Er bestaat geen officiële vertaling in de door u gewenste taal.
U kunt van deze tekst wel een automatische vertaling raadplegen. Let op: zo'n automatische vertaling dient alleen ter informatie. De beheerder van deze website kan niet instaan voor de kwaliteit van die vertaling.

Regelgeving inzake vergoedingen voor beoefenaars van juridische beroepen

Rechtskundige adviseurs

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor rechtskundig adviseurs.

Advocaten die als raadsman optreden

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor advocaten die als raadsman optreden.

Procureurs

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor procureurs.

Deurwaarders

In Estland worden de vergoedingen voor deurwaarders geregeld door de Wet op de deurwaarders. De vergoedingen voor deurwaarders kunnen bestaan uit een vergoeding voor het instellen van procedures, de hoofdvergoeding voor de procedure en een aanvullende vergoeding voor tenuitvoerleggingsactiviteiten. Een deurwaarder heeft ook het recht een vergoeding aan te rekenen voor het verrichten van een professionele dienst.

Advocaten

Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor advocaten. In plaats daarvan wordt deze vergoeding vastgelegd in de overeenkomst met de cliënt. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen. De cliënt vergoedt de noodzakelijke onkosten die tijdens het verlenen van de juridische diensten ontstaan voor de advocaat of voor de persoon die het advocatenkantoor heeft.

Vaste kosten

Vaste kosten in civiele procedures

Vaste kosten voor procespartijen in civiele procedures

De vaste kosten voor procespartijen in civiele procedures omvatten:

de overheidsvergoeding;
de zekerheidsstelling voor cassatie;
de zekerheidsstelling voor verzet tegen een bij verstek gewezen vonnis;
de zekerheidsstelling voor het heropenen van een procedure of het aanpassen van een termijn;
de kosten van de overhandiging van processtukken door een deurwaarder;
de kosten van de bekendmaking van dagvaardingen en betekeningen in het officiële publicatieblad Ametlikud Teadaanded (Officiële Bekendmakingen) of in een dagblad;
de vergoedingen voor deskundigen, tolken en vertalers;
overige kosten van de behandeling van een zaak en buitengerechtelijke kosten.

Stadium van de civiele procedure waarin de vaste kosten moeten worden voldaan

De volgende kosten moeten vooraf worden betaald door de partij die verzocht heeft om een proces of procedurele handelingen:

de overheidsvergoeding;
de zekerheidsstelling voor cassatie;
de zekerheidsstelling voor verzet tegen een bij verstek gewezen vonnis;
de zekerheidsstelling voor het heropenen van een procedure of het aanpassen van een termijn;
de kosten van de verzending van processtukken door een deurwaarder;
de kosten van de bekendmaking van dagvaardingen en betekeningen in het officiële publicatieblad Ametlikud Teadaanded (Officiële Bekendmakingen) of in een dagblad;
de kosten van het opnieuw onderzoeken van een zaak, tot de door een rechtbank vastgestelde hoogte.

Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de vergoedingen die in rekening worden gebracht door deskundigen, tolken en vertalers vooraf worden betaald door de procespartij die het verzoekschrift heeft ingediend dat tot de kosten heeft geleid.

Vaste kosten in strafrechtelijke procedures

Vaste kosten voor rechtzoekenden in strafrechtelijke procedures

De vaste kosten voor procespartijen in strafrechtelijke procedures zijn vastgelegd in het Wetboek van Strafvordering en zijn onderverdeeld in procedurekosten, specifieke kosten en aanvullende kosten.

