Find all the information concerning fees, available means to pay, post-payment actions, etc. when using the European Small Claims procedure in each Member State.
Are you about to use the European Small Claims procedure? If so, please note the applicable court fees. You will find all the information concerning fees, available means to pay, post-payment actions, etc. by selecting the relevant national flag listed elsewhere on this page.
This page is maintained by the European Commission. The information on this page does not necessarily reflect the official position of the European Commission. The Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice with regard to copyright rules for European pages.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestię opłat sądowych regulują przepisy art. 1017–1022 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego (Code judiciaire), a w odniesieniu do zwrotu kosztów stawiennictwa – art. 953 tego kodeksu. Przepisy dotyczące tej kwestii zawiera również belgijski kodeks opłat skarbowych, hipotecznych i kancelaryjnych (Code des droits d'enregistrement, d'hypothèque et de greffe), w szczególności jego art. 142 i nast. oraz art. 268 i nast. w odniesieniu do opłat skarbowych.
W art. 1018 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego określono, jakie elementy składają się na koszty:
1° Opłaty kancelaryjne, skarbowe i inne. Opłaty kancelaryjne obejmują opłaty za wpis sprawy na wokandę, opłaty za sporządzenie aktu i opłaty za wystawienie odpisu (zob. art. 268 i nast. belgijskiego kodeksu opłat skarbowych, hipotecznych i kancelaryjnych). Opłata za wpis sprawy na wokandę wynosi 30–100 euro w zależności od sądu. Opłata za sporządzenie aktu wynosi 35 euro.
Opłaty skarbowe pobiera się w przypadku orzeczeń w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu wynosi powyżej 12 500 euro (bez opłat sądowych). Opłaty te wynoszą 3% wartości przedmiotu sporu. Nie dotyczą one zatem drobnych roszczeń.
2° Koszty oraz honoraria i wynagrodzenia z tytułu dokonania czynności sądowych.
3° Koszt wydania poświadczonego odpisu orzeczenia: 0,85–5,75 euro za stronę.
4° Koszt wszystkich środków dochodzeniowych, w szczególności należności przysługujących świadkom i biegłym. W dekrecie królewskim z dnia 27 lipca 1972 r. ustalono wysokość tej kwoty na 200 franków belgijskich na jednego świadka, co obecnie odpowiada około 5 euro. Do tej kwoty należy również dodać zwrot kosztów podróży (0,0868 euro za kilometr).
Jeżeli zostanie wezwany biegły, może on swobodnie określić wysokość opłat i honorarium. Metoda obliczania opłat musi jednak zostać jasno wskazana, a kwota może – w stosownych przypadkach (np. jeżeli koszty poniesiono bezzasadnie) – zostać pomniejszona przez sąd przy końcowym obliczaniu wszystkich kosztów sądowych.
5° Koszty podróży i pobytu sędziów i prokuratorów, sekretarzy sądu i stron, gdy ich podróż została zarządzona przez sędziego, oraz koszt z tytułu czynności prawnych, jeżeli zostały one dokonane wyłącznie na potrzeby procesu.
6° Koszty postępowania (art. 1022 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego). Koszty te ponosi strona przegrywająca i stanowią one ryczałtowy udział w kosztach sądowych strony wygrywającej. Kwoty określa się na podstawie wskaźnika cen konsumpcyjnych i zwiększa się je lub zmniejsza o 10%, jeżeli wskaźnik wzrośnie lub spadnie o 10 punktów procentowych.
Wartość przedmiotu sporu | Kwota | Kwota | Kwota |
250,00 EUR lub mniej | 180,00 EUR | 90,00 EUR | 360,00 EUR |
od 250,01 EUR do 750,00 EUR | 240,00 EUR | 150,00 EUR | 600,00 EUR |
od 750,01 EUR do 2 500,00 EUR | 480,00 EUR | 240,00 EUR | 1 200,00 EUR |
Sąd pracy (przepisy szczególne)
Wartość przedmiotu sporu | Kwota | Kwota | Kwota |
250,00 EUR lub mniej | 43,75 EUR | 31,75 EUR | 55,75 EUR |
620,00 EUR lub mniej | 87,43 EUR | 69,43 EUR | 105,43 EUR |
2 500,00 EUR lub mniej | 131,18 EUR | 107,18 EUR | 155,18 EUR |
7° Honorarium, wynagrodzenie i koszty mediatora wyznaczonego zgodnie z art. 1734 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego.
Biorąc pod uwagę powyższe, kwota do zapłaty różni się w poszczególnych przypadkach i zależy od takich czynników jak to, czy dana strona jest stroną wygrywającą, czy wezwano biegłych lub świadków, czy sędziowie musieli się udać za granicę bądź czy trzeba było skorzystać z usług mediatora itp.
Opłaty kancelaryjne należy uiścić z góry – w innym razie sprawa nie zostanie wpisana na wokandę.
Co do zasady biegli pobierają zaliczkę przed rozpoczęciem sporządzania opinii.
Jeżeli zwrócono się o przesłuchanie świadka, należy uprzednio uiścić opłatę na rzecz sekretarza sądu. Jeżeli opłata nie zostanie wpłacona, uznaje się, że strona odstąpiła od przesłuchania świadka.
Płatności można dokonać przelewem lub poleceniem zapłaty, przelewem elektronicznym, gotówką lub czekiem na rzecz sekretariatu sądu (to ostatnie rozwiązanie jest zarezerwowane dla adwokatów i komorników sądowych).
Wszystkie potwierdzenia płatności należy przechowywać w bezpiecznym miejscu umożliwiającym ich natychmiastowe okazanie na żądanie.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Przepisy dotyczące uiszczania opłat i kosztów sądowych w postępowaniu cywilnym znajdują się odpowiednio w kodeksie postępowania cywilnego oraz w Taryfie opłat skarbowych pobieranych przez sądy na podstawie kodeksu postępowania cywilnego.
Kodeks postępowania cywilnego:
„Część ósma. Opłaty i koszty. Rozdział I. Wartość przedmiotu sporu
Wartość przedmiotu sporu
Artykuł 68. Wartość przedmiotu sporu oznacza się w postaci wartości pieniężnej.
Wartość przedmiotu sporu w poszczególnych sprawach
Artykuł 69. 1. Wartość przedmiotu sporu stanowi:
1. w sprawach o roszczenie pieniężne: podana w pozwie kwota pieniężna;
Oznaczenie wartości przedmiotu sporu
Artykuł 70. 1. Wartość przedmiotu sporu oznacza powód. Pozwany lub sąd działający z urzędu może zakwestionować podaną wartość przedmiotu sporu najpóźniej na pierwszej rozprawie. W przypadku rozbieżności między podaną a rzeczywistą wartością przedmiotu sporu ustalenie tej wartości należy do sądu.
2. Na postanowienie sądu o podwyższeniu wartości przedmiotu sporu przysługuje zażalenie.
3. Jeżeli w momencie wytoczenia powództwa trudno jest określić wartość przedmiotu sporu, wartość tę szacuje sąd, a następnie nalicza dodatkową opłatę lub zwraca nadpłaconą opłatę zgodnie z wartością przedmiotu sporu ustaloną przez sąd przy wydawaniu orzeczenia w sprawie.
Rozdział II. Opłaty skarbowe i koszty
Obowiązek pokrycia opłat i kosztów
Artykuł 71. 1. Od rozpoznania powództwa pobiera się opłaty skarbowe od wartości przedmiotu sporu oraz koszty sądowe. Jeżeli nie ma możliwości określenia wartości przedmiotu sporu, wysokość opłaty skarbowej ustala sąd.
Opłaty skarbowe
Artykuł 73. 3. Opłaty skarbowe pobiera się przy wniesieniu wniosku o objęcie ochroną lub o zastosowanie środków ochrony prawnej i przy wydaniu pisma, za które należna jest opłata zgodnie z taryfą zatwierdzoną przez Radę Ministrów.
Załączniki do pozwu
Artykuł 128. Do pozwu załącza się:
1. pełnomocnictwo, w przypadku złożenia pozwu przez pełnomocnika;
2. potwierdzenie pokrycia opłat skarbowych i kosztów, jeżeli są one należne;
3. odpisy pozwu i załączników w liczbie odpowiadającej liczbie pozwanych.
Sprawdzenie pozwu
Artykuł 129. 1. Sąd sprawdza, czy pozew spełnia wymogi formalne.
2. Jeżeli pozew nie spełnia wymogów określonych w art. 127 ust. 1 i art. 128, sąd nakazuje powodowi uzupełnienie braków w terminie jednego tygodnia i poucza go o możliwości skorzystania z pomocy prawnej, jeżeli powód potrzebuje takiej pomocy i jest do niej uprawniony. Jeżeli powód nie podał swojego adresu, a sąd go nie zna, sąd wywiesza stosowne obwieszczenie w wyznaczonym miejscu w sądzie na okres jednego tygodnia.
3. Jeżeli powód nie uzupełni braków, sąd zwraca pozew wraz z załącznikami, a jeżeli adres powoda jest nieznany – pozew pozostanie w sądzie do dyspozycji powoda. Na zarządzenie o zwrocie pozwu przysługuje zażalenie bez konieczności złożenia odpisu do doręczenia”.
Taryfa opłat skarbowych pobieranych przez sądy na podstawie kodeksu postępowania cywilnego
„Rozdział I
Opłaty pobierane w postępowaniu sądowym
Artykuł 1. Za wniesienie pozwu, pozwu wzajemnego lub powództwa osoby trzeciej, której przysługują niezależne prawa, pobiera się opłatę w wysokości 4% wartości przedmiotu sporu, lecz nie mniej niż 50 lewów bułgarskich”.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu.
Opłaty skarbowe pobiera się przy wniesieniu pozwu. Powód ma obowiązek dołączenia do pozwu potwierdzenia pokrycia wszelkich należnych opłat skarbowych i kosztów.
W Republice Bułgarii opłata sądowa w przypadku powództwa wynosi 4% wartości przedmiotu sporu, ale nie mniej niż 50 lewów bułgarskich.
Jeżeli przy wnoszeniu pozwu powód nie dołączy potwierdzenia uiszczenia należnych opłat skarbowych, sąd wysyła do powoda wezwanie do uzupełnienia tego braku w terminie jednego tygodnia. Jeżeli powód nie podał swojego adresu, a sąd go nie zna, sąd wywiesza stosowne obwieszczenie w wyznaczonym miejscu w sądzie na okres jednego tygodnia.
