W portugalskim porządku prawnym środki ochrony mają zasadniczo charakter karny i są przewidziane w kodeksie karnym, kodeksie postępowania karnego oraz w ustawie nr 112/2009 z dnia 16 września 2009 r. ustanawiającej ramy prawne mające zastosowanie do zapobiegania przemocy domowej oraz ochrony ofiar przestępstw i udzielania im pomocy.
W dziedzinie prawa cywilnego można jednak zastosować środki ochrony w drodze ogólnej ochrony dóbr osobistych. Art. 70 ust. 2 kodeksu cywilnego stanowi: „Niezależnie od jakiejkolwiek powiązanej odpowiedzialności cywilnej osoba zagrożona lub ofiara przestępstwa może wystąpić z wnioskiem o zastosowanie środków odpowiednich do okoliczności w celu zapobieżenia spełnieniu groźby lub złagodzenia skutków już popełnionego czynu”.
W związku z tym cywilne prawo procesowe przewiduje przyjęcie szczególnych środków w celu zapobieżenia spełnieniu jakiejkolwiek bezprawnej i bezpośredniej groźby dla życia lub zdrowia fizycznego lub psychicznego osoby lub złagodzenia skutków już popełnionego czynu (art. 874 kodeksu postępowania cywilnego).
Art. 875 i 876 kodeksu postępowania cywilnego regulują pewne aspekty proceduralne tego rodzaju postępowania. Podsumowując, na gruncie prawa cywilnego procesowego, jeżeli wniosek o zastosowanie takiego środka zostanie przyjęty, sąd określa konkretne warunki postępowania, którym podlega pozwany, oraz, w stosownych przypadkach, termin na spełnienie określnych wymogów, wraz z obowiązkową karą pieniężną za każdy dzień spóźnienia lub za każde naruszenie, w zależności od tego, co jest bardziej odpowiednie w danym przypadku.
Istnieje również przepis regulujący wydawanie orzeczeń tymczasowych, które nie podlegają zaskarżeniu i mogą następnie zostać zmienione lub potwierdzone w faktycznym postępowaniu, w przypadku gdy z oceny dowodów przedstawionych przez osobę ubiegającą się o zastosowanie środka ochrony wynika, że istnieje zagrożenie wyrządzeniem bezpośredniej i nieodwracalnej szkody fizycznej lub psychicznej oraz gdy spełniony jest któryś z poniższych warunków:
a) sąd nie jest w stanie osiągnąć pewności co do istnienia, zakresu lub powagi zagrożenia lub popełnionego przestępstwa;
b) istnieją powody, dla których konieczne jest pilne zastosowanie środka bez wysłuchania strony przeciwnej.
Nie dotyczy.
Organami portugalskimi, przed którymi należy powołać się na środek ochrony orzeczony w innym państwie członkowskim lub które są właściwe do wykonania takiego środka, są wydziały o właściwości ogólnej (juízo de competência genérica) lub lokalne wydziały cywilne (juízo local cível) właściwego sądu.
Organami portugalskimi właściwymi do dostosowania środka ochrony zgodnie z art. 11 ust. 1 są: wydziały o właściwości ogólnej (juízo de competência genérica) lub lokalne wydziały cywilne (juízo local cível) właściwego sądu okręgowego.
Sądami, do których należy wystąpić z wnioskiem o odmowę uznania oraz, w stosownych przypadkach, o odmowę wykonania, zgodnie z art. 13, są wydziały o właściwości ogólnej (juízo de competência genérica) lub lokalne wydziały cywilne (juízo local cível) właściwego sądu okręgowego.
Językiem akceptowanym w tłumaczeniach, o których mowa w art. 16 ust. 1, jest portugalski.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.