Find all the information concerning fees, available means to pay, post-payment actions, etc. when using the European Payment Order procedure in each Member State.
Are you about to use the European Payment Order procedure? If so, please note the applicable court fees. You will find all the information concerning fees, available means to pay, post-payment actions, etc. by selecting the relevant national flag listed elsewhere on this page.
This page is maintained by the European Commission. The information on this page does not necessarily reflect the official position of the European Commission. The Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice with regard to copyright rules for European pages.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestię opłat sądowych regulują przepisy art. 1017–1022 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego (Code judiciaire), a w odniesieniu do wypłaty należności przysługujących świadkowi – art. 953 tego kodeksu. Przepisy dotyczące tej kwestii zawiera również belgijski kodeks opłat skarbowych, hipotecznych i kancelaryjnych (Code des droits d'enregistrement, d'hypothèque et de greffe), w szczególności jego art. 142 i nast. oraz art. 268 i nast. w odniesieniu do opłat skarbowych.
W art. 1018 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego określono, jakie elementy składają się na koszty:
1. Opłaty kancelaryjne, skarbowe i inne. Opłaty kancelaryjne obejmują opłaty za wpis sprawy na wokandę, opłaty za sporządzenie aktu i opłaty za wystawienie odpisu (zob. art. 268 i nast. belgijskiego kodeksu opłat skarbowych, hipotecznych i kancelaryjnych). Opłata za wpis sprawy na wokandę wynosi 30–100 euro w zależności od sądu. Opłata za sporządzenie aktu wynosi 35 euro.
Opłaty skarbowe pobiera się w przypadku orzeczeń w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu wynosi powyżej 12 500 euro (bez opłat sądowych). Opłaty te wynoszą 3% wartości przedmiotu sporu.
2. Koszty oraz honoraria i wynagrodzenia z tytułu dokonania czynności sądowych.
3. Koszt wydania poświadczonego odpisu orzeczenia: 0,85–5,75 euro za stronę.
4. Koszt wszystkich środków dochodzeniowych, w szczególności należności przysługujących świadkom i biegłym. W dekrecie królewskim z dnia 27 lipca 1972 r. ustalono wysokość tej kwoty na 200 franków belgijskich na jednego świadka, co obecnie odpowiada około 5 euro. Do tej kwoty należy również dodać zwrot kosztów podróży (0,0868 euro za kilometr).
Jeżeli zostanie wezwany biegły, może on swobodnie określić wysokość opłat i honorarium. Metoda obliczania opłat musi jednak zostać jasno wskazana, a kwota może – w stosownych przypadkach (np. jeżeli koszty poniesiono bezzasadnie) – zostać pomniejszona przez sąd przy końcowym obliczaniu wszystkich kosztów sądowych.
5. Koszty podróży i pobytu sędziów i prokuratorów, sekretarzy sądu i stron, gdy ich podróż została zarządzona przez sędziego, oraz koszt z tytułu czynności prawnych, jeżeli zostały one dokonane na potrzeby procesu.
6. Koszty postępowania (art. 1022 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego). Koszty te ponosi strona przegrywająca i stanowią one ryczałtowy udział w kosztach sądowych strony wygrywającej. Kwoty określa się na podstawie wskaźnika cen konsumpcyjnych i zwiększa się je lub zmniejsza o 10%, jeżeli wskaźnik wzrośnie lub spadnie o 10 punktów procentowych.
Wartość przedmiotu sporu | Kwota | Kwota | Kwota |
do 250,00 EUR | 180,00 EUR | 90,00 EUR | 360,00 EUR |
od 250,01 EUR do 750,00 EUR | 240,00 EUR | 150,00 EUR | 600,00 EUR |
od 750,01 EUR do 2 500,00 EUR | 480,00 EUR | 240,00 EUR | 1 200,00 EUR |
od 750,01 EUR do 5 000,00 EUR | 785,00 EUR | 450,00 EUR | 1 800,00 EUR |
od 5 000,01 EUR do 10 000,00 EUR | 1 080,00 EUR | 600,00 EUR | 2 400,00 EUR |
od 10 000,01 EUR do 20 000,00 EUR | 1 320,00 EUR | 750,00 EUR | 3 000,00 EUR |
od 20 000,01 EUR do 40 000,00 EUR | 2 400,00 EUR | 1 200,00 EUR | 4 800,00 EUR |
od 40 000,01 EUR do 60 000,00 EUR | 3 000,00 EUR | 1 200,00 EUR | 6 000,00 EUR |
od 60 000,01 EUR do 100 000,00 EUR | 3 600,00 EUR | 1 200,00 EUR | 7 200,00 EUR |
od 100 000,01 EUR do 250 000,00 EUR | 600,00 EUR | 1 200,00 EUR | 12 000,00 EUR |
od 250 000,01 EUR do 500 000,00 EUR | 8 400,00 EUR | 1 200,00 EUR | 16 800,00 EUR |
od 500 000,01 EUR do 1 000 000,00 EUR | 12 000,00 EUR | 1 200,00 EUR | 24 000,00 EUR |
1 000 000,01 EUR lub więcej | 18 000,00 EUR | 1 200,00 EUR | 36 000,00 EUR |
Roszczenia niepieniężne | 1 440,00 EUR | 90,00 EUR | 12 000,00 EUR |
Sąd pracy (przepisy szczególne)
Wartość przedmiotu sporu | Kwota | Kwota | Kwota |
do 250,00 EUR | 43,75 EUR | 31,75 EUR | 55,75 EUR |
do 620,00 EUR | 87,43 EUR | 69,43 EUR | 105,43 EUR |
do 2 500,00 EUR | 131,18 EUR | 107,18 EUR | 155,18 EUR |
2 500,01 EUR lub więcej | 262,37 EUR | 226,37 EUR | 298,37 EUR |
Roszczenia niepieniężne | 131,18 EUR | 107,18 EUR | 155,18 EUR |
7. Honorarium, wynagrodzenie i koszty mediatora wskazane zgodnie z art. 1734 belgijskiego kodeksu postępowania sądowego.°
Biorąc pod uwagę powyższe, kwota do zapłaty różni się w poszczególnych przypadkach i zależy od takich czynników jak to, czy dana strona jest stroną wygrywającą, czy wezwano biegłych lub świadków, czy sędziowie musieli się udać za granicę bądź czy trzeba było skorzystać z usług mediatora itp.
Opłaty kancelaryjne należy uiścić z góry – w innym razie sprawa nie zostanie wpisana na wokandę.
Co do zasady biegli pobierają zaliczkę przed rozpoczęciem sporządzania opinii.
Jeżeli zwrócono się o przesłuchanie świadka, należy uprzednio uiścić opłatę na rzecz sekretarza sądu. Jeżeli opłata nie zostanie wpłacona, uznaje się, że strona odstąpiła od przesłuchania świadka.
Płatności można dokonać przelewem lub poleceniem zapłaty, przelewem elektronicznym, gotówką lub czekiem na rzecz sekretariatu sądu (to ostatnie rozwiązanie jest zarezerwowane dla adwokatów i komorników sądowych).
Wszystkie potwierdzenia płatności należy przechowywać w bezpiecznym miejscu umożliwiającym ich natychmiastowe okazanie na żądanie.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Przepisy dotyczące uiszczania opłat i kosztów sądowych w postępowaniu cywilnym, w tym w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, znajdują się odpowiednio w kodeksie postępowania cywilnego oraz w Taryfie opłat skarbowych pobieranych przez sądy na podstawie kodeksu postępowania cywilnego.
Kodeks postępowania cywilnego:
„Część ósma. Opłaty i koszty. Rozdział I. Wartość przedmiotu sporu
Wartość przedmiotu sporu
Artykuł 68. Wartość przedmiotu sporu oznacza się w postaci wartości pieniężnej.
Wartość przedmiotu sporu w poszczególnych sprawach
Artykuł 69. 1. Wartość przedmiotu sporu stanowi:
1 w sprawach o roszczenie pieniężne: podana w pozwie kwota pieniężna;
Oznaczenie wartości przedmiotu sporu
Artykuł 70. 1. Wartość przedmiotu sporu podaje powód. Pozwany lub sąd działający z urzędu może zakwestionować podaną wartość przedmiotu sporu najpóźniej na pierwszej rozprawie. W przypadku rozbieżności między podaną a rzeczywistą wartością przedmiotu sporu ustalenie tej wartości należy do sądu.
2. Na postanowienie sądu o podwyższeniu wartości przedmiotu sporu przysługuje zażalenie.
3. Jeżeli w momencie wniesienia powództwa trudno jest określić wartość przedmiotu sporu, wartość tę szacuje sąd, a następnie nalicza dodatkową opłatę lub zwraca nadpłaconą opłatę zgodnie z wartością przedmiotu sporu ustaloną przez sąd przy wydawaniu orzeczenia w sprawie.
Rozdział II. Opłaty skarbowe i koszty
Obowiązek pokrycia opłat i kosztów
Artykuł 71. 1. Od rozpoznania powództwa pobiera się opłaty skarbowe w zależności od wartości przedmiotu sporu oraz koszty sądowe. Jeżeli nie ma możliwości określenia wartości przedmiotu sporu, wysokość opłaty skarbowej ustala sąd.
Opłaty skarbowe
Artykuł 73. 3. Opłaty skarbowe pobiera się, zgodnie z taryfą zatwierdzoną przez Radę Ministrów, przy wniesieniu wniosku o objęcie ochroną lub o zastosowanie środków ochrony prawnej i przy wydaniu pisma, za które należna jest opłata.
Załączniki do pozwu
Artykuł 128. Do pozwu załącza się:
1. pełnomocnictwo, w przypadku złożenia pozwu przez pełnomocnika;
2. potwierdzenie pokrycia opłat skarbowych i kosztów, jeżeli są one należne;
3. odpisy pozwu i załączników w liczbie odpowiadającej liczbie pozwanych.
Sprawdzenie pozwu
Artykuł 129. 1. Sąd sprawdza, czy pozew spełnia wymogi formalne.
2. Jeżeli pozew nie spełnia wymogów określonych w art. 127 ust. 1 i art. 128, sąd nakazuje powodowi uzupełnienie braków w terminie jednego tygodnia i poucza go o możliwości skorzystania z pomocy prawnej, jeżeli powód potrzebuje takiej pomocy i jest do niej uprawniony. Jeżeli powód nie podał swojego adresu, a sąd go nie zna, sąd wywiesza stosowne obwieszczenie w wyznaczonym miejscu w sądzie na okres jednego tygodnia.
3. Jeżeli powód nie uzupełni braków, sąd zwraca pozew wraz z załącznikami, a jeżeli adres powoda jest nieznany – pozew pozostanie w sądzie do dyspozycji powoda. Na zarządzenie o zwrocie pozwu przysługuje zażalenie bez konieczności złożenia odpisu do doręczenia”.
Taryfa opłat skarbowych pobieranych przez sądy na podstawie kodeksu postępowania cywilnego
„Rozdział I
Opłaty pobierane w postępowaniu sądowym
Artykuł 1. Za wniesienie pozwu, pozwu wzajemnego lub powództwa osoby trzeciej, której przysługują niezależne prawa, pobiera się opłatę w wysokości 4% wartości przedmiotu sporu, lecz nie mniej niż 50 lewów bułgarskich.
13. Za wydanie wskazanych powyżej zaświadczeń pobiera się następujące kwoty:
2) zaświadczenie o wydaniu europejskiego nakazu zapłaty i tytuł wykonawczy: 40 lewów bułgarskich;”.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu.
Opłaty skarbowe pobiera się przy wniesieniu pozwu. Powód ma obowiązek dołączenia do pozwu potwierdzenia pokrycia wszelkich należnych opłat skarbowych i kosztów.
Od wniosku o wydanie europejskiego nakazu zapłaty i tytułu wykonawczego pobiera się opłatę w wysokości 40 lewów bułgarskich.
Opłata sądowa za wniesienie pozwu, pozwu wzajemnego lub powództwa osoby trzeciej, której przysługują niezależne prawa, w zwykłym postępowaniu cywilnymi wynosi 4% wartości przedmiotu sporu, lecz nie mniej niż 50 lewów bułgarskich. Wartość przedmiotu sporu w sprawach o roszczenie pieniężne odpowiada podanej w pozwie kwocie pieniężnej. W razie sprzeciwu wobec pozwu o wydanie nakazu zapłaty i wyraźnej zgody na przekształcenie postępowania w zwykłe postępowanie cywilne powód musi wpłacić na rachunek sądu różnicę między uiszczoną już opłatą a opłatą należną od zwykłego powództwa.
