Drobne roszczenia

Rumunia

Autor treści:
Rumunia

WYSZUKIWANIE WŁAŚCIWYCH SĄDÓW I URZĘDÓW

Za pomocą tej wyszukiwarki można wyszukiwać sądy i urzędy posiadające kompetencje w odniesieniu do konkretnych europejskich instrumentów prawnych. Należy pamiętać o tym, że choć dokładamy wszelkich starań, aby wyniki były jak najdokładniejsze, mogą istnieć wyjątki, w przypadku których kompetencje nie zostały określone.

Rumunia

Europejskie procedury transgraniczne – Drobne roszczenia


*pole musi zostać wypełnione

Art. 25 ust. 1 lit. а) Sądy właściwe

Sądami właściwymi do prowadzenia postępowań w sprawie drobnych roszczeń w pierwszej instancji są sądy rejonowe (judecătorii). Orzeczenia tych sądów można zaskarżyć wyłącznie do sądu okręgowego w terminie 30 dni od daty ich wydania. Zob. art. I^10 art. 2 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 119/2006 w sprawie środków niezbędnych do wdrożenia niektórych przepisów wspólnotowych od dnia przystąpienia Rumunii do Unii Europejskiej, zatwierdzonego ustawą nr 191/2007, z późniejszymi zmianami.

Art. 25 ust. 1 lit. b) Środki komunikowania się

  • W postępowaniu zwyczajnym, o którym mowa w art. 148 ust. 2 KPC, wniosek wniesiony do sądu osobiście albo przez pełnomocnika może być sporządzony w formacie elektronicznym, jeżeli spełnia warunki określone przez przepisy prawa (rozporządzenie ma również zastosowanie, w stosownych przypadkach, gdy KPC wymaga, by pisma procesowe, uzasadnienia lub wnioski stron bądź każdy inny dokument procesowy były wnoszone do sądu na piśmie – art. 148 ust. 3 KPC).
  • W postępowaniu zwyczajnym, o którym mowa w art. 199 ust. 1 KPC, pozew (cerere de chemare în judecată) wniesiony osobiście bądź przez pełnomocnika, za pośrednictwem kuriera, pocztą, faksem bądź w formie skanu lub też wysłany drogą mailową lub w postaci dokumentu elektronicznego zostaje zarejestrowany i opatrzony datą wpływu.
  • N.B.: W postępowaniu szczególnym dotyczącym drobnych roszczeń (mającym zastosowanie w sporach krajowych) powód wszczyna postępowanie, wypełniając formularz pozwu i wnosząc go bądź wysyłając do właściwego sądu drogą pocztową bądź z wykorzystaniem każdego innego środka umożliwiającego otrzymanie potwierdzenia odbioru (art. 1029 ust. 1 KPC).

Art. 25 ust. 1 lit. c) Organy lub organizacje właściwe do zapewnienia praktycznej pomocy

Praktycznej pomocy w wypełnianiu formularzy, o której mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 861/2007 ze zmianami, udzielają adwokaci wyznaczani na zasadzie rotacji co trzy miesiące w ramach usług pomocy prawnej świadczonych przez każdą izbę adwokacką . Wykaz wyznaczonych adwokatów oraz ich dane kontaktowe opublikowano na stronie internetowej Krajowego Stowarzyszenia Rumuńskich Izb Adwokackich oraz na stronach internetowych poszczególnych izb. Przekazuje się je także sądom, które wywieszają je w swoich gmachach i zamieszczają je na swoich portalach internetowych. Adwokat jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia za udzieloną pomoc praktyczną. Wysokość wynagrodzenia określa się w protokole zawieranym zgodnie z obowiązującymi przepisami w celu ustalenia kwot należnych adwokatom z tytułu świadczenia usług konsultacji pozasądowych i usług w zakresie pomocy prawnej. Adwokat nie jest uprawniony do otrzymania od osoby, której udzielił pomocy, żadnego wynagrodzenia ani żadnego innego wyrazu wdzięczności w jakiejkolwiek formie. Zob. art. I^10 art. 1 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 119/2006 w sprawie środków niezbędnych do wdrożenia niektórych przepisów wspólnotowych od dnia przystąpienia Rumunii do Unii Europejskiej, zatwierdzonego ustawą nr 191/2007, z późniejszymi zmianami.

