

Wyszukaj informacje według regionu
Od zmiany ustawy nr 99/1963 kodeks postępowania cywilnego, która weszła w życie we wrześniu 2017 r., wykorzystanie sprzętu do wideokonferencji w postępowaniu cywilnym regulują bezpośrednio przepisy tej ustawy. W §102a kodeksu postępowania cywilnego wyraźnie określono, że sąd może wykonywać czynności przy wykorzystaniu sprzętu do wideokonferencji na wniosek strony lub gdy uzna to za przydatne. Wideokonferencję można przeprowadzić w szczególności w celu umożliwienia uczestnictwa strony lub tłumacza ustnego w rozprawie lub w celu przesłuchania świadka, biegłego lub strony.
Kwestię tę regulują szczegółowo przepisy §10a instrukcji Ministerstwa Sprawiedliwości nr 505/2001 ustanawiających regulamin wewnętrzny i organizacyjny sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych.
Ustawa jednoznacznie przewiduje przesłuchiwanie świadków, biegłych i stron. Nie ogranicza jednak w żaden sposób z góry kategorii osób. Można się w ten sposób łączyć podczas rozprawy z innymi osobami, na przykład z tłumaczami ustnymi. Ewentualne ograniczenia mogą być zależne od użyteczności wideokonferencji lub od wniosku strony.
W tekście ustawy nie przewidziano żadnych ogólnych ograniczeń. Pewne ograniczenia mogą jednak wynikać ze szczególnych okoliczności danej sprawy (możliwości techniczne itp.).
Jeżeli przewodniczący składu sędziowskiego (sąd w składzie jednoosobowym) wykonuje czynności za pośrednictwem wideokonferencji, w wezwaniu do stawienia się przed sądem podaje się również miejsce i godzinę przeprowadzenia wideokonferencji. W związku z tym nie jest wykluczone wykorzystanie do tego celu jakiegokolwiek odpowiedniego lokalu, na przykład miejsc, gdzie przebywają biegli lub świadkowie (np. szpital, laboratorium).
Ważne jest jednak, by pracownicy sądu, którym przewodniczący składu sędziowskiego (sąd w składzie jednoosobowym) powierzył takie czynności, zweryfikowały tożsamość osoby, której te czynności dotyczą. Co do zasady przewiduje się przesłuchiwanie osób w sądzie, zakładzie karnym lub placówce opieki zdrowotnej.
Zgodnie z ustawą zawsze przy wykonywaniu czynności w drodze wideokonferencji rejestruje się jej przebieg w formie nagrania audiowizualnego. Jeżeli oprócz nagrania sporządza się pisemne sprawozdanie, osoba, której dotyczy czynność, nie musi go podpisywać.
Jeżeli świadek nie posługuje się językiem postępowania, na mocy art. 37 ust. 4 ustawy konstytucyjnej nr 2/1993 (Karta podstawowych praw i swobód) przysługuje mu prawo do skorzystania z usług tłumacza ustnego. Zgodnie z §18 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego sąd ma obowiązek wyznaczenia tłumacza ustnego dla każdej strony, dla której język czeski nie jest językiem ojczystym, kiedykolwiek zajdzie taka potrzeba w czasie postępowania.
Zgodnie z §18 ust. 1 i 2 kodeksu postępowania cywilnego sąd ma obowiązek zapewnienia stronom takich samych możliwości wykonywania ich praw oraz wyznaczenia tłumacza ustnego dla każdej strony, dla której język czeski nie jest językiem ojczystym, kiedykolwiek zajdzie taka potrzeba w czasie postępowania.
Można zorganizować obecność tłumacza za pośrednictwem wideokonferencji. Nie jest więc wymagana fizyczna obecność tłumacza w tym samym miejscu, w którym przebywa osoba przesłuchiwana.
Sąd wzywa osobę do stawiennictwa zgodnie z procedurą określoną w §51 kodeksu postępowania cywilnego. Poza przypadkami, gdy przepisy tej ustawy lub przepisy szczególne dotyczące wzywania do stawiennictwa zawierają dodatkowe wymogi dotyczące treści, wezwanie musi zawierać następujące informacje: wskazanie sprawy, w związku z którą osoba jest wzywana, cel, miejsce i godzinę rozpoczęcia czynności sądowej, powód wezwania, charakter, w jakim dana osoba jest wzywana, obowiązki tej osoby w trakcie czynności sądowej oraz, w stosownych przypadkach, przewidywany czas trwania tej czynności. Jeżeli podczas rozprawy wykorzystuje się sprzęt do wideokonferencji, osobę wezwaną powiadamia się o tym, gdzie i kiedy powinna się stawić.
