Kosten

Regelgeving inzake vergoedingen voor beoefenaars van juridische beroepen

Solicitors (advocaten)

Vergoedingen voor solicitors hangen af van de vraag of het om een contentieuze zaak gaat  (i.e. advies en vertegenwoordiging in zaken die door een rechtbank, tribunaal of arbiter worden beslecht) of om een niet-contentieuze zaak. Voor contentieuze zaken kunnen de kosten verder worden onderverdeeld in cliënt-solicitor-kosten (kosten die de cliënt aan de solicitor moet betalen) en partij-partijkosten (kosten die de ene partij aan de andere moet betalen).

Contentieuze zaken

Voornaamste primaire wetgeving*

• Wet op de attorneys en de solicitors van 1849 (Attorneys’ and Solicitors’ Act 1849);
• Wet op de attorneys en de solicitors van 1870 (Attorneys’ and Solicitors’ Act 1870) ;
• Wet op de solicitors (Amendement) van 1994 (Solicitors’ (Amendment) Act 1994), artikel 68;
• Wet op de rechtbanken van 1924 (Courts of Justice Act 1924), artikel 94;
• Wet op de rechtbanken van 1936 (Courts of Justice Act 1936), artikel 78;
• Wet op de rechtbanken (Aanvullende bepalingen) van 1961 (Courts (Supplemental Provisions) Act 1961), appendix 8, paragraaf 8;
• Wet op de rechtbanken van 1981 (Courts Act 1981), artikel 17;
• Wet op de rechtbanken van 1991 (Courts Act 1991), artikel 14;
• Wet op de solicitors (Amendement) van 1994 (Solicitors’ (Amendment) Act 1994), artikel 68;
• Wet op de rechtbanken en de functionarissen van rechtbanken van 1995 (Courts  and Court Officers Act 1995), artikelen 27 en 46.

Voornaamste secundaire wetgeving*

• Reglement van de hogere rechtbanken, voorschrift 22, regels 4, 6 en 14, lid 3; voorschrift 27, regel 1A; voorschrift 99 en bijlage W (Order 22 rules 4, 6 and 14(3); Order 27 rule 1A, Order 99 and Appendix W, Rules of the Superior Courts);
• Reglement van de arrondissementsrechtbank, voorschrift 15, regels 14, 15 en 21 en voorschrift 66 (Order 15, rules 14, 15 and 21 and Order 66, Circuit Court Rules);
• Reglement van de districtsrechtbank, voorschriften 51 en 52 en appendix E (Orders 51 and 52 and Schedule E, District Court Rules);

Jurisprudentie

• Rechterlijke beslissingen die de betrokken wetgeving interpreteren.

Niet-contentieuze zaken

Voornaamste primaire wetgeving*

Wet op de vergoeding van solicitors van 1881 (Solicitors’ Remuneration Act 1881).

Voornaamste secundaire wetgeving*:

• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1884 (Solicitors’ Remuneration General Order 1884);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1960 (Solicitors’ Remuneration General Order 1960);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1964 (Solicitors’ Remuneration General Order 1964);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1970 (Solicitors’ Remuneration General Order 1970);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1972 (Solicitors’ Remuneration General Order 1972);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1978 (Solicitors’ Remuneration General Order 1978);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1982 (Solicitors’ Remuneration General Order 1982);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1984 (Solicitors’ Remuneration General Order 1984);
• Algemeen voorschrift betreffende de vergoeding van solicitors van 1986 (Solicitors’ Remuneration General Order 1986);
• Reglement voor de registratie van onroerende zaken van 1972, regels 210 en 239 (Land Registration Rules, 1972).

Jurisprudentie

• Rechterlijke beslissingen die de betrokken wetgeving interpreteren.

* De verwijzingen naar de wetgeving hebben betrekking op de desbetreffende wet, dan wel het desbetreffende voorschrift of reglement zoals gewijzigd. Wetgeving van na 1922 kan online geraadpleegd worden in het elektronische Ierse staatsblad en op de website van het Hogerhuis en het Lagerhuis van het Oireachtas.

