National information and online forms concerning Regulation No. 650/2012
Regulation (EU) No 650/2012 of 4 July 2012 governing jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and acceptance of authentic instruments aims at facilitating the handling of international successions for citizens.
The Regulation applies in all Member States of the European Union with the exception of Denmark and Ireland.
Applying to successions of persons who die on or after 17 August 2015, the Regulation will make sure that a given succession is treated coherently, under a single law and by one single authority, while also allowing citizens to choose the law of their country of nationality to apply to their succession.
The Regulation also introduces a European Certificate of Succession (ECS), which is a document issued by the authority dealing with the succession for use by heirs, legatees, executors of wills and administrators of the estate to prove their status and exercise their rights or powers in other Member States, without any special procedure being required.
On 9 December 2014, the Commission adopted an Implementing Regulation establishing the forms to be used under the Succession Regulation:
The e-Justice Portal allows the possibility to complete and create a PDF of form V (European Certificate of Succession) on-line here.
Please select the relevant country's flag to obtain detailed national information.
This page is maintained by the European Commission. The information on this page does not necessarily reflect the official position of the European Commission. The Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice with regard to copyright rules for European pages.
Rozpoznawanie wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń: sąd pierwszej instancji
Rozpoznawanie środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych w sprawie takich wniosków:
– w celu wniesienia sprzeciwu: sąd pierwszej instancji;
- w celu wniesienia apelacji: sąd apelacyjny (Cour d’appel).
Sąd Kasacyjny jest właściwy do orzekania o zgodności orzeczeń z prawem. Sąd ten nie orzeka na temat okoliczności faktycznych sprawy. Skarga kasacyjna to nadzwyczajny środek zaskarżenia. Sąd Kasacyjny bada jedynie, czy wyrok lub postanowienie wydane w ostatniej instancji (tj. po wykorzystaniu wszystkich zwyczajnych środków odwoławczych, mianowicie apelacji i sprzeciwu od wyroku) naruszają prawo lub są sprzeczne z normą prawną. Jeśli tak jest, Sąd Kasacyjny uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania do innego sądu. Sąd ten orzeknie po raz kolejny co do istoty sprawy (odesłanie sprawy po uchyleniu orzeczenia przez instancję kasacyjną).
Sąd Kasacyjny
Palais de justice
Place Poelaert 1
1000 Bruxelles
Organami właściwymi do celów wydawania poświadczeń na podstawie art. 64 są notariusze.
Ustawą z dnia 13 lipca 2013 r. utworzono sąd rodzinny, który stanowi wydział sądu pierwszej instancji Nowa ustawa upowszechnia możliwość wszczynania postępowań w drodze wniesienia pisma procesowego skierowanego do sądu (requête) w celu uproszczenia postępowań sądowych i zmniejszenia ich kosztów. Jednak w wielu przypadkach utrzymano możliwość wszczynania postępowań w drodze doręczenia pozwanemu wezwania do stawiennictwa przed sądem (procédures par citation), dzięki czemu powód ma większą kontrolę nad terminem faktycznego wniesienia sprawy do sądu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądowego lub innego aktu wydanego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej składa się w sądzie okręgowym właściwym dla miejsca stałego zamieszkania lub siedziby dłużnika, lub miejsca wykonania orzeczenia (art. 627e ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego).
Przy pomocy dostępnej wyszukiwarki można znaleźć sąd, który posiada właściwość miejscową.
Od orzeczenia sądu pierwszej instancji przysługuje środek odwoławczy do Sądu Apelacyjnego w Sofii (art. 627e ust. 6 zdanie pierwsze kodeksu postępowania cywilnego).
Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Sofii przysługuje skarga kasacyjna do Najwyższego Sądu Kasacyjnego (art. 627e ust. 6 zdanie drugie kodeksu postępowania cywilnego).
Krajowe przepisy prawa cywilnego dotyczące środka odwoławczego i skargi kasacyjnej znajdują się w rozdziale 20 i 22 kodeksu postępowania cywilnego.
W przypadku gdy bułgarski sąd ma jurysdykcję międzynarodową na podstawie art. 4, 7, 10 i 11 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, wniosek o wydanie europejskiego poświadczenia dziedziczenia należy wnieść do sądu rejonowego właściwego dla ostatniego miejsca stałego zamieszkania zmarłego lub, w braku takiego miejsca, dla jego ostatniego miejsca pobytu w Bułgarii. W braku miejsca pobytu w Bułgarii wniosek należy złożyć w Sądzie Rejonowym w Sofii (art. 627f ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego).
Przy pomocy wyszukiwarki dostępnej na stronie internetowej można znaleźć sąd rejonowy, który posiada właściwość miejscową.
Żaden inny organ nie może wydać europejskiego poświadczenia spadkowego.
Środki odwoławcze w przedmiocie europejskiego poświadczenia dziedziczenia lub odmowy jego wydania można kierować do odpowiedniego sądu okręgowego w terminie jednego miesiąca od dnia jego doręczenia. W przypadku gdy wydane europejskie poświadczenie spadkowe jest nieprawidłowe lub jeśli odmowa wydania poświadczenia jest nieuzasadniona, sąd uchyla orzeczenie w tej sprawie w całości lub w części i przekazuje sprawę z powrotem do sądu pierwszej instancji wraz z wiążącymi instrukcjami (art. 627f ust. 3 kodeksu postępowania cywilnego).
Orzeczenia wydane w wyniku rozpatrzenia wniosku o sprostowanie, zmianę lub uchylenie europejskiego poświadczenia dziedziczenia podlega zaskarżeniu przed właściwym sądem okręgowym w terminie dwóch tygodniu od dnia doręczenia. W przypadku gdy wydane europejskie poświadczenie spadkowe jest nieprawidłowe lub jeśli odmowa jego sprostowania, zmiany lub uchylenia jest nieuzasadniona, sąd uchyla orzeczenie w tej sprawie w całości lub w części i przekazuje sprawę z powrotem do sądu pierwszej instancji wraz z wiążącymi instrukcjami (art. 627g ust. 1) kodeksu postępowania cywilnego).
Zawieszenie ważności europejskiego poświadczenia spadkowego wydanego przez sąd rejonowy podlega zaskarżeniu przed sądem okręgowym w terminie jednego tygodnia (art. 627h kodeksu postępowania cywilnego).
Kwestie nieuregulowane w rozporządzeniu (UE) nr 650/2012 lub w specjalnie wprowadzonych przepisach kodeksu postępowania cywilnego w związku z postępowaniem w sprawie wydania europejskiego poświadczenia spadkowego podlegają zasadom ogólnym mającym zastosowania do postępowania nieprocesowego (rozdział 49 kodeksu postępowania cywilnego).
W Bułgarii jedynie sądy wchodzą w zakres definicji terminu „sąd” określonej w art. 3 ust. 2.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Na podstawie art. 45 ust. 1 rozporządzenia wnioski o stwierdzenie wykonalności rozpoznają sądy rejonowe (okresní soud) (w Pradze – sąd obwodowy (obvodní soud), w Brnie – sąd miejski (Městský soud)).
Środki zaskarżenia od orzeczeń o stwierdzeniu wykonalności na podstawie art. 50 ust. 2 rozporządzenia są rozpoznawane przez sądy okręgowe (l.poj. krajský soud) (w Pradze – sąd miejski). Środek zaskarżenia należy wnieść do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie.
Można skorzystać jedynie z nadzwyczajnych środków zaskarżenia wymienionych poniżej:
- skarga o stwierdzenie nieważności orzeczenia (žaloba pro zmatečnost)
- skarga o wznowienie postępowania (žaloba na obnovu řízení)
- skarga kasacyjna (dovolání)
Wszystkie wymienione powyżej nadzwyczajne środki zaskarżenia należy wnosić do sądów, które rozpoznały daną sprawę w pierwszej instancji.
Europejskie poświadczenie spadkowe może wydać jedynie sąd. Jeżeli postępowanie spadkowe jest już w toku, poświadczenie wydaje komisarz sądowy powołany przez sąd do dokonywania czynności w postępowaniu spadkowym na podstawie § 100 ust. 1 ustawy nr 292/2013 o sądowych postępowaniach szczególnych.
Jeżeli europejskie poświadczenie spadkowe ma zostać sprostowane, zmienione lub uchylone po zakończeniu postępowania spadkowego, czynność ta nie może być dokonana przez notariusza działającego w charakterze komisarza sądowego, ponieważ nie jest on już do tego uprawniony z tego względu, że nie pełni już funkcji komisarza sądowego.
