Europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym

Art. 50 ust. 1 lit. a) – sądy właściwe do wydawania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym

Sądami właściwymi do wydawania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, o których mowa w art. 6 ust. 4 rozporządzenia, są chorwackie sądy właściwe do orzekania co do istoty sprawy na podstawie ustawy o sądach (Zakon o sudovima) (dziennik urzędowy Republiki Chorwacji Narodne Novine – NN nr 28/13, 33/15, 82/15, 82/16, 67/18, 126/19, 130/20, 21/22, 60/22 i 16/23), ustawy o postępowaniu cywilnym (Zakon o parničnom postupku) (NN nr 53/91, 91/92, 112/99, 129/00, 88/01, 117/03, 88/05, 2/07, 96/08, 84/08, 123/08, 57/11, 25/13, 89/14, 70/19, 80/22 i 114/22) i innych przepisów szczególnych. W Republice Chorwacji w pierwszej instancji są to sądy rejonowe (općinski sudovi; l.poj. općinski sud) i sądy gospodarcze (trgovački sudovi; l.poj. trgovački sud).

Art. 50 ust. 1 lit. b) – organ wyznaczony jako właściwy do uzyskiwania informacji o rachunku

Organem właściwym do uzyskiwania informacji na temat rachunku lub rachunków dłużnika, o którym to organie mowa w art. 14 rozporządzenia, jest:

Urząd ds. Finansowych (Financijska agencija)

Ulica grada Vukovara 70, 10000 Zagreb, Chorwacja

Bezpłatny numer telefonu: +385 0 800 0080

Adres poczty elektronicznej: info@fina.hr

Art. 50 ust. 1 lit. c) – metody uzyskiwania informacji o rachunku

Informacje na temat rachunku, o których mowa w art. 14 ust. 5 rozporządzenia, są uzyskiwane poprzez ich udostępnienie organowi ds. informacji, w przypadku gdy informacje te są przechowywane przez organy publiczne lub organy administracji w rejestrach lub w innej postaci (art. 14. ust. 5 lit. b) rozporządzenia).

Art. 50 ust. 1 lit. d) – sądy, do których można wnosić odwołanie od odmowy wydania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym

Właściwym sądem na podstawie art. 21 rozporządzenia do rozstrzygania środków odwoławczych od orzeczeń sądu pierwszej instancji, który oddalił w całości lub w części wniosek wierzyciela o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, jest sąd wyższej instancji, który byłby właściwy do rozstrzygnięcia środka odwoławczego od orzeczenia oddalającego wniosek o udzielenie zabezpieczenia – sąd okręgowy (županijski sud) lub Apelacyjny Sąd Gospodarczy Republiki Chorwacji (Visoki trgovački sud Republike Hrvatske); art. 34a i 34c ustawy o postępowaniu cywilnym (NN nr 53/91, 91/92, 58/93, 112/99, 88/01, 117/03, 88/05, 02/07, 84/08, 123/08, 57/11, 148/11, 25/13, 89/14, 70/19, 80/22 i 114/22), w związku z art. 21 ust. 1 ustawy o egzekucji (Ovršni zakon) – linki:

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2011_12_148_2993.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2013_02_25_405.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2019_07_70_1447.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2022_07_80_1170.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2022_10_114_1713.html

W konsekwencji, jeżeli wniosek o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym został oddalony w całości lub w części orzeczeniem sądu rejonowego, wierzyciel wniesie środek odwoławczy do sądu okręgowego za pośrednictwem sądu rejonowego, natomiast jeżeli orzeczenie wydał sąd gospodarczy, wierzyciel wniesie środek odwoławczy do Apelacyjnego Sądu Gospodarczego za pośrednictwem właściwego sądu gospodarczego.

Art. 50 ust. 1 lit. e) – organy wyznaczone jako właściwe do otrzymania, przekazania i doręczenia europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym i innych dokumentów

Organem wskazanym jako właściwy do przyjmowania, przekazywania i doręczania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym i innych dokumentów na podstawie art. 14 ust. 4 rozporządzenia jest:

Cywilny Sąd Rejonowy dla m.st. Zagrzebia (Općinski građanski sud u Zagrebu)

Ulica grada Vukovara 84

10000 Zagreb.

Art. 50 ust. 1 lit. f) – organ właściwy do wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym

Organem właściwym do wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym na podstawie rozdziału 3 rozporządzenia jest:

Urząd ds. Finansowych (FINA)

Ulica grada Vukovara 70, 10000 Zagreb, Chorwacja

Bezpłatny numer telefonu: +385 0 800 0080

Adres poczty elektronicznej: info@fina.hr.