Lawyers (advocaten)

Het begrip lawyer omvat de twee categorieën advocaten van het Ierse rechtssysteem, namelijk de solicitors en de barristers.

Barristers (advocaten)

Vergoedingen van barristers worden behandeld als uitgaven van de solicitor aan wie zij gefactureerd worden en worden derhalve ondergebracht bij de kosten van de solicitor. Zij zijn onderworpen aan de wetgeving inzake de vergoeding van solicitors en de gerechtelijke beslissingen inzake de vaststelling van vergoedingen voor het verlenen van juridisch advies: zie met name artikel 27 van de Wet op de rechtbanken en de functionarissen van rechtbanken van 1995 (Courts and Court Officers Act 1995) en Kelly v. Breen [1978] I.L.R.M. 63; State (Gallagher Shatter & Co.) v. de Valera [1991] 2 I.R. 198; in Superquinn v. Bray U.D.C. (Nr. 2) [2001] 1 I.R. 459.

Deurwaarders

De vergoedingen van sheriffs en deurwaarders voor de tenuitvoerlegging van gerechtelijke beslissingen zijn vastgesteld in de beschikking betreffende de vergoedingen en de uitgaven van sheriffs van 2005 (Sheriff's Fees and Expenses Order, 2005). Zij voorziet in een vergoeding voor het afgeven van het bevel tot uitvoering van de gerechtelijke beslissing, pondgeld, reiskosten, verwijdering en opslag/bewaring van in beslag genomen goederen of vee.

Advocates (advocaten)

Het Ierse rechtssysteem heeft geen afzonderlijke categorie lawyers die advocates worden genoemd.

Vaste kosten

Vaste kosten bij civiele procedures

Vaste kosten voor procederende partijen bij civiele procedures

Met uitzondering van de punten die worden uiteengezet in voorschrift 27, regel 1A, lid 3, en regel 9 (kosten die betaald moeten worden door een partij die een verweerschrift indient nadat de andere partij bij ontstentenis van een dergelijk verweerschrift om een rechterlijke beslissing heeft verzocht), appendix W van het reglement van de hogere rechtbanken en appendix E van het reglement van de districtsrechtbank zijn de kostenposten doorgaans discretionair. (Order 27 rule 1A(3) and rule 9 and Appendix W, Rules of the Superior Courts and Schedule E, District Court Rules).

De te betalen kosten omvatten tevens uitgaven als gerechtskosten, die zijn vastgesteld in de voorschriften voor vergoedingen van respectievelijk het hooggerechtshof, de arrondissementsrechtbank en de districtsrechtbank.

U vindt meer informatie op de webpagina over gerechtskosten.

Moment in de civiele procedure waarop vaste kosten voor procederende partijen betaald moeten worden

In het geval van voorschrift 27, regel 1A, lid 3, en regel 9 (kosten die betaald moeten worden door een partij die een verweerschrift indient nadat de andere partij bij ontstentenis van een dergelijk verweerschrift om een rechterlijke beslissing heeft verzocht) moeten de kosten betaald worden wanneer het verzoek om een rechterlijke beslissing bij ontstentenis van het betrokken verweerschrift wordt doorgehaald.

De kostenposten uit appendix W van het reglement van de hogere rechtbanken kunnen worden ingevorderd:

• wanneer de cliënt de kosten van de solicitor moet betalen: een maand na ontvangst van de rekening als de cliënt binnen die termijn geen advies heeft ingewonnen over de rekening (artikel 2 van de Wet op de attorneys en de solicitors van 1849). De cliënt beschikt in elk geval over een termijn van twaalf maanden na ontvangst van de rekening om advies in te winnen. Na het verstrijken van deze termijn van twaalf maanden of het betalen van de rekening kan de rechtbank, indien de omstandigheden van de behandelde zaak dat vereisen, de rekening voor beoordeling doorverwijzen, mits de aanvraag binnen een termijn van twaalf kalendermaanden na de betaling van de rekening bij de rechtbank wordt ingediend;
• wanneer de ene partij kosten aan de andere partij moet betalen: na afgifte van een begroting van de kosten of nadat de partijen een betalingsovereenkomst hebben gesloten.