Sąd okręgowy (w Pradze – sąd miejski) rozpoznaje środki odwoławcze wniesione do notariusza działającego w charakterze komisarza sądowego lub do sądu rejonowego, który wydał zaskarżone orzeczenie.
Na podstawie § 100 ust. 1 ustawy nr 292/2013 o sądowych postępowaniach szczególnych czynności sądu pierwszej instancji w postępowaniu sądowym są dokonywane przez notariusza działającego w charakterze komisarza sądowego powołanego przez sąd w tym celu, o ile prawo nie stanowi inaczej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
– sąd krajowy (Landgericht)
– wyższy sąd krajowy (Oberlandesgericht)
Skarga kasacyjna
– Federalny Trybunał Sprawiedliwości (Bundesgerichtshof)
– wyższy sąd krajowy (Oberlandesgericht)
Środek zaskarżenia (odwołanie) należy wnieść w ciągu miesiąca od dnia, w którym osoba uprawniona do wniesienia środka zaskarżenia została poinformowana o decyzji. Termin ten ulega przedłużeniu do dwóch miesięcy, jeśli miejsce zwykłego pobytu osoby wnoszącej środek zaskarżenia znajduje się za granicą. Środek zaskarżenia należy wnieść w formie pisemnej lub ustnie do protokołu w sądzie. Może się on odnosić zarówno do kwestii formalnoprawnych, jak i do stanu faktycznego. Środek zaskarżenia jest z urzędu przesyłany do wyższego sądu krajowego. Wyższy sąd krajowy orzeka w sprawie sam albo przekazuje sprawę z powrotem do sądu niższej instancji, polecając mu rozstrzygnięcie z uwzględnieniem opinii wyższego sądu krajowego.
Nie dotyczy
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W Estonii do rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności zgodnie z art. 45 ust. 1 rozporządzenia właściwe są sądy rejonowe. W Estonii sądy rejonowe działają w czterech prowincjach: Harju, Pärnu, Tartu i Viru. Dane kontaktowe sądów rejonowych są dostępne na stronie internetowej sądów.
W Estonii do rozpatrywania środków zaskarżenia od orzeczeń w przedmiocie wniosków o stwierdzenie wykonalności zgodnie z art. 50 ust. 2 rozporządzenia właściwe są sądy okręgowe. W Estonii działają dwa sądy okręgowe: Sąd Okręgowy w Tallinnie i Sąd Okręgowy w Tartu. Dane kontaktowe sądów okręgowych są dostępne na stronie internetowej sądów.
Środki zaskarżenia skierowane do sądów okręgowych składa się za pośrednictwem sądu rejonowego, który wydał zaskarżane orzeczenie.
Działając jako sąd drugiej instancji, Sąd Okręgowy w Tallinnie rozpatruje środki zaskarżenia od orzeczeń sądów rejonowych w Harju i Pärnu. Działając jako sąd drugiej instancji, Sąd Okręgowy w Tartu rozpatruje środki zaskarżenia od orzeczeń sądów rejonowych w Tartu i Viru.
W Estonii takie postępowanie wchodzi w zakres właściwości Sądu Najwyższego. Orzeczenie sądu okręgowego można zaskarżyć do Sądu Najwyższego. Przesłanką skierowania środka zaskarżenia w takim przypadku może być wyłącznie nieprawidłowe zastosowanie przepisów prawa materialnego przez sąd okręgowy lub dopuszczenie się przez ten sąd poważnego naruszenia przepisów prawa procesowego, co mogło wpłynąć na wydanie nieprawidłowego orzeczenia.
Dane kontaktowe są dostępne na stronie internetowej Sądu Najwyższego.
W Estonii europejskie poświadczenia spadkowe wydają notariusze zgodnie z art. 64 rozporządzenia. Aktualne dane kontaktowe wszystkich notariuszy uprawnionych do wykonywania tego zawodu są dostępne na stronie internetowej Rady Notarialnej lub przy wykorzystaniu funkcji Znajdź notariusza.
W Estonii takie postępowanie wchodzi w zakres właściwości sądów rejonowych.
Aby zaskarżyć europejskie poświadczenie spadkowe wydane przez notariusza należy złożyć wniosek do sądu rejonowego, w którego obszarze właściwości mieści się kancelaria notariusza, który wydał europejskie poświadczenie spadkowe. Sąd rejonowy wyda orzeczenie w przedmiocie takiego wniosku.
Orzeczenie sądu rejonowego można zaskarżyć do sądu okręgowego, a z kolei od tego orzeczenia można odwołać się do Sądu Najwyższego.
W Estonii nie występują takie organy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sądem właściwym do rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczenia zgodnie z art. 45 ust 1 jest sąd pierwszej instancji orzekający w składzie jednoosobowym (Μονομελές Πρωτοδικείο) w okręgu, w którym znajduje się miejsce stałego zamieszkania osoby, w odniesieniu do której orzeczenie ma zostać wykonane; jeżeli osoba ta nie ma miejsca stałego zamieszkania, wówczas uwzględnia się miejsce pobytu; jeżeli nie można ustalić miejsca pobytu, wówczas właściwy jest sąd pierwszej instancji orzekający w składzie jednoosobowym w stolicy kraju (art. 905 ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego).
Sądem właściwym do rozpatrywania środków odwoławczych od orzeczeń wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 jest właściwy sąd apelacyjny orzekający w składzie jednoosobowym (Μονομελές Εφετείο), któremu podlega sąd pierwszej instancji orzekający w składzie jednoosobowym, który rozpatrzył wniosek.
Orzeczenie wydane w postępowaniu odwoławczym, o którym mowa w art. 51 (przed sądem apelacyjnym orzekającym w składzie jednoosobowym), można zaskarżyć do Sądu Najwyższego [Άρειος Πάγος].
Wykonalność stwierdza sąd pierwszej instancji orzekający w składzie jednoosobowym w postępowaniu ex parte (art. 740–781 kodeksu postępowania cywilnego).
Środki zaskarżenia skierowane do sądu apelacyjnego orzekającego w składzie jednoosobowym rozpatruje się w trybie procesowym (art. 524 kodeksu postępowania cywilnego).
Orzeczenie można uchylić na podstawie przesłanek, o których mowa w art. 559 kodeksu postępowania cywilnego.
Rejonowy sąd w sprawach cywilnych [Ειρηνοδικείο] w okręgu, w którym zmarły zamieszkiwał w chwili śmierci; jeżeli zmarły nie posiadał miejsca stałego zamieszkania, wówczas uwzględnia się miejsce pobytu; jeżeli nie można ustalić miejsca pobytu, wówczas właściwy jest sąd rejonowy w sprawach cywilnych w stolicy kraju (art. 30 i 810 kodeksu postępowania cywilnego).
A. Orzeczenie w sprawie wydania poświadczenia dziedziczenia na podstawie art. 72 ust. 1 rozporządzenia można zaskarżyć do sądu pierwszej instancji orzekającego w składzie kolegialnym (Πολυμελούς Πρωτοδικείου) w okręgu rejonowego sądu w sprawach cywilnych (art. 824 ust. 1 w związku z art. 18 kodeksu postępowania cywilnego).
B. Orzeczenie w sprawie uchylenia poświadczenia lub stwierdzenia jego nieważności lub w sprawie sprostowania lub zawieszenia poświadczenia można zaskarżyć, zgodnie z art. 71 i 73 ust. 1 lit. a) rozporządzenia jedynie w drodze postępowania wszczętego przez osobę trzecią przed sądem spadkowym, którym jest rejonowy sąd w sprawach cywilnych (Ειρηνοδικείο) w okręgu, w którym zmarły zamieszkiwał w chwili śmierci lub w którym przebywał w przypadku braku miejsca stałego zamieszkania; jeżeli nie można ustalić miejsca pobytu, wówczas właściwy jest sąd rejonowy w stolicy kraju (art. 823 i 824 kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 1965 kodeksu cywilnego).
Postępowanie odwoławcze (o którym mowa w podpunkcie A powyżej) jest uregulowane w art. 495 – 500 oraz art. 511 – 537 kodeksu postępowania cywilnego.
Postępowanie wszczęte przez osobę trzecią (o którym mowa w podpunkcie B powyżej) jest uregulowane w art. 583 – 590 kodeksu postępowania cywilnego.
Notariusze to przedstawiciele zawodów prawniczych posiadający kompetencje w kwestiach dotyczących dziedziczenia.