Procedurekosten zijn:

een redelijke vergoeding voor de gekozen raadsman of vertegenwoordiger en andere noodzakelijke kosten van een partij in de strafrechtelijke procedure;
bedragen die moeten worden betaald aan slachtoffers, getuigen, deskundigen en andere gekwalificeerde personen op grond van artikel 178 van het Wetboek van Strafvordering, behalve de kosten die worden genoemd in artikel 176, lid 1, onder 1, van dit Wetboek;
kosten van een forensisch instituut van de staat of enig(e) ander(e) overheidsorgaan of juridische entiteit in verband met het uitvoeren van deskundigenbeoordelingen of het vaststellen van intoxicatie;
de vastgestelde beloning van een aangewezen raadsman en zijn of haar onkosten, voor zover deze gerechtvaardigd en passend zijn;
de kosten van het maken van kopieën van materiaal in het strafdossier voor een raadsman conform artikel 224, lid 1, van het Wetboek van Strafvordering;
de kosten van opslag, verzending en vernietiging van bewijs;
kosten in verband met de opslag, overdracht en vernietiging van in beslag genomen bezittingen;
kosten die resulteren uit het zekerstellen van een civiele actie;
compensatieheffingen waarmee een veroordeling vergezeld gaat;
andere kosten die een orgaan dat een strafrechtelijke procedure uitvoert moet maken tijdens deze procedure, met uitzondering van kosten die worden geacht specifieke of aanvullende kosten te zijn overeenkomstig het Wetboek van Strafvordering.

Als een partij bij een procedure verschillende raadsmannen of vertegenwoordigers heeft, zullen hun beloningen worden opgenomen in de procedurekosten voor zover deze een redelijke beloning die normaal aan raadsmannen of vertegenwoordigers wordt betaald, niet overschrijden.

Indien een verdachte zichzelf verdedigt, zullen de noodzakelijke kosten voor de verdediging in de procedurekosten worden opgenomen. Buitensporige kosten die niet zouden zijn gemaakt indien een raadsman in de arm was genomen, zullen niet in de procedurekosten worden opgenomen.

Kosten die worden gemaakt door personen die geen procespartij zijn en die verband houden met de uitvoering van deskundigenanalyses zullen worden vergoed in conform de voorwaarden en regels van de Wet inzake forensisch onderzoek.

Specifieke kosten zijn kosten met betrekking tot het uitstellen van een rechtszitting omdat een procespartij niet is verschenen, en de kosten van verplichte aanwezigheid.

Aanvullende kosten zijn:

de vergoeding die wordt betaald aan een persoon die geen procespartij is voor informatie met betrekking tot feiten die verband houden met een onderwerp van bewijs;
de kosten van het in voorlopige hechtenis houden van een verdachte of de gedaagde;
bedragen die overeenkomstig artikel 178 van het Wetboek van Strafvordering aan tolken en vertalers worden betaald;
bedragen die in strafrechtelijke procedures worden betaald krachtens de Wet inzake schadeloosstelling van onterecht door de staat van hun vrijheid beroofde personen;
kosten die zijn gemaakt door staatsorganen en organen van lokale overheden in verband met strafrechtelijke procedures en die niet worden genoemd in artikel 175, lid 1, onder 1 of 10, van het Wetboek van Strafvordering;
overeenkomstig artikel 67¹ van het Wetboek van Strafvordering aan vertegenwoordigers van getuigen betaalde bedragen.

Stadium van de strafrechtelijke procedure waarin de vaste kosten moeten worden voldaan

In geval van vrijspraak worden de procedurekosten door de overheid vergoed. Bij veroordeling komen de procedurekosten voor rekening van de veroordeelde dader. Bij een gedeeltelijke veroordeling worden de kosten vergoed door de overheid afhankelijk van de mate waarin de verdachte schuldig is bevonden. De verplichting om procedurekosten te vergoeden ontstaat zodra een definitieve beslissing in kracht van gewijsde is gegaan.
Als de civiele vordering niet-ontvankelijk wordt verklaard, komen de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de benadeelde partij. Als de civiele vordering volledig wordt toegewezen, komen de procedurekosten in verband met zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de veroordeelde dader of verweerder. Als de civiele vordering ten dele wordt toegewezen, worden de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering door de rechter verdeeld over de benadeelde partij en de veroordeelde dader of verweerder, met inachtneming van alle omstandigheden. Bij weigering om een civiele vordering te beoordelen komen de procedurekosten in verband met de zekerstelling van de civiele vordering voor rekening van de overheid.

