Niewypłacalność/upadłość

Cypr
Autor treści:
European Judicial Network
Europejska sieć sądowa (w sprawach cywilnych i handlowych)

1 Wobec jakiego podmiotu można wszcząć postępowanie upadłościowe?

Upadłość (ptóchevsi): postanowienie o ogłoszeniu upadłości (diátagma ptóchevsis) wydaje się wyłącznie w stosunku do osoby fizycznej, która jest niewypłacalna.

Likwidacja (ekkathárisi): postanowienie o likwidacji (diátagma ekkathárisis) wydaje się w stosunku do dowolnej osoby prawnej. Dobrowolna likwidacja (ekoúsia ekkathárisi), pozasądowa lub pod nadzorem sądu, również dotyczy osób prawnych.

2 Jakie przesłanki muszą zostać spełnione, aby można było wszcząć postępowanie upadłościowe?

Upadłość: przepisy regulujące kwestie związane z upadłością osób fizycznych zawiera ustawa o upadłości (perí Ptóchevsis Nómos, rozdz. 5) – w ciągu ostatnich dwóch lat w ustawie tej wprowadzono znaczne zmiany, aby dostosować ją do zmieniającej się sytuacji gospodarczej i społecznej.

Jeżeli kwota zadłużenia przekracza 15 000 EUR, wniosek o ogłoszenie upadłości może wnieść wierzyciel albo sam dłużnik, pod warunkiem że stan niewypłacalności jest oczywisty, a dłużnik osobiście przebywał na Cyprze, miał miejsce zwykłego pobytu na Cyprze, prowadził działalność na Cyprze lub był członkiem spółki kapitałowej lub osobowej prowadzącej działalność na Cyprze.

Przyjmuje się, że stan niewypłacalności dłużnika jest oczywisty (práxi ptóchevsis) m.in. w przypadku, gdy:

a) wierzyciel uzyska prawomocne orzeczenie zobowiązujące dłużnika do zapłacenia określonej kwoty, a dłużnik nie wywiąże się z tego obowiązku;

b) dłużnik oświadczy, że nie jest w stanie spłacać swoich długów;

c) dłużnik złoży wniosek o ogłoszenie upadłości;

d) zostanie uznane, że plan indywidualnej spłaty zadłużenia przyjęty dla danego dłużnika nie powiódł się, lub plan ten zostanie zakończony zgodnie z przepisami ustawy o niewypłacalności osób fizycznych (perí Aferengyótitas Fysikón Prosópon Nómos).

Likwidacja spółek: spółka może zostać zlikwidowana albo z uwagi na fakt, że nie jest w stanie spłacać swojego zadłużenia, albo na mocy uchwały specjalnej spółki, która ma na celu rozwiązanie spółki w drodze likwidacji przez sprzedaż należących do niej składników majątku i spłatę całości lub części jej zadłużenia. Postanowienie o likwidacji może zostać wydane, jeżeli spółka nie jest w stanie spłacać swojego zadłużenia. Kwota pozostałego do spłaty zadłużenia musi przekraczać 5000 EUR. Wniosek o przeprowadzenie likwidacji składa wierzyciel albo jego udziałowcy/akcjonariusze.

Dobrowolna likwidacja:

Wyróżnia się trzy rodzaje dobrowolnej likwidacji:

  • dobrowolna likwidacja przeprowadzana przez wierzycieli (ekoúsia ekkathárisi apó pistotés): jest to likwidacja pozasądowa, do której dochodzi w przypadku, gdy spółka jest niewypłacalna, a jej zarząd podejmie decyzję o przeprowadzeniu likwidacji. Dobrowolna likwidacja przeprowadzana przez wierzycieli rozpoczyna się od zwołania zgromadzenia wierzycieli w celu omówienia uchwały specjalnej w przedmiocie poddania się dobrowolnej likwidacji podjętej przez walne zgromadzenie udziałowców/akcjonariuszy spółki;
  • dobrowolna likwidacja przeprowadzana przez wspólników (ekoúsia ekkathárisi apó méli): jest to również likwidacja pozasądowa, którą wszczyna się w drodze uchwały specjalnej podjętej przez walne zgromadzenie udziałowców/akcjonariuszy w momencie, w którym spółka jest wypłacalna;
  • dobrowolna likwidacja przeprowadzana pod nadzorem sądu (ekoúsia ekkathárisi ypó tin epopteía tou Dikastiríou): jeżeli spółka podjęła uchwałę o poddaniu się dobrowolnej likwidacji, sąd może wydać postanowienie o przeprowadzeniu takiej likwidacji pod swoim nadzorem.

