Informatie zoeken per regio
Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor rechtskundig adviseurs.
Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor advocaten die als raadsman optreden.
Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor procureurs.
In Estland worden de vergoedingen voor deurwaarders geregeld door de Wet op de deurwaarders. De vergoedingen voor deurwaarders kunnen bestaan uit een vergoeding voor het instellen van procedures, de hoofdvergoeding voor de procedure en een aanvullende vergoeding voor tenuitvoerleggingsactiviteiten. Een deurwaarder heeft ook het recht een vergoeding aan te rekenen voor het verrichten van een professionele dienst.
Estland kent geen regelgeving inzake vergoedingen voor advocaten. In plaats daarvan wordt deze vergoeding vastgelegd in de overeenkomst met de cliënt. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen. De cliënt vergoedt de noodzakelijke onkosten die tijdens het verlenen van de juridische diensten ontstaan voor de advocaat of voor de persoon die het advocatenkantoor heeft.
De vaste kosten voor procespartijen in civiele procedures omvatten:
De volgende kosten moeten vooraf worden betaald door de partij die verzocht heeft om een proces of procedurele handelingen:
Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de vergoedingen die in rekening worden gebracht door deskundigen, tolken en vertalers vooraf worden betaald door de procespartij die het verzoekschrift heeft ingediend dat tot de kosten heeft geleid.
De vaste kosten voor procespartijen in strafrechtelijke procedures zijn vastgelegd in het Wetboek van Strafvordering en zijn onderverdeeld in procedurekosten, specifieke kosten en aanvullende kosten.
Procedurekosten zijn:
Als een partij bij een procedure verschillende raadsmannen of vertegenwoordigers heeft, zullen hun beloningen worden opgenomen in de procedurekosten voor zover deze een redelijke beloning die normaal aan raadsmannen of vertegenwoordigers wordt betaald, niet overschrijden.
Indien een verdachte zichzelf verdedigt, zullen de noodzakelijke kosten voor de verdediging in de procedurekosten worden opgenomen. Buitensporige kosten die niet zouden zijn gemaakt indien een raadsman in de arm was genomen, zullen niet in de procedurekosten worden opgenomen.
Kosten die worden gemaakt door personen die geen procespartij zijn en die verband houden met de uitvoering van deskundigenanalyses zullen worden vergoed in conform de voorwaarden en regels van de Wet inzake forensisch onderzoek.
Specifieke kosten zijn kosten met betrekking tot het uitstellen van een rechtszitting omdat een procespartij niet is verschenen, en de kosten van verplichte aanwezigheid.
Aanvullende kosten zijn:
In Estland kunnen individuele personen geen verzoeken voor toetsing aan de grondwet indienen. De kosten van de toetsing komen ten laste van de staatsbegroting. Ook de vergoeding van deskundigen die aan de gerechtelijke procedure deelnemen, wordt betaald uit de staatsbegroting, onder dezelfde voorwaarden als voor de betaling van de vergoedingen voor deskundigen in civiele procedures.
Bij grondwettelijke procedures hoeven de procespartijen geen vaste kosten te betalen.
Advocaten zijn verplicht om hun cliënten in kennis te stellen van het geheel van activiteiten dat deel uitmaakt van de juridische dienstverlening en van de bijbehorende kosten. De persoon die een advocatenkantoor heeft of een advocaat doet een eerste prijsvoorstel aan de cliënt en legt uit hoe de prijs tot stand is gekomen.
De in het gelijk gestelde partij betaalt die kosten van de vergoeding van de wettelijke vertegenwoordiger of raadsman waarvan de rechter oordeelt dat deze redelijk zijn en niet voor rekening van de in het ongelijk gestelde partij komen.
