Drobne roszczenia

Niemcy

Autor treści:
Niemcy

WYSZUKIWANIE WŁAŚCIWYCH SĄDÓW I URZĘDÓW

Za pomocą tej wyszukiwarki można wyszukiwać sądy i urzędy posiadające kompetencje w odniesieniu do konkretnych europejskich instrumentów prawnych. Należy pamiętać o tym, że choć dokładamy wszelkich starań, aby wyniki były jak najdokładniejsze, mogą istnieć wyjątki, w przypadku których kompetencje nie zostały określone.

Niemcy

Europejskie procedury transgraniczne – Drobne roszczenia


*pole musi zostać wypełnione

Art. 25 ust. 1 lit. а) Sądy właściwe

W niemieckich krajach związkowych (Länder) w kwestii europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń na podstawie rozporządzenia (WE) nr 861/2007 właściwe są wszystkie sądy, do których można wnieść sprawę zgodnie z zasadami jurysdykcji międzynarodowej, właściwości miejscowej i właściwości rzeczowej (zob. https://e-justice.europa.eu/content_jurisdiction-85-de-de.do?member=1). Ogólnie rzecz biorąc, właściwość rzeczową do rozstrzygania sporów mają sądy rejonowe (Amtsgerichte).

W przypadku krajów związkowych Badenia-Wirtembergia, Hesja, Nadrenia Północna-Westfalia, Saksonia-Anhalt oraz Szlezwik-Holsztyn właściwe są następujące sądy:

W Badenii-Wirtembergii:

W sprawach przed sądami rejonowymi:

1. Sąd Rejonowy w Heidelbergu (Amtsgericht Heidelberg)

dla okręgu Wyższego Sądu Krajowego w Karlsruhe (Oberlandesgericht Karlsruhe),

2. Sąd Rejonowy w Heilbronn (Amtsgericht Heilbronn)

dla okręgu Wyższego Sądu Krajowego w Stuttgarcie (Oberlandesgericht Stuttgart).

W Hesji:

1. Sąd Rejonowy we Frankfurcie nad Menem (Amtsgericht Frankfurt am Main) dla okręgów sądów rejonowych w Hesji,

2. Sąd Krajowy we Frankfurcie nad Menem (Landgericht Frankfurt am Main) dla okręgów sądów krajowych Hesji.

W Nadrenii Północnej-Westfalii:

Sąd Rejonowy w Essen (Amtsgericht Essen) dla wszystkich okręgów sądów rejonowych Nadrenii Północnej-Westfalii.

W Saksonii-Anhalt:

Sąd Rejonowy w Halle (Amtsgericht Halle (Saale)).

W Szlezwiku-Holsztynie:

W sprawach wchodzących w zakres właściwości rzeczowej sądów rejonowych

1. w okręgu Sądu Krajowego we Flensburgu – Sąd Rejonowy we Flensburgu (okręgi sądów rejonowych we Flensburgu, Husum, Niebüll i Szlezwiku),

2. w okręgu Sądu Krajowego w Itzehoe – Sąd Rejonowy w Itzehoe (okręgi sądów rejonowych w Elmshorn, Itzehoe, Meldorf i Pinnebergu),

3. w okręgu Sądu Krajowego w Kilonii – Sąd Rejonowy w Kilonii (Amtsgericht Kiel) (okręgi sądów rejonowych w Bad Segeberg, Eckernförde, Kilonii, Neumünster, Norderstedt, Plön i Rendsburgu) oraz

4. w okręgu Sądu Krajowego w Lubece – Sąd Rejonowy w Lubece (Amtsgericht Lübeck) (okręgi sądów rejonowych w Ahrensburgu, Eutin, Lubece, Oldenburgu, Ratzeburgu, Reinbek i Schwarzenbek).

