Informatie zoeken per regio
Als slachtoffer hebt u recht op schadeloosstelling door de staat als iemand is overleden door een met opzet gepleegd misdrijf, als u ernstig of matig lichamelijk letsel hebt opgelopen, als u het slachtoffer bent van aanranding of mensenhandel of als u door het misdrijf besmet bent geraakt met het hiv-virus of hepatitis B of C.
U kunt door de staat schadeloos worden gesteld voor morele schade, lichamelijk leed en verlies van eigendom, wanneer die het gevolg zijn van een met opzet gepleegd misdrijf.
Als iemand als gevolg van een misdrijf is overleden, kan het slachtoffer in de strafrechtelijke procedure een familielid van de overledene zijn (verloofde, echtgenoot, ouder, grootouder, kind, kleinkind, broer of zus) of een persoon met wie de betrokkene samenwoonde en een gemeenschappelijk (niet-gedeeld) huishouden had.
In de volgende gevallen hebt u recht op schadeloosstelling door de staat: een familielid is als gevolg van het misdrijf overleden of het slachtoffer is overleden en heeft niet om schadeloosstelling verzocht of heeft dat wel gedaan, maar heeft deze schadeloosstelling niet ontvangen. U moet de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter) dan wel vragen u als slachtoffer in het betrokken strafproces te erkennen.
U komt niet voor schadeloosstelling door de staat in aanmerking als familielid of persoon ten laste van een slachtoffer dat het misdrijf heeft overleefd. In dat geval heeft het slachtoffer zelf wel recht op schadeloosstelling.
U kunt door de staat schadeloos worden gesteld als u geen staatsburger van een EU-land bent.
Als het misdrijf in een andere EU-lidstaat is gepleegd, mag u die lidstaat om schadeloosstelling verzoeken. U kunt dat rechtstreeks doen of via de dienst voor rechtsbijstand (Juridiskās palīdzības administrācija).
U moet het misdrijf bij de politie aangeven.
Voordat u om schadeloosstelling door de staat kunt verzoeken, moet er een strafrechtelijke procedure zijn ingesteld waarin u door de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter) als slachtoffer wordt erkend.
Wilt u om schadeloosstelling door de staat verzoeken, dan hoeft u niet te wachten op de definitieve beslissing van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter).
Om te kunnen besluiten of er al dan niet schadeloosstelling kan worden betaald, heeft de dienst voor rechtsbijstand een verklaring nodig van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter), met daarin de volgende gegevens:
U hoeft niet eerst schadeloosstelling van de dader te eisen. Dat u door de staat schadeloos kunt worden gesteld, betekent niet dat u tijdens een strafprocedure geen verzoek om schadevergoeding mag indienen. U kunt dat in elke fase van de strafprocedure doen, totdat de zaak in de rechtbank van eerste aanleg wordt behandeld. U kunt hiervoor ook een civiele procedure aanspannen, als u van mening bent dat u niet volledig schadeloos bent gesteld.
U hebt ook recht op schadeloosstelling door de staat als de dader of zijn of haar medeplichtige niet is geïdentificeerd of als zij niet strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld.
U moet het verzoek om schadeloosstelling indienen samen met de benodigde informatieve verklaring van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris).
U moet het verzoek om schadeloosstelling door de staat indienen bij de dienst voor rechtsbijstand binnen één jaar nadat u als slachtoffer bent erkend of nadat u zich bewust bent geworden van de feiten die u het recht geven om dat te doen.
Schadeloosstelling door de staat heeft betrekking op de morele schade, het lichamelijk leed of het verlies van eigendom als gevolg van een misdrijf, zonder onderscheid naar het soort schade die de staat vergoedt. De hoogte van deze vergoeding is vastgelegd in de Wet inzake schadeloosstelling van slachtoffers door de overheid (Likums par valsts kompensāciju cietušajiem) en hangt samen met de gevolgen van het misdrijf.
De vergoeding wordt in één betaling uitgekeerd en overgeboekt naar de rekening van de betalingsinstelling die in het verzoek staat vermeld.
De kwalificatie van het misdrijf kan invloed hebben op de hoogte van de schadeloosstelling, bijvoorbeeld als het misdrijf in een staat van intense geestelijke onrust werd gepleegd of dat daarbij de noodzakelijke grenzen van zelfverdediging zijn overschreden of de voorwaarden voor detentie van een persoon niet zijn nageleefd. In zulke gevallen wordt de hoogte van de schadeloosstelling met 50 % verminderd, in overeenstemming met de gevolgen van het misdrijf.
Als de dienst voor rechtsbijstand de gevraagde informatie niet binnen 15 dagen ontvangt, kan hij weigeren de schade te vergoeden. In dat geval hebt u echter wel het recht om nog diverse malen bij deze dienst aan te kloppen, mits u de daarvoor geldende procedures volgt.Uw financiële situatie heeft geen gevolgen voor de kans dat u schadeloosstelling ontvangt en/of voor het bedrag.