Jeżeli przy wnoszeniu pozwu powód nie dołączy potwierdzenia uiszczenia należnych opłat skarbowych, pozew uznaje się za niespełniający wymogów. Sąd doręcza wówczas powodowi wezwanie do wniesienia opłat skarbowych w terminie jednego tygodnia. Jeżeli powód nie podał swojego adresu, a sąd go nie zna, sąd wywiesza stosowne obwieszczenie w wyznaczonym miejscu w sądzie na okres jednego tygodnia.
Jeżeli powód nie wniesie należnych opłat sądowych w terminie jednego tygodnia, sąd zwraca pozew wraz z załącznikami, a jeżeli adres powoda jest nieznany – pozew pozostanie w sekretariacie sądu do dyspozycji powoda. W takich przypadkach sąd odrzuca pozew.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu. Potwierdzenie wniesienia opłaty należy przedłożyć sędziemu / składowi orzekającemu w danej sprawie za pośrednictwem sekretariatu sądu. Opłaty sądowej nie można wnieść gotówką w kasie sądu. Każdy sąd zawarł umowę z bankiem, który świadczy usługi na rzecz tego sądu. Numery rachunków bankowych można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej sądu.
Opłaty sądowe wnosi się wyłącznie przelewem bankowym na rachunek sądu. Potwierdzenie wniesienia opłaty należy przedłożyć sędziemu / składowi orzekającemu w danej sprawie za pośrednictwem sekretariatu sądu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Opłaty sądowe reguluje ustawa nr 549/1991 o opłatach sądowych. Załącznik do ustawy zawiera taryfę opłat. Opłaty są dochodami budżetu państwa.
Opłaty wpłaca się na rachunek właściwego sądu prowadzony przez Narodowy Bank Czeski (Česká národní banka). Opłaty nieprzekraczające kwoty 5000 koron czeskich można również uiszczać za pomocą znaków opłaty sądowej.
W postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty opłaty sądowe uiszcza się zgodnie z przepisami ogólnymi. W tym przypadku stosuje się takie same zasady jak w odniesieniu do pozostałych postępowań cywilnych.
Stawki opłat od postępowania są określone w formie opłaty stałej albo opłaty stosunkowej w sprawach o roszczenie pieniężne. Opłatę stosunkową oblicza się jako iloczyn podstawy opłaty i stawki opłaty. Poszczególne stawki wskazano w taryfie stanowiącej załącznik do ustawy nr 549/1991 o opłatach sądowych.
Jeżeli chodzi o postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, obowiązuje podstawowa zasada oparta na kryterium płatności. W sprawach o roszczenie pieniężne pobiera się opłatę od pisma wszczynającego postępowanie cywilne w następującej wysokości:
Obowiązek uiszczenia opłaty powstaje z chwilą wniesienia pozwu lub – w postępowaniu odwoławczym – z chwilą wniesienia środka zaskarżenia, a także z chwilą nałożenia obowiązku zapłaty przez sąd lub inną instytucję. Opłaty stają się należne z chwilą powstania obowiązku zapłaty.
Jeżeli opłata nie zostanie uiszczona niezwłocznie po wniesieniu pozwu lub środka zaskarżenia, sąd wzywa powoda/skarżącego do wniesienia opłaty w wyznaczonym terminie; jeżeli powód/skarżący nie uiści opłaty w tym terminie, sąd zawiesza postępowanie (z wyjątkiem niektórych sytuacji określonych w ustawie). Opłaty wniesione po terminie nie zostaną uznane.
Obowiązek zapłaty wygasa po uprawomocnieniu się postanowienia o zawieszeniu postępowania z powodu niewniesienia opłaty.
Opłaty uiszcza się przelewem bankowym na rachunek właściwego sądu. Informacje na temat rachunków bankowych można uzyskać na stronach internetowych poszczególnych sądów, których adresy znajdują się na portalu https://www.justice.cz/. Opłaty nieprzekraczające kwoty 5000 koron czeskich można również uiszczać za pomocą znaków opłaty sądowej.
Kwestie dotyczące opłat od postępowania rozstrzyga sąd właściwy miejscowo i rzeczowo do rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia w pierwszej instancji. Kwestie dotyczące opłat od postępowania przed sądem drugiej lub trzeciej instancji rozstrzyga sąd, który orzekł w sprawie w pierwszej instancji, chyba że występuje sytuacja określona poniżej.
W przypadku powstania obowiązku wniesienia opłaty w związku z orzeczeniem co do istoty sprawy wydanym w drugiej lub trzeciej instancji lub w związku z orzeczeniem wydanym w drugiej lub trzeciej instancji, które kończy postępowanie w sprawie, kwestie dotyczące opłat sądowych rozstrzyga sąd pierwszej instancji, chyba że rozstrzygnie je sąd drugiej lub trzeciej instancji.
Obowiązek wniesienia opłaty zostaje spełniony z chwilą przekazania środków na rachunek bankowy właściwego sądu lub z chwilą złożenia znaków opłaty sądowej we właściwym sądzie. Nie ma konieczności przedstawiania żadnych innych dokumentów.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie opłat sądowych w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty reguluje ustawa o opłatach sądowych (Gerichtskostengesetz – GKG).
Opłaty sądowe można uiścić w chwili wniesienia pozwu albo opłacając stosowny rachunek. Z technicznego punktu widzenia płatności dokonuje się za pomocą przelewu bankowego.
Zgodnie z § 12 ust. 3 i 4 ustawy o opłatach sądowych europejski nakaz zapłaty wydaje się wyłącznie po uiszczeniu określonej opłaty.
Dokładną wysokość opłat określono w załączniku do ustawy o opłatach sądowych [wykaz opłat (Kostenverzeichnis – KV-GKG)]. Zgodnie z nr 1100 KV-GKG w przypadku postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty stawka opłaty wynosi 0,5.
Wysokość opłaty określa się na podstawie wartości przedmiotu sporu, która zasadniczo odpowiada wartości zgłoszonego roszczenia. Jeżeli poza roszczeniem głównym zgłoszono również roszczenia uboczne dotyczące odsetek lub innych kosztów, nie uwzględnia się wartości takich roszczeń ubocznych.
Opłata sądowa należna przy wydawaniu europejskiego nakazu zapłaty wynosi:
Wartość przedmiotu sporu do | Opłata w euro | Wartość przedmiotu sporu do | Opłata w euro |
500 | 32,00 | 50 000 | 273,00 |
1 000 | 32,00 | 65 000 | 333,00 |
1 500 | 35,50 | 80 000 | 393,00 |
2 000 | 44,50 | 95 000 | 453,00 |
3 000 | 54,00 | 110 000 | 513,00 |
4 000 | 63,50 | 125 000 | 573,00 |
5 000 | 73,00 | 140 000 | 633,00 |
6 000 | 82,50 | 155 000 | 693,00 |
7 000 | 92,00 | 170 000 | 753,00 |
8 000 | 101,50 | 185 000 | 813,00 |
9 000 | 111,00 | 200 000 | 873,00 |
10 000 | 120,50 | 230 000 | 962,50 |
13 000 | 133,50 | 260 000 | 1 052,00 |
16 000 | 146,50 | 290 000 | 1 141,50 |
19 000 | 159,50 | 320 000 | 1 231,00 |
22 000 | 172,50 | 350 000 | 1 320,50 |
25 000 | 185,50 | 380 000 | 1 410,00 |
30 000 | 203,00 | 410 000 | 1 499,50 |
35 000 | 220,50 | 440 000 | 1 589,00 |
40 000 | 238,00 | 470 000 | 1 678,50 |
45 000 | 255,50 | 500 000 | 1 768,00 |
Jeżeli nie zostanie wpłacona zaliczka na poczet opłat sądowych, sąd nie wyda nakazu zapłaty i postępowanie nie będzie kontynuowane.
Aby sąd przyporządkował uiszczoną opłatę do odpowiedniej sprawy, powód musi podać sygnaturę sprawy w tytule przelewu bankowego.
Zaliczkę na poczet opłat sądowych można wpłacić bezpośrednio w chwili wnoszenia pozwu. W przypadku nieuiszczenia takiej zaliczki sąd wyśle powodowi stosowny rachunek.
a) Przelew bankowy
Płatności można dokonać przelewem bankowym.
b) Karta kredytowa
Nie ma możliwości dokonania płatności kartą kredytową.
c) Pobranie kwoty z rachunku bankowego powoda przez sąd
Nie ma możliwości dokonania płatności przez pobranie kwoty z rachunku bankowego powoda.
d) Pomoc prawna
Powód, któremu przyznano pomoc prawną, nie musi opłacać kosztów prawnych ani uiszczać zaliczek. Wniosek o przyznanie pomocy prawnej można wnieść do tego samego sądu, który rozpatruje pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.
e) Inne
Nie przewidziano innych sposobów płatności.
Po otrzymaniu płatności sąd przyporządkuje opłatę do odpowiedniej sprawy i rozpozna pozew.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Opłatę skarbową zasądzoną wyrokiem sądu uiszcza się na wskazany w tym wyroku rachunek, używając podanego w tym wyroku numeru referencyjnego.
Od wniesienia pozwu w sądzie estońskim w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń pobiera się taką samą opłatę skarbową jak w przypadku pozwu w postępowaniu krajowym. Kwestie opłat skarbowych i innych kosztów postępowania regulują kodeks postępowania cywilnego i ustawa o opłatach skarbowych. Opłaty skarbowe i koszty procesu należne sądowi można wnosić wyłącznie przelewem bankowym.
Od wniesienia pozwu pobiera się opłatę skarbową na pokrycie kosztów postępowania. W toku postępowania mogą powstać także inne koszty postępowania, takie jak koszty doręczenia pism procesowych i koszty tłumaczenia ustnego lub pisemnego.
Od wniesienia pozwu w sądzie estońskim w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń pobiera się taką samą opłatę skarbową jak w przypadku pozwu w postępowaniu krajowym. Wysokość opłaty skarbowej zależy od dochodzonej kwoty pieniężnej. Przykładowo w przypadku roszczenia w wysokości 500 euro opłata skarbowa wynosi 140 euro, w przypadku roszczenia w wysokości 1 000 euro – 245 euro, w przypadku roszczenia w wysokości 1 500 euro – 280 euro, zaś w przypadku roszczenia w wysokości 2 000 euro – 315 euro.
Opłatę skarbową należy wnieść przy składaniu pozwu. W przypadku niewniesienia opłaty skarbowej sąd wyznacza termin zapłaty. Nieuiszczenie opłaty skarbowej w tym terminie skutkuje odrzuceniem pozwu przez sąd.
Opłaty skarbowe można wnosić wyłącznie przelewem bankowym. Nie ma możliwości zapłaty kartą kredytową. W przypadku wszystkich płatności na rzecz sądów odbiorcą przelewu jest Ministerstwo Finansów.
Wnosząc opłatę skarbową z góry, w tytule polecenia przelewu należy jak najdokładniej określić postępowanie, którego dotyczy opłata. W przypadku wniesienia pozwu za pośrednictwem publicznego serwisu do składania dokumentów (e-File/e-toimik) opłatę skarbową można wnieść w tym samym środowisku, korzystając z linku do elektronicznych usług bankowych. Opłatę skarbową zasądzoną wyrokiem sądu uiszcza się na wskazany w tym wyroku rachunek, używając podanego w tym wyroku numeru referencyjnego.
Więcej informacji na temat rachunków do celów uiszczania opłat skarbowych i numerów referencyjnych sądów znajduje się na stronie internetowej estońskich sądów.
Należy przekazać sądowi informacje potwierdzające wniesienie opłaty skarbowej, aby umożliwić zweryfikowanie jej otrzymania. Konieczne są następujące informacje: imię i nazwisko osoby, która wniosła opłatę skarbową, dane banku i rachunku, na który uiszczono opłatę, zapłaconą kwotę oraz datę płatności. Sąd jest w stanie zweryfikować wpłynięcie opłaty drogą elektroniczną, co oznacza, że nie trzeba przedstawiać polecenia przelewu potwierdzającego płatność. W razie konieczności sąd może jednak wezwać do przedstawienia takiego potwierdzenia.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Uiszczanie opłat sądowych regulują następujące przepisy krajowe:
Instrument ustawowy S.I. nr 22 z 2014 r.
Instrument ustawowy S.I. nr 23 z 2014 r.
Instrument ustawowy S.I. nr 24 z 2014 r.
