotowego przestępstwa.
Kompensatę można przyznać wstępnym (rodzicom, dziadkom), zstępnym (dzieciom, wnukom), małżonkowi oraz krewnym w linii bocznej (rodzeństwu) lub jakiejkolwiek osobie, która dowiedzie osobistego związku z ofiarą.
Tak, bliscy ofiary mogą otrzymać kompensatę, jeżeli osobiście ponieśli szkodę wskutek przedmiotowego przestępstwa.
Kompensatę można przyznać wstępnym (rodzicom, dziadkom), zstępnym (dzieciom, wnukom), małżonkowi oraz krewnym w linii bocznej (rodzeństwu) lub jakiejkolwiek osobie, która dowiedzie osobistego związku z ofiarą.
Tak, osoby niebędące obywatelami państw członkowskich UE mogą otrzymać kompensatę, pod warunkiem że czyn popełniono na terytorium Francji.
Tak, ofiara może uzyskać kompensatę na zwykłych warunkach, jeżeli jest obywatelem Francji, a przestępstwo popełniono za granicą.
Jeżeli natomiast ofiara jest cudzoziemcem, a czyn popełniono za granicą, nie może ona otrzymać kompensaty od francuskiego organu ds. kompensat.
Nie, aby móc złożyć wniosek o przyznanie kompensaty, ofiara nie musi wcześniej składać zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa służbom policyjnym.
Wniosek musi jednak zawierać informacje niezbędne do jego rozpatrzenia. Do wniosku należy załączyć dokumenty potwierdzające przede wszystkim datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa (potwierdzenie złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, wszelkie akta postępowania karnego itp.).
Nie, ofiara nie musi czekać na zakończenie dochodzenia policyjnego lub postępowania sądowego, aby złożyć wniosek o przyznanie kompensaty.
Nie, ofiara nie musi w pierwszej kolejności występować o odszkodowanie od sprawcy czynu, jeżeli został on wykryty, w przypadku ciężkiego przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu (zob. pkt 1.2).
W przypadku lżejszego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu lub przestępstwa przeciwko mieniu (zob. pkt 1.2) należy udowodnić, że wykryty sprawca czynu jest niewypłacalny lub nie jest w stanie naprawić szkody w całości. Dodatkowo należy udowodnić, że ofiara nie jest w stanie uzyskać skutecznego i wystarczającego odszkodowania od zakładu ubezpieczeń ani żadnego innego dłużnika.
Ofiara może otrzymać kompensatę nawet wówczas, gdy sprawca czynu jest nieznany lub nie został skazany – prawo to przysługuje jej od chwili stwierdzenia, że czyn nosi znamiona przestępstwa.
Wniosek musi jednak zawierać informacje niezbędne do jego rozpatrzenia. Do wniosku należy załączyć dokumenty potwierdzające przede wszystkim datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa (potwierdzenie złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, wszelkie akta postępowania karnego itp.).
Obowiązuje termin 3 miesięcy, licząc od daty popełnienia przestępstwa przez sprawcę. Termin ten przedłuża się o jeden rok, licząc od daty wydania ostatniego orzeczenia w sprawie karnej.
W przypadku zasądzenia odszkodowania od sprawcy czynu termin biegnie od chwili powiadomienia ofiary przez sąd orzekający w sprawach karnych. W przypadku zasądzenia odszkodowania od sprawcy czynu termin biegnie od chwili powiadomienia przez sąd.
W przypadku uchybienia terminowi sąd może uwzględnić uzasadniony powód przedstawiony przez ofiarę lub inną osobę uprawnioną.
Pokryte zostaną na przykład następujące koszty:
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Utracone możliwości zawodowe mogą zostać zrekompensowane w ramach kompensaty negatywnego wpływu na życie zawodowe (zob. poprzedni punkt).
Kompensata nie pokrywa kosztów postępowania związanych z przestępstwem. Istnieje jednak możliwość przyznania pomocy prawnej, która polega na tym, że w przypadku osób o niskich dochodach państwo pokrywa w całości lub w części koszty honorariów adwokatów i opłaty sądowe należne w toku postępowania. W przypadku najcięższych przestępstw zwolnienie od kosztów przyznaje się niezależnie od dochodów (zob. katalog przewidziany w art. 9–2 ustawy nr 91-647 z dnia 10 lipca 1991 r. o pomocy prawnej).
Co do zasady nie wypłaca się kompensaty z tytułu szkód majątkowych wyrządzonych przestępstwami przeciwko zdrowiu i życiu. Jeżeli chodzi o wyżej wspomniane przestępstwa przeciwko mieniu (zob. pkt 1.2), wysokość kompensaty jest ograniczona do kwoty 4575 euro (limit ten obowiązuje od dnia 16 stycznia 2018 r.), z zastrzeżeniem spełnienia określonych przesłanek.
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
Jeżeli chodzi o krzywdę polegającą na cierpieniu ofiary, bierze się pod uwagę wszelkiego rodzaju cierpienie fizyczne i psychiczne, a także powiązane dolegliwości odczuwane przez ofiarę od dnia popełnienia czynu przez sprawcę do momentu stabilizacji stanu zdrowia ofiary. Licząc od momentu stabilizacji stanu zdrowia, utrzymujące się dolegliwości podlegają kompensacie z tytułu trwałej niepełnosprawności.
Utrata możliwości natury osobistej może zostać uwzględniona w ramach kompensaty utraty nadziei (préjudice d’établissement), która obejmuje utratę szans lub możliwości prowadzenia życia rodzinnego.
Kategoria szkody estetycznej (préjudice esthétique) pozwala na uwzględnienie osobistych konsekwencji pogorszenia wyglądu fizycznego ofiary.
Organ może również wziąć pod uwagę, czy ofiara poniosła szkodę polegającą na utracie komfortu życia (préjudice d’agrément), w którym to przypadku przysługuje jej prawo do kompensaty z tytułu niezdolności do wznowienia aktywności fizycznej lub zażywania rozrywek.
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Koszty pogrzebu i nagrobka podlegają zwrotowi.
Większość kosztów leczenia, w tym kosztów poniesionych przez bliskich ofiary, zwykle pokrywają organy zabezpieczenia społecznego. W przeciwnym razie straty moralne (retentissement pathologique) poniesione przez bliskich ofiary rekompensuje się w ramach zadośćuczynienia z tytułu naruszenia prawa do życia rodzinnego (préjudice d’affection) (zob. powyżej).
Utrata lub zmniejszenie dochodów mające wpływ na bliskich ofiary i spowodowane śmiercią lub niepełnosprawnością ofiary mogą podlegać kompensacie, w szczególności wówczas, gdy bliscy muszą zapewnić ofierze stałą opiekę i są zmuszeni do tymczasowej rezygnacji z pracy.
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
Zadośćuczynienie z tytułu naruszenia prawa do życia rodzinnego (préjudice d’affection) ma na celu zrekompensowanie krzywdy doznanej przez bliskich ofiary wskutek jej śmierci bądź zrekompensowanie bólu i cierpienia ofiary bezpośredniej w przypadku, gdy jest ona niepełnosprawna w stopniu znacznym.
Kwotę wypłaca się jednorazowo lub w formie renty. Dodatkowo istnieje możliwość wypłacenia zaliczek w toku postępowania – przed przyznaniem ostatecznej kompensaty.
Wina ofiary może być przesłanką nieprzyznania kompensaty lub zmniejszenia jej kwoty, na przykład w przypadku obraźliwych komentarzy (injures proférées), udziału w bójce lub w działalności przestępczej. Wina zmarłej ofiary stanowi przesłankę nieprzyznania kompensaty lub zmniejszenia jej kwoty również w postępowaniu wszczętym na wniosek innych osób uprawnionych.
Uprzednia karalność ofiary pozostaje natomiast bez uszczerbku dla możliwości uzyskania kompensaty.
Wniosek o przyznanie kompensaty musi zawierać informacje konieczne do jego rozstrzygnięcia oraz niezbędne dokumenty potwierdzające. Należy dostarczyć dokumenty, których w dalszej kolejności może zażądać organ, oraz w stosownych przypadkach wziąć udział w wymaganych badaniach.
Nie bierze się pod uwagę sytuacji finansowej ofiary, a szkoda, którą poniosła ofiara i która wynika z ciężkiego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, może zostać naprawiona w całości.
Uwzględnia się jednak świadczenia wypłacane przez organy zabezpieczenia społecznego, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych i zakłady ubezpieczeń.
Sytuację finansową ofiary ocenia się na trzech poziomach, tj. pod kątem tego, czy:
Nie.
W przypadku ciężkiego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu ofierze przysługuje co do zasady prawo do naprawienia szkody w całości. Wysokość kompensaty oblicza się, uwzględniając wszystkie kategorie szkód.
Wyliczenia dokonuje się indywidualnie w każdej sprawie, w zależności od sytuacji osobistej każdej z ofiar oraz przedstawionych dokumentów potwierdzających, a w przypadku niektórych kategorii szkód – w oparciu o orientacyjne progi.
Obliczenia kompensaty z tytułu trwałej niepełnosprawności mogą opierać się na przykład na orientacyjnym progu uwzględniającym stwierdzony przez lekarza stopień niepełnosprawności oraz wiek ofiary.
Nie ma kwoty minimalnej.
Nie ma maksymalnej kwoty kompensaty w przypadku ciężkich przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu (zob. pkt 1.2).
Jeżeli chodzi o lżejsze przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu lub przestępstwa przeciwko mieniu (zob. 1.2), wysokość kompensaty jest ograniczona do kwoty 4575 euro (limit ten obowiązuje od dnia 16 stycznia 2018 r.).
Tak, formularz wniosku o przyznanie kompensaty przewiduje podanie wnioskowanej kwoty. Kwota ta jest jednak całościowa. Adwokat lub stowarzyszenie pomocy ofiarom mogą udzielić ofierze skutecznej pomocy w ustaleniu wspomnianej kwoty.
Uwzględnia się świadczenia wypłacane przez organy zabezpieczenia społecznego, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, zakłady ubezpieczeń itp.
Tak, ofiara może ubiegać się o zaliczkę na poczet kompensaty na dowolnym etapie postępowania.
Tak, ofiara może złożyć nowy wniosek o kompensatę w przypadku pogłębienia się uszczerbku na zdrowiu lub z jakiegokolwiek innego uzasadnionego powodu, który ofiara udowodni.
Wniosek wnioskodawcy skierowany do sekretariatu komisji ds. kompensat dla ofiar przestępstw (commission d’indemnisation des victimes d’infractions, CIVI) przy właściwym sądzie wielkiej instancji musi zawierać informacje niezbędne do rozpatrzenia roszczenia. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające, wskazujące w szczególności:
W przypadku gdy wniosek o przyznanie kompensaty dotyczy lżejszych przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu lub szkód majątkowych wyrządzonych czynem noszącym znamiona kradzieży, oszustwa, naruszenia obowiązków powiernika/syndyka/kuratora, wymuszenia rozbójniczego lub zniszczenia, pogorszenia jakości bądź uszkodzenia rzeczy, wniosek ten zawiera ponadto:
Nie przewidziano takich opłat. Postępowanie to nie jest objęte przymusem adwokackim. Koszty honorarium adwokata ponosi ofiara, chyba że przyznano jej pomoc prawną z mocy prawa lub z zastrzeżeniem spełnienia określonych przesłanek. Koszty poniesione w toku postępowania przed komisją ds. kompensat dla ofiar przestępstw (CIVI) zalicza się do kosztów sądowych pokrywanych w całości przez Skarb Państwa.
Organami właściwymi do wydawania decyzji w sprawie przyznania kompensaty są komisje ds. kompensat dla ofiar przestępstw (CIVI). Kompensaty w wysokości określonej przez CIVI wypłaca fundusz gwarancji dla ofiar aktów terrorystycznych i innych przestępstw (Fonds de garantie des victimes d’actes de terrorisme et d’autres infractions, FGTI).
W sprawach dotyczących terroryzmu fundusz gwarancji dla ofiar aktów terrorystycznych i innych przestępstw (FGTI) wypłaca kompensatę bezpośrednio na rzecz ofiar, które o to wniosą, pod nadzorem sądu (sąd wielkiej instancji – tribunal de grande instance, TGI), który rozstrzyga sprawę w przypadku zaistnienia sporu.
Przy każdym sądzie wielkiej instancji (tribunal de grande instance, TGI) działa komisja ds. kompensat dla ofiar przestępstw (commission d’indemnisation des victimes d’infractions, CIVI) rozpatrująca wnioski o przyznanie kompensaty złożone przez ofiary przestępstw lub inne osoby uprawnione.
Właściwość do rozpatrzenia wniosku posiada CIVI właściwa ze względu na miejsce zamieszkana ofiary lub, w stosownych przypadkach, ze względu na siedzibę sądu orzekającego w sprawach karnych, przed którym toczy się postępowanie w sprawie przestępstwa (Wyszukiwarka sądów). W braku takiej komisji, jeżeli ofiarą jest obywatel Francji zamieszkujący za granicą i czyn popełniono również za granicą, właściwość posiada komisja przy Sądzie Wielkiej Instancji w Paryżu.
Tribunal de Grande Instance de Paris
4 Boulevard du Palais
75055 PARIS CEDEX 01 – Francja
W sprawach dotyczących terroryzmu wnioski kieruje się bezpośrednio do funduszu gwarancji dla ofiar aktów terrorystycznych i innych przestępstw (FGTI):
64, rue Defrance
94682 Vincennes Cedex – Francja
Obecność ofiary w toku postępowania lub na rozprawie nie jest obowiązkowa.
Sekretariat CIVI bezzwłocznie przekazuje wniosek funduszowi gwarancji.
Fundusz gwarancji musi przedstawić ofierze propozycję w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia otrzymania kompletnych akt przekazanych przez sekretariat CIVI.
Jeżeli ofiara przyjmie propozycję, porozumienie przekazuje się do zatwierdzenia przewodniczącemu CIVI. Zatwierdzone porozumienie można wykonać. Decyzję doręcza się ofierze i funduszowi gwarancji, który wypłaca kompensatę.
W przypadku uzasadnionej odmowy ze strony funduszu gwarancji, odrzucenia propozycji przez ofiarę lub braku odpowiedzi ofiary na propozycję funduszu gwarancji po upływie 2 miesięcy wszczyna się postępowanie sądowe. Sąd rozpatruje wniosek i weryfikuje złożone oświadczenia oraz dokumenty.
Prokurator Republiki i fundusz gwarancji zgłaszają uwagi nie później niż na 15 dni przed rozprawą. Wnioskodawcy i funduszowi gwarancji należy doręczyć wezwanie do stawiennictwa przed sądem nie później niż na 2 miesiące przed terminem rozprawy.
Po obradach na posiedzeniu niejawnym decyzję CIVI w sprawie przyznania kompensaty lub oddalenia wniosku o kompensatę doręcza się wnioskodawcy i funduszowi gwarancji, który wypłaca przyznaną kompensatę w terminie miesiąca od dnia doręczenia.
W sprawach dotyczących terroryzmu fundusz gwarancji wypłaca stosowną kwotę tytułem zaliczki w terminie miesiąca od dnia otrzymania kompletnego wniosku, jeżeli jest on zasadny. Fundusz gwarancji przedstawia propozycję kompensaty ofierze (po ustabilizowaniu się jej stanu zdrowia) lub – w przypadku śmierci ofiary – jej bliskim w terminie 3 miesięcy.
Jeżeli ofiara nie zgadza się z rozstrzygnięciem CIVI, może wnieść o ponowne rozpatrzenie sprawy przez sąd apelacyjny, pod który podlega dana CIVI.
Informacje i formularze wniosków są dostępne na następujących stronach internetowych:
Stowarzyszenia pomocy ofiarom mogą pomóc ofierze w dopełnieniu formalności oraz udzielić niezbędnych informacji.
Kontaktując się z infolinią 116006, ofiara może uzyskać nieodpłatnie wsparcie psychologiczne, informacje dotyczące przysługujących jej praw oraz, ogólnie rzecz biorąc, pomoc w dopełnieniu formalności od poniedziałku do niedzieli w godzinach 9–21 – opłata jak za połączenie lokalne:
tel. 01.41.83.42.08
w przypadku połączeń z Francji
tel. +33.1.41.83.42.08 w przypadku połączeń z zagranicy
E-mail: 08victimes@france-victimes.fr
Dostępne są następujące strony internetowe:
Istnieje możliwość przyznania pomocy prawnej, która polega na tym, że w przypadku osób o niskich dochodach państwo pokrywa w całości lub w części koszty honorariów adwokatów i opłaty sądowe należne w toku postępowania. W przypadku najcięższych przestępstw zwolnienie od kosztów przyznaje się niezależnie od dochodów (zob. katalog przewidziany w art. 9-2 ustawy nr 91-647 z dnia 10 lipca 1991 r. o pomocy prawnej).
Niektóre podmioty ułatwiające dostęp do wymiaru sprawiedliwości, takie jak ośrodki pomocy prawnej (Maisons de la justice et du droit, MJD) lub punkty zapewniające dostęp do wymiaru sprawiedliwości (Points d’accès au droit, PAD), udzielają nieodpłatnych porad w dziedzinie prawa, a dodatkowo niezależnie od narodowości ofiary udzielają pomocy we wszelkich formalnościach mających na celu skorzystanie przez ofiarę z przysługującego jej prawa oraz udzielają jej wsparcia w toku postępowań pozasądowych.
To samo dotyczy stowarzyszeń pomocy ofiarom, które udzielają nieodpłatnego wsparcia, głównie natury prawnej.
Stowarzyszenia pomocy ofiarom działające w ramach biur ds. pomocy ofiarom przy sądach oraz we własnych siedzibach mogą nieodpłatnie pomóc ofierze w sporządzeniu wniosku o kompensatę.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
O kompensatę może ubiegać się ofiara umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, które popełniono na terytorium Chorwacji i które spowodowało ciężki uszczerbek na zdrowiu fizycznym, poważny rozstrój zdrowia lub śmierć.
Przestępstwem z użyciem przemocy jest:
NIE, ofiara nie może ubiegać się o kompensatę od Republiki Chorwacji, jeżeli przestępstwo popełniono w innym państwie. Republika Chorwacji wypłaca kompensatę wyłącznie wówczas, gdy spełnione zostaną przesłanki i wymogi określone w ustawie, a przestępstwo z użyciem przemocy popełniono na jej terytorium (Republika Chorwacji nie wypłaca zatem kompensaty z tytułu przestępstw popełnionych w innym państwie).
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
– szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej)
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
b) w przypadku osób uprawnionych lub krewnych ofiary:
– szkoda majątkowa (szkoda niedotycząca kondycji psychicznej)
Ofiary pośrednie pozostające na utrzymaniu ofiary bezpośredniej, która zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy, mają prawo do kompensaty z tytułu utraty ustawowego źródła utrzymania. Taką kompensatę wypłaca się w formie jednorazowej płatności, której wysokość określa się poprzez obliczenia aktuarialne na podstawie najniższej renty rodzinnej zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu emerytalno-rentowym (Zakon o mirovinskom osiguranju) w oparciu o pięcioletnią historię zatrudnienia i przewidywany okres utrzymywania ofiary pośredniej. Kompensata przysługuje wyłącznie wówczas, gdy ofiara pośrednia nie jest uprawniona do świadczeń w ramach systemu ustawowych ubezpieczeń emerytalno-rentowych. Maksymalna kwota kompensaty dla wszystkich ofiar pośrednich wynosi 70 000 kun chorwackich.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Republika Chorwacji
Ministarstvo pravosuđa (Ministerstwo Sprawiedliwości)
Ulica Grada Vukovara 49
10000 ZAGREB
Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Chorwacji – jako organ pomocniczy – zapewnia tłumaczenie wniosku na język państwa, od którego wnioskodawca ubiega się o kompensatę, lub na inny język wskazany przez to państwo jako język komunikacji.
Tak, składając wniosek do Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Chorwacji osobiście lub za pośrednictwem przesyłki poleconej.
W postępowaniu dotyczącym wniosku nie trzeba uiszczać żadnych opłat administracyjnych ani innych należności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
O kompensatę państwową można ubiegać się w związku ze szkodą wyrządzoną każdym umyślnym przestępstwem z użyciem przemocy przeciwko osobie oraz we wszystkich przypadkach nielegalnego pośrednictwa pracy i wyzysku pracowników, o których mowa w art. 603-bis kodeksu karnego, z wyłączeniem napaści (percosse) i uszkodzenia ciała (lesioni), o których mowa w art. 581 i 582 kodeksu, chyba że zaistnieją okoliczności obciążające, o których mowa w art. 583 (tj. jeżeli przestępstwo wywołało bardzo poważne, enumeratywnie wyliczone skutki).
O kompensatę można się ubiegać wyłącznie w związku z kosztami leczenia i pomocy, z wyjątkiem spraw dotyczących napaści na tle seksualnym, zabójstwa, bardzo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i oszpecenia spowodowanego trwałym uszkodzeniem twarzy – wówczas ofiary otrzymują stałą kwotę kompensaty ustaloną dekretem ministerialnym, nawet jeżeli nie poniosły kosztów leczenia i pomocy.
Do uzyskania kompensaty uprawnione są następujące osoby: pokrzywdzony (ofiara) albo, jeżeli ofiara zmarła, jej pozostający przy życiu małżonek oraz pozostające przy życiu dzieci; jeżeli ofiara nie miała małżonka ani dzieci, kompensata przysługuje jej rodzicom, a w przypadku braku rodziców – zamieszkującemu wspólnie z ofiarą rodzeństwu, które pozostawało na utrzymaniu ofiary w chwili, w której popełniono przestępstwo. Osobę pozostającą w związku partnerskim zawartym między osobami tej samej płci traktuje się tak samo jak małżonka. Jeżeli ofiara nie pozostawała w związku małżeńskim ani w związku partnerskim, konkubenta, który miał dzieci z ofiarą lub który zamieszkiwał z ofiarą w ciągu trzech lat poprzedzających popełnienie przestępstwa na szkodę ofiary, traktuje się tak samo jak małżonka. Jeżeli o kompensatę wystąpi więcej niż jedna osoba, przyznaną kwotę dzieli się na części odpowiadające przysługującym tym osobom prawom do spadku.
W niektórych przypadkach prawo do kompensaty podlega ograniczeniom, tj. wówczas, gdy:
Jeżeli ofiara przeżyła, członkowie rodziny ofiary mają prawo dochodzić odszkodowania bezpośrednio od sprawcy (art. 2043 i 2059 kodeksu cywilnego) za szkodę pośrednią (krzywdę), którą ponieśli wskutek uszczerbku na zdrowiu doznanego przez ich krewnego; w takim przypadku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa kompensata państwowa im jednak nie przysługuje (ustawa nr 122/2016 zmieniona ustawą nr 167/2017). Zgodnie z przepisami prawa regulującymi sytuację ofiar przestępstw z użyciem przemocy takie osoby mogą uzyskać świadczenie jedynie wówczas, gdy są pozostającymi przy życiu krewnymi ofiary bezpośredniej, która zmarła w wyniku przestępstwa.
Kompensatę mogą otrzymać zarówno wnioskodawcy, którzy zamieszkują w innym państwie członkowskim UE niż Włochy, jak i wnioskodawcy, którzy zamieszkują na terytorium Włoch.
Ofiara może złożyć wniosek o przyznanie kompensaty we Włoszech do włoskich organów rozstrzygających, o ile przestępstwo popełniono na terytorium Włoch.
Nie, ale wniosek należy złożyć w terminie 60 dni od wydania przez sąd orzeczenia stwierdzającego, że przestępstwo zostało popełnione przez nieznanego sprawcę / nieznanych sprawców (decisione che ha definito il giudizio per essere ignoto l'autore del reato), lub po zakończeniu ostatniego etapu postępowania egzekucyjnego, które okazało się bezskuteczne, lub po uprawomocnieniu się wyroku skazującego w sprawie karnej.
Zobacz odpowiedź powyżej:
Wniosek należy złożyć w terminie 60 dni od wydania przez sąd orzeczenia stwierdzającego, że przestępstwo zostało popełnione przez nieznanego sprawcę/nieznanych sprawców, lub po zakończeniu ostatniego etapu postępowania egzekucyjnego, które nie doprowadziło do egzekucji zobowiązania, lub po uprawomocnieniu się wyroku skazującego w sprawie karnej.
Jak opisano powyżej, do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć dokumenty potwierdzające, że postępowanie nie doprowadziło do wyrównania szkody przez sprawcę, ostatni etap postępowania egzekucyjnego nie doprowadził do egzekucji zobowiązania lub wyrok skazujący się uprawomocnił.
Warunek ten nie ma zastosowania, jeżeli sprawcy nie zidentyfikowano lub jeżeli sprawca zwrócił się o przyznanie pomocy prawnej finansowanej z budżetu państwa i otrzymał taką pomoc w postępowaniu karnym lub cywilnym, w którym sąd stwierdził jego odpowiedzialność, lub jeżeli sprawca popełnił zbrodnię zabójstwa swojego małżonka – nawet gdy małżonkowie pozostawali w separacji sądowej lub byli rozwiedzeni – partnera, z którym pozostawał w związku partnerskim – nawet gdy związek ten ustał – lub osoby, z którą pozostaje lub pozostawał w bliskich stosunkach osobistych i długo wspólnie zamieszkiwał.
Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć odpis wyroku skazującego za jedno z przewidzianych w przepisach prawa przestępstw lub odpis orzeczenia stwierdzającego, że przestępstwo zostało popełnione przez nieznanego sprawcę / nieznanych sprawców.
Jak wskazano powyżej, wniosek należy złożyć w terminie 60 dni od wydania przez sąd orzeczenia stwierdzającego, że przestępstwo zostało popełnione przez nieznanego sprawcę/nieznanych sprawców, lub po zakończeniu ostatniego etapu postępowania egzekucyjnego, które nie doprowadziło do egzekucji zobowiązania, lub po uprawomocnieniu się wyroku skazującego w sprawie karnej.
Czy kompensata pokryje na przykład:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensatę wypłaca się (z zastrzeżeniem wszelkich korzystniejszych środków już przewidzianych w innych przepisach prawa w odniesieniu do konkretnych przestępstw), aby pokryć koszty leczenia i pomocy, z wyjątkiem spraw dotyczących napaści na tle seksualnym, zabójstwa, bardzo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i oszpecenia spowodowanego trwałym uszkodzeniem twarzy, w odniesieniu do których ofiary otrzymują stałą kwotę kompensaty, nawet jeżeli nie poniosły kosztów leczenia i pomocy.
Co do zasady kompensatę wypłaca się jednorazowo z Odnawialnego Funduszu Wsparcia Ofiar Przestępczości o Charakterze Mafijnym, Wymuszeń, Lichwy i Umyślnych Przestępstw z Użyciem Przemocy (Fondo di rotazione per la solidarieta' alle vittime dei reati di tipo mafioso, delle richieste estorsive, dell'usura e dei reati intenzionali violenti), którym zarządza Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Wypłacona kwota nie może jednak przekraczać limitów środków finansowych dostępnych w danym roku.
Jeżeli w danym roku dostępne środki finansowe są niewystarczające, osoby uprawnione do kompensaty mogą otrzymać w tym roku część środków z Funduszu, a w kolejnych latach otrzymać pozostałą kwotę, którą wypłaca się bez dodatkowych opłat, odsetek lub rewaluacji.
Kompensata przysługuje pod warunkiem, że ofiara nie jest – wskutek umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa – współodpowiedzialna za popełnione przestępstwo lub inne przestępstwa związane z przedmiotowym przestępstwem, ofiara nigdy nie została skazana prawomocnym wyrokiem za którekolwiek z przestępstw, o których mowa w art. 407 ust. 2 lit. a) kodeksu postępowania karnego (umyślne zniszczenie, grabież i masowe morderstwo, udział w wojnie domowej, przynależność do organizacji o charakterze mafijnym, stworzenie zagrożenia dla bezpieczeństwa publicznego, zabójstwo, rozbój, wymuszenie, uprowadzenie, terroryzm, przynależność do organizacji o charakterze antypaństwowym, przynależność do zbrojnej organizacji przestępczej, posiadanie materiałów wybuchowych, zmowa przestępcza, przestępstwa związane z narkotykami, pozbawienie wolności człowieka, prostytucja i pornografia dziecięca, handel ludźmi, niewolnictwo, napaść na tle seksualnym, czynności seksualne z udziałem małoletnich, grupowa napaść na tle seksualnym), lub przestępstw polegających na naruszeniu przepisów prawa o zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania podatkiem dochodowym i VAT, przy czym w chwili złożenia wniosku o przyznanie kompensaty organ nie prowadzi przeciwko niej postępowania karnego co do któregokolwiek z wymienionych powyżej przestępstw.
Dochód ofiary nie wpływa na przysługujące jej prawo do kompensaty.
Kompensatę wypłaca się pod warunkiem, że ofiara nie otrzymała jakichkolwiek świadczeń w wysokości równej kwocie należnej na podstawie art. 11 ustawy nr 122 z 2016 r. lub przewyższającej tę kwotę ze źródła publicznego lub prywatnego z tytułu tego samego przestępstwa. Jeżeli ofiara otrzymała już, z tytułu popełnienia przestępstwa na jej szkodę oraz w celu bezpośredniego i natychmiastowego zrekompensowania skutków przestępstwa, kwotę mniejszą niż należna na podstawie art. 11 ustawy nr 122 z 2016 r. ze źródeł publicznych lub prywatnych, w ramach kompensaty wypłaca się wyłącznie różnicę.
Kwota kompensaty będzie odpowiadała poniesionym kosztom, z zastrzeżeniem ograniczeń określonych w odpowiedniej ustawie oraz kwot określonych w dekrecie ministerialnym wdrażającym tę ustawę.