Als u van de dader of een andere persoon (namens de dader) vergoeding hebt ontvangen voor de schade die u door het misdrijf hebt geleden, wordt de schadeloosstelling die u van de staat krijgt, verminderd met het bedrag dat u reeds hebt ontvangen.
In de Wet inzake schadeloosstelling van slachtoffers door de overheid staan andere criteria die uw kans op schadevergoeding en/of het bedrag beïnvloeden. Enkele voorbeelden:
Het maximumbedrag dat de staat aan één slachtoffer van een misdrijf mag uitkeren, is vijfmaal het maandelijkse minimumloon in de Republiek Letland. Bij de berekening van de schadeloosstelling wordt gekeken naar de hoogte van het maandelijkse minimumloon op het moment dat u als slachtoffer werd erkend.
Er wordt schadeloosstelling uitgekeerd:
Het maximumbedrag dat de staat aan schadeloosstelling mag betalen, is vijfmaal het maandelijkse minimumloon in de Republiek Letland, en het minimale uit te keren bedrag is 50 % van dit maximumbedrag. Wanneer het maandelijkse minimumloon verandert, verandert ook de hoogte van de schadevergoeding.
U hoeft het bedrag niet in het verzoek om schadeloosstelling te vermelden, omdat de hoogte van de vergoeding in de Wet inzake schadeloosstelling van slachtoffers door de overheid is vastgelegd.
De vergoeding die u uit andere bronnen ontvangt (bv. een verzekering van de werkgever of een particuliere verzekering), wordt niet afgetrokken van de schadeloosstelling door de staat.
U kunt geen voorschot krijgen.
Als u door de staat schadeloos bent gesteld en in de definitieve beslissing wordt bepaald dat het misdrijf ernstigere gevolgen voor u heeft gehad, kunt u het verschil ontvangen tussen de betaalde schadeloosstelling (door de staat) en het uit te keren bedrag.
Als er op het moment dat u de staat om schadeloosstelling verzoekt, nog geen einduitspraak in de strafzaak is gedaan, moet u bij dit verzoek een verklaring voegen van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter), met daarin de volgende gegevens:
Als de strafzaak is afgelopen op het moment dat de staat om schadeloosstelling wordt verzocht, moet u bij dit verzoek de definitieve uitspraak voegen van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure, plus het dwangbevel, wanneer de in de definitieve uitspraak genoemde schadevergoeding niet of slechts gedeeltelijk is betaald.
Er zijn geen kosten verbonden aan de behandeling van een verzoek om schadeloosstelling door de staat.
De dienst voor rechtsbijstand beslist of de staat al dan niet schadevergoeding moet betalen.
Om in aanmerking te komen voor schadeloosstelling door de staat, moet u het verzoek richten aan de dienst voor rechtsbijstand, op het volgende adres: Pils laukums 4, Rīga, LV-1050.
Uw aanwezigheid is niet vereist wanneer uw verzoek wordt behandeld en wanneer er wordt beslist of u al dan niet door de staat schadeloos wordt gesteld.
De dienst voor rechtsbijstand neemt deze beslissing binnen één maand nadat hij het verzoek om schadeloosstelling heeft ontvangen. De dienst stuurt de beslissing naar het adres dat in het verzoek vermeld staat.
Mogelijk heeft de dienst voor rechtsbijstand extra informatie van u nodig of van de persoon die verantwoordelijk is voor de procedure (politiefunctionaris, openbare aanklager, rechter). In dat geval wordt de beslissingstermijn opgeschort totdat alle benodigde informatie is ontvangen.
U kunt de beslissing van de dienst voor rechtsbijstand over het al dan niet betalen van schadevergoeding aanvechten binnen één maand nadat deze van kracht wordt. Hiertoe dient u bij deze dienst het verzoekschrift in dat hiervoor is bestemd. De dienst stuurt het vervolgens door naar het ministerie van Justitie.
Het aanvraagformulier voor schadeloosstelling door de overheid en informatie over het invullen daarvan zijn te verkrijgen:
U kunt elke dag van 7.00 tot 22.00 uur het gratis nummer 116006, "Hulplijn voor slachtoffers van misdrijven", bellen. Daar kunt u terecht voor:
U kunt ook de website https://www.cietusajiem.lv/en/ raadplegen.
U hebt geen rechtsbijstand nodig om een verzoek om schadeloosstelling in te dienen. De dienst voor rechtsbijstand biedt u de nodige hulp als u de staat wilt verzoeken schadevergoeding te betalen.
De organisatie "Skalbes" heeft een gratis nummer, 116006, "Hulplijn voor slachtoffers van een misdrijf” (dagelijks beschikbaar van 7.00 tot 22.00 uur), en biedt emotionele en psychologische ondersteuning aan slachtoffers van misdrijven en informatie over de procedurele rechten van slachtoffers (bv. rechten tijdens een strafprocedure, recht op schadevergoeding, schadeloosstelling door de staat enz.), beschikbare diensten en de bestaande opvang van slachtoffers.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.