De kostenposten uit appendix E van het reglement van de districtsrechtbank moeten betaald worden:

• wanneer een uitspraak bij verstek wordt gedaan: door de partij die verstek laat gaan bij de afgifte van de uitspraak bij verstek;
• wanneer er sprake is van andere kosten: door de partij die de kosten moet betalen na afgifte door de rechter van het bijbehorende kostenbesluit.

Vaste kosten bij strafrechtelijke procedures

Vaste kosten voor procederende partijen bij strafrechtelijke procedures

Aan strafrechtelijke procedures zijn geen vaste kosten verbonden. In strafrechtelijke procedures worden geen gerechtskosten in rekening gebracht.

(In een vereenvoudigde strafprocedure kan de districtsrechtbank kosten aan een partij opleggen met uitzondering van de directeur van het openbaar ministerie en bij strafprocedures betrokken politieagenten. De arrondissementsrechtbank en de centrale strafrechtbank (de rechtbanken die bevoegd zijn om strafbare feiten te vervolgen) kunnen naar eigen goeddunken kosten opleggen:

• in geval van vrijspraak (tegen de uitspraak kan beroep worden aangetekend bij het hof van beroep voor strafzaken);
• wanneer een tenlastelegging overbodige elementen bevat, nodeloos lang is of inhoudelijke gebreken vertoont;
• wanneer een proces wordt verdaagd wegens wijziging van de tenlastelegging; of
• wanneer over een bepaald feit uit de tenlastelegging een afzonderlijk proces wordt geopend.)

Vaste kosten bij grondwettelijke procedures

Vaste kosten voor procederende partijen bij grondwettelijke procedures

Grondwettelijke procedures vallen onder de bevoegdheid van het hof van beroep en het hooggerechtshof. Voor dergelijke procedures gelden geen bijzondere kosten en vergoedingen. De vaste kosten die worden aangerekend, zijn die uit appendix W van het reglement van de hogere rechtbanken. De gerechtskosten zijn die welke zijn vastgesteld in de voorschriften voor vergoedingen van het hooggerechtshof en het hof van beroep.

U vindt meer informatie op de webpagina over gerechtskosten.

Moment in de grondwettelijke procedure waarop vaste kosten voor procederende partijen betaald moeten worden

Gerechtskosten worden in de regel betaald wanneer het desbetreffende document wordt ingediend.

Informatie die wettelijke vertegenwoordigers vooraf moeten verstrekken

Rechten en verplichtingen van de partijen

Artikel 68 van de Wet op de solicitors (Amendement) van 1994 (Solicitors’ (Amendment) Act 1994]) bepaalt het volgende:

1. “68.—(1) Bij de voorbereidingen voor het aanbieden van juridische diensten aan een cliënt, of zo spoedig mogelijk daarna, dient de solicitor de cliënt schriftelijk in kennis te stellen van:
   1. de feitelijke kosten, of
   2. wanneer het in de gegeven omstandigheden niet mogelijk of haalbaar is om de feitelijke kosten precies aan te geven, een (zo getrouw mogelijke) raming van deze kosten, of
   3. wanneer het in de gegeven omstandigheden niet mogelijk of haalbaar is om de feitelijke kosten of een raming van deze kosten aan te geven, de basis waarop de kosten moeten worden berekend die de solicitor of zijn firma zullen aanrekenen voor het verlenen van de bedoelde juridische diensten; en indien de juridische diensten betrekking hebben op contentieuze zaken, een schriftelijke uiteenzetting van de omstandigheden waarin de cliënt kan worden verzocht de kosten aan een andere partij of partijen te betalen; en in voorkomend geval, de omstandigheden waarin de cliënt niet volledig wordt ontslagen van de aansprakelijkheid voor het betalen van de kosten die verbonden zijn aan de diensten die de solicitor aan de cliënt zal verlenen door het bedrag van de kosten dat, in voorkomend geval, in contentieuze zaken wordt verhaald op een andere partij of partijen (of enige verzekeraar van deze partij of partijen).
2. De solicitor treedt niet op namens een cliënt in verband met een contentieuze zaak (die geen verband houdt met procedures die uitsluitend tot doel hebben een schuld of een vereffende vordering terug te vorderen) op basis van het feit dat de kosten die geheel of gedeeltelijk aan de cliënt in rekening moeten worden gebracht, berekend zullen worden als een specifiek percentage of aandeel van een eventuele schadevergoeding of andere geldbedragen waarop de cliënt recht heeft of mogelijkerwijs zal hebben. Kosten die indruisen tegen deze bepaling zijn niet afdwingbaar en kunnen niet worden ingevorderd door middel van procedures tegen de cliënt.
3. De solicitor mag voor de vergoeding van de gehele of gedeeltelijke kosten van de door hem verleende diensten geen bedrag gebruiken dat afkomstig is uit een eventuele schadevergoeding of andere geldbedragen waarop de cliënt van de solicitor recht heeft in het kader van een contentieuze zaak die door de solicitor namens de cliënt wordt gevoerd.
4. Ondanks lid 3 van dit artikel kan de solicitor op om het even welk tijdstip met de cliënt overeenkomen dat deze een aanbetaling zal verrichten uit een eventuele schadevergoeding of andere geldbedragen waarop hij recht heeft of mogelijkerwijs recht zal hebben in het kader van een contentieuze zaak die door de solicitor of diens firma namens de cliënt wordt gevoerd.
5. Een overeenkomst krachtens lid 4 van dit artikel kan niet tegen de cliënt of de solicitor ten uitvoer worden gelegd tenzij het een geschreven overeenkomst betreft waarin een (zo getrouw mogelijke) raming is vervat van de kosten die volgens de solicitor redelijkerwijs zullen kunnen worden verhaald op de andere partij of partijen (of de verzekeraars van deze partij of partijen) met betrekking tot de kosten van de solicitor in het geval dat de cliënt recht heeft op schadevergoeding of andere geldbedragen in het kader van een contentieuze zaak.
6. Onverminderd enige andere wetsbepaling in die zin dient de solicitor zo spoedig mogelijk na de afronding van de contentieuze zaak die door hem namens de cliënt is gevoerd aan de cliënt een rekening over te leggen met vermelding van:
   1. een overzicht van de juridische diensten die hij aan de cliënt heeft verleend in verband met de contentieuze zaak,
   2. het totaalbedrag van de schadevergoeding of andere geldbedragen die de cliënt heeft ontvangen in het kader van de contentieuze zaak,
   3. opsomming van de gehele of gedeeltelijke kosten die de solicitor namens de cliënt heeft verhaald op de andere partij of partijen (of de verzekeraars van deze partij of partijen),
   4. de afzonderlijke bedragen die betrekking hebben op vergoedingen, onkosten en uitgaven die ontstaan zijn uit of verbonden zijn aan de verlening van de bedoelde juridische diensten.
7. Niets in dit artikel mag verhinderen dat een persoon een bij wet vastgesteld recht uitoefent dat de solicitor ertoe verplicht een rekening ter beoordeling over te leggen, ongeacht of de kosten door één partij aan de andere of door de cliënt aan de solicitor moeten worden betaald, en niets in dit artikel mag de rechten van personen of de Society aan banden leggen krachtens artikel 9 van deze wet.
8. Wanneer de solicitor aan de cliënt een rekening overlegt met de kosten van de verleende juridische diensten en de cliënt het gefactureerde bedrag (of een deel ervan) betwist, moet de solicitor:
   1. passende stappen nemen om het probleem in overleg met de cliënt op te lossen, en
   2. de cliënt schriftelijk in kennis stellen van:

i)  het recht van de cliënt om de solicitor te verzoeken de rekening of een deel ervan ter beoordeling over te leggen aan het afwikkelingsbureau voor de gerechtskosten (Officie of the Taxing Master) van het Hof van beroep wanneer de kosten door de cliënt aan de solicitor moeten worden betaald, en

ii) het recht van de cliënt om krachtens artikel 9 van deze wet een klacht in te dienen bij de Society waarin hij uiteenzet dat hij het aangerekende bedrag buitensporig acht.