Wezwanie można doręczyć na piśmie lub w formie elektronicznej, a w pilnych przypadkach również drogą telefoniczną lub faksem.
Jeżeli świadek lub biegły ma być przesłuchany w drodze wideokonferencji i ma się stawić na przesłuchanie w okręgu podlegającym właściwości innego sądu, wezwanie doręcza sąd właściwy dla okręgu, w którym dana osoba ma się stawić na przesłuchanie. Sąd wzywający zwraca się do tego sądu o współpracę przy przeprowadzaniu danej czynności. Zgodnie z §115 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego wezwanie musi zostać doręczone stronom w sposób zapewniający im wystarczający czas na przygotowanie się (zazwyczaj co najmniej 10 dni przed wyznaczonym terminem przesłuchania, chyba że przeprowadzono przesłuchanie wstępne).
Wykorzystanie wideokonferencji pociąga za sobą koszty przesyłu danych. Powinien je pokryć sąd wzywający, na którego wniosek odbyła się wideokonferencja.
Zgodnie z §126 ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego każda osoba fizyczna niebędąca stroną postępowania ma obowiązek stawić się w sądzie na wezwanie i złożyć zeznania w charakterze świadka. Świadek może odmówić składania zeznań wyłącznie w przypadkach, w których takie zeznania wiążą się z ryzykiem wszczęcia postępowania karnego przeciwko świadkowi lub jego bliskim. Przed przesłuchaniem świadków zawsze poucza się o wadze składanych przez nich zeznań, o ich prawach i obowiązkach oraz o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań.
Zgodnie z §126 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego na początku przesłuchania sąd ma obowiązek zweryfikować tożsamość świadka. W tym celu sąd zazwyczaj zwraca się do świadka o okazanie dowodu osobistego lub paszportu.
W przypadku wideokonferencji jednak to pracownik sądu, któremu przewodniczący składu sędziowskiego (sąd w składzie jednoosobowym) powierzył takie czynności, weryfikuje tożsamość osoby, która ma być przesłuchana przy użyciu sprzętu do wideokonferencji. Za zgodą przewodniczącego składu sędziowskiego (sądu w składzie jednoosobowym) osobą weryfikującą tożsamość przesłuchiwanego w miejscu, gdzie przesłuchiwany przebywa, może być również pracownik sądu albo zakładu karnego lub ośrodka detencyjnego, w którym przetrzymuje się daną osobę, o ile powierzono mu wykonywanie takich czynności.
Zgodnie z §104 ust. 1 ustawy nr 91/2012 o prawie prywatnym międzynarodowym, jeżeli zażąda tego organ w państwie trzecim, przed przesłuchaniem świadków, biegłych i stron sąd może odebrać od nich przyrzeczenie. W przypadku świadków i stron postępowania treść przyrzeczenia brzmi: „Przyrzekam uroczyście, że odpowiem na wszystkie pytania zadane przez sąd zgodnie z prawdą, niczego nie ukrywając z tego, co mi jest wiadome”. W przypadku biegłego treść przyrzeczenia brzmi: „Przyrzekam uroczyście, że przygotuję swoją opinię zgodnie z posiadaną wiedzą i przekonaniami”. Jeżeli biegły składa przyrzeczenie po przygotowaniu opinii, jego treść jest odpowiednio modyfikowana.
Podczas przygotowywania wideokonferencji przyjmuje się szczegółowe ustalenia stosownie do potrzeb sądów wzywającego i wezwanego.
Podczas przygotowywania wideokonferencji przyjmuje się szczegółowe ustalenia stosownie do potrzeb sądów wzywającego i wezwanego.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwy punkt kontaktowy Europejskiej Sieci Sądowej (EJN). Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. ESS ani Komisja Europejska nie ponoszą odpowiedzialności za wszelkie informacje, dane lub odniesienia zawarte w tym dokumencie. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.