3 Jakie aktywa należą do masy upadłości? W jaki sposób rozporządza się aktywami, które zostały nabyte przez dłużnika lub zostały na niego przeniesione w toku postępowania upadłościowego?

Upadłość: w skład masy upadłości wchodzą wszystkie składniki majątku należące do upadłego lub do których ma on uprawnienia w chwili wszczęcia postępowania upadłościowego lub majątek nabyty lub uzyskany przez upadłego przed zwolnieniem go z długów, z wyjątkiem majątku, którego upadły potrzebuje, aby utrzymać siebie i członków swojej rodziny.

Majątek nabyty po wszczęciu postępowania upadłościowego a przed zwolnieniem upadłego z długów lub uchyleniem postanowienia o ogłoszeniu upadłości wchodzi w skład masy upadłości.

Likwidacja: majątkiem objętym likwidacją jest majątek, który należał do spółki przed wydaniem postanowienia o likwidacji lub przed podjęciem uchwały specjalnej w przedmiocie dobrowolnej likwidacji.

4 Jakie uprawnienia przysługują odpowiednio dłużnikowi i zarządcy?

Upadłość: po ogłoszeniu upadłości urzędnik ds. upadłości (epísimos paralíptis) staje się syndykiem masy upadłości. Na późniejszym etapie postępowania funkcję syndyka (diacheiristís) można powierzyć dowolnemu licencjonowanemu doradcy ds. upadłości (adeiodotiménos sýmvoulos aferengyótitas). Zadaniem syndyka jest sprzedaż majątku upadłego i podział zysków między wierzycieli. Po przejęciu obowiązków syndyka przez urzędnika ds. upadłości lub licencjonowanego doradcę upadły zachowuje prawo własności do całego majątku, do którego jest uprawniony, ale od momentu wszczęcia postępowania upadłościowego majątkiem tym będzie rozporządzać wyłącznie syndyk.

Likwidacja: jeżeli po wydaniu postanowienia o likwidacji wierzyciele nie wyznaczą likwidatora (ekkatharistís), jego funkcję przejmuje automatycznie urzędnik ds. upadłości, chyba że na wniosek złożony do sądu przez urzędnika ds. upadłości lub w następstwie uchwały podjętej przez zgromadzenie wierzycieli lub wspólników spółki licencjonowany doradca zostanie wyznaczony na likwidatora. Zadaniem likwidatora jest sprzedaż majątku spółki podlegającej likwidacji i dokonanie podziału zysków między wierzycieli i wspólników. Chociaż po przejęciu przez urzędnika ds. upadłości lub licencjonowanego doradcę obowiązków likwidatora odpowiedzialnego za sprzedaż majątku likwidowanej osoby prawnej spółka zachowuje prawo własności do całego majątku, do którego jest uprawniona, od dnia wszczęcia postępowania likwidacyjnego zarząd majątkiem sprawuje likwidator do celów jego spieniężenia.

Dobrowolna likwidacja: w przypadku dobrowolnej likwidacji spółka od momentu wszczęcia postępowania likwidacyjnego zaprzestaje prowadzenia działalności w zakresie, w jakim jest to konieczne z punktu widzenia korzystnego przeprowadzenia likwidacji. Zadaniem likwidatora jest spieniężenie majątku likwidowanej spółki i dokonanie podziału zysków między wierzycieli i udziałowców/akcjonariuszy.

  • Dobrowolna likwidacja przeprowadzana przez wierzycieli: wierzyciele i spółka wskazują na odrębnym posiedzeniu licencjonowanego doradcę, któremu chcą powierzyć funkcję likwidatora spółki, ale w przypadku braku porozumienia między wierzycielami a spółką na likwidatora zostaje wyznaczony licencjonowany doradca nominowany przez wierzycieli.
  • Dobrowolna likwidacja przeprowadzana przez wspólników: uchwałą walnego zgromadzenia udziałowców/akcjonariuszy spółka wyznacza na likwidatora licencjonowanego doradcę, który jest odpowiedzialny za zakończenie interesów bieżących spółki i podział jej majątku. Po ustanowieniu likwidatora mandat dyrektorów spółki ustaje, chyba że walne zgromadzenie udziałowców/akcjonariuszy spółki lub likwidator wyrażą zgodę na jego utrzymanie.
  • Dobrowolna likwidacja przeprowadzana pod nadzorem sądu: przy wydawaniu postanowienia o likwidacji pod nadzorem sądu sąd może ustanowić dodatkowego likwidatora na mocy tego lub kolejnego postanowienia. Likwidator ustanowiony przez sąd posiada te same uprawnienia, spoczywają na nim te same obowiązki oraz pełni tę samą funkcję co likwidator ustanowiony na mocy uchwały specjalnej lub uchwały wierzycieli podjętej w opisany powyżej sposób.