Art. 25 ust. 1 lit. b) Środki komunikowania się

Na terenie całej Republiki Federalnej Niemiec dostępne są następujące środki komunikacji: poczta, w tym prywatne usługi kurierskie, faks, doręczenie osobiste, złożenie wniosku w sądowym biurze podawczym w każdym sądzie rejonowym (Rechtsantragstelle).

Ponadto we wszystkich krajach związkowych (Länder) w wybranych sądach oraz w sądach federalnych istnieje możliwość złożenia pisma sądowego w formie elektronicznej. Osoba odpowiedzialna umieszcza na nim kwalifikowany podpis elektroniczny. Nadanie pismu kwalifikowanego podpisu elektronicznego wymaga zastosowania specjalnego oprogramowania, karty szyfrującej oraz odpowiedniego czytnika karty. Za pośrednictwem platformy e-CODEX do sądów niemieckich mogą się zwracać również interesanci z innych państw członkowskich. Informacje o sądach w Niemczech, do których można zwracać się drogą elektroniczną, dostępne są na portalach http://www.justiz.de/ i http://www.egvp.de/ lub na stronach internetowych poszczególnych sądów.

Zgodnie ze znowelizowanym §130a niemieckiego kodeksu postępowania cywilnego (niem. ZPO) od dnia 1 stycznia 2018 r. możliwe będzie składanie dokumentów w formie elektronicznej we wszystkich sądach w krajach związkowych i w sądach federalnych, o ile jednolicie spełnione są następujące warunki: dokument elektroniczny jest opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym osoby odpowiedzialnej albo podpisany przez tę osobę i doręczony z automatycznym uwierzytelnieniem nadawcy. Ustawa w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r. wymienia następujące „sposoby doręczenia z automatycznym uwierzytelnieniem nadawcy”:

1. usługa poczty elektronicznej „De-Mail” z uwierzytelnieniem nadawcy (absenderbestätigt);

2. specjalna elektroniczna skrzynka pocztowa dla adwokatów („beA”);

3. specjalna elektroniczna skrzynka pocztowa dla urzędów („beBPo”).

Warunki techniczne dotyczące doręczeń dokumentów elektronicznych określać ma rozporządzenie rządu federalnego, które wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2018 r.

Art. 25 ust. 1 lit. c) Organy lub organizacje właściwe do zapewnienia praktycznej pomocy

W zakresie udzielania zainteresowanym praktycznej pomocy, o której mowa w art. 11 zmienionego rozporządzenia (WE) nr 861/2007, właściwe są sądy rejonowe. Praktycznej pomocy udzielają zgodnie z obowiązującym w danej instytucji podziałem zadań wyznaczeni do tego wykwalifikowani urzędnicy. Są to zazwyczaj osoby zatrudnione w sądowych biurach podawczych lub w punktach informacyjnych. Informacje o sądach właściwych do rozpoznania danej sprawy, w tym o sposobach komunikacji można uzyskać przy pomocy Europejskiego Atlasu Sądowego. Jeżeli chodzi o pkt a), odpowiedź została udzielona powyżej.

Art. 25 ust. 1 lit. d) Środki elektronicznego doręczania i elektronicznego komunikowania się oraz metody wyrażenia wcześniejszej zgody na stosowanie takich środków

Zgodnie z §174 ust. 1 i 2 ZPO pismo procesowe można doręczyć adwokatowi, notariuszowi, komornikowi (Gerichtsvollzieher), doradcy podatkowemu lub innej osobie wykonującej zawód zaufania publicznego, organowi sektora publicznego lub podmiotowi prawa publicznego. Doręczenie następuje przez przesłanie pisma faksem za potwierdzeniem odbioru.

Zgodnie z §174 ust. 3 ZPO osobom i podmiotom tym można również doręczać dokumenty elektroniczne. Dokumenty elektroniczne doręczać można również innym uczestnikom postępowania, o ile wyraźnie wyrazili oni na to zgodę. Doręczenie dokumentu elektronicznego wymaga opatrzenia go podpisem elektronicznym oraz zapewnienia ochrony przed dostępem do niego nieuprawnionych osób trzecich. Dokumenty można również doręczać za pośrednictwem usługi poczty elektronicznej De-Mail.

