

Zwyczajną procedurą w przypadku drobnych roszczeń jest procedura wytoczenia powództwa (dagvaardingsprocedure) w wydziale rejonowym sądu okręgowego (sector kanton van de rechtbank). Jest to zwykła procedura wytoczenia powództwa z pewnymi uproszczeniami proceduralnymi. Kodeks postępowania cywilnego (Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering) nie zawiera żadnych przepisów szczególnych dotyczących wytaczania powództwa przed wydziałem rejonowym sądu okręgowego.
W sprawach transgranicznych w obrębie UE można również stosować europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń.
W prawie niderlandzkim istnieje ustawa wdrażająca rozporządzenie ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń (ustawa z dnia 29 maja 2009 r. wdrażająca rozporządzenie (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń) (Wet van 29 mei 2009 tot uitvoering van Verordening (EG) nr. 861/2007 van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 11 juli 2007 tot vaststelling van een Europese procedure voor geringe vorderingen).
Wydział rejonowy sądu okręgowego rozpoznaje:
Ponadto sędzia tego sądu orzeka w sprawach z zakresu prawa pracy, umów najmu, umów agencyjnych, umów dzierżawy z opcją zakupu i umów sprzedaży konsumenckiej, a także rozpatruje odwołania w sprawie mandatów i wykroczeń.
W sądzie tym rozpatruje się również sprawy objęte europejskim postępowaniem w sprawie drobnych roszczeń. W przypadku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń w rozporządzeniu ustalono, że maksymalna wartość przedmiotu sporu wynosi 2 000 EUR.
Nie istnieje szczególne postępowanie przed wydziałem rejonowym sądu okręgowego. Zasadniczo procedura wytoczenia powództwa ma zastosowanie zarówno w przypadku sądu okręgowego (rechtbanken), jak i jego wydziału rejonowego. Istotną różnicę stanowi fakt, że w sprawach rozpoznawanych w wydziale rejonowym strony mają prawo prowadzić własną sprawę samodzielnie, natomiast w innych sprawach (rozpoznawanych przez sąd okręgowy) strony musi reprezentować adwokat. Zob. odpowiedź na pytanie 1.4 poniżej. Ponadto wydział rejonowy rozstrzyga sprawy w składzie jednoosobowym, tj. sędzia orzeka samodzielnie.
Zasady dotyczące procedury wszczynanej po wniesieniu pozwu (verzoekschriftprocedure) mają zastosowanie do europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń.
Postępowanie w wydziale rejonowym sądu okręgowego zazwyczaj wszczyna się w drodze wytoczenia powództwa. Postępowanie wszczynane poprzez wytoczenie powództwa jest takie samo w przypadku wszystkich sądów (sądu okręgowego i jego wydziału rejonowego). Najważniejszymi elementami powództwa są: wskazanie roszczenia (określenie przedmiot sporu) i jego uzasadnienie (okoliczności faktyczne i prawa, które stanowią podstawę pozwu).
Postępowanie toczące się w wydziale rejonowym wyróżnia się kilkoma elementami:
W europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń powództwo wytacza się przez złożenie formularza A, który można pobrać z europejskiego portalu „e-Sprawiedliwość”.
Pozew musi zostać złożony we właściwym sądzie. Sąd musi być właściwy zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych.
W sprawach rozpoznawanych w wydziale rejonowym strony mają prawo prowadzić własną sprawę. Oznacza to, że nie istnieje przymus adwokacki. Dozwolona jest również pomoc ze strony upoważnionego pełnomocnika, którym nie musi być adwokat. Jeżeli chodzi o zwrot kosztów poniesionych na pokrycie honorarium adwokata, zobacz również odpowiedź na pytanie 1.8 poniżej.
W postępowaniu europejskim strony również nie muszą być reprezentowane przez adwokata ani innego doradcę prawnego.
Obowiązują zwykłe przepisy prawa dotyczące przeprowadzania dowodów. Zgodnie z przepisami prawa niderlandzkiego dotyczącymi przeprowadzania dowodów sędzia dysponuje zasadniczo swobodą oceny przedstawionych dowodów. Zobacz również „Przeprowadzanie dowodów”. Art. 9 wyżej wymienionego rozporządzenia (WE) nr 861/2007 reguluje przeprowadzanie dowodów w postępowaniu europejskim.
Istnieją krajowe przepisy procesowe regulujące rolę wydziałów rejonowych w sprawach cywilnych. Dokumenty na piśmie można składać w sekretariacie wydziału rejonowego (osobiście, pocztą bądź faksem) przed wyznaczonym terminem rozprawy, jak również w dniu rozprawy. Twierdzenia i wnioski można składać ustnie w postępowaniu w wydziale rejonowym. Chociaż postępowanie europejskie przebiega w formie procedury pisemnej, istnieje możliwość przeprowadzenia rozprawy, jeżeli sędzia uzna to za konieczne lub na wniosek jednej ze stron.
Wyrok musi zawierać:
Wyrok zawiera też podpis sędziego.
Jeżeli powództwo zostaje wytoczone w wydziale rejonowym, należy liczyć się z koniecznością poniesienia następujących kosztów: opłaty sądowej za wniesienie pozwu, części kosztów zasądzonych przez sąd oraz kosztów pomocy prawnej.
Opłatę sądową za wniesienie pozwu należy uiścić w momencie wniesienia sprawy do sądu. Wysokość opłaty zależy od charakteru sprawy. W praktyce wspomnianą kwotę pokrywa adwokat, a następnie pobiera ją od klienta. Sędzia może nakazać stronie przegrywającej pokrycie kosztów poniesionych przez drugą stronę. Jeżeli żadna ze stron nie wygrała sprawy w całości, każda strona pokrywa poniesione przez siebie koszty. Koszty zasądzone przez sąd mogą również obejmować koszty pomocy prawnej, a także koszty przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków lub biegłych, koszty dojazdu i utrzymania, koszty odpisów i inne koszty pozasądowe (http://www.rechtspraak.nl/).
Zgodnie z prawem niderlandzkim osoby znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej mają możliwość uzyskać zwrot części kosztów pomocy prawnej. Uzyskanie subsydiowanej pomocy prawnej nie jest możliwe w przypadku wszystkich spraw rozpoznawanych przez wydział rejonowy. Jeżeli uzyskanie tego rodzaju pomocy prawnej jest możliwe, strona postępowania również uiszcza część kosztów pomocy prawnej w wymiarze zależnym od jej sytuacji materialnej. Wniosek o pokrycie części kosztów pomocy prawnej składa adwokat do Rady ds. Pomocy Prawnej (Raad voor rechtsbijstand). Kwestię tę reguluje ustawa o pomocy prawnej (Wet op de Rechtsbijstand). Rozdział III A wspomnianej ustawy zawiera przepisy dotyczące przyznawania pomocy prawnej w transgranicznych sprawach sądowych na terenie UE. Ustawa ta wdraża dyrektywę Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w celu usprawnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sporach transgranicznych poprzez ustanowienie minimalnych wspólnych zasad odnoszących się do pomocy prawnej w sporach o tym charakterze (http://www.rvr.org./).
Od wyroków wydanych przez sędziego wydziału rejonowego sądu okręgowego można wnieść apelację do sądu apelacyjnego. Apelacja przysługuje tylko wówczas, gdy wartość przedmiotu sporu przekracza kwotę 1 750 EUR. Apelację można wnieść w terminie 3 miesięcy od daty wydania wyroku. W przypadku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń orzeczenie wydziału rejonowego sądu okręgowego nie podlega zaskarżeniu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.