Vaste kosten in grondwettelijke procedures

Vaste kosten voor rechtzoekenden in grondwettelijke procedures

In Estland kunnen individuele personen geen verzoeken voor toetsing aan de grondwet indienen. De kosten van de toetsing komen ten laste van de staatsbegroting. Ook de vergoeding van deskundigen die aan de gerechtelijke procedure deelnemen, wordt betaald uit de staatsbegroting, onder dezelfde voorwaarden als voor de betaling van de vergoedingen voor deskundigen in civiele procedures.

Stadium van de grondwettelijke procedure waarin vaste kosten voor procespartijen betaald moeten worden

Bij grondwettelijke procedures hoeven de procespartijen geen vaste kosten te betalen.

Informatie die wettelijke vertegenwoordigers vooraf moeten verstrekken

Rechten en verplichtingen van de partijen

Advocaten zijn verplicht om hun cliënten in kennis te stellen van het geheel van activiteiten dat deel uitmaakt van de juridische dienstverlening en van de bijbehorende kosten. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen.

Procedurekosten

Procedurekosten van de in het gelijk gestelde partij

De in het gelijk gestelde partij betaalt die kosten van de vergoeding van de wettelijke vertegenwoordiger of raadsman waarvan de rechter oordeelt dat deze redelijk zijn en niet voor rekening van de in het ongelijk gestelde partij komen.

Procedurekosten van de in het ongelijk gestelde partij

Overeenkomstig de regelgeving inzake de vaststelling van procedurekosten betaalt de in het ongelijk gestelde partij de procedurekosten van de in het gelijk gestelde partij, inclusief:

de overheidsvergoeding;
de zekerheidsstelling;
de kosten betreffende de getuigen, deskundigen, tolken en vertalers, en de kosten van een deskundigenanalyse door een persoon die geen procespartij is en die een vergoeding dient te ontvangen op grond van de Wet inzake forensisch onderzoek;
de kosten betreffende het verkrijgen van schriftelijke en materiële bewijzen;
de inspectiekosten, met inbegrip van de verplaatsingskosten die de rechter noodgedwongen heeft moeten maken;
de kosten betreffende de overhandiging, verzending en afgifte van processtukken;
de kosten betreffende de vaststelling van de waarde van de civiele zaak;
de kosten betreffende de vertegenwoordigers en raadsmannen van de procespartijen;
de verplaatsings-, post-, communicatie-, huisvestings- en overige soortgelijke kosten van de procespartijen in verband met de procedure;
de niet ontvangen lonen, salarissen of andere vaste inkomsten van de procespartijen;
de kosten betreffende de in de wet vastgestelde precontentieuze procedure, tenzij de vordering meer dan zes maanden na de beëindiging van deze procedure is ingesteld;
de vergoeding van de deurwaarder betreffende het zekerstellen van een vordering en de kosten die betrekking hebben op de tenuitvoerlegging van een rechterlijke beslissing ter zekerstelling van een vordering;
de kosten van de overhandiging van processtukken door een deurwaarder;
de kosten betreffende de verwerking van een verzoek om rechtsbijstand voor de vergoeding van procedurekosten;
de kosten van de versnelde betalingsbevelprocedure;
de kosten van deelname aan bemiddelingsprocedures als de rechter de partijen gelast heeft deel te nemen op grond van artikel 4, lid 4, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of, als de procedure verplicht is, precontentieuze bemiddelingsprocedures op grond van artikel 1, lid 4, van de Wet inzake conciliatie.

