You will be considered a victim of crime if you have suffered damage, e.g. you have been injured or your property has been damaged or stolen, etc., as a result of an incident, which constitutes a crime according to national law. As a victim of crime, the law grants you certain individual rights before, during and after court proceedings (trial).
Criminal proceedings in Malta start with investigation of the crime. Depending on the crime, the investigation is carried out by the police or by an investigating magistrate.
Less serious crimes (crimes punished by a fine or imprisonment of less than six months) are investigated by a police officer. If there is sufficient evidence against the offender the police officer brings the case to the Court of Magistrates for trial and acts as a prosecutor before the court. During the trial a judge examines the evidence and convicts or acquits the alleged offender. If the offender is convicted the same judge specifies the penalty to be imposed.
All other crimes are investigated by investigating magistrates. If there is sufficient evidence against the offender the investigating magistrate brings the case before the Court of Magistrates. The Court of Magistrates examines the evidence and if there is sufficient evidence it sends the case to the Attorney General. The Attorney General then brings the case to the Criminal Court for trial. During the trial a public prosecutor prosecutes the offender before a judge and a jury. The jury decides whether the offender is guilty or not. If the offender is found guilty the judge specifies the penalty to be imposed.
Click on the links below to find the information that you need
1 - My rights as a victim of crime
2 - Reporting a crime and my rights during the investigation or trial
The national language version of this page is maintained by the respective Member State. The translations have been done by the European Commission service. Possible changes introduced in the original by the competent national authority may not be yet reflected in the translations. The European Commission accepts no responsibility or liability whatsoever with regard to any information or data contained or referred to in this document. Please refer to the legal notice to see copyright rules for the Member State responsible for this page.
Przy pierwszym kontakcie z policją ofiara powinna uzyskać następujące informacje:
jak i na jakich warunkach można uzyskać zwrot wydatków poniesionych w celu uczestniczenia w postępowaniu karnym.
Ofiara przestępstwa popełnionego w innym państwie członkowskim mieszkająca na Malcie ma prawo zgłosić popełnienie przestępstwa maltańskiej policji. Po odebraniu takiego zgłoszenia policja maltańska jest obowiązana niezwłocznie przesłać raport do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym popełniono przestępstwo, chyba że sama wszczyna postępowanie.
Policja powinna wręczyć ofierze zgłaszającej popełnienie przestępstwa pisemne potwierdzenie złożenia zgłoszenia, zawierające podstawowe informacje o tym przestępstwie. Ponadto ofiara ma prawo na wniosek otrzymać następujące informacje:
W przypadkach przewidzianych w punktach a) i c) ofierze należy podać uzasadnienie lub streszczenie uzasadnienia danej decyzji.
Policja powinna dopilnować, by ofiara rozumiała i była rozumiana. Jeśli ofiara nie rozumie języka maltańskiego lub nie mówi po maltańsku ani angielsku, przysługuje jej prawo do tłumaczenia ustnego i pisemnego na język, który rozumie, i z tego języka.
Komunikacja musi się odbywać w prostym i przystępnym języku, z poszanowaniem cech osobistych, w tym wszelkich form niepełnosprawności, które mogą wpływać na zdolność rozumienia lub bycia zrozumianym. Ponadto ofiara ma prawo do wybranej osoby towarzyszącej przy pierwszym kontakcie z policją, jeżeli ze względu na wrażenie, jakie wywołało przestępstwo, potrzebuje pomocy w zrozumieniu lub byciu zrozumianą. Jeżeli ofiarą jest osoba niepełnosprawna lub małoletni, policja zawsze zwraca się o pomoc do pracowników społecznych z agencji Appoġġ (Aġenzija Appoġġ), a jeśli uzna to za konieczne, może również zwrócić się o pomoc do innych specjalistów w tej dziedzinie.
Podczas pierwszego kontaktu z policją ofiara otrzymuje od policji informacje o rodzaju wsparcia, jakie może otrzymać, w tym o wsparciu medycznym, psychologicznym, a nawet o alternatywnym zakwaterowaniu, oraz o podmiotach takiego wsparcia udzielających. Ponadto policja powinna niezwłocznie skierować ofiarę do służb udzielających wsparcia ofiarom.
Usługi wsparcia mają charakter poufny.
Ofiara może skorzystać z usług wsparcia jeszcze przed formalnym zgłoszeniem przestępstwa.