5 Jakie przesłanki muszą zostać spełnione, aby można było dokonać potrącenia wierzytelności?

Upadłość: prawo przewiduje możliwość potrącenia wzajemnych kredytów lub wierzytelności lub innych wzajemnych transakcji istniejących między upadłym a dowolną inną osobą przed wydaniem postanowienia o ogłoszeniu upadłości, chyba że w chwili udzielania kredytu druga strona nie zdawała sobie sprawy z tego, że upadły znajduje się w stanie niewypłacalności.

6 Jaki skutek wywiera postępowanie upadłościowe na obowiązujące umowy, których stroną jest dłużnik?

Upadłość: istniejące wiążące umowy, których stroną jest upadły, pozostają w mocy, a upadły w dalszym ciągu ponosi osobistą odpowiedzialność za przestrzeganie ich warunków.

Likwidacja: istniejące wiążące umowy, których stroną jest spółka w likwidacji, pozostają w mocy. Dotyczy to również wiążących umów zawartych między spółkami będącymi przedmiotem dobrowolnej likwidacji.

7 Jaki skutek wywiera postępowanie upadłościowe na postępowania wszczęte przez poszczególnych wierzycieli (z wyłączeniem zawisłych spraw sądowych)?

Upadłość: do wytoczenia powództwa przeciwko upadłemu po wydaniu postanowienia o ogłoszeniu upadłości konieczne jest uzyskanie zgody sądu.

Likwidacja: do wytoczenia powództwa przeciwko spółce w likwidacji po wydaniu postanowienia o likwidacji konieczne jest uzyskanie zgody sądu.

8 Jaki skutek wywiera postępowanie upadłościowe na dalsze rozpoznanie sprawy sądowej zawisłej w momencie wszczęcia postępowania upadłościowego?

Upadłość: postępowania sądowe już toczące się przeciwko upadłemu są kontynuowane w standardowym trybie bez konieczności uzyskania zgody sądu.

Likwidacja: postępowania sądowe już toczące się przeciwko spółce w likwidacji mogą być kontynuowane wyłącznie za zgodą sądu. Prowadzenie takich postępowań leży wyłącznie w gestii urzędnika ds. upadłości lub likwidatora spółki.

9 Czym charakteryzuje się co do zasady udział wierzycieli w postępowaniu upadłościowym?

Upadłość: aby wziąć udział w postępowaniu upadłościowym, wierzyciel musi wypełnić formularze zgłoszenia wierzytelności (epalíthevsi chréous) oraz przedstawić wszystkie dowody potwierdzające. Urzędnik ds. upadłości lub licencjonowany doradca pełniący funkcję syndyka decyduje o uznaniu lub odmowie uznania takich zgłoszonych wierzytelności. Następnie na rzecz wierzycieli wypłacana jest dywidenda w kolejności uprzywilejowania określonej w prawie upadłościowym (rozdz. 5). Po zarejestrowaniu zgłoszeń wierzytelności wierzyciele mogą brać udział w posiedzeniach zwoływanych przez urzędnika ds. upadłości lub licencjonowanego doradcę odpowiedzialnego za likwidację spółki.

Likwidacja: aby wziąć udział w postępowaniu likwidacyjnym, wierzyciel musi wypełnić formularze weryfikacji wierzytelności oraz przedstawić wszystkie dowody potwierdzające. W przypadku postępowania upadłościowego stosuje się te same procedury, z zastrzeżeniem wypłaty dywidendy zgodnie z przepisami prawa spółek (perí Etaireión Nómos, rozdz. 113).

Dotyczy to również dobrowolnej likwidacji, w szczególności dobrowolnej likwidacji przeprowadzanej przez wierzycieli, w toku której wierzyciele są bezpośrednio zaangażowani od momentu rozpoczęcia postępowania i zwołania ich zgromadzenia w celu dokonania wyboru likwidatora.