Dekret z dnia 22 listopada 2019 r. wydany przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Ministerstwo Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministerstwem Gospodarki i Finansów (zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy nr 122 z dnia 7 lipca 2016 r.) stanowi, co następuje:
1. Kwotę kompensaty należnej na podstawie art. 11 ustawy nr 122 z dnia 7 lipca 2016 r. określa się w następujący sposób:
a) w przypadku zabójstwa kwota wynosi 50 000 euro;
b) w przypadku zabójstwa popełnionego przez małżonka ofiary, nawet jeżeli małżonkowie pozostawali w separacji albo byli rozwiedzeni, lub w przypadku zabójstwa popełnionego przez osobę, która pozostaje lub pozostawała w bliskich stosunkach osobistych z ofiarą, kwota wynosi 60 000 euro, przy czym kompensata przysługuje wówczas wyłącznie dzieciom ofiary;
c) w przypadku napaści na tle seksualnym, chyba że zachodzą okoliczności łagodzące, które sprawiają, że czyn nosi znamiona wypadku mniejszej wagi, zgodnie z art. 609-bis akapit trzeci kodeksu karnego, kwota wynosi 25 000 euro;
d) w przypadku bardzo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, o którym mowa w art. 583 ust. 2 kodeksu karnego, oraz w przypadku oszpecenia spowodowanego trwałym uszkodzeniem twarzy, o którym mowa w art. 583-quinquies kodeksu karnego, kwota wynosi 25 000 euro.
2. W przypadku przestępstw, o których mowa w ust. 1, ustaloną kwotę kompensaty zwiększa się o sumę stanowiącą równowartość udokumentowanych kosztów leczenia i opieki, maksymalnie do kwoty 10 000 euro.
3. W przypadku przestępstw innych niż przestępstwa, o których mowa w ust. 1, kompensatę wypłaca się wyłącznie tytułem zwrotu udokumentowanych kosztów leczenia i opieki, maksymalnie do kwoty 15 000 euro.
Należy wskazać i udokumentować łączną kwotę poniesionych kosztów leczenia i pomocy.
Kompensatę wypłaca się pod warunkiem, że ofiara nie otrzymała z tytułu tego samego przestępstwa jakichkolwiek świadczeń w wysokości przewyższającej kwotę należną na podstawie przepisów art. 11 ustawy nr 122 z 2016 r. ze źródła publicznego lub prywatnego na jakiejkolwiek podstawie. Jeżeli ofiara otrzymała już, z tytułu popełnienia przestępstwa na jej szkodę oraz w celu bezpośredniego i natychmiastowego zrekompensowania skutków przestępstwa, kwotę mniejszą niż należna na podstawie art. 11 ustawy nr 122 z 2016 r. ze źródeł publicznych lub prywatnych, w ramach kompensaty wypłaca się wyłącznie różnicę.
Nie.
Nie, ale w razie poniesienia dodatkowych kosztów leczenia można złożyć kolejne wnioski, które rozpatrzy organ rozstrzygający.
Wniosek o przyznanie kompensaty powinien zostać złożony przez zainteresowaną stronę lub – w przypadku śmierci ofiary – inne uprawnione osoby. Wniosek należy złożyć osobiście albo przez pełnomocnika umocowanego do określonych czynności (a mezzo di procuratore speciale); ponadto do wniosku należy załączyć następujące dokumenty pod rygorem nieprzyjęcia:
a) odpis wyroku skazującego za jedno z przestępstw przewidzianych w art. 11 lub odpis orzeczenia stwierdzającego, że przestępstwo zostało popełnione przez nieznanego sprawcę/nieznanych sprawców;
b) dokumenty wykazujące, że przeciwko sprawcy przeprowadzono postępowanie egzekucyjne, które nie doprowadziło do egzekucji roszczenia odszkodowawczego; nie jest to konieczne, jeżeli sprawcy nie zidentyfikowano lub jeżeli sprawca zwrócił się o przyznanie pomocy prawnej finansowanej z budżetu państwa i otrzymał taką pomoc w postępowaniu karnym lub cywilnym, w którym sąd stwierdził jego odpowiedzialność;
c) oświadczenie zastępujące oświadczenie z mocą przysięgi (dichiarazione sostitutiva dell'atto di notorietà) o braku jakichkolwiek przeszkód oraz o statusie beneficjenta;
d) zaświadczenie lekarskie potwierdzające poniesione koszty opieki zdrowotnej lub akt zgonu ofiary przestępstwa.
Nie.
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
Do prefektury – urzędu samorządu terytorialnego właściwego ze względu na siedzibę organu sądowego, który wydał wyrok skazujący za jedno z przestępstw przewidzianych w art. 11 ustawy nr 122 z 2016 r., ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej strony lub innych osób uprawnionych w przypadku śmierci ofiary przestępstwa lub ze względu na miejsce zamieszkania pełnomocnika szczególnego (procuratore speciale), w przypadku gdy ofiara lub inne uprawnione osoby są obywatelami Włoch lub Unii niezamieszkałymi we Włoszech.
Wykaz właściwych prefektur jest dostępny pod adresem:
http://www.prefettura.it/portale/multidip/index.htm
Nie.
Po otrzymaniu wniosku organ rozstrzygający we Włoszech ma obowiązek wydać decyzję „niezwłocznie”.
Szczególnych środków odwoławczych nie ustanowiono; ponieważ decyzja w sprawie kompensaty jest decyzją administracyjną, można ją zaskarżyć na podstawie zasad ogólnych dotyczących krajowych aktów administracyjnych (provvedimenti amministrativi) wydanych przez ten sam organ.
Wszelkich niezbędnych informacji udziela organ pomocniczy; we Włoszech organem pomocniczym jest prokuratura (Procura della Repubblica) działająca przy sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania wnioskodawcy. Formularze stanowią załącznik do dekretu ministerialnego nr 222 z dnia 23 grudnia 2008 r. ustanawiającego przepisy prawa zgodnie z art. 7 dekretu legislacyjnego nr 204 z dnia 9 listopada 2007 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2004/80/WE odnoszącej się do kompensaty dla ofiar przestępstw (Decreto 23 dicembre 2008, n. 222 „Regolamento ai sensi dell'articolo 7 del decreto legislativo 9 novembre 2007, n. 204, recante attuazione della direttiva 2004/80/CE relativa all'indennizzo delle vittime di reato”).
Nie.
Nie, rolę tę pełni organ pomocniczy.
Urząd udzielający niniejszych informacji nie ma danych na temat takich organizacji.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje z tytułu szkód wywołanych określonymi umyślnymi przestępstwami z użyciem przemocy, popełnionych na obszarach pozostających pod kontrolą Republiki Cypryjskiej, które wskazano w prawie krajowym (np. spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, zabójstwo).
Kompensata przysługuje z tytułu ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub problemów zdrowotnych, które – zgodnie z opinią lekarza – wymagają leczenia szpitalnego i nieobecności w pracy przez okres co najmniej 8 dni.
Tak, kompensatę mogą otrzymać osoby pozostające na utrzymaniu ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa, tj. małżonek lub dzieci ofiary.
Nie, bliskim ofiary, która pozostała przy życiu, ani osobom pozostającym na jej utrzymaniu prawo do kompensaty nie przysługuje.
Tak, osoba niebędąca obywatelem UE może otrzymać kompensatę, jeżeli jest obywatelem państwa członkowskiego Rady Europy i ma miejsce stałego pobytu na terytorium Republiki Cypryjskiej lub jest obywatelem państwa będącego stroną Europejskiej konwencji o odszkodowaniach dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy.
Nie, zainteresowana osoba nie może dochodzić kompensaty od państwa, jeżeli w nim zamieszkuje lub z niego pochodzi, a przestępstwo zostało popełnione w innym państwie członkowskim UE. Kompensatę przyznaje się jedynie z tytułu szkód wywołanych przestępstwami, które popełniono na obszarach pozostających pod kontrolą Republiki Cypryjskiej.
Tak, należy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na policji, w terminie pięciu dni od dnia, w którym popełniono przestępstwo, a jeżeli ofiara z uzasadnionych przyczyn nie mogła go złożyć w tym terminie, powinna złożyć zawiadomienie w terminie pięciu dni od dnia, w którym te przyczyny ustały.
Nie, wniosek o przyznanie kompensaty należy złożyć w terminie dwóch lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo, bez względu na to, czy postępowanie przygotowawcze prowadzone przez policję lub postępowanie sądowe jest w toku.
Tak, przed złożeniem wniosku o przyznanie kompensaty w pierwszej kolejności należy dochodzić odszkodowania od sprawcy, jeżeli został on zidentyfikowany. Wniosek o przyznanie kompensaty należy jednak złożyć w terminie dwóch lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo, bez względu na to, czy przeciwko sprawcy nadal toczy się postępowanie.
Tak, kompensata przysługuje nawet wtedy, gdy sprawca nie został zidentyfikowany lub skazany. Należy przedstawić protokół policyjny dotyczący sprawy, w którym wskazano, że sprawca nie został zidentyfikowany.
Tak, termin do złożenia wniosku o przyznanie kompensaty wynosi dwa lata od popełnienia przestępstwa.
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Publiczne placówki opieki zdrowotnej zapewniają nieodpłatną opiekę zdrowotną do kwoty 1709 EUR.
Obejmuje je kwota wskazanej powyżej.
W przypadku trwałej niezdolności do pracy przysługuje renta inwalidzka. Kwota odpowiada procentowemu spadkowi zdolności do pracy pomnożonemu przez kwotę pełnej renty podstawowej przyznawanej zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym.
W przypadku tymczasowej niezdolności do pracy przysługuje zasiłek chorobowy wypłacany przez okres do sześciu miesięcy. Kwota odpowiada kwocie pełnego podstawowego zasiłku chorobowego wypłacanego zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym.
Nie dotyczy.
Nie dotyczy.
Nie dotyczy.
Nie dotyczy.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Nie dotyczy.
b) w przypadku osób uprawnionych lub krewnych ofiary:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Przysługuje zasiłek pogrzebowy. Kwota odpowiada kwocie zasiłku pogrzebowego wypłacanego zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym.
Nie dotyczy.
Przysługuje renta rodzinna dla osób pozostałych przy życiu lub renta rodzinna dla dzieci osieroconych. Kwota odpowiada kwocie pełnej podstawowej renty rodzinnej wypłacanej zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Nie dotyczy.
Kompensatę wypłaca się jednorazowo, ale rentę inwalidzką oraz rentę rodzinną dla osób pozostałych przy życiu i rentę rodzinną dla dzieci osieroconych wypłaca się w ratach miesięcznych.
Wnioskodawca nie otrzyma kompensaty, jeżeli jest ofiarą przestępstwa, które sam popełnił, jest uwikłany w przestępczość zorganizowaną lub jest członkiem organizacji, która dopuszcza się przestępstw z użyciem przemocy, nawet jeżeli przestępstwo z użyciem przemocy, którego ofiarą padł wnioskodawca, pozostaje bez związku z działalnością przestępczą prowadzoną przez wnioskodawcę lub wnioskodawca nie uczestniczył w jego popełnianiu.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie wpływa na możliwość otrzymania przez niego kompensaty.
Na możliwość otrzymania kompensaty przez wnioskodawcę wpływa brak pełnej współpracy z policją lub innym właściwym organem bądź odmowa takiej współpracy.
Kompensatę oblicza się w sposób wskazany w odpowiedzi na powyższe pytanie: Jakie straty i wydatki zostaną pokryte przez kompensatę?
Nie ma minimalnej kwoty kompensaty. Maksymalną kwotę, którą można przyznać, wskazano w odpowiedzi na powyższe pytanie: Jakie straty i wydatki zostaną pokryte przez kompensatę?
Nie, nie jest to konieczne.
Tak, od kwoty kompensaty odlicza się wszelkie odszkodowania uzyskane z innych źródeł.
Nie, nie ma takiej możliwości.
Nie, nie ma takiej możliwości.
Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć protokół policyjny i zaświadczenie lekarskie. Organ może wezwać wnioskodawcę do przedstawienia niektórych albo wszystkich wskazanych poniżej dokumentów:
Nie.
Dyrektor Urzędu Ubezpieczeń Społecznych.
Formularz wniosku można złożyć osobiście lub wysłać pocztą na adres: Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Urząd Ubezpieczeń Społecznych), Λεωφ. Λόρδου Βύρωνος 7, 1465, Λευκωσία, Cypr.
Nie, nie jest to konieczne.
Organ rozstrzygający wydaje decyzję w terminie 6 miesięcy od dnia uzyskania wszystkich niezbędnych danych.
Decyzję można zaskarżyć do sądu administracyjnego w terminie 75 dni od dnia wydania decyzji.
Formularze wniosku i informacje na temat kompensaty w językach greckim i angielskim można uzyskać w oddziałach Urzędu Ubezpieczeń Społecznych lub na stronie internetowej Urzędu Ubezpieczeń Społecznych.
Nie ma takiej specjalnej infolinii ani specjalnej strony internetowej. Informacji udziela bezpośrednio Urząd Ubezpieczeń Społecznych.
Wnioskodawca może wystąpić o przyznanie pomocy prawnej w postępowaniu sądowym dotyczącym jego sprawy. Nie można uzyskać pomocy prawnej w celu sporządzenia wniosku o przyznanie kompensaty, który składa się do Urzędu.
Aby uzyskać informacje oraz złożyć wniosek o przyznanie kompensaty, należy skontaktować się bezpośrednio z Urzędem Ubezpieczeń Społecznych.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Ofierze przysługuje prawo do kompensaty państwowej, jeżeli przestępstwo umyślne doprowadziło do śmierci osoby, jeżeli ofiara poniosła średni lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, czyn popełniony na jej szkodę nosił znamiona przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności bądź napaści na tle seksualnym, jeżeli osoba ta jest ofiarą handlu ludźmi bądź została zakażona HIV lub wirusem zapalenia wątroby typu B lub C.
Kompensata państwowa przysługuje ofierze przestępstwa umyślnego z tytułu doznania krzywdy, cierpienia fizycznego lub szkody majątkowej.
Jeżeli wskutek przestępstwa jakaś osoba zmarła, za ofiarę w postępowaniu karnym można uznać bliskiego zmarłego (narzeczonego, małżonka, rodziców, dziadków, dzieci, wnuki, rodzeństwo, a także osoby, z którymi dana osoba fizyczna zamieszkiwała i prowadziła wspólne gospodarstwo domowe).
Jeżeli osoba zmarła bezpośrednio wskutek przestępstwa lub jeżeli ofiara zmarła, lecz przed śmiercią nie wystąpiła o kompensatę państwową bądź wystąpiła o kompensatę, ale jej nie otrzymała, wnioskodawcy przysługuje kompensata państwowa. Wnioskodawca musi jednak zwrócić się do organu prowadzącego postępowanie (policja, prokuratura, sąd) o przyznanie mu statusu ofiary w postępowaniu karnym dotyczącym przedmiotowego przestępstwa.
Bliskim i osobom pozostającym na utrzymaniu ofiary, która pozostała przy życiu, nie przysługuje kompensata państwowa. W takim przypadku kompensata państwowa przysługuje samej ofierze.
Wnioskodawcy niebędącemu obywatelem UE przysługuje kompensata państwowa.
Jeżeli przestępstwo zostało popełnione w innym państwie członkowskim UE, wnioskodawca ma prawo ubiegać się o kompensatę od państwa członkowskiego UE, w którym popełniono przestępstwo, bezpośrednio lub za pośrednictwem Urzędu ds. Pomocy Prawnej (Juridiskās palīdzības administrācija).
Wnioskodawca musi najpierw złożyć na policji zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.
Aby możliwe było dochodzenie kompensaty od państwa, konieczne jest wszczęcie postępowania karnego oraz przyznanie wnioskodawcy statusu ofiary w toku tego postępowania w drodze decyzji organu prowadzącego postępowanie (policji, prokuratury, sądu).
Aby ubiegać się o kompensatę państwową, wnioskodawca nie musi czekać na wydanie prawomocnej decyzji lub prawomocnego orzeczenia przez organ prowadzący postępowanie (policję, prokuraturę, sąd).
Aby Urząd ds. Pomocy Prawnej mógł podjąć decyzję o wypłacie kompensaty państwowej lub odmowie jej wypłaty, organ prowadzący postępowanie (policja, prokuratura, sąd) musi dostarczyć następujące informacje:
Ofiara nie ma obowiązku dochodzenia odszkodowania w pierwszej kolejności od sprawcy. Kompensata państwowa pozostaje bez uszczerbku dla prawa ofiary do dochodzenia odszkodowania w postępowaniu karnym przez zgłoszenie roszczenia odszkodowawczego na dowolnym etapie postępowania karnego aż do momentu wszczęcia postępowania przez sąd pierwszej instancji oraz w postępowaniu cywilnym przez wytoczenie powództwa cywilnego przed sąd, jeśli ofiara uważa, że poniesiona przez nią szkoda nie została w pełni naprawiona.
Wnioskodawca ma prawo do kompensaty państwowej również wówczas, gdy nie ustalono sprawcy ani współsprawcy bądź gdy nie zostaną oni pociągnięci do odpowiedzialności karnej.
Do wniosku należy załączyć zaświadczenie wydane przez organ prowadzący postępowanie (policję), zawierające niezbędne informacje.
Wniosek o kompensatę państwową należy złożyć do Urzędu ds. Pomocy Prawnej w terminie trzech lat od dnia, w którym wnioskodawca uzyskał status ofiary lub dowiedział się o okolicznościach faktycznych, które uprawniają go do otrzymania kompensaty.
Kompensata państwowa pokrywa krzywdę lub cierpienie fizyczne wyrządzone przestępstwem lub utratę mienia w wyniku przestępstwa, przy czym organ nie rozróżnia poszczególnych rodzajów szkód, z tytułu których wypłaca kompensatę. Wysokość kompensaty państwowej określono w ustawie o kompensacie państwowej dla ofiar przestępstw (Likums par valsts kompensāciju cietušajiem), przy czym jest ona uzależniona od skutków przestępstwa.
Kompensatę państwową wypłaca się w formie kwoty ryczałtowej, którą przelewa się na rachunek instytucji kredytowej wskazany we wniosku o kompensatę państwową.
Kwalifikacja prawna czynu może mieć wpływ na wysokość kompensaty państwowej, na przykład gdy osoba popełniła przestępstwo w afekcie lub przekraczając niezbędne granice obrony koniecznej bądź wyrządziła szkodę, dokonując ujęcia obywatelskiego sprawcy. W takich przypadkach kwotę kompensaty państwowej, której wysokość jest uzależniona od skutków przestępstwa, zmniejsza się o 50%.
Jeżeli Urząd ds. Pomocy Prawnej nie otrzyma żądanych informacji w terminie 15 dni, może podjąć decyzję o odmowie wypłaty kompensaty państwowej. Wydana w tym przypadku decyzja o odmowie wypłaty kompensaty państwowej pozostaje bez uszczerbku dla przysługującego wnioskodawcy prawa do składania kolejnych wniosków o kompensatę do Urzędu ds. Pomocy Prawnej zgodnie z procedurami ubiegania się o tego rodzaju świadczenie.Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie wpływa na jego szansę na otrzymanie kompensaty państwowej ani na wysokość kompensaty.
Jeśli wnioskodawca otrzymał odszkodowanie za szkody wyrządzone przestępstwem od sprawcy lub innej osoby, która wywiązała się z tego obowiązku zamiast sprawcy, kwotę kompensaty państwowej pomniejsza się o kwotę odszkodowania, którą wnioskodawca już otrzymał.
W ustawie o kompensacie państwowej dla ofiar przestępstw określono inne kryteria, które mogą mieć wpływ na szansę wnioskodawcy na otrzymanie kompensaty lub jej wysokość. Na przykład:
Maksymalna kwota kompensaty, którą państwo może wypłacić na rzecz jednej ofiary przestępstwa, jest równa pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia miesięcznego obowiązującego w Republice Łotewskiej. Kwotę kompensaty państwowej oblicza się, uwzględniając kwotę minimalnego miesięcznego wynagrodzenia na dzień, gdy dana osoba uzyskała status ofiary.
Wysokość kompensaty wynosi:
Maksymalna kwota kompensaty państwowej jest równa pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia miesięcznego obowiązującego w Republice Łotewskiej, zaś minimalna kwota kompensaty wynosi 50% kwoty maksymalnej. Wraz ze zmianą minimalnego wynagrodzenia miesięcznego zmienia się również wysokość kompensaty państwowej.
Wnioskodawca nie musi podawać wnioskowanej kwoty w formularzu wniosku o kompensatę państwową, ponieważ kwotę kompensaty określono w ustawie o kompensacie państwowej dla ofiar przestępstw.
Kwoty odszkodowania, którą wnioskodawca otrzyma z innych źródeł (np. od pracodawcy lub w ramach prywatnego systemu ubezpieczeń), nie odlicza się od kwoty kompensaty państwowej.
Nie istnieje możliwość otrzymania zaliczki na poczet kompensaty państwowej.
Jeśli wnioskodawca otrzymał kompensatę państwową, a następnie sąd stwierdzi w prawomocnym orzeczeniu, że poniesiona przez niego szkoda wyrządzona przestępstwem była dotkliwsza, może otrzymać różnicę między kwotą wypłaconej kompensaty państwowej a całkowitą kwotą należnej kompensaty.
Jeżeli w chwili złożenia wniosku o kompensatę państwową przez wnioskodawcę sąd nie wydał jeszcze prawomocnego wyroku w postępowaniu karnym, do wniosku o kompensatę państwową należy dołączyć zaświadczenie wydane przez organ prowadzący postępowanie (policja, prokuratura, sąd), zawierające następujące informacje:
Jeżeli w momencie złożenia wniosku o kompensatę postępowanie karne już się zakończyło, do wniosku o kompensatę państwową należy dołączyć odpis prawomocnej decyzji lub prawomocnego orzeczenia wydanych przez organ prowadzący postępowanie, a także tytuł egzekucyjny, jeżeli odszkodowanie zasądzone w prawomocnym orzeczeniu nie zostało wypłacone lub zostało wypłacone jedynie częściowo.
Procedura rozpatrywania wniosków o kompensatę państwową jest zwolniona z opłat.
O wypłacie kompensaty państwowej lub odmowie jej wypłaty decyduje Urząd ds. Pomocy Prawnej.
Aby otrzymać kompensatę państwową, należy wysłać stosowny wniosek na adres Urzędu ds. Pomocy Prawnej (Juridiskās palīdzības administrācija): Pils laukums 4, Riga, LV-1050.
Uczestnictwo wnioskodawcy w procesie rozpatrywania wniosku o kompensatę państwową i podejmowania decyzji o wypłacie lub odmowie wypłaty kompensaty państwowej nie jest wymagane.
Urząd ds. Pomocy Prawnej decyduje o wypłacie lub odmowie wypłaty kompensaty państwowej w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku o kompensatę państwową i wysyła decyzję na adres wskazany we wniosku o kompensatę państwową.
W przypadku konieczności przekazania przez wnioskodawcę lub organ prowadzący postępowanie (policja, prokuratura, sąd) dodatkowych informacji bieg terminu wydania decyzji zawiesza się do momentu otrzymania wszystkich wymaganych informacji.
Wnioskodawca może zaskarżyć decyzję Urzędu ds. Pomocy Prawnej w sprawie wypłaty lub odmowy wypłaty kompensaty państwowej w terminie miesiąca od dnia jej wejścia w życie, wnosząc odwołanie do Urzędu ds. Pomocy Prawnej, który przekaże je Ministerstwu Sprawiedliwości.
Formularz wniosku o kompensatę państwową oraz informacje o sposobie jego wypełniania można uzyskać:
Codziennie w godzinach 12.00–22.00 można zadzwonić pod numer bezpłatnej infolinii (116006) – „Telefon zaufania dla ofiar przestępstw”, aby uzyskać:
Można również skorzystać ze strony internetowej http://www.cietusajiem.lv/.
Aby złożyć wniosek o kompensatę państwową, wnioskodawca nie musi korzystać z pomocy prawnej. Urząd ds. Pomocy Prawnej zapewnia niezbędną pomoc w procesie dochodzenia kompensaty państwowej.
Stowarzyszenie Skalbes prowadzi bezpłatną infolinię 116006 „Telefon zaufania dla ofiar przestępstw” (codziennie w godzinach 12.00–22.00) udzielającą emocjonalnego i psychologicznego wsparcia ofiarom przestępstw, informacji o prawach procesowych ofiar (np. o prawach w postępowaniu karnym, prawie do odszkodowania, kompensaty państwowej itp.), dostępnych usługach i istniejących usługach wsparcia dla ofiar.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje z tytułu:
Ofiara może uzyskać kompensatę, jeżeli poniosła ciężki lub lekki uszczerbek na zdrowiu.
Jeżeli w następstwie przestępstwa z użyciem przemocy ofiara zmarła, każdej osobie, na rzecz której sąd zasądził odszkodowanie za szkody majątkowe lub zadośćuczynienie za szkody niemajątkowe wyrządzone przestępstwem z użyciem przemocy, przysługuje prawo do kompensaty.
W przypadku wypłaty kompensaty z góry, tj. przed zakończeniem postępowania karnego, prawo do kompensaty przysługuje małżonkom, dzieciom, dzieciom przysposobionym, rodzicom, rodzicom adopcyjnym i osobom pozostającym na utrzymaniu zmarłego.
Nie. Jeśli ofiara przestępstwa z użyciem przemocy pozostała przy życiu, jest ona jedyną osobą uprawnioną do kompensaty.
Tak, ale tylko w dwóch następujących przypadkach:
Nie, kompensata przysługuje wyłącznie z tytułu przestępstw z użyciem przemocy popełnionych w Republice Litewskiej.
Tak. Aby wnioskodawca mógł złożyć wniosek o kompensatę, właściwy organ musi uprzednio wszcząć postępowanie przygotowawcze.
Nie, wnioskodawca może wystąpić o wypłatę zaliczki na poczet kompensaty w toku postępowania przygotowawczego.
Tak. Jeżeli wnioskodawca ubiega się o kompensatę w ramach standardowej procedury, konieczne jest, by sąd wydał uprzednio orzeczenie zasądzające na jego rzecz odszkodowanie za szkodę majątkową lub zadośćuczynienie za krzywdę. Jeżeli wnioskodawca ubiega się o zaliczkę na poczet kompensaty, musi przedstawić decyzję lub postanowienie potwierdzające uzyskany status powoda cywilnego.
Tak. W takich przypadkach należy przedstawić:
Wniosek o kompensatę należy złożyć nie później niż w terminie 10 lat od dnia wydania wyroku sądu zasądzającego odszkodowanie za szkody wyrządzone przestępstwem z użyciem przemocy. Jeżeli wnioskodawca uchybi temu terminowi z uzasadnionych powodów, termin ten może zostać przedłużony.
Nie przewidziano terminu składania wniosków o wypłatę zaliczki na poczet kompensaty.
Czy kompensata pokryje na przykład:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensatę wypłaca się zazwyczaj jednorazowo w całości. W wyjątkowych przypadkach organ może wypłacać kompensatę w ratach, jednak nie dłużej niż przez rok od dnia wydania decyzji o przyznaniu kompensaty za szkody wyrządzone przestępstwem z użyciem przemocy.
Wyżej wymienione okoliczności organ uwzględnia jedynie wówczas, gdy rozpatruje wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty. Kompensaty nie wypłaca się, jeżeli:
Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie wpływa na przysługujące mu prawo do kompensaty.
Nie.
Wysokość kompensaty oblicza się na podstawie kwoty zasądzonej przez sąd, jednak nie może ona przekroczyć maksymalnych kwot określonych poniżej.
Wysokość kompensaty wypłacanej z góry oblicza się na podstawie dokumentów przedstawionych przez wnioskodawcę w celu wykazania poniesionej szkody majątkowej.
W przypadku zabójstwa maksymalna wysokość kompensaty za szkodę majątkową wynosi 3800 euro, zaś maksymalna wysokość kompensaty za szkodę niemajątkową wynosi 4560 euro.
W przypadku ciężkiego uszczerbku na zdrowiu maksymalna wysokość kompensaty za szkodę majątkową wynosi 3040 euro, zaś maksymalna wysokość kompensaty za szkodę niemajątkową wynosi 3800 euro.
W przypadku innych przestępstw z użyciem przemocy maksymalna wysokość kompensaty za szkodę majątkową wynosi 2280 euro, zaś maksymalna wysokość kompensaty za szkodę niemajątkową wynosi 3040 euro.
W przypadku wypłaty zaliczki na poczet kompensaty za szkody wyrządzone przestępstwem z użyciem przemocy maksymalne kwoty zaliczki nie mogą przekroczyć połowy powyższych kwot.
Tak, wnioskodawca powinien wskazać wnioskowaną kwotę kompensaty, którą powinien obliczyć na podstawie kwoty zasądzonej orzeczeniem sądu lub wskazanej w pozwie cywilnym.
Tak. Kwoty otrzymane przez wnioskodawcę z tytułu odszkodowania z innych źródeł zostaną odliczone od kwoty kompensaty.
Tak, organ może wypłacić zaliczkę na poczet kompensaty za szkody wyrządzone przestępstwem z użyciem przemocy, jeżeli:
Nie, nie przewidziano takiej możliwości.
Ubiegając się o kompensatę w ramach standardowej procedury, należy dołączyć do wniosku następujące dokumenty:
Ubiegając się o zaliczkę na poczet kompensaty, należy dołączyć do wniosku następujące dokumenty:
Nie, nie trzeba uiszczać żadnych opłat z tytułu przyjęcia i rozpatrzenia wniosku.
Wnioski o kompensatę rozpatruje Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej.
Wniosek należy wysłać do Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Litewskiej (Lietuvos Respublikos teisingumo ministerija, Gedimino pr. 30, LT-01104 Vilnius, Litwa; e-mail: rastine@tm.lt).
Nie.
Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej wyda decyzję w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku i wszystkich niezbędnych dokumentów.
Decyzje wydane przez Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej można zaskarżyć do litewskiej Naczelnej Komisji ds. Sporów Administracyjnych (Lietuvos administracinių ginčų komisija) lub do Okręgowego Sądu Administracyjnego w Wilnie (Vilniaus apygardos administracinis teismas) w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.