Aktualny regulamin opłat sądowych w Irlandii nie określa żadnej opłaty za pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. Pozew należy zatem składać bez żadnej opłaty z tego tytułu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Osoby fizyczne, które chcą osobiście lub za pośrednictwem adwokata złożyć do sądu pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty (formularz A określony w rozporządzeniu (WE) nr 1896/2006), muszą uiścić właściwe opłaty sądowe przewidziane w prawie krajowym. Osoba, która składa pozew osobiście bez pośrednictwa adwokata, jest zwolniona z zaliczki na poczet wynagrodzeń prawników (zob. motyw 26 rozporządzenia). Jeżeli pozew zostanie przyjęty i sąd wyda europejski nakaz zapłaty (formularz E określony w rozporządzeniu), po czym nie zostanie podniesiony żaden zarzut w tym zakresie i sąd stwierdzi wykonalność nakazu (formularz G), powód otrzyma tytuł wykonawczy i będzie musiał wnieść stosowną opłatę (τέλος απογράφου) w zależności od rodzaju roszczenia [zgodnie z kodeksem opłat skarbowych (Κώδικα τελών Χαρτοσήμου)].
Za złożenie formularza A pobiera się opłatę skarbową (znaczek skarbowy nakleja się na pozwie, zob. kodeks opłat skarbowych) oraz opłatę sądową [należy zakupić znaczek opłaty sądowej lub, w przypadku wersji elektronicznej, złożyć formularz typu B pobrany w urzędzie skarbowym (ΔΟΥ), który włącza się do akt sprawy, zob. ustawa nr 3978/1912 z późniejszymi zmianami wprowadzonymi art. 1 ust. ΙΓ.1 ustawy nr 4093/2012: osiem tysięcznych kwoty roszczenia, powiększone o opłaty na rzecz osób trzecich, jeżeli kwota roszczenia przekracza 200 euro. Ponadto należne są opłaty na rzecz organów krajowych, obliczone na podstawie kwoty roszczenia].
Wysokość opłat sądowych oblicza się na podstawie kwoty, której dotyczy pozew o wydanie nakazu zapłaty, zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami.
Sąd nie rozpozna pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty ani wniosku o wykonanie europejskiego nakazu zapłaty, którego wykonalność została stwierdzona przez sąd.
Opłatę można wnieść wyłącznie osobiście w sądzie, w którym złożono formularz A lub wniosek o wydanie tytułu wykonawczego na podstawie formularza G. Obecnie nie przewiduje się możliwości uiszczania opłat sądowych w formie elektronicznej.
Należy wnieść pozew lub wniosek do sądu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Opłata sądowa w sprawach cywilnych, w tym w postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, to podatek pobierany przez państwo na początku postępowania, po wniesieniu pozwu przez stronę. Zagadnienia związane z opłatami zostały uregulowane w ustawie nr 10/2012 z dnia 20 listopada 2012 r. dotyczącej określonych opłat na potrzeby wymiaru sprawiedliwości oraz Krajowego Instytutu Toksykologii i Kryminalistyki (Ley 10/2012, de 20 de noviembre, por la que se regulan determinadas tasas en el ámbito de la Administración de Justicia y del Instituto Nacional de Toxicología y Ciencias Forenses), zmienionej królewskim dekretem nr 3/2013 z dnia 22 lutego 2013 r. oraz zarządzeniem HAP/2662/2012 z dnia 13 grudnia 2012 r. (zmienionym zarządzeniem HAP/490/2013 z dnia 27 marca 2013 r.).
Zagadnienie to jest również uregulowane królewskim dekretem nr 1/2015 z dnia 27 lutego 2015 r. dotyczącym mechanizmów drugiej szansy, ograniczenia obciążeń finansowych i innych środków zabezpieczenia społecznego (Real Decreto Ley 1/2015 de 27 de febrero, de mecanismos de segunda oportunidad, reducción de carga financiera y otras medidas de orden social), z późniejszymi zmianami wprowadzonymi ustawą nr 10/2012, o której mowa powyżej.
Opłatę należy uiścić za pośrednictwem urzędu skarbowego (Agencia Tributaria) przy użyciu formularza do pobrania, który należy wypełnić w następujący sposób (proszę kliknąć tutaj) lub wniosku, który zostanie wygenerowany z chwilą wprowadzenia danych (proszę kliknąć tutaj), co pozwala na dokonanie opłaty online (wariant ten jest dostępny wyłącznie dla dużych podmiotów gospodarczych).
Płatności należy dokonać z chwilą złożenia formularza A. Płatności może dokonać przedstawiciel ustawowy lub adwokat (abogado) w imieniu podatnika, w szczególności jeżeli podatnik nie zamieszkuje w Hiszpanii. Osoba, która nie zamieszkuje w Hiszpanii, nie musi występować o numer identyfikacji podatkowej przed samodzielnym ustaleniem wysokości należności podatkowej. Przedstawiciel prawny lub adwokat nie ponoszą odpowiedzialności podatkowej za tę płatność.
W postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty podatnikiem jest ten, kto dokonuje czynności prawnej pociągającej za sobą nałożenie opłaty, mianowicie wnoszący pozew lub powództwo wzajemne na formularzu A, w przypadku gdy roszczenie opiera się na dokumencie stanowiącym pozasądowy tytuł egzekucyjny na podstawie art. 517 ustawy nr 1/2000 z dnia 7 stycznia 2000 r. dotyczącej postępowania cywilnego (Ley 1/2000, de 7 de enero, de Enjuiciamiento Civil) i gdy roszczenie to przekracza kwotę 2 000 EUR. W przypadku tytułu egzekucyjnego nie uiszcza się opłaty. Podobnie, wszystkie osoby fizyczne oraz osoby prawne, którym przysługuje pomoc prawna, nie są zobowiązane do uiszczenia opłaty, o ile wykażą, że spełniają warunki uzyskania pomocy prawnej określone w obowiązujących przepisach.
W postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty obowiązuje opłata stała w wysokości 100 EUR powiększona o kwotę zmienną w wysokości uzależnionej od kwoty dochodzonych roszczeń. Oblicza się ją poprzez pomnożenie podstawy opodatkowania przez obowiązującą stawkę w sposób zilustrowany w poniższej tabeli.
Podstawa opodatkowania | Podatnik | Stawka podatkowa | Maksymalna zmienna kwota stawki |
Od 0 EUR do 1 000 000 EUR | Osoba prawna | 0,50 % | |
Od 1 000 000 EUR | Osoba prawna | 0,25 % | 10 000 EUR |
Kwota podlegająca opodatkowaniu jest kwotą objętą postępowaniem sądowym. Na potrzeby europejskiego nakazu zapłaty kwota objęta postępowaniem sądowym jest równa kwocie należności głównej, powiększonej o odsetki i kary umowne.
Na potrzeby europejskiego nakazu zapłaty dotyczącego roszczenia w wysokości 9 000 EUR na rzecz osoby prawnej opłata wyniosłaby 100 EUR + 9 000 EUR x 0,50 % = 145 EUR.
Jeżeli dowód uiszczenia opłaty nie został przedstawiony na samym początku, urzędnik sądowy (Letrado de la Administración de Justicia) wezwie podatnika do przedstawienia takiego dowodu, przy czym przed jego otrzymaniem nie rozpozna roszczenia wskazanego w formularzu. Nieprzedstawienie dowodu uiszczenia opłaty nie powoduje wstrzymania biegu terminów określonych w prawie procesowym; jeżeli opłata pozostaje nieuiszczona po wezwaniu do zapłaty przez urzędnika sądowego, nie można rozpatrzeć pisma procesowego, zaś postępowanie będzie się toczyć dalej lub w stosownych przypadkach zostanie zakończone.
Opłata musi być uiszczona w drodze samodzielnego ustalenia wysokości należności podatkowej przed złożeniem pisma procesowego przez odpowiednią stronę. Opłatę należy uiścić przy użyciu urzędowego formularza nr 696 na potrzeby samodzielnego ustalenia wysokości należności podatkowej z tytułu czynności wymiaru sprawiedliwości (proszę kliknąć tutaj) bądź poprzez złożenie formularza wygenerowanego z chwilą jego wypełnienia (proszę kliknąć tutaj). Płatności można dokonać osobiście w każdym urzędzie skarbowym. Formularz jest dostępny w języku hiszpańskim i w języku angielskim.
Jedynie duże podmioty gospodarcze mogą obecnie dokonywać płatności online – przelewem bankowym, kartą kredytową itp. – ponieważ przepisy dotyczące opłat zostały ostatnio zmienione, a odpowiednie funkcjonalności techniczne jeszcze nie działają.
Opłaty sądowe są zaliczane do pomocy prawnej, która została uregulowana ustawą nr 1/1996 z dnia 10 stycznia 1996 r. dotyczącą pomocy prawnej(Ley 1/1996, de 10 de enero, de asistencia jurídica gratuita), głównie w art. 1–8 i 46–51.
Na stronie https://www.abogacia.es/servicios/ciudadanos/servicios-de-orientacion-juridica-gratuita znajdują się odpowiednie informacje na temat rodzajów pomocy prawnej, o którą można się ubiegać. Proszę wybrać samorząd zawodowy (Colegio de Abogados) w miejscu, w którym mieści się sąd rozpoznający sprawę.
Do formularza A należy załączyć dowód uiszczenia opłaty w postaci należycie zatwierdzonego urzędowego dokumentu (w wersji papierowej lub elektronicznej).
W Hiszpanii nie istnieje możliwość wysłania europejskiego nakazu zapłaty drogą elektroniczną. Dowód płatności (niezależnie od tego, czy otrzymano go w wersji papierowej czy elektronicznej) należy przesłać w wersji papierowej z innymi wymaganymi dokumentami.
Na etapie, w którym elektroniczne składanie dokumentów stanie się możliwe, w przypadku wyboru tego wariantu opłata będzie obniżana o 10 %. Prawo przewiduje zwrot 60 % opłaty, gdy dochodzi do zawarcia ugody lub uznania roszczenia, co skutkuje zakończeniem sporu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestię opłat sądowych w Republice Chorwacji regulują ustawa o opłatach sądowych (Zakon o sudskim pristojbama) [Dziennik Urzędowy Republiki Chorwacji (Narodne Novine, NN) nr 118/18] oraz dekret w sprawie taryfy opłat sądowych określonych przez rząd Republiki Chorwacji.
Zgodnie z art. 5 ustawy o opłatach sądowych opłaty przewidziane w taryfie opłat sądowych wnosi się za pomocą płatności bezgotówkowych, gotówką, w formie znaków opłaty sądowej wydawanych przez Republikę Chorwacji lub drogą elektroniczną.
W przypadku wniosków, które składa się elektronicznie – zgodnie z przepisami szczególnymi za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przez sądy – opłatę wnosi się w chwili złożenia takiego wniosku. Należna kwota odpowiada połowie wysokości opłaty przewidzianej w taryfie.
W przypadku orzeczeń doręczanych przez sąd drogą elektroniczną – zgodnie z przepisami szczególnymi za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przez sądy – należna opłata odpowiada połowie wysokości opłaty przewidzianej w taryfie, jeżeli zostanie ona wniesiona w ciągu trzech dni od daty doręczenia elektronicznego.
Opłaty sądowe pobiera się we wszystkich postępowaniach sądowych w sprawach cywilnych i gospodarczych. Zgodnie z art. 11 ustawy o opłatach sądowych z obowiązku uiszczenia opłaty zwolnione są następujące podmioty:
Państwo trzecie jest zwolnione z obowiązku uiszczania opłat, jeżeli wynika to z treści umowy międzynarodowej lub na zasadzie wzajemności.
W razie wątpliwości co do warunków wzajemności sąd zwraca się do Ministerstwa Sprawiedliwości o wyjaśnienie.
Zwolnienie przewidziane w pkt 10 ma zastosowanie do tych organizacji humanitarnych, w odniesieniu do których minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydał stosowną decyzję.
Zwolnienie od opłat sądowych nie ma zastosowania do organów gminnych i miejskich, chyba że na mocy przepisów szczególnych powierzono im wykonywanie władzy publicznej.
W postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty mają zastosowanie następujące opłaty:
W przypadku wszczęcia postępowania sądowego:
I. Od pozwu, powództwa wzajemnego, wyroku oraz zarzutów od nakazu zapłaty uiszcza się opłatę sądową proporcjonalną do wartości przedmiotu sporu (opłatę wylicza się wyłącznie na podstawie wartości w postępowaniu głównym, bez odsetek i kosztów) w następującej wysokości: | ||
od | do [...] HRK | HRK |
0,00 | 3 000,00 | 100,00 |
3 001,00 | 6 000,00 | 200,00 |
6 001,00 | 9 000,00 | 300,00 |
9 001,00 | 12 000,00 | 400,00 |
12 001,00 | 15 000,00 | 500,00 |
Jeżeli wartość przedmiotu sporu przekracza 15 000,00 kun chorwackich, pobiera się opłatę w wysokości 500,00 kun chorwackich powiększoną o 1% wartości nadwyżki, przy czym maksymalna wysokość tej opłaty wynosi 5000,00 kun chorwackich. |
II. Za złożenie wniosku o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, za wydanie orzeczenia w sprawie europejskiego nakazu zapłaty oraz za wniesienie odpowiedzi na apelację lub skargę kasacyjną wnosi się połowę wysokości opłaty, o której mowa w pkt I.