10 W jaki sposób zarządca może wykorzystać aktywa masy upadłości dłużnika lub nimi rozporządzać?

Upadłość: syndyk ma prawo oraz możliwość sprzedaży nieruchomości w dowolny sposób, jaki uzna za właściwy oraz służący interesom postępowania. Następnie na rzecz wierzycieli wypłacana jest dywidenda w kolejności uprzywilejowania określonej w prawie upadłościowym. W przypadku nieruchomości obciążonej hipoteką należy uzyskać postanowienie sądu.

Likwidacja: likwidator spółki w likwidacji może sprzedać nieruchomość należącą do tej spółki w dowolny sposób, jaki uzna za służący interesom postępowania. Następnie na rzecz wierzycieli wypłacana jest dywidenda w kolejności uprzywilejowania określonej w prawie spółek (rozdz. 113). W przypadku nieruchomości obciążonej hipoteką należy uzyskać postanowienie sądu. Te same zasady stosuje się do dobrowolnej likwidacji.

11 Jakie wierzytelności mogą być zgłoszone do masy upadłości dłużnika oraz w jaki sposób traktuje się roszczenia powstałe po wszczęciu postępowania upadłościowego?

Upadłość: po ogłoszeniu upadłości wierzyciele mogą składać zgłoszenia wierzytelności, które powstały do chwili wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości lub postanowienia o likwidacji i które odnoszą się do roszczeń o ustalonej wysokości. Wierzytelności, które powstały po wydaniu postanowienia o ogłoszeniu upadłości, nie są objęte zakresem postępowania upadłościowego i wierzyciele muszą wytoczyć powództwo przeciwko samemu upadłemu.

Likwidacja: po wydaniu postanowienia o likwidacji lub podjęciu uchwały specjalnej w przedmiocie dobrowolnej likwidacji wierzyciele mogą dokonać weryfikacji wierzytelności, które powstały do chwili wydania postanowienia o likwidacji lub podjęcia uchwały specjalnej i które odnoszą się do roszczeń o ustalonej wysokości. Wierzytelności, które powstały po wydaniu postanowienia o likwidacji lub podjęciu uchwały specjalnej w przedmiocie dobrowolnej likwidacji, nie są objęte zakresem postępowania likwidacyjnego i wierzyciele muszą wytoczyć powództwo przeciwko kadrze zarządzającej spółki w likwidacji.

12 Jakie zasady obowiązują przy zgłaszaniu, weryfikacji i uznaniu wierzytelności?

Upadłość: po ogłoszeniu upadłości każdy z wierzycieli ma obowiązek zgłosić wierzytelności urzędnikowi ds. upadłości lub syndykowi na piśmie w terminie 35 dni od dnia ogłoszenia postanowienia. W zgłoszeniu należy podać szczegółowe informacje na temat wierzytelności, wskazać imiona i nazwiska wszystkich poręczycieli oraz wskazać, czy wierzyciel posiada zabezpieczenie. Urzędnik ds. upadłości lub syndyk muszą – w terminie 10 dni – wydać pisemne postanowienie o uznaniu lub odmowie uznania wierzytelności do celów dywidendy. Wierzyciel lub poręczyciel, którzy nie zgadzają się z postanowieniem urzędnika ds. upadłości lub syndyka, mogą je zaskarżyć do sądu w terminie 21 dni.

Likwidacja: w przypadku wydania postanowienia o likwidacji każdy z wierzycieli ma obowiązek zgłosić wierzytelności urzędnikowi ds. upadłości lub likwidatorowi na piśmie w terminie 35 dni od dnia ogłoszenia postanowienia. W zgłoszeniu należy podać szczegółowe informacje na temat wierzytelności, wskazać imiona i nazwiska wszystkich poręczycieli oraz wskazać, czy wierzyciel posiada zabezpieczenie. Urzędnik ds. upadłości lub likwidator muszą – w terminie 10 dni – wydać pisemne postanowienie o uznaniu lub odmowie uznania wierzytelności do celów dywidendy. Wierzyciel lub poręczyciel, którzy nie zgadzają się z postanowieniem urzędnika ds. upadłości lub likwidatora, mogą je zaskarżyć do sądu w terminie 21 dni. Te same zasady stosuje się do dobrowolnej likwidacji.

13 Jakie zasady obowiązują przy podziale funduszów masy upadłości? W jaki sposób ustala się hierarchę roszczeń i praw wierzycieli?