Notariusze wykonują czynności pod kontrolą odpowiedniego organu (jest nim prokurator przy sądzie pierwszej instancji – Εισαγγελέα Πρωτοδικών).
Notariusze to urzędnicy państwowi, którzy nie są co prawda zatrudnieni na etacie, ale są uprawnieni do sporządzania aktów notarialnych, które mają moc dokumentów urzędowych, z czym wiążą się korzyści polegające na ich zwiększonej mocy dowodowej, dacie pewnej oraz wykonalności.
Wykonując swoje obowiązki notariusze stosują prawo i jednocześnie chronią interesy państwa oraz stron postępowania. Notariuszami są prawnicy, którzy ukończyli studia wyższe, działający w sposób bezstronny, których zadaniem jest zapewnienie pewności prawa osobom zainteresowanym oraz zapobieganie ewentualnym sporom sądowym.
Te cechy notariuszy oraz sporządzane przez nich akty i dokumenty świadczą o tym, że notariusze odgrywają aktywną i skuteczną rolę w sądownictwie prewencyjnym, dbając o prawa wszystkich osób korzystających z ich usług.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Wniosek o stwierdzenie wykonalności rozpoznaje sąd pierwszej instancji (Juzgado de Primera Instancia) właściwy dla miejsca zamieszkania strony, której dotyczy wniosek o uznanie lub wykonanie orzeczenia, lub dla miejsca, w którym wyrok ma być wykonany.
Dwudziesty szósty przepis końcowy pkt 2 ustawy 1/2000 o postępowaniu cywilnym (Ley de Enjuiciamiento Civil) w brzmieniu przyjętym w drugim przepisie końcowym ustawy 29/2015 o międzynarodowej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości (Ley de Cooperación Jurídica Internacional) w sprawach cywilnych.
Od orzeczenia sądu przysługuje odwołanie. Sądem właściwym do rozpatrywania odwołań jest sąd prowincji (Audiencia Provincial).
Dwudziesty szósty przepis końcowy pkt 5 ustawy 1/2000 o postępowaniu cywilnym, w brzmieniu przyjętym w drugim przepisie końcowym ustawy 29/2015 o międzynarodowej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych.
Środki zaskarżenia przysługujące od orzeczeń wydanych w postępowaniu odwoławczym na mocy tej ustawy to: nadzwyczajny środek zaskarżenia dotyczący naruszenia przepisów postępowania (recurso extraordinario por infración procesal) oraz skarga kasacyjna (recurso de casación).
Dwudziesty szósty przepis końcowy pkt 5 ustawy 1/2000 o postępowaniu cywilnym, w brzmieniu przyjętym w drugim przepisie końcowym ustawy 29/2015 o międzynarodowej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych.
Poświadczenie wyda w każdym przypadku właściwy sąd lub notariusz.
a) Sąd wyda europejskie poświadczenie spadkowe w drodze odrębnego postanowienia (mediante providencia) na podstawie art. 67 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, po otrzymaniu wypełnionego formularza wniosku o wydanie poświadczenia, o którym mowa w art. 65 ust. 2 rozporządzenia.
Sądem właściwym do orzekania w sprawie wydania europejskiego poświadczenia spadkowego jest sąd, który rozstrzygał lub rozstrzyga sprawę spadkową. Wnioskodawca otrzyma kopię wydanego poświadczenia.
b) Właściwy notariusz, który zgłasza całość lub część spadku, lub w stosownych przypadkach, jego przedstawiciel prawny lub osoba go zastępująca, wydaje poświadczenie, o którym mowa w art. 62 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, na wniosek, korzystając z formularza, o którym mowa w art. 67 rozporządzenia.
Dwudziesty szósty przepis końcowy pkt 11 i 14 ustawy 1/2000 o postępowaniu cywilnym, w brzmieniu przyjętym w drugim przepisie końcowym ustawy 29/2015 o międzynarodowej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych.
a) Sąd zmienia lub anuluje europejskie poświadczenie spadkowe lub odmawia jego wydania w drodze odrębnego postanowienia (mediante auto), które można zaskarżyć wyłącznie w drodze wniosku o ponowne rozpatrzenie (recurso de reposición) przez ten sam sąd (en única instancia).
b) Jeżeli notariusz odmawia skorygowania, zmiany, anulowania lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, można wnieść środek zaskarżenia do sądu pierwszej instancji właściwego dla oficjalnego miejsca zamieszkania notariusza, który zostanie rozpatrzony w trybie uproszczonej procedury ustnej (trámites del juicio verbal).
Dwudziesty szósty przepis końcowy pkt 12, 13, 15 i 16 ustawy 1/2000 o postępowaniu cywilnym, w brzmieniu przyjętym w drugim przepisie końcowym ustawy 29/2015 o międzynarodowej współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych.
Notariusze – w przypadku poświadczeń spadkobierców beztestamentowych, a także w przypadku przedstawiania sądowi, weryfikacji, otwarcia i notarialnego poświadczania testamentu zapieczętowanego, holograficznego lub ustnego oraz sporządzenia spisu inwentarza spadku.
Art. 55 i 56, 57–65, 67 i 68 ustawy o notariacie (Ley del Notariado), w brzmieniu przyjętym w jedenastym przepisie końcowym ustawy nr 15/2015 z dnia 2 lipca 2015 r. o postępowaniu nieprocesowym (Ley de la contentie).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Wnioski, o których mowa w art. 45, należy wnosić do dyrektora sekretariatu (directeur de greffe) sądu wielkiej instancji (tribunal de grande instance) (art. 509-1, 509-2 i 509-3 kodeksu postępowania cywilnego), gdy dotyczą one orzeczenia lub czynności prawnej, a gdy dotyczą one dokumentu urzędowego – do prezesa Izby Notarialnej lub, w przypadku jego nieobecności lub niemożności wykonywania przez niego obowiązków, do jego zastępcy.
Wnioski, o których mowa w art. 50 ust. 2, należy wnosić do prezesa sądu wielkiej instancji (art. 509-9 kodeksu postępowania cywilnego).
Aby zaskarżyć orzeczenie wydane w ostatniej instancji przez prezesa sądu wielkiej instancji, należy wnieść skargę kasacyjną.
Przesłanki wniesienia skargi kasacyjnej mają różnorodny charakter (naruszenie prawa, nadużycie władzy, niewłaściwość sądu, błąd co do podstawy prawnej, brak uzasadnienia, sprzeczność orzeczeń itp.), ale w każdym z tych przypadków sędzia ocenia jedynie okoliczności prawne sprawy. Sąd Kasacyjny weryfikuje zatem, czy w zaskarżonym orzeczeniu nie doszło do naruszenia prawa lub nieprawidłowego zastosowania przepisów prawa, ale nie bada okoliczności faktycznych sprawy.
Sąd Kasacyjny (Cour de cassation)
5 quai de l’horloge
75055 Paris
Europejskie poświadczenie spadkowe sporządza notariusz.
Organem odpowiedzialnym za organizację notariatu we Francji jest Najwyższa Rada Notarialna.
Conseil supérieur du notariat
60 boulevard de la Tour-Maubourg
75007 Paris
Kontakt: http://www.notaires.fr/fr
Środek zaskarżenia, o którym mowa w art. 72, można wnieść do prezesa sądu wielkiej instancji w okręgu, w którym mieści się kancelaria notariusza (art. 1381-4 kodeksu postępowania cywilnego).
Ten środek zaskarżenia należy wnieść w terminie piętnastu dni od dnia przekazania lub doręczenia odpisu europejskiego poświadczenia spadkowego lub otrzymania orzeczenia dotyczącego tego poświadczenia.
Prezes sądu wielkiej instancji orzeka w tym postępowaniu w ostatniej instancji. Strona wnosząca środek zaskarżenia, notariusz sporządzający ten dokument, oraz – w stosownych przypadkach – osoba występująca o europejskie poświadczenie spadkowe, jeżeli nie jest osobą wnoszącą środek zaskarżenia, zostają wysłuchani lub wezwani do stawiennictwa. Notariusza powiadamia się o orzeczeniu.
W przypadku gdy prezes sądu zarządza wydanie, sprostowanie lub zmianę poświadczenia, może dokonać tej czynności samodzielnie lub zlecić dokonanie czynności notariuszowi.