III. Za wniesienie apelacji od wyroku lub skargi kasacyjnej wnosi się dwukrotność wysokości opłat sądowych, o których mowa w pkt I.
IV. W przypadku zawarcia ugody sądowej w toku postępowania sądowego nie pobiera się żadnych opłat sądowych.
Jeżeli strona nie wniesie opłaty w wyznaczonym terminie lub nie zawiadomi sądu bezzwłocznie o tym fakcie, sąd – w ciągu kolejnych 15 dni – nada klauzulę wykonalności orzeczeniu w przedmiocie opłaty lub środka odwoławczego oraz przekaże tytuł wykonawczy do Agencji Finansowej (Financijska agencija) w celu przeprowadzenia egzekucji ze środków strony zgodnie z przepisami ustawy o egzekucji roszczeń pieniężnych.
Zgodnie z art. 28 ustawy o opłatach sądowych sąd w pierwszej kolejności poucza stronę postępowania sądowego o spoczywającym na niej obowiązku wniesienia opłaty, a jeżeli strona nie zastosuje się bezzwłocznie do takiego pouczenia, sąd poucza stronę o konieczności wniesienia opłaty w ciągu trzech dni. Jeżeli strona nie zastosuje się do pouczenia lub nie stawi się na rozprawie w postępowaniu, z tytułu którego należna jest opłata, i nie uiści opłaty, sąd wyda nakaz zapłaty nieuregulowanej opłaty wraz z dodatkową opłatą w wysokości 100 kun chorwackich.
Opłaty sądowe wnosi się za pomocą płatności bezgotówkowych, gotówką, w formie znaków opłaty sądowej wydawanych przez Republikę Chorwacji lub drogą elektroniczną.
Płatności gotówką można dokonać w kasie sądu – sąd wpłaca wówczas otrzymaną kwotę na rachunek dochodów budżetowych z tytułu opłat sądowych w terminie pięciu dni od dnia pobrania opłaty.
Jeżeli należność nie przekracza 100 kun chorwackich, opłatę można wnieść w formie znaków opłaty sądowej.
Informacje na temat metody wnoszenia opłat są dostępne na elektronicznej tablicy ogłoszeniowej sądu (e-Oglasna ploča suda), stronach internetowych sądów oraz w sekretariatach sądów.
Opłaty sądowe można wnieść na rachunek Skarbu Państwa Republiki Chorwacji za pośrednictwem dowolnego banku lub urzędu pocztowego.
Aby wnieść opłaty sądowe za pomocą przelewu zagranicznego, należy podać następujące informacje:
SWIFT: NBHRHR2X
IBAN: HR1210010051863000160
Nr rachunku bieżącego: 1001005-1863000160
Kod: HR64
Numer referencyjny: 5045-20735-PIN (lub inny osobisty numer identyfikacyjny osoby uiszczającej opłatę)
Nazwa odbiorcy: Ministerstwo Finansów Republiki Chorwacji w imieniu Sądu Gospodarczego w Zagrzebiu
Opis płatności powinien zawierać sformułowanie opłata za sprawę ________ (sygnatura sprawy oraz opis płatności, np. opłata sądowa za złożenie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty).
Po wniesieniu opłaty do sądu rozpoznającego sprawę, której dotyczy płatność, należy przesłać dowód uiszczenia opłaty zawierający sygnaturę sprawy (o ile jest znana) lub w przypadku pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty potwierdzenie przelewu bankowego należy dołączyć do pozwu.
Strony są zobowiązane do regularnego przekazywania sądowi stosownych dokumentów pocztą (listem poleconym lub zwykłym) lub drogą elektroniczną w formie przewidzianej w przepisach szczególnych za pośrednictwem systemu informatycznego używanego przez sądy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Zasady dotyczące kosztów postępowania określono w ustawie o kosztach prawnych – tekst jednolity (Testo Unico delle disposizioni legislative e regolamentari in materia di spese di giustizia), zawartej w dekrecie prezydenckim nr 115 z dnia 30 maja 2002 r. (Decreto del Presidente della Repubblica 30 maggio 2002 n. 115).
W postępowaniu cywilnym każda strona pokrywa koszty własnych pism procesowych i innych dokumentów niezbędnych w postępowaniu, jeżeli wymaga tego prawo lub sąd (art. 8 ustawy o kosztach prawnych – tekst jednolity, dekret prezydencki nr 115/2002).
Opłaty pobierane w postępowaniu cywilnym są następujące:
Należne kwoty określono w art. 13 i 30 dekretu prezydenckiego nr 115/2002 w odniesieniu do, odpowiednio, opłaty ujednoliconej i zaliczki na poczet kosztów doręczenia, jeżeli zarządzi ją sąd.
Wysokość opłat za odpisy regulują przepisy art. 267 i nast. dekretu prezydenckiego nr 115/2002 i przedstawiono je w tabelach 6, 7 i 8 załączonych do tego dekretu.
Zgodnie z art. 46 ustawy nr 374/1991 ustanawiającej Urząd ds. Sędziów Pokoju (Legge 21 novembre 1991, n. 374 Istituzione del giudice di pace) [we Włoszech sędziowie pokoju mają przygotowanie prawnicze] za pisma procesowe i orzeczenia w postępowaniach w przedmiocie roszczeń do wysokości 1033 euro pobiera się jedynie opłatę ujednoliconą.
Jeżeli opłata nie zostanie wniesiona, sąd lub agencja windykacyjna (obecnie obowiązuje umowa z Equitalia Giustizia SpA) doręczy wezwanie do zapłaty zawierające pouczenie o sposobie uiszczenia opłaty ujednoliconej (art. 248 dekretu prezydenckiego nr 115/2002).
W przypadku niewniesienia opłat za odpisy i kwoty, o której mowa w art. 30 dekretu prezydenckiego nr 115/2002, sąd może odmówić przyjęcia pisma (art. 285 dekretu prezydenckiego nr 115/2002).
Jeżeli płatności dokonuje się z terytorium Włoch, należy skorzystać z rachunku pocztowego, formularza F23 lub znaczków zakupionych w autoryzowanych sklepach tytoniowych (tabaccheria) i detalicznych.
Płatności z zagranicy można dokonać przelewem bankowym na następujący rachunek:
BIC: BITAITRRENT
IBAN: IT 04 O 01000 03245 350008332100
Po dokonaniu płatności należy przedstawić sądowi odpowiedni rachunek jako dowód płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Przepisy procesowe regulujące stosowanie postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty na Cyprze zawiera rozporządzenie proceduralne z 2008 r. dotyczące postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (7/2008), które weszło w życie w dniu 12 czerwca 2008 r.
Art. 25 wymienionego powyżej rozporządzenia proceduralnego stanowi, że opłaty sądowe nie mogą być wyższe niż opłaty pobierane w przypadku zwykłego postępowania cywilnego zgodnie z odpowiednią skalą przestawioną w załączniku VIII formularz H (zob. poniżej).
Zob. odpowiedź na pytanie 2 powyżej.
Sąd nie rozpozna pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty do czasu wniesienia opłat sądowych.
Opłaty sądowe można wnieść za pośrednictwem Banku Centralnego Cypru.
Po uzyskaniu przez sąd rejonowy potwierdzenia ze strony Banku Centralnego o otrzymaniu przelewu z notą uznaniową akta sprawy kieruje się do właściwego sędziego, który – jeżeli spełniono wszystkie przesłanki – nakazuje wykonanie europejskiego nakazu zapłaty.
OPŁATY SĄDOWE Formularz H | Art. 25 ust. 2 rozporządzenia proceduralnego z 2008 r. dotyczącego postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty | |
Pozycja | Opłata skarbowa (euro) | |
a) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 100 euro, ale nie przekracza 500 euro. | 17,00 | |
b) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 500 euro, ale nie przekracza 2000 euro. | 31,00 | |
c) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 2000 euro, ale nie przekracza 10 000 euro. | 48,00 | |
d) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 10 000 euro, ale nie przekracza 50 000 euro. | 94,00 | |
e) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 50 000 euro, ale nie przekracza 100 000 euro. | 154,00 | |
f) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 100 000 euro, ale nie przekracza 500 000 euro. | 256,00 | |
g) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 500 000 euro, ale nie przekracza 2 000 000 euro. | 342,00 | |
h) Jeżeli kwota roszczenia lub wartość przedmiotu sporu przekracza 2 000 000 euro. | 427,00 |
Jeżeli kwota roszczenia zgłoszona przez powoda wzrośnie po wytoczeniu powództwa, należy uiścić różnicę w opłatach.
Jeżeli wartość przedmiotu sporu wzrośnie na skutek wytoczenia powództwa wzajemnego, różnicę w opłatach pokrywa pozwany (powód wzajemny).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Zgodnie z art. 33 kodeksu postępowania cywilnego (Civilprocesa likums) koszty sądowe (tiesāšanās izdevumi) obejmują:
1) opłaty sądowe,
2) kaucje,
3) wydatki związane z prowadzeniem postępowania.
Od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty pobiera się opłatę skarbową.
W toku postępowania strona może być również zobowiązana do zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów związanych z rozpoznaniem powództwa (np. wydatki poniesione w celu ustalenia miejscu pobytu pozwanego na wniosek powoda lub wydatki z tytułu doręczenia, sporządzenia i przetłumaczenia wezwania do stawienia się przed sądem oraz innych pism sądowych).
Zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 9 kodeksu postępowania cywilnego od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty pobiera się opłatę skarbową w wysokości 2% kwoty długu, jednak nie więcej niż 500 euro.
Wysokość kosztów związanych z rozpoznaniem powództwa zależy od szeregu czynników (np. sposobu doręczania pism – pocztą tradycyjną czy elektroniczną).
Jeżeli do pozwu nie dołączono dokumentów potwierdzających uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania i w wysokości określonej ustawą, sąd – zgodnie z art. 133 kodeksu postępowania cywilnego – nie podejmuje żadnych dalszych czynności w związku z pozwem i wyznacza powodowi termin na usunięcie braków.
Jeżeli powód usunie braki w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za zgłoszone w dniu ich pierwotnego zgłoszenia do sądu.
Jeżeli powód nie usunie braków w wyznaczonym terminie, roszczenia zostaną uznane za niezgłoszone, a pozew zostanie zwrócony powodowi.
Zwrot pozwu powodowi nie uniemożliwia mu ponownego wniesienia pozwu do sądu zgodnie ze zwyczajną procedurą określoną w ustawie.
Jeżeli należne są koszty sądowe za doręczenie pism, sąd doręcza pisma dopiero po uiszczeniu odpowiedniej opłaty. Jeżeli jednak przed rozpoznaniem sprawy koszty postępowania nie zostaną wniesione dobrowolnie na rzecz Skarbu Państwa, zostaną odzyskane zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi wykonywania wyroków.
Opłaty skarbowe i rachunki sądów (Valsts nodevas un tiesu konti).
Opłatę skarbową można wnieść na rachunek Skarbu Państwa (Valsts kase). Opłatę skarbową (art. 34 ustawy o postępowaniu cywilnym, z wyjątkiem ust. 6) wnosi się w następujący sposób:
Odbiorca: Valsts kase (Skarb Państwa)
Numer w rejestrze: 90000050138
IBAN: LV55TREL1060190911200
Bank odbiorcy: Valsts kase (Skarb Państwa)
Kod BIC: TRELLV22
Cel płatności: należy podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty skarbowej w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.
Opłatę skarbową od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego można wnieść na rachunek Skarbu Państwa. Opłatę skarbową od wniosku o wykonanie tytułu egzekucyjnego lub innego tytułu wykonawczego (art. 34 ust. 6 kodeksu postępowania cywilnego) wnosi się w następujący sposób:
Odbiorca: Valsts kase (Skarb Państwa)
Numer w rejestrze: 90000050138
IBAN: LV71TREL1060190911300
Bank odbiorcy: Valsts kase (Skarb Państwa)
Kod BIC: TRELLV22
Cel płatności: należy podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania opłaty skarbowej w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.