Indien in een rechterlijke beslissing over de verdeling van de procedurekosten wordt bepaald dat een partij de kosten betreffende de wettelijke vertegenwoordiger of raadsman van een andere procespartij dient te betalen, moet de rechter hiervoor een redelijk geldbedrag vaststellen dat niet hoger is dan nodig. Indien sprake is van meerdere vertegenwoordigers worden de kosten slechts vergoed indien deze zijn ontstaan uit de complexiteit van de zaak of de noodzaak om van vertegenwoordiger te veranderen.

Kosten - rechtsgrondslag

Waar kan ik informatie vinden over procedurekosten in Estland?

U vindt informatie over procedurekosten in:

het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering;
de Wet op de deurwaarders;
de Wet op de overheidsvergoedingen;
de rechtsinstrumenten die zijn aangenomen op basis van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

In welke talen kan ik informatie verkrijgen over procedurekosten in Estland?

De informatie over procedurekosten is beschikbaar in het Ests.

Engelse vertalingen van Estse rechtsinstrumenten waarin informatie wordt verstrekt over kosten en de rechtsgrondslagen daarvan zijn beschikbaar op de website van de Riigi Teataja (staatsblad).

Waar kan ik informatie vinden over bemiddeling/mediation?

Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de toepassing van Richtlijn 2008/52/EG betreffende bepaalde aspecten van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken. Voor algemene informatie over bemiddeling/mediation kunt u terecht op het algemene e-mailadres van het ministerie: info@just.ee.

De regels voor bemiddelingsprocedures in burgerlijke zaken zijn vastgelegd in de Wet inzake conciliatie, die specifieke bepalingen bevat inzake de rechten en verplichtingen van mediators/bemiddelaars en richtsnoeren voor de toepassing en de uitvoering van een via mediation bereikte overeenkomst. Bemiddelingsprocedures mogen volgens deze wet worden uitgevoerd door de volgende personen en organen:

een natuurlijke persoon aan wie de procespartijen de taak hebben toevertrouwd de procedure te leiden;
procureurs;
notarissen;
in het door de wet voorgeschreven geval: een bemiddelingsinstantie van de centrale of lokale overheid.

De regels voor bemiddelingsprocedures bij administratieve zaken zijn vastgelegd in de Wet inzake bestuursrechtelijke procedures en bij strafzaken of lichtere overtredingen in het Wetboek van strafvordering.

Voor wat met name de toepassing van mediation in familiezaken betreft, draagt het ministerie van Sociale Zaken bij aan de bevordering van het optreden van mediators/bemiddelaars in familiezaken. De website van de Estlandse vereniging van bemiddelaars/mediators bevat informatie in het Estlands en het Engels. De Estlandse Unie voor kinderbescherming – een vereniging zonder winstoogmerk die opkomt voor de rechten van kinderen – geeft advies aan ouders die een scheiding van tafel en bed of een echtscheiding wensen aan te vragen en moedigt hen aan gebruik te maken van bemiddelingsdiensten om de belangen van hun kinderen te beschermen. De Unie voorziet in opleidingsmogelijkheden op het gebied van bemiddeling/mediation in familiezaken.

Waar kan ik aanvullende informatie vinden over procedurekosten?

Website met informatie over procedurekosten

De kosten in verband met een gerechtelijke procedure en de desbetreffende bedragen zijn afhankelijk van de duur en de aard van de zaak. De belangrijkste bronnen van informatie over kosten met betrekking tot gerechtelijke procedures zijn de wetboeken inzake rechtsvordering en de Wet op de overheidsvergoedingen. Het ministerie van Justitie beheert het officiële mededelingenblad Riigi Teataja (staatsblad), en geeft dit uit. Dit biedt toegang tot:

wetten en verordeningen;
besluiten van de president van de republiek;
beslissingen van het Hooggerechtshof en internationale verdragen;
verordeningen van lokale overheden.

Riigi Teataja bevat de officiële geconsolideerde wetteksten, verordeningen en voorschriften van de regering, verordeningen van ministers, verordeningen van de president van de Bank van Estland, verordeningen van de nationale verkiezingscommissie, beslissingen van de Riigikogu (het parlement), en verordeningen van regionale en gemeentelijke overheden. De in Riigi Teataja gepubliceerde wetgeving en andere documenten gaan terug tot 1990.