Jeżeli uchylenie lub zawieszenie skutków europejskiego poświadczenia spadkowego zarządza prezes sądu, notariusz informuje o tym bezzwłocznie wszystkie osoby, którym przekazano odpisy tego poświadczenia. W okresie zawieszenia skutków poświadczenia nie można wydawać jego odpisów.
Nie dotyczy
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Nazwy oraz dane kontaktowe właściwych sądów rejonowych są zamieszczone w bazie danych sądów udostępnionej w portalu „e-Sprawiedliwość”.
Środki zaskarżenia od orzeczeń sądów pierwszej instancji (dotyczących zażaleń na czynności notariusza) należy wnosić w terminie piętnastu dni od dnia doręczenia orzeczenia sądowego.
Na podstawie wniesionego środka zaskarżenia sąd pierwszej instancji może zmienić swoje orzeczenie poprzez wydanie nowego orzeczenia. Jeżeli sąd pierwszej instancji nie zmieni orzeczenia, kieruje sprawę do sądu drugiej instancji (który może rozpoznać środek zaskarżenia wniesiony nawet po terminie, jeżeli nie narusza to praw innych stron).
Należy zauważyć, że każda osoba mająca interes prawny może dochodzić w drodze powództwa cywilnego sprostowania każdego elementu orzeczenia dotyczącego dziedziczenia, które uznaje za błędne, chyba że orzeczenie to jest prawomocne (art. 232 ustawy o dziedziczeniu).
Na podstawie ustawy o dziedziczeniu właściwe do wydawania europejskiego poświadczenia spadkowego są sądy rejonowe oraz notariusze.
Art. 7 ustawy wprowadzającej do porządku prawnego rozporządzenie (UE) nr 650/2012 umożliwia wniesienie zażalenia na europejskie poświadczenie spadkowe (zwane dalej „poświadczeniem”) wydane przez notariusza. Zażalenie rozpoznaje sąd rejonowy. Przepisy te zezwalają na wniesienie środka zaskarżenia od poświadczenia wydanego przez sąd rejonowy lub od orzeczenia sądu rejonowego dotyczącego wydania lub odmowy wydania poświadczenia. Postępowanie przeprowadza sąd okręgowy.
Poświadczenie może zostać sprostowane, zmienione lub uchylone przez sąd rejonowy lub notariusza, który wydał poświadczenie, z urzędu lub na wniosek strony mającej interes prawny. Art. 9 ustawy wprowadzającej do porządku prawnego rozporządzenie (UE) nr 650/2012 umożliwia wniesienie zażalenia na postanowienie notariusza dotyczące sprostowania, zmiany lub uchylenia poświadczenia. Zażalenie rozpoznaje sąd rejonowy. Przepisy te zezwalają również na wniesienie środka zaskarżenia od orzeczenia sądu rejonowego prostującego, zmieniającego lub uchylającego poświadczenie. Postępowanie przeprowadza sąd okręgowy.
Wniosek o zawieszenie skutków poświadczenia w rozumieniu art. 73 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 650/2012 zostanie rozpatrzony przez sąd rejonowy lub notariusza, którzy wydali poświadczenie będące przedmiotem wniosku. Istnieje możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie – wydane przez notariusza – zawieszające skutki poświadczenia. Zażalenie zostaje rozpoznane przez sąd rejonowy. Istnieje możliwość wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia sądu rejonowego zawieszającego skutki poświadczenia. Postępowanie to przeprowadza sąd okręgowy.
We wszystkich tych sprawach przepisy ustawy o dziedziczeniu regulujące postępowanie i wyrokowanie w sprawach dotyczących zażaleń na postanowienia o dziedziczeniu mają odpowiednio zastosowanie do postępowania i wyrokowania w sprawach dotyczących zażaleń na postanowienia wydane przez notariusza oraz środków zaskarżenia od orzeczeń sądu rejonowego.
Na podstawie ustawy o dziedziczeniu zażalenie na postanowienie wydane przez notariusza działającego w charakterze komisarza sądowego w postępowaniu spadkowym można wnieść w terminie ośmiu dni od dnia, w którym postanowienie zostało doręczone stronom. Zażalenie należy wnieść do notariusza, który ma obowiązek doręczyć je niezwłocznie do właściwego sądu rejonowego, wraz z odpowiednimi aktami sprawy. Zażalenie jest rozpoznawane przez sąd w składzie jednoosobowym. Sąd odrzuca zażalenia wniesione po terminie, niekompletne lub niedopuszczalne. Sąd po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie wydane przez notariusza może utrzymać to postanowienie w mocy w całości lub w części lub też je uchylić. Sąd może orzec samodzielnie o tym, którą część postanowienia należy uchylić lub utrzymać w mocy. Orzeczenie sądu uchylające postanowienie notariusza w całości lub w części nie podlega zaskarżeniu.
Ustawa o dziedziczeniu zezwala na wniesienie środka zaskarżenia od orzeczenia sądu pierwszej instancji. Środek zaskarżenia musi być wniesiony do sądu pierwszej instancji w terminie piętnastu dni od dnia, w którym orzeczenie sądu pierwszej instancji zostało doręczone. Na podstawie środka zaskarżenia wniesionego po terminie, sąd pierwszej instancji może z urzędu zmienić zaskarżone postanowienie w drodze wydania nowego orzeczenia, jeżeli nie narusza to praw innych stron, które przysługują tym stronom na podstawie tego orzeczenia. Jeżeli sąd pierwszej instancji nie zmieni swojego orzeczenia, kieruje sprawę do sądu drugiej instancji, niezależnie od tego, czy środek zaskarżenia został wniesiony po terminie ustawowym. Co do zasady sąd drugiej instancji rozstrzyga jedynie w sprawach dotyczących środków zaskarżenia, które zostały wniesione w terminie. Może jednak uwzględnić wniosek wniesiony po terminie, jeżeli nie narusza to praw innych stron, które przysługują tym stronom na podstawie tego orzeczenia.
W Chorwacji – oprócz właściwych sądów rejonowych – jako prawników praktyków mających kompetencje w sprawach dotyczących dziedziczenia wskazano notariuszy(194 Kb)
, którzy pełnią funkcje sądowe, lub dokonują czynności na podstawie umocowania przez organ sądowy i pod jego nadzorem na podstawie art. 3 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sąd apelacyjny (corte d’appello)
Dane kontaktowe wszystkich sądów apelacyjnych można znaleźć pod adresem: https://www.giustizia.it/giustizia/it/mg_4.wp, klikając na RICERCA, a następnie wybierając „Corte d’Appello” w zakładce TIPO UFFICIO (i pomijając pozostałe pola).
Najwyższy Sąd Kasacyjny (Corte Suprema di Cassazione)
Piazza Cavour
00193 Roma (RM)
Włochy
Tel. (+39) 06 68831
Faks (+39) 06 6883423
Strona internetowa http://www.cortedicassazione.it/
Dni wolne od pracy: 29 czerwca
Procedurą stosowaną we Włoszech jest skarga kasacyjna (ricorso per cassazione)
Notariusze
Dane kontaktowe notariuszy (notai) można znaleźć pod adresem: http://www.notariato.it/it/utilita/ricerca_notaio.jsp.
„Zażalenie” (reclamo) na podstawie art. 739 kodeksu postępowania cywilnego.
a)
Sąd powszechny (tribunale) właściwy dla siedziby kancelarii notariusza, w składzie trzech sędziów (in composizione collegiale).
b)
Dane kontaktowe wszystkich sądów powszechnych (tribunali) można znaleźć pod adresem: https://www.giustizia.it/giustizia/it/mg_4.wp klikając na RICERCA, a następnie wybierając „Tribunale” w zakładce TIPO UFFICIO (i pomijając inne pola).
c)
Zażalenie, o którym mowa w art. 739 kodeksu postępowania cywilnego, wnosi się do sądu powszechnego, który wydaje orzeczenie w trybie przyspieszonym na posiedzeniu niejawnym (in camera di consiglio). Zażalenie musi zostać wniesione w obowiązkowym terminie dziesięciu dni od ogłoszenia postanowienia (comunicazione) przez organ je wydający, jeżeli zostało ono wydane wobec jednej strony, lub od dnia powiadomienia(notificazione), jeżeli zostało ono wydane wobec więcej niż jednej strony.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sądami właściwymi są sądy rejonowe.