Koszty związane z rozpoznaniem sprawy oraz koszty związane z egzekucją roszczeń po wystosowaniu wezwania do zapłaty można wnieść na rachunek Biura ds. Organizacji Sądów (Tiesu administrācija). Koszty związane z rozpoznaniem sprawy (art. 39 kodeksu postępowania cywilnego) oraz koszty związane z egzekucją roszczeń po wystosowaniu wezwania do zapłaty (art. 4063kodeksu postępowania cywilnego):
Sądy rejonowe (miejskie) i sądy okręgowe:
Odbiorca: Tiesu administrācija (Biuro ds. Organizacji Sądów)
Numer w rejestrze: 90001672316
IBAN: LV51TREL2190458019000
Bank odbiorcy: Valsts kase (Skarb Państwa)
Kod BIC: TRELLV22
Cel płatności: „21499”; należy również podać dane identyfikacyjne osoby lub sprawy: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru. W przypadku uiszczania kosztów rozpoznania powództwa w imieniu innej osoby należy podać dane identyfikacyjne tej osoby: sygnaturę sprawy (jeżeli jest znana); w przypadku osób fizycznych – imię i nazwisko oraz osobisty numer identyfikacyjny; w przypadku osób prawnych – firmę i numer wpisu do rejestru.
Wnosząc pozew do sądu, należy dołączyć do niego dokumenty potwierdzające uiszczenie opłat skarbowych oraz innych kosztów przewidzianych dla danego postępowania w wysokości określonej ustawą. Powód jest zobowiązany pokryć wszelkie koszty związane z rozpoznaniem powództwa, zanim sąd przystąpi do rozpoznania sprawy.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W postępowaniach w sprawie europejskiego nakazu zapłaty stosuje się zasady obliczania i wnoszenia opłaty skarbowej określone w art. 1–3 kodeksu postępowania cywilnego Republiki Litewskiej.
Zgodnie z uchwałą nr 1240 Rządu Republiki Litewskiej z dnia 27 października 2011 r. zatwierdzającą zasady obliczania, wnoszenia, potrącania i zwrotu opłat skarbowych opłatę tę można wnosić również drogą elektroniczną.
Pobiera się opłatę skarbową w wysokości wskazanej w poniższym punkcie.
W przypadku wniosku o wydanie nakazu sądowego opłata skarbowa odpowiada czwartej części opłaty pobieranej od postępowania sądowego, wynosi jednak nie mniej niż 10 EUR, chyba że wnioskodawca został w całości lub częściowo zwolniony od opłaty skarbowej na mocy przepisów prawa lub postanowienia sądu bądź płatność opłaty skarbowej została odroczona.
Jeżeli po wydaniu nakazu przez sąd dłużnik wniesie zarzuty, a wierzyciel wniesie pozew w trybie zwykłym, wskazaną powyżej opłatę skarbową potrąca się od kwoty opłaty skarbowej należnej za złożenie wniosku.
Jeżeli sąd uzna wniosek wierzyciela za niezłożony w przypadku wskazanym w art. 439 ust. 6 kodeksu postępowania cywilnego, wnioskodawca nie otrzyma zwrotu uiszczonej opłaty skarbowej.
Do wniosku należy załączyć dokumenty i inne dowody stanowiące podstawę roszczeń wnioskodawcy, jak również dowody potwierdzające wniesienie opłaty skarbowej.
Jeżeli nie uiszczono opłaty skarbowej, sąd wyda wezwanie, w którym wyznaczy termin zapłaty; termin ten nie może być jednak krótszy niż siedem dni. Wezwanie wysyła się nie później niż następnego dnia roboczego po jego wydaniu.
Jeżeli strona postępowania, która złożyła pismo procesowe, dotrzyma wskazanego terminu zapłaty zgodnie z pouczeniem sądu, pismo to uważa się za złożone w dniu, w którym pierwotnie złożono je w sądzie. W przeciwnym razie pismo uważa się za niezłożone, a nie później niż w ciągu pięciu dni roboczych po upływie terminu zapłaty sędzia wydaje zarządzenie o zwrocie pisma procesowego wraz z załączonymi dokumentami osobie, która je złożyła.
Opłatę skarbową wnosi się na rachunek do celów dochodów budżetowych Państwowej Inspekcji Podatkowej (Valstybinė mokesčių inspekcija) przy Ministerstwie Finansów w dowolnie wybrany sposób (za pomocą bankowości elektronicznej, gotówką, przelewem bankowym itd.).
Dowodem wniesienia opłaty skarbowej jest polecenie przelewu lub inny dokument potwierdzający płatność, który musi zawierać następujące informacje:
Jeżeli opłatę skarbową wnosi pełnomocnik strony postępowania (adwokat, aplikant adwokacki lub inna osoba reprezentująca interesy strony), polecenie przelewu lub inny dokument potwierdzający płatność powinny zawierać nie tylko wymienione powyżej informacje, ale również imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny (w przypadku osób prawnych: firmę i numer identyfikacyjny przedsiębiorstwa) reprezentowanej strony.
Jeżeli opłatę skarbową wnosi się drogą elektroniczną, nie trzeba przedstawiać dokumentów na potwierdzenie płatności.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
W postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty wszczętym na Węgrzech obowiązuje opłata notarialna za wyegzekwowanie bezspornego roszczenia pieniężnego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającym postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. Wysokość tej opłaty określa ustawa L z 2009 r. o postępowaniu w sprawie wydania nakazu zapłaty i dekret nr 14/1991 Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 listopada 1991 r. o opłatach notarialnych. Zgodnie z powyższymi przepisami wszczęcie postępowania podlega opłacie notarialnej w wysokości 3% wartości przedmiotu sporu. Wnioskodawca może uiścić opłatę gotówką bądź kartą kredytową lub płatniczą w kancelarii notarialnej, przelewem na rachunek bankowy notariusza albo przekazem pocztowym.
W chwili złożenia wniosku należy uiścić opłatę notarialną.
Wysokość opłaty notarialnej wynosi 3% wartości roszczenia pieniężnego, z wyłączeniem roszczeń o świadczenia uboczne (odsetki, koszty); w przypadku zgłoszenia kilku roszczeń opłata notarialna wynosi 3% sumy ich wartości, jednak nie mniej niż 5000 forintów węgierskich i nie więcej niż 300 000 forintów węgierskich. Jeżeli w postępowaniu uczestniczy więcej niż 5 podmiotów, minimalna opłata stanowi iloczyn 1000 forintów węgierskich i liczby takich podmiotów. Jeżeli roszczenie jest wyrażone w walucie innej niż forint węgierski, opłatę uiszcza się w forintach węgierskich, przyjmując do jej wyliczenia równowartość kwoty roszczenia w forintach węgierskich zgodnie z oficjalnym kursem wymiany walut banku centralnego na dzień złożenia wniosku.
Jeżeli wnioskodawca nie uiści opłaty notarialnej w chwili złożenia wniosku, czyniący notariusz wezwie wnioskodawcę do uiszczenia tej opłaty. Jeżeli wnioskodawca nie uiści opłaty w wyznaczonym terminie, notariusz odrzuci wniosek.
Wnioskodawca może wnieść opłatę sądową w dowolny z poniższych sposobów:
Jeżeli opłatę notarialną wniesiono gotówką bądź kartą kredytową lub debetową w kancelarii notarialnej, wnioskodawca nie musi przedstawiać dowodu płatności.
W przypadku płatności przekazem pocztowym do wniosku o wydanie europejskiego nakazu zapłaty należy załączyć potwierdzenie płatności.
Jeżeli wnioskodawca uiścił opłatę notarialną przelewem na rachunek bankowy notariusza, jest zobowiązany załączyć do wniosku o wydanie europejskiego nakazu zapłaty wyciąg bankowy (lub jego kopię) poświadczający obciążenie rachunku kwotą opłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Opłaty z tytułu postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty regulują art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 13 ust. 1 taryfy B, rozdział 12 Zbioru Praw Malty, kodeks organizacji i postępowania cywilnego.
Opłaty kancelaryjnej nie można wnieść drogą elektroniczną.
Opłaty są pobierane od następujących formularzy:
Formularz A – Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty;
Formularz D – Postanowienie o odrzuceniu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty;
Formularz E – Europejski nakaz zapłaty;
Formularz F – Sprzeciw wobec europejskiego nakazu zapłaty;
Formularz G – Stwierdzenie wykonalności.
Formularz A – Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty: opłata kancelaryjna w wysokości 30,00 euro i opłata w wysokości 7,20 euro za każdorazowe powiadomienie pozwanego i powoda przy użyciu formularza D lub E.
Formularz F – Sprzeciw wobec europejskiego nakazu zapłaty: opłata kancelaryjna w wysokości 30,00 euro i opłata w wysokości 7,20 euro za każdorazowe powiadomienie pozwanego.
Formularz G – Stwierdzenie wykonalności: opłata kancelaryjna w wysokości 20,00 euro.
Formularz jest rozpatrywany dopiero po uiszczeniu opłaty.
Opłaty sądowe można wnieść na poniższy rachunek bankowy:
Nazwa posiadacza rachunku | Agencja Służb Sądowych |
IBAN (międzynarodowy numer rachunku bankowego) | MT94VALL22013000000050011428265 |
Numer rozliczeniowy | SORT CODE 22013 |
Numer rachunku | 50011428265 |
Kod BIC/SWIFT | VALLMTMT |
Nazwa banku | BANK OF VALLETTA |
Adres banku | VALLETTA BRANCH |
Waluta rachunku | EURO |
Należy przedstawić potwierdzenie wystawione przez bank, w którym dokonano transakcji.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (rozporządzenie (WE) nr 1896/2006, które weszło w życie dnia 12 grudnia 2008 r.) umożliwia wierzycielom egzekucję bezspornych, transgranicznych roszczeń w sprawach cywilnych i handlowych w drodze jednolitej procedury opierającej się na standardowych formularzach. W postępowaniu tym stawiennictwo stron w sądzie nie jest wymagane. Rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich państw członkowskich UE, z wyjątkiem Danii.
Rada Sądownictwa (Raad voor de rechtspraak) wyznaczyła Sąd Okręgowy w Hadze (Rechtbank`s-Gravenhage) jako jedyny sąd okręgowy właściwy do rozpoznawania wniosków o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. W przypadku wniesienia sprzeciwu postępowanie jest kontynuowane zgodnie ze zwykłymi zasadami właściwości miejscowej.
Pozwy o wydanie europejskiego nakazu zapłaty składa się na formularzu A. Formularz ten jest dostępny we wszystkich językach Unii Europejskiej na stronie internetowej Komisji Europejskiej.
Pozew można złożyć wyłącznie w języku niderlandzkim do Sądu Okręgowego w Hadze.
Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty można wysłać na adres:
Rechtbank Den Haag
Sector civiel recht
Algemene Zaken
Postbus 20302
2500 EH Den Haag
Dodatkowych informacji udziela sekretariat ds. ogólnych sądu (griffie Algemene Zaken) pod numerem +31 (0)70-381 22 64.
Wysokość opłat zależy od kwoty roszczenia głównego. Zob. również: Ile wynoszą opłaty?
Poniżej przedstawiono zestawienie opłat obowiązujących w 2019 r.
Charakter roszczenia lub wartość przedmiotu sporu | Opłata sądowa dla osób innych niż osoby fizyczne | Opłata sądowa dla osób fizycznych | Opłata sądowa dla osób o ograniczonych zasobach finansowych |
Opłata sądowa pobierana przez sąd rozpoznający sprawy podlegające właściwości wydziału rejonowego | |||
Sprawy dotyczące roszczenia: o nieokreślonej wartości lub o wartości do 500 euro | 121 EUR | 81 EUR | 81 EUR |
Sprawy dotyczące roszczenia o wartości wynoszącej ponad 500 euro do 12 500 euro | 486 EUR | 231 EUR | 81 EUR |
Sprawy dotyczące roszczenia o wartości ponad 12 500 euro | 972 EUR | 486 EUR | 81 EUR |
Opłata sądowa pobierana przez sąd rozpoznający sprawy niepodlegające właściwości wydziału rejonowego | |||
Sprawy dotyczące roszczenia: o nieokreślonej wartości lub | 639 EUR | 297 EUR | 81 EUR |
Sprawy dotyczące roszczenia o wartości do 100 000 euro | 1992 EUR | 914 EUR | 81 EUR |
Sprawy dotyczące roszczenia o wartości ponad 100 000 euro | 4030 EUR | 1599 EUR | 81 EUR |
Więcej informacji można znaleźć na stronach internetowych: Rechtspraak.nl (niderlandzki system sądowy) i Raad voor Rechtsbijstand (Rada Pomocy Prawnej).
Jeżeli opłata sądowa nie zostanie wniesiona w terminie, sąd może nie podjąć żadnej czynności w sprawie.
Powód otrzymuje fakturę za opłaty sądowe. Płatności można dokonać przelewem bankowym.