1. In dit artikel omvat het begrip kosten alle vergoedingen, onkosten en uitgaven.
2. De bepalingen van dit artikel laten de bepalingen van de Wet op de attorneys en de solicitors (Ierland) van 1849 (Attorneys and Solicitors (Ireland) Act, 1849) en de Wet op de attorneys en de solicitors van 1870 (Attorneys and Solicitors Act, 1870) onverlet.

Artikel 12, lid 6, van de gedragscode van de algemene raad van de orde van advocaten van Ierland (General Council of the Bar of Ireland) bepaalt het volgende:

“12.6 Bij de voorbereidingen voor het aanbieden van juridische diensten aan een cliënt, of zo spoedig mogelijk daarna, dient de barrister op verzoek van de solicitor of de cliënt in geval van toegang krachtens de regeling voor directe professionele toegang (Direct Professional Access Scheme) de cliënt schriftelijk in kennis te stellen van:

1. 1. de feitelijke kosten, of
   2. wanneer het in de gegeven omstandigheden niet mogelijk of haalbaar is om de feitelijke kosten precies aan te geven, een (zo getrouw mogelijke) raming van deze kosten, of
   3. wanneer het in de gegeven omstandigheden niet mogelijk of haalbaar is om de feitelijke kosten of een raming van deze kosten aan te geven, de basis waarop de kosten moeten worden berekend.

De barrister kan deze informatie naar eigen goeddunken vorm geven.

Kosten – rechtsgrondslag

Waar kan ik informatie vinden over procedurekosten in Ierland?

U vindt deze informatie op de website van het Office of the Taxing Master (afwikkelingsbureau voor de gerechtskosten), samen met de desbetreffende literatuur, die kan worden gedownload.

In welke talen kan ik informatie verkrijgen over procedurekosten in Ierland?

De informatie over de procedurekosten in Ierland is beschikbaar in het Engels.

Waar kan ik informatie vinden over bemiddeling/mediation?

• Artikel 7, lid 1, van de Wet tot hervorming van de scheiding van tafel en bed en het familierecht van 1989 (Judicial Separation and Family Law Reform Act, 1989) bepaalt dat de rechter, wanneer om een vonnis van scheiding van tafel en bed wordt verzocht, de mogelijkheid moet overwegen om de betrokken echtgenoten tot mediation te bewegen en de procedure derhalve te allen tijde kan verdagen teneinde de echtgenoten in de gelegenheid te stellen, indien zij dat wensen, met of zonder hulp van een derde een bemiddelingsproces op gang te brengen. Artikel 7, lid 3, biedt de rechter de mogelijkheid om de procedure te verdagen en de echtgenoten zodoende de kans te geven om, indien zij dat wensen, in de mate van het mogelijke een overeenkomst over de voorwaarden van de scheiding van tafel en bed te bereiken met of zonder hulp van een derde.
• Artikel 8, leden 1 en 2, van de Wet op het familierecht (Echtscheiding) van 1996 (Family Law (Divorce) Act 1996) bevat soortgelijke bepalingen met betrekking tot de echtscheidingsprocedure.
• Artikelen 15 en 16 van de Wet op de wettelijke aansprakelijkheid en de rechtbanken van 2004 (Civil Liability and Courts Act 2004) voorziet in een bemiddelingsprocedure voor zaken waarin sprake is van persoonlijk letsel.
• Krachtens voorschrift 63A, regel 6, lid 1, xiii) en voorschrift 63B, regel 6, lid 1, xiii) kunnen rechters van respectievelijk de handelsrechtbank en de mededingingsafdeling van het hof van beroep op verzoek van een van de partijen of op eigen initiatief de procedure of een onderdeel ervan verdagen met ten hoogste achtentwintig dagen wanneer zij het wenselijk achten de partijen tijd te geven om te overwegen of de procedure of een van de onderdelen ervan in aanmerking komt voor mediation of arbitrage. Indien de partijen een bemiddelingsproces op gang wensen te brengen, kunnen de rechters de termijn voor naleving door de partijen uitbreiden krachtens een bepaling uit dit reglement of een rechterlijk bevel.