Overeenkomstig de regelgeving inzake de vaststelling van procedurekosten betaalt de in het ongelijk gestelde partij de procedurekosten van de in het gelijk gestelde partij, inclusief:
Indien in een rechterlijke beslissing over de verdeling van de procedurekosten wordt bepaald dat een partij de kosten betreffende de wettelijke vertegenwoordiger of raadsman van een andere procespartij dient te betalen, moet de rechter hiervoor een redelijk geldbedrag vaststellen dat niet hoger is dan nodig. Indien sprake is van meerdere vertegenwoordigers worden de kosten slechts vergoed indien deze zijn ontstaan uit de complexiteit van de zaak of de noodzaak om van vertegenwoordiger te veranderen.
U vindt informatie over procedurekosten in:
De informatie over procedurekosten is beschikbaar in het Ests.
Engelse vertalingen van Estse rechtsinstrumenten waarin informatie wordt verstrekt over kosten en de rechtsgrondslagen daarvan zijn beschikbaar op de website van de Riigi Teataja (staatsblad).
Het ministerie van Justitie is verantwoordelijk voor de toepassing van Richtlijn 2008/52/EG betreffende bepaalde aspecten van bemiddeling/mediation in burgerlijke en handelszaken. Voor algemene informatie over bemiddeling/mediation kunt u terecht op het algemene e-mailadres van het ministerie: info@just.ee.
De regels voor bemiddelingsprocedures in burgerlijke zaken zijn vastgelegd in de Wet inzake conciliatie, die specifieke bepalingen bevat inzake de rechten en verplichtingen van mediators/bemiddelaars en richtsnoeren voor de toepassing en de uitvoering van een via mediation bereikte overeenkomst. Bemiddelingsprocedures mogen volgens deze wet worden uitgevoerd door de volgende personen en organen:
De regels voor bemiddelingsprocedures bij administratieve zaken zijn vastgelegd in de Wet inzake bestuursrechtelijke procedures en bij strafzaken of lichtere overtredingen in het Wetboek van strafvordering.
Voor wat met name de toepassing van mediation in familiezaken betreft, draagt het ministerie van Sociale Zaken bij aan de bevordering van het optreden van mediators/bemiddelaars in familiezaken. De website van de Estlandse vereniging van bemiddelaars/mediators bevat informatie in het Estlands en het Engels. De Estlandse Unie voor kinderbescherming – een vereniging zonder winstoogmerk die opkomt voor de rechten van kinderen – geeft advies aan ouders die een scheiding van tafel en bed of een echtscheiding wensen aan te vragen en moedigt hen aan gebruik te maken van bemiddelingsdiensten om de belangen van hun kinderen te beschermen. De Unie voorziet in opleidingsmogelijkheden op het gebied van bemiddeling/mediation in familiezaken.
De kosten in verband met een gerechtelijke procedure en de desbetreffende bedragen zijn afhankelijk van de duur en de aard van de zaak. De belangrijkste bronnen van informatie over kosten met betrekking tot gerechtelijke procedures zijn de wetboeken inzake rechtsvordering en de Wet op de overheidsvergoedingen. Het ministerie van Justitie beheert het officiële mededelingenblad Riigi Teataja (staatsblad), en geeft dit uit. Dit biedt toegang tot:
Riigi Teataja bevat de officiële geconsolideerde wetteksten, verordeningen en voorschriften van de regering, verordeningen van ministers, verordeningen van de president van de Bank van Estland, verordeningen van de nationale verkiezingscommissie, beslissingen van de Riigikogu (het parlement), en verordeningen van regionale en gemeentelijke overheden. De in Riigi Teataja gepubliceerde wetgeving en andere documenten gaan terug tot 1990.
Een analyse van de praktijk van het vaststellen van gerechtskosten in civiele procedures is gepubliceerd op de website van het Hooggerechtshof.
De website van de rechtbanken bevat statistieken over procedures bij de gerechten van eerste en tweede aanleg sinds 1996.
• De overheidsvergoeding die voor een specifieke procedure moet worden betaald, wordt vastgesteld in de Wet op de overheidsvergoedingen.
• De vergoedingen voor deurwaarders zijn geregeld in de Wet op de deurwaarders.
• Er zijn geen statistieken beschikbaar over de gemiddelde totale kosten van een specifieke procedure.
Op de vergoeding van de deurwaarder wordt 20 % btw geheven.
