Rechten van slachtoffers – per land

Frankrijk

Inhoud aangereikt door
Frankrijk

Met wie moet ik als slachtoffer van een misdrijf contact opnemen voor ondersteuning en bijstand?

Instellingen voor slachtofferhulp zijn opgenomen in een register van organisaties voor slachtofferhulp: Annuaire des associations d’aide aux victimes.

U kunt contact opnemen met de dichtstbijzijnde organisatie voor slachtofferhulp.

Hotline voor opvang slachtoffers

Specifieke slachtofferhulp:

  • Kinderen in gevaar: 119 — 24 uur per dag, 7 dagen in de week
  • Vermiste kinderen: 116 000 — 24 uur per dag, 7 dagen in de week
  • Geweld tegen vrouwen: 3919 — 7 dagen in de week, maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 22.00 uur en zaterdag, zondag en op feestdagen van 9.00 tot 18.00 uur
  • Verkrachting en seksueel geweld: 0 800 05 95 95 — maandag tot en met vrijdag van 10.00 tot 19.00 uur
  • Door racisme ingegeven daden: 01 40 35 36 55 — dinsdag, donderdag en vrijdag van 10.30 tot 13.30 uur
  • Door homofobie ingegeven daden: 01 48 06 42 41 — maandag tot en met vrijdag van 18.00 tot 22.00 uur, zaterdag van 14.00 tot 16.00 uur en zondag van 18.00 tot 20.00 uur
  • Pesten op school: 3020 — maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 20.00 uur en zaterdag van 9.00 tot 18.00 uur

Is slachtofferhulp gratis?

Ja, de hulp van organisaties voor slachtofferhulp is geheel gratis.

Wat voor steun kunnen overheidsdiensten of autoriteiten mij bieden?

Medische hulp

Een slachtoffer kan naar het ziekenhuis gaan en een arts raadplegen en verklaringen verkrijgen waarin zijn of haar letsel staat beschreven.

Huiselijk geweld

Ongeacht zijn of haar burgerlijke staat kan een slachtoffer in geval van gevaar bij een familierechter (juge aux affaires familiales) van de arrondissementsrechtbank (tribunal de grande instance) een dringend verzoek om een beschermingsbevel indienen dat hem of haar voorlopig het gebruik van de woning toekent en een gewelddadige partner de toegang daartoe ontzegt.

Rechtsbijstand

Iedere arrondissementsrechtbank heeft een bureau voor slachtofferhulp (bureau d'aide aux victimes), dat wordt beheerd door een organisatie voor slachtofferhulp. Deze bureaus informeren, begeleiden en ondersteunen slachtoffers van misdrijven en leggen hun uit hoe rechtbanken werken en hoe eventuele procedures waarbij zij betrokken zijn, zullen verlopen. Op deze manier kunnen slachtoffers op de hoogte blijven van:

  • eventuele spoedmaatregelen die worden genomen, zoals een onmiddellijke verschijning voor de rechter (comparution immédiate);
  • de voortgang van strafrechtelijke procedures.

Slachtoffers worden altijd gewezen op schadevergoedingsregelingen waarvoor zij eventueel in aanmerking komen.

De verstrekte hulp is kosteloos en vertrouwelijk.

Wat voor steun kunnen niet-gouvernementele organisaties mij bieden?

Organisaties voor slachtofferhulp bieden gedurende de gehele procedure hulp aan slachtoffers door het verstrekken van gratis juridische en sociale informatie en psychologische ondersteuning. Hun medewerkers kunnen slachtoffers helpen bij het doen van aangifte of het indienen van een verzoek om als burgerlijke partij in de strafrechtelijke procedure te worden erkend. Zij kunnen strafzittingen bijwonen en het slachtoffer helpen de door de diverse instanties genomen procedurele stappen en beslissingen te begrijpen.

Organisaties voor slachtofferhulp kunnen gevestigd zijn in gendarmerie- en politiebureaus, ziekenhuizen, gerechtsgebouwen, kantoren van welzijnsinstanties enz. Hun adressen en telefoonnummers zijn verkrijgbaar bij de rechtbanken en bij gendarmerie- en politiebureaus, alsmede in het register dat toegankelijk is via deze link.

Naast deze reguliere organisaties voor slachtofferhulp zijn er tal van andere organisaties die geen speciale erkenning hebben voor hun werk op bepaalde gebieden zoals lichamelijk letsel, huiselijk geweld, verkeersongevallen, medische fouten etc. Sommige organisaties die gespecialiseerd zijn in hulp aan vrouwelijke slachtoffers van geweld kunnen vrouwen en hun kinderen tijdelijk onderdak bieden.

Laatste update: 21/01/2019

De verschillende taalversies van deze pagina worden bijgehouden door de betrokken lidstaten. De informatie wordt vertaald door de diensten van de Europese Commissie. Eventuele aanpassingen zijn daarom mogelijk nog niet verwerkt in de vertalingen. De Europese Commissie aanvaardt geen verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid met betrekking tot informatie of gegevens in dit document. Zie de juridische mededeling voor auteursrechtelijke bepalingen van de lidstaat die verantwoordelijk is voor deze pagina.