Można je uzyskać w Ministerstwie Sprawiedliwości Republiki Litewskiej lub od służb ds. pomocy prawnej gwarantowanej przez państwo (Valstybės garantuojamos teisinės pagalbos tarnyba) oraz na wymienionych poniżej stronach internetowych (zob. informacje poniżej).
Tak, wnioskodawca może się zwrócić o przedsądową pomoc prawną do organu wykonawczego gminy, w której znajduje się jego oficjalnie zgłoszone miejsce zamieszkania, lub do służb ds. pomocy prawnej gwarantowanej przez państwo.
Litewskie Stowarzyszenie Wspierające Ofiary Przestępstw (Lietuvos nusikaltimų aukų rėmimo asociacija) (Valakupių g. 5, LT-10101 Vilnius, Litwa);
Caritas Litwa (Lietuvos Caritas, https://www.caritas.lt, Papilio g. 5, LT-44275 Kaunas, Litwa).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensatę można przyznać ofierze każdego czynu zabronionego, w wyniku którego poniosła ona uszczerbek na zdrowiu lub doznała krzywdy oraz który nosi znamiona czynu umyślnego posiadającego actus reus (stronę przedmiotową) albo czynu stanowiącego przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności bądź przestępstwo zgwałcenia, określone w art. 372–376 kodeksu karnego.
– uszczerbek na zdrowiu / strata materialna;
– krzywda.
Krewni lub osoby pozostające na utrzymaniu ofiary zmarłej w wyniku popełnienia czynu umyślnego, który nosi znamiona przestępstwa i który spowodował uszczerbek na zdrowiu prowadzący do śmierci ofiary oraz znaczne pogorszenie jakości życia tych osób (cierpienie psychiczne w związku z utratą bliskiej osoby), mogą zwrócić się do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o kompensatę, jeżeli nie uzyskały skutecznego i odpowiedniego zadośćuczynienia/odszkodowania. Członkowie rodziny, małżonek, konkubent, zarejestrowany partner ofiary lub osoby szczególnie jej bliskie mogą uzyskać kompensatę, pod warunkiem że doznali krzywdy / ponieśli szkodę, która podlega naprawieniu. Co do zasady stopień pokrewieństwa nie ma znaczenia, ponieważ pod uwagę bierze się jedynie istnienie więzi emocjonalnej i majątkowej z ofiarą bezpośrednią. W praktyce wyłącznie członkowie rodziny, w szczególności rodziny małej, są uznawani za ofiary pośrednie. Rodzina mała oznacza rodzinę składającą się z dwóch osób dorosłych – pozostających bądź niepozostających w związku małżeńskim oraz posiadających bądź nieposiadających dzieci.
Krewni lub osoby pozostające na utrzymaniu ofiary, która w wyniku czynu umyślnego noszącego znamiona przestępstwa nie poniosła śmierci, lecz doznała uszczerbku na zdrowiu prowadzącego do trwałej lub całkowitej niezdolności do pracy trwającej dłużej niż miesiąc oraz do znacznego pogorszenia jakości życia, mogą wystąpić do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o kompensatę, jeżeli nie uzyskały skutecznego i odpowiedniego zadośćuczynienia/odszkodowania.
O kompensatę mogą się ubiegać wyłącznie osoby legalnie zamieszkujące w Luksemburgu lub będące obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Rady Europy, które w chwili, w której popełniono przestępstwo, przebywały legalnie w Luksemburgu, bądź osoby będące ofiarami handlu ludźmi. Osoby niespełniające powyższych przesłanek nie mogą ubiegać się o kompensatę.
Każdy, kto legalnie zamieszkuje w Luksemburgu i ma tam miejsce zwykłego pobytu, lecz w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej padł ofiarą umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy, ma prawo do ubiegania się o kompensatę z luksemburskiego budżetu Państwa, jeżeli nie przysługuje mu prawo do otrzymania kompensaty od państwa, w którym popełniono przestępstwo.
Zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 1984 r. o kompensacie dla niektórych ofiar szkód osobowych, należy spełnić następujące warunki:
Nie, nie wymaga się, aby ofiara złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, aby móc dochodzić kompensaty.
Nie, Minister Sprawiedliwości może wydać decyzję o przyznaniu kompensaty przed zakończeniem postępowania karnego.
Jeżeli sprawcę zidentyfikowano i ofiara wytoczy przeciwko niemu powództwo odszkodowawcze w postępowaniu karnym, musi ona zaczekać na rozstrzygnięcie sądu co do tego powództwa. Jeżeli sprawca jest niewypłacalny, ofiara może złożyć wniosek o kompensatę do Ministra Sprawiedliwości.
Minister Sprawiedliwości może nakazać całkowity lub częściowy zwrot kompensaty bądź zaliczki na jej poczet, która została następnie wypłacona ofierze w celu skutecznego zrekompensowania uszczerbku na zdrowiu lub krzywdy.
Sprawcy nie zidentyfikowano
Jeżeli sprawcy nie zidentyfikowano, ofiara może ubiegać się o kompensatę, występując ze stosownym wnioskiem do Ministerstwa Sprawiedliwości. Wymaga się, aby ofiara złożyła wniosek o kompensatę w języku francuskim, niemieckim lub luksemburskim oraz wskazała w nim datę, miejsce i dokładny charakter czynu popełnionego na jej szkodę. Na poparcie roszczenia do wniosku należy załączyć dokumenty potwierdzające okoliczności popełnienia czynu oraz doznany uszczerbek na zdrowiu. Ponadto należy spełniać warunki określone w art. 1 ustawy z dnia 12 marca 1984 r. o kompensacie dla niektórych ofiar szkód osobowych wywołanych przestępstwem.
Sprawca nie został skazany
Aby ofiara była uprawniona do kompensaty, wymaga się, aby sprawca został uznany winnym prawomocnym wyrokiem sądu. Minister Sprawiedliwości może – na podstawie opinii wydaną przez Komisję ds. Ofiar (Commission victime) – nakazać całkowity lub częściowy zwrot kompensaty bądź zaliczki na jej poczet. Minister może podjąć taką samą decyzję, jeżeli już po wypłaceniu zaliczki okaże się, że kompensata była nienależna.
Wniosek należy złożyć w terminie dwóch lat od daty popełnienia czynu. Jeżeli sprawca został oskarżony, termin ten wydłuża się i upływa po dwóch latach od uprawomocnienia się orzeczenia sądu orzekającego w sprawie karnej. Jeżeli po uprawomocnieniu się orzeczenia w postępowaniu karnym ofiara uzyska rozstrzygnięcie co do jej powództwa odszkodowawczego, termin ten przedłuża się i upływa dwa lata od uprawomocnienia się tego rozstrzygnięcia. Jeżeli jednak ofiarą jest małoletni, termin przedawnienia zaczyna biec dopiero od dnia osiągnięcia przez niego pełnoletniości, w przypadku gdy popełnione czyny są zagrożone karami przewidzianymi w kodeksie karnym lub gdy stanowią przestępstwa określone w art. 372, 373, 375, 382-1 i 382-2, 400, 401bis, 402, 403 lub 405 kodeksu karnego i są zagrożone karami przewidzianymi w tych przepisach.
Przykładowo kompensata pokrywa:
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
szkoda niemajątkowa (krzywda):
b) w przypadku osób uprawnionych lub krewnych ofiary:
szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensatę wypłaca się jednorazowo, nie zaś w formie renty. Jeżeli jednak w należycie uzasadnionych przypadkach zaistnieje taka potrzeba, rozpatrując wniosek, Minister Sprawiedliwości może przyznać wnioskodawcy zaliczkę na poczet kompensaty. Ponadto, jeżeli już po wypłaceniu kompensaty ofierze jej uszczerbek na zdrowiu znacznie się pogłębi, w terminie pięciu lat od dnia wypłaty głównej kompensaty ofiara może wystąpić o kompensatę dodatkową.
Kompensaty można nie przyznać albo może zostać przyznana w zmniejszonej wysokości ze względu na zachowanie ofiary w chwili popełnienia czynu zabronionego.
Każda ofiara, która poniosła uszczerbek na zdrowiu i spełnia przesłanki określone w art. 1 ustawy z dnia 12 marca 1984 r. o kompensacie dla niektórych ofiar szkód osobowych, może ubiegać się o kompensatę od państwa, niezależnie od swojej sytuacji finansowej, pod warunkiem że nie otrzymała skutecznego i odpowiedniego odszkodowania lub zadośćuczynienia.
Kompensaty można nie przyznać lub może zostać przyznana w zmniejszonej wysokości ze względu na związek ofiary ze sprawcą.
Komisja ds. Ofiar stwierdza w swojej opinii, czy roszczenie jest zasadne oraz jaką kwotę kompensaty należy przyznać, co zależy w szczególności od tego, w jakim stopniu przestępstwo pogorszyło jakość życia wnioskodawcy. Następnie Minister Sprawiedliwości podejmuje decyzję, czy kompensatę należy przyznać oraz ustala jej wysokość.
Maksymalna kwota kompensaty, którą przyznaje Minister Sprawiedliwości, nie może przekraczać limitu określanego corocznie w rozporządzeniu Wielkiego Księcia. Na 2017 r. ustanowiono limit w wysokości 63 000 EUR.
W Luksemburgu osoby ubiegające się o kompensatę nie mają obowiązku wypełniać w tym celu specjalnego formularza. Należy jedynie sporządzić wniosek wskazujący datę, miejsce i dokładny charakter czynu zabronionego oraz załączyć dokumenty na poparcie roszczenia.
Państwo wypłaca kompensatę wyłącznie wówczas, gdy ofiara nie może w inny sposób uzyskać skutecznego i odpowiedniego odszkodowania, np. od sprawcy, w ramach systemu zabezpieczenia społecznego lub z tytułu ubezpieczenia osobowego. Komisja ds. Ofiar może wziąć pod uwagę wszelkie odszkodowania za poniesione straty, które ofiara otrzymała z innych źródeł.
Jeżeli w należycie uzasadnionych przypadkach zaistnieje taka potrzeba, rozpatrując wniosek, Minister Sprawiedliwości może przyznać zaliczkę na poczet kompensaty.
Jeżeli już po wypłaceniu kompensaty ofierze jej uszczerbek na zdrowiu znacznie się pogłębi, może ona wystąpić o kompensatę dodatkową. Wniosek ten należy złożyć w terminie pięciu lat od dnia wypłaty kompensaty głównej.
Taka kompensata dodatkowa nie może przekroczyć maksymalnej kwoty 63 000 EUR, pomniejszonej o uprzednio przyznaną kwotę kompensaty.
Na poparcie roszczenia do wniosku o kompensatę należy załączyć dokumenty potwierdzające okoliczności popełnienia czynu oraz doznany uszczerbek na zdrowiu.
Wykaz przykładowych dokumentów:
Nie.
Ministerstwo Sprawiedliwości Luksemburga (Ministère de la Justice luxembourgeois)
13, rue Erasme
L-2934 Luxembourg
Tel.: (+352) 247 84527 / (+352) 247 84517
Faks: (+352) 26 68 48 61 / (+352) 22 52 96
E-mail: info@mj.public.lu
Strona internetowa: http://www.mj.public.lu/
Ministerstwo Sprawiedliwości Luksemburga (Ministère de la Justice luxembourgeois)
13, rue Erasme
L-2934 Luxembourg
Tel.: (+352) 247 84527 / (+352) 247 84517
Faks: (+352) 26 68 48 61 / (+352) 22 52 96
E-mail: info@mj.public.lu
Strona internetowa: http://www.mj.public.lu/
Komisja ds. Ofiar obowiązana jest wezwać ofiarę do stawiennictwa na przesłuchanie. Jeżeli ofiara stawi się na przesłuchanie, Komisja wysłucha przedstawionego przez nią przebiegu zdarzenia i informacji dotyczących poniesionego uszczerbku na zdrowiu. Przesłuchanie odbywa się bez udziału osób trzecich, a ofierze może towarzyszyć adwokat.
Minister Sprawiedliwości rozpatrzy wniosek o kompensatę w terminie sześciu miesięcy od dnia jego złożenia.
Jeżeli ofiara nie zgadza się z decyzją wydaną przez Ministra Sprawiedliwości – co do istoty sprawy lub co do przyznanej kwoty – może wytoczyć powództwo przeciwko państwu reprezentowanemu przez Ministra Sprawiedliwości. Powództwo to należy wytoczyć przed Sąd Okręgowy (tribunal d’arrondissement) w Luksemburgu albo Diekirch. Wyboru sądu dokonuje powód.
Informacji na temat procedury składania wniosku udziela:
Ministerstwo Sprawiedliwości (Ministère de la Justice)
13, rue Erasme
L-2934 Luxembourg
Tel.: (+352) 247 84527 / (+352) 247 84517
Faks: (+352) 26 68 48 61 / (+352) 22 52 96
E-mail: info@mj.public.lu
Strona internetowa: http://www.mj.public.lu/
Ponadto Biuro Porad i Informacji Prawnej (Service d’Accueil et d’Information juridique) oraz Biuro Wsparcia Ofiar Przestępstw (Service d’aide aux victimes) przy Centralnym Biurze Pomocy Społecznej (Service central d’assistance sociale) udzielają ofiarom pomocy i porad przy składaniu wniosków.
Strona internetowa:
http://www.mj.public.lu/services_citoyens/indemnisation/index.html
https://justice.public.lu/fr/aides-informations/assistance-sociale/scas-service-aide-victimes.htmlKażdy, kto wykaże, że nie osiąga wystarczających dochodów, może uzyskać pomoc prawną nieodpłatnie na warunkach określonych w przepisach prawa. Pomoc może polegać na ustanowieniu adwokata, który będzie udzielał ofierze porad prawnych lub reprezentował ją przed sądem, przy czym koszty takich usług pokryje Skarb Państwa. Każdy może zwrócić się do organów, które udzielają informacji i porad prawnych lub świadczą usługi mediacyjne. Wszelkie informacje prawne można uzyskać nieodpłatnie w Biurze Porad i Informacji Prawnej (Service d’Accueil et d’Information juridique).
– Service d’aide aux victimes (Biuro Wsparcia Ofiar Przestępstw), Service central d’assistance sociale (Centralne Biuro Pomocy Społecznej)
Bâtiment Plaza Liberty, Entrée A
12-18, rue Joseph Junck
L-1839 Luxembourg
Tel.: +(352) 47 58 21-627 / 628
Telefon komórkowy: (+352) 621 32 65 95
E-mail: scas-sav@justice.etat.lu
– Service d’Accueil et d’Information juridique (Biuro Porad i Informacji Prawnej):
w Luksemburgu:
Cité judiciaire – Bâtiment BC,
L-2080 Luxembourg
Tel.: (+352) 22 18 46
w Diekirch:
Justice de Paix,
L-9211 Diekirch
Tel.: (+352) 80 23 15
w Esch-sur-Alzette:
Justice de Paix,
L-4239 Esch-sur-Alzette
Tel.: (+352) 54 15 52
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje z tytułu szkody wywołanej przestępstwem z użyciem przemocy popełnionym przeciwko danej osobie.
Kompensata przysługuje w związku z uszczerbkiem na zdrowiu (fizycznym lub psychicznym) trwającym dłużej niż osiem dni.
Tak. Oprócz ofiary kompensatę mogą otrzymać jej wstępni lub zstępni, jej rodzice adopcyjni lub zastępczy, dzieci przysposobione lub objęte pieczą zastępczą, małżonek lub zarejestrowany partner, o ile osoba taka zamieszkiwała z ofiarą w tym samym gospodarstwie domowym w chwili, w której popełniono przestępstwo, a także osoby pozostające na utrzymaniu ofiary. Prawo do otrzymania kompensaty przysługuje ponadto osobie, która zorganizowała pochówek zmarłej ofiary.
Tak, śmierć ofiary nie wpływa na prawo do kompensaty osób pozostających na jej utrzymaniu lub innych uprawnionych.
Tak, jeżeli ofiara zamieszkuje legalnie w UE lub jeżeli została uznana za ofiarę handlu ludźmi.
Kompensatę wypłacaną przez węgierski Skarb Państwa można uzyskać wyłącznie w związku z przestępstwami popełnionymi na terytorium Węgier; jeżeli jednak przestępstwo popełniono w innym państwie, wniosek o kompensatę można złożyć na Węgrzech. Wówczas organy węgierskie przekażą wniosek do państwa członkowskiego, w którym przestępstwo popełniono.
Tak, wszczęcie postępowania karnego w związku z popełnionym czynem jest warunkiem otrzymania kompensaty.
Nie, wniosek o kompensatę można złożyć natychmiast po wszczęciu postępowania karnego.
Możliwość ubiegania się o kompensatę od Skarbu Państwa nie jest uzależniona od wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym przeciwko sprawcy.
Tak, wniosek o przyznanie kompensaty można złożyć nawet wówczas, gdy sprawca nie został zidentyfikowany lub skazany. W takich przypadkach należy ponadto przedstawić dokumenty potwierdzające rozmiar szkody i związek przyczynowy między szkodą a czynem (np. fakturę, rachunek, wstępną wycenę lub inny dokument).
Co do zasady o wypłatę kompensaty można zwrócić się w terminie roku od dnia popełnienia przestępstwa.
Czy kompensata pokryje na przykład:
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
b) w przypadku osób uprawnionych lub członków rodziny ofiary:
Kompensatę można wypłacić jednorazowo lub w formie comiesięcznych świadczeń.
Kompensata wypłacana przez Skarb Państwa nie przysługuje, jeżeli sąd w prawomocnym wyroku ustalił, że zachowanie ofiary przyczyniło się do przestępstwa lub było przyczyną przestępstwa, bądź szkoda powstała wskutek niewłaściwego postępowania ofiary lub takie niewłaściwe postępowanie przyczyniło się do jej powstania. Dodatkowe przyczyny uzasadniające odmowę przyznania kompensaty w toku postępowania karnego wszczętego wskutek popełnienia przestępstwa uprawniającego do dochodzenia kompensaty to: odmowa składania zeznań, odmowa wypełnienia obowiązku współpracy lub niewniesienie pozwu adhezyjnego. Ponadto ofiara nie otrzyma kompensaty, jeżeli w toku postępowania karnego wszczętego wskutek popełnienia przestępstwa uprawniającego do dochodzenia kompensaty lub postępowania karnego wszczętego w związku z takim przestępstwem dopuściła się przestępstwa fałszywego oskarżenia, wprowadzania organów w błąd, składania fałszywych zeznań, przekupywania świadków, utrudniania przebiegu postępowania lub stosowania środków przymusu w toku postępowania, zatajania okoliczności uniewinniających, pomocnictwa, naruszenia pieczęci, napaści na sprawcę lub członka rodziny sprawcy bądź przestępstwa stwarzającego niebezpieczeństwo publiczne i została następnie skazana za popełnienie takiego przestępstwa prawomocnym wyrokiem sądu.
Trudna sytuacja socjalna nie stanowi przesłanki uprawniającej do dochodzenia kompensaty od Skarbu Państwa.
W przepisach węgierskich przewidziano przypadki, w których ofiara nie ma możliwości ubiegania się o kompensatę (np. z uwagi na fakt, że uzyskała już pomoc w danej sprawie lub nie zwróciła Skarbowi Państwa kwoty wsparcia finansowego, które otrzymała już zgodnie z przepisami stosownej ustawy, mimo że była do tego zobowiązana).
Ofiara przestępstwa może zwrócić się o wypłacenie jej zryczałtowanej płatności pieniężnej mającej charakter całościowej lub częściowej kompensaty z tytułu straty majątkowej poniesionej w rezultacie przestępstwa. Kwota kompensaty w formie zryczałtowanej płatności pieniężnej nie przekracza piętnastokrotności kwoty podstawowej (która w 2021 r. wynosiła 158 168 forintów).
Ofiara przestępstwa może wystąpić o częściową kompensatę z tytułu utraty stałego źródła dochodu w formie zasiłku, jeżeli w wyniku popełnionego na jej szkodę przestępstwa utraciła ona zdolność do pracy na szacunkowy okres przekraczający sześć miesięcy.
Kwota kompensaty w formie zasiłku jest równa: 75% udowodnionych utraconych dochodów, jeżeli ofiara jest w wieku poniżej 18. roku życia lub jest zależna od pomocy innych, oraz 50% udowodnionych utraconych dochodów, jeżeli ofiara nie jest zależna od pomocy innych.
Nie ma kwoty minimalnej. Kwota kompensaty nie przekracza piętnastokrotności kwoty podstawowej (która w 2021 r. wynosiła 158 168 forintów), a więc według stanu na 2021 r. może wynosić maksymalnie 2 372 520 forintów. Maksymalna miesięczna kwota kompensaty w formie zasiłku jest równa kwocie podstawowej, która w 2021 r. wynosiła 158 168 forintów.
We wniosku należy określić wartość szkody. Od kwoty kompensaty należy odliczyć wszelkie kwoty uzyskane z innych źródeł.
Państwo wypłaca kompensatę w wysokości potwierdzonej dowodami, nawet jeżeli można uzyskać odszkodowanie z innego źródła. Jeżeli ofiara w późniejszym czasie uzyska odszkodowanie z innych źródeł, wypłaconą kwotę pomocy należy zwrócić w stosownym zakresie. W takim przypadku kompensatę wypłaconą przez Skarb Państwa uznaje się za płatność zaliczkową.
Nie. Kompensatę można otrzymać tylko raz.
Nie, złożenie wniosku jest nieodpłatne.
Organem odpowiedzialnym za wydanie decyzji w przedmiocie wypłaty kompensaty przez Skarb Państwa jest Urząd Miasta Stołecznego Budapesztu (Budapest Főváros Kormányhivatala).
Wniosek można złożyć do jednostki organizacyjnej służby udzielającej wsparcia ofiarom w strukturach dowolnego komitatowego urzędu państwowego (organu pomocniczego) lub bezpośrednio do organu odpowiedzialnego za wydanie decyzji (Urzędu Miasta Stołecznego Budapesztu – Budapest Főváros Kormányhivatala).
Nie.
Termin rozpatrzenia wniosku wynosi maksymalnie 60 dni.
Decyzję wydaną w pierwszej instancji można zaskarżyć do sądu administracyjnego.
http://igazsagugyiinformaciok.kormany.hu/aldozatsegito-szolgalat
Całodobowy telefon zaufania dla ofiar przestępstw (Áldozatsegítő Vonal): 06-80-225-225 – wsparcie jest udzielane w językach węgierskim i angielskim – a także strona internetowa http://www.vansegitseg.hu/.
Tak, zarówno pracownicy lokalnych służb udzielających wsparcia ofiarom, jak i personel ośrodków wsparcia ofiar zapewniają ofierze pomoc przy sporządzaniu wniosku, a także udzielają porad prawnych w mniej złożonych sprawach. W przeciwnym wypadku pomoc prawną można uzyskać zgodnie z ustawą LXXX z 2003 r. o pomocy prawnej.
Ofiary przestępstw mogą uzyskać pomoc w dochodzeniu swoich praw w dowolnej jednostce organizacyjnej służby udzielającej wsparcia ofiarom, tj. w stołecznych i komitatowych urzędach państwowych oraz w ośrodkach służby udzielającej wsparcia ofiarom, gdzie wyspecjalizowani doradcy udzielają zainteresowanym stronom praktycznego wsparcia (np. pomagają wypełnić wniosek) oraz przekazują im stosowne informacje. Ofiary mogą również zwrócić się do organizacji społeczeństwa obywatelskiego (np. do stowarzyszenia Biały Krąg (Fehérgyűrű) lub do Węgierskiej Organizacji Pomocy Baptystów (Baptista Szeretetszolgálat) itd.).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Rodzaje przestępstw, z tytułu których ofiara może otrzymać kompensatę, obejmują zgwałcenie, stręczycielstwo małoletnich, zabójstwo, spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i podpalenie zagrażające życiu.
Ofiara może otrzymać kompensatę z tytułu dowolnej szkody poniesionej na skutek któregokolwiek z wyżej wymienionych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy.
Wnioskodawca może otrzymać kompensatę, jeżeli jest krewnym lub osobą pozostającą na utrzymaniu ofiary, która zmarła w wyniku przestępstwa. „Osoby pozostające na utrzymaniu” oznaczają osoby pozostające pod opieką prawną zmarłego oraz osoby, do opieki nad którymi zmarły był zobowiązany na mocy prawa.
Wnioskodawca nie może dochodzić kompensaty, jeżeli jest krewnym lub osobą pozostającą na utrzymaniu ofiary przestępstwa, która pozostała przy życiu.
Wnioskodawca nie może dochodzić kompensaty, jeżeli nie jest obywatelem państwa członkowskiego UE.
W takim przypadku wnioskodawca może dochodzić kompensaty, udzielając wszelkiej koniecznej i uzasadnionej pomocy oraz wszelkich informacji niezbędnych do tych celów.
Tak, wnioskodawca musi zawiadomić policję o popełnieniu przestępstwa, aby móc dochodzić kompensaty.
Wnioskodawca nie musi czekać na wynik dochodzenia policyjnego ani postępowania sądowego, aby móc dochodzić kompensaty.
Wnioskodawca powinien najpierw dochodzić odszkodowania od sprawcy – jeżeli został on ustalony.
Wnioskodawca jest nadal uprawniony do otrzymania kompensaty, nawet jeżeli sprawca nie został ustalony lub skazany. Dowodem, który należy przedstawić, jest protokół policyjny.
Termin do złożenia wniosku o kompensatę wynosi rok od dnia popełnienia przestępstwa.
Kompensata pokryje następujące szkody:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Według wyłącznego uznania urzędnika rozpatrującego wnioski.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Według wyłącznego uznania urzędnika rozpatrującego wnioski.
Kompensatę wypłaca się jednorazowo, a nie w formie świadczenia okresowego. Urzędnik rozpatrujący wnioski może jednak wydać decyzję tymczasową i odroczyć wydanie decyzji ostatecznej w przypadku opóźnienia wydania ostatecznego zaświadczenia lekarskiego dotyczącego poniesionego uszczerbku na zdrowiu.
Urzędnik rozpatrujący wnioski może wstrzymać wypłatę kompensaty lub zmniejszyć jej wysokość, jeżeli uzna, że:
Nie wypłaca się kompensaty w ramach systemu, jeżeli:
Sytuacja finansowa wnioskodawcy może mieć wpływ na wysokość przyznanej kwoty.
Nie istnieją żadne inne kryteria niż te wskazane powyżej.
Kompensata zostanie obliczona w oparciu o ocenę uznaniową.
Maksymalna kwota kompensaty wynosi dwadzieścia trzy tysiące trzysta euro (23 300 euro), w tym wówczas, gdy w związku z tym samym przestępstwem złożono więcej niż jeden wniosek.
Tak, wnioskodawca powinien wskazać w formularzu wnioskowaną kwotę, przy czym zostanie on pouczony o sposobie jej obliczania lub o innych kwestiach.
Kwota odszkodowania, którą wnioskodawca otrzyma z innych źródeł z tytułu poniesionej szkody, może zostać odliczona od kwoty kompensaty wypłaconej przez właściwy organ.
Urzędnik rozpatrujący wnioski jest uprawniony do dokonania wszelkich ustaleń, jakie uzna za stosowne w odniesieniu do zarządzania środkami pieniężnymi, które mają zostać przyznane z tytułu kompensaty.
Po wydaniu głównej decyzji wnioskodawca nie może otrzymać uzupełniającej ani dodatkowej kompensaty.
Wymagane dokumenty:
W takim przypadku nie pobiera się żadnych opłat administracyjnych ani innego rodzaju opłat.
Organem tym jest urzędnik rozpatrujący wnioski z Biura Prokuratora Generalnego.
Wnioski należy przesyłać na adres: Assisting Officer, Department of Justice, 14-16-18 Triq is-Suq, Floriana.
Obecność wnioskodawcy nie jest konieczna.
Od miesiąca do dwóch miesięcy, w zależności od okoliczności.
Decyzja nie podlega zaskarżeniu.
Można je uzyskać w Ministerstwie Sprawiedliwości lub na stronie internetowej: https://eforms.gov.mt/pdfforms.aspx?fid=pjd010e
Tak, wnioskodawca może otrzymać pomoc prawną.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje z tytułu wszystkich umyślnych przestępstw z użyciem przemocy, tj. napaści, groźby użycia przemocy lub groźby użycia broni, zabójstwa, spowodowania śmierci, rozboju oraz przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności z użyciem przemocy (napaść na tle seksualnym i zgwałcenie). Kompensatę mogą również otrzymać pozostali przy życiu członkowie rodziny ofiary nieumyślnego spowodowania śmierci.
Płatność ma na celu zrekompensowanie bólu i cierpienia (krzywdy) ofiary oraz wszelkich poniesionych w związku z tym strat, w tym kosztów leczenia uszczerbku na zdrowiu poniesionego wskutek przestępstwa lub wszelkiej utraty zarobków spowodowanej niezdolnością do pracy wynikającą z tego uszczerbku. Nie ma ona na celu pełnego pokrycia wszystkich strat; jest to stała, jednorazowa i niezróżnicowana kwota wypłacana w celu pokrycia kosztów naprawienia szkody poniesionej przez ofiarę.
Wnioskodawca może otrzymać kompensatę, jeśli jest małżonkiem, (zarejestrowanym) partnerem bądź rodzicem, dzieckiem, bratem lub siostrą zmarłej ofiary przestępstwa. Może on dochodzić kompensaty za stres, którego doświadczył jako pozostały przy życiu członek rodziny, za poniesione koszty pogrzebu oraz za utratę środków utrzymania w związku z utratą dochodów osoby zmarłej.
Tak, kompensatę z funduszu można przyznać bliskim ofiar, które doznały poważnego i trwałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku przestępstwa z użyciem przemocy. Za bliskich uznaje się wszystkie następujące osoby: małżonka osoby zmarłej, jej (zarejestrowanego) partnera, rodzica, dziecko, brata lub siostrę.