Om de btw over de procedurekosten terug te krijgen, moet de verzoeker bevestigen dat hij niet btw-plichtig is of dat het om een andere reden niet mogelijk is btw terug te vorderen
Sinds 1 juli 2009 is in Estland een btw-tarief van 20 % van toepassing.
De aanvrager komt in aanmerking voor door de overheid gefinancierde rechtsbijstand wanneer de kosten van de juridische diensten meer dan dubbel zo hoog zijn als zijn of haar gemiddelde maandelijkse inkomen, berekend op basis van het gemiddelde maandelijkse inkomen van de laatste vier maanden vóór de indiening van de aanvraag.
Belastingen en verplichte verzekeringskosten, kosten betreffende onderhoudsverplichtingen en redelijke huisvestings- en vervoerskosten moeten van het berekende bedrag worden afgetrokken.
De overheid kan procesbijstand verlenen conform het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. De soorten rechtsbijstand die door de overheid worden gewaarborgd en de voorwaarden en regels voor het verkrijgen van dit type rechtsbijstand zijn neergelegd in de Wet inzake de door de overheid verleende rechtsbijstand.
De overheid kan rechtsbijstand toekennen aan natuurlijke personen die op het moment van de indiening van de aanvraag ingezetenen of onderdanen zijn van Estland of een andere lidstaat van de Europese Unie. De woonplaats van een persoon wordt vastgesteld overeenkomstig artikel 59 van Verordening (EG) nr. 44/2001 van de Raad betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken. Andere natuurlijke personen kunnen uitsluitend in aanmerking komen voor rechtsbijstand indien een internationale overeenkomst in deze mogelijkheid voorziet.
Er wordt geen door de overheid gefinancierde rechtsbijstand toegekend indien:
Meer informatie over door de overheid gefinancierde rechtsbijstand vindt u op de website van de Estlandse orde van advocaten.
Het toekennen van rechtsbijstand voor gedaagden geschiedt onder dezelfde voorwaarden als bij benadeelde partijen
In de Wet op de overheidsvergoedingen zijn de omstandigheden vastgelegd waarin vrijstelling van overheidsvergoedingen mogelijk is. In een rechtszaak hoeven voor de volgende handelingen geen overheidsvergoedingen te worden betaald.
De rechter die de zaak behandelt, bepaalt, in de rechterlijke uitspraak of de beslissing tot beëindiging van de procedure, hoe de procedurekosten over de partijen zullen worden verdeeld. Hij moet het aandeel van elke partij specificeren en, waar nodig, de procedurekosten op proportionele wijze over de partijen verdelen. Indien een hogere rechtbank een vonnis wijzigt of een nieuw vonnis velt zonder de zaak terug te verwijzen voor een nieuwe behandeling, zal die rechtbank de verdeling van de procedurekosten waar nodig op passende wijze herzien.
Een procespartij is gemachtigd om de rechtbank van eerste aanleg die de zaak behandeld heeft te verzoeken de procedurekosten in geld vast te stellen op basis van de in de rechterlijke uitspraak vervatte proportionele verdeling. Zij kan dit doen binnen een termijn van dertig dagen na de inwerkingtreding van de rechterlijke uitspraak over de verdeling van de kosten. Het verzoek dient vergezeld te gaan van een lijst van procedurekosten, waarin tevens een gedetailleerd overzicht wordt gegeven van de samenstelling van de kosten. De rechtbank kan een uiterste termijn vaststellen waarvoor de procespartij nadere gegevens over de terug te betalen procedurekosten moet verstrekken, of kan van de partij verlangen dat zij bewijsstukken ter staving van deze kosten overlegt. De rechtbank doet het verzoek tot vaststelling van de procedurekosten en de bijgaande lijst van procedurekosten en bewijsstukken onmiddellijk toekomen aan de tegenpartij.