Po wniesieniu opłaty sądowej należy oczekiwać na dalsze informacje od Sądu Okręgowego w Hadze.
Zgodnie z rozporządzeniem ustanawiającym postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty sąd wydaje europejski nakaz zapłaty tak szybko, jak to możliwe – zwykle w ciągu 30 dni od złożenia pozwu.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Na tej stronie przedstawiono informacje o opłatach sądowych w Austrii.
Zgodnie z art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty suma opłat sądowych w tym postępowaniu oraz w późniejszym postępowaniu cywilnym w przypadku wniesienia sprzeciwu w państwie członkowskim nie może przekraczać wysokości opłat z tytułu takiego postępowania cywilnego prowadzonego bez poprzedzającego je postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty w tym państwie członkowskim. Postępowanie w przedmiocie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty podlega zatem stałej opłacie zgodnie z taryfą 1 (Tarifpost 1, TP1) austriackiej ustawy o opłatach sądowych (Gerichtsgebührengesetz, GGG), która ma zastosowanie do wszystkich krajowych postępowań nakazowych i innych postępowań cywilnych.
W postępowaniu w przedmiocie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty przed sądem pierwszej instancji stosuje się taryfę 1 przewidzianą w ustawie o opłatach sądowych zgodnie z notą 1 (Anmerkung 1) do taryfy 1. Ta opłata stała ma zastosowanie niezależnie od tego, czy postępowanie zostanie zakończone. Obniżenie wysokości opłaty ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy:
Zgodnie z austriackim systemem opłat sądowych w postępowaniu cywilnym przed sądem pierwszej instancji opłatę pobiera się wyłącznie od pisma wszczynającego postępowanie (w tym przypadku pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty). Na dalszych etapach postępowania w pierwszej instancji strony nie ponoszą żadnych dodatkowych kosztów sądowych.
Zgodnie z § 2 pkt 1 lit. a) ustawy o opłatach sądowych obowiązek uiszczenia opłaty powstaje z chwilą wniesienia do sądu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. Opłatę należy uiścić w chwili złożenia pozwu. Wniosek o zwolnienie z opłat sądowych w ramach pomocy prawnej (w Austrii: Verfahrenshilfe) należy również złożyć tego samego dnia, pod warunkiem że spełnione są odpowiednie przesłanki.
Wniosek o ponowne zbadanie orzeczenia, o którym mowa w art. 20 rozporządzenia, nie podlega opłacie – niezależnie od tego, czy dotyczy przywrócenia terminu (ust. 1), czy ponownego zbadania co do istoty sprawy (ust. 2).
Wyliczenie opłaty sądowej w przypadku postępowania przed sądem pierwszej instancji zależy od wartości przedmiotu sporu (kwota roszczenia) oraz liczby stron postępowania. Poniżej przedstawiono dla przykładu pełną tabelę stawek zawartą w taryfie 1 przewidzianej w ustawie o opłatach sądowych (stawki na dzień 1 maja 2021 r.; obowiązujące brzmienie ustawy o opłatach sądowych):
Taryfa 1 | Wartość przedmiotu sporu | Opłata | |||
nie przekracza | 150 euro | 25 euro | |||
powyżej | 150 euro, ale nie przekracza | 300 euro | 48 euro | ||
powyżej | 300 euro, ale nie przekracza | 700 euro | 68 euro | ||
powyżej | 700 euro, ale nie przekracza | 2 000 euro | 114 euro | ||
powyżej | 2 000 euro, ale nie przekracza | 3 500 euro | 182 euro | ||
powyżej | 3 500 euro, ale nie przekracza | 7 000 euro | 335 euro | ||
powyżej | 7 000 euro, ale nie przekracza | 35 000 euro | 792 euro | ||
powyżej | 35 000 euro, ale nie przekracza | 70 000 euro | 1 556 euro | ||
powyżej | 70 000 euro, ale nie przekracza | 140 000 euro | 3 112 euro | ||
powyżej | 140 000 euro, ale nie przekracza | 210 000 euro | 4 670 euro | ||
powyżej | 210 000 euro, ale nie przekracza | 280 000 euro | 6 227 euro | ||
powyżej | 280 000 euro, ale nie przekracza | 350 000 euro | 7 783 euro | ||
powyżej | 350 000 euro | 1,2% wartości przedmiotu sporu plus 4 203 euro |
Jeżeli w sprawie występują więcej niż dwie strony, przewidziano możliwość zastosowania dopłaty w wysokości 10–50% z tytułu mnogości stron postępowania zgodnie z § 19a ustawy o opłatach sądowych.
W przypadku opóźnienia w płatności nalicza się stałą karę pieniężną, obecnie wynoszącą 23 euro (zgodnie ze stawką na dzień 1 maja 2021 r.) na podstawie § 31 ustawy o opłatach sądowych. Opóźnienie w uiszczeniu opłaty sądowej pozostaje jednak bez wpływu na przebieg postępowania cywilnego jako takiego. Sąd prowadzi postępowanie sądowe zupełnie niezależnie od uiszczenia opłat sądowych.
Kwestie związane z egzekucją opłat sądowych przez organy wymiaru sprawiedliwości reguluje austriacka ustawa o egzekucji opłat sądowych (Gerichtliches Einbringungsgesetz, GEG). Jeżeli wskutek braku płatności zaistniała konieczność wydania nakazu zapłaty (tytułu egzekucyjnego na potrzeby egzekucji opłat sądowych) przez organ wymiaru sprawiedliwości na podstawie § 6a ustawy o egzekucji opłat sądowych, nalicza się dodatkową opłatę, obecnie wynoszącą 8 euro (według stanu na dzień 1 stycznia 2014 r.).
Metodę wnoszenia opłat określono w § 4 ustawy o opłatach sądowych. Zgodnie z tym przepisem opłaty można wnosić za pomocą karty płatniczej z funkcją umożliwiającą wypłatę gotówki z bankomatu lub karty kredytowej, za pomocą wpłaty lub przelewu bankowego na rachunek właściwego sądu lub wpłaty gotówkowej dokonanej w tym sądzie. Dane bankowe sądów można znaleźć na stronie internetowej Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości (http://www.justiz.gv.at/ zakładka „Sądy” (Gerichte)).
Ponadto wszystkie opłaty można uiścić za pomocą polecenia zapłaty, jeżeli sąd (lub – bardziej ogólnie – austriacki system sądowy) został upoważniony do poboru opłat sądowych z rachunku wskazanego przez osobę dokonującą płatności i do deponowania ich na rachunku sądu. W takim przypadku pozew (również ten w europejskim postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty) musi zawierać numer rachunku, z którego ma zostać pobrana opłata, oraz zgodę na jej pobranie, na przykład adnotację o treści „Gebühreneinzug!” (pobór opłaty) lub „AEV!” (polecenie zapłaty). W przypadku ograniczonej zgody w pozwie należy również oznaczyć maksymalną możliwą do pobrania kwotę [§§ 5 i 6 rozporządzenia w sprawie polecenia zapłaty (Abbuchungs- und Einziehungs-Verordnung)].
Przy wnoszeniu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty za pośrednictwem austriackiego systemu elektronicznego Elektronischer Rechtsverkehr (ERV) opłatę należy uiścić za pomocą polecenia zapłaty. W takim przypadku nie można określić maksymalnej możliwej do pobrania kwoty.
Jeżeli władze federalne są uprawnione do naliczania opłat sądowych od wniesienia pozwu (także w postępowaniu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty) i jeżeli nie udzielono zgody na pobranie opłaty z rachunku, do pozwu należy dołączyć dowód płatności (potwierdzenie przelewu) (§ 4 ustawy o opłatach sądowych). W przypadku dokonania płatności za pomocą karty płatniczej, karty kredytowej, wpłaty lub przelewu bankowego na rachunek właściwego sądu lub za pomocą polecenia zapłaty z rachunku strony austriacka Federalna Agencja Księgowa (Buchhaltungsagentur des Bundes) informuje organ sądowy o wpłynięciu płatności na rachunek sądu dopiero na późniejszym etapie. Postępowanie w sprawie nałożenia opłat sądowych zostaje zakończone po przedstawieniu dowodu (pełnej) zapłaty.
W przypadku nadpłaty w ciągu pięciu lat można dochodzić zwrotu nadpłaconych opłat sądowych (§ 6c ust. 1 pkt 1 ustawy o egzekucji opłat sądowych).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Kwestię opłat w postępowaniu cywilnym reguluje ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., 1025). Co do zasady opłacie podlega każdy pozew, a zatem i ten składany w ramach postępowania uregulowanego przez rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postepowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (dalej: ENZ). W prawie polskim istnieje możliwość złożenia wniosku o zwolnienie od takich kosztów w trybie przepisów przywołanej wyżej ustawy (Tytuł IV – zwolnienie od kosztów sądowych).
W odniesieniu do ENZ zastosowanie ma opłata stała zależna od wartości przedmiotu sporu i opłata stosunkowa przy wartości przedmiotu sporu ponad 20 000 zł.
Od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty opłata ustalana jest w zależności od wartości przedmiotu sporu i w zależności od dochodzonej kwoty wynosi:
W sprawach o prawa majątkowe przy wartości przedmiotu sporu lub wartości przedmiotu zaskarżenia ponad 20 000 złotych pobiera się od pisma opłatę stosunkową wynoszącą 5% tej wartości, nie więcej jednak niż 200 000 złotych.
Od wniosku o uchylenie europejskiego nakazu zapłaty pobiera się połowę opłaty.
Stosownie do treści art. 1262 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz.269 z późń. zm.) – k. p. c., sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Zatem opłatę należy uiścić w momencie wnoszenia do sądu pisma (pozwu), któremu ono podlega lub złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Procesowe skutki nieopłacenia pisma regulują m. in. art. 130 oraz 1302 k.p.c.
Zgodnie z art. 130 k. p. c. – jeżeli pismo procesowe (w tym pozew) nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek nieuiszczenia należnej opłaty, przewodniczący (sędzia) wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do opłacenia go w terminie tygodniowym. Jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała za granicą, która nie ma w Polsce przedstawiciela, przewodniczący (sędzia) wyznacza termin do uiszczenia opłaty, który nie może być krótszy niż miesiąc. Po bezskutecznym upływie ww. terminu pismo jest zwracane stronie. Natomiast pismo opłacone w zakreślonym terminie wywołuje skutki od daty jego wniesienia.
W świetle art. 1302 k. p. c. – pismo wnoszone przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, jest zwracane bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Jednak, gdy w terminie tygodniowym od daty doręczenia zarządzenia o zwrocie pismo zostanie należycie opłacone, to wywołuje ono skutki procesowe od pierwotnej daty wniesienia.
Sposób uiszczenia opłat sądowych w sprawach cywilnych reguluje rozporządzenie ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 marca 2016 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2023.923 t.j.) stanowiące akt wykonawczy do przywołanej wyżej ustawy o kosztach sądowych.
Opłaty sądowe w sprawach cywilnych uiszcza się w formie bezgotówkowej na rachunek bieżący właściwego sądu (informację o takim rachunku można uzyskać bezpośrednio w sądzie lub na jego stronie internetowej ewentualnie na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości), bezpośrednio w kasie sądu lub w formie znaków opłaty sądowej, które można nabyć w kasie sądu.
Po uiszczeniu opłat i ewentualnym uzupełnieniu braków sąd wyda europejski nakaz zapłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Zgodnie z art. 5 rozporządzenia o kosztach sądowych (Regulamento das Custas Processuais), przyjętego na mocy dekretu z mocą ustawy nr 34/2008 z dnia 26 lutego 2008 r., opłaty sądowe (taxa de justiça) wyraża się w jednostkach rozrachunkowych (unidades de conta – UC), przy czym jedna jednostka rozrachunkowa odpowiada obecnie kwocie 102 euro. Wysokość opłaty sądowej ustala się na podstawie wartości przedmiotu sporu lub stopnia złożoności sprawy.
Rozporządzenie o kosztach sądowych zawiera przepisy szczegółowe odnoszące się do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1896/2006 z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.
Zgodnie z art. 7 ust. 4 oraz tabelą II-A rozporządzenia o kosztach sądowych dla pozwów o wydanie nakazu zapłaty:
Wyższą opłatę można pobrać:
Jeżeli pozwany wniesie sprzeciw zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006, a postępowanie jest kontynuowane, kwotę uiszczoną tytułem opłat sądowych w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty potrąca się na rzecz powoda z kwoty należnej w ramach kontynuowanego postępowania (art. 7 ust. 6 rozporządzenia o kosztach sądowych).
Zob. poprzednie pytanie.