Policja powinna niezwłocznie zapewnić bezpieczeństwo ofiary, jeśli wstępna ocena wykaże, że ofiara jest w niebezpieczeństwie. Jeśli policja stwierdzi, że sprawca jest osobą niebezpieczną, może go zatrzymać i pilnie wnieść sprawę do sądu oraz zwrócić się do sądu o postanowienie o tymczasowym aresztowaniu.
Ofiara może również zwrócić się do funkcjonariusza policji prowadzącego sprawę o objęcie jej programem ochrony świadków. W tym celu ofiara musi zadeklarować, że będzie składać zeznania przeciwko sprawcy podczas postępowania karnego. Jeśli funkcjonariusz policji jest przekonany, że zeznania danej osoby lub inne posiadane przez nią dowody są ważne dla sprawy, zwraca się do prokuratora generalnego o objęcie takiej osoby programem ochrony świadków. Programem takim można również objąć członków rodziny i innych bliskich danej osoby. Program polega zwykle na zastosowaniu środków zapewniających osobiste bezpieczeństwo lub ochronę mienia.
Policja
Tak, oceny takiej dokona policja.
Jeżeli w toku postępowania okaże się, że nadal istnieje niebezpieczeństwo, policja może zwrócić się do sądu o wydanie nakazu ochrony dla ofiary i jej rodziny.
Ofiary przemocy domowej umieszcza się w specjalnych schroniskach.
W przypadku ofiar małoletnich zgłoszenia popełnienia przestępstwa mogą dokonać rodzice lub opiekun.
W przypadku osób małoletnich, których rodzice ani opiekun nie mogą reprezentować ze względu na konflikt interesów, a także osób małoletnich pozbawionych opieki lub oddzielonych od rodziny, sąd z własnej inicjatywy wyznacza pełnomocnika osoby małoletniej lub pełnomocnika w ramach pomocy prawnej do reprezentowania interesów takiej osoby.
Taka osoba jest uznawana za ofiarę i ma te same prawa, co ofiara.
Małżonek, rodzice, dzieci, rodzeństwo lub opiekun ofiary mogą zgłosić popełnienie przestępstwa w imieniu ofiary.
Mediacja pomiędzy ofiarą a sprawcą staje się dostępna w postępowaniu karnym, jeżeli sprawca przyzna się do popełnienia przestępstwa lub zostanie uznany za winnego. W przypadku przyznania do winy lub wyroku skazującego istnieją różne sposoby na skorzystanie z mediacji za pośrednictwem sądów pokoju (Qrati tal-Ġustizzja). Usługi mediacji zapewnia się w drodze wniosku do sądu, w ramach postępowania sądowego, składanego przez prokuratora, pełnomocnika obrony lub kuratora sądowego, o przekazanie sprawy do mediacji.
Jeżeli sąd przyjmie wniosek, sprawa kierowana jest do Komisji ds. Mediacji między Ofiarą a Sprawcą (Komisja) w Departamencie Probacji i Zwolnień Warunkowych. Po otrzymaniu wszelkich stosownych informacji komitet ten zdecyduje, czy sprawa zasługuje na mediację. Jeżeli komitet postanowi o wszczęciu postępowania mediacyjnego, sprawę przydziela się mediatorowi. Mediator kontaktuje się z ofiarą i sprawcą i spotyka się z nimi osobno w celu zorganizowania trzeciego spotkania, w którym wezmą udział obie strony. Aby postępowanie mediacyjne było skuteczne, mediator dopilnowuje, by obie strony odniosły z niego korzyści i by nie wystąpiło ryzyko wtórnej wiktymizacji.
Przepisy regulujące prawa ofiar zawiera ustawa o ofiarach przestępstw (Att dwar il-Vittmi tal-Kriminalità) – rozdział 539 zbioru praw Malty
W odniesieniu do mediacji zastosowanie mają przepisy ustawy o sprawiedliwości naprawczej (Att dwar il-Ġustizzja Riparatriċi) – rozdział 516 zbioru praw Malty
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Ofiara przestępstwa może zgłosić przestępstwo na policji. Małżonek, rodzice, dzieci, rodzeństwo lub opiekun ofiary mogą zgłosić popełnienie przestępstwa w jej imieniu. Każdy może również poinformować policję, jeśli dowiedział się o popełnieniu przestępstwa, nawet jeżeli nie jest jego ofiarą.