Art. 50 ust. 1 lit. g) – zakres, w jakim rachunki wspólne i powiernicze mogą być zabezpieczone

Każdy rachunek płatniczy zarządzany przez dostawcę usług płatniczych w imieniu jednego lub większej liczby użytkowników usług płatniczych, i wykorzystywany do dokonywania transakcji płatniczych, może zostać zajęty w całości.

Środki przechowywane na rachunku powierniczym nie mogą zostać zajęte w przypadkach, w których prawo tego zabrania.

Art. 42 ustawy o upadłości konsumenckiej (Zakon o stečaju potrošača) (NN nr 100/15, 67/18 i 36/22) stanowi, że syndyk ma obowiązek otworzyć odrębny rachunek bieżący w instytucji finansowej dla każdego konsumenta, którego dotyczy postępowanie upadłościowe wszczęte na podstawie postanowienia sądu.

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2015_09_100_1936.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2018_07_67_1364.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2022_03_36_432.html

Jest to rachunek bieżący, który syndyk otwiera w związku z postępowaniem upadłościowym wobec konsumenta w instytucji finansowej, w swoim imieniu, ale na rzecz konsumenta, którego dotyczy postępowanie. Ten odrębny rachunek może być wykorzystywany przez syndyka wyłącznie do przyjmowania i dokonywania płatności w związku z zarządzaniem i udostępnianiem aktywów z masy upadłości konsumenta, którego dotyczy postępowanie upadłościowe. Syndyk ma obowiązek wyodrębnić ze swoich aktywów wszystkie wpływające płatności związane z zarządzaniem i udostępnianiem masy upadłości.

Art. 42 ust. 4 ustawy o upadłości konsumenckiej stanowi, że środki na odrębnym rachunku nie mogą zostać zajęte w związku z okolicznościami dotyczącymi syndyka oraz że w przypadku upadłości lub śmierci syndyka środki te nie stanowią części masy upadłości lub masy spadkowej syndyka.

Biorąc pod uwagę, że w przypadku upadłości konsumenta syndyk działa w charakterze jego pełnomocnika, rachunek ten uznaje się za rachunek powierniczy, na którym przechowywane są środki syndyka oraz jednego lub większej liczby konsumentów, w stosunku do których wszczęto postępowanie upadłościowe; środki pieniężne konsumenta reprezentowanego przez syndyka nie mogą jednak podlegać egzekucji ani zabezpieczeniu na rachunku bankowym, jeżeli wobec syndyka wszczęto postępowanie.

Art. 50 ust. 1 lit. h) – zasady mające zastosowanie do kwot zwolnionych z zajęcia

Art. 172 ustawy o egzekucji (wyłączenie spod egzekucji) oraz art. 173 tej ustawy (ograniczenie egzekucji) przewidują wyłączenie spod egzekucji kwot, o których mowa w art. 31 rozporządzenia.

Jeżeli dłużnik uzyskuje dochody lub świadczenia, o których mowa w art. 172 ustawy o egzekucji, które są wyłączone spod egzekucji, lub kwoty, o których mowa w art. 173 ustawy (ograniczenie egzekucji), ma obowiązek powiadomić Urząd ds. Finansowych zgodnie z przepisami art. 212 ustawy o egzekucji.

Linki do ustawy o egzekucji (NN nr 112/12, 93/14, 73/17, 131/20 i 114/22):

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2012_10_112_2421.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2014_07_93_1877.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2017_07_73_1770.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2020_11_131_2487.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2022_10_114_1716.html

Na podstawie art. 173 poniższe kwoty są wyłączone spod egzekucji:

