Prawo spadkowe

Chorwacja

Autor treści:
Chorwacja

Artykuł 78 lit. a) - nazwy i dane kontaktowe sądów lub organów właściwych w zakresie rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń zgodnie z art. 45 ust. 1 oraz w zakresie rozpatrywania środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych w sprawie takich wniosków zgodnie z art. 50 ust. 2

Nazwy oraz dane kontaktowe właściwych sądów rejonowych są zamieszczone w bazie danych sądów udostępnionej w portalu „e-Sprawiedliwość”.

Artykuł 78 lit. b) - informacje o procedurach zaskarżenia orzeczenia wydanego w następstwie wniesienia środka zaskarżenia, o których mowa w art. 51

Środki zaskarżenia od orzeczeń sądów pierwszej instancji (dotyczących zażaleń na czynności notariusza) należy wnosić w terminie piętnastu dni od dnia doręczenia orzeczenia sądowego.

Na podstawie wniesionego środka zaskarżenia sąd pierwszej instancji może zmienić swoje orzeczenie poprzez wydanie nowego orzeczenia. Jeżeli sąd pierwszej instancji nie zmieni orzeczenia, kieruje sprawę do sądu drugiej instancji (który może rozpoznać środek zaskarżenia wniesiony nawet po terminie, jeżeli nie narusza to praw innych stron).

Należy zauważyć, że każda osoba mająca interes prawny może dochodzić w drodze powództwa cywilnego sprostowania każdego elementu orzeczenia dotyczącego dziedziczenia, które uznaje za błędne, chyba że orzeczenie to jest prawomocne (art. 232 ustawy o dziedziczeniu).

Artykuł 78 lit. c) - odpowiednie informacje o organach właściwych do wydania poświadczenia zgodnie z art. 64

Na podstawie ustawy o dziedziczeniu właściwe do wydawania europejskiego poświadczenia spadkowego są sądy rejonowe oraz notariusze.

Artykuł 78 lit. d) - informacje o procedurach odwoławczych, o których mowa w art. 72

Art. 7 ustawy wprowadzającej do porządku prawnego rozporządzenie (UE) nr 650/2012 umożliwia wniesienie zażalenia na europejskie poświadczenie spadkowe (zwane dalej „poświadczeniem”) wydane przez notariusza. Zażalenie rozpoznaje sąd rejonowy. Przepisy te zezwalają na wniesienie środka zaskarżenia od poświadczenia wydanego przez sąd rejonowy lub od orzeczenia sądu rejonowego dotyczącego wydania lub odmowy wydania poświadczenia. Postępowanie przeprowadza sąd okręgowy.

Poświadczenie może zostać sprostowane, zmienione lub uchylone przez sąd rejonowy lub notariusza, który wydał poświadczenie, z urzędu lub na wniosek strony mającej interes prawny. Art. 9 ustawy wprowadzającej do porządku prawnego rozporządzenie (UE) nr 650/2012 umożliwia wniesienie zażalenia na postanowienie notariusza dotyczące sprostowania, zmiany lub uchylenia poświadczenia. Zażalenie rozpoznaje sąd rejonowy. Przepisy te zezwalają również na wniesienie środka zaskarżenia od orzeczenia sądu rejonowego prostującego, zmieniającego lub uchylającego poświadczenie. Postępowanie przeprowadza sąd okręgowy.

Wniosek o zawieszenie skutków poświadczenia w rozumieniu art. 73 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 650/2012 zostanie rozpatrzony przez sąd rejonowy lub notariusza, którzy wydali poświadczenie będące przedmiotem wniosku. Istnieje możliwość wniesienia zażalenia na postanowienie – wydane przez notariusza – zawieszające skutki poświadczenia. Zażalenie zostaje rozpoznane przez sąd rejonowy. Istnieje możliwość wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia sądu rejonowego zawieszającego skutki poświadczenia. Postępowanie to przeprowadza sąd okręgowy.

We wszystkich tych sprawach przepisy ustawy o dziedziczeniu regulujące postępowanie i wyrokowanie w sprawach dotyczących zażaleń na postanowienia o dziedziczeniu mają odpowiednio zastosowanie do postępowania i wyrokowania w sprawach dotyczących zażaleń na postanowienia wydane przez notariusza oraz środków zaskarżenia od orzeczeń sądu rejonowego.

Na podstawie ustawy o dziedziczeniu zażalenie na postanowienie wydane przez notariusza działającego w charakterze komisarza sądowego w postępowaniu spadkowym można wnieść w terminie ośmiu dni od dnia, w którym postanowienie zostało doręczone stronom. Zażalenie należy wnieść do notariusza, który ma obowiązek doręczyć je niezwłocznie do właściwego sądu rejonowego, wraz z odpowiednimi aktami sprawy. Zażalenie jest rozpoznawane przez sąd w składzie jednoosobowym. Sąd odrzuca zażalenia wniesione po terminie, niekompletne lub niedopuszczalne. Sąd po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie wydane przez notariusza może utrzymać to postanowienie w mocy w całości lub w części lub też je uchylić. Sąd może orzec samodzielnie o tym, którą część postanowienia należy uchylić lub utrzymać w mocy. Orzeczenie sądu uchylające postanowienie notariusza w całości lub w części nie podlega zaskarżeniu.

Ustawa o dziedziczeniu zezwala na wniesienie środka zaskarżenia od orzeczenia sądu pierwszej instancji. Środek zaskarżenia musi być wniesiony do sądu pierwszej instancji w terminie piętnastu dni od dnia, w którym orzeczenie sądu pierwszej instancji zostało doręczone. Na podstawie środka zaskarżenia wniesionego po terminie, sąd pierwszej instancji może z urzędu zmienić zaskarżone postanowienie w drodze wydania nowego orzeczenia, jeżeli nie narusza to praw innych stron, które przysługują tym stronom na podstawie tego orzeczenia. Jeżeli sąd pierwszej instancji nie zmieni swojego orzeczenia, kieruje sprawę do sądu drugiej instancji, niezależnie od tego, czy środek zaskarżenia został wniesiony po terminie ustawowym. Co do zasady sąd drugiej instancji rozstrzyga jedynie w sprawach dotyczących środków zaskarżenia, które zostały wniesione w terminie. Może jednak uwzględnić wniosek wniesiony po terminie, jeżeli nie narusza to praw innych stron, które przysługują tym stronom na podstawie tego orzeczenia.

Artykuł 79 - Sporządzanie wykazu zawierającego informacje, o których mowa w art. 3 ust. 2, i wszelkie późniejsze zmiany wprowadzane do tego wykazu

Uwaga: niedawno wprowadzono na tej stronie zmiany w oryginalnej wersji językowej chorwacki. Strona w wybranej przez Ciebie wersji językowej jest obecnie tłumaczona przez nasze służby tłumaczeniowe.

W Chorwacji – oprócz właściwych sądów rejonowych – jako prawników praktyków mających kompetencje w sprawach dotyczących dziedziczenia wskazano notariuszy PDF (194 Kb) hr, którzy pełnią funkcje sądowe, lub dokonują czynności na podstawie umocowania przez organ sądowy i pod jego nadzorem na podstawie art. 3 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego.

Ostatnia aktualizacja: 13/09/2022

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.