Adres: Charalambou Mouskou, 1405 Nicosia, Cypr
Tel.: (+357) 22865518
Faks: (+357) 22304212/22805330
E-mail: chief.reg@sc.judicial.gov.cy
Adres: Leoforos Lordou Byronos 8, P.O. Box 54619, 3726 Limassol, Cypr
Tel.: (+357) 25806100/25806128
Faks: (+357) 25305311
E-mail: chief.reg@sc.judicial.gov.cy
Adres: Leoforos Artemidos, 6301 Larnaca P.O. Box 40107, Cypr
Tel.: (+357) 24802721
Faks: (+357) 24802800
E-mail: chief.reg@sc.judicial.gov.cy
Adres: Odos Neofytou/Odos Nikou Nikolaïdi, 8100 Paphos, P.O. Box 60007, Cypr
Tel.: (+357) 26802601
Faks: (+357) 26306395
E-mail: chief.reg@sc.judicial.gov.cy
Adres: Sotiras 2, Megaro Tzivani, 5286 Paralimni, Cypr
Tel.: (+357) 23730950/23742075
Faks: (+357) 23741904
E-mail: chief.reg@sc.judicial.gov.cy
Prawo cypryjskie nie przewiduje żadnego postępowania na potrzeby zaskarżenia orzeczenia wydanego przez Sąd Najwyższy (Anótato Dikastírio) w następstwie wniesienia środka zaskarżenia.
Jednak jeżeli orzeczenie o stwierdzeniu wykonalności zostanie zaskarżone w drodze skargi uprzywilejowanej (pronomiakó éntalma) rozpatrywanej przez sędziego Sądu Najwyższego, wówczas od orzeczenia wydanego przez tego sędziego można wnieść środek zaskarżenia (éfesi) zgodnie z przepisami z zakresu postępowania cywilnego.
W każdym przypadku, w którym podniesiono zarzut naruszenia praw człowieka, istnieje możliwość wniesienia skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu.
Organem wydającym europejskie poświadczenie spadkowe jest właściwy miejscowo sąd rejonowy (Eparchiakó Dikastírio), o którym mowa powyżej w odniesieniu do wniosku o stwierdzenie wykonalności.
W odniesieniu do orzeczenia w przedmiocie wydania poświadczenia przez organ wydający, którym jest sąd rejonowy, środek zaskarżenia (éfesi) kieruje się do Sądu Najwyższego, zgodnie z przepisami w zakresie postępowania cywilnego (Thesmoí Politikís Dikonomías).
W drodze wyjątku Sąd Najwyższy może zezwolić na wniesienie skargi uprzywilejowanej, w odniesieniu do której mają zastosowanie te same przepisy,
Jedynym organem pełniącym funkcje sądownicze, podejmującym czynności na podstawie przekazania uprawnień przez sąd lub działającym pod kontrolą organu sądowego, jest sekretarz (protokollitís) sądu rejonowego, zgodnie z art. 13 rozdziału 189 ustawy o zarządzie majątkiem spadkowym. Jednak przesłanki dotyczące wykonywania takich kompetencji określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia nie są spełnione, więc sekretarz nie jest uznawany za „sąd” w rozumieniu tego rozporządzenia.
Biorąc pod uwagę definicję terminu „orzeczenie” zawartą w art. 3 ust. 1 lit. g) rozporządzenia, jedyną czynnością wykonywaną przez sekretarza, która spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia, jest określenie kosztów wniesienia pozwu i innych kosztów związanych z postępowaniem spadkowym w ogólności, tak więc w przypadku wykonywania tych czynności wchodzi on w zakres definicji „sądu” zawartej w rozporządzeniu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Orzeczenie sądu zagranicznego, które jest wykonalne w państwie, w którym zostało wydane, jest wykonalne na Łotwie po jego uznaniu na Łotwie zgodnie z obowiązującą procedurą.
Z wyjątkiem przypadków, w których stosowna konwencja i uregulowania stanowią inaczej, procedura uzyskania stwierdzenia wykonalności w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 650/2012 została określona w rozdziale 77 łotewskiej ustawy o postępowaniu cywilnym (Civilprocesa likuma) dotyczącym uznawania orzeczeń sądów zagranicznych. Sądem właściwym do rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności zgodnie z art. 45 ust. 1 jest zatem sąd rejonowy lub miejski (rajona (pilsētas) tiesa) właściwy dla miejsca, w którym orzeczenie ma zostać wykonane, lub dla deklarowanego miejsca zamieszkania powoda, a w przypadku braku takiego miejsca – dla rzeczywistego miejsca zamieszkania lub siedziby powoda.
Orzeczenie sądu rejonowego lub miejskiego o uznaniu lub odmowie uznania orzeczenia sądu zagranicznego można zaskarżyć w drodze zażalenia (blakus sūdzība) do sądu okręgowego (apgabaltiesa), a orzeczenie sądu okręgowego można zaskarżyć do Sądu Najwyższego (Augstākā tiesa).
Wykaz sądów rejonowych i miejskich oraz sądów okręgowych znajduje się na stronie internetowej: portal sądów łotewskich
Orzeczenie sądu rejonowego lub miejskiego o uznaniu lub odmowie uznania orzeczenia sądu zagranicznego można zaskarżyć w drodze zażalenia do sądu okręgowego, a orzeczenie sądu okręgowego można zaskarżyć w drodze zażalenia do Sądu Najwyższego.
Strona w sprawie, której deklarowane miejsce zamieszkania znajduje się na Łotwie, a w przeciwnym wypadku, której rzeczywiste miejsce zamieszkania lub siedziba znajduje się na Łotwie, może złożyć zażalenie w terminie 30 dni od dnia otrzymania odpisu orzeczenia; strona w sprawie, której deklarowane miejsce zamieszkania, rzeczywiste miejsce zamieszkania ani siedziba nie znajduje się na Łotwie, może złożyć zażalenie w terminie 60 dni od dnia otrzymania odpisu orzeczenia.
Wykaz sądów łotewskich znajduje się na stronie internetowej: portal sądów łotewskich
O ile Łotwa ma jurysdykcję w transgranicznej sprawie spadkowej na podstawie art. 4, 7, 10 i 11 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, europejskie poświadczenie spadkowe może wydać dowolny notariusz (zvērināts notārs).
Wykaz notariuszy znajduje się na stronie internetowej: wykaz notariuszy
Na wniosek zainteresowanej strony notariusz, który sporządził europejskie poświadczenie spadkowe, może sprostować, zmienić lub uchylić poświadczenie zgodnie z art. 71 rozporządzenia (UE) nr 650/2012, a także może zawiesić skutki poświadczenia zgodnie z art. 73 rozporządzenia.
W tym celu notariusz musi sporządzić akt notarialny (notariāls akts) zawierający sprostowanie, zmianę, uchylenie lub zawieszenie skutków poświadczenia i niezwłocznie poinformować o tym fakcie wszystkie osoby, którym wydano poświadczone odpisy poświadczenia lub wyciągi z niego.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 650/2012 oraz art. 324.1 ustawy o notariacie (Notariālāta likums) notariusz zajmujący się transgraniczną sprawą spadkową będzie stosować przepisy ustawy o notariacie, o ile w prawie Unii Europejskiej bezpośrednio stosowanym na Łotwie nie przewidziano inaczej.
Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku (mantošanas iestraegums) należy złożyć u notariusza prowadzącego działalność w okręgu, o którym mowa w art. 252 ustawy o notariacie, jednak w przypadku gdy ostatnie deklarowane miejsce zamieszkania spadkodawcy ani lokalizacja majątku lub większej jego części nie są znane, wniosek można złożyć u dowolnego notariusza.
Postępowanie w sprawie stwierdzenia wykonalności orzeczenia należy wszcząć w sądzie rejonowym lub miejskim.
Wykaz notariuszy znajduje się na stronie internetowej: wykaz notariuszy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sąd Apelacyjny Litwy (Lietuvos apeliacinis teismas)
Adres: Gedimino pr. 40/1, LT-01503 Vilnius, Litwa
Tel.: (+370 70) 663 685
Faks: (+370 70) 663 060
E-mail: apeliacinis@apeliacinis.lt,
apeliacinis@teismas.lt
Sąd Najwyższy Litwy (Lietuvos Aukščiausiasis Teismas)
Adres: Gynėjų g. 6, LT-01109 Vilnius, Litwa
Tel.: (+370 5) 2 616 466
Faks: (+370 5) 2 616 813
E-mail: lat@teismas.lt
Procedurą tą jest skarga kasacyjna, złożona zgodnie z krajowymi przepisami regulującymi postępowania w sądzie kasacyjnym. Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego Republiki Litewskiej (Lietuvos Respublikos civilinio proceso kodeksas) kasacja jest możliwa wyłącznie wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki: 1) naruszenie przepisów prawa materialnego lub procesowego, które ma istotne znaczenie dla jednolitej wykładni i stosowania prawa, w przypadku gdy naruszenie to mogło wpłynąć na bezprawność wydanego orzeczenia; 2) odejście przez sąd w zaskarżanym orzeczeniu od utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego Litwy; 3) orzecznictwo Sądu Najwyższego Litwy dotyczące danego zagadnienia prawnego jest niejednolite. Sąd kasacyjny, nie przekraczając granic skargi kasacyjnej, weryfikuje zaskarżone orzeczenie wyłącznie pod kątem stosowania prawa.