Tak, fundusz może przyznać kompensatę, z tytułu uszczerbku na zdrowiu psychicznym, świadkowi umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy lub osobie bezpośredniego dotkniętej skutkami takiego przestępstwa (nie ma to zastosowania do nieumyślnego spowodowania śmierci). Aby kwalifikować się do otrzymania kompensaty, świadek musi wykazać, że w wyniku przedmiotowego przestępstwa doznał poważnego uszczerbku na zdrowiu psychicznym. W takim przypadku konieczne jest postawienie diagnozy przez wykwalifikowanego lekarza.
Tak, pod warunkiem że przestępstwo na szkodę ofiary będącej wnioskodawcą zostało popełnione na terytorium Niderlandów. Obywatelstwo ofiary jest bez znaczenia.
Nie, kompensatę z funduszu można przyznać wyłącznie z tytułu przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego na terytorium Niderlandów.
Nie, wnioskodawca nie musi składać na policji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, aby wniosek został rozpatrzony przez fundusz. W praktyce zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa i wszczęte w związku z nim postępowanie przygotowawcze odgrywają jednak ważną rolę w uzasadnieniu wniosku. Jeżeli przestępstwo nie zostało zgłoszone, musi istnieć możliwość ustalenia zasadności roszczenia na podstawie innych obiektywnych oświadczeń. Termin „obiektywne” oznacza w tym przypadku, że informacje otrzymano z wiarygodnych, bezstronnych źródeł.
Nie. W niektórych przypadkach fundusz może jednak uznać, że należy zaczekać na wynik dochodzenia policyjnego lub postępowania sądowego w celu ustalenia zasadności roszczenia wnioskodawcy.
Nie.
Tak. Tego rodzaju wnioski podlegają tym samym warunkom dotyczącym wykazania zasadności co wnioski składane w sprawach, w których sprawca został ustalony.
Tak. Wnioskodawca musi złożyć wniosek do funduszu w terminie 10 lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo. W przypadku bliskiego pozostałego przy życiu termin ten rozpoczyna bieg w chwili śmierci ofiary.
Świadczenia z funduszu nie wypłaca się z tytułu konkretnych szkód. Jest to stała, jednorazowa, niezróżnicowana kwota mająca na celu zrekompensowanie bólu i cierpienia (krzywdy) ofiary oraz wszelkich poniesionych w związku z tym strat, w tym kosztów leczenia uszczerbku na zdrowiu poniesionego wskutek przestępstwa lub wszelkiej utraty zarobków spowodowanej niezdolnością do pracy wynikającą z tego uszczerbku.
W przypadku bliskich pozostałych przy życiu krewnych celem świadczenia jest również zrekompensowanie bólu i cierpienia (stres spowodowany śmiercią krewnego), poniesionych kosztów leczenia, np. leczenia urazu psychicznego spowodowanego śmiercią bliskiego, lub utraty zarobków spowodowanej niezdolnością do pracy wynikającą ze śmierci bliskiego. Fundusz może również przyznać osobną kompensatę na pokrycie kosztów pogrzebu oraz z tytułu utraty środków utrzymania w związku z utratą dochodów osoby zmarłej.
W formie jednorazowej płatności.
Aby móc ubiegać się o kompensatę z funduszu, wnioskodawca nie może być winny popełnienia przestępstwa. Innymi słowy, wnioskodawcą nie może być sprawca przestępstwa ani osobą, która uczestniczyła w popełnianiu przestępstwa. Jeśli wnioskodawca uczestniczył w popełnianiu przestępstwa, fundusz może odrzucić jego wniosek lub obniżyć kwotę wypłaconej kompensaty.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie ma wpływu na przysługujące mu prawo do otrzymania kompensaty za poniesione szkody.
Wysokość świadczenia jest uzależniona od dotkliwości poniesionej szkody lub okoliczności popełnienia przestępstwa.
Fundusz określił sześć kategorii szkód i przypisał każdej z nich należną kwotę kompensaty. Kategoria 1 uprawnia ofiary do otrzymania wypłaty w wysokości 1 000 euro, a kategoria 6 – 35 000 euro.
Nie.
Tak, jeśli otrzymane świadczenie stanowi zadośćuczynienie za krzywdę lub ma na celu pokrycie kosztów leczenia i zrekompensowanie utraty zarobków.
Tak, fundusz może wypłacić zaliczkę na poczet kompensaty w formie płatności tymczasowej. Wypłata zaliczki jest możliwa pod warunkiem, że wniosek spełnia wymogi prawne (tj. ustalono w sposób niebudzący wątpliwości, iż wnioskodawcy przysługuje prawo do otrzymania świadczenia) i że fundusz nie może wydać ostatecznej decyzji w krótkim terminie. Wniosek o zaliczkę zostanie rozpatrzony wyłącznie wówczas, gdy wnioskodawca złoży go na piśmie i uzasadni, dlaczego wypłata zaliczki jest konieczna i pilna – np. ponieważ wnioskodawca nie posiada wystarczających środków na leczenie poniesionego uszczerbku na zdrowiu. Sam fakt, że wnioskodawca znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, nie stanowi wystarczającej przesłanki przyznania zaliczki.
Wnioskodawca może złożyć dodatkowy wniosek, jeżeli po otrzymaniu decyzji o przyznaniu kompensaty okaże się, że szkoda uległa znacznemu pogłębieniu w stosunku do sytuacji, na której oparto decyzję w sprawie pierwszego wniosku. Pozostała przy życiu osoba bliska również może złożyć dodatkowy wniosek o pokrycie kosztów pogrzebu i kompensatę z tytułu utraty środków utrzymania.
Nie.
Fundusz Kompensaty dla Ofiar Przestępstw z Użyciem Przemocy.
Fundusz Kompensaty dla Ofiar Przestępstw z Użyciem Przemocy.
Nie.
Najwyżej 26 tygodni, przy czym zazwyczaj okres ten jest krótszy.
W terminie 6 tygodni wnioskodawca może wnieść do funduszu pisemny sprzeciw. Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z rozstrzygnięciem w przedmiocie sprzeciwu, może się odwołać do niderlandzkiego sądu administracyjnego.
Wszystkie formularze i inne informacje są dostępne na stronie internetowej funduszu.
Można odwiedzić stronę internetową Funduszu Kompensaty dla Ofiar Przestępstw z Użyciem Przemocy.
Numer telefonu funduszu: 070-4142000
Ofiarom nie przysługuje pomoc prawna w postaci pomocy adwokata przy składaniu wniosku do funduszu. Jeżeli jednak wnioskodawca potrzebuje pomocy przy składaniu wniosku, może skorzystać z nieodpłatnego wsparcia Niderlandzkiej Organizacji Pomocy na rzecz Ofiar Przestępstw (Slachtofferhulp Nederland).
Niderlandzka Organizacja Pomocy na rzecz Ofiar Przestępstw może udzielić nieodpłatnej pomocy przy składaniu wniosku o kompensatę.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Zgodnie z ustawą o ofiarach przestępstw (Verbrechensopfergesetz, VOG), BGBl. nr 288/1972, kompensatę przyznaje się osobom, w przypadku których można z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć, że doznały uszkodzenia ciała lub uszczerbku na zdrowiu w wyniku bezprawnego i umyślnego czynu, który w dniu wydania decyzji zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze wyższym niż sześć miesięcy.
Kompensata przysługuje z tytułu bezprawnego i umyślnego czynu zagrożonego karą pozbawienia wolności w wymiarze wyższym niż sześć miesięcy, skutkującego uszkodzeniem ciała lub uszczerbkiem na zdrowiu.
Tak. Kompensata przysługuje członkom rodziny pozostającym na utrzymaniu zmarłego na mocy prawa cywilnego (dzieci, małżonek).
Tak, jeśli ofiara doznała ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Warunkiem uprawnienia do kompensaty jest również to, że przestępstwo wywołało szok u członka rodziny ofiary (dziecko, rodzic, małżonek, rodzeństwo) skutkujący urazem psychicznym wymagającym leczenia klinicznego.
Tak, pod warunkiem, że przestępstwo zostało popełnione w Austrii po 30 czerwca 2005 r. Co do zasady wymaga się, by w chwili, gdy popełniono przestępstwo, wnioskodawcy posiadali prawo legalnego pobytu.
Zgodnie z ustawą o ofiarach przestępstw obywatele Austrii i UE (jeśli przed popełnieniem przestępstwa na ich szkodę posiadali miejsce zwykłego pobytu w Austrii) są co do zasady uprawnieni do kompensaty również za szkody, które ponieśli za granicą.
Zgodnie z art. 2 dyrektywy Rady 2004/80/WE kompensatę wypłaca właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium popełniono przestępstwo.
Ofiara i pozostałe przy życiu osoby pozostające na jej utrzymaniu muszą współpracować w toku postępowania przygotowawczego i pomóc w poszukiwaniu sprawcy, ponieważ odmowa współpracy może stanowić przesłankę odrzucenia wniosku o kompensatę.
Nie
Nie
Sprawca nie musi zostać ustalony ani skazany. Wystarczającą przesłanką jest istnienie prawdopodobieństwa popełnienia przestępstwa.
W przypadku większości świadczeń, aby otrzymać świadczenie z mocą wsteczną, należy wystąpić o nie w terminie trzech lat od dnia popełnienia przestępstwa. Jeżeli wniosek zostanie złożony w późniejszym terminie, świadczenie wypłaca się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek.
Przewidziano następujące rodzaje pomocy:
1. kompensata z tytułu utraty zarobków lub środków utrzymania;
2. opieka terapeutyczna
a) pomoc medyczna,
b) leki,
c) środki medyczne,
d) opieka instytucjonalna,
e) leczenie stomatologiczne,
f) środki mające na celu wzmocnienie zdrowia (§ 155 ustawy o powszechnym zabezpieczeniu społecznym (Allgemeines Sozialversicherungsgesetz), BGBl. nr 189/1955);
2a. pokrycie kosztów interwencji przeprowadzanych w sytuacjach kryzysowych przez psychologów klinicznych i psychologów zdrowia oraz psychoterapeutów;
3. opieka ortopedyczna
a) dopasowywanie protez, przyrządów ortopedycznych i innych przyrządów, ich naprawa i wymiana,
b) zwrot kosztów dostosowania przedmiotów codziennego użytku i instalacji przyrządów sanitarnych przystosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych,
c) dotacje na pokrycie kosztów przystosowania pojazdów wielośladowych do potrzeb niepełnosprawnego kierowcy,
d) pomoc przeznaczona na zakup pojazdów wielośladowych,
e) wszelkie poniesione koszty podróży i transportu;
4. rehabilitacja medyczna
a) pobyt w placówkach medycznych, które specjalizują się przede wszystkim w rehabilitacji,
b) pomoc medyczna, leki i środki medyczne, jeżeli są one wymagane bezpośrednio po rehabilitacji, o której mowa w lit. a), lub w związku z tą rehabilitacją,
c) wszelkie poniesione koszty podróży i transportu;
5. rehabilitacja zawodowa
a) szkolenie zawodowe mające na celu odzyskanie lub poprawę zdolności do zarobkowania,
b) szkolenie w celu zdobycia nowego zawodu,
c) dotacje lub pożyczki (§ 198 ust. 3 ustawy o powszechnym zabezpieczeniu społecznym (Allgemeines Sozialversicherungsgesetz, ASVG z 1955 r.));
6. rehabilitacja społeczna
a) dotacja na pokrycie kosztów uzyskania prawa jazdy, jeżeli ze względu na niepełnosprawność osoby nie można racjonalnie oczekiwać, że będzie ona korzystała z transportu publicznego,
b) odprawa przejściowa (§ 306 ASVG z 1955 r.);
7. zasiłki opiekuńcze, zasiłki dla osób niewidomych;
8. zwrot kosztów pogrzebu;
9. dodatkowe świadczenia uzależnione od dochodów;
10. zryczałtowane zadośćuczynienie za ból i cierpienie.
Istnieją różne sposoby wypłaty kompensaty.
Wyróżnia się świadczenia miesięczne (kompensata z tytułu utraty zarobków / środków utrzymania; dodatkowe świadczenia uzależnione od dochodów; zasiłek opiekuńczy i zasiłek dla osób niewidomych) oraz świadczenia jednorazowe (takie jak zwrot kosztów pogrzebu, zryczałtowane zadośćuczynienie za ból i cierpienie).
W ustawie o ofiarach przestępstw określono przesłanki odmowy wypłaty kompensaty (np. rażące niedbalstwo, udział w bójce).
W przypadku większości świadczeń sytuacja finansowa wnioskodawcy nie jest brana pod uwagę. Kwotę należną z tytułu utraty zarobków i środków utrzymania oblicza się zgodnie z kryteriami określonymi w prawie cywilnym i nie jest ona uzależniona od dochodów.
Nie
Kompensatę oblicza się indywidualnie w każdym przypadku. Bieżącą kompensatę z tytułu utraty zarobków i środków utrzymania oblicza się na podstawie kryteriów określonych w prawie cywilnym.
Nie istnieje minimalna kwota kompensaty.
Istnieją limity dochodów lub ustalone kwoty dla poszczególnych rodzajów kompensat.
Nie. Kwotę kompensaty ustala właściwy organ; ofiara musi jednak współpracować w toku postępowania i udzielać wymaganych informacji.
Świadczenia państwowe (takie jak świadczenie dla bezrobotnych) oraz świadczenia z zabezpieczenia społecznego (renty inwalidzkie itp.) zostaną uwzględnione i wpłyną na zmniejszenie kwoty kompensaty z tytułu utraty zarobków zgodnie z ustawą o ofiarach przestępstw.
Tak. Jeżeli wnioskodawca pilnie potrzebuje pomocy finansowej. Musi istnieć prawdopodobieństwo, że roszczenie jest zasadne.
Tak
Do wniosków o kompensatę należy zwykle dołączyć następujące dokumenty:
O dokumenty zwróci się również sam organ.
Nie.
Bundesamt für Soziales und Behindertenwesen - Sozialministeriumservice (Federalny Urząd do Spraw Społecznych i Osób Niepełnosprawnych, Ministerstwo Spraw Społecznych)
Babenbergerstraße 5, A-1010 Wien
Tel.: 0043 158831
Faks: 0043(0)10599882516
E-mail: post.wien@sozialministeriumservice.at
Na adres Federalnego Urzędu do Spraw Społecznych i Osób Niepełnosprawnych przy Ministerstwie Spraw Społecznych (Bundesamt für Soziales und Behindertenwesen - Sozialministeriumservice).
Babenbergerstraße 5, A-1010 Wien
Tel.: 0043 158831
Faks: 0043(0)10599882516
E-mail: post.wien@sozialministeriumservice.at
W niektórych przypadkach uczestnictwo wnioskodawcy w postępowaniu może być konieczne (do dokonania oceny przez biegłego, udzielenia odpowiedzi na pytania itp.), jednak co do zasady obecność wnioskodawcy nie jest obowiązkowa.
Termin wydania decyzji zależy od rodzaju wnioskowanej kompensaty. Zazwyczaj wynosi on kilka miesięcy.
Decyzję Ministerstwa Spraw Społecznych można zaskarżyć do Federalnego Trybunału Administracyjnego (Bundesverwaltungsgericht). Można również wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego (Verfassungsgerichtshof) oraz do Trybunału Administracyjnego (Verwaltungsgerichtshof).
Wniosku o kompensatę nie trzeba składać na specjalnym formularzu. Stosownych informacji udziela Ministerstwo Spraw Społecznych; są one również dostępne na jego stronie internetowej (wraz z odpowiednimi formularzami).
Ministerstwo Spraw Społecznych - Wydział ds. Kompensaty Społecznej (Sozial Ministerium - Sozialentschädigung)
Ministerstwo Spraw Społecznych - Wydział ds. Ofiar Przestępstw) (Sozial Ministerium - Verbrechensopfer).
Ministerstwo Spraw Społecznych udziela informacji prawnych. Nie zapewnia jednak usług adwokata ani nie pokrywa kosztów tych usług.
Tak, np. organizacja Weisser Ring (Biały Krąg).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensatę możesz otrzymać, jeżeli w wyniku czynu zabronionego doznałeś ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, trwających dłużej niż 7 dni. Nie ma znaczenia, czy jest to przestępstwo umyślne bądź nieumyślne, czy miało miejsce zastosowanie przemocy. Ważne jest, czy wystąpił opisany wyżej skutek.
Jeżeli ofiara czynu zabronionego poniosła śmierć, o kompensatę możesz się ubiegać, jeżeli ofiara byłą dla Ciebie:
Nie ma znaczenia, czy pozostawałeś na utrzymaniu ofiary.
W takim przypadku kompensata przysługuje wyłącznie ofierze czynu zabronionego.
O tym, czy otrzymasz kompensatę decyduje nie obywatelstwo, ale miejsce stałego pobytu. Kompensatę możesz uzyskać, jeżeli miejsce Twojego stałego pobytu znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
O kompensatę przed polskim organem orzekającym możesz ubiegać się wyłącznie w przypadku, gdy czyn zabroniony został popełniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli czyn został popełniony na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o kompensatę możesz ubiegać się tylko w tym państwie. Jeżeli będziesz potrzebował pomocy, udzieli Ci jej Prokurator Okręgowy pełniący służbę w pobliżu Twojego miejsca stałego pobytu.
Policja lub prokuratura powinny zostać zawiadomione o popełnieniu czynu zabronionego, ponieważ odpis zawiadomienia należy załączyć do wniosku o przyznanie kompensaty. Nie musisz robić tego osobiście. Prokurator, który będzie prowadził w tej sprawie postępowanie przygotowawcze udzieli Ci pomocy w uzyskaniu kompensaty. Pamiętaj, że złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa uwiarygodni Twoje żądanie w sytuacji, gdy sprawca nie został wykryty.
Wniosek o kompensatę możesz złożyć zanim zostanie zakończone postepowanie prowadzone przez prokuraturę (policję) lub sąd. Decyzja o przyznaniu kompensaty może zapaść zanim zakończy się postępowanie karne.
Dochodzenie odszkodowania od sprawcy ma sens tylko wtedy, gdy istnieje realna szansa, że je od niego otrzymasz. W sytuacji, gdy nie będzie możliwe zapłacenie przez sprawcę odszkodowania, możesz wystąpić o kompensatę bez konieczności wcześniejszego występowania przeciwko sprawcy. Będziesz musiał wówczas wykazać, że nie otrzymasz od niego odszkodowania. Może się tak zdarzyć w sytuacji, gdy sprawca nie ma żadnego majątku, albo przez wiele lat będzie przebywał w zakładzie karnym, gdzie nie pracuje.
Kompensata przysługuje niezależnie od tego, czy sprawca czynu zabronionego został ustalony lub skazany. W takim przypadku w toku postępowania o przyznanie kompensaty powinieneś wykazać, że zdarzenie, w związku z którym dochodzisz kompensaty, było czynem zabronionym.
Ubiegając się o kompensatę pamiętaj, że wniosek powinieneś złożyć nie później niż w terminie 5 lat od dnia jego popełnienia. Wniosek złożony po tym terminie nie zostanie uwzględniony.
Czy kompensata pokryje na przykład:
- Szkoda majątkowa (nie psychiczna)
- Szkoda niemajątkowa (krzywda):
- Szkoda majątkowa (nie psychiczna)
- Szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensata jest wypłacana jednorazowo. Wypłaca ją sąd, który wydał orzeczenie o jej przyznaniu w terminie miesiąca od uprawomocnienia się tego orzeczenia.
Jeżeli przyczyniłeś się do popełnienia czynu zabronionego, kompensata zostanie proporcjonalnie zmniejszona.
Kompensaty nie otrzymasz, jeżeli byłeś współsprawcą czynu zabronionego lub godziłeś się, że doznasz jego skutków.
Twoja sytuacja finansowa nie ma znaczenia dla ubiegania się o kompensatę. Przy rozpoznawaniu Twojego wniosku ważne będzie ustalenie, czy możesz dostać odszkodowanie od sprawcy, pomocy społecznej lub z ubezpieczenia. Kompensata zostanie przyznana, jeżeli sąd stwierdzi, że z żadnego z wymienionych źródeł nie otrzymasz odszkodowania.
Jedyne warunki przyznania kompensaty to brak możliwości uzyskania odszkodowania od sprawcy, z pomocy społecznej lub z ubezpieczenia.
Twoim obowiązkiem będzie wykazanie jakie koszty poniosłeś w związku z czynem zabronionym. Jeżeli będziesz dochodził utraconych zarobków, powinieneś przedstawić dokument, z którego będzie wynikać, ile zarabiałeś. Koszty związane z leczeniem i rehabilitacją oraz koszty pogrzebu najlepiej udowodnić za pomocą rachunków. Jeżeli nie masz rachunków, możesz złożyć wniosek o przesłuchanie świadków lub powołanie biegłych.
Jeżeli sąd uzna, że w Twojej sprawie nie można dokładnie udowodnić, że należy Ci się żądana przez Ciebie kwota, może zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności.
Kompensata nie może przekroczyć 25 000 zł, a gdy ofiara poniosła śmierć - kwoty 60 000 zł. Przepisy nie określają minimalnej wysokości kompensaty.
Tak, we wniosku powinieneś podać, jakiej kwoty się domagasz. Nie istnieje specjalna instrukcja, ale możesz uwzględnić informacje do punktu „W jaki sposób zostanie obliczona kompensata”.
Jeżeli na poczet kosztów pogrzebu, utraconych zarobków lub innych środków utrzymania (np. alimentów) bądź kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacją otrzymałeś środki od sprawcy, z ubezpieczenia lub pomocy społecznej, sąd pomniejszy o nie kompensatę.
Przed rozpoznaniem wniosku możesz ubiegać się o przyznanie tytułem tzw. zabezpieczenia określonej sumy na pokrycie niezbędnych kosztów związanych z leczeniem i rehabilitacja lub kosztów pogrzebu. Wniosek możesz złożyć przed złożeniem wniosku o przyznanie kompensaty lub równocześnie z tym wnioskiem.
Zasada jest przyznawanie kompensaty jednorazowo.
Do wniosku o kompensatę powinieneś załączyć odpis zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, odpisy orzeczeń wydanych w postępowaniu karnym (np. postanowienie o umorzeniu postępowania karnego), odpisy zaświadczeń lekarskich lub opinii biegłych dotyczących uszczerbku na zdrowiu, rachunki oraz inne dokumenty potwierdzające informacje zawarte we wniosku.
Jeżeli o ubiegasz się o kompensatę w związku ze śmiercią osoby najbliższej, powinieneś dołączyć jej akt zgonu oraz dokumenty potwierdzające w jakim stosunku pozostawaliście (np. akt urodzenia lub małżeństwa). Jeżeli osoba ta była Twoim konkubentem, powinieneś załączyć złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie, że pozostawaliście we wspólnym pożyciu.
Przy ubieganiu się o kompensatę będziesz w całości zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych. Oznacza to, że nie poniesiesz wydatków związanych ze złożeniem wniosku ani jego rozpatrywaniem (np. opłat za opinie biegłych).
W sprawach krajowych wnioski o przyznanie kompensaty rozpoznaje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce Twojego zamieszkania. Zwykle jest to sąd rejonowy położony w Twojej miejscowości lub najbliżej Twojej miejscowości.
Wniosek w sprawach krajowych należy wysłać na adres sądu, który będzie rozpoznawał sprawę.
Sąd, który będzie rozpoznawał wniosek zadecyduje, czy będziesz musiał być obecny na posiedzeniu. Informując Cię o terminie rozpoznania wniosku sąd wskaże, czy Twoja obecność jest obowiązkowa.
Przepisy nie określają terminu, w którym powinien zostać rozstrzygnięty wniosek o przyznanie kompensaty. Termin zależeć będzie nie tylko, nie tylko od tego, jak skomplikowana jest sprawa i jakie dowody będzie musiał przeprowadzić organ orzekający, ale również od ilości spraw, które aktualnie rozpoznaje organ orzekający.
Jeżeli będziesz niezadowolony z decyzji sądu możesz się odwołać do sądu okręgowego. Jeżeli będziesz występował przed sądem bez pełnomocnika otrzymasz informacje w jaki sposób wnieść odwołanie.
Prokurator prowadzący postępowanie przygotowawcze w sprawie czynu zabronionego, którego dotyczy kompensata, udzieli Ci niezbędnych informacji o kompensacie, udostępni wzór formularza wniosku i wyjaśni, jak go wypełnić.
Podstawowe informacje o kompensacie oraz wzór wniosku znajdują się na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
Pomoc prawną może otrzymać osoba, która wykaże, że sytuacja materialna nie pozwala jej na opłacenie prawnika. Musisz jednak pamiętać, że pomocy przy ubieganiu się o kompensatę możesz oczekiwać od prokuratora prowadzącego postępowanie w sprawie czynu zabronionego, którego dotyczy kompensata.
W Polsce funkcjonuje Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, który gromadzi fundusze przeznaczone, między innymi, na pomoc dla ofiar przestępstw i ich najbliższych. Dysponentem Funduszu jest Minister Sprawiedliwości. Pomoc jest zorganizowana w ten sposób, że Dysponent Funduszu wybiera w drodze otwartego konkursu ofert organizacje, których oferty uznał za najlepsze i przyznaje im dotacje celowe na działania na rzecz ofiar przestępstw. Zasadą jest, że w każdym województwie działa co najmniej jeden podmiot udzielający wsparcia ofiarom przestępstw.
Ze środków funduszu finansowana jest pomoc prawna, psychologiczna oraz materialna. Pomoc prawna może obejmować pomoc w dochodzeniu kompensaty.
Osoba zainteresowana skorzystaniem z pomocy powinna udać się do organizacji pozarządowej, która otrzymała na ten cel dotację od Ministra Sprawiedliwości i uprawdopodobnić, że na jej szkodę popełniono przestępstwo. Ich wykaz ze wskazaniem danych kontaktowych został zamieszczony na stronie internetowej Funduszu Sprawiedliwości - https://www.funduszsprawiedliwosci.gov.pl/pl/
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje w związku z przestępstwami z użyciem przemocy, których skutkiem jest trwała niepełnosprawność, czasowa lub stała niezdolność do pracy trwająca co najmniej 30 dni lub śmierć, lub jeżeli na skutek przestępstwa nastąpiło znaczne pogorszenie poziomu i jakości życia ofiary lub – w przypadku śmierci ofiary – osób (bliskich) ekonomicznie zależnych od ofiary lub osób pozostających na jej utrzymaniu, a które nie uzyskały odszkodowania od sprawcy.
Na przykład: zabójstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, zgwałcenie, obcowanie płciowe z osobą małoletnią, przemoc w rodzinie lub ciężkie uszkodzenie ciała na skutek przestępstwa rozboju.
Tak, pomoc finansową mogą otrzymać osoby bliskie ekonomicznie zależne od ofiary lub pozostające na utrzymaniu ofiary przestępstwa z użyciem przemocy, która poniosła śmierć bezpośrednio wskutek przestępstwa popełnionego umyślnie.
Kompensatę mogą otrzymać osoby bliskie, które były uprawnione do świadczeń alimentacyjnych ze strony ofiary przed jej śmiercią: na przykład małżonek lub były małżonek, rodzice, dzieci, rodzeństwo, wujostwo, ojczym/macocha, w pewnych okolicznościach, a także konkubenci, bez względu na płeć, zamieszkujący z ofiarą przez okres dłuższy niż dwa lata na zasadach zbliżonych do związku małżeńskiego.
Pośrednie ofiary przestępstw z użyciem przemocy (osoby bliskie) mogą otrzymać kompensatę wyłącznie w przypadku śmierci ofiary bezpośredniej.
Ofiary będące obywatelami Portugalii lub cudzoziemcy, którzy ponieśli dotkliwe straty bezpośrednio na skutek przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na terytorium Portugalii lub na pokładzie portugalskich statków wodnych lub powietrznych, mogą uzyskać kompensatę pod warunkiem spełnienia określonych wymogów prawnych.
a) ofiary przestępstw popełnionych poza terytorium Portugalii przeciwko obywatelom Portugalii lub obywatelom UE posiadającym miejsce zwykłego pobytu w Portugalii
Ofiary przestępstw z użyciem przemocy, w tym przemocy w rodzinie, popełnionych poza terytorium Portugalii, mające miejsce zwykłego pobytu w Portugalii mogą ubiegać się o kompensatę od portugalskiego Skarbu Państwa, o ile nie są uprawnione do kompensaty od państwa, na którego terytorium poniosły szkodę. W takim przypadku Komisja ds. Ochrony Ofiar Przestępstw (Comissão de Proteção às Vítimas de Crimes, CPVC) odpowiada za sprawdzenie, czy wnioskodawca jest uprawniony do kompensaty w państwie, na którego terytorium poniósł szkodę.
b) ofiary przestępstw popełnionych w innym państwie członkowskim UE, mające miejsce zwykłego pobytu w tym państwie członkowskim, które złożą wniosek o wypłatę zaliczki na poczet kompensaty od portugalskiego Skarbu Państwa
Jeżeli osoba składająca wniosek o kompensatę, mająca miejsce zwykłego pobytu w innym państwie członkowskim UE, wystąpiła do właściwego organu w tym państwie o wypłatę zaliczki na poczet kompensaty od portugalskiego Skarbu Państwa, CPVC może przyjąć wniosek przekazany przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu, a następnie wydać decyzję w sprawie przyznania kompensaty, powiadamiając o tym fakcie właściwy organ, który przekazał wniosek.
Nie ma obowiązku zawiadomienia organów ścigania o popełnionym przestępstwie. Organy te mogą jednak powziąć wiadomość o popełnieniu przestępstwa i wszcząć dochodzenie wyłącznie na podstawie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.
Ofiara w wieku poniżej 16 lat nie może sama złożyć takiego zawiadomienia – musi to zrobić jej przedstawiciel ustawowy.
Wniosek o kompensatę można złożyć przed zakończeniem dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego. Do CPVC należy zgłosić się w terminie jednego roku od dnia, w którym popełniono przestępstwo.
Nie trzeba w pierwszej kolejności dochodzić odszkodowania od sprawcy.