Zgłoszenie można złożyć ustnie na najbliższym komisariacie policji lub, w przypadkach wymagających natychmiastowej pomocy, dzwoniąc na numer alarmowy 112, lub składając pisemne zawiadomienie na komisariacie policji lub pocztą. Takie pisemne zawiadomienie można sporządzić samodzielnie lub z pomocą prawnika. Nie jest wymagana żadna konkretna forma. Zawiadomienie składa się zwykle w języku angielskim lub maltańskim, ale osoby, które nie mówią żadnym z tych języków, mają prawo do złożenia zawiadomienia w języku, którym mówią, lub z pomocą tłumacza. W zawiadomieniu należy zawrzeć swoje dane osobowe. Anonimowe zawiadomienia są co do zasady przyjmowane, ale policja wszczyna postępowanie w przypadku takiego zawiadomienia wyłącznie wtedy, gdy dotyczy ono bardzo ciężkiego przestępstwa.
Nie ma wymogów co do terminu zgłoszenia, jednak zgodnie z prawem, jeżeli od popełnienia przestępstwa upłynie określony czas, sprawca nie może już być ścigany. Okres ten jest różny w zależności od charakteru przestępstwa i wynosi od trzech miesięcy w przypadku najlżejszych przestępstw (np. zniewaga słowna) do dwudziestu lat w przypadku szczególnie ciężkich (np. zabójstwo). Po upływie tego okresu można nadal zgłosić popełnienie przestępstwa, jednak policja nie wszczyna postępowania. Nawet jeśli policja przeprowadzi postępowanie przygotowawcze, sąd uniewinni domniemanego sprawcę.
W przypadku niektórych drobnych wykroczeń, a mianowicie w przypadkach, w których policja może wszcząć postępowanie wyłącznie na wniosek, konieczne jest złożenie specjalnej skargi na policji. Skargi takie składa się zwykle na piśmie, choć nie jest to konieczne. O sporządzenie skargi można się zwrócić do prawnika. Skarga musi zawierać: dane osobowe składającego (nazwisko, adres, numer dowodu tożsamości), dane sprawcy, opis zdarzenia, listę świadków, których policja powinna przesłuchać, w tym ich adresy. Zaleca się również (choć nie ma takiego obowiązku) umieszczenie w skardze odniesienia do przepisu prawnego, który według osoby składającej skargę został naruszony przez sprawcę.
Przy zgłoszeniu popełnienia przestępstwa otrzymuje się numer referencyjny. Można go wykorzystać do sprawdzania postępów w sprawie. W praktyce można również sprawdzić postępy w sprawie, wykorzystując datę zgłoszenia. Informacje o postępowaniu przygotowawczym można otrzymać telefonicznie lub stawiając się osobiście na komisariacie policji.
Ofiarom przestępstw przysługuje pomoc prawna.
Tak, można zwracać się o zwrot poniesionych kosztów.
Jeśli po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego policja postanowi zamknąć postępowanie bez wnoszenia sprawy do sądu, ofiara może zaskarżyć taką decyzję do sądu pokoju (Qorti tal-Maġistrati). Sąd pokoju zwraca się do ofiary o potwierdzenie pod przysięgą informacji przedstawionych w zgłoszeniu i o zadeklarowanie gotowości do zeznawania w sądzie. Ofiara musi też zapłacić określoną kwotę wyznaczoną przez sąd jako gwarancję powagi intencji ścigania sprawcy. Sąd pokoju bada dowody i jeżeli uzna je za wystarczające, nakazuje policji kontynuowanie postępowania.
Ofiara może uczestniczyć w postępowaniu jako strona cywilna. Aby włączyć się do postępowania w charakterze powoda cywilnego, należy złożyć wniosek w sądzie. Sąd rozpatruje taki wniosek i postanawia o dopuszczeniu wnioskodawcy do postępowania w charakterze powoda cywilnego. Powód cywilny może uczestniczyć w rozprawach, również tych niejawnych i również w przypadku, gdy składa zeznania w ramach procesu.
Jak wyjaśniono powyżej, ofiara może być świadkiem albo powodem cywilnym.
Prawa i obowiązki ofiary w procesie toczącym się przez sądem karnym zależą od sądu rozpoznającego daną sprawę.
W postępowaniu karnym sąd zwykle wzywa ofiarę do złożenia zeznań, aby usłyszeć jej wersję wydarzeń.
Ofiara ma prawo do informacji o postępach w procesie karnym oraz o prawomocnym wyroku.