Notariusz w miejscu, gdzie otwarto spadek. Zakres właściwości miejscowej notariuszy w sprawach spadkowych określa Minister Sprawiedliwości Republiki Litewskiej.
Aktualny wykaz notariuszy, zawierający ich aktualne dane kontaktowe i obszary właściwości miejscowej w sprawach spadkowych, można znaleźć na stronie https://notarurumai.lt/notarai/pagal-darbuotojus.
Sąd rejonowy (apylinkės teismas) w miejscu siedziby notariusza.
Zgodnie z litewską ustawą o zawodzie notariusza (Notariato įstatymas) każda zainteresowana osoba, która uważa, że notariusz bezprawnie dokonał lub odmówił dokonania czynności notarialnej, ma prawo do wniesienia środka zaskarżenia do sądu w miejscu siedziby notariusza. Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego Republiki Litewskiej (Lietuvos Respublikos civilinio proceso kodeksas) fakt niewniesienia takiego środka zaskarżenia nie wpływa na prawo do wniesienia powództwa o odszkodowanie z tytułu szkód poniesionych w wyniku bezprawnego działania notariusza. Czynność notarialną można zaskarżyć nie później niż 20 dni od dnia, w którym skarżący powziął wiadomość lub powinien był powziąć wiadomość o zaskarżanej czynności notarialnej, ale nie później niż 90 dni od dokonania tej czynności. Sprawy dotyczące czynności notarialnych rozstrzyga się orzeczeniem sądu. Jeżeli skarga zostanie uznana za zasadną, sąd unieważni czynność notarialną albo nakaże notariuszowi dokonanie danej czynności. Od orzeczenia sądu dotyczącego czynności notarialnych przysługuje osobny środek odwoławczy do sądu apelacyjnego.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sąd lub organ właściwy:
Prezes sądu okręgowego (Tribunal d'arrondissement)
Dane kontaktowe:
Tribunal d'arrondissement de Luxembourg (Sąd Okręgowy w Luksemburgu)
Cité judiciaire
L-2080 Luxembourg
Tel.: 00352 475981-1
Tribunal d'arrondissement de Diekirch (Sąd Okręgowy w Diekirch)
Palais de Justice
Place Guillaume
L-9237 Diekirch
Tel.: 00352 803214-1
Sąd właściwy do rozpoznawania środków zaskarżenia:
Sąd apelacyjny właściwy do rozpoznawania spraw cywilnych
Dane kontaktowe:
Cour d’appel (Sąd Apelacyjny)
Cité judiciaire
L-2080 Luxembourg
Tel.: 00352 475981-1
Sąd właściwy:
Sąd Kasacyjny (Cour de cassation)
Dane kontaktowe:
Cour de cassation (Sąd Kasacyjny)
Cité judiciaire
L-2080 Luxembourg
Tel.: 475981-369/373
Postępowanie:
Skarga kasacyjna
Właściwy organ lub właściwe organy:
Wszyscy notariusze stowarzyszeni w Izbie Notarialnej Wielkiego Księstwa Luksemburga
Kontakt:
Sąd właściwy:
Sąd okręgowy (Tribunal d’arrondissement)
Dane kontaktowe:
Tribunal d'arrondissement de Luxembourg (Sąd Okręgowy w Luksemburgu)
Cité judiciaire
L-2080 Luxembourg
Tel.: 00352 475981-1
Tribunal d'arrondissement de Diekirch (Sąd Okręgowy w Diekirch)
Palais de Justice
7, avenue de la Gare
B.P. 164
L-9202 Diekirch
Tel.: 00352 803214-1
Postępowanie:
Postępowanie pisemne
/
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sąd rejonowy (Járásbíróság) przy siedzibie sądu okręgowego (Törvényszék) lub w Budapeszcie – Centralny Sąd Rejonowy w Budzie (Budai Központi Kerületi Bíróság); środki zaskarżenia rozpatrują sądy okręgowe, a w Budapeszcie – Sąd Okręgowy dla m.st. Budapesztu (Fővárosi Törvényszék) (nazwy i adresy sądów).
Wnioski o kontrolę sądową (felülvizsgálati kérelem) rozpatruje Sąd Najwyższy (Curia).
Organami właściwymi do wydawania poświadczeń są:
- sądy, o których mowa w art. 3 ust. 2: sądy rejonowe
- inne organy właściwe do spraw dotyczących dziedziczenia na podstawie prawa krajowego: notariusze.
W przypadku środków zaskarżenia sądy okręgowe lub w Budapeszcie – Sąd Okręgowy dla m.st. Budapesztu‑ (Fővárosi Törvényszék) (nazwy i adresy sądów).
Na Węgrzech notariusze zaliczają się do kategorii „innych organów i przedstawicieli zawodów prawniczych”.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sądem właściwym do rozstrzygania wniosków o stwierdzenie wykonalności jest Pierwsza Izba Sądu Cywilnego (Prim’ Awla tal-Qorti Ċivili). Środki zaskarżenia wnosi się do Sądu Apelacyjnego.
Aby uzyskać informacje na temat postępowania dotyczącego ponownego rozpoznania sprawy (ritrattazzjoni), należy zapoznać się z tytułem IV księgi trzeciej kodeksu organizacji i postępowania cywilnego (rozdział 12 Zbioru praw Malty).
Organami właściwymi do wydawania poświadczeń na podstawie art. 64 są Wydział Nieprocesowy Sądu Cywilnego (Qorti Ċivili (Sezzjoni ta’ġurisdizzjoni volontarja)) oraz notariusze; czynność ta wchodzi w zakres ich kompetencji na podstawie ustawy o notariacie i ustawy o archiwach notarialnych.
Środki zaskarżenia należy wnosić do Pierwszej Izby Sądu Cywilnego (Prim’ Awla tal-Qorti Ċivili) na podstawie przepisów kodeksu organizacji i postępowania cywilnego (rozdział 12 Zbioru praw Malty). Środki zaskarżenia od orzeczeń Pierwszej Izby Sądu Cywilnego wnosi się do Sądu Apelacyjnego.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sędzia orzekający w przedmiocie środka tymczasowego (voorzieningenrechter) w sądzie okręgowym pierwszej instancji (rechtbank).
Skarga kasacyjna (beroep in cassatie), którą wnosi się do Sądu Najwyższego (Hoge Raad). Sąd Najwyższy nie weryfikuje stanu faktycznego. Jego rozstrzygnięcie opiera się na ustaleniach stanu faktycznego dokonanych przez sąd, który rozpatrzył środek zaskarżenia (w tym przypadku sąd okręgowy pierwszej instancji). Sąd Najwyższy sprawdza, czy sąd ten dokonał właściwej wykładni prawa i odpowiednio je zastosował oraz czy wydane orzeczenie posiada wystarczające i zrozumiałe uzasadnienie. Celem postępowania kasacyjnego jest promowanie i zapewnianie jednolitości prawnej, rozwój prawa i ochrona prawna.
Notariusz (notaris). Informacji na temat danych kontaktowych notariuszy posiadających wiedzę fachową w danej dziedzinie udziela Królewskie Stowarzyszenie Notariuszy Prawa Cywilnego w Holandii (Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie – KNB).
Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB)
Tel.: +31 70 3307111
Faks: +31 70 3602861
E-mail: info@knb.nl
PO Box 16020, 2500 BA The Hague
Adres biura: Spui 184, 2511 BW The Hague
Sędzia wydziału rejonowego sądu okręgowego pierwszej instancji (kantonrechter). Postępowanie wszczyna się na podstawie skargi. Sąd wzywa zainteresowane strony na rozprawę. Przed rozpoczęciem postępowania zainteresowane strony mogą przedstawić odpowiedź na skargę. Za zgodą sędziego mogą to również uczynić w toku postępowania. Odpowiedź na skargę można również przedstawić ustnie na rozprawie. Na koniec rozprawy sędzia określa termin, w którym zostanie ogłoszony wyrok.