U vindt meer informatie over bemiddeling/mediation op de website van de Family Support Agency.

Waar kan ik aanvullende informatie vinden over procedurekosten?

Er is een website met informatie over procedurekosten beschikbaar.

Waar kan ik informatie vinden over de gemiddelde duur van de verschillende procedures?

U vindt nadere informatie in de jaarverslagen van de Dienst voor het beheer van de rechtbanken. (Courts Service).

Belasting over de toegevoegde waarde

Hoe wordt deze informatie weergegeven? Welke percentages zijn van toepassing?

Zie de website van de Ierse belastingdienst .

Rechtsbijstand

Van toepassing zijnde inkomensdrempel bij civiele procedures

In civiele procedures bedraagt de van toepassing zijnde inkomensdrempel 18 000 EUR na aftrek van vaste onderhoudsverplichtingen, huisvestingskosten, belastingen en socialezekerheidsbijdragen.

U vindt meer informatie op de website van het ministerie van Justitie, Gelijkheid en Rechtshervorming (Department of Justice, Equality and Law Reform) en de website van de Legal Aid Board (Raad voor rechtsbijstand).

Van toepassing zijnde inkomensdrempel bij strafprocedures voor gedaagden

Krachtens de Criminal Legal Aid Scheme (regeling voor rechtsbijstand in strafprocedures), die onder de bevoegdheid van het ministerie van Justitie, Gelijkheid en Rechtshervorming valt, wordt in bepaalde omstandigheden gratis rechtsbijstand verleend voor de verdediging van personen die in de strafprocedure over onvoldoende middelen beschikken. Hiervoor geldt geen vaste inkomensdrempel. De gedaagde partij heeft het recht om door de rechtbank waarbij de zaak aanhangig is te worden ingelicht over het recht op rechtsbijstand. Toekenning van rechtsbijstand geeft de begunstigde recht op de diensten van een solicitor en, in bepaalde omstandigheden, van twee raadgevers bij de voorbereiding en de tenuitvoerlegging van de verdediging of het beroep. Binnen het rechtssysteem zijn de rechtbanken verantwoordelijk voor de toekenning van rechtsbijstand. Een verzoek om kosteloze rechtsbijstand kan bij de rechtbank worden ingediend door a) de aanvrager, b) de wettelijke vertegenwoordiger van de aanvrager of c) per brief aan de griffier.

De aanvrager dient de rechtbank ervan te overtuigen dat hij over onvoldoende middelen beschikt om zelf de rechtsbijstand te bekostigen. De criteria voor toekenning van rechtsbijstand worden door de rechtbanken naar eigen goeddunken vastgesteld en zijn niet onderworpen aan algemene financiële voorwaarden om voor rechtsbijstand in aanmerking te komen. De rechtbank moet tevens overtuigd worden van het feit dat het vanwege de ”ernst van de tenlastelegging” of de aanwezigheid van ”buitengewone omstandigheden” in het belang van een behoorlijke rechtspleging is om de aanvrager kosteloze rechtsbijstand toe te kennen. Wanneer de gedaagde beschuldigd wordt van moord of wanneer bij het hooggerechtshof beroep wordt aangetekend tegen een beslissing van het hof van beroep voor strafzaken, volstaat het dat de aanvrager aantoont over onvoldoende middelen te beschikken om voor kosteloze rechtsbijstand in aanmerking te komen.

De rechter kan aanvragers van kosteloze rechtsbijstand verzoeken een inkomensformulier in te vullen. Het opzettelijk invullen van valse gegevens of het verhullen van materiële feiten om in aanmerking te komen voor kosteloze rechtsbijstand is strafbaar en kan de aanvrager een boete, gevangenisstraf of beide kosten.

Van toepassing zijnde inkomensdrempel bij strafprocedures voor slachtoffers

In bepaalde gevallen geldt geen vaste inkomensdrempel voor slachtoffers van seksueel geweld die rechtsbijstand aanvragen aan de Raad voor rechtsbijstand bij strafprocedures waar de verdediging de seksuele voorgeschiedenis van het slachtoffer aan de orde moet stellen.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor slachtoffers

Er wordt automatisch rechtsbijstand verleend aan slachtoffers in bepaalde gevallen van seksueel geweld. Andere slachtoffers moeten aan dezelfde eisen voldoen als de rest van de bevolking.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor gedaagden

Er gelden geen andere voorwaarden en geen specifieke regelingen voor minderjarigen.