Art. 25 ust. 1 lit. d) Środki elektronicznego doręczania i elektronicznego komunikowania się oraz metody wyrażenia wcześniejszej zgody na stosowanie takich środków

  • Art. 154 ust. 6 i 61 kodeksu

Wezwania i inne pisma procesowe mogą być doręczane przez urzędnika sądu oraz przesyłane faksem, pocztą elektroniczną lub za pomocą innych środków zapewniających przekazanie treści dokumentu oraz uzyskanie potwierdzenia jego otrzymania, w sytuacji gdy strona, której postępowanie dotyczy, podała sądowi w tym celu swoje dane kontaktowe. Doręczane pisma są opatrzone zaawansowanym podpisem elektronicznym sądu, który zastępuje pieczęć sądu i podpis urzędnika sądowego jako obowiązkowe dane w wezwaniu do stawienia się przed sądem. Każdy sąd ma jeden zaawansowany podpis elektroniczny dla wezwań do stawienia się przed sądem i pism sądowych. Wezwania do stawienia się przed sądem i inne pisma procesowe uznaje się za doręczone z chwilą otrzymania wygenerowanej przez odpowiedni system wiadomości o ich pozostawieniu pod podanym adresem.

  • Art. 205 ust. 2 lit. a) kodeksu

W odpowiedzi należy zawrzeć: imię i nazwisko, osobisty numer identyfikacyjny, miejsce stałego zamieszkania lub pobytu pozwanego lub, w przypadku osób prawnych, nazwę i siedzibę osoby prawnej oraz, w odpowiednich przypadkach, jej numer rejestrowy lub numer identyfikacji podatkowej, numer wpisu do rejestru działalności gospodarczej lub rejestru osób prawnych, a także rachunek bankowy, o ile powód nie wskazał go uprzednio w pozwie. Zastosowanie mają odpowiednio przepisy art. 148 ust. 1 zdanie drugie. Jeżeli pozwany zamieszkuje za granicą, w odpowiedzi należy także podać adres w Rumunii, na który będzie przesyłana wszelka korespondencja w sprawie.

  • Art. 194 lit. a) kodeksu

W pozwie należy zawrzeć: imię i nazwisko, miejsce zamieszkania lub pobytu stron lub, w przypadku osób prawnych, ich nazwę i adres siedziby. Należy także podać osobisty numer identyfikacyjny lub numer identyfikacji podatkowej, numer wpisu w rejestrze działalności gospodarczej lub w rejestrze osób prawnych, a także numer rachunku bankowego powoda i pozwanego, jeżeli strony dysponują takimi danymi identyfikacyjnymi na podstawie przepisów prawa, w zakresie, w jakim są one znane powodowi. Zastosowanie mają odpowiednio przepisy art. 148 ust. 1 zdanie drugie. Jeżeli powód zamieszkuje za granicą, w odpowiedzi należy także wskazać adres w Rumunii, na który będzie przesyłana wszelka korespondencja w sprawie.

  • Art. 148 ust. 1–3 kodeksu

1) Wniosek skierowany do sądu należy sporządzać na piśmie i zawrzeć w nim oznaczenie sądu, do którego wniosek jest skierowany, imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania lub pobytu stron lub, w odpowiednich przypadkach, nazwę i miejsce prowadzenia działalności, a także, w odpowiednich przypadkach, imiona i nazwiska oraz miejsca zamieszkania lub pobytu ich pełnomocników, przedmiot sporu oraz, w odpowiednich przypadkach, jego wartość, uzasadnienie roszczenia oraz podpis. Wniosek musi, w stosownych przypadkach, zawierać także adres e-mail bądź dane kontaktowe podane w tym celu przez strony oraz numer telefonu, faksu lub inne dane tego rodzaju.

2) Wnioski składane osobiście lub przez pełnomocnika można sporządzać na piśmie w formacie elektronicznym, jeżeli spełnia on warunki określone w przepisach prawa.

3) Przepisy ust. 2 stosuje się również odpowiednio w przypadkach, gdy niniejszy kodeks wymaga wnoszenia na piśmie pism procesowych, uzasadnień lub wniosków stron bądź wszelkich innych dokumentów procesowych.

