Κληρονομική διαδοχή

Άρθρο 78 στοιχείο α) - τις ονομασίες και τα στοιχεία επικοινωνίας των δικαστηρίων ή των αρχών που είναι αρμόδια να εξετάζουν τις αιτήσεις για κήρυξη της εκτελεστότητας σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφος 1 και τα ένδικα μέσα κατά αποφάσεων εκδοθεισών επί των αιτήσεων αυτών σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2

Αρμόδια είναι τα επαρχιακά Δικαστήρια

Άρθρο 78 στοιχείο β) - τα ένδικα μέσα κατά της απόφασης επί του ενδίκου μέσου που προβλέπονται στο άρθρο 51

Το Εθνικό Δίκαιο δεν προβλέπει ένδικο μέσο κατά της απόφασης του Ανωτάτου  Δικαστηρίου επί της πιο πάνω Έφεσης.

Εάν όμως κατά της απόφασης κήρυξης εκτελεστότητας έχει ασκηθεί Προνομιακό Ένταλμα το οποίο έχει εκδικαστεί από (ένα) Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου τότε επιτρέπεται η καταχώριση Έφεσης εναντίον της απόφασης του, κατ΄ αναλογίαν προς όσα ισχύουν σε αστικές υποθέσεις.

Σε κάθε περίπτωση εάν υπάρχει ισχυρισμός για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα μπορούσε να προωθηθεί ατομική προσφυγή ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο (Ε.Δ.Α.Δ.).

Άρθρο 78 στοιχείο γ) - τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τις αρμόδιες προς έκδοση του κληρονομητηρίου αρχές δυνάμει του άρθρου 64

Εκδίδουσα Αρχή για το Ευρωπαϊκό Κληρονομητήριο είναι το κατά τόπον αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο, ως αναφέρεται ανωτέρω για την αίτηση κήρυξης εκτελεστότητας

Άρθρο 78 στοιχείο δ) - τα ένδικα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 72

Το Ένδικο Μέσο κατά της απόφασης την οποία λαμβάνει η Εκδίδουσα Αρχή, δηλαδή το Επαρχιακό Δικαστήριο εν σχέσει με την έκδοση Κληρονομητηρίου είναι η Έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, βάσει των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.

Κατ΄ εξαίρεσιν είναι δυνατό να χορηγηθεί άδεια από το Ανώτατο Δικαστήριο για την καταχώριση προνομιακού εντάλματος, οπότε ισχύουν τα πιο πάνω αναφερθέντα.

Άρθρο 79 - Κατάρτιση και μεταγενέστερη τροποποίηση του καταλόγου πληροφοριών που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2

Η μόνη αρχή που ασκεί δικαστικά καθήκοντα ή ενεργεί κατ΄ ανάθεση εξουσίας από δικαστική αρχή ή υπό τον έλεγχο δικαστικής αρχής είναι ο Πρωτοκολλητής Διαχειρίσεων κάθε Επαρχιακού Δικαστηρίου στη βάση του Άρθρου 13 του περί Διαχείρισης Κληρονομιών Νόμου, Κεφ. 189, πλην όμως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3.2 του Κανονισμού για τις πιο πάνω αρμοδιότητες, οπότε δεν θεωρείται Δικαστήριο ο ίδιος ο Πρωτοκολλητής εν τη εννοία του Κανονισμού.

Έχοντας υπόψιν τον ορισμό της έννοιας «απόφαση» στο Άρθρο 3.1(ζ) του Κανονισμού η μόνη αρμοδιότητα των Πρωτοκολλητών η οποία πληροί όλες τις προϋποθέσεις του Άρθρου 3.2 του Κανονισμού είναι η ψήφιση εξόδων σε αιτήσεις και γενικά διαδικασίες σχετιζόμενες με κληρονομική διαδοχή, οπότε κατά την ενάσκηση αυτής της αρμοδιότητας ο Πρωτοκολλητής εμπίπτει στην έννοια «Δικαστήριο» βάσει του Κανονισμού.