Prawa ofiar – w poszczególnych państwach

Włochy

Autor treści:
Włochy

Czy mogę zaskarżyć orzeczenie?

Prawo do zaskarżenia orzeczenia przysługuje wyłącznie ofierze przestępstwa, która przystąpiła do postępowania w charakterze powoda cywilnego, przy czym zakres takiego prawa ogranicza się każdorazowo do ochrony interesów ofiary przestępstwa na gruncie prawa cywilnego.

Zgodnie z włoską ustawą nr 46/2006 powodowi cywilnemu nie przysługuje już ogólne prawo do odwołania się; może on jedynie zaskarżyć orzeczenie do Sądu Kasacyjnego (Corte di Cassazione).

Powód cywilny może wnieść środek zaskarżenia od:

  • elementów wyroku skazującego, które dotyczą powództwa adhezyjnego;
  • wyroku uniewinniającego, ale wyłącznie w zakresie, w jakim dotyczy on aspektów cywilnych sprawy;
  • elementów orzeczenia dotyczących prawa powoda cywilnego do odszkodowania oraz zwrotu kosztów postępowania.

Jakie prawa przysługują mi po wydaniu wyroku?

Jeżeli chodzi o nadzwyczajny środek zaskarżenia (revisione), ofierze przestępstwa, która przystąpiła w charakterze powoda cywilnego do postępowania zakończonego wydaniem wyroku, przeciwko któremu wniesiono ten środek, przysługuje prawo – po rozpoczęciu rozprawy – do podniesienia zarzutu niedopuszczalności samego wniosku. Dotyczy to również przypadków, w których ten nadzwyczajny środek zaskarżenia wniesiono przeciwko ugodzie sądowej, gdy w postanowieniu szczególnym dopuszczono możliwość wystąpienia o wydanie i uzyskania orzeczenia, w którym sąd nakazuje sprawcy pokrycie kosztów prawnych.

Czy mam prawo do ochrony po zakończeniu procesu? Przez jaki okres?

W dekrecie legislacyjnym nr 9 z dnia 11 lutego 2015 r. ustanowiono przepisy wdrażające dyrektywę 2011/99/UE, która opiera się na zasadzie wzajemnego uznawania i reguluje kwestie związane z europejskim nakazem ochrony, aby zagwarantować, że środki przyjmowane w celu zapewnienia ochrony danej osoby przed czynem zabronionym mogącym w jakikolwiek sposób zagrozić jej życiu, zdrowiu fizycznemu lub psychicznemu, godności, wolności osobistej lub nietykalności seksualnej zostaną utrzymane w mocy nawet w przypadku, gdy dana osoba przeniesienie się do innego państwa członkowskiego. Dyrektywa stanowi, że europejski nakaz ochrony można wydać tylko wtedy, gdy w państwie wydającym został uprzednio zastosowany środek ochrony, który nakłada na osobę stwarzającą zagrożenie co najmniej jeden z poniższych zakazów lub ograniczeń: zakaz przebywania w określonych miejscach, miejscowościach lub na określonych obszarach, gdzie mieszka lub które odwiedza osoba podlegająca ochronie; zakaz lub ograniczenie kontaktu z osobą podlegającą ochronie; zakaz lub ograniczenie możliwości zbliżania się na odległość mniejszą, niż to określono, do osoby podlegającej ochronie. Po otrzymaniu europejskiego nakazu ochrony właściwy organ wykonującego państwa członkowskiego musi uznać ten nakaz bez zbędnej zwłoki i wydać decyzję o przyjęciu środka, który byłby w analogicznych przypadkach dopuszczalny w świetle jego prawa krajowego, w celu zapewnienia ochrony osobie podlegającej ochronie.

Jakie informacje uzyskam, jeżeli sprawca zostanie skazany?

Po zakończeniu postępowania przewodniczący składu orzekającego sporządzi i podpisze sentencję wyroku, po czym opracowane zostanie zwięzłe streszczenie stanu faktycznego i prawnego, na podstawie którego wydano wyrok. Wyrok zostanie ogłoszony na rozprawie przez odczytanie jego sentencji. Odczytanie uzasadnienia i sentencji wyroku uznaje się za równoważne z powiadomieniem stron obecnych na rozprawie lub stron, które powinny były być obecne na rozprawie, o wydaniu wyroku. Sędzia wyda wyrok skazujący, jeżeli wina osoby oskarżonej o popełnienie przestępstwa nie będzie wzbudzała żadnych uzasadnionych wątpliwości. W wyroku sędzia przedstawia szczegółowe informacje na temat kary nałożonej na sprawcę oraz wszelkich środków zabezpieczających (misure di sicurezza). Jeżeli skazany sprawca jest niewypłacalny, sędzia nałoży karę finansową na osobę ponoszącą odpowiedzialność cywilną. Ponadto na mocy wyroku sędzia nakaże sprawcy pokrycie kosztów procesowych. Na wniosek powoda cywilnego sędzia wyda postanowienie o publikacji wyroku skazującego w prasie na koszt skazanego sprawcy, a w stosownych przypadkach – również na koszt osoby ponoszącej odpowiedzialność cywilną.

Wyrok zawiera:

  1. nagłówek z inwokacją in nome del popolo italiano [„w imieniu narodu włoskiego”] oraz oznaczenie organu, który go wydał;
  2. dane osobowe sprawcy oraz inne dane osobowe, które mogą posłużyć do jego zidentyfikowania, a także ogólne informacje na temat innych prywatnych stron postępowania;
  3. opis zarzutu;
  4. oświadczenia stron;
  5. zwięzłe objaśnienie faktycznych i prawnych podstaw, w oparciu o które wydano orzeczenie, wraz ze wskazaniem dowodów stanowiących podstawę orzeczenia oraz wyjaśnieniem przyczyn, dla których sędzia nie dał wiary dowodom przeciwnym;
  6. rozstrzygnięcie sądu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów;
  7. datę i podpis sędziego.

Po ogłoszeniu wyrok zostanie złożony w sekretariacie sądu. Jeżeli wyrok nie zostanie ogłoszony w terminie trzydziestu dni lub w innym wyznaczonym terminie, który nie może jednak przekraczać 90 dni od dnia wydania, zawiadomienie o wydaniu wyroku zostanie przekazane prokuraturze i stronom prywatnym, którym przysługuje prawo do wniesienia środka zaskarżenia, jak również obrońcy oskarżonego w momencie wydania wyroku.

Czy uzyskam informację o tym, że sprawca został zwolniony (w tym o wcześniejszym lub warunkowym zwolnieniu) lub że zbiegł z zakładu karnego?

Art. 90-ter kodeksu postępowania karnego (Codice di procedura penale) stanowi, że na wniosek ofiary przestępstwa z użyciem przemocy ofiara musi zostać niezwłocznie powiadomiona o przygotowaniach do zwolnienia sprawcy przestępstwa lub o zbliżającym się terminie wygaśnięcia nakazu tymczasowego aresztowania sprawcy, o jego zbiegnięciu z aresztu śledczego lub zakładu karnego, a także o umyślnej odmowie poddania się karze przez skazanego.

Czy będę brać udział w wydaniu postanowienia o zwolnieniu lub warunkowym zwolnieniu? Czy mogę na przykład złożyć oświadczenie lub wnieść odwołanie?

Konsultowanie się z ofiarą przestępstwa przed wydaniem postanowienia w tej kwestii nie jest przyjętą praktyką.

Ostatnia aktualizacja: 13/10/2020

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.