  • Art. 169 kodeksu

Po wniesieniu sprawy do sądu wnioski, odpowiedzi lub inne dokumenty można przesyłać bezpośrednio do tego sądu za pośrednictwem adwokata lub radcy prawnego, jeżeli strony korzystają z ich usług. W takim przypadku odbiorca takiego wniosku potwierdzi otrzymanie kopii złożonej w sądzie lub, w stosownym przypadku, w inny sposób zapewniający dopełnienie obowiązku procesowego.

  • Art. 199 ust. 1 kodeksu

1) Pozwy składane osobiście lub przez pełnomocnika drogą pocztową, kurierem, faksem lub przesłane pocztą elektroniczną jako skany lub w postaci dokumentów elektronicznych są rejestrowane i opatrywane datą wpływu.

  • Art. 149 ust. 4 kodeksu

4) Jeżeli pozew został zgodnie z prawem przesłany faksem lub pocztą elektroniczną, urzędnik sądu z urzędu sporządza jego kopie, na koszt strony do tego zobowiązanej. W dalszym ciągu zastosowanie mają przepisy art. 154 ust. 6.

W postępowaniu szczególnym dotyczącym drobnych roszczeń (mającym zastosowanie w sporach krajowych) powód wszczyna postępowanie w drodze wypełnienia formularza pozwu i wniesienia bądź wysłania go do właściwego sądu drogą pocztową bądź z wykorzystaniem dowolnego innego odpowiedniego środka umożliwiającego otrzymanie potwierdzenia odbioru (art. 1029 ust. 1 kodeksu).

Art. 25 ust. 1 lit. e) Osoby lub przedstawiciele zawodów, którzy mają prawny obowiązek akceptowania doręczenia dokumentów lub innej komunikacji pisemnej drogą elektroniczną

  • Jeżeli na podstawie przepisów prawa sąd przekazuje pisma procesowe drogą elektroniczną, strony są zobowiązane do przyjmowania pism skierowanych do nich w ten sposób. Zasada ta ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy strony (lub ich pełnomocnicy, w tym przedstawiciele zawodów prawniczych) podały swoje adresy e-mail (zobacz także odpowiedź w lit. d)).
  • Jeżeli na podstawie przepisów prawa strona przekazuje pisma procesowe drogą elektroniczną, pozostałe strony są zobowiązane do przyjmowania pism skierowanych do nich w ten sposób.

Art. 25 ust. 1 lit. f) Opłaty sądowe i metody płatności

  • Art. 10 ust. 1 lit. b) oraz ust. 2 i 3 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 80/2013 w sprawie sądowych opłat skarbowych

1) W odniesieniu do postępowania egzekucyjnego wskazane poniżej wnioski podlegają następującym opłatom:

(…)

b) wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, w tym tymczasowej wykonalności – 50 lei rumuńskich.

2) Jeżeli postępowanie egzekucyjne zostało zaskarżone, opłatę oblicza się na podstawie wartości przedmiotów, których dotyczy zaskarżona egzekucja, lub kwoty długu, którego dotyczy postępowanie, jeżeli kwota ta jest niższa niż wartość tych przedmiotów. Opłata ta nie może przekraczać kwoty 1 000 lei rumuńskich, niezależnie od wartości przedmiotu sporu. Jeżeli wartości przedmiotu sporu nie da się wyrazić w wartościach pieniężnych, opłata za sprzeciw w postępowaniu egzekucyjnym wynosi 100 lei rumuńskich.

3) Jeżeli sprzeciw w postępowaniu egzekucyjnym dotyczy również, na warunkach określonych w art. 712 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego, względów związanych z okolicznościami faktycznymi lub prawnymi, wysokość opłaty skarbowej ustala się zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 1.

  • Art. 33 ust. 1 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 80/2013 w sprawie sądowych opłat skarbowych

Sądowe opłaty skarbowe uiszcza się z góry, chyba że prawo stanowi inaczej.

  • Art. 40 ust. 1 i 2 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 80/2013 w sprawie sądowych opłat skarbowych

Jeżeli osoba zobowiązana do uiszczenia opłaty skarbowej nie ma miejsca zamieszkania lub pobytu lub, odpowiednio, siedziby w Rumunii, opłatę skarbową należy wpłacić na rachunek prowadzony dla lokalnego budżetu jednostki administracyjnej, w której mieści się sąd, który wszczął postępowanie, w gotówce, przelewem lub za pomocą internetowego systemu transakcyjnego; rachunek ten jest odrębnym rachunkiem utworzonym na potrzeby lokalnych przychodów budżetowych z tytułu „opłat sądowych oraz innych opłat skarbowych” dla jednostki administracyjnej samorządu terytorialnego, w którym znajduje się miejsce zamieszkania lub pobytu osoby fizycznej lub, odpowiednio, siedziba osoby prawnej.