Od dnia 1 stycznia 2018 r. możliwe będzie przesyłanie dokumentów elektronicznych bez podpisu elektronicznego, poprzez kanał uwierzytelniający nadawcę (sicherer Untermittlungsweg) w rozumieniu §130a ZPO. Dla celów doręczania dokumentów elektronicznych wyżej wymienione osoby i podmioty będą obowiązane zapewnić kanał przekazu generujący automatyczne uwierzytelnienie nadawcy. Dowodem doręczenia elektronicznego będzie elektroniczne oświadczenie o przyjęciu, przekazywane w strukturyzowanym, nadającym się do odczytu komputerowego formacie. W tym celu będzie należało skorzystać z rejestru danych udostępnionego przez sąd do celów doręczenia.

Zgody na podstawie art. 13 i §174 ust. 3 ZPO będzie można udzielić według sposobów opisanych powyżej w punkcie b).

Dodatkowe informacje znajdują się w punkcie b).

Art. 25 ust. 1 lit. e) Osoby lub przedstawiciele zawodów, którzy mają prawny obowiązek akceptowania doręczenia dokumentów lub innej komunikacji pisemnej drogą elektroniczną

Zgodnie z §31a ust. 1 zd. pierwsze federalnej ustawy o zawodzie adwokata (niem. BRAO) Federalna Izba Adwokacka została ustawowo upoważniona do założenia każdemu praktykującemu w Niemczech adwokatowi specjalnej elektronicznej skrzynki pocztowej. Jednym z celów, który postawił sobie ustawodawca dodając §31a do BRAO było zapewnienie, aby można było nawiązać kontakt drogą elektroniczną z każdym adwokatem praktykującym w Niemczech. Specjalne elektroniczne skrzynki pocztowe dla adwokatów utworzone zostały w dniu 28 listopada 2016 r.

Obecnie nie ma jednak obowiązku korzystania z tej skrzynki. Zgodnie bowiem z §31 rozporządzenia w sprawie list adwokatów oraz specjalnych elektronicznych skrzynek pocztowych (Rechtsanwaltsverzeichnis- und -postfachverordnung) wiadomości otrzymane za pośrednictwem specjalnej elektronicznej skrzynki pocztowej do dnia 31 grudnia 2017 r. muszą być wzięte pod uwagę tylko wówczas gdy właściciel danej skrzynki uprzednio wyraził zgodę na przesłanie mu wiadomości za pośrednictwem tej skrzynki. Okres przejściowy, w którym korzystanie ze skrzynki jest dobrowolne, ma umożliwić adwokatom stopniowe oswojenie się z tym nowym rozwiązaniem technologicznym oraz zapewnić jak największą bezawaryjność obsługi przed wejściem w życie obowiązku wykorzystywania tego narzędzia. W dniu 1 stycznia 2018 r. wejdzie w życie dodany §31a ust. 6 BRAO, zgodnie z którym każdy adwokat obowiązany będzie odbierać wiadomości przesłane za pośrednictwem specjalnej elektronicznej skrzynki pocztowej. Projekt ustawy implementującej dyrektywę w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych oraz zmieniającej inne przepisy regulujące zawody prawnicze przewiduje odpowiednie zmiany ustawowe w tym zakresie (zob. Bundestagsdrucksache 18/9521, s. 9 oraz s. 107 i n.).

Poza tym zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia (WE) nr 1393/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych (doręczanie dokumentów).

Art. 25 ust. 1 lit. f) Opłaty sądowe i metody płatności

Koszty sądowe w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń reguluje ustawa o kosztach sądowych (GKG).

Koszty sądowe pobiera sąd, wystawiając sądowy rachunek kosztowy (Gerichtskostenrechnung). Opłatę należy uiścić wraz ze złożeniem pisma sądowego inicjującego postępowanie. Kontynuowanie postępowania nie jest jednak zależne od uiszczenia opłaty.

