O sieci

Punkt kontaktowy

Portugalia wyznaczyła osobę do kontaktów na potrzeby europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych. Osobą wyznaczoną do kontaktów jest sędzia wyłoniony w konkursie przez Wysoką Radę Sądownictwa (Conselho Superior da Magistratura).

Sieć krajowa

Sieć krajowa składa się z: organów centralnych zgodnie z instrumentami prawnymi UE, innymi międzynarodowymi instrumentami prawnymi, których Portugalia jest stroną, lub z krajowymi przepisami prawa w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych; organów administracji odpowiedzialnych za współpracę sądową w sprawach cywilnych i handlowych oraz stowarzyszeń zawodowych reprezentujących przedstawicieli zawodów prawniczych bezpośrednio zaangażowanych w stosowanie unijnych i międzynarodowych instrumentów związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych i handlowych.

Sieć krajowa nie obejmuje sędziów łącznikowych ani ekspertów.

Krajowi członkowie sieci

Poza osobą wyznaczoną do kontaktów krajowa struktura sieci obejmuje dwunastu członków:

• Dyrekcję Generalną ds. Polityki w dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości (Direcção-Geral da Política de Justiça)
• Dyrekcję Generalną ds. Administracji w dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości (Direcção-Geral da Administração da Justiça)
• Dyrekcję Generalną ds. Resocjalizacji i Służby Więziennej (Direcção-Geral de Reinserção e Serviços Prisionais)
• Instytut Rejestrów i Notariatu (Instituto dos Registos e do Notariado, I.P.)
• Instytut Zarządzania Finansami i Infrastruktury Wymiaru Sprawiedliwości (Instituto de Gestão Financeira e Equipamentos da Justiça, I.P.)
• Radę Sądów Pokoju (Conselho dos Julgados de Paz)
• Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Instituto de Segurança Social, I.P.)
• Komitet ds. Ochrony Ofiar Przestępczości (Comissão de Protecção às Vítimas de Crimes)
• sędziego zrzeszonego w międzynarodowej haskiej sieci sędziów
• Izbę Adwokacką (Ordem dos Advogados)
• Stowarzyszenie Solicitadores i Komorników (Ordem dos Solicitadores e dos Agentes de Execução)
• Izbę Notarialną (Ordem dos Notários)

Organy centralne

Wśród wyżej wymienionych organów następujące organy są organami centralnymi lub podmiotami właściwymi do wykonywania określonych zadań przewidzianych w prawie Unii:

Dyrekcja Generalna ds. Administracji w dziedzinie Wymiaru Sprawiedliwości – Ministerstwo Sprawiedliwości

• rozporządzenie (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r.
• rozporządzenie (WE) nr 1393/2007 z dnia 13 listopada 2000 r.
• rozporządzenie (WE) nr 1206/2001 z dnia 28 maja 2001 r.
• Konwencja o doręczaniu za granicą dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych, sporządzona w Hadze w 1965 r.
• Konwencja o przeprowadzaniu dowodów za granicą w sprawach cywilnych lub handlowych, sporządzona w Hadze w 1970 r.
• Konwencja o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny, sporządzona w Hadze w 2007 r.
• Konwencja o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych za granicą, sporządzona w Nowym Jorku w 1956 r.

Dyrekcja Generalna ds. Resocjalizacji i Służby Więziennej – Ministerstwo Sprawiedliwości

• rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r.
• Konwencja o cywilnych aspektach uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzona w Hadze w 1980 r.
• Konwencja o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonywaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej oraz środków ochrony dzieci, sporządzona w Hadze w 1996 r.

Instytut Rejestrów i Notariatu – Ministerstwo Sprawiedliwości

• rozporządzenie (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Ministerstwo Solidarności i Ubezpieczeń Społecznych (Ministério da Solidariedade e da Segurança Social)

• dyrektywa 2003/8/WE z dnia 27 stycznia 2003 r.

Komitet ds. Ochrony Ofiar Przestępczości - Ministerstwo Sprawiedliwości

• dyrektywa 2004/80/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r.

Prokurator Generalny

• Konwencja haska z 2000 r. o międzynarodowej ochronie dorosłych

Koordynacja sieci krajowej w ramach niehierarchicznej struktury

W Portugalii sieć krajowa charakteryzuje się niehierarchiczną strukturą. Koordynacja, zapewniona dzięki osobie wyznaczonej do kontaktów, opiera się na dobrowolnej współpracy między członkami krajowymi. Członkowie krajowi regularnie uczestniczą w cokwartalnych spotkaniach organizowanych przez osobę wyznaczoną do kontaktów. Jeżeli stosowanie prawa Unii wymaga zmian w krajowym systemie, zwoływane są posiedzenia, w których udział biorą wyłącznie zainteresowani członkowie krajowi.

Sieć nie obejmuje ekspertów. Jeżeli dana kwestia wymaga sporządzenia opinii przez eksperta, osoba wyznaczona do kontaktów wnosi o współpracę najodpowiedniejszego organu krajowego na zasadzie dobrowolnej i nieformalnej. Osoba wyznaczona do kontaktów regularnie zachęca wszystkich członków krajowych do współpracy w poszczególnych obszarach ich kompetencji i przyjmowania odpowiedzialności w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.