Jeżeli powód nie uzupełni braków, sąd zwraca pozew wraz z załącznikami, a jeżeli adres powoda jest nieznany – pozew pozostanie w sądzie do dyspozycji powoda. W takich przypadkach sąd odrzuca pozew.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu. Potwierdzenie wniesienia opłaty należy przedłożyć sędziemu / składowi orzekającemu w danej sprawie za pośrednictwem sekretariatu sądu. Opłaty sądowej nie można wnieść gotówką w kasie sądu. Każdy sąd zawarł umowę z bankiem, który świadczy usługi na rzecz tego sądu. Numery rachunków bankowych można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej sądu.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu. Potwierdzenie wniesienia opłaty należy przedłożyć sędziemu / składowi orzekającemu w danej sprawie za pośrednictwem sekretariatu sądu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Opłaty sądowe reguluje ustawa nr 549/1991 o opłatach sądowych. Załącznik do tej ustawy zawiera taryfę opłat. Opłaty sądowe stanowią dochody budżetu państwa.
Opłaty uiszcza się przelewem bankowym na rachunek właściwego sądu. Opłaty nieprzekraczające kwoty 5000 koron czeskich można również uiszczać za pomocą znaczków skarbowych.
W postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń opłaty sądowe uiszcza się zgodnie z przepisami ogólnymi. W tym przypadku stosuje się takie same zasady jak w odniesieniu do pozostałych postępowań cywilnych.
Stawki opłat sądowych ustala się jako kwotę stałą lub stosunkową w przypadku opłat, których podstawa jest wyrażona jako wartość pieniężna. Opłatę stosunkową oblicza się jako iloczyn podstawy opłaty i stawki opłaty. Poszczególne stawki wskazano w taryfie stanowiącej załącznik do ustawy nr 549/1991 o opłatach sądowych.
Jeżeli chodzi o europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń, obowiązuje podstawowa zasada oparta na kryterium płatności. Opłata od pisma wszczynającego postępowanie cywilne w sprawie roszczenia w wysokości do 20 000 koron czeskich wynosi 1000 koron czeskich.
W przypadku niewniesienia opłaty sądowej należnej przy składaniu pisma wszczynającego postępowanie, apelacji, zażalenia do Sądu Najwyższego lub skargi kasacyjnej sąd wzywa właściwą stronę do uiszczenia tej opłaty w terminie nie krótszym niż 15 dni. W wyjątkowych przypadkach sąd może wyznaczyć krótszy termin. Jeżeli po upływie tego terminu strona zobowiązana nie wniesie opłaty, sąd umarza postępowanie. Opłaty wniesione po terminie nie zostaną uznane.
Jeżeli sąd apelacyjny stwierdzi, że nie uiszczono opłaty należnej w momencie wnoszenia środka zaskarżenia, wzywa właściwą stronę do wniesienia opłaty w terminie nie krótszym niż 15 dni. W wyjątkowych przypadkach sąd apelacyjny może wyznaczyć krótszy termin. Jeżeli po upływie tego terminu strona zobowiązana nie wniesie opłaty, sąd apelacyjny umarza postępowanie. Opłaty wniesione po terminie nie zostaną uznane. W postępowaniu przed sądem apelacyjnym zasady stosuje się odpowiednio.
Obowiązek zapłaty wygasa po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu postępowania z powodu niewniesienia opłaty.
Opłaty uiszcza się przelewem bankowym na rachunek właściwego sądu. Informacje na temat rachunków bankowych można uzyskać na stronach internetowych poszczególnych sądów, których adresy znajdują się na portalu https://www.justice.cz/. Opłaty nieprzekraczające kwoty 5000 koron czeskich można również uiszczać za pomocą znaczków skarbowych.
Kwestie dotyczące opłat od postępowania rozstrzyga sąd właściwy do rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia w pierwszej instancji.
Obowiązek wniesienia opłaty zostaje spełniony z chwilą przekazania środków na rachunek bankowy właściwego sądu lub z chwilą złożenia znaczków skarbowych we właściwym sądzie. Nie ma obowiązku przedkładania żadnych innych dokumentów w sądzie.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie opłat sądowych w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń reguluje ustawa o opłatach sądowych (Gerichtskostengesetz).
Sąd wymaga wniesienia opłat sądowych na podstawie faktury. Opłaty są należne w momencie wnoszenia pisma wszczynającego postępowanie. Bieg postępowania nie jest jednak uzależniony od wniesienia opłat.
Do wniesienia opłat sądowych – oprócz powoda – jest zobowiązany również każdy, na kim spoczywa taki obowiązek nałożony przez sąd lub wynikający z zawartej ugody.
Szczegółowy wykaz opłat znajduje się w załączniku (Tabela opłat – Kostenverzeichnis) do ustawy o opłatach sądowych. W pkt 1210 tej tabeli określono stawkę opłaty w wysokości 3,0 dla europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń. W przypadku wcześniejszego zakończenia postępowania opłatę obniża się do 1,0 (pkt 1211 tabeli opłat).
Wysokość opłaty określa się na podstawie wartości przedmiotu sporu, która zwykle odpowiada wartości zgłoszonego roszczenia.
Należne opłaty:
Wartość przedmiotu sporu do | Stawka 3,0 | Stawka 1,0 |
500,00 | 105,00 | 35,00 |
1 000,00 | 159,00 | 53,00 |
1 500,00 | 213,00 | 71,00 |
2 000,00 | 267,00 | 89,00 |
Poza opłatami należy pokryć również wszystkie poniesione wydatki, takie jak koszty związane z doręczeniem pism oraz powołaniem świadków, biegłych i tłumaczy ustnych.
Opłatę można wnieść przelewem bankowym na rachunek podany na fakturze. Na przelewie należy podać numer referencyjny.
a) Przelewem bankowym
Płatność przelewem bankowym jest dostępna.
b) Kartą kredytową
Płatność kartą kredytową nie jest dostępna.
c) W drodze polecenia zapłaty z rachunku bankowego
Płatność w drodze polecenia zapłaty nie jest dostępna.
d) Inne metody płatności (proszę określić jakie)
Nie są dostępne żadne inne metody płatności.
Bieg postępowania nie jest uzależniony od wniesienia opłat.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Od wniesienia pozwu w sądzie estońskim w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń pobiera się taką samą opłatę skarbową jak w przypadku pozwu w postępowaniu krajowym. Kwestie opłat skarbowych i innych kosztów postępowania regulują kodeks postępowania cywilnego i ustawa o opłatach skarbowych. Opłaty skarbowe i koszty procesu należne sądowi można wnosić wyłącznie przelewem bankowym.
Od wniesienia pozwu pobiera się opłatę skarbową na pokrycie kosztów postępowania.
Od wniesienia pozwu w sądzie estońskim w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń pobiera się taką samą opłatę skarbową jak w przypadku pozwu w postępowaniu krajowym. Wysokość opłaty skarbowej zależy od dochodzonej kwoty pieniężnej. Przykładowo w przypadku roszczenia w wysokości 500 euro opłata skarbowa wynosi 100 euro, w przypadku roszczenia w wysokości 1000 euro – 175 euro, w przypadku roszczenia w wysokości 1500 euro – 200 euro, zaś w przypadku roszczenia w wysokości 2000 euro – 225 euro.
Opłatę skarbową należy wnieść przy składaniu pozwu. W przypadku niewniesienia opłaty skarbowej sąd wyznacza termin zapłaty. Nieuiszczenie opłaty skarbowej w tym terminie skutkuje odrzuceniem pozwu przez sąd.
Opłaty skarbowe można wnosić wyłącznie przelewem bankowym. Nie ma możliwości zapłaty kartą kredytową. W przypadku wszystkich płatności na rzecz sądów odbiorcą przelewu jest Ministerstwo Finansów.
Wnosząc opłatę z góry, w tytule przelewu należy jak najdokładniej określić postępowanie, którego dotyczy opłata. Jeżeli opłatę wnosi się za pośrednictwem portalu, np. Elektronicznego Rejestru Przedsiębiorstw lub publicznego pliku elektronicznego (e-toimik), płatność zawsze otrzymuje niepowtarzalny numer referencyjny powiązany z konkretnym pozwem.
Więcej informacji na temat rachunków do celów uiszczania opłat państwowych i numerów referencyjnych sądów znajduje się na stronie internetowej estońskich sądów.
Należy przekazać sądowi informacje potwierdzające wniesienie opłaty skarbowej, aby umożliwić zweryfikowanie jej otrzymania. Konieczne są następujące informacje: imię i nazwisko osoby, która wniosła opłatę skarbową, dane banku i rachunku, na który uiszczono opłatę, zapłaconą kwotę oraz datę płatności. Sąd jest w stanie zweryfikować wpłynięcie opłaty drogą elektroniczną, co oznacza, że nie trzeba przedstawiać polecenia przelewu potwierdzającego płatność. W razie konieczności sąd może jednak wezwać do przedstawienia takiego potwierdzenia.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Część 9 rozporządzenia z mocą ustawy nr 22 z 2014 r. dotyczy wnoszenia opłat sądowych od pism związanych z postępowaniem w sprawie drobnych roszczeń. Część 2 rozporządzenia z mocą ustawy nr 22 z 2014 r. dotyczy wnoszenia opłat sądowych w postępowaniach cywilnych przed sądami rejonowymi, które są wspólne dla obu obszarów.
Niedawno na portalu Służby Sądowniczej (Courts Services Online) wprowadzono również usługi online, dzięki którym po utworzeniu konta można tworzyć, zmieniać i zgłaszać roszczenia, w tym drobne roszczenia, a także wnosić opłaty. System ten jest dostępny dla wszystkich osób fizycznych oraz kancelarii prawnych.
Uiszczenie opłaty jest wymagane przy składaniu wymienionych poniżej pism w związku z wniesieniem pisma wszczynającego postępowanie w sprawie drobnych roszczeń u sekretarza ds. drobnych roszczeń:
*** Dokumentów tych nie wymieniono w części 9 rozporządzenia z mocą ustawy nr 22 z 2014 r., lecz jest o nich mowa w części 2 tego rozporządzenia.
Pozycja 1. | Opłata 2. | Dokument, który należy opatrzyć pieczęcią 3. |
Przy składaniu pisma wszczynającego postępowanie u sekretarza ds. drobnych roszczeń | 25,00 euro | Pismo wszczynające postępowanie lub karta opłaty sądowej |
Przy składaniu zawiadomienia o sporze wraz z pozwem wzajemnym u sekretarza ds. drobnych roszczeń | 25,00 euro | Zawiadomienie lub karta opłaty sądowej |
Przy składaniu zawiadomienia o złożeniu wniosku o uchylenie wyroku | 15,00 euro | Zawiadomienie lub karta opłaty sądowej |
Przy składaniu zawiadomienia o wniesieniu odwołania do sądu okręgowego | 25,00 euro | Zawiadomienie lub karta opłaty sądowej |
Przy wydawaniu wezwania do stawienia się przed sądem i złożenia zeznań (subpoena ad testificandum) lub wezwania do stawienia się przed sądem i przedstawienia dowodów (subpoena duces tecum) | 15,00 euro | Oryginał wezwania |
W przypadku niewniesienia opłaty sądowej od pisma wszczynającego postępowanie pismo zwraca się powodowi wraz z wezwaniem do uiszczenia opłaty.