Nawet jeżeli w toku postępowania karnego lub poza takim postępowaniem nie wytoczono powództwa cywilnego o odszkodowanie z przyczyn leżących po stronie wnioskodawcy (na przykład pozew o odszkodowanie nie wpłynął do sądu lub został cofnięty), nadal istnieje możliwość uzyskania kompensaty. Jej wysokość będzie jednak obniżona o połowę w stosunku do maksymalnej kwoty zaliczki, którą Skarb Państwa może przyznać za pośrednictwem CPVC.
Nawet jeżeli tożsamość sprawcy przestępstwa z użyciem przemocy jest nieznana lub nie można w inny sposób przedstawić mu zarzutów i go skazać, ofiara ma prawo do otrzymania zaliczki na poczet kompensaty od Skarbu Państwa za pośrednictwem CPVC.
Do wniosku o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty składanego do CPVC należy dołączyć dokumenty potwierdzające fakty, których dotyczy wniosek, tzn. opis poniesionej szkody, zaświadczenie o niezdolności do pracy, dokumentację medyczną itp.
Tak. Co do zasady kompensaty należy dochodzić w postępowaniu karnym. Przed zakończeniem postępowania przygotowawczego ofiara musi powiadomić policję lub prokuraturę, że zamierza złożyć wniosek o kompensatę. Może to zrobić na przykład podczas składania zeznań. Po otrzymaniu zawiadomienia o wniesieniu aktu oskarżenia przeciwko pozwanemu ofiara ma 20 dni na złożenie wniosku.
Ofiara, która składa do CPVC wniosek o kompensatę lub zaliczkę na poczet kompensaty, musi to uczynić w terminie jednego roku od dnia, w którym popełniono przestępstwo. Jeżeli w momencie popełnienia przestępstwa na szkodę ofiary była ona małoletnia, może złożyć wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty od Skarbu Państwa w terminie jednego roku od dnia, w którym osiągnie pełnoletność lub przestanie podlegać władzy rodzicielskiej.
Czy kompensata pokryje na przykład:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda psychiczna):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Co do zasady zaliczka na poczet kompensaty na rzecz ofiary przemocy w rodzinie jest wypłacana w formie miesięcznych rat przez okres 6 miesięcy, z możliwością przedłużenia o taki sam okres. W wyjątkowych i odpowiednio uzasadnionych przypadkach szczególnej potrzeby oraz braku środków na utrzymanie zaliczka może zostać wypłacona jednorazowo.
W przypadku przestępstw z użyciem przemocy wypłata przyznanej zaliczki na poczet kompensaty na rzecz ofiary przestępstwa jest jednorazowa i może mieć formę płatności rocznej.
Komisja może zmniejszyć kwotę kompensaty lub odmówić jej przyznania ze względu na zachowanie ofiary przed popełnieniem czynu zabronionego, w jego trakcie i po jego popełnieniu lub ze względu na powiązania ofiary ze sprawcą lub jego otoczeniem lub jeżeli zachowanie ofiary jest sprzeczne z poczuciem sprawiedliwości i porządku publicznego.
Zachowanie ofiary lub wnioskodawcy nie ma jednak wpływu na zmniejszenie wysokości kompensaty ani na odmowę jej przyznania, jeżeli szkodę spowodował lądowy pojazd silnikowy lub – w niektórych przypadkach – jeżeli mają zastosowanie przepisy o wypadkach przy pracy lub w trakcie służby.
Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu zaliczki na poczet kompensaty oraz przy ustalaniu wysokości kompensaty bierze się pod uwagę:
W przypadku przestępstw z użyciem przemocy uwzględnia się również wszystkie dochody, jakie ofiara uzyskuje z innych źródeł, tj. od sprawcy lub z zabezpieczenia społecznego. Co do zasady nie bierze się pod uwagę świadczeń otrzymywanych z tytułu ubezpieczenia na życie lub ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu kompensaty uwzględnia się również: nieuzyskanie odszkodowania w postępowaniu karnym wszczętym przeciwko sprawcy lub prawdopodobieństwo, że sprawca nie wypłaci odszkodowania, a także brak innego źródła odpowiedniego lub wystarczającego odszkodowania.
W przypadku ofiar przestępstw z użyciem przemocy wysokość kompensaty oblicza się zgodnie z zasadami sprawiedliwości i z uwzględnieniem kwot uzyskanych wcześniej z innych źródeł (np. od sprawcy lub z zabezpieczenia społecznego).
W przypadku wniosku o odszkodowanie z tytułu utraty zarobków (kwot, które ofiara przestała otrzymywać) CPVC bierze również pod uwagę deklaracje podatku dochodowego ofiary z trzech lat poprzedzających popełnienie czynów zabronionych. . W przypadku śmieci ofiary bierze się pod uwagę deklaracje podatkowe wnioskodawcy (osoby bliskiej), a w przypadku braku takich deklaracji podstawę obliczenia wysokości kompensaty stanowi dochód nieprzekraczający minimalnego gwarantowanego miesięcznego wynagrodzenia za pracę.
W szczególności w przypadku przemocy w rodzinie CPVC ustala kwotę kompensaty zgodnie z zasadą sprawiedliwości. Jedną z przesłanek otrzymania zaliczki na poczet kompensaty dla ofiar przemocy w rodzinie jest bardzo trudna sytuacja finansowa będąca skutkiem przestępstwa. W związku z tym istnieje obowiązek powiadomienia o wszelkich zmianach sytuacji finansowej i rodzinnej.
Aby zapewnić przestrzeganie zasady sprawiedliwości, przy obliczaniu kwoty kompensaty uwzględnia się środki, które ofiary uzyskały z tytułu ubezpieczenia na życie lub ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Składając do CPVC wniosek o wypłatę zaliczki na poczet kompensaty, ofiara musi podać między innymi kwotę dochodzonej kompensaty.
W przypadku ofiar przestępstw z użyciem przemocy maksymalna kwota, jaką może otrzymać każda ofiara w przypadku śmierci lub ciężkiego uszkodzenia ciała, wynosi 34 680 euro.
W przypadku śmierci lub ciężkiego uszkodzenia ciała kilku osób wskutek tego samego przestępstwa wysokość zaliczki na poczet kompensaty ogranicza się do maksymalnej kwoty 30 600 euro na osobę i nie może przekroczyć łącznie 91 800 euro.
Jeżeli zaliczka ma formę płatności rocznej, wówczas maksymalna kwota wynosi 4080 euro. Jeżeli wskutek tego samego przestępstwa szkodę poniosło kilka ofiar, łączna kwota nie może przekroczyć 12 240 euro.
W przypadku przemocy w rodzinie przyznana kwota nie może być wyższa niż miesięczny ekwiwalent minimalnego gwarantowanego miesięcznego wynagrodzenia za pracę za okres 6 miesięcy (z możliwością przedłużenia o taki sam okres). W przypadku szczególnych potrzeb finansowych można wnioskować o wypłatę świadczenia tytułem zaliczki na poczet kompensaty, nie czekając na zakończenie czynności dochodzeniowych (instrução) dotyczących konkretnych kwestii, w przypadku gdy nie zgłoszono żadnych zmian dochodzonych kwot.
*Wartości obowiązujące w 2019 r.
Tak, takie informacje należy podać w formularzu.
W przypadku kompensaty ze strony innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, po wystąpieniu przez to państwo z wnioskiem do CPVC o przyznanie kompensaty i jeżeli wnioskodawca ma miejsce zwykłego pobytu w Portugalii, CPVC informuje wnioskodawcę, w jaki sposób należy wypełnić wniosek o kompensatę oraz jakie dokumenty potwierdzające są wymagane.
Jeżeli po wypłacie świadczenia lub kompensaty ofiara uzyska, w dowolny sposób, odpowiednie odszkodowanie lub kompensatę z tytułu poniesionej szkody, CPVC zażąda zwrotu całości lub części wypłaconych kwot.
Przyznanie zaliczki zależy od spełnienia następujących warunków:
a) w przypadku ofiar przestępstwa z użyciem przemocy:
b) w przypadku ofiar przemocy w rodzinie:
Bez względu na to, czy chodzi o przestępstwo z użyciem przemocy, czy przemoc w rodzinie, w przypadku wyraźnej potrzeby finansowej istnieje możliwość niezwłocznego uzyskania świadczenia w formie kompensaty, której wysokość zostanie ustalona w późniejszym terminie, jeszcze przed zakończeniem przez CPVC wstępnej oceny dotyczącej przyznania kompensaty.
CPVC ma swobodę podejmowania decyzji w przypadkach, w których w odniesieniu do wcześniej rozstrzygniętych spraw pojawiają się nowe elementy lub szczególne okoliczności wykraczające poza zakres wytycznych (sporządzonych przez samą CPVC) dotyczących kwot kompensaty przyznawanych w zależności od okoliczności.
a) Państwowa kompensata dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy (Indemnização pelo Estado a Vítimas de Crimes Violentos) (formularz)
Wymagane dokumenty:
b) Państwowa kompensata dla ofiar przemocy w rodzinie (Indemnização pelo Estado a Vítimas de Crimes de Violência Doméstica) (formularz)
Wymagane dokumenty:
Nie. Wniosek jest zwolniony z wszelkich opłat po stronie ofiary, a dokumenty i zaświadczenia wymagane do celów wniesienia wniosku można uzyskać nieodpłatnie.
CPVC – Komisja ds. Ochrony Ofiar Przestępstw (Comissão de Proteção às Vítimas de Crimes) jest organem Ministerstwa Sprawiedliwości, który odpowiada za orzekanie w sprawie wniosków o państwową kompensatę składanych przez ofiary przestępstw z użyciem przemocy oraz ofiary przemocy w rodzinie w postępowaniach krajowych.
Na adres Komisji ds. Ochrony Ofiar Przestępstw (zob. odpowiedź na poprzednie pytanie).
Dane kontaktowe:
Comissão de Proteção às Vítimas de Crimes
Godziny urzędowania:
Dodatkowe informacje można uzyskać pod adresem https://cpvc.mj.pt/
Obecność podczas rozpatrywania wniosku nie jest wymagana, chyba że CPVC uzna, iż jest to konieczne.
Po otrzymaniu wniosku o kompensatę CPVC ma jeden miesiąc na jego rozpatrzenie i dokonanie niezbędnych czynności. Niezwłocznie po upływie tego miesięcznego terminu CPVC podejmuje decyzję w sprawie przyznania kompensaty oraz jej wysokości, jeżeli zostanie przyznana.
Tak. Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z decyzją CPVC, może wnieść odwołanie do samej CPVC w terminie 15 dni. W odwołaniu wnioskodawca powinien przedstawić powody, dla których nie zgadza się z decyzją, oraz wszelkie dowody, jakie uzna za stosowne.
CPVC przysługuje termin 30 dni na rozpoznanie odwołania i wydanie decyzji w tej sprawie. Może ona potwierdzić, uchylić, unieważnić, zmienić lub zastąpić zaskarżoną decyzję.
Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z decyzją w sprawie odwołania, może ją zaskarżyć do sądu administracyjnego.
Na stronie internetowej Komisji ds. Ochrony Ofiar Przestępstw:https://cpvc.mj.pt/?page_id=31
Przewidziano dwa różne formularze: jeden dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy, a drugi dla ofiar przemocy w rodzinie (https://cpvc.mj.pt/).
CPVC – Komisja ds. Ochrony Ofiar Przestępstw (Comissão de Proteção às Vítimas de Crimes – CPVC): https://cpvc.mj.pt/.
APAV – Portugalskie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw (Associação Portuguesa de apoio à Vítima – APAV): http://www.apav.pt/.
W przypadku przestępstw z użyciem przemocy lub przemocy w rodzinie państwo zapewnia nieodpłatny dostęp do porad prawnych oraz, w stosownych przypadkach, do dalszej pomocy prawnej.
Komisja ds. Ochrony Ofiar Przestępstw (Comissão de Proteção às Vítimas de Crimes – CPVC):
Portugalskie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw (Associação Portuguesa de Apoio à Vítima – APAV):
Komisja ds. Obywatelstwa i Równouprawnienia Płci (Comissão para a Cidadania e Igualdade de Género – GIG):
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje ofiarom następujących przestępstw: usiłowania zabójstwa i nieumyślnego spowodowania śmierci, o których mowa w art. 188 i 189 kodeksu karnego, spowodowania uszczerbku na zdrowiu, o którym mowa w art. 194 kodeksu karnego, umyślnego przestępstwa skutkującego uszczerbkiem na zdrowiu, zgwałcenia, obcowania płciowego z małoletnim i napaści na tle seksualnym, o których mowa w art. 218–220 kodeksu karnego, handlu ludźmi, w tym handlu małoletnimi, o których mowa w art. 210 i 211 kodeksu karnego, aktów terrorystycznych oraz wszelkich innych umyślnych przestępstw z użyciem przemocy.
Kompensatę przyznaje się:
Zgodnie z tym rozdziałem kompensatę przyznaje się – na wniosek – następującym kategoriom ofiar:
Tak, kompensatę może otrzymać najbliższa rodzina (spadkobiercy) – do drugiego stopnia pokrewieństwa lub powinowactwa – ofiary, która nie zmarła, lecz poniosła ciężki uszczerbek na zdrowiu bezpośrednio wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy.
Kompensatę przyznaje się – na wniosek – następującym kategoriom ofiar:
Kompensata przysługuje wymienionym powyżej ofiarom, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest:
Ofiarom, które nie należą do żadnej z powyższych kategorii, kompensata przysługuje na zasadach przewidzianych w konwencjach międzynarodowych, których Rumunia jest stroną.
Tak. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest:
Nie. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii.
Tak. Kompensatę przyznaje się wyłącznie wówczas, gdy ofiara złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu w terminie 60 dni od dnia, w którym popełniono przestępstwo, lub – w przypadku małżonka, dzieci i osób pozostających na utrzymaniu zmarłego – w terminie 60 dni od dnia, w którym dowiedziała się o popełnieniu przestępstwa.
Jeżeli ofiara nie była w stanie złożyć zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania ze względu na niezdolność fizyczną lub psychiczną, bieg wspomnianego sześćdziesięciodniowego terminu rozpoczyna się z dniem ustania tej niezdolności.
Ofiary, które nie osiągnęły 18. roku życia, i ofiary ubezwłasnowolnione nie muszą składać zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania. Zawiadomienie takie może złożyć przedstawiciel ustawowy małoletniego lub osoby ubezwłasnowolnionej.
Nie. Ofiara może wystąpić do Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Comisiei pentru acordarea de compensații financiare victimelor infracțiunilor) o zaliczkę na poczet kompensaty w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła o wypłacenie zaliczki.
O zaliczkę można wnieść we wniosku o przyznanie kompensaty lub w odrębnym wniosku, który można złożyć w dowolnym czasie po złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie kompensaty. W przypadku ubiegania się o zaliczkę w odrębnym wniosku należy w nim również wskazać etap, na którym jest postępowanie sądowe.
Zaliczkę przyznaje się, jeżeli ofiara znajduje się w złej sytuacji finansowej.
Wniosek ofiary o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty rozpoznaje dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
Jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty zostanie oddalony, ofiara ma obowiązek zwrócić zaliczkę, chyba że wniosek oddalono wyłącznie ze względu na fakt, że sprawca jest wypłacalny lub miejsce jego pobytu jest znane.
Ofiara, która otrzymała zaliczkę na poczet kompensaty, ma obowiązek ją zwrócić, jeżeli nie złożyła wniosku o przyznanie kompensaty w wyznaczonym terminie.
Tak. Jeżeli sprawca jest znany, ofiara może otrzymać kompensatę pod następującymi warunkami: ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty; ofiara złożyła pozew adhezyjny w toku postępowania karnego; sprawca jest niewypłacalny lub nie można ustalić jego miejsca pobytu; ofiara nie otrzymała pełnej kwoty odszkodowania/zadośćuczynienia z zakładu ubezpieczeń z tytułu poniesionej szkody.
Tak. Jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany, ofiara może złożyć wniosek o przyznanie kompensaty, jeżeli nie otrzymała pełnej kwoty odszkodowania/zadośćuczynienia z zakładu ubezpieczeń z tytułu poniesionej szkody.
Jeżeli sprawca jest znany, ofiara może otrzymać kompensatę pod następującymi warunkami:
Jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany, ofiara może złożyć wniosek o przyznanie kompensaty w ciągu trzech lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo.
Kompensatę przyznaje się:
Kompensatę przyznaje się w formie jednorazowej płatności.
Kompensaty nie wypłaca się, jeżeli:
Sytuacja finansowa ofiary nie jest brana pod uwagę.
Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.
Ofiara otrzymuje kompensatę z tytułu następujących kategorii szkód poniesionych wskutek przestępstwa:
Kompensatę z tytułu szkód majątkowych, o których mowa w lit. a) ppkt 2, przyznaje się w kwocie nie wyższej niż dziesięciokrotność minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie kompensaty.
Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.
Kompensatę z tytułu szkód majątkowych przyznaje się w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie kompensaty.
Tak. We wniosku o przyznanie kompensaty należy wskazać:
Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku.
Zgodnie z przepisami wnioskodawca może otrzymać wskazówki nie od sądu, lecz od służb pomocy ofiarom przestępstw (powołanych w ramach generalnych dyrekcji ds. pomocy społecznej i opieki nad dziećmi na mocy ustawy nr 211/2004 o niektórych środkach na rzecz informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw) po przeprowadzeniu przez właściwe organy oceny w celu określenia potrzeb ofiary w zakresie pomocy.
W ramach struktury organizacyjnej każdej dyrekcji generalnej funkcjonuje dział ds. wsparcia ofiar przestępstw, którego celem jest świadczenie wsparcia i usług ochrony na rzecz ofiar przestępstw oraz który zatrudnia co najmniej trzech specjalistów: pracownika pomocy społecznej, psychologa i radcę prawnego.
Proces informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw obejmuje następujące etapy:
Generalne dyrekcje świadczą usługi wsparcia i ochrony na rzecz ofiar przestępstw i członków ich rodzin nieodpłatnie, na wniosek ofiary lub członków jej rodziny. Usługi takie świadczą również publiczne służby pomocy społecznej funkcjonujące w ramach jednostek samorządu terytorialnego oraz prywatni świadczeniodawcy pomocy społecznej.
Wniosek o zapewnienie usług pomocy i ochrony można skierować nie tylko do dyrekcji generalnej, ale również do prywatnego lub publicznego świadczeniodawcy pomocy społecznej – wówczas świadczeniodawca musi pisemnie zawiadomić dyrekcję generalną właściwą dla miejsca zamieszkania lub pobytu beneficjenta określonych usług o wpłynięciu takiego wniosku.
W zależności od określonych potrzeb ofiara może również zostać skierowana do miejscowych organów, które zgodnie z prawem świadczą usługi pomocy społecznej, kształcenia, opieki zdrowotnej lub inne usługi świadczone w interesie ogólnym.
Ofiary przestępstw i członkowie ich rodzin mogą otrzymać następujące rodzaje wsparcia i ochrony:
Tak. Od kwoty kompensaty wypłacanej przez państwo na rzecz ofiary odlicza się kwotę odszkodowania/zadośćuczynienia wypłaconego przez sprawcę oraz kwotę świadczenia uzyskanego przez ofiarę z zakładu ubezpieczeń z tytułu popełnionego przestępstwa.
Ofiara może wystąpić do Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Comisiei pentru acordarea de compensații financiare victimelor infracțiunilor) o zaliczkę na poczet kompensaty w maksymalnej kwocie równej dziesięciokrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła o wypłacenie zaliczki.
O zaliczkę można wnieść we wniosku o przyznanie kompensaty lub w odrębnym wniosku, który można złożyć w dowolnym czasie po złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do organów ścigania lub do sądu, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o przyznanie kompensaty.
Zaliczkę przyznaje się, jeżeli ofiara znajduje się w złej sytuacji finansowej.
Jeżeli wniosek o przyznanie kompensaty zostanie oddalony, ofiara ma obowiązek zwrócić zaliczkę, chyba że wniosek oddalono wyłącznie ze względu na fakt, że sprawca jest wypłacalny lub miejsce jego pobytu jest znane.
Ofiara, która otrzymała zaliczkę na poczet kompensaty, ma obowiązek ją zwrócić, jeżeli nie złożyła wniosku o przyznanie kompensaty w wyznaczonym terminie.
W ustawie nr 211/2004 o niektórych środkach na rzecz informowania, wspierania i ochrony ofiar przestępstw nie przewidziano innego ograniczenia niż określone w art. 27 ust. 2, tj. dziesięciokrotność minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara złożyła wniosek o przyznanie kompensaty.
Jeżeli wartość szkody wzrosła, można złożyć nowy wniosek o przyznanie kompensaty.
Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku (np. wyroki, wszelkie rachunki, faktury lub dokumenty potwierdzające płatność, dokumentację medyczną, opinie biegłych).
We wniosku o przyznanie kompensaty należy wskazać następujące informacje lub – w stosownych przypadkach – należy do niego dołączyć dokumenty na potwierdzenie roszczenia zawierające następujące informacje:
Nie. Wniosek o przyznanie kompensaty i wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty są zwolnione z opłaty skarbowej.
W sprawach krajowych wniosek o przyznanie kompensaty składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary i rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która funkcjonuje przy każdym sądzie okręgowym.
W sprawach transgranicznych rumuńskim organem orzekającym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 2 jest Sąd Okręgowy w Bukareszcie – Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw:
Bulevardul UNIRII, nr. 37, Sector 3, București, cod 030823W sprawach krajowych wniosek o przyznanie kompensaty składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary i rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która funkcjonuje przy każdym sądzie okręgowym.
W przypadku spraw transgranicznych, jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Rumunii, a ofiara jest obywatelem państwa członkowskiego UE, który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii, lub cudzoziemcem lub bezpaństwowcem legalnie zamieszkującym na terytorium państwa członkowskiego UE i który w dniu, w którym popełniono przestępstwo, przebywał legalnie na terytorium Rumunii, rumuńskim organem orzekającym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 2 jest Sąd Okręgowy w Bukareszcie – Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw:
Bulevardul UNIRII, nr. 37, Sector 3, București, cod 030823Nie. Wniosek o przyznanie kompensaty i wniosek o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym. Ofiara otrzymuje wezwanie do udziału w takim posiedzeniu. Obowiązkowe jest stawiennictwo prokuratora.
Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, w której zasiada dwóch sędziów, może przesłuchiwać świadków, zwracać się o przekazanie dokumentów i przeprowadzać inne dowody, które uzna za stosowne do celów rozpoznania wniosku.
Od jednego roku do dwóch lat.
Komisja może przyjąć jedno z dwóch poniższych postanowień:
Orzeczenie w sprawie wniosku o przyznanie kompensaty lub wniosku o przyznanie zaliczki na poczet kompensaty doręcza się ofierze. Orzeczenie można zaskarżyć do sądu apelacyjnego w terminie 15 dni od dnia jego doręczenia.
Formularz wniosku o przyznanie kompensaty w sprawach transgranicznych stanowi załącznik (15 KB) do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości nr 1319/C z dnia 13 maja 2008 r.
Do uzupełnienia.
Ofiara może otrzymać pomoc prawną na swój wniosek.
Wniosek o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej składa się do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania ofiary. Rozpoznaje go dwóch sędziów zasiadających w Komisji ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, którzy wydają postanowienie w terminie 15 dni od dnia złożenia wniosku.
Do wniosku o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej należy załączyć kopie/odpisy dokumentów na potwierdzenie danych, które wskazano we wniosku, oraz wszelkie inne dokumenty, w których posiadaniu jest ofiara i które mogą okazać się użyteczne przy rozpoznawaniu wniosku.
Wniosek o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej rozpoznaje się na posiedzeniu niejawnym. Ofiara otrzymuje wezwanie do udziału w takim posiedzeniu.
Jeżeli ofiara nie wybrała pełnomocnika procesowego, w postanowieniu o przyznaniu nieodpłatnej pomocy prawnej Komisja ustanawia również pełnomocnika z urzędu zgodnie z ustawą nr 51/1995 o organizacji i wykonywaniu zawodu adwokata, z późniejszymi zmianami, oraz zgodnie z regulaminem wykonywania zawodu adwokata.
Postanowienie w sprawie wniosku o przyznanie pomocy prawnej doręcza się ofierze.
Postanowienie o oddaleniu wniosku o przyznanie pomocy prawnej podlega zaskarżeniu na wniosek ofiary do sądu okręgowego, przy którym działa Komisja ds. Kompensat dla Ofiar Przestępstw, która wydała to postanowienie, w terminie 15 dni od dnia doręczenia postanowienia. Taki środek zaskarżenia rozpoznaje sąd w składzie dwuosobowym.
Nieodpłatna pomoc prawna przysługuje każdej ofierze w toku postępowania w maksymalnej kwocie równej dwukrotności minimalnego krajowego wynagrodzenia podstawowego brutto określonego na rok, w którym ofiara wystąpiła z wnioskiem o przyznanie nieodpłatnej pomocy prawnej. Koszty nieodpłatnej pomocy prawnej pokrywa się z budżetu państwa za pośrednictwem budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości.
Powyższe przepisy stosuje się również odpowiednio do przyznania niezbędnych środków w celu wykonania wyroku, w którym sąd przyznał ofierze przestępstwa odszkodowanie/zadośćuczynienie.
Ponadto Ministerstwo Sprawiedliwości, które jest rumuńskim organem pomocniczym wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 2004/80/WE, stosownie poucza wnioskodawcę o możliwościach wniesienia o kompensatę od państwa, na którego terytorium popełniono przestępstwo, i wymaganych formularzach wniosków oraz udziela mu informacji i porad dotyczących wypełnienia formularza wniosku i niezbędnych dokumentów na potwierdzenie roszczenia.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 1319/C z dnia 13 maja 2008 r. Ministerstwo Sprawiedliwości realizuje obowiązki organu pomocniczego za pośrednictwem Dyrekcji ds. Prawa Międzynarodowego i Traktatów, który w ramach wykonywania określonych zadań może współpracować z innymi organami Ministerstwa Sprawiedliwości. Zadania Ministerstwa Sprawiedliwości jako organu pomocniczego w przypadku złożenia przez wnioskodawcę wniosku o przyznanie kompensaty w innym państwie członkowskim obejmują przede wszystkim: otrzymanie wniosku i potwierdzenie przyjęcia go do rozpatrzenia; ocenę wniosku i – w stosownych przypadkach – pouczenie wnioskodawcy o przyczynach oddalenia/odrzucenia wniosku; jeżeli Ministerstwo stwierdzi, że spełniono właściwe wymogi – przesłanie wnioskodawcy formularza wniosku i przekazanie mu wskazówek dotyczących wypełnienia tego formularza; zwrócenie się do wnioskodawcy o przekazanie informacji lub dokumentów niezbędnych do uzupełnienia wniosku; ułatwienie tłumaczenia postanowienia organu orzekającego państwa, w którym złożono wniosek o przyznanie kompensaty, przez tłumacza przysięgłego oraz jak najszybsze doręczenie tego tłumaczenia wnioskodawcy itd.
Wniosek o nieodpłatną pomoc prawną i wniosek o przyznanie kwoty niezbędnej do wykonania wyroku, w którym sąd przyznał ofierze przestępstwa odszkodowanie/zadośćuczynienie, może złożyć również organizacja pozarządowa, której zakres działalności obejmuje ochronę ofiar, o ile wniosek ten został podpisany przez ofiarę, zawiera wymagane prawem dane i załączono do niego niezbędne dokumenty na potwierdzenie roszczenia.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje jedynie ofiarom umyślnych przestępstw z użyciem przemocy. Są to przestępstwa, które sprawca popełnił umyślnie, stanowiące bezpośredni atak na życie i nietykalność cielesną ofiary, z użyciem siły (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, takie jak morderstwo, zabójstwo, nieumyślne spowodowanie śmierci, spowodowanie uszczerbku na zdrowiu) lub naruszenie integralności seksualnej (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności).
Ponadto przestępstwa te muszą podlegać karze co najmniej jednego roku pozbawienia wolności na podstawie przepisów kodeksu karnego. Innymi słowy, kompensata nie przysługuje z tytułu przestępstw o charakterze majątkowym (finansowym).
Kompensata nie przysługuje z tytułu bardzo niewielkiego uszczerbku na zdrowiu (np. kontuzji, otarć, krwiaków) ani w innych przypadkach uszczerbku na zdrowiu, których skutki są tymczasowe i zewnętrzne lub które tymczasowo i w niewielkim zakresie wpływają na zdrowie ofiary.
Kompensata przysługuje wtedy, gdy uszczerbek na zdrowiu zostanie uznany za co najmniej niewielki (np. obrażenia tkanki miękkiej, które wymagają założenia szwów, złamania proste, zwichnięcia proste i skręcenia, proste pęknięcia błony bębenkowej, wstrząśnienia mózgu powodujące krótkotrwałą utratę przytomności, utrata jednego zęba lub dwóch zębów, utrata jednego paliczka).
Tak, osoby pozostałe przy życiu również są uprawnione do kompensaty za cierpienia psychiczne związane ze śmiercią bliskiej osoby; należą do nich osoby, które pozostawały na utrzymaniu lub miały prawo do pozostawania na utrzymaniu zmarłej ofiary (w szczególności małoletnie dzieci oraz dzieci w wieku poniżej 26 lat kontynuujące kształcenie w trybie stacjonarnym; małżonek lub partner, który nie miał środków na utrzymanie i nie był zatrudniony z niezawinionych przez siebie powodów; rodzice, jeżeli nie mają wystarczających środków utrzymania i nie mogą ich uzyskać).
Nie.
Nie. Formalnym warunkiem przyznania kompensaty jest posiadanie przez wnioskodawcę obywatelstwa Republiki Słowenii lub innego państwa członkowskiego UE.
Nie. Kompensata przysługuje wtedy, gdy przestępstwo popełniono na terytorium Republiki Słowenii lub na pokładzie słoweńskiego statku wodnego lub powietrznego, bez względu na jego położenie w momencie popełnienia przestępstwa.
Tak, czyn musi zostać zarejestrowany przez właściwy organ (policję, prokuraturę) lub zgłoszony do takiego organu; musi również być traktowany jako przestępstwo (a nie np. jako wykroczenie) oraz musi istnieć uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa (należy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do prokuratury).