Zgodnie z art. 642 kodeksu postępowania cywilnego sekretariat sądu powiadamia o konieczności dokonania brakującej płatności w ciągu 10 dni i zapłacenia dodatkowej grzywny w takiej samej wysokości, odpowiadającej nie mniej niż 1 jednostce rozrachunkowej i nie więcej niż 5 jednostkom rozrachunkowym. Jeżeli w ciągu 10 dni powód nie przedstawi potwierdzenia uiszczenia należnych opłat sądowych i grzywny, sąd zarządzi cofnięcie wniesionego pozwu, wniosku lub środka zaskarżenia.
Opłaty sądowe wnosi się przelewem bankowym.
Jeżeli powód wnosi o wydanie nakazu zapłaty przez sąd, powinien poczekać na instrukcje sekretariatu centralnego wydziału cywilnego Sądu Okręgowego w Porto dotyczące sposobu dokonania płatności. W tym celu zdecydowanie zaleca się podanie adresu e-mail powoda lub jego pełnomocnika. Sekretariat sądu przesyła numer referencyjny (składający się z 12 cyfr i rozpoczynający się od liczby 70), który należy wprowadzić w polu komentarza w formularzu przelewu bankowego wraz z sygnaturą sprawy, aby można było przyporządkować płatność do konkretnej sprawy. Potwierdzenie przelewu należy przedłożyć w sądzie.
Jeżeli powód dokonuje płatności przed wszczęciem postępowania sądowego, tj. bez oczekiwania na zawiadomienie sądu o konieczności dokonania płatności, dane do płatności są następujące (wówczas także należy przedłożyć w sądzie potwierdzenie przelewu):
Posiadacz rachunku: Instituto de Gestão Financeira e Equipamentos da Justiça, I.P. (Instytut Zarządzania Finansami i Infrastruktury Wymiaru Sprawiedliwości)
NIF (numer identyfikacji podatkowej): 510 361 242
Numer rachunku: 1120014160
NIB (portugalski podstawowy numer rachunku bankowego): 078101120112001416052
IBAN: PT50078101120112001416052
Nazwa banku: Agência da Gestão da Dívida e do Crédito Público – IGCP, E.P.E.
BIC SWIFT (kod identyfikacyjny jednostki): IGCPPTPL
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ministerialnego rozporządzenia wykonawczego (Portaria) nr 419-A/2009 z dnia 17 kwietnia 2009 r. powód musi przedłożyć – wraz z odpowiednimi pismami procesowymi lub wnioskiem – dokument lub inny dowód potwierdzający wniesienie opłaty, chyba że ministerialne rozporządzenie wykonawcze nr 280/2013 z dnia 26 sierpnia 2013 r. stanowi inaczej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie dotyczące europejskiego nakazu zapłaty reguluje rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.
Natomiast system sądowych opłat skarbowych określono w rozporządzeniu nadzwyczajnym nr 80/2013 (Ordonanța de urgență nr 80/2013), które weszło w życie dnia 26 czerwca 2013 r. Ten akt ustawodawczy przyjęto w następstwie nowelizacji ram prawnych dotyczących prowadzenia postępowania cywilnego przez przyjęcie kodeksu postępowania cywilnego oraz wdrożenie nowych instytucji uchwalonych na mocy kodeksu cywilnego.
Sądowe opłaty skarbowe są należne od wszystkich osób fizycznych i prawnych i stanowią opłatę za usługi świadczone przez sądy, a także przez Ministerstwo Sprawiedliwości (Ministerul Justiției) oraz prokuraturę przy Wysokim Trybunale Kasacyjnym i Sprawiedliwości (Parchetul de pe lângă Înalta Curte de Casație și Justiție).
W Rumunii sądowe opłaty skarbowe można wnosić online, jednak elektroniczny system płatności nie został jak dotąd wdrożony.
Sądowe opłaty skarbowe są należne zarówno od postępowania w pierwszej instancji, jak i od środków odwoławczych na warunkach przewidzianych przez prawo.
Osoby fizyczne mogą, na wniosek, skorzystać z ulg, zwolnień i rozłożenia sądowych opłat skarbowych na raty zgodnie z rządowym rozporządzeniem nadzwyczajnym nr 51/2008 w sprawie publicznej pomocy prawnej w sprawach cywilnych, zatwierdzonej ze zmianami i uzupełnieniami ustawą nr 193/2008, z późniejszymi zmianami i uzupełnieniami. Osoby prawne mogą korzystać z ułatwień w uiszczaniu sądowych opłat skarbowych zgodnie z art. 42 ust. 2 rządowego rozporządzenia nadzwyczajnego nr 80/2013.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami wysokość sądowej opłaty skarbowej od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty określono w art. 3 ust. 1 rządowego rozporządzenia nadzwyczajnego nr 80/2013 w następujący sposób:
Zgodnie z rządowym rozporządzeniem nadzwyczajnym nr 80/2013 sądową opłatę skarbową uiszcza się z góry. Jeżeli powód nie dopełni obowiązku uiszczenia płatności w terminie ustawowym lub sądowym, sąd odrzuci pozew jako nieopłacony lub, w stosownych przypadkach, rozpozna go w części, której dotyczy uiszczona zgodnie z prawem sądowa opłata skarbowa. Ponadto jeżeli sąd oddalił wniosek dotyczący ułatwień w płatności sądowej opłaty skarbowej, a powód nie uiścił tej opłaty w terminie wyznaczonym przez sąd i nie dołączył do akt sprawy żadnego dowodu płatności, sąd odrzuca pozew jako nieopłacony.
Osoba zobowiązana do uiszczenia sądowych opłat skarbowych może dokonać płatności gotówką, przelewem bankowym lub drogą elektroniczną na odrębny lokalnych rachunek dochodów budżetu o nazwie „Sądowe opłaty skarbowe i inne opłaty skarbowe” jednostki samorządu terytorialnego, na której terytorium osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania lub pobytu lub, w stosownych przypadkach, osoba prawna posiada siedzibę. Koszty poniesione w związku z przekazaniem środków wymaganych z tytułu sądowej opłaty skarbowej obciążają zobowiązanego do zapłaty.
Jeżeli osoba zobowiązana do uiszczenia sądowych opłat skarbowych nie posiada miejsca zamieszkania/pobytu ani – w stosownych przypadkach – siedziby w Rumunii, sądową opłatę skarbową uiszcza się na lokalny rachunek jednostki samorządu terytorialnego właściwej dla siedziby sądu, przed który wytoczono powództwo lub do którego złożono wniosek.
Sądowe opłaty skarbowe można uiścić gotówką w wydziale opłat i podatków jednostki samorządu terytorialnego, na której terytorium osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania lub pobytu lub, w stosownych przypadkach, osoba prawna posiada siedzibę.
Ponadto sądowe opłaty skarbowe można wnieść przelewem bankowym lub drogą elektroniczną.
Do tej pory w Rumunii nie wdrożono elektronicznego systemu płatności za sądowe opłaty skarbowe, mimo iż przepisy przewidują taką metodę płatności.
Potwierdzenie płatności za sądowe opłaty skarbowe, które jest wystawiane w przypadku płatności gotówką, lub zlecenie płatnicze składa się razem z pozwem.
Potwierdzenia płatności lub, w stosownych przypadkach, zlecenia płatnicze tytułem pokrycia sądowych opłat skarbowych nie mają standardowego wzoru i są wydawane w formie akceptowanej przez jednostkę, w której uiszcza się płatność.
W przypadku uiszczenia sądowej opłaty skarbowej po otrzymaniu wezwania z sądu powód musi dołączyć do akt sprawy dowód wniesienia opłaty w terminie dziesięciu dni od otrzymania wezwania.
Dowód wniesienia sądowej opłaty skarbowej można złożyć osobiście w sądzie lub pocztą elektroniczną, wskazując sygnaturę akt sprawy, której dotyczy płatność – ten sam, który wskazano na wezwaniu doręczonym przez sąd stronie zobowiązanej do uiszczenia opłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Kwestie dotyczące opłat sądowych mających zastosowanie w przypadku postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty określono w słoweńskiej ustawie o opłatach sądowych (Zakon o sodnih taksah) [Uradni list RS (Dziennik Urzędowy Republiki Słowenii) nr 37/08, 97/10, 63/13, 58/14 – wyrok Trybunału Konstytucyjnego, 19/15 – wyrok Trybunału Konstytucyjnego, 30/16 i 10/17 – ZPP-E (ustawa zmieniająca ustawę o postępowaniu cywilnym); zwanej dalej „ZST-1”), która zawiera przepisy ogólne dotyczące opłat sądowych.
Art. 6 ZST-1 stanowi podstawę prawną uiszczania opłat sądowych w gotówce, pieniądzu elektronicznym oraz za pomocą innych ważnych metod płatności, co ma również zastosowanie do uiszczania płatności w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. W praktyce opłaty sądowe można wnosić drogą elektroniczną za pomocą serwisów do płatności internetowych poszczególnych banków.
W toku postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty obowiązuje jednorazowa opłata sądowa od całego postępowania. Za uiszczenie opłat sądowych odpowiada powód, a płatności należy dokonać przy wnoszeniu do sądu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.
Wysokość opłat sądowych należnych w toku postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, które powód musi uiścić przy wnoszeniu pozwu do sądu, zależy od wartości przedmiotu sporu.
Współczynnik wynosi 1,2 (pozycja 1301 taryfy opłat zawartej w ZST-1), a opłatę oblicza się zgodnie z tabelą zawartą w art. 16 ZST-1. Ze względu na dużą liczbę kategorii ich szczegółowe przytoczenie na niniejszej stronie nie jest możliwe.
Jeżeli powód nie uiści opłaty sądowej w terminie, sąd mimo to prowadzi postępowanie, i w razie konieczności opłatę sądową egzekwuje się w późniejszym terminie.
Art. 6 ZST-1 stanowi podstawę prawną uiszczania opłat sądowych w gotówce, pieniądzu elektronicznym oraz za pomocą innych ważnych metod płatności, co ma również zastosowanie do uiszczania płatności w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty.
W praktyce opłaty sądowe można wnosić drogą elektroniczną za pomocą serwisów do płatności internetowych poszczególnych banków lub bezpośrednio za pomocą dostawcy usług płatniczych lub w kasie sądu (gotówką lub za pośrednictwem terminalu płatniczego).
Każdy bank posiada własny serwis do płatności internetowych, który umożliwia dokonywanie płatności elektronicznych.
Opłatę sądową można wnieść z góry, tj. przy składaniu pozwu do sądu, albo można wnieść pozew do sądu i poczekać na otrzymanie z sądu wezwania do zapłaty, w którym zostanie określona należna kwota oraz zostaną podane wszystkie inne dane niezbędne do dokonania płatności.
Jeżeli przy wnoszeniu opłaty sądowej podano odpowiedni numer referencyjny (wskazany w wezwaniu do zapłaty doręczonym przez sąd), nie ma konieczności dostarczenia sądowi dowodu płatności. W takich przypadkach sąd otrzymuje powiadomienie o dokonaniu płatności ze specjalnego systemu bankowości elektronicznej (UJPnet), a prawidłowy numer referencyjny jest niezbędny do uznania poszczególnych płatności.
Jeżeli jednak opłatę sądową wniesiono bez wskazania odpowiedniego numeru referencyjnego, osoba zobowiązana do wniesienia opłaty musi przedłożyć w sądzie potwierdzenie płatności. Nie istnieją żadne szczególne przesłanki formalne dotyczące ważności takiego potwierdzenia. Na podstawie potwierdzenia sąd, w razie potrzeby, przeprowadza weryfikację wniesienia opłaty sądowej za pomocą platformy UJPnet (w szczególności gdy opłaty sądowej nie uiszczono w kasie sądu).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Ustawa nr 71/1992 o opłatach sądowych i opłatach za wypisy z rejestru karnego, z późniejszymi zmianami.
Opłaty sądowe można wnieść kartą debetową lub kredytową, przelewem bankowym lub dokonując płatności w oddziale zagranicznego banku.
Zgodnie z § 1 ustawy nr 71/1992 o opłatach sądowych i opłatach za wypisy z rejestru karnego, z późniejszymi zmianami, opłaty sądowe pobiera się od poszczególnych czynności lub postępowań sądowych, jeżeli są one prowadzone na wniosek lub w ramach czynności organów administracji sądów i organów prokuratury; opłaty te są wymienione w tabeli opłat sądowych i opłat za wypisy z rejestru karnego, która stanowi załącznik do wspomnianej ustawy.
Opłatom sądowym podlegają również postępowania i czynności prowadzone z inicjatywy organu na korzyść strony wnoszącej opłatę, jeżeli zostały wyraźnie wymienione w tabeli.