W przypadku niewniesienia opłaty sądowej od zawiadomienia o sporze wraz z pozwem wzajemnym pismo poddaje się ocenie w celu sprawdzenia, czy roszczenie wzajemne pozwanego jest zasadne. Jeżeli roszczenie jest zasadne, pismo zwraca się pozwanemu wraz z wezwaniem do uiszczenia opłaty. Jeżeli roszczenie nie jest zasadne, pismo zwraca się pozwanemu z wyjaśnieniem, dlaczego roszczenie wzajemne nie jest zasadne. Pozwanemu udostępnia się nowy formularz zawiadomienia o sporze w celu wypełnienia i odesłania sekretarzowi ds. drobnych roszczeń.
W przypadku niewniesienia opłaty sądowej od powiadomienia o złożeniu wniosku o uchylenie wyroku w wyznaczonym terminie przewodniczący składu orzekającego zostanie powiadomiony o tym fakcie w dniu wniesienia pisma wszczynającego postępowanie. Przewidziano możliwość wydania zarządzenia do wiadomości urzędnika służby cywilnej (sheriff) w celu przeprowadzenia egzekucji na podstawie pierwotnego wyroku wydanego zaocznie.
Nieuiszczenie opłaty sądowej od zawiadomienia o wniesieniu odwołania do sądu okręgowego skutkuje nieprzekazaniem akt sprawy do sądu okręgowego. Przewidziano możliwość wydania zarządzenia do wiadomości urzędnika służby cywilnej (sheriff) w celu przeprowadzenia egzekucji na podstawie pierwotnego wyroku wydanego przez sąd.
Niewniesienie opłaty sądowej od wezwania do stawienia się przed sądem i złożenia zeznań (subpoena ad testificandum) lub wezwania do stawienia się przed sądem i przedstawienia dowodów (subpoena duces tecum) skutkuje nieważnością tego wezwania.
Opłaty można wnieść w biurze podawczym (stamping office) dowolnego sądu rejonowego w następujący sposób:
gotówką lub czekiem / przekazem pocztowym / czekiem bankowym płatnym na rzecz głównego sekretarza sądu.
Opłaty można również wnieść, wysyłając czek / przekaz pocztowy / czek bankowy płatny na rzecz głównego sekretarza sądu na adres sekretariatu właściwego sądu rejonowego.
Po wniesieniu opłaty w biurze podawczym sądu rejonowego należy zachować potwierdzenie zapłaty wydane przez urzędnika sądowego oraz złożyć opatrzone pieczęciami pisma u sekretarza ds. drobnych roszczeń.
Wnosząc opłatę czekiem, przekazem pocztowym, czekiem bankowym płatnym na rzecz głównego sekretarza sądu, należy zachować fotokopię dokumentu płatności oraz oryginał potwierdzenia zapłaty. Okazanie tych dokumentów będzie niezbędne, jeżeli sąd zażąda potwierdzenia wniesienia opłaty.
Po otrzymaniu opłaty od pisma biuro ds. drobnych roszczeń opatruje pismo pieczęcią, a potwierdzenie wpłynięcia opłaty trafia do akt sprawy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Celem europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń jest przede wszystkim uproszczenie i przyspieszenie rozstrzygania transgranicznych sporów w sprawie drobnych roszczeń w Unii Europejskiej, a także obniżenie kosztów takich postępowań między państwami członkowskimi.
Aby wnieść do sądu pozew, który ma zostać rozpoznany w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, należy uiścić opłaty sądowe w wysokości odpowiadającej (niewielkiemu) odsetkowi kwoty roszczenia zgłoszonego przez powoda. Opłaty uiszcza się przy wnoszeniu pozwu.
Wysokość opłaty ustala sąd i jest ona proporcjonalna do kwoty roszczenia zgłoszonego przez powoda. Na przykład jeżeli powód dochodzi kwoty 5000 euro, opłata sądowa wynosi około 65 euro.
W przypadku niewniesienia opłat sądowych w terminie sąd może a) wyznaczyć powodowi termin na przedłożenie dowodu wniesienia opłaty albo b) odrzucić pozew.
Opłaty sądowe wnosi się zwykle gotówką na rzecz Skarbu Państwa. Sekretarze sądowi mogą udzielić zainteresowanym stronom wyjaśnień dotyczących procedury płatności. Nie ma (obecnie) możliwości wnoszenia opłat sądowych za pomocą kart kredytowych ani za pośrednictwem rachunku bankowego.
Dowód wniesienia opłat sądowych, wydany przez Skarb Państwa, dołącza się do akt sprawy wraz z pozwem.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń nie podlega opłacie sądowej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestię opłat sądowych w Republice Chorwacji regulują ustawa o opłatach sądowych nr 118/18 (Zakon o sudskim pristojbama) oraz dekret w sprawie taryfy opłat sądowych (Uredba o tarifi sudskih pristojbi) określonych przez rząd Republiki Chorwacji.
Zgodnie z art. 5 ustawy o opłatach sądowych opłaty przewidziane w taryfie wnosi się za pomocą płatności bezgotówkowych, gotówką, w formie znaków opłaty sądowej wydawanych przez Republikę Chorwacji lub drogą elektroniczną.
W przypadku pozwów wniesionych drogą elektroniczną – zgodnie z przepisami szczególnymi za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przed sąd – opłatę uiszcza się przy wniesieniu pozwu. Wysokość opłaty wynosi wówczas połowę stawki przewidzianej w taryfie.
W przypadku orzeczeń doręczanych przez sąd drogą elektroniczną – zgodnie z przepisami szczególnymi za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przez sądy – należna opłata odpowiada połowie wysokości opłaty przewidzianej w taryfie, jeżeli zostanie ona wniesiona w ciągu trzech dni od daty doręczenia elektronicznego.
Opłaty sądowe pobiera się we wszystkich postępowaniach sądowych w sprawach cywilnych i gospodarczych. Zgodnie z art. 11 ustawy o opłatach sądowych z obowiązku uiszczenia opłaty zwolnione są następujące podmioty:
Państwo trzecie jest zwolnione z obowiązku uiszczania opłat, jeżeli wynika to z treści umowy międzynarodowej lub z zasady wzajemności.
W przypadku wystąpienia wątpliwości co do spełnienia warunków wzajemności sąd zwróci się do Ministerstwa Sprawiedliwości o wyjaśnienie.
Zwolnienie przewidziane w pkt 10 ma zastosowanie do tych organizacji humanitarnych, w odniesieniu do których minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydał stosowną decyzję.
Zwolnienie od opłat sądowych nie ma zastosowania do organów gminnych i miejskich, chyba że na mocy przepisów szczególnych powierzono im wykonywanie władzy publicznej.
W europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń mają zastosowanie następujące opłaty:
I. Od pozwu, powództwa wzajemnego, wyroku oraz zarzutów od nakazu zapłaty uiszcza się opłatę sądową proporcjonalną do wartości przedmiotu sporu (opłatę wylicza się wyłącznie na podstawie wartości w postępowaniu głównym, bez odsetek i kosztów) w następującej wysokości:
od | do [...] HRK | HRK |
0,00 | 3 000,00 | 100,00 |
3 001,00 | 6 000,00 | 200,00 |
6 001,00 | 9 000,00 | 300,00 |
9 001,00 | 12 000,00 | 400,00 |
12 001,00 | 15 000,00 | 500,00 |
Jeżeli wartość przedmiotu sporu przekracza 15 000,00 HRK, pobiera się opłatę w wysokości 500,00 HRK powiększoną o 1% wartości nadwyżki, przy czym maksymalna wysokość tej opłaty wynosi 5000,00 HRK. |
II. Od odpowiedzi na pozew oraz odpowiedzi na apelację uiszcza się połowę wysokości opłat, o których mowa w pkt I.
III. Od apelacji uiszcza się dwukrotność wysokości opłat sądowych, o których mowa w pkt I.
IV. W przypadku zawarcia ugody sądowej w toku postępowania sądowego nie pobiera się żadnych opłat sądowych.
Jeżeli strona nie wniesie opłaty w wyznaczonym terminie lub nie zawiadomi sądu o tym fakcie, sąd – w ciągu kolejnych 15 dni – nada klauzulę wykonalności orzeczeniu w przedmiocie opłaty lub środka odwoławczego oraz przekaże tytuł wykonawczy Agencji Finansowej (Financijska agencija) w celu przeprowadzenia egzekucji ze środków strony zgodnie z przepisami ustawy o egzekucji roszczeń pieniężnych.
Zgodnie z art. 28 ustawy o opłatach sądowych sąd w pierwszej kolejności poucza stronę postępowania sądowego o spoczywającym na niej obowiązku wniesienia opłaty, a jeżeli strona nie zastosuje się bezzwłocznie do takiego pouczenia, sąd poucza stronę o konieczności wniesienia opłaty w ciągu trzech dni. Jeżeli strona nie zastosuje się do pouczenia lub nie stawi się na rozprawie w postępowaniu, z tytułu którego należna jest opłata, i nie uiści opłaty, sąd wyda nakaz zapłaty nieuregulowanej kwoty wraz z dodatkową opłatą w wysokości 100 kun chorwackich.
Opłaty sądowe wnosi się za pomocą płatności bezgotówkowych, gotówką, w formie znaków opłaty sądowej wydawanych przez Republikę Chorwacji lub drogą elektroniczną.
Płatności gotówką można dokonać w kasie sądu – sąd wpłaca wówczas otrzymaną kwotę na rachunek dochodów budżetowych z tytułu opłat sądowych w terminie pięciu dni od dnia pobrania opłaty.
Jeżeli należność nie przekracza 100 kun chorwackich, opłatę można wnieść w formie znaków opłaty sądowej.
Informacje na temat metody wnoszenia opłat są dostępne na elektronicznej tablicy ogłoszeniowej sądu (e-Oglasna ploča suda), stronach internetowych sądów oraz w sekretariatach sądów.
Opłaty sądowe można wnieść na rachunek Skarbu Państwa Republiki Chorwacji za pośrednictwem dowolnego banku lub urzędu pocztowego.
Aby wnieść opłaty sądowe za pomocą przelewu zagranicznego, należy podać następujące informacje:
SWIFT: NBHRHR2X
IBAN:HR1210010051863000160
Nr rachunku bieżącego: 1001005-1863000160
Kod: HR64
Numer referencyjny: 5045-20735-osobisty numer identyfikacyjny (lub inny osobisty numer identyfikacyjny osoby uiszczającej opłatę)
Nazwa odbiorcy: Ministerstwo Finansów Republiki Chorwacji w imieniu Sądu Gospodarczego w Zagrzebiu
Opis płatności powinien zawierać sformułowanie opłata za sprawę ________ (sygnatura sprawy oraz opis płatności, np. opłata sądowa za złożenie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty).