1) Jeżeli wynagrodzenie dłużnika egzekucyjnego podlega egzekucji, spod egzekucji zostaje wyłączona kwota równa dwóm trzecim średniego wynagrodzenia netto w Chorwacji. Jeżeli egzekucja jest prowadzona do celów odzyskania wierzytelności z tytułu ustawowych świadczeń alimentacyjnych, odszkodowania za szkodę na zdrowiu, z tytułu zmniejszenia zdolności do pracy lub jej utraty lub odszkodowania za szkodę wynikającą z utraty świadczeń alimentacyjnych w następstwie śmierci osoby, która to świadczenie wypłacała, kwota wyłączona spod egzekucji wynosi połowę średniego wynagrodzenia netto w Chorwacji, z wyjątkiem egzekucji prowadzonej w celu odzyskania kwot stanowiących świadczenie alimentacyjne na utrzymanie dziecka. W takich przypadkach kwota wyłączona spod egzekucji jest równa jednej czwartej średniego wynagrodzenia netto pracownika zatrudnionego przez osobę prawną w Chorwacji w roku poprzednim.

2) Jeżeli dłużnik egzekucyjny otrzymuje wynagrodzenie, które jest niższe niż średnie wynagrodzenie netto w Chorwacji, egzekucji nie podlega kwota równa trzem czwartym wynagrodzenia dłużnika egzekucyjnego, ale nie wyższa niż dwie trzecie średniego wynagrodzenia netto w Chorwacji. Jeżeli egzekucja jest prowadzona do celów odzyskania wierzytelności z tytułu ustawowych świadczeń alimentacyjnych, odszkodowania za szkodę na zdrowiu, z tytułu zmniejszenia zdolności do pracy lub jej utraty lub odszkodowania za szkodę wynikającą z utraty świadczeń alimentacyjnych w następstwie śmierci osoby, która to świadczenie wypłacała, kwota wyłączona spod egzekucji wynosi połowę wynagrodzenia netto dłużnika egzekucyjnego, z wyjątkiem egzekucji prowadzonej w celu odzyskania kwot stanowiących świadczenie alimentacyjne na utrzymanie dziecka. W takich przypadkach kwota wyłączona spod egzekucji wynosi jedną czwartą wynagrodzenia netto dłużnika egzekucyjnego.

3) Średnie wynagrodzenie netto w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu należy rozumieć jako średnią kwotę miesięcznego wynagrodzenia netto pracownika zatrudnionego przez osobę prawną w Chorwacji w okresie od stycznia do sierpnia bieżącego roku. Kwotę tę określa Krajowy Urząd Statystyczny (Državni zavod za statistiku) i publikuje w Dzienniku Urzędowym nie później niż 31 grudnia bieżącego roku. Kwotę określoną w tej sposób stosuje się w roku następnym.

4) Przepisy ust. 1 i 2 niniejszego artykułu mają zastosowanie również do egzekucji odszkodowania wypłacanego w miejsce wynagrodzenia, za zmniejszenie czasu pracy, za obniżenie wynagrodzenia, emerytury, wynagrodzenia personelu wojskowego oraz dochodów osób pozostających w rezerwie w czasie odbywania służby wojskowej i innych pieniężnych dochodów personelu cywilnego i wojskowego, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w ust. 5 i 6 niniejszego artykułu.

5) Egzekucja dochodów otrzymywanych przez osobę niepełnosprawną z tytułu uszkodzenia ciała i na opiekę może być dokonana jedynie w celu odzyskania ustawowych świadczeń alimentacyjnych, odszkodowania za szkodę na zdrowiu, z tytułu zmniejszenia zdolności do pracy lub jej utraty lub odszkodowania za szkodę wynikającą z utraty świadczeń alimentacyjnych w następstwie śmierci osoby, która to świadczenie wypłacała, do wysokości połowy tych dochodów.

6) Egzekucja dochodu otrzymywanego z tytułu umowy związanej ze świadczeniem alimentacyjnym na życie lub umowy o rentę dożywocia, jak również dochodu z tytułu umowy ubezpieczenia na życie może dotyczyć jedynie tej części dochodu, która przekracza podstawę używaną do obliczania kwoty na utrzymanie.

7) Przepisy ust. 1 i 2 niniejszego artykułu mają zastosowanie również w przypadku, gdy egzekucja dotyczy dochodów, które nie pochodzą z tytułu wynagrodzenia, emerytury bądź prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, działalności rzemieślniczej lub wolnego zawodu, rolnictwa lub leśnictwa, majątku i praw z niego wynikających, kapitału lub ubezpieczenia („inne dochody” określone przepisami szczególnymi), jeżeli dłużnik egzekucyjny jest w stanie przedstawić dokument urzędowy potwierdzający okoliczność, że dochód ten jest jego jedynym stałym źródłem utrzymania.