W Niderlandach nie występują organy, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Jeżeli chodzi o rozpoznawanie wniosków złożonych na podstawie z art. 45 ust. 1, właściwe w tym zakresie są sądy rejonowe (Bezirksgerichte).
W zakresie rozpoznawania środków odwoławczych złożonych na podstawie art. 50 ust. 2 właściwe są sądy okręgowe (Landesgerichte). Środek odwoławczy wnosi się za pośrednictwem sądu rejonowego, który wydał zaskarżone orzeczenie.
Skarga kasacyjna (Revisionsrekurs) to środek zaskarżenia dotyczący wyłącznie zagadnień prawnych. Skargi kasacyjne rozpoznaje Sąd Najwyższy (Oberster Gerichtshof). Środek ten wnosi się za pośrednictwem sądu okręgowego, który wydał zaskarżone orzeczenie.
Europejskie poświadczenia spadkowe wydają sądy okręgowe (komisarze sądowi - Gerichtskommissäre, tj. notariusz działający w charakterze organu sądowego).
Zażalenia stron na błędy stwierdzone w wydanych przez komisarzy sądowych europejskich poświadczeniach spadkowych rozpoznają sądy rejonowe w składzie jednoosobowym. Orzeczenie wydane w wyniku rozpoznania takiego zażalenia może być przedmiotem zaskarżenia do sądu wyższej instancji w terminie 14 dni od doręczenia zażalenia. Zażalenie w tym zakresie wnosi się za pośrednictwem sądu pierwszej instancji, który wydał zaskarżone orzeczenie.
Jeżeli komisarz sądowy powziął wątpliwość co do możliwości wydania poświadczenia spadkowego zgodnie z wnioskiem, przedstawia ten wniosek sądowi w składzie jednoosobowym w celu zbadania możliwości wydania przez komisarza sądowego poświadczenia spadkowego.
W Austrii nie ma innych organów ani przedstawicieli zawodów prawniczych, o których mowa w art. 3 ust. 2.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
(a) Sąd Okręgowy (Regional Court)
http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/lista-sadow-powszechnych
(b) Sąd Apelacyjny - środek zaskarżenia wnosi się za pośrednictwem sądu okręgowego, który wydał zaskarżone orzeczenie.
http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/lista-sadow-powszechnych
(a) Sąd Najwyższy - środek zaskarżenia wnosi się za pośrednictwem sądu apelacyjnego, który wydał zaskarżone orzeczenie.
(b)Adres/Address: Plac Krasińskich 2/4/6
00-951 Warszawa 41
Tel.: +48 22 530 8000
(c) Skarga kasacyjna - podstawą skargi nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.
(a) Sąd Rejonowy (District Court)
http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/lista-sadow-powszechnych
(b) Notariusz
http://www.krn.org.pl/1197/Znajdz_notariusza
(a)
- Jeżeli europejskie poświadczenie spadkowe wydał sąd rejonowy, zażalenie składa się do sądu okręgowego za pośrednictwem sądu rejonowego;
- Jeżeli europejskie poświadczenie spadkowe wydał notariusz, zażalenie składa się do sądu okręgowego za pośrednictwem notariusza.
(b)
- Sądy (Courts):
http://bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/lista-sadow-powszechnych
- Notariusze (Notaries):
http://www.krn.org.pl/1197/Znajdz_notariusza
Nie dotyczy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Na podstawie art. 45 ust. 1 sądami właściwymi do rozpoznawania wniosków o stwierdzenie wykonalności są miejscowe wydziały o właściwości ogólnej (juízos de competência genérica) lub miejscowe wydziały cywilne (juízos locais cíveis), jeżeli takie istnieją, odpowiedniego sądu rejonowego pierwszej instancji (Tribunal de Comarca (1ª Instância)).
Na podstawie art. 50 ust. 2 sądami właściwymi do orzekania w sprawie środków zaskarżenia są sądy apelacyjne (Tribunais de Relação).
Do celów art. 51 orzeczenie wydane w postępowaniu apelacyjnym można zaskarżyć jedynie w drodze wniesienia środka zaskarżenia dotyczącego kwestii prawnych (recurso de revista) do Sądu Najwyższego (Supremo Tribunal de Justiça).
Organami właściwymi do wydawania europejskiego poświadczenia spadkowego są urzędnicy rejestrowi (conservadores) upoważnieni do prowadzenia uproszczonych postępowań spadkowych, jak przewidziano w art. 210–210R kodeksu rejestru cywilnego (Código do Registo Civil) ze zmianami.
Wykaz urzędów rejestrowych (conservatórias), które mogą wydawać europejskie poświadczenie spadkowe, jest dostępny na stronie: http://www.irn.mj.pt/IRN/sections/irn/a_registral/servicos-externos-docs/contactos/balcao-das-herancas-e-locais
Do celów art. 72 środki odwoławcze od decyzji urzędników rejestrowych są rozpoznawane przez lokalny wydział o właściwości ogólnej lub wydział cywilny sądu okręgowego pierwszej instancji, na którego obszarze mieści się właściwy urząd rejestrowy, o ile w danym sądzie okręgowym istnieje taki wydział cywilny.
W terminie 15 dni od otrzymania powiadomienia o wydaniu decyzji wnioskodawca musi przedstawić urzędowi rejestrowemu środek odwoławczy skierowany do sędziego wraz z odpowiednimi dokumentami (art. 286 i 288 kodeksu rejestru cywilnego ze zmianami).
Do celów art. 3 ust. 2 – w sprawach spadkowych i w sprawach wymagających rozstrzygnięcia sporu – organami właściwymi są oprócz sądów również notariusze.
Na podstawie nowych przepisów dotyczących postępowania w sprawie spisu inwentarza, zatwierdzonych ustawą nr 23/2013 z dnia 5 marca 2013 r. i wykonywanych na podstawie rozporządzenia wykonawczego nr 278/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r., notariusze mają kompetencje do sporządzania wszelkich dokumentów na potrzeby postępowania w sprawie spisu inwentarza oraz wydawania poświadczeń dziedziczenia dla spadkobierców w następstwie zgonu spadkodawcy, z wyjątkiem spraw, w których strony korzystają z tradycyjnej drogi sądowej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W Rumunii wnioski o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczenia (exequatur) należą do właściwości sądów okręgowych (art. 95 ust. 1 i 1098 kodeksu postępowania cywilnego). Środki zaskarżenia od orzeczeń w sprawie wniosków o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczenia (exequatur) należą do właściwości sądów apelacyjnych (art. 96 ust. 2 ustawy nr 134/2010 (kodeks postępowania cywilnego)).
Skarga kasacyjna do Wysokiego Trybunału Kasacyjnego i Sprawiedliwości (Înalta Curte de Casație și Justiție) (art. 97 ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego)
Dane adresowe sądu: Strada Batiștei nr. 25, Sector 2, Bucharest (kod pocztowy: 020934).
Notariusz lub sąd
Zgodnie z art. I6 ustawy nr 206/2016 uzupełniającej nadzwyczajny dekret rządowy nr 119/2006 w sprawie niektórych środków niezbędnych do stosowania rozporządzeń unijnych od dnia wstąpienia przez Rumunię do UE oraz zmieniającej i uzupełniającej ustawę nr 36/1995 o notariuszach i czynnościach notarialnych:
„Europejskie poświadczenie spadkowe, zgodnie z rozdziałem VI rozporządzenia nr 650/2012, wydaje na żądanie którejkolwiek z osób wymienionych w art. 63 ust. 1 rozporządzenia, notariusz, który sporządził poświadczenie lub w którego archiwum ono się znajduje. Jeśli notariusz, który sporządził poświadczenie dziedziczenia zgodnie z prawem rumuńskim, przechowuje akty notarialne w archiwum izby notarialnej, europejskie poświadczenie spadkowe powinien wydać notariusz wyznaczony w tym celu przez prezesa rady izby notarialnej.” [art. 3 ust. 1 ustawy nr 206/2016].
Nazwy oraz dane kontaktowe kancelarii notarialnych można znaleźć na stronie internetowej Rumuńskiej Krajowej Unii Notariatu (Uniunea Națională a Notarilor Publici din România): http://www.uniuneanotarilor.ro/?p=2.2.3&lang=ro.
