Άρθρο 65 παράγραφος 3 - Πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προσδιορισμού, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, των αποτελεσμάτων των δικαστικών αποφάσεων που προβλέπονται στο άρθρο 65 παράγραφος 2 του κανονισμού.
1) Πώς μπορεί σε γενικές γραμμές να περιγραφεί η ανακοίνωση δίκης:
Με την ανακοίνωση δίκης, μία εκκρεμής δίκη (αρχική δίκη) γνωστοποιείται επίσημα σε έναν μη συμμετέχοντα στη δίκη τρίτο. Η ανακοίνωση ασκείται με την κατάθεση στο δικαστήριο δικογράφου, το οποίο στη συνέχεια επιδίδεται επίσημα στον τρίτο προς τον οποίο γίνεται η ανακοίνωση. Ο τρίτος μπορεί ελεύθερα να επιλέξει αν θα παρέμβει ή όχι στη δίκη. Εξάλλου, ο τρίτος, ακόμη και αν παρέμβει, δεν καθίσταται διάδικος, αλλά προσθέτως παρεμβαίνων, του οποίου οι δηλώσεις και οι πράξεις δεν επιτρέπεται να είναι αντίθετες προς αυτές του κύριου διαδίκου. Ο προσθέτως παρεμβαίνων δεν μπορεί να καταδικαστεί στην καταβολή δικαστικών εξόδων.
2) Ποια είναι τα κύρια αποτελέσματα των αποφάσεων για τα πρόσωπα στα οποία ανακοινώθηκε η δίκη:
Η ανακοίνωση δίκης έχει ως σημείο αφετηρίας μία εκκρεμή δίκη (την αρχική δίκη) της οποίας ένας διάδικος, αφενός, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να εκδοθεί δυσμενής για τον ίδιο απόφαση, αφετέρου, όμως ελπίζει ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορεί να θεμελιώσει αξίωση απορρέουσα από εγγυητική ευθύνη ή αξίωση αποζημίωσης κατά του τρίτου. Επομένως, το συμφέρον του διαδίκου που ανακοινώνει τη δίκη συνίσταται είτε στη μη απώλεια της αρχικής δίκης (στο μέτρο που η παρέμβαση του τρίτου μπορεί να τον βοηθήσει να κερδίσει την αρχική δίκη) είτε (για την περίπτωση που χάσει την αρχική δίκη) στην κάλυψη της ζημίας που θα υποστεί από την αρχική δίκη μέσω νίκης του στην επακόλουθη δίκη κατά του τρίτου.
Αν ο τρίτος παρέμβει υπέρ του διαδίκου που του ανακοίνωσε τη δίκη, έχει την υποχρέωση να δεχτεί τη δίκη στη θέση που βρίσκεται κατά τον χρόνο της παρέμβασής του. Δικαιούται να προβάλλει μέσα επίθεσης και άμυνας και να ενεργεί διαδικαστικές πράξεις, υπό την προϋπόθεση ότι δεν είναι αντίθετα προς τις πράξεις του κύριου διαδίκου. Αν ο τρίτος αρνηθεί να παρέμβει ή αδρανήσει, η δίκη συνεχίζεται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο τρίτος. Λόγω της πραγματοποιηθείσας ανακοίνωσης, σε επακόλουθη δίκη του ανακοινώσαντος διαδίκου κατά του τρίτου, ο τρίτος δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι η αρχική δίκη κρίθηκε εσφαλμένα. Αυτό σημαίνει ότι, στην επακόλουθη δίκη, το αποτέλεσμα της αρχικής δίκης είναι δεσμευτικό υπέρ του ανακοινώσαντος διαδίκου.
3) Η ανακοίνωση της δίκης δεν έχει αποτελέσματα επί της νομικής διάγνωσης της αρχικής δίκης.
4) Η δεσμευτικότητα του αποτελέσματος της αρχικής δίκης δεν ισχύει αν ο προσθέτως παρεμβαίνων δεν μπόρεσε να προβάλει μέσα επίθεσης και άμυνας λόγω της στάσης στην οποία βρισκόταν η αρχική δίκη κατά τον χρόνο της παρέμβασής του ή λόγω δηλώσεων ή πράξεων του κύριου διαδίκου.