Średnie miesięczne wynagrodzenie netto wypłacane pracownikom osób prawnych w Chorwacji w 2022 r. wynosiło 7 653 kun chorwackich. (https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2022_10_125_1909.html)

Art. 50 ust. 1 lit. i) – opłaty, o ile są one pobierane przez banki za wykonanie równoważnych nakazów krajowych lub za udzielanie informacji o rachunku, a jeśli tak – informacje o tym, na której stronie spoczywa obowiązek uiszczenia tych opłat

Urząd ds. Finansowych oraz banki są uprawnione do nakładania opłat za wykonanie nakazów zabezpieczenia oraz postanowień o egzekucji i zabezpieczeniu w odniesieniu do środków na rachunkach bankowych na podstawie rozporządzenia dotyczącego rodzajów i wysokości opłat na potrzeby wykonywania zadań określonych w ustawie o egzekucji środków pieniężnych (NN, nr 105/10, 124/11, 52/12 i 6/13; zwanego dalej „rozporządzeniem” – łącza:

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2010_09_105_2831.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2011_11_124_2491.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2012_05_52_1278.html

https://narodne-novine.nn.hr/clanci/sluzbeni/2013_01_6_90.html

Art. 6 rozporządzenia stanowi, że opłatę uiszcza dłużnik.

W rozporządzeniu określa się opłatę za wykonanie zadań określonych w ustawie o egzekucji środków pieniężnych (NN nr 91/10 and 112/12)

W rozporządzeniu określono dwa rodzaje opłat:

1. za egzekucję środków pieniężnych dłużnika egzekucyjnego, i

2. za wgląd do jednolitego rejestru rachunków i przekazanie informacji z tego rejestru.

Opłaty za egzekucję środków pieniężnych dłużnika egzekucyjnego dzielą się na cztery grupy:

• badanie możliwości wykonania tytułu wykonawczego;
• obliczanie odsetek;
• wykonanie tytułu wykonawczego;
• przekazanie informacji, odpisów i poświadczeń z rejestru kolejności wykonywania tytułów wykonawczych.

Opłata za badanie możliwości wykonania tytułu wykonawczego i opłata za obliczanie odsetek zostaje nałożona przez Urząd ds. Finansowych za przyjęcie tytułów wykonawczych (suma wierzytelności, które dłużnik ma obowiązek przelać wierzycielowi na podstawie orzeczenia sądu) oraz wprowadzenie tych danych do rejestru. Opłaty są również nakładane za sprawdzenie, czy tytuł wykonawczy zawiera wystarczające dane na potrzeby egzekucji i obliczenia odsetek. Te dwie opłaty oraz opłatę za wykonanie tytułu wykonawczego uiszcza w całości dłużnik.

Wpływy z tytułu wykonania tytułów wykonawczych są rozdzielane między Urząd ds. Finansowych (55%) a banki (45%). Wpływy rozdziela się między bankami proporcjonalnie do łącznej liczby rachunków dłużnika egzekucyjnego w danym banku w dniu nałożenia opłat, zgodnie z informacjami figurującymi w jednolitym rejestrze rachunków.

Wnioskodawca jest obowiązany uiścić z góry opłatę za przekazanie informacji, odpisów i poświadczeń z rejestru kolejności wykonywania tytułów wykonawczych. Osoba, która wnosi wniosek do Urzędu ds. Finansowych, uzyskuje dane i odpisy po przedstawieniu dowodu płatności. Za wykonaną usługę wystawia się fakturę.

Za usługę polegającą na wglądzie do jednolitego rejestru rachunków i przekazanie informacji z tego rejestru Urząd ds. Finansowy pobiera należność w formie opłaty za wgląd do danych przy wykorzystaniu usług internetowych bądź opłat za pobieranie danych z jednolitego rejestru rachunków w postaci elektronicznej bądź przekazania ich w postaci papierowej.

Urząd ten sporządza wykaz opłat na podstawie uchwały zarządu, przy czym projekt wykazu opłat jest zatwierdzany przez Ministra Finansów. Wykaz opłat jest publikowany na oficjalnej stronie internetowej Urzędu. VAT jest pobierany od wszystkich opłat figurujących w wykazie opłat.

