Ofiara przestępstwa może zgłosić przestępstwo na policji. Małżonek, rodzice, dzieci, rodzeństwo lub opiekun ofiary mogą zgłosić popełnienie przestępstwa w jej imieniu. Każdy może również poinformować policję, jeśli dowiedział się o popełnieniu przestępstwa, nawet jeżeli nie jest jego ofiarą.
Zgłoszenie można złożyć ustnie na najbliższym komisariacie policji lub, w przypadkach wymagających natychmiastowej pomocy, dzwoniąc na numer alarmowy 112, lub składając pisemne zawiadomienie na komisariacie policji lub pocztą. Takie pisemne zawiadomienie można sporządzić samodzielnie lub z pomocą prawnika. Nie jest wymagana żadna konkretna forma. Zawiadomienie składa się zwykle w języku angielskim lub maltańskim, ale osoby, które nie mówią żadnym z tych języków, mają prawo do złożenia zawiadomienia w języku, którym mówią, lub z pomocą tłumacza. W zawiadomieniu należy zawrzeć swoje dane osobowe. Anonimowe zawiadomienia są co do zasady przyjmowane, ale policja wszczyna postępowanie w przypadku takiego zawiadomienia wyłącznie wtedy, gdy dotyczy ono bardzo ciężkiego przestępstwa.
Nie ma wymogów co do terminu zgłoszenia, jednak zgodnie z prawem, jeżeli od popełnienia przestępstwa upłynie określony czas, sprawca nie może już być ścigany. Okres ten jest różny w zależności od charakteru przestępstwa i wynosi od trzech miesięcy w przypadku najlżejszych przestępstw (np. zniewaga słowna) do dwudziestu lat w przypadku szczególnie ciężkich (np. zabójstwo). Po upływie tego okresu można nadal zgłosić popełnienie przestępstwa, jednak policja nie wszczyna postępowania. Nawet jeśli policja przeprowadzi postępowanie przygotowawcze, sąd uniewinni domniemanego sprawcę.
W przypadku niektórych drobnych wykroczeń, a mianowicie w przypadkach, w których policja może wszcząć postępowanie wyłącznie na wniosek, konieczne jest złożenie specjalnej skargi na policji. Skargi takie składa się zwykle na piśmie, choć nie jest to konieczne. O sporządzenie skargi można się zwrócić do prawnika. Skarga musi zawierać: dane osobowe składającego (nazwisko, adres, numer dowodu tożsamości), dane sprawcy, opis zdarzenia, listę świadków, których policja powinna przesłuchać, w tym ich adresy. Zaleca się również (choć nie ma takiego obowiązku) umieszczenie w skardze odniesienia do przepisu prawnego, który według osoby składającej skargę został naruszony przez sprawcę.
Przy zgłoszeniu popełnienia przestępstwa otrzymuje się numer referencyjny. Można go wykorzystać do sprawdzania postępów w sprawie. W praktyce można również sprawdzić postępy w sprawie, wykorzystując datę zgłoszenia. Informacje o postępowaniu przygotowawczym można otrzymać telefonicznie lub stawiając się osobiście na komisariacie policji.
Ofiarom przestępstw przysługuje pomoc prawna.
Tak, można zwracać się o zwrot poniesionych kosztów.
Jeśli po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego policja postanowi zamknąć postępowanie bez wnoszenia sprawy do sądu, ofiara może zaskarżyć taką decyzję do sądu pokoju (Qorti tal-Maġistrati). Sąd pokoju zwraca się do ofiary o potwierdzenie pod przysięgą informacji przedstawionych w zgłoszeniu i o zadeklarowanie gotowości do zeznawania w sądzie. Ofiara musi też zapłacić określoną kwotę wyznaczoną przez sąd jako gwarancję powagi intencji ścigania sprawcy. Sąd pokoju bada dowody i jeżeli uzna je za wystarczające, nakazuje policji kontynuowanie postępowania.
Ofiara może uczestniczyć w postępowaniu jako strona cywilna. Aby włączyć się do postępowania w charakterze powoda cywilnego, należy złożyć wniosek w sądzie. Sąd rozpatruje taki wniosek i postanawia o dopuszczeniu wnioskodawcy do postępowania w charakterze powoda cywilnego. Powód cywilny może uczestniczyć w rozprawach, również tych niejawnych i również w przypadku, gdy składa zeznania w ramach procesu.
Jak wyjaśniono powyżej, ofiara może być świadkiem albo powodem cywilnym.
Prawa i obowiązki ofiary w procesie toczącym się przez sądem karnym zależą od sądu rozpoznającego daną sprawę.
W postępowaniu karnym sąd zwykle wzywa ofiarę do złożenia zeznań, aby usłyszeć jej wersję wydarzeń.
Ofiara ma prawo do informacji o postępach w procesie karnym oraz o prawomocnym wyroku.
Jako powód cywilny ofiara ma dostęp do akt i dokumentów sądowych.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.