Stawki opłat są określone w załączniku w wysokości stałej lub w wysokości stosunkowej obliczonej od podstawy opłaty. Jeśli stawka opłaty jest określona w odniesieniu do postępowania, oznacza to postępowanie w jednej instancji. Opłatę w tej samej wysokości pobiera się w również w postępowaniu odwoławczym w tej samej sprawie.
Opłata od pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty wynosi – o ile nie ustalono specjalnej stawki – 6% kosztów (zaspokojenia) roszczenia pieniężnego lub wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 16,50 euro. To samo ma zastosowanie w przypadku wniesienia zarzutów.
W przypadku niewniesienia opłaty przy składaniu pozwu, pisma wszczynającego postępowanie w sprawie, apelacji lub skargi kasacyjnej sąd wzywa stronę, która ma wnieść opłatę, do uiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie – zwykle w ciągu dziesięciu dni od daty otrzymania wezwania. Jeżeli pomimo wezwania strona nie wniesie opłaty w terminie, sąd zawiesza postępowanie. Sąd poucza stronę, która ma wnieść opłatę, o skutkach niewniesienia opłaty.
Sąd nie zawiesza postępowania ze względu na niewniesienie opłaty, jeżeli:
Opłaty pobierane przez sądy, organy administracji sądów i organy prokuratury można wnieść gotówką, kartą debetową lub kredytową, przekazem pocztowym lub przelewem bankowym bądź dokonując płatności w oddziale zagranicznego banku. Płatności gotówką, kartą debetową lub kredytową, przelewem bankowym lub w oddziale zagranicznego banku są realizowane przy użyciu wyposażenia technicznego osoby prawnej należącej w 100% do Skarbu Państwa, która jest operatorem systemu, o ile właściwy organ spełnia odpowiednie wymagania. Opłaty można wnieść gotówką, jeżeli sądy, organy administracji sądów i organy prokuratury zapewniły do tego odpowiednie warunki oraz jeżeli wysokość opłaty w danym przypadku nie przekracza 300 euro, z wyjątkiem opłat wymienionych w pozycji 17 (w sprawach dotyczących rejestru handlowego), które można wnieść gotówką, nawet jeżeli ich wysokość przekracza 300 euro. Jeżeli sąd, organ administracji sądów i prokuratura są zintegrowane z centralnym systemem ewidencji opłat, opłaty uiszczone przekazem pocztowym, kartą debetową lub kredytową, przelewem bankowym lub w drodze płatności w oddziale zagranicznego banku są wpłacane na rachunek operatora systemu.
Wniesienie opłaty można potwierdzić za pomocą standardowych dowodów płatności stosowanych w przypadku zwykłych transakcji w zależności od sposobu płatności, tj. dowodu wpłaty, potwierdzenia nadania przekazu pocztowego, wyciągu z rachunku itp.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W Szwecji obowiązują następujące przepisy dotyczące opłaty za wniesienie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty:
- ustawa (2008:879) o europejskim nakazie zapłaty (Lag (2008:879) om europeiskt betalningsföreläggande): § 5 Osoba wnosząca pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty jest zobowiązana do uiszczenia opłaty od pozwu. Rząd może wydawać przepisy regulujące wysokość tej opłaty.
Opłatę od pozwu należy uiścić z góry.
Jeżeli powód nie uiści opłaty od pozwu, sąd odrzuca pozew;
- rozporządzenie (2008:892) w sprawie europejskiego nakazu zapłaty (Förordning (2008:892) om europeiskt betalningsföreläggande): § 3 Uiszczając opłatę od pozwu, powód musi podać osobisty numer identyfikacyjny lub numer rejestracyjny podmiotu pozwanego.
Wnosząc pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty w Szwecji, należy uiścić opłatę od pozwu. Opłatę od pozwu należy uiścić z góry. Oznacza to, że uiszczenie opłaty od pozwu jest konieczne, aby szwedzka służba komornicza (Kronofogdemyndigheten) rozpoczęła rozpoznawanie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. Po wniesieniu pozwu powód otrzymuje od służby komorniczej wezwanie zawierające pouczenie o sposobach uiszczenia opłaty za wniesienie pozwu.
Obecnie opłata od pozwu wynosi 300 koron szwedzkich.
Nieuiszczenie opłaty w terminie powoduje odrzucenie pozwu przed rozpoczęciem jego rozpoznawania.
Opłaty nie wnosi się z góry. Należy poczekać na pismo od szwedzkiej służby komorniczej zawierające wszelkie istotne informacje o sposobie uiszczenia opłaty.
W przypadku wniesienia opłaty w terminie nie ma konieczności dokonywania żadnych czynności. Szwedzka służba komornicza monitoruje opłaty wnoszone na rzecz tego organu. Po zaksięgowaniu opłaty służba komornicza przystępuje do rozpoznania wniesionego pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
Europejski nakaz zapłaty to uproszczone postępowanie służące uzyskaniu orzeczeń w sprawie roszczeń bezspornych w transgranicznych sprawach cywilnych i handlowych. Przez sprawę transgraniczną należy rozumieć spór, w którym przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu, przed który wytoczono powództwo.
Wniesienie pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty podlega opłacie sądowej. W przypadku płatności kartą debetową lub kredytową należy podać dane karty w załączniku do formularza A – „Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty”.
W przypadku konieczności egzekucji roszczenia konieczne jest wniesienie dodatkowej opłaty sądowej. Szczegółowe informacje na temat dostępnych rodzajów postępowań można uzyskać w informacjach dotyczących wykonywania orzeczeń w Anglii i Walii.
Informacje dotyczące wysokości opłat sądowych w Anglii i Walii można znaleźć w broszurze pt. EX50 – Civil and Family Court Fees (EX50 – Opłaty sądowe w sprawach z zakresu prawa cywilnego i rodzinnego).
Wysokość należnej opłaty zależy od wartości przedmiotu sporu.
Dla ułatwienia w tabeli poniżej przedstawiono opłaty obowiązujące na dzień 17 listopada 2016 r. Ponieważ wysokość opłat sądowych ulega zmianom, należy każdorazowo upewnić się w sądzie, u pełnomocnika lub innych właściwych osób lub organizacji, jaka jest obowiązująca opłata. Opłaty wyrażono w funtach szterlingach (GBP). Aby obliczyć ich równowartość w euro, należy zastosować kurs wymiany obowiązujący w dniu wniesienia pozwu.
1.1 Przy wszczęciu postępowania (z uwzględnieniem postępowań wszczętych po otrzymaniu zezwolenia) w celu dochodzenia roszczeń pieniężnych, w przypadku gdy wartość przedmiotu sporu wynosi: | Należna opłata (£GBP) |
a) do £300 GBP | £35 GBP |
b) ponad £300 GBP, ale nie więcej niż £500 GBP | £50 GBP |
c) ponad £500 GBP, ale nie więcej niż £1000 GBP | £70 GBP |
d) ponad £1000 GBP, ale nie więcej niż £1500 GBP | £80 GBP |
e) ponad £1500 GBP, ale nie więcej niż £3000 GBP | £115 GBP |
f) ponad £3000 GBP, ale nie więcej niż £5000 GBP | £205 GBP |
g) ponad £5000 GBP, ale nie więcej niż £10 000 GBP | £455 GBP |
h) ponad £10 000 GBP, ale nie więcej niż £200 000 GBP | 5 % wartości dochodzonego roszczenia |
i) ponad £200 000 GBP | £10 000 GBP |
W przypadku egzekucji roszczenia należna jest dodatkowa opłata.
Opłatę sądową pobiera się od wniesienia pozwu do sądu, a następnie na kolejnych etapach postępowania. W zależności od sytuacji osobistej powoda istnieje możliwość uzyskania zwolnienia od opłat w całości lub w części. Należy jednak wnosić o zwolnienie od opłat w odniesieniu do każdej opłaty należnej w toku postępowania sądowego. Zatem na przykład złożenie wniosku o zwolnienie od opłat przy wniesieniu pierwszego pozwu dotyczy jedynie pierwszej opłaty od wszczęcia postępowania. Wynika to z faktu, że sytuacja osobista powoda może ulec zmianie w toku postępowania sądowego, wskutek czego na dalszych etapach może on przestać spełniać przesłanki zwolnienia od opłat bądź mogą zaistnieć takie przesłanki.
Jeżeli powód poda nieprawidłowe dane karty kredytowej lub płatność z jakiegoś powodu się nie powiedzie, sąd rozpoznający sprawę przesyła powodowi formularz B – „Wezwanie powoda do uzupełnienia lub poprawienia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty”, wzywając go do podania danych ważnej karty kredytowej w celu uiszczenia opłat sądowych. Sąd przystąpi do rozpoznawania pozwu dopiero po otrzymaniu prawidłowo dokonanej płatności.
Opłatę sądową wnosi się, podając sądowi prawidłowe dane do płatności. Na początku należy wpisać odpowiednie dane w formularzu A – „Pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty”.
Płatności dokonuje się zwykle kartą debetową lub kredytową. Nie wszystkie metody płatności przewidziane w formularzu A muszą być dostępne w sądzie, do którego wnosi się pozew. Należy skontaktować się z sądem i zweryfikować, które metody płatności są akceptowane.
Istnieje również możliwość dokonania płatności kartą kredytową przez telefon. Wiele sądów posiada infrastrukturę umożliwiającą przyjmowanie płatności kartą w taki sposób, ale należy najpierw skontaktować się z właściwym sądem w celu potwierdzenia takiej możliwości.
Elektroniczne postępowanie o płatność można wszcząć wyłącznie w przypadku, gdy pozwany posiada adres w Zjednoczonym Królestwie.
Jeżeli pozew złożono w prawidłowy sposób, sąd wydaje europejski nakaz zapłaty (formularz E) wobec pozwanego. Jednoczenie sąd przesyła powodowi powiadomienie o wydaniu nakazu wraz z potwierdzeniem transakcji płatniczej.
Potwierdzenie ma zwykle wymiary 8 x 12 cm. W jego górnej części widnieje nazwa i adres sądu, zaś w dolnej wskazuje się zapłaconą kwotę wraz z datą i godziną płatności.
Więcej informacji można znaleźć na stronie poświęconej roszczeniom transgranicznym w ramach Unii Europejskiej.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
W chwili obecnej nie obowiązują żadne opłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Co się stanie, jeśli nie zapłacę w terminie?
W Szkocji opłaty sądowe za wydanie europejskiego nakazu zapłaty reguluje:
Załącznik 2 część II pkt 6 ma zastosowanie do europejskiego nakazu zapłaty od dnia 1 kwietnia 2019 r.
Załącznik 3 część II pkt 6 ma zastosowanie do europejskiego nakazu zapłaty od dnia 1 kwietnia 2020 r.
Nie ma możliwości wnoszenia opłat drogą elektroniczną.
Za wniesienie do sądu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty przy użyciu formularza A określonego w rozporządzeniu (WE) nr 1896/2006 pobiera się jednorazową opłatę obejmującą wszystkie postępowania sądowe.
Zastępstwo procesowe przez prawnika (solicitor) nie jest zwykle wymagane i opłata sądowa nie obejmuje wynagrodzenia prawników ani kosztu doręczenia pism sądowych pozwanemu.
Wniesienie sprzeciwu na formularzu F nie podlega opłacie.
Opłata za wniesienie do sądu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty wynosi 129 funtów szterlingów.
Zgodnie z art. 8 zarządzenia w sprawie opłat pobieranych w sheriff court z 2018 r. [szkockie rozporządzenie z mocą ustawy 2018/481 (Scottish Statutory Instrument 2018/481) z późniejszymi zmianami] strona może skorzystać ze zwolnienia od opłat, jeżeli jest uprawniona do niektórych świadczeń państwowych lub do otrzymania pomocy prawnej w sprawach cywilnych.
Zgodnie z art. 3 zarządzenia w sprawie opłat pobieranych w sheriff court z 2018 r. (szkockie rozporządzenie z mocą ustawy 2018/481 z późniejszymi zmianami) do czasu wniesienia opłaty sąd nie przyjmuje pozwu i nie ma obowiązku dokonywania żadnych czynności.
Opłaty sądowe można wnieść:
Sąd akceptuje wniesienie pozwu przy użyciu formularza A określonego w rozporządzeniu (WE) nr 1896/2006 wraz z opłatą. Pisma procesowe i opłatę należy złożyć w sądzie lub przesłać do sądu jednocześnie. Następnie, na kolejnym etapie postępowania, sąd wydaje lub wysyła formularze B, C, D lub E. Nie jest wymagany dowód wniesienia opłaty.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.