Een analyse van de praktijk van het vaststellen van gerechtskosten in civiele procedures is gepubliceerd op de website van het Hooggerechtshof.

Waar kan ik informatie vinden over de gemiddelde duur van de verschillende procedures?

De website van de rechtbanken bevat statistieken over procedures bij de gerechten van eerste en tweede aanleg sinds 1996.

Waar kan ik informatie vinden over de gemiddelde totale kosten van een specifieke soort procedure?

• De overheidsvergoeding die voor een specifieke procedure moet worden betaald, wordt vastgesteld in de Wet op de overheidsvergoedingen.

• De vergoedingen voor deurwaarders zijn geregeld in de Wet op de deurwaarders.

• Er zijn geen statistieken beschikbaar over de gemiddelde totale kosten van een specifieke procedure.

Belasting over de toegevoegde waarde

Hoe wordt deze informatie weergegeven?

Op de vergoeding van de deurwaarder wordt 20 % btw geheven.

Om de btw over de procedurekosten terug te krijgen, moet de verzoeker bevestigen dat hij niet btw-plichtig is of dat het om een andere reden niet mogelijk is btw terug te vorderen

Welke percentages zijn van toepassing?

Sinds 1 juli 2009 is in Estland een btw-tarief van 20 % van toepassing.

Rechtsbijstand

Van toepassing zijnde inkomensdrempel in civiele procedures

De aanvrager komt in aanmerking voor door de overheid gefinancierde rechtsbijstand wanneer de kosten van de juridische diensten meer dan dubbel zo hoog zijn als zijn of haar gemiddelde maandelijkse inkomen, berekend op basis van het gemiddelde maandelijkse inkomen van de laatste vier maanden vóór de indiening van de aanvraag.

Belastingen en verplichte verzekeringskosten, kosten betreffende onderhoudsverplichtingen en redelijke huisvestings- en vervoerskosten moeten van het berekende bedrag worden afgetrokken.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor benadeelde partijen

De overheid kan procesbijstand verlenen conform het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. De soorten rechtsbijstand die door de overheid worden gewaarborgd en de voorwaarden en regels voor het verkrijgen van dit type rechtsbijstand zijn neergelegd in de Wet inzake de door de overheid verleende rechtsbijstand.

De overheid kan rechtsbijstand toekennen aan natuurlijke personen die op het moment van de indiening van de aanvraag ingezetenen of onderdanen zijn van Estland of een andere lidstaat van de Europese Unie. De woonplaats van een persoon wordt vastgesteld overeenkomstig artikel 59 van Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken. Andere natuurlijke personen kunnen uitsluitend in aanmerking komen voor rechtsbijstand indien een internationale overeenkomst in deze mogelijkheid voorziet.

Er wordt geen door de overheid gefinancierde rechtsbijstand toegekend indien:

de aanvrager in staat is zelf voor zijn of haar rechten op te komen;
de aanvrager geen recht heeft op de aangevraagde rechtsbijstand;
de aanvrager activa bezit en die zonder noemenswaardige problemen kan verkopen om de kosten van de juridische dienstverlening te dragen;
de kosten van de juridische dienstverlening naar verwachting niet meer zullen bedragen dan tweemaal het gemiddelde maandinkomen van de aanvrager, berekend aan de hand van het gemiddelde maandinkomen van de vier maanden voorafgaand aan de indiening van de aanvraag, na aftrek van belastingen en verplichte verzekeringspremies, kosten in verband met alimentatieverplichtingen en redelijke kosten in verband met huisvesting en vervoer;
uit de omstandigheden duidelijk blijkt dat de kans gering is dat de aanvrager zijn of haar rechten zal kunnen doen gelden;
de aanvraag wordt ingediend met het oog op het verkrijgen van een schadevergoeding voor immateriële schade en de zaak geen dwingend openbaar belang betreft;
het geschil betrekking heeft op de handelsactiviteiten van de aanvrager en niet van invloed is op diens niet aan die handelsactiviteiten verbonden rechten;
de aanvraag wordt gedaan ter bescherming van een handelsmerk, een octrooi, een gebruiksmodel, een model van nijverheid, topografieën van geïntegreerde schakelingen of een andere vorm van intellectuele eigendom, met uitzondering van rechten die voortvloeien uit de Wet inzake auteursrechten;
de aanvrager duidelijke gezamenlijke belangen heeft met een persoon die geen recht heeft op rechtsbijstand ‑ in dit geval bestaat het risico dat de rechtsbijstand wordt overgedragen aan de niet voor rechtsbijstand in aanmerking komende persoon;
de aanvraag wordt ingediend om een recht te doen gelden dat is overgedragen aan de aanvrager en er reden is om aan te nemen dat het recht aan de aanvrager is overgedragen om door de overheid gefinancierde rechtsbijstand te verkrijgen;
de juridische dienstverlening gedekt is door een rechtsbijstandsverzekering of een door de aanvrager aangegane verplichte verzekering;
het voordeel dat de aanvrager mogelijk aan de zaak kan ontlenen onredelijk gering is in vergelijking met de geraamde kosten voor de overheid in verband met de rechtsbijstand.

Meer informatie over door de overheid gefinancierde rechtsbijstand vindt u op de website van de Estlandse orde van advocaten.

Andere voorwaarden in verband met het toekennen van rechtsbijstand voor benadeelde partijen

Het toekennen van rechtsbijstand voor gedaagden geschiedt onder dezelfde voorwaarden als bij benadeelde partijen

Kosteloze procedures

In de Wet op de overheidsvergoedingen zijn de omstandigheden vastgelegd waarin vrijstelling van overheidsvergoedingen mogelijk is. In een rechtszaak hoeven voor de volgende handelingen geen overheidsvergoedingen te worden betaald.

het beoordelen van een beroep of klacht gericht op het eisen van vergoeding of een salaris, het laten nietig verklaren van de beëindiging van een arbeidsovereenkomst, het in ere hersteld worden in een functie of het veranderen van de formulering van het document dat ten grondslag ligt aan het ontslag;
het beoordelen van een beroep tot vordering van onderhoudsgeld en, indien onderhoudsgeld voor kinderen gevorderd wordt, een aanvraag voor een versnelde betalingsbevelprocedure;
het beoordelen van een vordering tot schadevergoeding wegens een onrechtmatige veroordeling, onrechtmatige strafrechtelijke vervolging, onrechtmatige preventieve hechtenis of een andere ongerechtvaardigde vrijheidsbeneming, en tevens het beoordelen van een vordering tot schadeloosstelling voor schade aan eigendom die veroorzaakt is door het onrechtmatig opleggen van een straf voor een overtreding;
de eerste uitgifte van gerechtelijke documenten met betrekking tot een strafzaak;
het voeren van een procedure om een persoon in een gesloten instelling te plaatsen;
het beoordelen van een vordering tot teruggave van activa die in beslag zijn genomen of waarvan afstand is gedaan in verband met onrechtmatige repressie, en tot schadeloosstelling;
het beoordelen van een zaak om het aantal pensioenjaren aan te tonen;
het beoordelen van een bezwaar in een bestuursrechtelijke zaak;
het beoordelen van een verzoek om vrijstelling van het betalen van het honorarium van een notaris, en het indienen van bezwaar tegen de desbetreffende uitspraak van de rechter;
het beoordelen van een aanvraag voor rechtsbijstand en het indienen van bezwaar tegen de desbetreffende uitspraak van de rechter;
het beoordelen van een beroep of klacht wegens schade veroorzaakt door lichamelijk letsel of een andere aandoening of door het overlijden van de hoofdkostwinner;
het maken van een kopie van maximaal vijf bladzijden van processtukken in een bestuursrechtelijke zaak.