5) Τα αποτελέσματα της ανακοίνωσης δίκης επέρχονται ανεξαρτήτως του αν ο τρίτος παρέμβει στην αρχική δίκη ή όχι.
6) Η ανακοίνωση δίκης δεν έχει αποτελέσματα στη σχέση μεταξύ του τρίτου και του αντιδίκου του ανακοινώσαντος διαδίκου, εκτός αν ο τρίτος παρέμβει υπέρ του εν λόγω αντιδίκου.
Άρθρο 75 στοιχείο α) – Ονόματα και στοιχεία επικοινωνίας των δικαστηρίων στα οποία πρέπει να υποβάλλονται οι αιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 2, το άρθρο 45 παράγραφος 4 και το άρθρο 47 παράγραφος 1
- στη Γερμανία, στο «Landgericht» (πρωτοδικείο).
Άρθρο 75 στοιχείο β) – Ονόματα και στοιχεία επικοινωνίας των δικαστηρίων στα οποία πρέπει να ασκηθεί ένδικο μέσο κατά της απόφασης που εκδίδεται σχετικά με αίτηση για άρνηση εκτέλεσης δυνάμει του άρθρου 49 παράγραφος 2
- στη Γερμανία, στο «Oberlandesgericht» (εφετείο).
Άρθρο 75 στοιχείο γ) – Ονόματα και στοιχεία επικοινωνίας των δικαστηρίων στα οποία μπορεί να ασκηθεί οποιοδήποτε περαιτέρω ένδικο μέσο δυνάμει του άρθρου 50
- στη Γερμανία, στο «Bundesgerichtshof» (Ομοσπονδιακό Ακυρωτικό Δικαστήριο).
Άρθρο 75 στοιχείο δ) – Γλώσσες που γίνονται δεκτές για τη μετάφραση των βεβαιώσεων που αφορούν δικαστικές αποφάσεις, δημόσια έγγραφα και δικαστικούς συμβιβασμούς
Άνευ αντικειμένου.
Άρθρο 76 παράγραφος 1 στοιχείο α) – Κανόνες περί δικαιοδοσίας των άρθρων 5 παράγραφος 2 και 6 παράγραφος 2 του κανονισμού
- στη Γερμανία: άρθρο 23 του κώδικα πολιτικής δικονομίας (Zivilprοzessοrdnung).
Άρθρο 76 παράγραφος 1 στοιχείο β) – Κανόνες σχετικά με την ανακοίνωση δίκης προς τρίτον που αναφέρεται στο άρθρο 65 του κανονισμού
- στη Γερμανία: άρθρα 68 και 72 έως 74 του κώδικα πολιτικής δικονομίας (Zivilprοzessοrdnung).
Άρθρο 76 παράγραφος 1 στοιχείο γ) – Συμβάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 69 του κανονισμού
- η σύμβαση μεταξύ της Γερμανίας και της Ιταλίας για την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Ρώμη στις 9 Μαρτίου 1936,
- η σύμβαση μεταξύ της Γερμανίας και του Βελγίου για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, διαιτητικών αποφάσεων και δημόσιων εγγράφων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Βόννη στις 30 Ιουνίου 1958,
- η σύμβαση μεταξύ της Γερμανίας και της Αυστρίας για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, δικαστικών συμβιβασμών και δημόσιων εγγράφων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Βιέννη στις 6 Ιουνίου 1959,
- η σύμβαση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Βόννη στις 14 Ιουλίου 1960,
- η σύμβαση μεταξύ των Κάτω Χωρών και της Γερμανίας για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων και άλλων εκτελεστών τίτλων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Χάγη στις 30 Αυγούστου 1962,
- η σύμβαση μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας για την αμοιβαία αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, συμβιβασμών και δημόσιων εγγράφων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 4 Νοεμβρίου 1961,
- η σύμβαση μεταξύ της Ισπανίας και της Γερμανίας για την αναγνώριση και εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων και συμβιβασμών, καθώς και εκτελεστών δημόσιων εγγράφων, σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που υπογράφηκε στη Βόννη στις 14 Νοεμβρίου 1983.