Po wniesieniu opłaty do sądu rozpoznającego sprawę, której dotyczy płatność, należy przesłać dowód uiszczenia opłaty zawierający sygnaturę sprawy (o ile jest znana) lub w przypadku pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty potwierdzenie przelewu bankowego należy dołączyć do pozwu.
Strony są zobowiązane do regularnego przekazywania sądowi stosownych dokumentów pocztą (listem poleconym lub zwykłym) lub drogą elektroniczną w formie przewidzianej w przepisach szczególnych za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przez sądy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Zasady dotyczące kosztów postępowania określono w ustawie o kosztach prawnych – tekst jednolity (Testo Unico delle disposizioni legislative e regolamentari in materia di spese di giustizia), zawartej w dekrecie prezydenckim nr 115 z dnia 30 maja 2002 r. (Decreto del Presidente della Repubblica 30 maggio 2002 n. 115).
W postępowaniu cywilnym każda strona pokrywa koszty własnych pism procesowych i innych dokumentów niezbędnych w postępowaniu, jeżeli wymaga tego prawo lub sąd (art. 8 ustawy o kosztach prawnych – tekst jednolity, dekret prezydencki nr 115/2002).
Opłaty pobierane w postępowaniu cywilnym są następujące:
Należne kwoty określono w art. 13 i 30 dekretu prezydenckiego nr 115/2002 w odniesieniu do, odpowiednio, opłaty ujednoliconej i zaliczki na poczet kosztów doręczenia, jeżeli zarządzi ją sąd.
Wysokość opłat za odpisy regulują przepisy art. 267 i nast. dekretu prezydenckiego nr 115/2002 i przedstawiono je w tabelach 6, 7 i 8 załączonych do tego dekretu.
Zgodnie z art. 46 ustawy nr 374/1991 ustanawiającej Urząd ds. Sędziów Pokoju (Legge 21 novembre 1991, n. 374 Istituzione del giudice di pace) [we Włoszech sędziowie pokoju mają przygotowanie prawnicze] za pisma procesowe i orzeczenia w postępowaniach w przedmiocie roszczeń do wysokości 1033 euro pobiera się jedynie opłatę ujednoliconą.
Jeżeli opłata nie zostanie wniesiona, sąd lub agencja windykacyjna (obecnie obowiązuje umowa z Equitalia Giustizia SpA) doręczy wezwanie do zapłaty zawierające pouczenie o sposobie uiszczenia opłaty ujednoliconej (art. 248 dekretu prezydenckiego nr 115/2002).
W przypadku niewniesienia opłat za odpisy i kwoty, o której mowa w art. 30 dekretu prezydenckiego nr 115/2002, sąd może odmówić przyjęcia pisma (art. 285 dekretu prezydenckiego nr 115/2002).
Jeżeli płatności dokonuje się z terytorium Włoch, należy skorzystać z rachunku pocztowego, formularza F23 lub znaczków zakupionych w autoryzowanych sklepach tytoniowych (tabaccheria) i detalicznych.
Płatności z zagranicy można dokonać przelewem bankowym.
Po wniesieniu opłaty należy przedstawić sądowi odpowiedni rachunek jako dowód płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Na Cyprze rozporządzeniem proceduralnym w sprawie wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 861/2007 z dnia 11 lipca 2007 r. jest rozporządzenie proceduralne z 2008 r. dotyczące europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń, które obowiązuje od dnia 1 stycznia 2009 r.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Zgodnie z art. 33 kodeksu postępowania cywilnego (Civilprocesa likums) koszty sądowe (tiesāšanās izdevumi) obejmują:
Opłaty sądowe obejmują:
1) opłatę skarbową (valsts nodeva):
podlega jej każdy pozew lub wniosek wniesiony do sądu – pozew główny, pozew wzajemny, pozew wniesiony przez stronę trzecią z odrębnym roszczeniem w odniesieniu do przedmiotu sporu w toczącym się już postępowaniu, wniosek w szczególnym trybie postępowania lub inny wniosek przewidziany w art. 34 kodeksu postępowania cywilnego;
2) koszty rozpoznania powództwa, tj.:
3) koszty postępowania, tj.
Art. 34 kodeksu postępowania cywilnego określa wysokość opłat skarbowych od poszczególnych roszczeń, wycenianych w wartościach pieniężnych: od pozwów w sprawach o rozwód; od wniosków w szczególnym trybie postępowania; od innych pozwów o roszczenia, które nie mają charakteru pieniężnego lub nie podlegają wycenie; od pozwów o stwierdzenie nieważności umowy o arbitraż; od pozwów w sprawach z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych, ochrony baz danych (sui generis), znaków towarowych, znaków certyfikujących oraz oznaczeń geograficznych, patentów, wzorów, odmian roślin, naruszeń i ochrony topografii układu scalonego, pozwów w sprawach z zakresu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa przed bezprawnym pozyskaniem, wykorzystaniem i ujawnieniem oraz pozwów w sprawach toczących się przed izbą odwoławczą ds. własności przemysłowej; od pozwów o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia wspólników (akcjonariuszy) spółki kapitałowej; od wniosków o zabezpieczenie roszczenia lub zastosowanie tymczasowych środków ochrony; od wniosków o wydanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych; od wniosków o przeprowadzenie dowodu złożonych przed wytoczeniem powództwa; od wniosków o wydanie europejskiego nakazu zapłaty na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty; od wniosków o egzekucję roszczeń na podstawie tytułu wykonawczego z wezwaniem do zapłaty; od wniosków o bezsporną egzekucję roszczeń: od wniosków o wydanie tytułu egzekucyjnego w celu uznania i wykonania orzeczenia wydanego przez Stały Sąd Arbitrażowy lub zagraniczny trybunał arbitrażowy; od wniosków o wznowienie postępowania i o podjęcie postępowania zakończonego wyrokiem zaocznym; od wniosków o wszczęcie postępowania o podział majątku wspólnego małżonków; od skarg w postępowaniu o udzielenie ochrony prawnej, od skarg w postępowaniu upadłościowym na decyzje zgromadzenia wierzycieli, od skarg na decyzje Służby Nadzoru Upadłościowego (Maksātnespējas kontroles dienests), a także w odniesieniu do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego; od wniosków o konsolidację nieruchomości w imieniu nabywcy; od wniosków o przeniesienie praw procesowych stron złożonych do sądu po uprawomocnieniu się orzeczenia w sprawie; od wniosków o uchylenie zwolnienia z długu osób fizycznych; od wniosków o wydanie odpisu tytułu wykonawczego.
Rada Ministrów określa wysokość kwot należnych świadkom i biegłym, a także poziom i sposób obliczania wydatków związanych z przesłuchaniem świadków lub wizją lokalną, ustaleniem miejsca pobytu pozwanego lub świadka, sporządzeniem, doręczeniem, wydaniem i tłumaczeniem wezwań do stawienia się przed sądem i innych powiązanych pism sądowych, zwrotem dowodów z dokumentów, sporządzaniem i publikacją ogłoszeń sądowych oraz zabezpieczeniem roszczenia lub udzieleniem tymczasowych środków ochrony.
Wysokość składanego zabezpieczenia określa art. 43.1 kodeksu postępowania cywilnego.
Górną granicę zwrotu kosztów poniesionych w związku z postępowaniem określa art. 44 kodeksu postępowania cywilnego.
Jeżeli do pozwu nie dołączono dokumentów potwierdzających uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania i w wysokości określonej ustawą, sąd – zgodnie z art. 133 kodeksu postępowania cywilnego – nie podejmuje dalszych czynności w związku z pozwem i wyznacza powodowi termin na usunięcie braków.
Jeżeli powód usunie braki w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za zgłoszone w dniu ich pierwotnego zgłoszenia do sądu.
Jeżeli powód nie usunie braków w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za niezgłoszone, a pozew zostanie zwrócony powodowi.
Zwrot pozwu nie uniemożliwia jego ponownego wniesienia do sądu zgodnie ze zwyczajną procedurą określoną w kodeksie postępowania cywilnego.
Opłatę skarbową można wnieść na rachunek Skarbu Państwa (Valsts kase).
Opłatę z tytułu kosztów związanych z rozpoznaniem sprawy można wnieść na rachunek Biura ds. Organizacji Sądów (Tiesu administrācija).
Opłaty skarbowe i rachunki sądów
Opłata skarbowa z tytułu czynności sądowych (art. 34 kodeksu postępowania cywilnego, z wyłączeniem ust. 6 dotyczącego opłaty od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego):
Odbiorca: Valsts kase (Skarb Państwa)
Numer w rejestrze: 90000050138
Numer rachunku: LV55TREL1060190911200
Bank odbiorcy: Valsts kase (Skarb Państwa)
Kod BIC: TRELLV22
Cel płatności: dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnatura sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firma i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty skarbowej w imieniu innej osoby należy podać jej dane identyfikacyjne: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.
Opłata skarbowa od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego (art. 34 ust. 6 kodeksu postępowania cywilnego):
przed złożeniem tytułu wykonawczego do egzekucji należy skorzystać z sekcji „Inne usługi” na stronie internetowej aukcji elektronicznych, aby poprosić windykatora o wygenerowanie faktury za opłatę skarbową od wniosku o wykonanie tytułu wykonawczego oraz tę fakturę opłacić.
Cel płatności: numer faktury oraz numer tytułu wykonawczego.
Koszty rozpoznania powództwa przez sąd miejski/rejonowy lub sąd okręgowy (art. 39 kodeksu postępowania cywilnego); koszty egzekucji roszczeń na podstawie tytułu wykonawczego z wezwaniem do zapłaty (art. 406 ust. 3 kodeksu postępowania cywilnego):
Odbiorca: Tiesu administrācija (Biuro ds. Organizacji Sądów)
Numer w rejestrze: 90001672316
Numer rachunku: LV51TREL2190458019000
Bank odbiorcy: Valsts kase (Skarb Państwa)
Kod BIC: TRELLV22
Cel płatności: „21490” oraz dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania kosztów rozpoznania powództwa w imieniu innej osoby należy podać jej dane identyfikacyjne: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.
Do pozwu wnoszonego do sądu należy dołączyć dokumenty potwierdzające uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania w wysokości określonej ustawą.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
W przypadku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń pobiera się sądową opłatę skarbową w wysokości określonej w art. 80 ust. 1 pkt 1) litewskiego kodeksu postępowania cywilnego (Civilinio proceso kodeksas).
Zgodnie z rozporządzeniem nr 1240 Rządu Republiki Litewskiej z dnia 27 października 2011 r. zatwierdzającym zasady obliczania, wnoszenia, potrącania i zwrotu sądowych opłat skarbowych opłatę tę można wnosić również drogą elektroniczną.
Pobiera się sądową opłatę skarbową w wysokości wskazanej w poniższym punkcie.