Nie, ale musi istnieć uzasadnione podejrzenie, że przestępstwo zostało popełnione, co oznacza, że co do zasady należy przynajmniej złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, które policja przekazuje prokuraturze po zakończeniu dochodzenia.
Co do zasady podstawą przyznania kompensaty w takim przypadku jest prawomocny i wykonalny wyrok, w którym sąd przyznał ofierze odszkodowanie i który mógł zostać wydany wcześniej w postępowaniu karnym (orzeczenie w przedmiocie pozwu adhezyjnego) lub w postępowaniu cywilnym (orzeczenie w przedmiocie pozwu cywilnego). Dodatkowym warunkiem jest niepowodzenie lub brak możliwości wykonania wyroku (naprawienia szkody) (sprawca nie ma mienia lub nie można odzyskać mienia).
Istnieją jednak wyjątkowe sytuacje, w których nie trzeba w pierwszej kolejności ubiegać się o odszkodowanie od sprawcy:
– jeżeli ofiara przestępstwa należy do jednej z grup objętych szczególną ochroną: dzieci, ofiar przemocy w rodzinie, niepełnosprawnych, obywateli innego państwa członkowskiego UE (w sprawach transgranicznych);
– jeżeli tożsamość sprawcy pozostaje nieznana (po upływie trzech miesięcy od zarejestrowania przestępstwa lub złożenia zawiadomienia o jego popełnieniu oraz jeżeli sprawca nie został zidentyfikowany przed wydaniem decyzji przez Komisję) lub jeżeli sprawca nie może zostać ukarany (np. sprawca zmarł lub jest w wieku poniżej 14. roku życia i nie ponosi odpowiedzialności karnej).
Jeżeli sprawca pozostaje nieustalony (po upływie trzech miesięcy od wykrycia przestępstwa lub złożenia zawiadomienia o jego popełnieniu oraz jeżeli sprawca nie został ustalony przed wydaniem decyzji przez Komisję), ofiara może ubiegać się o kompensatę.
Co do zasady, jeżeli podstawą dochodzenia kompensaty jest tytuł wykonawczy – wyrok (w postępowaniu karnym lub cywilnym) przyznający ofierze odszkodowanie, którego ofiara nie może jednak uzyskać od sprawcy (wykonanie wyroku nie powiodło się lub jest niemożliwe), przyznanie kompensaty jest uzależnione od tego, czy sprawca został skazany.
Jeżeli ofiara ma specjalny status (jest dzieckiem, osobą niepełnosprawną, ofiarą przemocy domowej lub obywatelem innego państwa członkowskiego UE będącym ofiarą w sprawach transgranicznych), może ubiegać się o kompensatę bez względu na to, czy sprawca został skazany.
Tak, prawo przewiduje dwa terminy do wniesienia wniosku o kompensatę.
Jeżeli sprawca jest nieznany lub ofiara należy do specjalnej grupy ofiar (jest dzieckiem, ofiarą przemocy domowej, osobą niepełnosprawną lub obywatelem innego państwa członkowskiego UE), termin do wniesienia wniosku wynosi 6 miesięcy od dnia popełnienia przestępstwa.
W pozostałych przypadkach, w których w pierwszej kolejności należy dochodzić odszkodowania od sprawcy, termin do wniesienia wniosku wynosi 3 miesiące od dnia otrzymania orzeczenia lub zawiadomienia o niepowodzeniu wykonania wyroku; jeżeli nie przystąpiono do wykonania wyroku, termin wynosi trzy miesiące od dnia otrzymania informacji o braku możliwości wykonania wyroku.
Na przykład:
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Co do zasady kompensata jest wypłacana jednorazowo, chyba że konieczne jest określenie przesłanek, które należy spełnić w przyszłości w celu uzyskania kompensaty za określone okresy (np. kontynuowanie kształcenia przez dziecko w trybie stacjonarnym).
Przy podejmowaniu decyzji w sprawie kwoty kompensaty uwzględnia się zachowanie wnioskodawcy w czasie popełnienia przestępstwa i po jego popełnieniu oraz jego udział w wystąpieniu i rozmiarze szkody, co może doprowadzić do odpowiedniego obniżenia kompensaty lub oddalenia wniosku.
Uprzednia karalność wnioskodawcy nie jest sprawdzana, natomiast brak współpracy w toku postępowania o kompensatę może uniemożliwić ustalenie niektórych okoliczności, których ustalenie jest konieczne do ustalenia prawa do kompensaty, co może doprowadzić do niespełnienia przesłanek uznania szkody. Jeżeli wnioskodawca nie odpowiada na wezwania organu do uzupełnienia wniosku o przyznanie kompensaty, organ może odrzucić niekompletny wniosek.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy nie jest sprawdzana, w związku z czym nie wpływa ona na uznanie prawa do kompensaty ani na jej wysokość.
Tak, kompensata zostaje obniżona o inne kwoty odszkodowania, zwrotów lub innych płatności otrzymanych przez wnioskodawcę na innej podstawie z tytułu tego samego rodzaju szkody.
W przypadku bólu fizycznego i psychicznego uwzględnia się najwyższą ustawową kwotę kompensaty za każdy rodzaj szkody; kompensata jest obliczana zgodnie z tymi limitami, z uwzględnieniem stopnia uszczerbku lub rodzaju szkody.
Jeżeli chodzi o ból fizyczny, w przepisach szczególnych określono kategorie uszczerbków; prawo przewiduje także minimalne i maksymalne kwoty kompensaty przysługujące za poszczególne kategorie – 50–500 euro za lekki uszczerbek, 100–1000 euro za średni uszczerbek, 250–2500 euro za ciężki uszczerbek, 500–5000 euro za bardzo ciężki uszczerbek oraz 1000–10 000 euro za ekstremalnie ciężki uszczerbek na zdrowiu.
W przypadku innych rodzajów szkody zastosowanie mają inne przepisy prawa. Zwrot kosztów leczenia uznaje się w kwocie kosztów opieki zdrowotnej pokrywanych z obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, do których zwrotu ubezpieczony jest uprawniony zgodnie z przepisami prawa Republiki Słowenii w zależności od okoliczności. Kompensata za środki utracone w wyniku utraty środków utrzymania przysługuje osobom pozostałym przy życiu, które są bliskimi zmarłej ofiary, w zakresie określonym w słoweńskich przepisach dotyczących ubezpieczenia emerytalnego i rentowego w odniesieniu do renty dla osób pozostałych przy życiu.
Tak, w przypadku bólu fizycznego minimalna kwota wynosi 50 euro, a maksymalna – 10 000 euro, zaś w przypadku bólu psychicznego maksymalna kwota wynosi 10 000 euro.
Kompensata za ból psychiczny po śmierci osoby bliskiej przysługuje wszystkim bliskim zmarłego i wynosi do 10 000 euro.
Nie. Można wskazać kwotę kompensaty w formularzu wniosku, ale prawo tego nie wymaga.
Tak. Zgodnie z prawem kompensata ustalona za każdy rodzaj szkody zostaje obniżona o inne kwoty odszkodowania, zwrotów lub innych płatności otrzymanych przez wnioskodawcę na innej podstawie z tytułu tego samego rodzaju szkody.
Nie.
W prawie nie przewidziano takiej zmiany okoliczności.
Zgodnie z prawem do wniosku należy załączyć następujące dokumenty:
Jeżeli wnioskodawca wnosi o kompensatę po nieudanej próbie otrzymania odszkodowania od sprawcy, należy również załączyć następujące dokumenty:
Organ może zwrócić się o przedstawienie dodatkowych dowodów, aby ustalić, czy spełniono warunki przyznania kompensaty.
Nie. Na mocy tej ustawy nie pobiera się żadnej opłaty z tytułu wniosków, czynności prawnych i decyzji wydanych w postępowaniach o kompensatę.
Komisja Decyzyjna ds. Kompensat na rzecz Ofiar Przestępstw (Komisija Vlade Republike Slovenije za odločanje o odškodnini žrtvam kaznivih dejanj; zwana dalej „Komisją”).
Ministrstvo za pravosodje (Ministerstwo Sprawiedliwości), Župančičeva 3, 1000 Ljubljana.
Nie.
Przewidziany w przepisach termin na wydanie takiej decyzji wynosi 3 miesiące od dnia otrzymania kompletnego wniosku. Co do zasady sama procedura trwa mniej niż pół roku, zależnie od konkretnych okoliczności.
Od decyzji Komisji przysługuje skarga administracyjna, którą wnosi się do Sądu Administracyjnego Republiki Słowenii.
Na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości:
Angielska wersja strony:
https://www.gov.si/en/topics/compensation-for-victims-of-crimes/
Informacje można również uzyskać na piśmie lub telefonicznie:
Ministrstvo za pravosodje
Direktorat za kaznovalno pravo in človekove pravice
Sektor za popravo krivic in podporo žrtvam kaznivih dejanj
Župančičeva 3, 1000 Ljubljana
Tel.: +386 1 369 5442
E-mail: gp.mp@gov.si
Zgodnie z prawem policja ma obowiązek udzielić zainteresowanym podstawowych informacji na temat możliwości wykonywania przysługujących im praw. Inne organy państwowe, które zajmują się sprawami ofiar, również na ogół mają wiedzę na temat tych praw i udzielają takich informacji (ośrodki pomocy społecznej, organizacje pozarządowe udzielające pomocy ofiarom).
Jak wyżej.
W takich sprawach nie można uzyskać nieodpłatnej pomocy prawnej.
Zgodnie z przepisami dotyczącymi ogólnego postępowania administracyjnego urzędnik musi jednak przestrzegać zasady ochrony praw wnioskodawcy, w związku z czym musi umożliwić wnioskodawcy wykonywanie jego praw, udzielić mu stosownego pouczenia, zachęcić do wypełnienia wniosku i udzielić wyjaśnień, jednocześnie zapewniając, by brak wiedzy wnioskodawcy nie spowodował naruszenia jego praw.
Tak, niektóre organizacje pozarządowe oferują ofiarom pomoc w wykonywaniu przysługujących im praw (np. Društvo za nenasilno komunikacijo – Stowarzyszenie na rzecz Komunikacji bez Przemocy).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W przepisach przewidziano jednorazową kompensatę dla osób, które poniosły uszczerbek na zdrowiu wskutek umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy; z tytułu innych przestępstw nie wypłaca się kompensaty. Do przestępstw uprawniających do uzyskania kompensaty z tytułu poniesionego uszczerbku na zdrowiu zalicza się w szczególności zabójstwo i spowodowanie szkody na osobie. Zgodnie z przepisami przestępstwa takie jak handel ludźmi, zgwałcenie, wykorzystywanie seksualne, przemoc seksualna, przemoc domowa i wymuszone zaginięcie uznaje się za odrębną kategorię przestępstw, z tytułu których również przysługuje kompensata za krzywdę.
Ofiary przestępstw z użyciem przemocy otrzymują wyłącznie kompensatę proporcjonalną do stopnia poniesionego uszczerbku na zdrowiu (zadośćuczynienie za ból oraz ograniczenie udziału w życiu społecznym). W przypadku takich przestępstw jak handel ludźmi, zgwałcenie, wykorzystywanie seksualne, przemoc seksualna, przemoc domowa i wymuszone zaginięcie w przepisach przewidziano kompensatę za doznaną krzywdę.
Jeżeli ofiara zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy, zgodnie z obowiązującymi przepisami z wnioskiem o przyznanie kompensaty mogą wystąpić również osoby bliskie ofiary, tj. pozostający przy życiu małżonek i pozostające przy życiu dzieci zmarłego, a jeżeli zmarły nie ma dzieci – jego pozostający przy życiu rodzice, każda osoba, która mieszkała ze zmarłym we wspólnym gospodarstwie domowym przez co najmniej rok przed jego śmiercią i która prowadziła wspólne gospodarstwo domowe wraz ze zmarłym, lub osoba, która pozostawała na utrzymaniu zmarłego.
Nie, w takich przypadkach w prawie nie przewidziano możliwości otrzymania kompensaty przez bliskich ofiary czynu zabronionego.
O przyznanie kompensaty może ubiegać się ofiara przestępstwa z użyciem przemocy, która jest obywatelem Republiki Słowackiej lub obywatelem innego państwa członkowskiego, bezpaństwowcem posiadającym miejsce zamieszkania w Republice Słowackiej lub w innym państwie członkowskim bądź cudzoziemcem na warunkach i w zakresie, które określono w umowie międzynarodowej ratyfikowanej i ogłoszonej zgodnie z przepisami, jeżeli poniosła szkodę w Republice Słowackiej. Ofiara przestępstwa z użyciem przemocy, której udzielono azylu, ochrony uzupełniającej, tymczasowego schronienia, zezwolenia na pobyt lub zezwolenia na pozostanie w Republice Słowackiej przyznawanego w wyjątkowych sytuacjach, może ubiegać się o przyznanie kompensaty, jeżeli poniosła szkodę w Republice Słowackiej.
Nie, w prawie słowackim nie przewidziano takiej możliwości. Ofiara może ubiegać się o kompensatę wyłącznie wtedy, gdy poniosła szkodę na terytorium Republiki Słowackiej.
Kompensaty można dochodzić po wszczęciu postępowania karnego oraz jeżeli dotychczasowe wyniki postępowania przygotowawczego lub postępowania przyspieszonego prowadzonego przez organy ścigania nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy ofiara przestępstwa z użyciem przemocy rzeczywiście poniosła uszczerbek na zdrowiu w wyniku czynu stanowiącego czyn zabroniony. Oznacza to, że kompensatę można przyznać już po wszczęciu postępowania karnego bez względu na to, czy podstawą wszczęcia postępowania było zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożone przez ofiarę.
Nie, z roszczeniem można wystąpić do ministerstwa niezwłocznie po wszczęciu postępowania karnego, pod warunkiem że dotychczasowe wyniki postępowania przygotowawczego lub postępowania przyspieszonego prowadzonego przez organy ścigania nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy ofiara przestępstwa z użyciem przemocy rzeczywiście poniosła uszczerbek na zdrowiu w wyniku czynu stanowiącego czyn zabroniony.
Wniosek o przyznanie kompensaty należy jednak złożyć do ministerstwa nie później niż po upływie jednego roku od daty wydania prawomocnego wyroku lub wyroku nakazowego uznającego oskarżonego za winnego popełnienia przestępstwa, w wyniku którego ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu, lub wyroku uniewinniającego oskarżonego z uwagi na jego niepoczytalność lub nieletniość, które to przesłanki wyłączają odpowiedzialność karną, a poniesiony przez ofiarę uszczerbek na zdrowiu nie został zrekompensowany w inny sposób. Jeżeli postępowanie karne zostało zawieszone lub umorzone (bądź odroczone) zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy nr 301/2005 (kodeks karny), ofiara może dochodzić kompensaty na podstawie decyzji właściwego organu, który potwierdził wystąpienie opisanych powyżej okoliczności faktycznych. W takich przypadkach wyniki postępowania przygotowawczego lub postępowania przyspieszonego prowadzonego przez organy ścigania nie mogą jednak budzić uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy czyn zabroniony, wskutek którego ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu, rzeczywiście został popełniony.
Jeżeli ofiara przestępstwa z użyciem przemocy dochodzi kompensaty dopiero po zakończeniu postępowania karnego, możliwość uzyskania kompensaty jest uzależniona od wniesienia roszczenia o odszkodowanie przeciwko sprawcy w postępowaniu karnym przed zakończeniem postępowania przygotowawczego lub postępowania przyspieszonego. Wymóg ten nie obowiązuje, jeżeli czyn zabroniony doprowadził do śmierci ofiary lub jeżeli ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu wskutek przestępstwa handlu ludźmi, zgwałcenia, przemocy seksualnej, wykorzystywania seksualnego, znęcania się nad osobą bliską lub osobą pozostającą pod opieką sprawcy lub wymuszonego zaginięcia.
Jeżeli nie ustalono tożsamości sprawcy przestępstwa, w wyniku którego ofiara poniosła szkodę, jego miejsce pobytu jest nieznane lub doszło do wystąpienia przeszkody prawnej, która uniemożliwia wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego, a ofiara nie otrzymała pełnego odszkodowania z tytułu poniesionej szkody z innego źródła, może ubiegać się o kompensatę wyłącznie wówczas, gdy wyniki postępowania przygotowawczego lub postępowania przyspieszonego prowadzonego przez organy ścigania nie wzbudzają uzasadnionych wątpliwości co do tego, czy czyn zabroniony, wskutek którego ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu, rzeczywiście został popełniony. Na poparcie wniosku należy przedłożyć prawomocną decyzję organu ścigania lub prawomocny wyrok sądu, który jako ostatni rozpoznawał sprawę, aby potwierdzić wystąpienie wskazanych powyżej okoliczności faktycznych.
Wniosek można wnieść do ministerstwa po wszczęciu postępowania karnego. Wniosek należy złożyć nie później niż w terminie roku od dnia uprawomocnienia się wyroku orzekającego o winie sprawcy przestępstwa. Jeżeli tożsamość sprawcy nie została ustalona lub wystąpiła przeszkoda prawna, która uniemożliwia wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego, wniosek należy złożyć w terminie roku od dnia uprawomocnienia się decyzji organu ścigania, który jako ostatni rozpoznawał sprawę. Po upływie tego terminu prawo do dochodzenia kompensaty zgodnie z obowiązującymi przepisami wygasa.
Jeżeli w toku postępowania karnego sąd skieruje ofiarę przestępstwa z użyciem przemocy i wniesione przez nią roszczenie o odszkodowanie z tytułu poniesionej szkody do sądu orzekającego w sprawach cywilnych lub do innego organu, wniosek należy złożyć w terminie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia uznającego prawo ofiary do wszczęcia postępowania cywilnego lub innego postępowania. Po upływie tego terminu prawo do dochodzenia kompensaty zgodnie z obowiązującymi przepisami wygasa.
Zakres kompensaty:
Kompensata przysługuje wyłącznie z tytułu poniesionego uszczerbku na zdrowiu (zadośćuczynienie za ból oraz ograniczenie udziału w życiu społecznym), a przypadkach określonych w obowiązujących przepisach – z tytułu doznanej krzywdy. Kompensata nie pokrywa pozostałych strat ani wydatków.
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– nie ma zastosowania
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– nie ma zastosowania
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensatę wypłaca się jednorazowo.
Informacje z rejestru karnego pozostają bez wpływu na możliwość otrzymania kompensaty przyznawanej przez Republikę Słowacką. Organ rozstrzygający może obniżyć kwotę kompensaty lub odmówić jej przyznania, jeżeli ofiara przyczyniła się do szkody, którą poniosła wskutek przestępstwa, lub nie skorzystała z przysługującego jej prawa do dochodzenia odszkodowania bezpośrednio od sprawcy przestępstwa, w wyniku którego poniosła uszczerbek na zdrowiu.
Sytuacja finansowa ofiary nie ma wpływu na decyzję w sprawie kompensaty.
Na kwotę kompensaty może mieć wpływ stopień, w jakim ofiara przyczyniła się do uszczerbku na zdrowiu, który poniosła wskutek przestępstwa, lub fakt, że nie skorzystała z przysługującego jej prawa do dochodzenia kompensaty bezpośrednio od sprawcy przestępstwa.
Jeżeli sąd stwierdził w wyroku, że ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu, wysokość kompensaty jest proporcjonalna do rozmiaru uszczerbku stwierdzonego w tym wyroku. W pozostałych sytuacjach, w których ofiara poniosła uszczerbek na zdrowiu, stosuje się odpowiednio przepisy szczególne regulujące kwestie związane z przyznawaniem zadośćuczynienia za ból i ograniczenie udziału w życiu społecznym. Kompensata za krzywdę wyrządzoną przestępstwami takimi jak handel ludźmi, zgwałcenie, wykorzystywanie seksualne, przemoc seksualna, przemoc domowa lub wymuszone zaginięcie stanowi dziesięciokrotność minimalnego wynagrodzenia (obowiązującego w chwili poniesienia szkody), natomiast kompensata za krzywdę przyznawana osobom pozostającym przy życiu, jeżeli ofiara zmarła wskutek przestępstwa, stanowi dwudziestopięciokrotność minimalnego wynagrodzenia (obowiązującego w chwili doznania krzywdy).
W przepisach nie określono minimalnej kwoty kompensaty. Maksymalna kwota kompensaty jest równa pięćdziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w chwili popełnienia przestępstwa (uwaga: kwota ta wynosi obecnie 31 150 euro).
Jeżeli w prawomocnym wyroku lub w wyroku nakazowym wydanym w postępowaniu karnym sąd zasądził odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu, kompensatę z tego tytułu oblicza się i przyznaje proporcjonalnie do rozmiaru uszczerbku określonego w wyroku lub wyroku nakazowym. Jeżeli ofiarę i roszczenie wniesione przez nią w toku postępowania karnego skierowano do sądu orzekającego w sprawach cywilnych, procedurę obliczania i przyznawania kompensaty za uszczerbek na zdrowiu przeprowadza się stosownie do rozmiaru uszczerbku na zdrowiu określonego w orzeczeniu sądu cywilnego. W przeciwnym wypadku możliwość obliczenia kwoty kompensaty wiąże się z koniecznością przedłożenia opinii biegłego lub opinii lekarskiej. Zasady ustalania kwoty kompensaty określono w przepisach regulujących ogólne zasady obliczania odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu, które służą nie tylko do celów ustalania kwoty kompensaty dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy.
Tak, kompensata przysługuje wyłącznie pod warunkiem, że szkoda nie została naprawiona w inny sposób (np. w ramach systemu ubezpieczeń prywatnych lub bezpośrednio przez sprawcę przestępstwa z użyciem przemocy).
Nie przewidziano możliwości otrzymania zaliczki na poczet kompensaty.
Przewidziano taką możliwość: ofiara może ubiegać się o kompensatę wielokrotnie (np. w przypadku zmiany sytuacji lub pogorszenia stanu zdrowia), ale w takim przypadku jest nadal zobowiązana złożyć wniosek w przewidzianym podstawowym terminie (tj. nie później niż w terminie roku od dnia uprawomocnienia się wyroku skazującego sprawcę lub – jeżeli tożsamość sprawcy nie została ustalona lub wystąpiła przeszkoda prawna, która uniemożliwia wszczęcie przeciwko niemu postępowania karnego – w terminie roku od dnia uprawomocnienia się decyzji organu ścigania, który jako ostatni rozpoznawał sprawę). Całkowita kwota kompensaty przyznanej w jednej sprawie nie może jednak przekraczać pięćdziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia.
Postępowanie w sprawie kompensaty jest nieodpłatne.
Wnioski o przyznanie kompensaty rozpatruje Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej.
Wniosek należy przesłać na następujący adres: Ministerstvo spravodlivosti Slovenskej republiky, ul. Račianska 71, 813-11 Bratysława
Udział ofiary nie jest wymagany.
Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej rozpatruje wniosek o przyznanie kompensaty w terminie czterech miesięcy. Termin ten przedłuża się o czas potrzebny właściwym organom ścigania, sądom, innym organom rządowym, jednostkom terytorialnym wyższego szczebla, gminom lub innym osobom do zapewnienia współpracy lub przekazania dokumentów niezbędnych do wydania decyzji.
Jeżeli Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej nie uwzględni wniosku lub uwzględni go wyłącznie częściowo, ofiara przestępstwa z użyciem przemocy jest uprawniona do wystąpienia o ochronę jej praw podmiotowych w drodze wniesienia skargi do sądu administracyjnego zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy nr 162/2015 (kodeks postępowania sądowoadministracyjnego).
Ze strony internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej. W toku postępowania karnego organy śledcze przekazują ofiarom informacje o możliwości i warunkach wystąpienia o kompensatę wypłacaną przez Republikę Słowacką.
Informacje na temat kompensaty dla ofiar przestępstw publikuje się na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Ponadto ofiara przesłuchiwana w toku postępowania karnego otrzymuje informacje na temat organizacji udzielających pomocy i wsparcia ofiarom przestępstw (uwzględniając dane kontaktowe tych organizacji).
Nie przewidziano szczególnej pomocy prawnej do celów ubiegania się o kompensatę. Ofiara może skorzystać z ogólnej pomocy prawnej zapewnianej przez państwo za pośrednictwem Centrum Pomocy Prawnej. Ponadto podstawowe wskazówki na temat sposobów ubiegania się o kompensatę można uzyskać od samego Ministerstwa Sprawiedliwości.
Tak, na terytorium Republiki Słowackiej funkcjonują organizacje, które zapewniają pomoc i wsparcie ofiarom przestępstw z użyciem przemocy, ale obecnie działają one niezależnie od państwa.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Ofiary przestępstw popełnionych na terytorium Finlandii (lub ich bliscy krewni) mogą otrzymać kompensatę państwową za szkodę wyrządzoną przestępstwem. Charakter przestępstwa nie ogranicza prawa do kompensaty.
Jeżeli szkoda powstała wskutek użytkowania pojazdu silnikowego w ruchu drogowym, zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej z tytułu użytkowania pojazdów mechanicznych (liikennevakuutuslaki) zostanie ona naprawiona w pierwszej kolejności z polisy ubezpieczeniowej obejmującej pojazd, który spowodował szkodę.
Kompensata przysługuje z tytułu uszczerbku na zdrowiu i krzywdy wyrządzonych przestępstwem.
„Uszczerbek na zdrowiu” oznacza pogorszenie stanu zdrowia, które można potwierdzić badaniem lekarskim. Takie pogorszenie może mieć charakter fizyczny lub psychiczny.
„Krzywda” oznacza natomiast cierpienie psychiczne wywołane przedmiotowym zdarzeniem; nie uznaje się jej za pogorszenie stanu zdrowia, które należy potwierdzić w drodze badania lekarskiego.
Kompensatę mogą otrzymać osoby bliskie zmarłej ofiary przestępstwa. „Osobą bliską” jest rodzic, dziecko lub małżonek osoby zmarłej bądź inna osoba, która pozostawała w szczególnie bliskich stosunkach ze zmarłym.
Osoby, które zorganizowały pochówek osoby zmarłej wskutek przestępstwa, mają prawo do otrzymania zwrotu uzasadnionych kosztów pochówku.
Osoby szczególnie bliskie ofierze przestępstwa mogą otrzymać kompensatę z tytułu uzasadnionych i niezbędnych kosztów opieki nad ofiarą oraz utraty zarobków w związku z opieką nad ofiarą. „Osobą bliską” jest rodzic, dziecko lub małżonek osoby, która poniosła uszczerbek na zdrowiu, bądź inna osoba pozostająca w równie bliskich relacjach z ofiarą.
Co do zasady ofiary przestępstw popełnionych na terytorium Finlandii mają prawo do kompensaty niezależnie od ich obywatelstwa lub miejsca zamieszkania. Jeżeli jednak ofiara nie zamieszkiwała w państwie członkowskim UE w chwili popełnienia przestępstwa na jej szkodę lub w chwili złożenia wniosku o przyznanie kompensaty i jeżeli szkoda ma niewielki związek z Finlandią, organ może odrzucić wniosek o kompensatę.
Jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Finlandii, może – w pewnych okolicznościach – otrzymać kompensatę również za uszczerbek na zdrowiu i krzywdę wyrządzone przestępstwem, które popełniono za granicą.
Organ może przyznać kompensatę, jeżeli wnioskodawca przebywał za granicą w celach zawodowych, edukacyjnych lub z innych podobnych przyczyn. Organ może również przyznać kompensatę na zasadzie uznaniowej w innych przypadkach, w których ofiara poniosła szkodę za granicą. Należy wówczas uwzględnić związek przestępstwa z Finlandią, bliskość stosunków między sprawcą a ofiarą przestępstwa, charakter szkody oraz możliwości uzyskania odszkodowania z innego źródła.
Ofiara musi złożyć na policji zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Jeżeli ofiara nie złożyła zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa lub policja nie powzięła wiadomości o przestępstwie w inny sposób, kompensatę można uzyskać wyłącznie w szczególnych przypadkach.
Wniosek o przyznanie kompensaty można złożyć przed zakończeniem postępowania przygotowawczego lub postępowania sądowego. Organ rozstrzygnie jednak wniosek dopiero po zakończeniu postępowania przygotowawczego. Jeżeli prokurator postanowił o wniesieniu aktu oskarżenia, organ rozstrzygnie wniosek zasadniczo dopiero po wydaniu przez sąd orzeczenia co do winy oskarżonego i roszczeń odszkodowawczych ofiary.
Jeżeli prokurator skieruje sprawę na drogę sądową, ofiara musi podjąć kroki, aby sąd uwzględnił jej roszczenie odszkodowawcze w wyroku. Oznacza to, że w postępowaniu sądowym ofiara musi zgłosić roszczenie o odszkodowanie od sprawcy. Co do zasady organ odmówi wypłaty kompensaty, jeżeli ofiara nie wywiąże się z tego obowiązku.
Ofiara może ubiegać się o kompensatę nawet wtedy, gdy sprawca nie został ustalony. Do wniosku o przyznanie kompensaty należy załączyć odpis protokołu policyjnego sporządzonego w toku postępowania przygotowawczego lub inne wiarygodne dowody potwierdzające przebieg zdarzenia.
Wniosek o przyznanie kompensaty należy złożyć w terminie trzech lat od dnia uprawomocnienia się wyroku zasądzającego płatność na rzecz ofiary. Jeżeli prokurator nie skierował sprawy na drogę sądową, ofiara powinna złożyć wniosek o przyznanie kompensaty w terminie dziesięciu lat od dnia, w którym popełniono przestępstwo. Terminy te można przedłużyć wyłącznie w szczególnych okolicznościach.
Na przykład:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Kompensatę wypłaca się co do zasady jednorazowo, z wyjątkiem stałej kompensaty z tytułu utraty zarobków i utraty środków utrzymania. Tego rodzaju kompensatę wypłaca się najczęściej w formie świadczeń miesięcznych.