Upadłość: w przypadku podziału funduszów masy upadłości wierzytelności są klasyfikowane równorzędnie i proporcjonalnie w ramach każdej z kategorii („zasada równorzędności”), chyba że fundusze masy upadłości są wystarczające do spłaty wszystkich wierzycieli w całości. Kolejność zaspokojenia wierzytelności jest następująca:

  • poniesione wydatki i wynagrodzenie syndyka;
  • wynagrodzenie należne urzędnikowi ds. upadłości;
  • wydatki poniesione przez wierzyciela będącego wnioskodawcą;
  • wierzytelności uprzywilejowane;
  • wierzytelności niezabezpieczone.

Likwidacja: w przypadku podziału funduszów masy likwidacyjnej wierzytelności są klasyfikowane równorzędnie i proporcjonalnie w ramach każdej z kategorii („zasada równorzędności”), chyba że fundusze masy likwidacyjnej są wystarczające do spłaty wszystkich wierzycieli w całości. Kolejność zaspokojenia wierzytelności jest następująca:

  • poniesione wydatki i wynagrodzenie likwidatora;
  • wynagrodzenie należne urzędnikowi ds. upadłości lub likwidatorowi;
  • wydatki poniesione przez wierzyciela będącego wnioskodawcą;
  • wierzytelności uprzywilejowane;
  • zastawy na zmiennych składnikach majątkowych;
  • wierzytelności niezabezpieczone.

14 Jakie są przesłanki oraz skutki zakończenia postępowania upadłościowego (w szczególności w drodze układu)?

Upadłość: upadły może złożyć urzędnikowi ds. upadłości lub syndykowi pisemną propozycję układu (symvivasmós) z wierzycielami. Zwołuje się zgromadzenie wierzycieli, które musi przyjąć propozycję większością głosów wierzycieli reprezentujących trzy czwarte wartości wierzytelności wszystkich wierzycieli, którzy zgłosili swoje wierzytelności. W przypadku przyjęcia propozycji przez wierzycieli upadły, urzędnik ds. upadłości lub syndyk występują do sądu o zatwierdzenie układu. Zatwierdzenie układu przez sąd jest wiążące dla wszystkich wierzycieli, którzy zgłosili swoje wierzytelności. W przypadku wykonania układu zgłoszone wierzytelności uznaje się za zaspokojone w całości.

Ostateczne zakończenie postępowania upadłościowego następuje z chwilą uchylenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości.

Likwidacja: ostateczne zakończenie postępowania likwidacyjnego następuje z chwilą ostatecznej likwidacji lub uchylenia postanowienia o likwidacji.

Postępowanie w przedmiocie dobrowolnej likwidacji zostaje zakończone i likwidowana spółka zostaje ostatecznie rozwiązana w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia urzędnikowi ds. upadłości końcowego sprawozdania finansowego spółki, które sporządzane jest po zakończeniu likwidacji i podziału majątku spółki.

Każdy, kto ma interes prawny w przywróceniu podmiotowości prawnej spółki rozwiązanej w drodze dobrowolnej likwidacji lub orzeczenia sądowego, może jednak wystąpić o to do sądu, składając odpowiedni wniosek w terminie dwóch lat od dnia rozwiązania.

15 Jakie prawa przysługują wierzycielom po zakończeniu postępowania upadłościowego?

Upadłość: w przypadku uchylenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości wierzyciele, którzy wyrazili na nie zgodę, nie uzyskawszy pełnego zaspokojenia, mają prawo do dochodzenia należnych kwot po uchyleniu postanowienia.

Likwidacja: w przypadku uchylenia postanowienia o likwidacji wierzyciele, którzy wyrazili na nie zgodę, nie uzyskawszy pełnego zaspokojenia, mają prawo do dochodzenia należnych kwot po uchyleniu postanowienia.

Każdy, kto ma interes prawny w przywróceniu podmiotowości prawnej spółki rozwiązanej w drodze dobrowolnej likwidacji lub orzeczenia sądowego, może jednak wystąpić o to do sądu, składając odpowiedni wniosek w terminie dwóch lat od dnia rozwiązania.

16 Kto ponosi koszty postępowania upadłościowego łącznie z poniesionymi wydatkami?

Upadłość: koszty wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości ponosi wierzyciel, który złożył wniosek o ogłoszenie upadłości. Honorarium należne urzędnikowi ds. upadłości wynosi 500 EUR. Wydatki poniesione w toku postępowania upadłościowego pokrywa się z masy upadłości.