W zależności od wartości przedmiotu sporu – 3% tej kwoty, lecz nie mniej niż 50 litów litewskich. Jeżeli pisma procesowe i załączniki do nich wniesiono do sądu wyłącznie drogą elektroniczną, pobiera się opłatę w wysokości 75% opłaty skarbowej należnej od danego pisma procesowego, lecz nie mniej niż 10 litów litewskich.
Do wniosku należy załączyć dokumenty i inne dowody stanowiące podstawę roszczeń wnioskodawcy, jak również dowody potwierdzające wniesienie sądowej opłaty skarbowej.
W przypadku nieuiszczenia sądowej opłaty skarbowej sąd wydaje wezwanie do uzupełnienia tego braku, w którym wyznacza odpowiedni termin zapłaty, który nie może być krótszy niż siedem dni. Wezwanie wysyła się nie później niż następnego dnia roboczego po jego wydaniu.
Jeżeli strona postępowania, która złożyła pismo procesowe, dotrzyma wskazanego terminu zapłaty zgodnie z pouczeniem sądu, pismo to uważa się za złożone w dniu, w którym pierwotnie złożono je w sądzie. W przeciwnym razie pismo uważa się za niezłożone, a nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych po upływie terminu zapłaty sędzia wydaje zarządzenie o zwrocie pisma procesowego wraz z załączonymi dokumentami osobie, która je złożyła.
Sądową opłatę skarbową wnosi się na rachunek do celów dochodów budżetowych Państwowej Inspekcji Podatkowej (Valstybinė mokesčių inspekcija) przy Ministerstwie Finansów w dowolnie wybrany sposób (za pomocą bankowości elektronicznej, gotówką, przelewem bankowym itd.).
Dowodem wniesienia sądowej opłaty skarbowej jest polecenie przelewu lub inny dokument potwierdzający płatność, który musi zawierać następujące informacje:
Jeżeli sądową opłatę skarbową wnosi pełnomocnik strony postępowania (adwokat, aplikant adwokacki lub inna osoba reprezentująca interesy strony), polecenie przelewu lub inny dokument potwierdzający płatność powinny zawierać nie tylko wymienione powyżej informacje, ale również imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny (w przypadku osób prawnych: firmę i numer identyfikacyjny przedsiębiorstwa) reprezentowanej strony.
Jeżeli sądową opłatę skarbową wnosi się drogą elektroniczną, nie trzeba przedstawiać dokumentów na potwierdzenie płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Za wytoczenie powództwa przed sąd cywilny (saisine du juge civil) nie ponosi się żadnej opłaty stałej, należy natomiast opłacić koszt doręczenia dokumentów i koszty reprezentacji prawnej. Zasadniczo na poziomie sądu cywilnego nie ponosi się żadnych opłat. Po wydaniu wyroku może zaistnieć konieczność pokrycia kosztów związanych z wykonaniem wyroku i na wniosek strony wygrywającej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Zasady dotyczące opłat sądowych należnych w przypadku postępowania wszczętego na Węgrzech zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń określono w ustawie nr XCIII z 1990 r. o opłatach. Zgodnie z tymi zasadami w momencie wnoszenia pozwu należy uiścić opłatę w wysokości 6% wartości przedmiotu sporu poprzez zakup znaków opłaty skarbowej w urzędzie pocztowym albo dokonując płatności na rzecz organu podatkowego państwa. Płatności na rzecz organu podatkowego państwa można również uiścić przelewem bankowym.
Opłaty sądowe należy uiścić w momencie wszczęcia postępowania w sprawie drobnych roszczeń.
W przypadku roszczeń pieniężnych należna opłata jest równa 6% wartości przedmiotu sporu, z wyłączeniem opłat dodatkowych (odsetki, koszty), a w przypadku roszczeń niepieniężnych – 6% szacowanej wartości przedmiotu sporu, lecz nie mniej niż 15 000 forintów węgierskich. W przypadku roszczeń pieniężnych wyrażonych w walucie innej niż forint węgierski należna opłata odpowiada wartości przedmiotu sporu przeliczonej po średnim kursie walutowym banku centralnego obowiązującym w dniu wniesienia pozwu.
Powód, który nie uiści stosownej opłaty przy wnoszeniu pozwu, otrzyma z sądu wezwanie do uzupełnienia tego braku. Jeżeli powód uchybi wyznaczonemu w wezwaniu terminowi, sąd odrzuci pozew.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Opłaty sądowe pobierane w związku z postępowaniem są następujące:
taryfa A zawarta w drugim załączniku do przepisów uzupełniających 380.01, przepisy dotyczące Trybunału ds. Drobnych Roszczeń;
art. 2 Taryfy B zawartej w rozdziale 12 Zbioru praw Malty – kodeks organizacji i postępowania cywilnego.
Opłat kancelaryjnych nie można uiścić drogą elektroniczną.
Formularz A – formularz pozwu
Formularz C – formularz odpowiedzi
Formularz D – zaświadczenie dotyczące orzeczenia w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń.
Formularz A – formularz pozwu: opłata kancelaryjna wynosi 40,00 euro, opłata za powiadomienie każdego pozwanego wynosi 7,20 euro.
Formularz C – formularz odpowiedzi: opłata kancelaryjna wynosi 25,00 euro, opłata za powiadomienie wynosi 7,20 euro.
Formularz D – zaświadczenie dotyczące orzeczenia w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń: opłata kancelaryjna wynosi 20,00 euro.
Formularz rozpatruje się dopiero po dokonaniu płatności.
Opłatę sądową można wnieść na podany poniżej rachunek bankowy:
Nazwa posiadacza rachunku | Agencja Służb Sądowych |
IBAN (międzynarodowy numer rachunku bankowego) | MT94VALL22013000000050011428265 |
Krajowy kod banku | SORT CODE 22013 |
Numer rachunku | 50011428265 |
Kod BIC/SWIFT | VALLMTMT |
Nazwa banku | BANK OF VALLETTA |
Adres banku | VALLETTA BRANCH |
Waluta, w jakiej prowadzony jest rachunek | EURO |
Należy przedstawić dowód zapłaty wystawiony przez bank, w którym dokonano płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
W europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń (rozporządzenie (WE) nr 861/2007, które weszło w życie dnia 1 stycznia 2009 r.) pozew wnosi się do właściwego sądu zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi właściwości miejscowej sądów (ratione loci) na formularzu A. Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń ma na celu ułatwienie i przyspieszenie dochodzenia roszczeń w sprawach transgranicznych, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 5000 euro. Rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich państw członkowskich UE, z wyjątkiem Danii.
Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń stanowi dla stron alternatywę dla postępowań przewidzianych prawem poszczególnych państw członkowskich. Orzeczenie wydane w toku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń jest uznawane i wykonalne w innym państwie członkowskim bez potrzeby wydawania orzeczenia stwierdzającego jego wykonalność oraz bez możliwości zgłaszania sprzeciwu co do jego uznania.
Formularze pozwu na potrzeby postępowania w sprawie drobnych roszczeń przygotowano we wszystkich językach UE. Aby wytoczyć powództwo, należy wypełnić formularz A. Do pozwu należy dołączyć wszelkie odpowiednie dokumenty, takie jak rachunki, faktury itp.
Jedynym powodem odmowy wykonania orzeczenia w innym państwie członkowskim jest sytuacja, w której nie da się go pogodzić z orzeczeniem wydanym przez inne państwo członkowskie w stosunku do tych samych stron. Wykonanie odbywa się zgodnie z przepisami i procedurami państwa członkowskiego, w którym orzeczenie ma zostać wykonane.
Wysokość opłat sądowych zależy od wartości przedmiotu sporu oznaczonej w pozwie. Zobacz również: Ile wynoszą opłaty?
Stawki obowiązujące w 2019 r. kształtują się następująco:
Charakter żądania lub wartość przedmiotu sporu | Opłata sądowa dla osób innych niż osoby fizyczne | Opłata sądowa dla osób fizycznych | Opłata sądowa dla osób o niskich dochodach |
Sprawy dotyczące roszczenia: – o nieokreślonej wartości lub – o wartości nie wyższej niż 500 EUR | 121 EUR | 81 EUR | 81 EUR |
Sprawy dotyczące roszczenia o wartości ponad: 500 EUR, lecz nie wyższej niż 12 500 EUR | 486 EUR | 231 EUR | 81 EUR |
Więcej informacji można znaleźć pod adresem: Niderlandzki system sądowy i Niderlandzka Rada Pomocy Prawnej.
Opłaty sądowe należy uiścić z góry. W przypadku uiszczenia opłaty po upływie jednego miesiąca sąd odrzuca pozew i nie rozpoznaje sprawy.
Otrzymaną fakturę można uregulować za pomocą przelewu bankowego (drogą elektroniczną lub w inny sposób).
Po dokonaniu płatności pozwany otrzymuje stosowne powiadomienie wraz z wezwaniem do wypełnienia i odesłania formularza odpowiedzi.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Na tej stronie przedstawiono informacje o opłatach sądowych w Austrii.
W rozporządzeniu (WE) nr 861/2007 ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń pismo wszczynające postępowanie określa się mianem pozwu (Klage), podobnie jak w przepisach krajowych. W związku z tym austriackie prawo w zakresie opłat sądowych nie zawiera odrębnego przepisu krajowego dotyczącego pozwów wnoszonych na podstawie tego rozporządzenia. Pozew i późniejsze postępowanie przed sądem pierwszej instancji podlegają taryfie 1 (Tarifpost 1) austriackiej ustawy o opłatach sądowych (Gerichtsgebührengesetz – GGG), która ma zastosowanie do wszystkich krajowych postępowań cywilnych.
W postępowaniu dotyczącym roszczeń dochodzonych w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń przed sądem pierwszej instancji stosuje się taryfę 1 przewidzianą w ustawie o opłatach sądowych zgodnie z notą 1 (Anmerkung 1) do taryfy 1. Ta opłata stała ma zastosowanie niezależnie od tego, czy postępowanie zostanie zakończone. Obniżenie wysokości opłaty ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy:
Zgodnie z austriackim systemem opłat sądowych w postępowaniu cywilnym przed sądem pierwszej instancji opłatę pobiera się wyłącznie od pisma wszczynającego postępowanie (w tym przypadku pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń). Na dalszych etapach postępowania w pierwszej instancji strony nie ponoszą żadnych dodatkowych kosztów sądowych.
Zgodnie z § 2 pkt 1 lit. a) ustawy o opłatach sądowych obowiązek uiszczenia opłaty powstaje z chwilą wniesienia do sądu pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń. (W przypadku późniejszego rozszerzenia powództwa obowiązek uiszczenia opłaty powstaje z chwilą wniesienia odpowiedniego pisma procesowego. W przypadku rozprawy obowiązek zapłaty powstaje z chwilą zgłoszenia do protokołu rozszerzenia powództwa lub w przypadku ugody wykraczającej poza przedmiot roszczenia). Opłatę należy uiścić niezwłocznie tego samego dnia. Wniosek o zwolnienie z opłat sądowych w ramach pomocy prawnej (w Austrii: Verfahrenshilfe) należy również złożyć tego samego dnia, pod warunkiem że spełnione są odpowiednie przesłanki.
Wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia, o którym mowa w art. 18 rozporządzenia, nie podlega opłacie.
Wyliczenie opłaty sądowej w przypadku postępowania przed sądem pierwszej instancji zależy od wartości przedmiotu sporu (kwota roszczenia oznaczona w pozwie lub w piśmie rozszerzającym powództwo) oraz liczby stron. Poniżej przedstawiono dla przykładu pełną tabelę stawek zawartą w taryfie 1 przewidzianej w ustawie o opłatach sądowych (stawki na dzień 1 maja 2021 r.; obowiązujące brzmienie ustawy o opłatach sądowych):
Taryfa 1 | Wartość przedmiotu sporu | Opłata | |||
nie przekracza | 150 euro | 25 euro | |||
powyżej | 150 euro, ale nie przekracza | 300 euro | 48 euro | ||
powyżej | 300 euro, ale nie przekracza | 700 euro | 68 euro | ||
powyżej | 700 euro, ale nie przekracza | 2 000 euro | 114 euro | ||
powyżej | 2 000 euro, ale nie przekracza | 3 500 euro | 182 euro | ||
powyżej | 3 500 euro, ale nie przekracza | 7 000 euro | 335 euro | ||
powyżej | 7 000 euro, ale nie przekracza | 35 000 euro | 792 euro | ||
powyżej | 35 000 euro, ale nie przekracza | 70 000 euro | 1 556 euro | ||
powyżej | 70 000 euro, ale nie przekracza | 140 000 euro | 3 112 euro | ||
powyżej | 140 000 euro, ale nie przekracza | 210 000 euro | 4 670 euro | ||
powyżej | 210 000 euro, ale nie przekracza | 280 000 euro | 6 227 euro | ||
powyżej | 280 000 euro, ale nie przekracza | 350 000 euro | 7 783 euro | ||
powyżej | 350 000 euro | 1,2% wartości przedmiotu sporu plus 4 203 euro |
Jeżeli w sprawie występują więcej niż dwie strony, przewidziano możliwość zastosowania dopłaty w wysokości 10–50% z tytułu mnogości stron postępowania zgodnie z 19a ustawy o opłatach sądowych.
W przypadku opóźnienia w płatności nalicza się stałą karę pieniężną, obecnie wynoszącą 23 euro (zgodnie ze stawką na dzień 1 maja 2021 r.) na podstawie § 31 ustawy o opłatach sądowych. Opóźnienie w uiszczeniu opłaty sądowej pozostaje jednak bez wpływu na przebieg postępowania cywilnego jako takiego. Sąd prowadzi postępowanie sądowe zupełnie niezależnie od uiszczenia opłat sądowych.
Kwestie związane z egzekucją opłat sądowych przez organy wymiaru sprawiedliwości reguluje austriacka ustawa o egzekucji opłat sądowych (Gerichtliches Einbringungsgesetz, GEG). Jeżeli wskutek braku płatności zaistniała konieczność wydania nakazu zapłaty (tytułu egzekucyjnego na potrzeby egzekucji opłat sądowych) przez organ wymiaru sprawiedliwości na podstawie § 6a ustawy o egzekucji opłat sądowych, nalicza się dodatkową opłatę, obecnie w wysokości 8 euro (według stanu na dzień 1 stycznia 2014 r.).
Metodę wnoszenia opłat określono w § 4 ustawy o opłatach sądowych. Zgodnie z tym przepisem opłaty można wnosić za pomocą karty płatniczej z funkcją umożliwiającą wypłatę gotówki z bankomatu lub karty kredytowej, za pomocą wpłaty lub przelewu bankowego na rachunek właściwego sądu lub wpłaty gotówkowej dokonanej w tym sądzie. Dane bankowe sądów można znaleźć na stronie internetowej Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości, w zakładce „Sądy” (Gerichte).
Ponadto wszystkie opłaty można uiścić za pomocą polecenia zapłaty, jeżeli sąd (lub – bardziej ogólnie – austriacki system sądowy) został upoważniony do poboru opłat sądowych z rachunku wskazanego przez osobę dokonującą płatności i do deponowania ich na rachunku sądu. W takim przypadku pozew (również ten w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń) musi zawierać numer rachunku, z którego ma zostać pobrana opłata, oraz zgodę na jej pobranie, na przykład adnotację o treści „Gebühreneinzug!” (pobór opłaty) lub „AEV!” (polecenie zapłaty). W przypadku ograniczonej zgody w pozwie należy również oznaczyć maksymalną możliwą do pobrania kwotę [§§ 5 i 6 rozporządzenia w sprawie polecenia zapłaty (Abbuchungs- und Einziehungs-Verordnung)].
Przy wnoszeniu pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń za pośrednictwem austriackiego systemu elektronicznego Elektronischer Rechtsverkehr (ERV) opłatę należy uiścić za pomocą polecenia zapłaty. W takim przypadku nie można określić maksymalnej możliwej do pobrania kwoty.
Jeżeli władze federalne są uprawnione do naliczania opłat sądowych od wniesienia pozwu (pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń) i jeżeli nie udzielono zgody na pobranie opłaty z rachunku, do pozwu należy dołączyć dowód płatności (potwierdzenie przelewu) (§ 4 ustawy o opłatach sądowych). W przypadku dokonania płatności za pomocą karty płatniczej, karty kredytowej, wpłaty lub przelewu bankowego na rachunek właściwego sądu lub za pomocą polecenia zapłaty z rachunku strony austriacka Federalna Agencja Księgowa (Buchhaltungsagentur des Bundes) informuje organ sądowy o wpłynięciu płatności na rachunek sądu dopiero na późniejszym etapie. Postępowanie w sprawie nałożenia opłat sądowych zostaje zakończone po przedstawieniu dowodu (pełnej) zapłaty.
W przypadku nadpłaty w ciągu pięciu lat można dochodzić zwrotu nadpłaconych opłat sądowych (§ 6c ust. 1 pkt 1 ustawy o egzekucji opłat sądowych).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kwestię opłat w postępowaniu cywilnym reguluje ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., 1025). Co do zasady opłacie podlega każdy pozew, a zatem i ten składany w ramach postępowania uregulowanego przez rozporządzenie (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiające europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń (dalej: EDR).
W prawie polskim istnieje możliwość złożenia wniosku o zwolnienie od takich kosztów w trybie przepisów przywołanej wyżej ustawy (Tytuł IV – zwolnienie od kosztów sądowych).
W odniesieniu do EDR zastosowanie ma tzw. opłata stała.
Od pozwu w sprawie rozpoznawanej w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń pobierana jest opłata stała w kwocie 100 zł (art. 27 b ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Opłata w takiej samej wysokości pobierana jest również od apelacji (art. 18 w zw. z art. 27 b w/w ustawy).
Stosownie do treści art. 126(2) § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 269 z późń. zm.) – k. p. c., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Zatem opłatę należy uiścić w momencie wnoszenia do sądu pisma (pozwu), któremu ono podlega lub złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Procesowe skutki nieopłacenia pisma regulują m. in. art. 130 oraz 130(2) k.p.c.
Zgodnie z art. 130 k. p. c. – jeżeli pismo procesowe (w tym pozew) nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek nieuiszczenia należnej opłaty, przewodniczący (sędzia) wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do opłacenia go w terminie tygodniowym. Jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała za granicą, która nie ma w Polsce przedstawiciela, przewodniczący (sędzia) wyznacza termin do uiszczenia opłaty, który nie może być krótszy niż miesiąc. Po bezskutecznym upływie ww. terminu pismo jest zwracane stronie. Natomiast pismo opłacone w zakreślonym terminie wywołuje skutki od daty jego wniesienia.
W świetle art. 130(2) k. p. c. – pismo wnoszone przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, jest zwracane bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Jednak, gdy w terminie tygodniowym od daty doręczenia zarządzenia o zwrocie pismo zostanie należycie opłacone, to wywołuje ono skutki procesowe od pierwotnej daty wniesienia.
Sposób uiszczenia opłat sądowych w sprawach cywilnych reguluje rozporządzenie ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 marca 2016 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2023.923 t.j.) stanowiące akt wykonawczy do przywołanej wyżej ustawy o kosztach sądowych.
Opłaty sądowe w sprawach cywilnych uiszcza się w formie bezgotówkowej na rachunek bieżący właściwego sądu (informację o takim rachunku można uzyskać bezpośrednio w sądzie lub na jego stronie internetowej ewentualnie na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości), bezpośrednio w kasie sądu lub w formie znaków opłaty sądowej, które można nabyć w kasie sądu.
Po uiszczeniu opłaty i ewentualnym uzupełnieniu braków sąd przystępuje do rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym. Sąd może wyznaczyć rozprawę tylko w przypadkach określonych w rozporządzeniu 861/2007.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Portugalskie przepisy dotyczące opłat sądowych [rozporządzenie w sprawie kosztów procesowych (Regulamento das Custas Processuais)] nie zawierają przepisów szczegółowych dotyczących roszczeń w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiającego europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń. Oznacza to, że zastosowanie mają zasady ogólne określone w rozporządzeniu w sprawie kosztów procesowych, a więc uwzględnia się wartość przedmiotu sporu i złożoność sprawy.
Jeżeli sprawa okaże się szczególnie skomplikowana, sąd może orzec o konieczności wniesienia następujących opłat:
[Art. 6 ust. 1 i 5 rozporządzenia w sprawie kosztów procesowych, zatwierdzonego dekretem z mocą ustawy (Decreto-Lei) nr 34/2008 z dnia 26 lutego 2008 r., z ostatnimi zmianami.]
Jeżeli, zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1896/2006, w toku postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty pozwany wniesie sprzeciw, a postępowanie będzie się toczyło nadal, kwota opłat należnych od powoda w tym postępowaniu zostanie pomniejszona o koszty procesowe wynikające z europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń.
Kwota potrącenia może wynosić 102 euro (1 jednostka rozrachunkowa) lub 153 euro (1,5 jednostki rozrachunkowej). [Art. 7 ust. 6 rozporządzenia w sprawie kosztów procesowych, zatwierdzonego dekretem z mocą ustawy (Decreto-Lei) nr 34/2008 z dnia 26 lutego 2008 r., z ostatnimi zmianami.]