Drobne roszczenia wnoszone zgodnie z procedurą specjalną ustanowioną w kodeksie postępowania cywilnego lub w rozporządzeniu w sprawie drobnych roszczeń są obarczone podatkiem w wysokości 50 lei rumuńskich, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 2 000 lei lub jeżeli wartość przedmiotu sporu w euro nie przekracza równowartości 2 000 lei, oraz podatkiem w wysokości 200 lei, jeżeli wartość przedmiotu sporu przekracza 2 000 lei rumuńskich lub równowartość tej kwoty w euro. Zob. art. 6 ust. 1 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 80/2013 w sprawie sądowych opłat skarbowych.

Uwaga: Na stronie internetowej https://portal.just.ro/SitePages/acasa.aspx znajdują się podstrony odnoszące się do każdego sądu, zatytułowane „Bine de știut” (użyteczne informacje), zawierające informacje na temat rachunków, na które należy przelać opłatę skarbową.

Art. 25 ust. 1 lit. g) Postępowanie w sprawie środków odwoławczych i sądy właściwe do rozpatrywania takich środków

  • Zgodnie z art. 17 rozporządzenia środek odwoławczy można wnieść do sądu okręgowego (sądu drugiej instancji) w terminie 30 dni od dnia wydania orzeczenia (art. 466 ust. 1, art. 468 ust. 1 i art. 94 ust. 1 lit. k) w związku z art. 95 ust. 2 KPC).
  • N.B.: W postępowaniu szczególnym dotyczącym drobnych roszczeń (mającym zastosowanie w sporach krajowych) środek odwoławczy od orzeczenia sądu rejonowego można wnieść jedynie do sądu okręgowego – w terminie 30 dni od dnia wydania orzeczenia (art. 1033 ust. 1 KPC).

Art. 25 ust. 1 lit. h) Postępowanie w sprawie ponownego zbadania orzeczenia oraz sądy właściwe do ponownego zbadania orzeczenia

  • Zasady prowadzenia postępowania zwyczajnego:

– wniosek o uchylenie orzeczenia (contestație în anulare) (nadzwyczajny środek zaskarżenia) można wnieść w przypadku, gdy powód nie został odpowiednio wezwany i nie uczestniczył w postępowaniu; wniosek ten wnosi się do sądu, który wydał orzeczenie podlegające zaskarżeniu (art. 503 ust. 1 oraz art. 505 ust. 1 kodeksu postępowania cywilnego);

– wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia (revizuirea) (nadzwyczajny środek zaskarżenia) co do istoty można wnieść w przypadku gdy strona nie mogła stawić się w sądzie ani złożyć zawiadomienia o swoim niestawiennictwie ze względu na okoliczności, na które nie miała wpływu; wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał orzeczenie podlegające zaskarżeniu (art. 509 ust. 1 pkt 9 i 2 oraz art. 510 ust. 1 kodeksu);

– stronie, która uchybiła terminowi, wyznacza się nowy termin, jeżeli poda ona uzasadnione przyczyny zwłoki; w tym celu strona jest zobowiązana dopełnić obowiązku procesowego w terminie 15 dni od ustania okoliczności, które uniemożliwiły jej wcześniejsze wypełnienie tego obowiązku, jednocześnie składając wniosek o przywrócenie terminu; w przypadku środków odwoławczych termin ten jest identyczny jak w przypadku postępowania odwoławczego; wniosek o przywrócenie terminu rozpoznaje sąd właściwy do rozpatrzenia wniosku złożonego w terminie (art. 186 kodeksu).

Wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia podlega właściwości sądu, którego orzeczenie jest przedmiotem zaskarżenia. Zob. art. I^10 art. 3 nadzwyczajnego dekretu rządowego nr 119/2006 w sprawie środków niezbędnych do wdrożenia niektórych przepisów wspólnotowych od dnia przystąpienia Rumunii do Unii Europejskiej, zatwierdzonego ustawą nr 191/2007, z późniejszymi zmianami.

Art. 25 ust. 1 lit. i) Akceptowane języki

Język rumuński.

Ostatnia aktualizacja: 14/02/2024

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.