Jako powód cywilny ofiara ma dostęp do akt i dokumentów sądowych.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Rozprawa przed sądem kończy się wydaniem wyroku skazującego lub uniewinniającego. Jeżeli oskarżony został uznany za winnego, sędzia orzeka o wymiarze kary. Zgodnie z prawem maltańskim oskarżony i prokurator generalny mają prawo do złożenia odwołania od wyroku skazującego/uniewinniającego lub od orzeczenia o wymiarze kary do Sądu Apelacyjnego ds. Karnych.
Jeżeli jednak złożono odwołanie, a ofiara uczestniczyła w pierwszym procesie w charakterze powoda cywilnego, jej pełnomocnik może uzyskać pozwolenie na zbadanie wszystkich stosownych dokumentów związanych z postępowaniem odwoławczym.
Po uprawomocnieniu wyroku ofiara ma prawo otrzymać kopię orzeczenia. Jeżeli sąd skaże sprawcę na karę pozbawienia wolności, ofiara ma prawo do informacji o zwolnieniu sprawcy lub jego ucieczce.
Ofiara ma prawo do wsparcia lub ochrony po zakończeniu postępowania karnego, w trakcie procesu sądowego i przez stosowny czas po nim.
Ofiara otrzymuje kopię prawomocnego wyroku.
Tak, ofiara otrzymuje informacje o zwolnieniu lub ucieczce sprawcy.
Ofiara nie uczestniczy w podejmowaniu takich decyzji, choć jest o nich informowana.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Procedura dochodzenia odszkodowania od sprawcy polega na wszczęciu powództwa odszkodowawczego, chyba że sąd karny wydał już wobec sprawcy orzeczenie w sprawie odszkodowania na rzecz ofiary.
W przypadku takiego orzeczenia ofiara ma prawo do jego wykonania tak, jakby sąd cywilny orzekł na jej korzyść. W rezultacie ofiara może nawet zwrócić się o wydanie nakazu zajęcia rzeczy lub majątku.
Jeżeli sprawca nie wypłaci odszkodowania, rząd Malty może, pod pewnymi warunkami określonymi przez prokuratora generalnego, wypłacić ofierze zaliczkę.
Tak, ofiara jest uprawniona do starania się o odszkodowanie od państwa w ramach Systemu Rekompensat za Szkody Poniesione Wskutek Przestępstwa.
http://www.justiceservices.gov.mt/DownloadDocument.aspx?app=lom&itemid=8983&l=2
Formularz elektroniczny dostępny tutaj: https://eforms.gov.mt/pdfforms.aspx?fid=pjd010m
Ofierze przysługuje odszkodowanie nawet wtedy, gdy sprawca nie został skazany lub jest nieznany.
W wyjątkowych przypadkach możliwe jest dokonanie doraźnych płatności w czasie oczekiwania na orzeczenie w sprawie odszkodowania kończące postępowanie w sprawie.
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.
Policja
Strona internetowa: https://pulizija.gov.mt/en/Pages/Home.aspx
Krajowa agencja opieki społecznej dla dzieci i rodzin w potrzebie Appoġġ
Strona internetowa: http://fsws.gov.mt/en/appogg/Pages/welcome-appogg.aspx
Departament Sprawiedliwości – w sprawie wsparcia dotyczącego kompensat za uszczerbki na zdrowiu spowodowane przestępstwem
Kontakt:
Adres e-mail: info.justicedepartment@gov.mt
Numer telefonu: +356 25674330
Adres: 21, Triq l-Arċisqof, Valletta VLT1443
Maltańska Agencja Pomocy Prawnej (Legal Aid Malta)
Strona internetowa: https://mjcl.gov.mt/en/LegalAidMalta/Pages/home.aspx
Telefon wsparcia 179
Tak, wsparcie dla ofiar jest bezpłatne.
Ofiara ma prawo otrzymać wsparcie w następującym zakresie:
Wsparcie dla Ofiar Malta (Appoġġ għall-Vittmi f'Malta, ang. Victim Suport Malta) udziela ofiarom przestępstw wsparcia emocjonalnego, aby pomóc im przezwyciężyć traumę spowodowaną przestępstwem, a także informacji prawnych o procedurach karnych związanych z ofiarami przestępstw i praktycznej pomocy, takiej jak wsparcie w komunikacji z policją.
Strona internetowa: https://victimsupport.org.mt/
St Jeanne Antide Foundation
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.