De volgende handelingen zijn vrijgesteld van overheidsvergoedingen:

indiening door een minderjarige van een bezwaar tegen een uitspraak van een rechter in een zaak waarin bij wet een zelfstandig recht van beroep aan hem of haar wordt verleend;
een zaak die wordt ingesteld door een pensioen- of steunaanvrager met betrekking tot het foutief of niet betalen van het pensioen of de steun;
indiening door een natuurlijke persoon van een klacht tegen een beslissing van een verkiezingscommissie;
indiening door een voogdij-instelling van een aanvraag voor ontneming van het ouderlijk gezag of het aanstellen van een voogd voor een minderjarige of van een andere aanvraag die wordt ingediend in het belang van een kind waarvoor de instelling verantwoordelijk is;
indiening door de belastingdienst van een faillissementsaanvraag of een ander verzoekschrift ten aanzien van insolventieprocedures, en in zaken voor het vaststellen van het belastingbedrag;
indiening door een regionale overheid van een beroep conform de regels die voortvloeien uit de Landhervormingswet voor het nakomen van de verplichtingen van een hypotheeknemer in een zaak met betrekking tot een hypotheek die ten gunste van de overheid gevestigd is;
indiening door een deurwaarder, bij een rechter, van een aanvraag met betrekking tot het uitvoeren van een procedure op basis van het Wetboek van tenuitvoerleggingsprocedures en van een bezwaar op een uitspraak van een rechter in een tenuitvoerleggingsprocedure uit hoofde van artikel 599 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Wanneer wordt de in het ongelijk gestelde partij verwezen in de kosten van de in het gelijk gestelde partij?

De rechter die de zaak behandelt, bepaalt, in de rechterlijke uitspraak of de beslissing tot beëindiging van de procedure, hoe de procedurekosten over de partijen zullen worden verdeeld. Hij moet het aandeel van elke partij specificeren en, waar nodig, de procedurekosten op proportionele wijze over de partijen verdelen. Indien een hogere rechtbank een vonnis wijzigt of een nieuw vonnis velt zonder de zaak terug te verwijzen voor een nieuwe behandeling, zal die rechtbank de verdeling van de procedurekosten waar nodig op passende wijze herzien.

Een procespartij is gemachtigd om de rechtbank van eerste aanleg die de zaak behandeld heeft te verzoeken de procedurekosten in geld vast te stellen op basis van de in de rechterlijke uitspraak vervatte proportionele verdeling. Zij kan dit doen binnen een termijn van dertig dagen na de inwerkingtreding van de rechterlijke uitspraak over de verdeling van de kosten. Het verzoek dient vergezeld te gaan van een lijst van procedurekosten, waarin tevens een gedetailleerd overzicht wordt gegeven van de samenstelling van de kosten. De rechtbank kan een uiterste termijn vaststellen waarvoor de procespartij nadere gegevens over de terug te betalen procedurekosten moet verstrekken, of kan van de partij verlangen dat zij bewijsstukken ter staving van deze kosten overlegt. De rechtbank doet het verzoek tot vaststelling van de procedurekosten en de bijgaande lijst van procedurekosten en bewijsstukken onmiddellijk toekomen aan de tegenpartij.

De tegenpartij kan bezwaar aantekenen binnen de termijn die de rechtbank na de betekening van het verzoek heeft vastgesteld. De reactietermijn moet minimaal zeven dagen zijn. De verlening van rechtsbijstand leidt niet tot uitsluiting of beperking van de verplichting van de ontvanger van de rechtsbijstand om op grond van een rechterlijke uitspraak de kosten van de tegenpartij te vergoeden. De partij tegen wie een beslissing is uitgevaardigd moet de procedurekosten van die partij volledig betalen, zelfs wanneer de partij is vrijgesteld van de verplichting om gerechtskosten te betalen of rechtsbijstand geniet om deze kosten te betalen.