Jeśli spadkobiercę, zakres spadku lub zakres praw i obowiązków spadkobiercy ustalił sąd, europejskie poświadczenie spadkowe wydaje sąd, który wydał stosowne orzeczenie.
Środek zaskarżenia, o którym mowa w art. 72 rozporządzenia nr 650/2012, rozpoznaje sąd, który wydał, sprostował, zmienił lub uchylił europejskie poświadczenie spadkowe lub który orzekł o zawieszeniu skutków poświadczenia albo – w stosownych przypadkach – sąd, w okręgu którego mieści się kancelaria notarialna notariusza, który wydał poświadczenie. Od orzeczenia w przedmiocie tego środka przysługuje wyłącznie odwołanie do sądu wyższej instancji. [art. 5 ust. 1 ustawy nr 206/2016].
Wnioski o sprostowanie, zmianę lub uchylenia europejskiego poświadczenia spadkowego rozpoznaje organ, który je wydał, tj. notariusz lub sąd (art. I6, art. 5 ust. 1 ustawy nr 206/2016).
Nie dotyczy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Sądy okręgowe (okrožna sodišča (l.mn.) okrožno sodišče (l.poj.)) są właściwe w zakresie rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń zgodnie z art. 45 ust. 1.
Wykaz sądów okręgowych można znaleźć tutaj.
Sądy okręgowe są właściwe do rozpatrywania środków zaskarżenia od orzeczeń w sprawie takich wniosków zgodnie z art. 50 ust. 2
Wykaz sądów okręgowych można znaleźć tutaj.
Strona może wnieść środek zaskarżenia (pritožba) od orzeczenia sądu okręgowego dotyczącego sprzeciwu wobec stwierdzenia wykonalności. Środek zaskarżenia należy wnieść w terminie 30 dni od doręczenia zaskarżonego orzeczenia. Środek zaskarżenia należy wnieść do sądu okręgowego, który następnie przekazuje go do Sądu Najwyższego Republiki Słowenii (Vrhovno sodišče Republike Slovenije). Środek zaskarżenia doręczany jest stronie przeciwnej, która musi na niego odpowiedzieć w terminie 30 dni. Sąd Najwyższy wydaje orzeczenie w przedmiocie środka zaskarżenia.
Vrhovno sodišče RS
Tavčarjeva 9
1000 Ljubljana
tel.: (01) 366 44 44
faks.: (01) 366 43 01
e-mail: urad.vsrs@sodisce.si
Europejskie poświadczenie spadkowe wydawane jest przez sąd rejonowy (okrajno sodišče (l.poj.) okrajna sodišča (l.mn.)), który wydaje orzeczenie w postępowaniu spadkowym.
Wykaz sądów rejonowych w Słowenii można znaleźć tutaj.
Uprawniony do złożenia wniosku o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego może wnieść środek zaskarżenia od następujących orzeczeń: orzeczenia sądu w sprawie wniosku o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego; orzeczenia w sprawie sprostowania europejskiego poświadczenia spadkowego; orzeczenia w sprawie zmiany europejskiego poświadczenia spadkowego; orzeczenia uchylającego europejskie poświadczenie spadkowe. Środek zaskarżenia należy wnieść w ramach postępowania spadkowego, tzn. do sądu, który wydał orzeczenie dotyczące dziedziczenia, w terminie 30 dni od doręczenia orzeczenia. Wniesienie środka zaskarżenia nie wstrzymuje wykonania orzeczenia.
Sąd, do którego wniesiono środek zaskarżenia, może zmienić lub uchylić wydane przez siebie orzeczenie jedynie w drodze wydania nowego orzeczenia. Jeżeli tego nie uczyni, przekazuje środek zaskarżenia do rozpatrzenia sądowi apelacyjnemu (višje sodišče (l.poj.) višja sodišča (l.mn.)).
Wykaz sądów apelacyjnych można znaleźć tutaj.
W Republice Słowenii sądy mają właściwość wyłączną w sprawach spadkowych, co oznacza, że nie istnieją żadne inne organy lub przedstawiciele zawodów prawniczych właściwi w sprawach spadkowych w rozumieniu art. 3 ust. 2 rozporządzenia, którzy wykonują funkcje sądowe lub działają na podstawie przekazania uprawnień przez organ sądowy lub działają pod kontrolą organu sądowego.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Organami właściwymi do rozpoznawania wniosków o stwierdzenie wykonalności na podstawie art. 45 ust. 1 są sądy rejonowe (okresné súdy).
Zgodnie z art. 50 ust. 2 organami właściwymi do rozpoznawania środków zaskarżenia od orzeczeń dotyczących stwierdzenia wykonalności wydawanych na podstawie art. 45 ust. 1 są sądy okręgowe (krajské súdy). Środek zaskarżenia należy wnieść do sądu rejonowego, który wydał orzeczenie podlegające zaskarżeniu.
Orzeczenia wydane w postępowaniu apelacyjnym na podstawie art. 51 można zaskarżyć w drodze wniesienia skargi kasacyjnej (dovolanie). Skargi kasacyjne rozpoznaje Sąd Najwyższy Republiki Słowackiej (Najvyšší súd Slovenskej republiky), przy czym należy je wnieść do sądu rejonowego, który rozstrzygnął sprawę w pierwszej instancji. Skarga kasacyjna niekoniecznie dotyczy jedynie wad prawnych orzeczenia wydanego w postępowaniu apelacyjnym.
Organy właściwe do wydawania poświadczeń na podstawie art. 64 to:
Postępowanie odwoławcze na podstawie art. 72:
W Republice Słowackiej nie istnieją inne organy ani przedstawiciele zawodów prawniczych, o których mowa w art. 3 ust. 2.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Stwierdzenie wykonalności
Sąd rejonowy
Informacje kontaktowe: http://www.oikeus.fi/tuomioistuimet/karajaoikeudet/fi/index/yhteystiedot.html
Środki zaskarżenia od orzeczeń sądu rejonowego
Sąd apelacyjny
Informacje kontaktowe: http://www.oikeus.fi/tuomioistuimet/hovioikeudet/fi/index/yhteystiedot.html
Sąd Najwyższy
Informacje kontaktowe: http://korkeinoikeus.fi/fi/index/yhteystiedot.html
Środkiem odwoławczym, o którym mowa w art. 51 rozporządzenia o dziedziczeniu, jest środek zaskarżenia do Sądu Najwyższego, jeżeli sąd udzielił zgody na jego wniesienie (roz. 30, art. 1-3 kodeksu postępowania sądowego).
Poświadczenie wydaje:
Biuro Danych Cyfrowych i Demograficznych
(Digi- ja väestötietovirasto)
Lintulahdenkuja 2
00530 Helsinki
Tel.: +358 29 55 390 99
Adres e-mail: perintotodistus@ddv.fi
Postępowanie odwoławcze:
Sąd Administracyjny w Helsinkach
(Helsingin hallinto-oikeus)
Radanrakentajantie 5
00520 Helsinki
Usługi dla ludności/urzędnik rejestrowy: +358 29 56 42 069
Faks: +358 29 56 45079
E-mail: helsinki.hao@oikeus.fi
Wykonawca testamentu wyznaczony przez sąd
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Wniosek o stwierdzenie wykonalności na podstawie art. 45 ust. 1:
- sąd rejonowy (tingsrätt).
Środki zaskarżenia od orzeczeń na podstawie art. 50 ust. 2:
- środki zaskarżenia na podstawie art. 50 art. 2 należy wnieść do sądu, który wydał dane orzeczenie;
- sąd rejonowy.
- sąd apelacyjny (hovrätt) i Sąd Najwyższy (Högsta domstolen)
Szwedzki Urząd Skarbowy (Skatteverket)
171 94 Solna
Postępowanie: Do środków odwoławczych mają zastosowanie przepisy ustawy o sądach (lagen om domstolsärenden) (1996:241), o ile rozporządzenie o dziedziczeniu nie stanowi inaczej.
Nazwa: sąd rejonowy, sąd apelacyjny i Sąd Najwyższy.
a) Szwedzki Urząd Skarbowy;
b) zarządca spadku (skiftesman);
c) wykonawca testamentu (testamentsexekutor), w przypadku gdy pełni on również funkcję zarządcy spadku mimo braku szczególnego umocowania;
d) specjalny administrator spadku (testamentsexekutor), w przypadku gdy pełni on również funkcję zarządcy spadku mimo braku szczególnego umocowania.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.