Likwidacja: koszty wydania postanowienia o likwidacji ponosi wierzyciel, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania likwidacyjnego. Honorarium należne urzędnikowi ds. upadłości wynosi 500 EUR. Wydatki poniesione w toku postępowania likwidacyjnego w związku ze sprzedażą i podziałem majątku spółki pokrywa się z masy likwidacyjnej.

Koszty złożenia dokumentów związanych z postępowaniem w przedmiocie dobrowolnej likwidacji do urzędnika ds. upadłości oraz rejestracji tych dokumentów wynoszą łącznie około 440 EUR. Wydatki poniesione w toku postępowania likwidacyjnego w związku ze sprzedażą i podziałem majątku spółki pokrywa się z masy likwidacyjnej.

17 Jakie są zasady dotyczące nieważności, zaskarżania lub względnej bezskuteczności czynności prawnych dokonanych ze szkodą dla ogółu wierzycieli?

Upadłość: istnieją przepisy mające zastosowanie do postępowania upadłościowego, które zezwalają syndykowi na wniesienie do sądu o odzyskanie majątku na rzecz wierzycieli. Główne przepisy dotyczą poniższych kwestii.

A. Nieuczciwe przeniesienie (dólia metavívasi)

Jeżeli syndyk lub likwidator dysponują dowodami potwierdzającymi, że własność majątku spółki lub osoby fizycznej przeniesiono nieodpłatnie albo znacznie poniżej jego faktycznej wartości, mogą wnieść do sądu o stwierdzenie nieważności nieuczciwego przeniesienia lub nieuczciwej czynności prawnej.

Aby przepis ten miał zastosowanie, przeniesienie musi zostać dokonane: a) w terminie trzech lat przed datą ogłoszenia upadłości, chyba że dokonano go w dobrej wierze i za rozsądnym wynagrodzeniem; lub b) w terminie dziesięciu lat przed datą ogłoszenia upadłości, jeżeli w chwili przeniesienia zainteresowana osoba fizyczna nie mogła spłacić wszystkich swoich długów, nie korzystając z przeniesionego majątku. Jeżeli chodzi o spółkę w likwidacji, aby czynność prawną można było uznać za nieuczciwą, musiała zostać dokonana w terminie sześciu miesięcy przed otwarciem likwidacji, tj. dniem złożenia wniosku o likwidację.

Β. Nieuczciwe uprzywilejowanie (dólia protímisi)

Jeżeli syndyk lub likwidator dysponują dowodami potwierdzającymi, że wierzyciel był traktowany w sposób uprzywilejowany, mogą wnieść do sądu o stwierdzenie nieważności tego rodzaju czynności.

Likwidacja: istnieją przepisy mające zastosowanie do postępowania likwidacyjnego, które zezwalają likwidatorowi na wniesienie do sądu o odzyskanie majątku na rzecz wierzycieli. Główne przepisy dotyczą poniższych kwestii.

A. Nieuczciwe przeniesienie

Jeżeli syndyk lub likwidator dysponują dowodami potwierdzającymi, że własność majątku spółki lub osoby fizycznej przeniesiono nieodpłatnie albo znacznie poniżej jego faktycznej wartości, mogą wnieść do sądu o stwierdzenie nieważności nieuczciwego przeniesienia lub nieuczciwej czynności prawnej.

Aby przepis ten miał zastosowanie, przeniesienie musi zostać dokonane: a) w terminie trzech lat przed datą ogłoszenia upadłości, chyba że dokonano go w dobrej wierze i za rozsądnym wynagrodzeniem; lub b) w terminie dziesięciu lat przed datą ogłoszenia upadłości, jeżeli w chwili przeniesienia osoba fizyczna nie mogła spłacić wszystkich swoich długów, nie korzystając z przeniesionego majątku. Jeżeli chodzi o spółkę w likwidacji, aby czynność prawną można było uznać za nieuczciwą, musiała zostać dokonana w terminie sześciu miesięcy przed otwarciem likwidacji, tj. dniem złożenia wniosku o likwidację.

Β. Nieuczciwe uprzywilejowanie

Jeżeli syndyk lub likwidator dysponują dowodami potwierdzającymi, że wierzyciel był traktowany w sposób uprzywilejowany, mogą wnieść do sądu o stwierdzenie nieważności tego rodzaju czynności.

Ostatnia aktualizacja: 07/12/2023

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.