Łącze do wyciągu z wykazu opłat Urzędu ds. Finansowych – opłaty za dokonanie czynności związanych z wykonywania zadań przewidzianych przez ustawę o egzekucji środków pieniężnych.

Art. 50 ust. 1 lit. j) – skali opłat lub innego zbioru zasad określających należne opłaty pobierane przez jakikolwiek organ lub inny podmiot zaangażowany w przetwarzanie lub wykonywanie nakazu zabezpieczenia

Na potrzeby wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym Urząd ds. Finansowych i banki nakładają opłaty określone w art. 43 unijnego rozporządzenia na podstawie chorwackiego rozporządzenia dotyczącego rodzajów i wysokości opłat na potrzeby wykonywania zadań określonych w ustawie o egzekucji środków pieniężnych. Urząd ds. Finansowych nakłada opłatę za przekazanie informacji, odpisów i poświadczeń z rejestru bądź informacji dotyczących rachunku. Wysokość opłat określono w art. 8 rozporządzenia.

Kwoty opłat, o których mowa w art. 3 rozporządzenia, są następujące:

Służby Numer	Wskazanie służb	Podstawa obliczeń	Kwota w HRK
	Egzekucja środków pieniężnych
1.	Badanie możliwości wykonania tytułu wykonawczego	Tytuł wykonawczy	65,00
2.	Obliczanie odsetek	Suma główna	7,00
3.	Wykonanie tytułu wykonawczego
3.1.	Jednorazowe odzyskanie całej kwoty ze środków pieniężnych zdeponowanych w jednym banku	Tytuł wykonawczy	17,00
3.2.	Jednorazowe odzyskanie całej kwoty ze środków pieniężnych zdeponowanych w kilku bankach	Tytuł wykonawczy	39,00
3.3.	Egzekucja w przypadku zabezpieczenia rachunku i zakazu rozporządzania środkami	Tytuł wykonawczy	110,00
4.	Przekazanie informacji, odpisów i poświadczeń z rejestru kolejności wykonywania tytułów wykonawczych
4.1.	– w postaci papierowej	strona	43,00
4.2.	– w postaci pliku	jednostka	0,20 min. 21,00

Od opłat wskazanych w pkt. 4 pobiera się VAT.

Kwoty opłat, o których mowa w art. 7 rozporządzenia, są następujące:

Służby Numer	Wskazanie służb	Podstawa obliczeń	Kwota w HRK
	Wgląd do jednolitego rejestru rachunków i przekazanie informacji z tego rejestru
1.	Wgląd do danych za pośrednictwem strony internetowej Urzędu i usług internetowych
1.1.	– wgląd	kwerenda	0,80
1.2.	– wgląd do podsekcji	jednostka	0,20
2.	Wgląd do danych za pośrednictwem strony internetowej Urzędu
2.1.	– półroczny abonament	użytkownik	298,37
2.2.	– roczny abonament	użytkownik	498,37
3.	Pobieranie danych
3.1.	– ze strony internetowej Urzędu	jednostka	0,10
3.2.	– za pośrednictwem usług internetowych Urzędu	jednostka	0,10
3,3	– za pomocą CD	jednostka	0,10
4.	Wgląd do danych
4.1.	– w postaci papierowej	każda nowa strona	19,51
4.2.	– w postaci pliku	jednostka	0,20 min. 19,51

Od opłat wskazanych w niniejszym ustępie nalicza się podatek VAT.

Art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że – w postępowaniu na podstawie tytułu wykonawczego zarządzonym przez Urząd ds. Finansowych w celu odzyskania należności – opłaty za dokonanie egzekucji należy rozdzielić między Urząd ds. Finansowych i banki, w tym dla Urzędu – 55% od każdej opłaty, a dla banków – 45%.

W postępowaniu dotyczącym uzyskania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym bądź środka odwoławczego od tego nakazu, należy uiścić opłatę sądową zależną od wartości przedmiotu sporu, zgodnie z ustawą o opłatach sądowych ((NN, nr 74/95, 57/96, 137/02, 125/11, 112/12, 157/13 i 110/15; zob. zgłoszenie w związku z art. 50 ust. 1 lit. n) unijnego rozporządzenia.