Jeżeli zachowanie wnioskodawcy przyczyniło się do powstania szkody, organ może przyznać kompensatę w zmniejszonej wysokości. Organ może zmniejszyć wysokość kompensaty np. wtedy, gdy wnioskodawca rozpoczął bójkę, wskutek której poniósł uszczerbek na zdrowiu. Uprzednia karalność wnioskodawcy nie ma natomiast wpływu na możliwość uzyskania przez niego kompensaty ani na jej wysokość.
Aby otrzymać kompensatę, wnioskodawca powinien przesłać dokumenty wymagane przez Skarb Państwa (Valtiokonttori), który rozpatrzy sprawę. Organ ten może odrzucić wniosek o przyznanie kompensaty, jeżeli wnioskodawca nie przedstawi niezbędnych dowodów.
Co do zasady sytuacja finansowa wnioskodawcy nie wpływa na to, czy uzyska on kompensatę, ani na przyznaną kwotę kompensaty.
Przy podejmowaniu decyzji w sprawie kompensaty organ uwzględnia sytuację finansową wnioskodawcy wyłącznie wtedy, gdy wnioskodawca wystąpił o przyznanie kompensaty z tytułu istotniej szkody na mieniu lub straty finansowej, opierając się na tym, że nie był w stanie zapobiec wystąpieniu szkody.
Jeżeli prokurator skieruje sprawę na drogę sądową, Skarb Państwa wypłaca kompensatę zasadniczo zgodnie z orzeczeniem sądu. Jeżeli Skarb Państwa nie zastosuje się do orzeczenia wydanego przez sąd w odniesieniu do zasądzonej kwoty, uzasadni swoje stanowisko w wydanej decyzji.
Sprawca będzie zobowiązany do zapłaty odszkodowania zasądzonego przez sąd. Państwo wstąpi jednak w prawa ofiary, jeżeli chodzi o dochodzenie odszkodowania od sprawcy, w zakresie, w jakim Skarb Państwa wypłacił ofierze należną jej kwotę.
Kompensata przysługuje z tytułu kosztów leczenia i innych kosztów, jeżeli były one niezbędne, przy czym między tymi kosztami a poniesioną szkodą lub poniesionym uszczerbkiem występuje związek przyczynowy.
Określając kwotę kompensaty należnej za dolegliwości bólowe i inne tymczasowe niedogodności, organ uwzględnia charakter i stopień szkody lub uszczerbku, które poniosła ofiara, oraz najczęściej stosowane praktyki w zakresie przyznawania kompensaty. Kwota należnej kompensaty nie może przekraczać pułapu określonego w przepisach.
„Krzywda” oznacza cierpienie psychiczne spowodowane przestępstwem. Wysokość należnej kompensaty oblicza się na podstawie charakteru przedmiotowego czynu. Kwota kompensaty podlega również określonym w przepisach ograniczeniom.
Za punkt wyjścia przy obliczaniu kwoty należnej z tytułu utraty zarobków przyjmuje się szacunkowe zarobki, które uzyskałaby ofiara, gdyby nie popełniono przestępstwa. Od tej kwoty odlicza się wszelkie dochody i świadczenia, które ofiara otrzymała lub mogła otrzymać bez względu na szkodę lub uszczerbek. Kwota należnej kompensaty nie może przekraczać maksymalnej dziennej kwoty określonej w przepisach.
Od łącznej kwoty należnej kompensaty za niedogodności i cierpienie odlicza się kwotę podstawową podlegającą odliczeniu. Kwota podstawowa podlegająca odliczeniu wynosi 220 euro z tytułu przestępstwa popełnionego w 2018 r.
Od przyznanej kwoty kompensaty nie nalicza się żadnych odsetek.Nie przewidziano kwoty minimalnej kompensaty.
Maksymalna kwota kompensaty, jaką można uzyskać z tytułu uszczerbku na zdrowiu i krzywdy wyrządzonych przestępstwem, wynosi 61 500 euro. Ponadto:
Pułap kompensaty za poszczególne rodzaje uszczerbku na zdrowiu lub szkody nie ma zastosowania do kompensaty z tytułu utraty zarobków lub środków utrzymania, jeżeli wypłaca się ją w sposób ciągły.
Maksymalna kwota kompensaty z tytułu szkody na mieniu i straty finansowej wynosi 31 000 euro.
Maksymalne kwoty kompensaty dla ofiar przestępstw i wysokość kwoty podstawowej podlegającej odliczeniu weryfikuje się co trzy lata.Najbliższa weryfikacja kwot zostanie przeprowadzona na początku 2021 r.
Kwota przyznanej kompensaty nie może przewyższać kwoty, o którą zwrócił się wnioskodawca. W razie potrzeby można złożyć wniosek o przyznanie rozsądnej kwoty kompensaty. Można również powołać się na kwotę zasądzoną w orzeczeniu sądu, na podstawie którego wnioskodawca składa wniosek o przyznanie kompensaty.
W stosownych przypadkach porad na temat szkód wyrządzonych przestępstwem może udzielić zespół ds. obsługi klienta Skarbu Państwa oraz osoba rozpatrująca wniosek o przyznanie kompensaty.
Kompensata wypłacana z funduszy publicznych ma charakter uzupełniający. Oznacza to, że w pierwszej kolejności należy dochodzić odszkodowania z innych źródeł, np. z polisy ubezpieczenia zdrowotnego i zakładu ubezpieczeń. Uzyskane w ten sposób kwoty odszkodowania zostaną odliczone od przyznanej kwoty kompensaty.
Zaliczkę na poczet kompensaty można w stosownych przypadkach uzyskać, składając pisemny wniosek. Zaliczkę na poczet kompensaty można otrzymać wówczas, gdy doszło do opóźnienia w rozpatrywaniu wniosku z przyczyn niezależnych od wnioskodawcy, a wnioskodawca jest uprawniony do wysokiej kwoty kompensaty.
Skarb Państwa ponownie rozpatrzy sprawę, jeżeli pojawią się nowe dowody. Na podstawie nowych dowodów wnioskodawca może uzyskać kompensatę, której wcześniej odmówiono, lub otrzymać wyższą kwotę kompensaty.
Na przykład:
Wnioskodawca nie ponosi żadnych opłat z tytułu rozpatrzenia wniosku o przyznanie kompensaty.
Wnioski o przyznanie kompensaty rozpatruje Skarb Państwa.
Wniosek można przesłać pocztą elektroniczną na adres rikosvahingot@valtiokonttori.fi albo wydrukować formularz i wysłać go na adres:
Valtiokonttori
PL 50
00054 Valtiokonttori, Finlandia
Sprawę rozpoznaje Skarb Państwa w trybie pisemnym. Wnioskodawcy nie wzywa się do osobistego stawiennictwa na żadnym etapie postępowania.
Średni czas rozpatrywania wniosku wynosi około siedmiu miesięcy. Na stronie internetowej Skarbu Państwa można zapoznać się z aktualnymi szacowanymi terminami rozpatrywania wniosków.
Otrzymaną decyzję w sprawie kompensaty wnioskodawca może zaskarżyć na piśmie do Sądu ds. Ubezpieczeń (Vakuutusoikeus) w terminie 30 dni od dnia powzięcia informacji o tej decyzji. Decyzja Skarbu Państwa w sprawie kompensaty zawiera pouczenie na temat sposobu zaskarżenia.
Formularz wniosku o przyznanie kompensaty i szczegółowe informacje na temat ubiegania się o kompensatę znajdują się na stronie internetowej Skarbu Państwa pod adresem https://www.valtiokonttori.fi/en/frontpage/. Można również skontaktować się z zespołem ds. obsługi klienta Skarbu Państwa, dzwoniąc pod numer telefonu +358 295 50 2736 lub wysyłając e-mail na adres rikosvahingot@valtiokonttori.fi.
Więcej informacji na temat kompensat z tytułu szkód wyrządzonych przestępstwem można uzyskać na stronie internetowej https://www.valtiokonttori.fi/en/frontpage//. W razie potrzeby można również skontaktować się z przedstawicielami Skarbu Państwa telefonicznie. Pomoc można uzyskać pod numerem telefonu +358 295 50 2736.
Składając wniosek o przyznanie kompensaty, można skorzystać z usług prawnika. Wnioskodawca otrzyma jednak kompensatę z tytułu kosztów poniesionych w związku ze złożeniem wniosku wyłącznie wówczas, gdy:
Porady i wsparcie można uzyskać np. od Fińskiego Stowarzyszenia Pomocy Ofiarom (Rikosuhripäivystys, RIKU). Dane kontaktowe tej organizacji znajdują się na jej stronie internetowej pod adresem https://www.riku.fi/en/home/
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co do zasady istnieją trzy różne formy naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, a mianowicie:
Do poszczególnych form naprawienia szkody mają zastosowanie różne zasady. Poniższe informacje dotyczą wyłącznie państwowej kompensaty za szkody wyrządzone przestępstwem.
Kompensata za szkody wyrządzone przestępstwem zasadniczo przysługuje z tytułu wszystkich rodzajów przestępstw, jednak możliwości w tym zakresie różnią się w zależności od rodzaju szkody.
Kompensata za szkodę na osobie przysługuje w przypadku wszystkich rodzajów przestępstw, jeżeli uszczerbek na zdrowiu jest naturalnym skutkiem przestępstwa.
Kompensata przysługuje również z tytułu uszczerbku na zdrowiu, tj. poważnego zranienia ofiary przez sprawcę wskutek przestępstwa polegającego na naruszeniu nietykalności osobistej ofiary (np. napaść, zgwałcenie), jej wolności (np. bezprawne pozbawienie wolności) czy spokoju (np. bezprawna groźba), bądź też na rażącym zniesławieniu.
Kompensatę za szkodę majątkową (np. powstałą wskutek kradzieży lub zniszczenia mienia) lub za szkodę o czysto finansowym charakterze (np. powstałą wskutek nadużycia finansowego) przyznaje się jedynie w niektórych przypadkach.
Kompensata przysługuje z tytułu szkody na osobie i uszczerbku na zdrowiu; mogą ją również otrzymać dzieci, które były świadkami przestępstwa z udziałem bliskich. W wyjątkowych przypadkach kompensata przysługuje również z tytułu szkody majątkowej lub szkody o charakterze czysto finansowym.
W przypadku szkody na osobie kompensata przysługuje za:
Jeżeli wskutek szkody osoba zmarła, kompensata przysługuje za:
Przy ustalaniu wysokości kompensaty za utratę zarobków i środków utrzymania odlicza się inne świadczenia, do których poszkodowany ma prawo (np. świadczenia społeczne, rentę lub odszkodowanie wypłacone przez pracodawcę).
W przypadku przestępstwa przeciwko nietykalności cielesnej ofiary, jej wolności lub spokoju oraz w przypadku rażącego zniesławienia można uzyskać kompensatę w przypadku poważnego naruszenia integralnosci osobistej.
Kompensatę za szkodę majątkową, np. kradzież lub zniszczenie mienia, przyznaje się jedynie w wyjątkowych przypadkach. Jest to możliwe, jeżeli przestępstwo popełniła osoba pod przymusowym nadzorem społecznym, np. osoba osadzona w więzieniu, w zakładzie karnym lub w innej instytucji przymusowej opieki (przestępstwa popełnione przez osoby zbiegłe). Kompensata przysługuje również w szczególnie trudnych okolicznościach, gdy możliwości zarabiania na życie przez pokrzywdzonego uległy istotnemu pogorszeniu z powodu poniesionego uszczerbku na zdrowiu lub jeżeli przyznanie kompensaty wydaje się szczególnie ważne z innych przyczyn.
Kompensata za szkodę o charakterze czysto finansowym, np. w związku z nadużyciem finansowym lub przywłaszczeniem, przyznawana jest bardzo rzadko. Kompensatę w przypadku przestępstw popełnionych przez osoby zbiegłe przyznaje się wyłącznie wtedy, gdy istnieją ku temu szczególne przesłanki, lub w szczególnie trudnych okolicznościach, gdy możliwości zarabiania na życie przez pokrzywdzonego uległy istotnemu pogorszeniu z powodu poniesionego uszczerbku na zdrowiu lub jeżeli przyznanie kompensaty wydaje się szczególnie ważne z innych przyczyn.
Tak, kompensatę można otrzymać na warunkach opisanych powyżej. W przypadku szkody poniesionej przez bliskiego osoby zmarłej zwykle wypłacana jest standardowa kompensata za ból i cierpienie.
Do osób uprawnionych do kompensaty należą zwykle: partner, rodzice i dzieci zmarłego oraz rodzeństwo, które zamieszkiwało ze zmarłym. Dorosłe rodzeństwo, które nie zamieszkiwało ze zmarłym, zwykle nie ma prawa do kompensaty.
Jeżeli w wyniku szkody nie nastąpiła śmierć, kompensata przysługuje w niektórych szczególnych przypadkach z tytułu poniesienia szkody pośredniej przez osobę, która pozostaje w szczególnie bliskich stosunkach z poszkodowanym. Kompensatę taką można otrzymać wtedy, gdy pokrzywdzony poniósł poważny uszczerbek na zdrowiu i był w stanie zagrożenia życia przez dłuższy okres lub gdy bliska osoba była świadkiem wypadku, w którym pokrzywdzony poniósł uszczerbek na zdrowiu, w związku z czym osoba ta poniosła uszczerbek na zdrowiu psychicznym.
Kompensata przysługuje tym samym osobom co w przypadku śmierci pokrzywdzonego w następstwie przestępstwa.
Jeżeli przestępstwo popełniono na terytorium Szwecji, kompensata przysługuje bez względu na obywatelstwo i państwo zamieszkania pokrzywdzonego. Jeżeli jednak związek między przestępstwem i pokrzywdzonym a Szwecją jest na tyle słaby, że przyznanie kompensaty przez państwo szwedzkie byłoby nieuzasadnione, kompensata nie zostanie wypłacona. Wyjątek ten stosuje się w sposób zawężający. Nie ma on ponadto zastosowania do obywateli innych państw UE, którzy padli ofiarą umyślnego przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego na terytorium Szwecji.
Tak. Jeżeli wnioskodawca zamieszkuje w Szwecji, może wnieść o kompensatę w tym państwie, nawet jeżeli przestępstwo popełniono w innym państwie członkowskim UE bądź poza jej obszarem.
Co do zasady szkoda wyrządzona przestępstwem musi zostać naprawiona w pierwszej kolejności w tym państwie, w którym popełniono przestępstwo. Jeżeli szkody nie można naprawić w tym państwie ani w całości, ani częściowo, poszkodowany zamieszkujący w Szwecji może uzyskać kompensatę za szkody wyrządzone przestępstwem od państwa szwedzkiego.
Jeżeli przestępstwo popełniono w innym państwie członkowskim UE i ofiara może uzyskać kompensatę z tytułu tego przestępstwa w tym państwie, szwedzki Urząd ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Brottsoffermyndigheten) może pomóc osobie wnioskującej o kompensatę w Szwecji w skierowaniu sprawy do państwa, w którym popełniono przestępstwo. Szwecja może wypłacić kompensatę, zanim zostanie ocenione prawo do kompensaty w innym państwie UE, o ile spełnione są określone warunki.
Jeżeli nie można otrzymać kompensaty w innym państwie UE, prawo do kompensaty ocenia się zgodnie z prawem szwedzkim.
Tak. Należy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na policji; ponadto poszkodowany ma obowiązek współpracować z policją w toku postępowania przygotowawczego.
Tak. W bardzo rzadkich przypadkach kompensata może zostać przyznana przed zakończeniem postępowania przygotowawczego prowadzonego przez policję lub postępowania sądowego.
Jeżeli sprawca został ustalony, państwo zasadniczo wypłaca kompensatę wtedy, gdy sprawca zostanie uznany za winnego popełnienia przestępstwa. W pierwszej kolejności szkodę musi naprawić osoba, która ją wyrządziła, co zasadniczo oznacza, że najpierw należy podjąć kroki w celu zaspokojenia roszczenia przez sprawcę. Jeżeli jednak w wyniku dochodzenia stanie się oczywiste, że sprawca nie jest w stanie zapłacić odszkodowania, kompensata może zostać wypłacona bez potrzeby żądania w pierwszej kolejności naprawienia szkody od sprawcy.
Tak. Ofiara może otrzymać kompensatę, jeżeli sprawca nie został ustalony i w rezultacie policja zamknęła postępowanie. Wówczas ocena przestępstwa i prawa do kompensaty będzie w dużej mierze oparta na treści protokołu policyjnego. Ponadto pokrzywdzony ma obowiązek przedstawić dowody na potwierdzenie szkody wyrządzonej przestępstwem.
Tak. Termin do wniesienia wniosku wynosi trzy lata i jest liczony w sposób opisany poniżej.
Jeżeli sąd wydał wyrok w związku z przestępstwem, wniosek należy złożyć w ciągu trzech lat od dnia, w którym wyrok stał się prawomocny (nie podlega już zaskarżeniu).
Jeżeli policja zamknęła dochodzenie, wniosek należy złożyć w ciągu trzech lat od dnia wydania postanowienia o zamknięciu dochodzenia.
Jeżeli policja nie wszczęła dochodzenia, wniosek należy złożyć w ciągu trzech lat od dnia popełnienia przestępstwa.
Dzieci, które były świadkami przestępstwa przed ukończeniem 18. roku życia, mają prawo ubiegać się o kompensatę do ukończenia 21. roku życia.
W przypadku gdy istnieją ku temu wyjątkowe podstawy, wniosek może być uwzględniony nawet wówczas, gdy wpłynie po terminie. Jednym z przykładów może być sytuacja, w której wnioskodawca nie był w stanie złożyć wniosku o kompensatę we właściwym terminie ze względu na poważną chorobę.
Na przykład:
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Tak, o ile szkoda nie została naprawiona z innych źródeł.
Tak, o ile szkoda nie została naprawiona z innych źródeł.
Tak, o ile szkoda nie została naprawiona z innych źródeł.
Nie, przysługuje jedynie kompensata za utratę obecnych lub przyszłych zarobków (renta).
Nie.
Kompensata może zostać wypłacona za uszkodzenie lub zniszczenie odzieży, okularów i podobnych przedmiotów noszonych przez pokrzywdzonego w chwili poniesienia uszczerbku.
W innych przypadkach możliwości uzyskania kompensaty za szkodę na mieniu są bardzo ograniczone; zob. sekcja 1.2.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Tak. Poza kompensatą za ból i cierpienie kompensata przysługuje również z tytułu naruszenia dóbr osobistych, jeżeli popełniono przestępstwo przeciwko nietykalności cielesnej ofiary, jej wolności lub spokoju wiążące się z poważnym naruszeniem integralności osobistej pokrzywdzonego.
– szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Tak, o ile szkoda nie została naprawiona z innych źródeł.
Tak. Jeżeli w wyniku przestępstwa nastąpiła śmierć ofiary, a osoba szczególnie bliska zmarłemu odniosła w związku z tym szkodę osobową, kompensata może zostać przyznana, o ile szkoda nie została naprawiona z innych źródeł. Zob. również sekcje 1.3 i 1.4.
Pod pewnymi warunkami można otrzymać kompensatę z tytułu utraty środków utrzymania.
– szkoda niemajątkowa (krzywda):
Tak. Zob. sekcja 1.3.
Kompensata jest zwykle wypłacana jednorazowo. Kompensata z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu często podlega dostosowaniom w późniejszym czasie, kiedy staje się oczywiste, że uszczerbek jest trwały. W przypadku długotrwałej utraty zarobków kompensatę dostosowuje się zwykle raz w roku z dołu. Jeżeli w wyniku uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzony stał się niepełnosprawny, co trwale ograniczyło jego zdolność do pracy, pokrzywdzony może – na pewnych warunkach – być uprawniony do kompensaty z tytułu utraty przyszłych zarobków. Kompensata taka jest wypłacana w formie renty w płatnościach miesięcznych.
Wysokość kompensaty może zostać obniżona lub kompensata może nie zostać przyznana, jeśli zachowanie pokrzywdzonego przyczyniło się do zwiększenia ryzyka powstania szkody, bez względu na to, czy zachowanie miało związek z przestępstwem oraz czy było celowe, czy też wynikało z zaniedbania. Kompensata jest zwykle korygowana w ten sposób, jeśli przestępstwo było spowodowane działalnością przestępczą pokrzywdzonego lub miało związek z narkotykami bądź jeśli zachowanie pokrzywdzonego w związku z przestępstwem było prowokujące.
Pokrzywdzony ma również obowiązek współpracować w rozsądnym zakresie z policją w toku postępowania przygotowawczego. Pokrzywdzony musi również aktywnie uczestniczyć w postępowaniu o kompensatę prowadzonym przez szwedzki Urząd ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw, przekazując informacje i dokumenty niezbędne do dokonania oceny. Kompensata nie przysługuje, jeśli wnioskodawca nie współpracował z policją w toku postępowania przygotowawczego, a także jeśli nie uczestniczył aktywnie w postępowaniu o kompensatę.
Jeżeli chodzi o kompensatę z tytułu szkody na osobie i naruszenia dóbr osobistych, sytuacja finansowa pokrzywdzonego nie wpływa na prawo do kompensaty ani kwotę kompensaty. W przypadku szkód majątkowych i szkód o charakterze czysto finansowym sytuacja finansowa poszkodowanego może mieć – w niektórych przypadkach – wpływ na prawo do kompensaty i kwotę przyznanej kompensaty z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem.
Państwowa kompensata z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem ma charakter drugorzędny względem innych odszkodowań, do których pokrzywdzony może mieć prawo z tytułu poniesionej szkody. Oznacza to, że od kwoty kompensaty z tytułu szkody wyrządzonej przestępstwem należy odliczyć wszelkie inne odszkodowania z tego tytułu. Dotyczy to np. odszkodowań, które zostały lub mają zostać wypłacone, oraz wszelkich odszkodowań w ramach ubezpieczenia, do których pokrzywdzony jest uprawniony.
Kompensata zostanie obliczona zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o kompensacie za szkody wyrządzone przestępstwem (brottsskadelag) i w ustawie o odpowiedzialności odszkodowawczej (skadeståndslag). Pod pewnymi względami uprawnienie do kompensaty za szkody wyrządzone przestępstwem jest bardziej ograniczone niż uprawnienie do odszkodowania. Co do zasady kompensata musi stanowić formę naprawienia szkody i musi w jak największym zakresie przywracać sytuację finansową pokrzywdzonego do stanu, w jakim znajdowałaby się, gdyby szkoda nie wystąpiła.
Co najważniejsze, kompensata pokrywa uzasadnione koszty oraz wszystkie zarobki utracone wskutek szkody. Przewidziano górną granicę kompensaty; zob. sekcja 1.18.
Kompensatę za ból i cierpienie wypłaca się zgodnie z tabelami – standardowa kwota wypłacana w okresie zwolnienia chorobowego wynosi około 2 700 koron (2022 r.), ale może zostać przyznana wyższa kwota, np. w przypadku leczenia w placówce intensywnej opieki zdrowotnej. W przypadku niektórych przestępstw – jeżeli ofiara zmarła wskutek poniesionego uszczerbku na zdrowiu (kompensata na rzecz bliskich) oraz w przypadku zgwałcenia – istnieje również domniemanie wystąpienia szkody na osobie, w związku z czym nie trzeba jej udowadniać. W takich przypadkach stosuje się określone progi kompensaty za ból i cierpienie, a mianowicie: 60 000 koron w przypadku zabójstwa; 30 000 koron w przypadku nieumyślnego spowodowania śmierci; 15 000 koron w przypadku zgwałcenia.
Kompensatę z tytułu uszczerbku na zdrowiu skutkującego trwałą niepełnosprawnością określa się z zastosowaniem tabel oraz na podstawie zaświadczenia lekarskiego o stopniu niepełnosprawności i wieku wnioskodawcy.
Kompensatę z tytułu trwałego oszpecenia określa się z zastosowaniem tabel, biorąc pod uwagę widoczność i miejsce oszpecenia oraz wiek pokrzywdzonego.
Kompensatę z tytułu naruszenia dóbr osobistych określa się na podstawie obiektywnych okoliczności, w których popełniono czyn zabroniony, bez względu na subiektywne odczucia pokrzywdzonego. W praktyce kompensata może wynosić na przykład: 5 000 – 20 000 koron za groźbę bezprawną, 5 000 – 100 000 koron za napaść, 100 000 koron za zgwałcenie, a 100 000 – 150 000 koron za usiłowanie zabójstwa.
Minimalna kwota kompensaty wynosi 100 koron (po odliczeniu kwoty podstawowej).
Maksymalna kwota kompensaty z tytułu szkody na osobie, w tym za ból i cierpienie, wynosi 966 000 koron (stan na 2022 r.). Pod pewnymi warunkami można otrzymać również kompensatę w formie renty.
Maksymalna kwota kompensaty z tytułu szkody majątkowej i szkody o charakterze czysto finansowym, wynosi 482 000 koron (stan na 2022 r.).
Nie ma górnego pułapu kompensaty z tytułu naruszenia dóbr osobistych.
Tak. Jeżeli chodzi o straty finansowe takie jak koszty leczenia lub utrata zarobków, pokrzywdzony ma obowiązek określić kwotę i przedstawić dowody wyraźnie potwierdzające rozmiar szkody.
W przypadku kompensaty za krzywdę nie trzeba wskazywać kwoty (kompensata za ból i cierpienie, naruszenie dóbr osobistych lub trwały uszczerbek na zdrowiu oraz kompensata dla dzieci, które były świadkami przestępstwa).
Tak. Państwową kompensatę za szkody wyrządzone przestępstwem przyznaje się wyłącznie w zakresie, w jakim szkoda nie została naprawiona przez inne rodzaje odszkodowania, do których pokrzywdzony ma prawo.
Nie ma możliwości otrzymania zaliczki na poczet kompensaty.
Tak, o ile roszczenie nie uległo przedawnieniu, co zwykle następuje po upływie dziesięciu lat od wydania decyzji.
Jeżeli wnioskodawca jest reprezentowany przez pełnomocnika, należy złożyć oryginał pełnomocnictwa. Zazwyczaj należy dołączyć oryginały rachunków potwierdzających koszty. Mile widziane jest również załączenie do głównego wniosku materiałów przedstawionych powyżej, które mają znaczenie dla przedmiotowej szkody.
Jeżeli niezbędne dokumenty nie zostaną załączone, szwedzki Urząd ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw zgromadzi pozostałą dokumentację wymaganą do oceny prawa do kompensaty i kwoty każdej kompensaty. Urząd uzyska te dokumenty na mocy upoważnienia, którego wnioskodawca udziela organowi przy składaniu wniosku. Jeżeli urząd nie może samodzielnie uzyskać wymaganych informacji i dokumentów, wnioskodawca otrzyma możliwość ich dostarczenia.
Nie.
Szwedzki Urząd ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw (Brottsoffermyndigheten).
Brottsoffermyndigheten, Box 470, 901 09 Umeå, Szwecja.
Uwaga: wniosek należy złożyć na specjalnym formularzu. Formularze są dostępne na stronie internetowej Urzędu ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw pod adresem https://www.brottsoffermyndigheten.se/.
Wniosek można również złożyć drogą elektroniczną, jeżeli wnioskodawca posiada szwedzki numer identyfikacyjny do celów bankowości elektronicznej. Składa się go wówczas na stronie internetowej https://www.brottsoffermyndigheten.se/.
Nie.
Czas rozpatrywania wniosku zależy od bieżącego obciążenia organu pracą. Może on również zależeć od stopnia złożoności sprawy. Średni czas rozpatrywania wynosi obecnie około trzech miesięcy (w 2022 r.).
Decyzje szwedzkiego Urzędu ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw nie podlegają zaskarżeniu, ale organ może zmienić decyzję na wniosek lub z urzędu, jeżeli wyjdą na jaw nowe okoliczności lub powstaną inne przyczyny uzasadniające taką zmianę. Decyzja nie może zostać zmieniona na niekorzyść wnioskodawcy.
Wnioskodawca, który jest niezadowolony z decyzji, może skierować do organu pisemny wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. We wniosku należy wskazać oczekiwaną zmianę i ją uzasadnić. Do wniosku należy dołączyć wszelkie materiały uzupełniające.
Wnioskodawca jest zawsze uprawniony do zwrócenia się o kontrolę sądową decyzji do Trybunału ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem (Nämnden för brottsskadeersättning).
Informacje i formularze wniosków znajdują się na stronie internetowej szwedzkiego Urzędu ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw pod adresem https://www.brottsoffermyndigheten.se/. Informacje na temat kompensat i sposobów składania wniosku są dostępne w kilku językach, a formularze wniosków są dostępne w języku angielskim.
Można również zadzwonić na infolinię szwedzkiego Urzędu ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw pod numerem +46 90 70 82 00, która jest czynna w dni robocze w godzinach 9.00–15.00. Porady na infolinii są udzielane w językach szwedzkim i angielskim.
Zob. powyżej.
Na stronie internetowej https://www.jagvillveta.se/ można znaleźć dostosowane do wieku informacje dla dzieci w wieku do 18. roku życia. Informacje na tej stronie są dostępne w kilku językach.
Wniosek o kompensatę jest łatwy do wypełnienia, a w razie problemów można zwrócić się o pomoc do szwedzkiego Urzędu ds. Wsparcia i Kompensat dla Ofiar Przestępstw. Kompensata za koszty pełnomocnictwa procesowego przysługuje jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
Pomoc w wypełnieniu wniosku można uzyskać w lokalnym ośrodku pomocy ofiarom przestępstw. Lokalny ośrodek pomocy ofiarom przestępstw można znaleźć na stronie internetowej Organizacji ds. Pomocy Ofiarom Przestępstw (Brottsofferjouren) pod adresem http://www.brottsofferjouren.se/ lub dzwoniąc pod numer +46 (0)200-21 20 19.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje niewinnym ofiarom przestępstw z użyciem przemocy lub osobom bliskim ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy. W załączniku B programu określono, które czyny uznaje się za przestępstwa z użyciem przemocy do celów programu. O kompensatę mogą się również ubiegać osoby, które doznały uszczerbku na zdrowiu, podejmując nadzwyczajne, uzasadnione ryzyko w celu zapobieżenia przestępstwu lub ograniczenia jego skutków, w tym zatrzymując osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa.