W przypadku powództwa wzajemnego – w ramach którego kwoty będące przedmiotem obu roszczeń sumuje się do celów obliczenia kosztów, co może prowadzić do naliczenia kwoty w wysokości nawet 10 000 euro – opłata w przypadku spraw o roszczenia w wysokości między 8 000,01 a 10 000 euro wyniesie 3 jednostki rozrachunkowe (306 euro), a w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych – 4,5 jednostki rozrachunkowej (459 euro). W przypadku spraw o roszczenia w wysokości między 5 000,01 a 8 000 euro opłata wynosi 2 jednostki rozrachunkowe (204 euro), a w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych – 3 jednostki rozrachunkowe (306 euro) [art. 11 rozporządzenia w sprawie kosztów procesowych, zatwierdzonego dekretem z mocą ustawy nr 34/2008 z dnia 26 lutego 2008 r., z ostatnimi zmianami, w związku z art. 145 ust. 5, art. 530 ust. 2, art. 299 ust. 1 i 2 oraz art. 297 ust. 2 kodeksu postępowania cywilnego (Código de Processo Civil)].
Zob. poprzednie pytanie.
Zgodnie z art. 642 kodeksu postępowania cywilnego sekretariat sądu powiadamia o konieczności dokonania brakującej płatności w ciągu 10 dni i zapłacenia dodatkowej grzywny w takiej samej wysokości, odpowiadającej nie mniej niż 1 jednostce rozrachunkowej i nie więcej niż 5 jednostkom rozrachunkowym. Jeżeli w ciągu 10 dni powód nie przedstawi potwierdzenia uiszczenia należnych opłat sądowych i grzywny, sąd zarządzi cofnięcie wniesionego pozwu, wniosku lub środka zaskarżenia.
Przelewem bankowym.
Zgodnie z art. 22 ministerialnego rozporządzenia wykonawczego (Portaria) nr 419-A/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. powód musi przedłożyć – wraz z odpowiednimi pismami procesowymi lub wnioskiem – dokument lub inny dowód potwierdzający wniesienie opłaty, chyba że ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 280/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r. stanowi inaczej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie związane z europejskim postępowaniem w sprawie drobnych roszczeń określono w rozporządzeniu (WE) nr 861/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń.
System sądowych opłat skarbowych reguluje rozporządzenie nadzwyczajne (ordonanța de urgență) nr 80/2013, które weszło w życie dnia 26 czerwca 2013 r. Ten akt ustawodawczy przyjęto w następstwie nowelizacji ram prawnych dotyczących prowadzenia postępowania cywilnego przez przyjęcie kodeksu postępowania cywilnego oraz wdrożenie nowych instytucji uchwalonych na mocy kodeksu cywilnego.
Sądowe opłaty skarbowe są należne od wszystkich osób fizycznych i prawnych i stanowią opłatę za usługi świadczone przez sądy, a także przez Ministerstwo Sprawiedliwości (Ministerul Justiției) oraz prokuraturę przy Wysokim Trybunale Kasacyjnym i Sprawiedliwości (Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casație și Justiție).
W Rumunii sądowe opłaty skarbowe można wnosić drogą elektroniczną, jednak elektroniczny system płatności nie został jak dotąd wdrożony.
Sądowe opłaty skarbowe są należne zarówno od postępowania w pierwszej instancji, jak i od środków odwoławczych na warunkach przewidzianych przez prawo.
Osoby fizyczne mogą, na wniosek, skorzystać z ulg, zwolnień i rozłożenia sądowych opłat skarbowych na raty zgodnie z rządowym rozporządzeniem nadzwyczajnym nr 51/2008 w sprawie publicznej pomocy prawnej w sprawach cywilnych, zatwierdzonej ze zmianami ustawą nr 193/2008, z późniejszymi zmianami. Osoby prawne mogą korzystać z ułatwień w uiszczaniu sądowych opłat skarbowych zgodnie z art. 42 ust. 2 rządowego rozporządzenia nadzwyczajnego nr 80/2013.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wysokość sądowej opłaty skarbowej od pozwu w sporze dotyczącym roszczenia określono w art. 3 ust. 1 rządowego rozporządzenia nadzwyczajnego nr 80/2013 i jest ona następująca:
Zgodnie z rządowym rozporządzeniem nadzwyczajnym nr 80/2013 sądową opłatę skarbową uiszcza się z góry. Jeżeli powód nie dopełni obowiązku uiszczenia płatności w terminie ustawowym lub sądowym, sąd odrzuci pozew jako nieopłacony lub, w stosownych przypadkach, rozpozna go w części, której dotyczy uiszczona zgodnie z prawem sądowa opłata skarbowa. Ponadto jeżeli sąd oddalił wniosek dotyczący ułatwień w płatności sądowej opłaty skarbowej, a powód nie uiścił tej opłaty w terminie wyznaczonym przez sąd i nie dołączył do akt sprawy żadnego dowodu płatności, sąd odrzuca pozew jako nieopłacony.
Osoba zobowiązana do uiszczenia sądowych opłat skarbowych może dokonać płatności gotówką, przelewem bankowym lub drogą elektroniczną na odrębny lokalnych rachunek dochodów budżetu o nazwie „Sądowe opłaty skarbowe i inne opłaty skarbowe” jednostki samorządu terytorialnego, na której terenie osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania lub pobytu lub, w stosownych przypadkach, osoba prawna posiada siedzibę. Koszty przelewu środków ponosi osoba zobowiązana do zapłaty.
Jeżeli osoba zobowiązana do uiszczenia sądowych opłat skarbowych nie posiada miejsca zamieszkania/pobytu ani – w stosownych przypadkach – siedziby w Rumunii, sądową opłatę skarbową uiszcza się na lokalny rachunek jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla siedziby sądu, przed który wytoczono powództwo lub do którego złożono pozew.
Sądowe opłaty skarbowe można uiścić gotówką w wydziale opłat i podatków jednostki samorządu terytorialnego, na której terenie osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania lub pobytu lub, w stosownych przypadkach, osoba prawna posiada siedzibę.
Sądowe opłaty skarbowe można wnieść przelewem bankowym lub drogą elektroniczną.
Potwierdzenie płatności za sądowe opłaty skarbowe, które jest wystawiane w przypadku płatności gotówką, lub zlecenie płatnicze składa się razem z pozwem.
Potwierdzenia płatności lub, w stosownych przypadkach, zlecenia płatnicze tytułem pokrycia sądowych opłat skarbowych nie mają standardowego wzoru i są wydawane w formie akceptowanej przez organ administracji, w którym uiszcza się płatność.
W przypadku uiszczenia sądowej opłaty skarbowej po otrzymaniu wezwania z sądu powód musi dołączyć do akt sprawy dowód wniesienia opłaty w terminie dziesięciu dni od otrzymania wezwania.
Dowód wniesienia opłaty skarbowej można złożyć w sądzie osobiście lub przesłać pocztą, wskazując sygnaturę akt sprawy, której dotyczy płatność. Sygnatura ta znajduje się na wezwaniu do uzupełnienia opłaty doręczonego stronie przez sąd.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie dotyczące opłat sądowych mających zastosowanie w przypadku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń określono w słoweńskiej ustawie o opłatach sądowych (Zakon o sodnih taksah,Uradni list RS) (Dziennik Urzędowy Republiki Słowenii) nr 37/08, 97/10, 63/13, 58/14 – wyrok Trybunału Konstytucyjnego, 19/15 – wyrok Trybunału Konstytucyjnego, 30/16 i 10/17 – ZPP-E (ustawa zmieniająca ustawę o postępowaniu cywilnym); zwanej dalej „ZST-1”), która zawiera przepisy ogólne dotyczące opłat sądowych.
Art. 6 ZST-1 stanowi podstawę prawną uiszczania opłat sądowych w gotówce, pieniądzu elektronicznym oraz za pomocą innych ważnych metod płatności, co ma również zastosowanie do uiszczania płatności w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń. W praktyce opłaty sądowe można wnosić drogą elektroniczną za pomocą serwisów do płatności internetowych poszczególnych banków.
W toku europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń obowiązuje jednorazowa opłata sądowa od całego postępowania. Za uiszczenie opłat sądowych odpowiada powód, a płatności należy dokonać przy wnoszeniu do sądu pisma wszczynającego postępowanie.
Wysokość opłaty sądowej należnej w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń, którą powód musi uiścić przy wnoszeniu pozwu do sądu, zależy od wartości przedmiotu sporu:
Jeżeli powód nie uiści opłaty sądowej w terminie, sąd mimo to prowadzi postępowanie, i w razie konieczności opłatę sądową egzekwuje się w późniejszym terminie.
Art. 6 ZST-1 stanowi podstawę prawną uiszczania opłat sądowych w gotówce, pieniądzu elektronicznym oraz za pomocą innych ważnych metod płatności, co ma również zastosowanie do uiszczania płatności w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń.
W praktyce opłaty sądowe można wnosić drogą elektroniczną za pomocą serwisów do płatności internetowych poszczególnych banków lub bezpośrednio za pomocą dostawcy usług płatniczych lub w kasie sądu (gotówką lub za pośrednictwem terminalu płatniczego).
Każdy bank posiada własny serwis do płatności internetowych, który umożliwia dokonywanie płatności elektronicznych.
Opłatę sądową można wnieść z góry, tj. przy składaniu pozwu do sądu, albo można wnieść pozew do sądu i poczekać na otrzymanie z sądu wezwania do zapłaty, w którym zostanie określona należna kwota oraz zostaną podane wszystkie inne dane niezbędne do dokonania płatności.
Jeżeli przy wnoszeniu opłaty sądowej podano odpowiedni numer referencyjny (wskazany w wezwaniu do zapłaty doręczonym przez sąd), nie ma konieczności dostarczenia sądowi dowodu płatności. W takich przypadkach sąd otrzymuje powiadomienie o dokonaniu płatności ze specjalnego systemu bankowości elektronicznej (UJPnet), a prawidłowy numer referencyjny jest niezbędny do uznania poszczególnych płatności.
Jeżeli jednak opłatę sądową wniesiono bez wskazania odpowiedniego numeru referencyjnego, osoba zobowiązana do wniesienia opłaty musi przedłożyć w sądzie potwierdzenie płatności. Nie istnieją żadne szczególne przesłanki formalne dotyczące ważności takiego potwierdzenia. Na podstawie takiego potwierdzenia sąd, w razie potrzeby, przeprowadza weryfikację wniesienia opłaty sądowej za pomocą platformy UJPnet (w szczególności gdy opłaty sądowej nie uiszczono w kasie sądu).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
„Opłata sądowa jest należna we wskazanej niżej wysokości w momencie wszczęcia któregokolwiek z poniższych postępowań.
Postępowania kategorii A …………………………………900 koron szwedzkich (1) /.../ zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 861/2007 z dnia 11 lipca 2007 r. ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń” (załącznik do rozporządzenia (1987:452) w sprawie opłat w sądach powszechnych).
Opłatę od pozwu wnosi się na rzecz sądu, przed który wytacza się powództwo. Obecnie nie ma możliwości wniesienia opłaty za pośrednictwem strony internetowej.