Art. 50 ust. 1 lit. k) – wskazanie, czy równoważnym nakazom krajowym przyznaje się tę samą czy wyższą rangę

Kolejność zaspokojenia roszczeń na podstawie art. 32 unijnego rozporządzenia jest regulowana art. 78 ustawy o egzekucji, który przewiduje, że w przypadku gdy kilku wierzycieli wnosi roszczenia pieniężne wobec tego samego dłużnika i wobec tej samej rzeczy podlegającej egzekucji, roszczenia te zostaną uregulowane w kolejności, w której wierzyciele nabyli prawo do zaspokojenia roszczenia, o ile prawo nie stanowi inaczej.

Kolejność zaspokojenia roszczeń kilku wierzycieli jest określana według daty otrzymania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym (art. 180 ustawy o egzekucji) – łącze: https://narodne-novine.nn.hr/

Art. 50 ust. 1 lit. l) – sądy lub organy egzekwowania prawa właściwe w kwestii przyznania środka odwoławczego

Organem właściwym do wydania orzeczenia dotyczącego środka odwoławczego wniesionego przez dłużnika o uchylenie lub zmianę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, o którym to środku mowa w art. 33 rozporządzenia, jest sąd chorwacki, który wydał nakaz.

Organem właściwym do wydania orzeczenia dotyczącego środka odwoławczego wniesionego przez dłużnika o ograniczenie lub uchylenie wykonania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w Republice Chorwacji, o którym to środku mowa w art. 34 ust. 1 i 2 unijnego rozporządzenia, jest

Cywilny Sąd Rejonowy dla m.st. Zagrzebia

Ulica grada Vukovara 84

10000 Zagreb.

Art. 50 ust. 1 lit. m) – sądy, do których należy wnosić odwołanie, i termin na złożenie takiego odwołania, jeśli istnieje

Sądem właściwym do rozstrzygania środków odwoławczych od orzeczeń sądu pierwszej instancji, o których mowa w art. 37 unijnego rozporządzenia, w związku z art. 33, 34 i 35 tego rozporządzenia, jest sąd wyższej instancji, który jest właściwy do orzekania na temat środków odwoławczych od orzeczeń o udzieleniu zabezpieczenia (sądy okręgowe lub Apelacyjny Sąd Gospodarczy Republiki Chorwacji – art. 34a i 34c kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 21 ust. 1 ustawy o egzekucji).

Środek odwoławczy należy wnieść w terminie ośmiu dni od dnia doręczenia orzeczenia (art. 11 ustawy o egzekucji) za pośrednictwem sądu, który wydał orzeczenie (art. 357 kodeksu postępowania cywilnego).

Art. 2 ust. 1 pkt 9) ustawy o egzekucji stanowi, że wyrażenie „orzeczenie o udzieleniu zabezpieczenia” oznacza orzeczenie ustanawiające, w całości lub w części, zabezpieczenie lub zarządzające jego ustanowienie z urzędu.

Art. 50 ust. 1 lit. n) – opłaty sądowe

W postępowaniu na potrzeby uzyskania europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym bądź środka odwoławczego od nakazu, o którym to postępowaniu mowa w art. 42 rozporządzenia, opłaty sądowe są uzależnione od wartości przedmiotu sporu i muszą być uiszczone od:

• wniosku o europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym jako wniosku o udzielenie zabezpieczenia;
• orzeczenia o wniosku o europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym jako orzeczenia o udzieleniu zabezpieczenia;
• pism procesowych, o których mowa w art. 364b ust. 2 do 5 ustawy o egzekucji, jako środków odwoławczych od orzeczenia o udzieleniu zabezpieczenia.

O ile przepisy nie stanowią inaczej, opłatę należy uiścić w momencie składania wniosku o wykonanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, o którym mowa w art. 4 ustawy o upadłości konsumenckiej.

Opłaty sądowe mogą być naliczane od każdej czynności, w zależności od wartości przedmiotu sporu, zgodnie z poniższym wykazem.

Powyżej	Do HRK	HRK
0,00	3 000,00	100,00
3 000,00	6 000,00	200,00
6 000,00	9 000,00	300,00
9 000,00	12 000,00	400,00
12 000,00	15 000,00	500,00
W przypadku 15 000,00 HRK należy uiścić opłatę 500,00 HRK, powiększoną o 1% kwoty powyżej 15 000,00 HRK, do maksymalnej wysokości 5 000,00 HRK.

Art. 50 ust. 1 lit. o) – języki akceptowane do celów tłumaczenia dokumentów

Nie dotyczy.