Kosteloze procedures

In sommige omstandigheden, met name in bepaalde zaken die onder het familierecht vallen of betrekking hebben op minderjarigen, kunnen partijen worden vrijgesteld van de betaling van de gerechtskosten. U vindt meer informatie over de omstandigheden waarin geen gerechtskosten hoeven te worden betaald in de desbetreffende voorschriften op de website van de Dienst voor het beheer van de rechtbanken (Courts Service).

Zie de pagina over vergoedingen en vrijstellingen op de website van de Dienst voor het beheer van de rechtbanken.

Wanneer wordt de in het ongelijk gestelde partij verwezen in de kosten van de in het gelijk gestelde partij?

De rechtbanken kunnen de kosten naar eigen goeddunken verdelen. De verdeling dient evenwel in overeenstemming te zijn met bepaalde welomlijnde voorschriften en beginselen uit de jurisprudentie. De hoofdregel luidt dat de verdeling van de kosten in lijn moet zijn met de uitkomst van de procedure. Dit betekent dat de in het ongelijk gestelde partij de kosten van de in het gelijk gestelde partij moet dragen. Op deze regel bestaan uitzonderingen die geval per geval bepaald moeten worden. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat de in het gelijk gestelde partij niet alle kosten krijgt terugbetaald indien de rechter van oordeel is dat zij de procedure heeft vertraagd of zonder enige reden heeft verlengd of wanneer zij niet in alle opzichten in het gelijk is gesteld. In bepaalde constitutionele procedures en zaken van openbaar belang kan de in het ongelijk gestelde partij de kosten geheel of gedeeltelijk terugbetaald krijgen.

Vergoeding van deskundigen

Wanneer kosteloze bijstand wordt verleend, stelt de Raad voor rechtsbijstand een lijst van vergoedingen vast voor verschillende categorieën deskundigen. Hij mag bovendien een bijzondere vergoeding aanrekenen indien vanwege de bijzondere kenmerken van de zaak een beroep moet worden gedaan op een specifieke, gespecialiseerde deskundige. In dergelijke gevallen wordt in onderling overleg met de deskundige een vergoeding vastgesteld. Daarbij wordt rekening gehouden met de aard van de uitgevoerde werkzaamheden, het vereiste niveau van deskundigheid en het bedrag dat met de zaak gemoeid is voor de partij die rechtsbijstand geniet.

Bij strafprocedures waarin een certificaat inzake rechtsbijstand is afgegeven, is de regeling voor rechtsbijstand in strafzaken bij uitbreiding van toepassing op alle relevante en redelijke kosten die aan de verdediging verbonden zijn, inclusief de vergoedingen van deskundigen.

Vergoeding van vertalers en tolken

Bij civiele procedures worden de vergoedingen van vertalers en tolken doorgaans in eerste instantie in onderling overleg tussen de vertalers/tolken en de betrokken partij vastgesteld. Wanneer de kosten van de partij echter bij rechterlijke beslissing voor rekening van een andere partij komen, kan de vergoeding van de vertaler/tolk ter beoordeling worden overgelegd aan de beoordelaar van de gerechtskosten bij het afwikkelingsbureau van de gerechtskosten (de taxing master).

Bij civiele procedures waarin rechtsbijstand is toegekend, houdt de Raad voor rechtsbijstand een openbare inschrijving en maakt zij een keuze uit de inschrijvers.

Bij strafprocedures waarin een certificaat inzake rechtsbijstand is afgegeven, is de regeling voor rechtsbijstand in strafzaken bij uitbreiding van toepassing op alle relevante en redelijke kosten die aan de verdediging verbonden zijn, inclusief de vergoedingen van vertalers en tolken.

Bestanden

Iers verslag over de studie inzake kostentransparantie  (400 Kb)