Sądami właściwymi do wydawania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym są sądy rejonowe (eparchiaká dikastíria).
Sąd Rejonowy w Nikozji
Sąd Rejonowy w Limassol
Sąd Rejonowy w Larnace
Sąd Rejonowy w Pafos
Sąd Rejonowy w Famaguście
Organem, który został wyznaczony jako organ właściwy do uzyskiwania informacji o rachunkach, jest Bank Centralny.
Dane kontaktowe:
Adres pocztowy:
Kentriki Trapeza (Bank Centralny)
Leoforos Tzon Kennetu 80
1076 Nicosia
Cypr
lub P.O. Box 25529, 1395 Nicosia
Tel.: +357 22714100
Faks: +357 22714959
E-mail: cbcinfo@centralbank.gov.cy
Banki i instytucje kredytowe przekazują informacje do organu ds. informacji określonego w art. 6 ust. 2A ustaw o Banku Centralnym Cypru z lat 2002-2017, czyli do Centralnego Banku Cypru (art. 14 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 655/2014).
Środek zaskarżenia od orzeczenia sądu rejonowego można skierować do Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy
Organem właściwym do przeprowadzenia powyższych czynności jest Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku Publicznego.
Organem właściwym na potrzeby wykonania nakazu na podstawie art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 655/2014 jest komornik sądowy (dikastikós epidótis).
Nie istnieją przepisy krajowe regulujące kwestię zabezpieczeń na rachunkach wspólnych i powierniczych w sprawach cywilnych i handlowych. Strona, która zamierza ustanowić zabezpieczenie na takim rachunku, składa odpowiedni wniosek do sądu, który, w ramach swoich ogólnych kompetencji, wydaje nakaz zabezpieczenia całej kwoty lub jej części na rachunku lub odmawia wydania takiego nakazu, z uwzględnieniem okoliczności faktycznych sprawy.
Nie istnieją przepisy szczególne regulujące kwestię kwot zwolnionych z zajęcia w sprawach cywilnych i handlowych, z wyjątkiem kwot zajętych w postępowaniu karnym, które są zwolnione z zajęcia na potrzeby zabezpieczenia oraz zajęcia na potrzeby egzekucji podatkowej na podstawie art. 9 ust. B ustaw o poborze podatków z 1962 r. i 2014 r. oraz paragrafu 13 załącznika X do ustaw o podatku od wartości dodanej z lat 2000–2014.
W prawie krajowym nie istnieją przepisy szczególne zabraniające naliczania takich opłat przez banki i pobierania ich od posiadaczy rachunków.
Brak opłat.
Brak przepisów.
Sądy rejonowe, tak jak w przypadku art. 50 ust. 1 lit. a).
Środek odwoławczy od orzeczenia wydanego przez sąd rejonowy można wnieść do Sądu Najwyższego (art. 21) w terminie 42 dni, jak stanowi art. 35 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego. Orzeczenie w sprawie środków tymczasowych należy zaskarżyć w terminie 14 dni od daty wydania tego orzeczenia.
Szczegółowy wykaz kosztów jest dostępny na stronach 19-30 dokumentu, który można znaleźć pod następującym linkiem.
Dokumenty mogą być przetłumaczone na język grecki lub angielski.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.