Wanneer een zaak is beslecht, gelast de rechtbank de verweerder een deel van de procedurekosten te betalen die betrekking hebben op de kosten waarvan de eiser is vrijgesteld of waarvoor de eiser toestemming tot betaling in termijnen heeft gekregen. Dat bedrag moet aan de staat worden betaald en is in verhouding tot het deel van de zaak dat is beslecht.

Vergoeding van deskundigen

Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de voor de procedure noodzakelijke deskundigenkosten conform de instructies van de rechter worden betaald door de partij die het verzoek waarop de kosten betrekking hebben, heeft ingediend. Indien beide partijen een verzoek indienen of indien de rechter een deskundige aanstelt, worden de kosten gelijkelijk verdeeld over de partijen.

Aan de deskundigen moet een vergoeding worden betaald die in overeenstemming is met de uitvoering van hun taken. Uurtarieven tussen het bij regeringsverordening vastgestelde minimum- en maximumuurloon zijn toegestaan. De vergoeding van de deskundige bedraagt tien- tot veertigmaal het wettelijke minimumuurtarief. Voor de vaststelling van het te betalen uurtarief houdt de rechter rekening met:

de beroepskwalificaties van de deskundige;
de moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden;
onvermijdelijke kosten die verbonden zijn aan het gebruik van de noodzakelijke instrumenten;
andere omstandigheden waaronder de deskundige de opgelegde taken heeft uitgevoerd.

Ook de kosten van de voorbereiding en de opstelling van het deskundigenadvies, inclusief de noodzakelijke uitgaven voor ondersteunend personeel en voor de materialen en instrumenten die voor het onderzoek worden gebruikt, alsmede alle noodzakelijke onkosten die worden gemaakt in het kader van de gerechtelijke procedure (vooral maaltijden en logies) moeten worden vergoed.

Het bedrag dat moet worden betaald om de werkzaamheden van de deskundige en de gemaakte kosten te vergoeden, wordt vastgesteld door de rechter die de deskundige heeft ingeschakeld.

Deskundigen worden slechts op verzoek vergoed. Wanneer een deskundige zijn of haar taak heeft uitgevoerd, betaalt de rechtbank de vergoeding ongeacht of de partijen de kosten vooraf hebben betaald of de betaling van de kosten door de partijen bij rechterlijke beslissing is gevorderd.

De vergoedingen van deskundigen en de kosten in verband met de opstelling van een deskundigenadvies door een openbaar forensisch instituut maken deel uit van de procedurekosten en worden door de in het ongelijk gestelde partij betaald, net zoals in het geval van de vergoeding van de procedurekosten.

Vergoeding van vertalers en tolken

De vergoeding van tolken die aan gerechtelijke procedures deelnemen, varieert van twee- tot veertigmaal het wettelijke minimumuurloon voor normale tolkactiviteiten. Het tarief voor het vertalen van geschreven teksten wordt per bladzijde berekend en kan tot twintigmaal het minimumuurloon bedragen.

De vergoeding van de tolk of vertaler en de terug te betalen kosten worden vastgesteld door de rechter die de tolk of vertaler heeft ingeschakeld.

Bij de vaststelling van het uurtarief houdt de rechter rekening met de kwalificaties van de tolk of de vertaler, de moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden, de onvermijdelijke kosten en eventuele andere bijzondere omstandigheden waaronder het tolkwerk of de vertaling is uitgevoerd.

Tolken en vertalers worden slechts op verzoek vergoed. De vergoeding van de tolk of vertaler en de terug te betalen kosten worden vastgesteld door de rechter die de tolk of vertaler heeft ingeschakeld.

De vergoeding van tolken en vertalers maakt deel uit van de procedurekosten en wordt door de in het ongelijk gestelde partij aan de in het gelijk gestelde partij betaald, net zoals in het geval van de vergoeding van de procedurekosten.

Laatste update: 08/08/2018

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.