De tegenpartij kan bezwaar aantekenen binnen de termijn die de rechtbank na de betekening van het verzoek heeft vastgesteld. De reactietermijn moet minimaal zeven dagen zijn. De verlening van rechtsbijstand leidt niet tot uitsluiting of beperking van de verplichting van de ontvanger van de rechtsbijstand om op grond van een rechterlijke uitspraak de kosten van de tegenpartij te vergoeden. De partij tegen wie een beslissing is uitgevaardigd moet de procedurekosten van die partij volledig betalen, zelfs wanneer de partij is vrijgesteld van de verplichting om gerechtskosten te betalen of rechtsbijstand geniet om deze kosten te betalen.
Wanneer een zaak is beslecht, gelast de rechtbank de verweerder een deel van de procedurekosten te betalen die betrekking hebben op de kosten waarvan de eiser is vrijgesteld of waarvoor de eiser toestemming tot betaling in termijnen heeft gekregen. Dat bedrag moet aan de staat worden betaald en is in verhouding tot het deel van de zaak dat is beslecht.
Tenzij de rechter anders bepaalt, moeten de voor de procedure noodzakelijke deskundigenkosten conform de instructies van de rechter worden betaald door de partij die het verzoek waarop de kosten betrekking hebben, heeft ingediend. Indien beide partijen een verzoek indienen of indien de rechter een deskundige aanstelt, worden de kosten gelijkelijk verdeeld over de partijen.
Aan de deskundigen moet een vergoeding worden betaald die in overeenstemming is met de uitvoering van hun taken. Uurtarieven tussen het bij regeringsverordening vastgestelde minimum- en maximumuurloon zijn toegestaan. De vergoeding van de deskundige bedraagt tien- tot veertigmaal het wettelijke minimumuurtarief. Voor de vaststelling van het te betalen uurtarief houdt de rechter rekening met:
Ook de kosten van de voorbereiding en de opstelling van het deskundigenadvies, inclusief de noodzakelijke uitgaven voor ondersteunend personeel en voor de materialen en instrumenten die voor het onderzoek worden gebruikt, alsmede alle noodzakelijke onkosten die worden gemaakt in het kader van de gerechtelijke procedure (vooral maaltijden en logies) moeten worden vergoed.
Het bedrag dat moet worden betaald om de werkzaamheden van de deskundige en de gemaakte kosten te vergoeden, wordt vastgesteld door de rechter die de deskundige heeft ingeschakeld.
Deskundigen worden slechts op verzoek vergoed. Wanneer een deskundige zijn of haar taak heeft uitgevoerd, betaalt de rechtbank de vergoeding ongeacht of de partijen de kosten vooraf hebben betaald of de betaling van de kosten door de partijen bij rechterlijke beslissing is gevorderd.
De vergoedingen van deskundigen en de kosten in verband met de opstelling van een deskundigenadvies door een openbaar forensisch instituut maken deel uit van de procedurekosten en worden door de in het ongelijk gestelde partij betaald, net zoals in het geval van de vergoeding van de procedurekosten.
De vergoeding van tolken die aan gerechtelijke procedures deelnemen, varieert van twee- tot veertigmaal het wettelijke minimumuurloon voor normale tolkactiviteiten. Het tarief voor het vertalen van geschreven teksten wordt per bladzijde berekend en kan tot twintigmaal het minimumuurloon bedragen.
De vergoeding van de tolk of vertaler en de terug te betalen kosten worden vastgesteld door de rechter die de tolk of vertaler heeft ingeschakeld.
Bij de vaststelling van het uurtarief houdt de rechter rekening met de kwalificaties van de tolk of de vertaler, de moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden, de onvermijdelijke kosten en eventuele andere bijzondere omstandigheden waaronder het tolkwerk of de vertaling is uitgevoerd.
Tolken en vertalers worden slechts op verzoek vergoed. De vergoeding van de tolk of vertaler en de terug te betalen kosten worden vastgesteld door de rechter die de tolk of vertaler heeft ingeschakeld.
De vergoeding van tolken en vertalers maakt deel uit van de procedurekosten en wordt door de in het ongelijk gestelde partij aan de in het gelijk gestelde partij betaald, net zoals in het geval van de vergoeding van de procedurekosten.
De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.