Za uiszczenie kosztów danego postępowania odpowiada inicjujący to postępowanie oraz ten, na którego sąd je nałożył lub kto w ramach ugody wziął je na siebie.

Wysokość poszczególnych opłat sądowych określa załącznik do ustawy o kosztach sądowych (wykaz kosztów). Pod pozycją 1210 w wykazie kosztów przewidziano opłatę w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń w wysokości trzech stawek podstawowych. Jeżeli wszczęte postępowanie uległo umorzeniu pobiera się opłatę w wysokości jednej stawki podstawowej (pozycja 1211 w wykazie).

O wysokości opłaty decyduje wartość przedmiotu sporu. Jest to zazwyczaj kwota pieniężna równa kwocie dochodzonego przez powoda roszczenia. Jeżeli obok roszczenia głównego powód dochodzi również roszczeń ubocznych (odsetki lub inne koszty), wartości tych roszczeń ubocznych nie uwzględnia się.

Ustawa przewiduje następujące stawki opłat:

kwota do:

trzy stawki podstawowe

jedna stawka podstawowa

500,00

105,00

35,00

1 000,00

159,00

53,00

1 500,00

213,00

71,00

2 000,00

267,00

89,00

3 000,00

324,00

108,00

4 000,00

381,00

127,00

5 000,00

438,00

146,00

Oprócz uiszczenia opłaty sądowej należy również pokryć wydatki związane z udziałem w postępowaniu świadków, biegłych lub tłumaczy przysięgłych.

Opłatę można uiścić przelewem. Numer rachunku bankowego do uiszczenia opłaty podaje się w wezwaniu wydanym przez kasę sądu.

Art. 25 ust. 1 lit. g) Postępowanie w sprawie środków odwoławczych i sądy właściwe do rozpatrywania takich środków

Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności §§ 511 i nast., od wyroku sądu pierwszej instancji przysługują środki zaskarżenia, takie jak apelacja (Berufung). Termin do wniesienia apelacji wynosi jeden miesiąc. Termin ten biegnie od dnia doręczenia wyroku z uzasadnieniem. Sądem właściwym do rozpoznawania apelacji od orzeczeń wydanych przez sąd rejonowy (Amtsgericht) w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń jest sąd krajowy (Landgericht), w którego okręgu znajduje się dany sąd rejonowy.

Od wyroku wydanego przez sąd krajowy w postępowaniu apelacyjnym przysługuje skarga rewizyjna (Revision) do Wyższego Sądu Krajowego (Oberlandesgericht), w którego okręgu znajduje się dany sąd krajowy, o ile skarga taka zostanie uznana za dopuszczalną.

Art. 25 ust. 1 lit. h) Postępowanie w sprawie ponownego zbadania orzeczenia oraz sądy właściwe do ponownego zbadania orzeczenia

Zgodnie z § 1104 ust. 1 ZPO, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 18, na podstawie stosownego wniosku postępowanie kontynuuje się i przywraca do fazy przed wydaniem wyroku. Właściwym w tym zakresie sądem jest sąd, przed którym toczyło się postępowanie pierwotne.

Art. 25 ust. 1 lit. i) Akceptowane języki

Językiem postępowania jest wyłącznie język niemiecki. W regionach zamieszkanych przez Serbołużyczan mniejszość ta ma prawo występować przed sądami niemieckimi w języku serbołużyckim.

Art. 25 ust. 1 lit. j) Organy właściwe w zakresie wykonania

Informacje na temat organów właściwych w zakresie prowadzenia egzekucji zawiera syntetyczne opracowanie udostępnione pod następującym odnośnikiem ‘Procedury służące wykonaniu orzeczenia’. Organem właściwym do wydawania decyzji na podstawie art. 23 jest sąd, przed którym toczy się postępowanie główne.

Ostatnia aktualizacja: 18/01/2024

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.