(1) Kwota ta ma zastosowanie od dnia 1 lipca 2014 r.
W przypadku postępowania w sprawie drobnych roszczeń pobiera się wyłącznie jedną opłatę od pozwu, którą należy uiścić w momencie wnoszenia pozwu do sądu. Nie pobiera się żadnych innych opłat za prowadzenie postępowania ani za środki procesowe.
Opłata od pozwu, która od dnia 1 lipca 2014 r. wynosi 900 koron szwedzkich, stanowi całkowitą należność za przeprowadzenie postępowania.
W przypadku niewniesienia opłaty od pozwu po otrzymaniu wezwania do uzupełnienia tego braku formalnego pozwu sąd odrzuca pozew i nie wszczyna postępowania. Po odrzuceniu pozwu istnieje możliwość wytoczenia nowego powództwa o to samo roszczenie.
Opłatę sądową można uiścić za pomocą płatności elektronicznej.
Po wniesieniu opłaty nie trzeba podejmować żadnych dalszych kroków ani – co do zasady – przedstawiać dowodu płatności. Sąd dopasowuje otrzymane płatności do wniesionych pozwów. Aby ułatwić dopasowanie płatności do pozwu, należy przy dokonywaniu płatności podać imię i nazwisko powoda oraz strony przeciwnej. Należy pamiętać, aby zachować potwierdzenie płatności, ponieważ może zaistnieć konieczność jego przedłożenia w późniejszym terminie w celu zidentyfikowania płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Na podstawie rozporządzenia ustanawiającego europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń powód może wytoczyć powództwo przeciwko pozwanemu w sprawie transgranicznej, w której wartość przedmiotu sporu nie przekracza 2000 euro (z wyłączeniem wszystkich odsetek, kosztów i wydatków). Przez sprawę transgraniczną należy rozumieć spór, w którym przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu, przed który wytoczono powództwo. Powództwo można wytoczyć zarówno w przypadku roszczeń pieniężnych, jak i niepieniężnych, w sprawach cywilnych i gospodarczych. W Anglii i Walii postępowanie można wytoczyć przed sąd hrabstwa (county court), ale nie przed Wysoki Trybunał (High Court).
Opłaty sądowe w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń są takie same jak w przypadku krajowych postępowań w sprawie drobnych roszczeń.
Wniesienie pisma wszczynającego europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń podlega opłacie sądowej. W przypadku płatności kartą debetową lub kredytową należy podać dane karty w dodatku do formularza A „Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń”.
W sprawach, w których do rozpatrzenia sporu niezbędne jest przeprowadzenie rozprawy, pobiera się również opłatę z tytułu rozprawy.
W przypadku konieczności egzekucji roszczenia konieczne jest wniesienie dodatkowej opłaty sądowej. Szczegółowe informacje na temat dostępnych rodzajów postępowań można uzyskać w informacjach dotyczących wykonywania orzeczeń w Anglii i Walii.
Informacje dotyczące wysokości opłat sądowych w Anglii i Walii można znaleźć w broszurze pt. EX50 – Civil and Family Court Fees (EX50 – Opłaty sądowe w sprawach z zakresu prawa cywilnego i rodzinnego).
Dla ułatwienia w tabeli poniżej przedstawiono opłaty dotyczące drobnych roszczeń obowiązujące na dzień 17 listopada 2016 r. Ponieważ wysokość opłat sądowych ulega zmianom, należy każdorazowo upewnić się w sądzie, u pełnomocnika lub innych właściwych osób lub organizacji, jaka jest obowiązująca opłata. Opłaty wyrażono w funtach szterlingach (GBP). Aby obliczyć ich równowartość w euro, należy zastosować kurs wymiany obowiązujący w dniu wniesienia pozwu.
1.1 Przy wszczęciu postępowania (z uwzględnieniem postępowań wszczętych po otrzymaniu zezwolenia, z wyłączeniem spraw rozpoznawanych elektronicznie przez CCBC (County Court Business Centre) wniesionych przez użytkowników centrum lub spraw wniesionych przez użytkowników systemu Money Claim Online) w celu dochodzenia roszczeń pieniężnych, w przypadku gdy wartość przedmiotu sporu wynosi: | Należna opłata (GBP) |
a) do 300 GBP | 35 GBP |
b) ponad 300 GBP, ale nie więcej niż 500 GBP | 50 GBP |
c) ponad 500 GBP, ale nie więcej niż 1000 GBP | 70 GBP |
d) ponad 1000 GBP, ale nie więcej niż 1500 GBP | 80 GBP |
e) ponad 1500 GBP, ale nie więcej niż 3000 GBP | 115 GBP |
Przy rozpoczęciu rozprawy pobiera się dodatkową opłatę.
Opłata należna z tytułu rozprawy w sprawie dotyczącej drobnych roszczeń, w przypadku gdy wartość przedmiotu sporu wynosi: | |
(i) do 300 GBP | 25 GBP |
(ii) ponad 300 GBP, ale nie więcej niż 500 GBP | 55 GBP |
(ii) ponad 500 GBP, ale nie więcej niż 1 000 GBP | 80 GBP |
(iii) ponad 1000 GBP, ale nie więcej niż 1500 GBP | 115 GBP |
(iv) ponad 1500 GBP, ale nie więcej niż 3000 GBP | 170 GBP |
W przypadku egzekucji roszczenia należna jest dodatkowa opłata.
Opłatę sądową pobiera się od wniesienia pozwu do sądu, a następnie na kolejnych etapach postępowania. W zależności od sytuacji osobistej powoda istnieje możliwość uzyskania zwolnienia od opłat w całości lub w części. Należy jednak wnosić o zwolnienie od opłat w odniesieniu do każdej opłaty należnej w toku postępowania sądowego. Zatem na przykład złożenie wniosku o zwolnienie od opłat przy wniesieniu pierwszego pozwu dotyczy jedynie pierwszej opłaty od wszczęcia postępowania. Wynika to z faktu, że sytuacja osobista powoda może ulec zmianie w toku postępowania sądowego, wskutek czego na dalszych etapach może on przestać spełniać przesłanki zwolnienia od opłat bądź mogą zaistnieć takie przesłanki.
Jeżeli powód poda nieprawidłowe dane karty kredytowej lub płatność z jakiegoś powodu się nie powiedzie, sąd rozpoznający sprawę przesyła powodowi formularz B „Wezwanie sądu lub trybunału do uzupełnienia lub skorygowania formularza pozwu”, wzywając go do podania danych ważnej karty kredytowej w celu uiszczenia opłat sądowych. Sąd przystąpi do rozpoznawania pozwu dopiero po otrzymaniu prawidłowo dokonanej płatności.
Opłatę sądową wnosi się, podając sądowi prawidłowe dane do płatności. Na początku należy wpisać odpowiednie dane w dodatku do formularzu A „Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń”.
Płatności dokonuje się zwykle kartą debetową lub kredytową. Nie wszystkie metody płatności przewidziane w formularzu A muszą być dostępne w sądzie, do którego wnosi się pozew. Należy skontaktować się z sądem i zweryfikować, które metody płatności są akceptowane.
Istnieje również możliwość dokonania płatności kartą kredytową przez telefon. Wiele sądów posiada infrastrukturę umożliwiającą przyjmowanie płatności kartą w taki sposób, ale należy najpierw skontaktować się z właściwym sądem w celu potwierdzenia takiej możliwości.
Elektroniczne postępowanie o płatność można wszcząć wyłącznie w przypadku, gdy pozwany posiada adres w Zjednoczonym Królestwie.
Jeżeli pozew złożono w prawidłowy sposób, sąd doręcza pozwanemu formularz pozwu (wraz z wszelką dokumentacją uzupełniającą) oraz formularz odpowiedzi w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń (formularz C). Jednoczenie sąd przesyła powodowi powiadomienie o wydaniu nakazu wraz z potwierdzeniem transakcji płatniczej.
Potwierdzenie ma zwykle wymiary 8 x 12 cm. W jego górnej części widnieje nazwa i adres sądu, zaś w dolnej wskazuje się zapłaconą kwotę wraz z datą i godziną płatności.
Więcej informacji można znaleźć na stronie poświęconej roszczeniom transgranicznym w ramach Unii Europejskiej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń nie podlega opłacie sądowej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
W Szkocji kwestie opłat sądowych w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń regulują następujące akty:
Załącznik 2 część II pkt 16 i 38 ma zastosowanie do europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń od dnia 1 kwietnia 2019 r.
Załącznik 3 część II pkt 16 i 38 ma zastosowanie do europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń od dnia 1 kwietnia 2020 r.
Nie ma możliwości wnoszenia opłat drogą elektroniczną.
Od wniesienia pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń za pomocą formularza A stanowiącego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 861/2007 pobiera się jednorazową opłatę obejmującą wszystkie czynności sądowe.
Opłata uwzględnia koszty doręczenia pism przesyłką pocztową, lecz może zostać naliczona dodatkowa opłata w przypadku konieczności doręczenia pisma pozwanemu przez urzędnika (sheriff officer).
Wniesienie odpowiedzi na pozew na formularzu C nie podlega opłacie.
Zastępstwo procesowe przez prawnika (solicitor) nie jest zwykle wymagane i opłata sądowa nie obejmuje wynagrodzenia prawników.
Obowiązująca opłata za wniesienie pozwu w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń jest następująca:
Możliwe jest pobranie dodatkowej opłaty administracyjnej za doręczenie pism pozwanemu przez urzędnika (sheriff officer) w wysokości 13 funtów szterlingów powiększonej o koszty doręczenia poniesione przez urzędnika.
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia z 2018 r. w sprawie opłat pobieranych w sheriff court, szkockie rozporządzenie z mocą ustawy nr 2018/481, z późniejszymi zmianami, strona może skorzystać ze zwolnienia od opłat, jeżeli jest uprawniona do niektórych świadczeń państwowych lub do otrzymania pomocy prawnej w sprawach cywilnych.
Zgodnie z art. 3 rozporządzenia z 2018 r. w sprawie opłat pobieranych w sheriff court, szkockie rozporządzenie z mocą ustawy nr 2018/481, z późniejszymi zmianami, do czasu wniesienia opłaty sąd nie przyjmuje pozwu i nie ma obowiązku dokonywania żadnych czynności.
Opłaty sądowe można wnieść:
Sąd akceptuje wniesienie pozwu przy użyciu formularza A określonego w rozporządzeniu (WE) nr 861/2007 wraz z opłatą. Pisma procesowe i opłatę należy złożyć w sądzie lub przesłać do sądu jednocześnie. Następnie, na kolejnym etapie postępowania, sąd wydaje lub wysyła formularz B lub formularz 1 bądź doręcza pozwanemu formularz A. Nie jest wymagany dowód wniesienia opłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.