Można ubiegać się o kompensatę:
Nie wszystkie wnioski o wypłatę kompensaty zostaną uwzględnione; wnioskodawca musi być uprawniony do otrzymania kompensaty zgodnie z regulaminem programu.
Osoby bliskie ofiary przestępstwa, która zmarła w rezultacie poniesionych obrażeń, mogą być uprawnione do otrzymania świadczenia. Aby kwalifikować się do takiego świadczenia, trzeba spełniać warunki definicji „uprawnionej osoby bliskiej” w rozumieniu programu.
Uprawnioną osobą bliską jest osoba, która w chwili śmierci zmarłego była:
O kompensatę z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu psychicznym może ubiegać się osoba będąca świadkiem zdarzenia lub obecna podczas zdarzenia, w którym bliska jej osoba doznała uszczerbku na zdrowiu wskutek przestępstwa. Uprawniona może być również osoba, która brała udział w wydarzeniach, które nastąpiły bezpośrednio po doznaniu uszczerbku na zdrowiu przez bliską jej osobę.
Osoba, która była świadkiem zdarzenia lub brała udział w wydarzeniach, które nastąpiły bezpośrednio po doznaniu uszczerbku na zdrowiu przez bliską jej osobę, może się ubiegać o kompensatę z tego tytułu tylko w przypadku, gdy wskutek takich zdarzeń doznała uszczerbku na zdrowiu psychicznym. Konieczne jest przedstawienie stosownego zaświadczenia lekarskiego wydanego przez psychiatrę lub psychologa klinicznego.
Wykaz osób bliskich, które mogą być uprawnione do otrzymania kompensaty, przedstawiono powyżej.
Do otrzymania kompensaty w ramach programu jest uprawniona jedynie osoba, która spełnia warunek dotyczący miejsca zamieszkania lub obywatelstwa bądź dowolny z pozostałych warunków przewidzianych w pkt 10. Oznacza to, że uprawniona jest osoba, która miała zwykłe miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie w dniu zdarzenia lub która spełnia jeden z warunków określonych w pkt 11 lub 13 programu.
Do otrzymania kompensaty będzie również uprawniona osoba, która jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej (UE), państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) lub państwa, które przystąpiło do przyjętej przez Radę Europy Europejskiej konwencji o odszkodowaniach dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy. W odniesieniu do potencjalnych ofiar handlu ludźmi i osób, które złożyły wnioski o udzielenie azylu, zastosowanie mają przepisy szczególne. Pełen wykaz kryteriów zawiera pkt 10 programu.
Kompensata jest wypłacana w ramach programu z tytułu zdarzeń, do których doszło w Wielkiej Brytanii (Szkocji, Anglii i Walii).
Osoby zamieszkujące w Zjednoczonym Królestwie, które doznały uszczerbku na zdrowiu wskutek przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (UE), mogą otrzymać wsparcie w dochodzeniu kompensaty od tego państwa. Aby uzyskać takie wsparcie, należy skontaktować się z zespołem ds. wsparcia w przypadku czynów popełnionych w UE pod numerem tel. 0300 003 3061 lub wysłać wiadomość e-mail na adres eucat@cica.gsi.gov.uk.
Osoba, która doznała uszczerbku na zdrowiu poza terytorium UE, może być uprawniona do ubiegania się o kompensatę w ramach podobnego programu istniejącego w danym państwie. Dodatkowych informacji udziela Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów. Szczegółowe informacje można znaleźć pod adresem https://www.gov.uk.
Tak. Warunkiem przyznania kompensaty jest złożenie na policji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, w związku z którym wnioskodawca dochodzi kompensaty. Zgodnie z jednym z wymogów przewidzianych w programie konieczne jest złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w odniesieniu do wszystkich zdarzeń stanowiących podstawę wniosku o kompensatę.
Nie. Wniosek o kompensatę można złożyć przed zakończeniem dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego.
Zgodnie z założeniem z programu korzysta się w ostateczności. Jeżeli istnieje możliwość uzyskania odszkodowania z innego źródła, należy z niej skorzystać. Oczekuje się, że wnioskodawca poczynił wszelkie odpowiednie kroki, aby otrzymać świadczenia z zabezpieczenia społecznego, świadczenia z tytułu polisy ubezpieczeniowej, odszkodowanie lub kompensatę, do których może być uprawniony z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Osoba objęta programem może kwalifikować się do otrzymania kompensaty nawet w przypadku, gdy tożsamość sprawcy przestępstwa nie jest znana lub gdy nie doszło do jego skazania. Oczekuje się pełnej współpracy wnioskodawcy w toku ewentualnego postępowania przygotowawczego prowadzonego przez policję. Decyzje w ramach programu są podejmowane na zasadzie uprawdopodobnienia.
Wniosek należy złożyć jak najszybciej. W przypadku osób, które w chwili popełnienia przestępstwa były pełnoletnie, powinno to zazwyczaj nastąpić w terminie dwóch lat od daty zdarzenia. Termin ten może zostać przedłużony wyłącznie w przypadku:
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
- szkoda niemajątkowa:
W miarę możliwości kompensata zostanie wypłacona w postaci płatności jednorazowej.
Na otrzymanie kompensaty lub jej wysokość mogą mieć wpływ następujące czynniki:
Program nie opiera się na kryterium dochodowym.
Kompensata nie może zostać wypłacona w następujących przypadkach:
Kompensata nie zostanie również przyznana lub jej wysokość zostanie obniżona, jeżeli wnioskodawca otrzymał odszkodowanie z tytułu tego samego uszczerbku na zdrowiu z określonych innych źródeł, np. w rezultacie postępowania cywilnego.
Parlament ustala regulamin programu i określa wartość przyznawanych płatności, których kwotę oblicza się na podstawie wykazu szkód. Wysokość kompensaty może być różna w zależności od powagi doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Minimalna kwota kompensaty wynosi 1 000 £, a maksymalna – 500 000 £.
Kwota należnej kompensaty zostanie obliczona przez właściwy organ.
Wysokość kompensaty zostanie obniżona, jeżeli ofiara otrzymała płatność lub jest uprawniona do otrzymania płatności w związku z tym samym uszczerbkiem na zdrowiu z tytułu:
W przypadku przyznania świadczenia tytułem szczególnych wydatków wysokość kompensaty zostanie obniżona, aby uwzględnić świadczenia z zabezpieczenia społecznego z tytułu tej samej szkody i wypłacone ubezpieczenie, niezależnie od tego, kto opłacał składki, jeżeli wnioskodawca wystąpił z roszczeniem o pokrycie kosztów przystosowania jego miejsca zamieszkania lub opieki osobistej.
Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że ofiara przestępstwa kwalifikuje się do otrzymania kompensaty, ale nie będzie w stanie podjąć ostatecznej decyzji w tej kwestii, może rozważyć wypłacenie płatności zaliczkowej. Jeżeli właściwy organ nie jest w stanie podjąć ostatecznej decyzji, prawdopodobnie jest to spowodowane tym, że wstrzymuje się w celu określenia długoterminowych skutków doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Organ może rozważyć możliwość ponownego rozpatrzenia sprawy po dokonaniu płatności końcowej, jeżeli:
W normalnych warunkach organ nie rozpatrzy sprawy ponownie, jeżeli od daty wydania ostatecznej decyzji nie upłynęły jeszcze dwa lata. Jeżeli wnioskodawca wystąpi o ponowne rozpatrzenie sprawy po upływie ponad dwóch lat od daty podjęcia decyzji, organ uwzględni taki wniosek wyłącznie w przypadku, gdy wnioskodawca przedstawi dowody wystarczające do podjęcia decyzji w sprawie bez konieczności prowadzania dalszego szeroko zakrojonego postępowania.
To, jakie informacje są potrzebne, będzie zależało od rodzaju wniosku. Na poszczególnych etapach procedury składania wniosku wnioskodawca będzie informowany, jakie informacje są konieczne. W razie potrzeby organ zwróci się również do wnioskodawcy o przekazanie wszelkich dodatkowych informacji na piśmie.
Złożenie wniosku o kompensatę nie podlega opłacie. W stosownych przypadkach organ zwróci się do wnioskodawcy o przedstawienie dowodów medycznych. Jeżeli uzyskanie dowodów medycznych wiąże się z kosztami, oczekuje się, że pokryje je wnioskodawca. Koszty uzyskania dowodów medycznych będą zróżnicowane, przy czym oczekuje się, że nie przekroczą łącznie 50 GBP.
Urząd ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem
Criminal Injuries Compensation Authority (CICA)
Alexander Bain House
Atlantic Quay
15 York Street
Glasgow
G2 8JQ
Tel.: Zjednoczone Królestwo: +44 (0)300 003 3601; (spoza Zjednoczonego Królestwa): +44(0)203 684 2517
Strona internetowa: https://www.gov.uk/
Nie, organ będzie kontaktował się z wnioskodawcą korespondencyjnie.
Czas potrzebny na rozpatrzenie wniosku będzie zależał od stopnia jego złożoności. Na przykład rozpatrzenie wniosku dotyczącego utraty zarobków potrwa dłużej niż rozpatrzenie wniosku dotyczącego wyłącznie świadczenia wypłacanego na podstawie wykazu szkód. CICA nie zakończy rozpatrywania złożonego wniosku, dopóki wnioskodawca nie potwierdzi, że leczenie doznanych obrażeń zakończyło się (na tyle, na ile jest to możliwe). Urząd dąży do rozstrzygnięcia spraw o niewielkim stopniu złożoności w ciągu 12 miesięcy od daty otrzymania wniosku.
Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z pierwotną decyzją urzędu i chce, aby urząd ponownie rozpatrzył jego sprawę, musi skierować do niego pisemny wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 56 dni od daty wydania pierwotnej decyzji. Wnioskodawca musi załączyć do wniosku wszelkie dodatkowe dowody na jego poparcie, jeżeli chce, aby urząd wziął je pod uwagę.
Po otrzymaniu przez urząd wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy wraz ze wszystkimi informacjami uzupełniającymi wniosek zostanie rozpoznany przez urzędnika odpowiedzialnego za rozpatrywanie roszczeń, innego niż urzędnik, który wydał pierwotną decyzję. Decyzja wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy może być bardziej albo mniej korzystna niż pierwotna decyzja bądź pierwotna decyzja może pozostać niezmieniona.
Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z treścią decyzji wydanej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, może ją zaskarżyć przed Trybunałem Pierwszej Instancji (Izba ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem) zgodnie z regulaminem postępowania przed Trybunałem. Z regulaminem można zapoznać się na stronie internetowej Trybunału Pierwszej Instancji.
Wniosek o kompensatę można złożyć za pośrednictwem rządowej strony internetowej, która zawiera również wiele przydatnych informacji na temat programu.
Łącze do odpowiedniej strony internetowej podano powyżej. Ponadto doradcy centrum obsługi klienta udzielają wnioskodawcom wsparcia pod numerem telefonu +44(0)300 003 3601. Należy pamiętać, że rozmowy z doradcami centrum obsługi klienta odbywają się wyłącznie w języku angielskim.
Aby wystąpić z wnioskiem o kompensatę, nie trzeba korzystać z płatnych usług pełnomocnika, takiego jak prawnik posługujący się tytułem solicitor czy przedsiębiorstwo obsługi roszczeń. Jeżeli wnioskodawca zdecyduje się skorzystać z płatnych usług pełnomocnika, urząd nie może pokryć związanych z tym kosztów – wnioskodawca będzie musiał je ponieść we własnym zakresie.
Aby uzyskać pomoc przy składaniu wniosku, wnioskodawca może skontaktować się ze Służbą Udzielającą Informacji Ofiarom Przestępstw.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Przyjęty w Irlandii Północnej program na rzecz kompensaty za szkody osobowe wyrządzone przestępstwem (criminal injuries Compensation Scheme) został ustanowiony w celu wypłacania kompensat niewinnym ofiarom przestępstw z użyciem przemocy popełnionych na terytorium Irlandii Północnej. Z kolei program na rzecz kompensaty za szkody materialne poniesione wskutek przestępstwa (Criminal Damage Scheme) został ustanowiony w celu wypłacania kompensat z tytułu szkody na mieniu.
Kompensata przysługuje z tytułu uszczerbku na zdrowiu psychicznym lub fizycznym doznanego wskutek przestępstwa z użyciem przemocy lub napaści, w tym na tle seksualnym.
Tak, wnioskodawca może otrzymać kompensatę, jeżeli jest bliskim lub osobą pozostającą na utrzymaniu ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy.
Uprawnionym bliskim jest małżonek lub zarejestrowany partner, matka lub ojciec oraz dziecko zmarłej ofiary.
Tak, osoba bliska ofiary przestępstwa z użyciem przemocy może otrzymać kompensatę z tytułu uszczerbku na zdrowiu psychicznym, jeżeli ofiara pozostała przy życiu.
Tak, o kompensatę mogą ubiegać się obywatele wszystkich państw.
Kompensata przysługuje jedynie wtedy, gdy przestępstwo popełniono w Irlandii Północnej.
Zgodnie z wymogami określonymi w programie wnioskodawca musi złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na policji tak szybko, jak to możliwe.
Nie, ale wniosek należy złożyć w ciągu dwóch lat od daty zdarzenia.
Nie.
Tak, wnioskodawca jest nadal uprawniony do otrzymania kompensaty, nawet jeżeli sprawca nie został ustalony lub skazany. Wnioskodawca musi jednak przedstawić policji wszystkie istotne okoliczności popełnienia przestępstwa i musi współpracować w toku postępowania.
Wniosek należy złożyć w ciągu dwóch lat od daty zdarzenia.
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Służby ds. Kompensaty (Compensation Services) rozpatrują wnioski o przyznanie kompensaty z tytuły utraty mienia lub szkody na mieniu bądź kosztów sprzętu związanych z leczeniem doznanego uszczerbku na zdrowiu, kosztów opieki, specjalnych urządzeń, kosztów przystosowania mieszkania wnioskodawcy do jego potrzeb, opłat związanych z postępowaniem przed Sądem Opiekuńczym (Court of Protection) czy kosztów związanych z zarządzaniem sprawami wnioskodawcy z uwagi na poważne zakłócenie jego czynności psychicznych.utrata zarobków lub zdolności do zarobkowania
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
uszczerbek na zdrowiu psychicznym
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
Służby ds. Kompensaty pokryją koszty pogrzebu w rozsądnym zakresie. Uprawnionemu bliskiemu może przysługiwać świadczenie z tytułu śmierci.
- szkoda niemajątkowa:
Uprawnionemu bliskiemu może przysługiwać świadczenie z tytułu rozstroju zdrowia psychicznego.
Kompensatę wypłaca się zazwyczaj jednorazowo.
Wysokość kompensaty może zostać obniżona lub kompensata może nie zostać przyznana, jeżeli zachowanie wnioskodawcy przyczyniło się do zdarzenia, jeżeli wnioskodawca był uprzednio karany i nie nastąpiło zatarcie skazania oraz jeżeli wnioskodawca nie współpracuje z policją lub Służbami ds. Kompensaty.
Sytuacja finansowa wnioskodawcy jest nieistotna.
Na wysokość lub przyznanie kompensaty może wpływać to, czy sprawca mógłby odnieść korzyść z tej kompensaty.
Kompensatę oblicza się zgodnie z wykazem szkód określonym w ramach programu.
Minimalna kwota kompensaty za uszczerbek na zdrowiu wynosi 1 000 £, a maksymalna – 250 000 £. Nie ma ograniczeń co do maksymalnej łącznej kwoty kompensaty.
Nie, nie oczekuje się od wnioskodawcy podania kwoty – musi on jedynie opisać poniesione szkody.
Ubezpieczenie prywatne nie wpływa na wysokość przyznanej kompensaty. Od kwoty kompensaty odlicza się jednak kwotę odszkodowania zasądzonego przez sąd w postępowaniu karnym lub cywilnym.
Zaliczkę na poczet kompensaty można otrzymać, jeżeli nie ma wątpliwości odnośnie do odpowiedzialności karnej.
Tak, istnieje możliwość ponownego rozpatrzenia sprawy, jeżeli nastąpiła tak znaczna zmiana stanu zdrowia ofiary, że utrzymanie pierwotnej kwoty kompensaty byłoby niesprawiedliwe.
Należy złożyć wypełniony formularz wniosku. Służby ds. Kompensaty poinformują wnioskodawcę, jeżeli będą wymagane jakiekolwiek dodatkowe, np. szczegółowe informacje dotyczące zatrudnienia i dochodów.
Nie trzeba uiszczać żadnych opłat.
Rozstrzygnięcia są wydawane w ramach przyjętego w Irlandii Północnej programu na rzecz kompensaty z tytułu szkód osobowych wyrządzonych przestępstwem.
Compensation Services, 6th Floor, Millennium House, 25 Great Victoria Street, Belfast, BT2 7AQ.
Nie.
Średni czas oczekiwania na pierwszą decyzję wynosi 11 miesięcy, a czas oczekiwania na decyzję wydaną w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy – 6 miesięcy.
Wnioskodawca ma prawo do wniesienia o ponowne rozpatrzenie sprawy i prawo do wniesienia odwołania.
Na następującej stronie internetowej http://www.nidirect.gov.uk/index/do-it-online/crime-justice-and-the-law-online/make-a-claim-in-cases-of-criminal-damage.htm
Strona internetowa: http://www.nidirect.gov.uk/index/do-it-online/crime-justice-and-the-law-online/make-a-claim-in-cases-of-criminal-damage.htm
W ramach programu na rzecz kompensaty za szkody osobowe wyrządzone przestępstwem nie przewidziano pomocy prawnej. W celu złożenia wniosku o kompensatę z tytułu szkody na mieniu poniesionej wskutek przestępstwa ofiara może skorzystać z usług prawnika posługującego się tytułem solicitor.
Organizacja Victim Support NI może udzielić wnioskodawcy wsparcia w dochodzeniu kompensaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kompensata przysługuje niewinnym ofiarom przestępstw z użyciem przemocy lub osobom bliskim ofiary, która zmarła wskutek przestępstwa z użyciem przemocy. W załączniku B programu określono, które czyny uznaje się za przestępstwa z użyciem przemocy do celów programu. O kompensatę mogą się również ubiegać osoby, które doznały uszczerbku na zdrowiu, podejmując nadzwyczajne, uzasadnione ryzyko w celu zapobieżenia przestępstwu lub ograniczenia jego skutków, w tym zatrzymując osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa.
Można ubiegać się o kompensatę:
Nie wszystkie wnioski o wypłatę kompensaty zostaną uwzględnione; wnioskodawca musi być uprawniony do otrzymania kompensaty zgodnie z regulaminem programu.
Osoby bliskie ofiary przestępstwa, która zmarła w rezultacie poniesionych obrażeń, mogą być uprawnione do otrzymania świadczenia. Aby kwalifikować się do takiego świadczenia, trzeba spełniać warunki definicji „uprawnionej osoby bliskiej” w rozumieniu programu.
Uprawnioną osobą bliską jest osoba, która w chwili śmierci zmarłego była:
O kompensatę z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu psychicznym może ubiegać się osoba będąca świadkiem zdarzenia lub obecna podczas zdarzenia, w którym bliska jej osoba doznała uszczerbku na zdrowiu wskutek przestępstwa. Uprawniona może być również osoba, która brała udział w wydarzeniach, które nastąpiły bezpośrednio po doznaniu uszczerbku na zdrowiu przez bliską jej osobę.
Osoba, która była świadkiem zdarzenia lub brała udział w wydarzeniach, które nastąpiły bezpośrednio po doznaniu uszczerbku na zdrowiu przez bliską jej osobę, może ubiegać się o kompensatę z tego tytułu tylko w przypadku, gdy wskutek takich zdarzeń doznała uszczerbku na zdrowiu psychicznym. Konieczne jest przedstawienie stosownego zaświadczenia lekarskiego wydanego przez psychiatrę lub psychologa klinicznego.
Wykaz osób bliskich, które mogą być uprawnione do otrzymania kompensaty, przedstawiono powyżej.
Do otrzymania kompensaty w ramach programu jest uprawniona jedynie osoba, która spełnia warunek dotyczący miejsca zamieszkania lub obywatelstwa bądź dowolny z pozostałych warunków przewidzianych w pkt 10. Oznacza to, że uprawniona jest osoba, która miała zwykłe miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie w dniu zdarzenia lub która spełnia jeden z warunków określonych w pkt 11 lub 13 programu.
Do otrzymania kompensaty będzie również uprawniona osoba, która jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej (UE), państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) lub państwa, które przystąpiło do przyjętej przez Radę Europy Europejskiej konwencji o odszkodowaniach dla ofiar przestępstw popełnionych z użyciem przemocy. W odniesieniu do potencjalnych ofiar handlu ludźmi i osób, które złożyły wnioski o udzielenie azylu, zastosowanie mają przepisy szczególne.
Pełen wykaz kryteriów zawiera pkt 10 programu.
Kompensata jest wypłacana w ramach programu z tytułu zdarzeń, do których doszło w Wielkiej Brytanii (Szkocji, Anglii i Walii).
Osoby zamieszkujące w Zjednoczonym Królestwie, które doznały uszczerbku na zdrowiu wskutek przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (UE), mogą otrzymać wsparcie w dochodzeniu kompensaty od tego państwa. Aby uzyskać takie wsparcie, należy skontaktować się z zespołem ds. wsparcia w przypadku czynów popełnionych w UE pod numerem tel. 0300 003 3061 lub wysłać wiadomość e-mail na adres eucat@cica.gov.uk.
Osoba, która doznała uszczerbku na zdrowiu poza terytorium UE, może być uprawniona do ubiegania się o kompensatę w ramach podobnego programu istniejącego w danym państwie. Dodatkowych informacji udziela Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów. Szczegółowe informacje można znaleźć pod adresem https://www.gov.uk.
Tak. Warunkiem przyznania kompensaty jest złożenie na policji zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, w związku z którym wnioskodawca dochodzi kompensaty. Zgodnie z jednym z wymogów przewidzianych w programie konieczne jest złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w odniesieniu do wszystkich zdarzeń stanowiących podstawę wniosku o kompensatę.
Nie. Wniosek o kompensatę można złożyć przed zakończeniem dochodzenia policyjnego lub postępowania karnego.
Zgodnie z założeniem z programu korzysta się w ostateczności. Jeżeli istnieje możliwość uzyskania odszkodowania z innego źródła, należy z niej skorzystać. Oczekuje się, że wnioskodawca poczynił wszelkie odpowiednie kroki, aby otrzymać świadczenia z zabezpieczenia społecznego, świadczenia z tytułu polisy ubezpieczeniowej, odszkodowanie lub kompensatę, do których może być uprawniony z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Osoba objęta programem może kwalifikować się do otrzymania kompensaty nawet w przypadku, gdy tożsamość sprawcy przestępstwa nie jest znana lub gdy nie doszło do jego skazania. Oczekuje się pełnej współpracy wnioskodawcy w toku ewentualnego postępowania przygotowawczego prowadzonego przez policję. Decyzje w ramach programu są podejmowane na zasadzie uprawdopodobnienia.
Wniosek należy złożyć jak najszybciej. W przypadku osób, które w chwili popełnienia przestępstwa były pełnoletnie, powinno to zazwyczaj nastąpić w terminie dwóch lat od daty zdarzenia. Termin ten może zostać przedłużony wyłącznie w przypadku:
a) w przypadku ofiary czynu zabronionego:
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
- szkoda niemajątkowa (krzywda):
- szkoda majątkowa (niedotycząca kondycji psychicznej):
– szkoda niemajątkowa (krzywda)
W miarę możliwości kompensata zostanie wypłacona w postaci płatności jednorazowej.
Na otrzymanie kompensaty lub jej wysokość mogą mieć wpływ następujące czynniki:
Program nie opiera się na kryterium dochodowym.
Kompensata nie może zostać wypłacona w następujących przypadkach:
Kompensata nie zostanie również przyznana lub jej wysokość zostanie obniżona, jeżeli wnioskodawca otrzymał odszkodowanie z tytułu tego samego uszczerbku na zdrowiu z określonych innych źródeł, np. w rezultacie postępowania cywilnego.
Parlament ustala regulamin programu i określa wartość przyznawanych płatności, których kwotę oblicza się na podstawie wykazu szkód. Wysokość kompensaty może być różna w zależności od powagi doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Minimalna kwota kompensaty wynosi 1 000 £, a maksymalna – 500 000 £.
Kwota należnej kompensaty zostanie obliczona przez właściwy organ.
Wysokość kompensaty zostanie obniżona, jeżeli ofiara otrzymała płatność lub jest uprawniona do otrzymania płatności w związku z tym samym uszczerbkiem na zdrowiu z tytułu:
W przypadku przyznania świadczenia tytułem szczególnych wydatków wysokość kompensaty zostanie obniżona, aby uwzględnić świadczenia z zabezpieczenia społecznego z tytułu tej samej szkody i wypłacone ubezpieczenie, niezależnie od tego, kto opłacał składki, jeżeli wnioskodawca wystąpił z roszczeniem o pokrycie kosztów przystosowania jego miejsca zamieszkania lub opieki osobistej.
Jeżeli właściwy organ stwierdzi, że ofiara przestępstwa kwalifikuje się do otrzymania kompensaty, ale nie będzie w stanie podjąć ostatecznej decyzji w tej kwestii, może rozważyć wypłacenie płatności zaliczkowej. Jeżeli właściwy organ nie jest w stanie podjąć ostatecznej decyzji, prawdopodobnie jest to spowodowane tym, że wstrzymuje się w celu określenia długoterminowych skutków doznanego uszczerbku na zdrowiu.
Organ może rozważyć możliwość ponownego rozpatrzenia sprawy po dokonaniu płatności końcowej, jeżeli:
W normalnych warunkach organ nie rozpatrzy sprawy ponownie, jeżeli od daty wydania ostatecznej decyzji nie upłynęły jeszcze dwa lata. Jeżeli wnioskodawca wystąpi o ponowne rozpatrzenie sprawy po upływie ponad dwóch lat od daty podjęcia decyzji, organ uwzględni taki wniosek wyłącznie w przypadku, gdy wnioskodawca przedstawi dowody wystarczające do podjęcia decyzji w sprawie bez konieczności prowadzania dalszego szeroko zakrojonego postępowania.
Złożenie wniosku o kompensatę nie podlega opłacie. W stosownych przypadkach organ zwróci się do wnioskodawcy o przedstawienie dowodów medycznych. Jeżeli uzyskanie dowodów medycznych wiąże się z kosztami, oczekuje się, że pokryje je wnioskodawca. Koszty uzyskania dowodów medycznych będą zróżnicowane, przy czym oczekuje się, że nie przekroczą łącznie 50 £.
Urząd ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem
Criminal Injuries Compensation Authority (CICA)
Alexander Bain House
Atlantic Quay
15 York Street
Glasgow
G2 8JQ
Tel.: (Zjednoczone Królestwo) +44 (0)300 003 3601;
(spoza Zjednoczonego Królestwa): +44(0)203 684 2517
Strona internetowa: https://www.gov.uk
Nie, organ będzie kontaktował się z wnioskodawcą korespondencyjnie.
Czas potrzebny na rozpatrzenie wniosku będzie zależał od stopnia jego złożoności. Na przykład rozpatrzenie wniosku dotyczącego utraty zarobków potrwa dłużej niż rozpatrzenie wniosku dotyczącego wyłącznie świadczenia wypłacanego na podstawie wykazu szkód. CICA nie zakończy rozpatrywania złożonego wniosku, dopóki wnioskodawca nie potwierdzi, że leczenie doznanych obrażeń zakończyło się (na tyle, na ile jest to możliwe). Urząd dąży do rozstrzygnięcia spraw o niewielkim stopniu złożoności w ciągu 12 miesięcy od daty otrzymania wniosku.
Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z pierwotną decyzją urzędu i chce, aby urząd ponownie rozpatrzył jego sprawę, musi skierować do niego pisemny wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 56 dni od daty wydania pierwotnej decyzji. Wnioskodawca musi załączyć do wniosku wszelkie dodatkowe dowody na jego poparcie, jeżeli chce, aby urząd wziął je pod uwagę.
Po otrzymaniu przez urząd wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy wraz ze wszystkimi informacjami uzupełniającymi wniosek zostanie rozpoznany przez urzędnika odpowiedzialnego za rozpatrywanie roszczeń, innego niż urzędnik, który wydał pierwotną decyzję. Decyzja wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy może być bardziej albo mniej korzystna niż pierwotna decyzja bądź pierwotna decyzja może pozostać niezmieniona.
Jeżeli wnioskodawca nie zgadza się z treścią decyzji wydanej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, może ją zaskarżyć przed Trybunałem Pierwszej Instancji (Izba ds. Kompensaty za Szkody Wyrządzone Przestępstwem) zgodnie z regulaminem postępowania przed Trybunałem. Z regulaminem można zapoznać się na stronie internetowej Trybunału Pierwszej Instancji.
Wniosek o kompensatę można złożyć za pośrednictwem rządowej strony internetowej, która zawiera również wiele przydatnych informacji na temat programu.
Łącze do odpowiedniej strony internetowej podano powyżej. Ponadto doradcy centrum obsługi klienta udzielają wnioskodawcom wsparcia pod numerem telefonu +44(0)300 003 3601. Należy pamiętać, że rozmowy z doradcami centrum obsługi klienta odbywają się wyłącznie w języku angielskim.
Aby wystąpić z wnioskiem o kompensatę, nie trzeba korzystać z płatnych usług pełnomocnika, takiego jak prawnik posługujący się tytułem solicitor czy przedsiębiorstwo obsługi roszczeń. Jeżeli wnioskodawca zdecyduje się skorzystać z płatnych usług pełnomocnika, urząd nie może pokryć związanych z tym kosztów – wnioskodawca będzie musiał je ponieść we własnym zakresie.
Aby uzyskać pomoc przy składaniu wniosku, wnioskodawca może skontaktować się ze Służbą Udzielającą Informacji Ofiarom Przestępstw.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.