Α. Έχω δικαίωμα να ασκήσω έφεση κατά της απόφασης;

Ναι, με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται από τον νόμο (βλ. άρθρο 593 του κώδικα ποινικής δικονομίας), κατά κανόνα μπορεί να ασκηθεί έφεση κατά των καταδικαστικών αποφάσεων· εναλλακτικά, έφεση μπορεί να ασκηθεί απευθείας ενώπιον του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κατά των πρωτόδικων αποφάσεων που υπόκεινται σε έφεση.

Β. Ποια άλλα ένδικα μέσα διαθέτω;

Κατά των αποφάσεων που εκδίδονται κατ’ έφεση ή των αποφάσεων που δεν υπόκεινται σε έφεση μπορεί να ασκηθεί αναίρεση για τους λόγους που προβλέπονται από τον νόμο (βλ. άρθρο 606 του κώδικα ποινικής δικονομίας), πέραν των περιπτώσεων που προβλέπονται από ειδικές διατάξεις.

Γ. Ποιες είναι οι συνέπειες μιας καταδικαστικής απόφασης;

i. Ποινικό μητρώο

Γενικά, οι αμετάκλητες ποινικές καταδικαστικές αποφάσεις καταγράφονται, μεταξύ άλλων, σε απόσπασμα ποινικού μητρώου του συγκεκριμένου προσώπου.

v. Εκτέλεση της απόφασης, μεταγωγή κρατουμένων, ποινές με αναστολή και εναλλακτικές κυρώσεις

Αναστολή της ποινής υπό όρους: κατά κανόνα, όταν επιβάλλεται φυλάκιση ή περιοριστική της ελευθερίας ποινή διάρκειας έως δύο ετών, ή χρηματική ποινή η οποία, μόνη της ή σε συνδυασμό με την αντίστοιχη περιοριστική της ελευθερίας ποινή σύμφωνα με τον νόμο, ισοδυναμεί με περιοριστική της ελευθερίας ποινή συνολικής διάρκειας δύο ετών ή μικρότερης, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την αναστολή της εκτέλεσης της ποινής για περίοδο πέντε ετών εάν η καταδικαστική απόφαση αφορά σοβαρό ποινικό αδίκημα και για δύο έτη εάν η καταδικαστική απόφαση αφορά λιγότερο σοβαρό αδίκημα· προβλέπονται υψηλότερα όρια ποινής για τους ανηλίκους και τους ενήλικες κάτω των 21 ετών (τρία έτη και δυόμισι έτη, αντίστοιχα).

Εναλλακτικές κυρώσεις: σύμφωνα με το άρθρο 53 του νόμου αριθ. 689, της 24ης Νοεμβρίου 1981, το δικαστήριο, κατά την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, όταν κρίνει ότι η διάρκεια της κράτησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα δύο έτη, μπορεί να αντικαταστήσει την ποινή αυτή με ημικράτηση· όταν κρίνει ότι η διάρκεια της ποινής δεν πρέπει να υπερβαίνει το ένα έτος, μπορεί να αντικαταστήσει την ποινή αυτή με δικαστική επιτήρηση («libertà controllata»)· όταν κρίνει ότι η διάρκεια δεν πρέπει να υπερβαίνει τους έξι μήνες, μπορεί επίσης να αντικαταστήσει την ποινή αυτή με ανάλογη χρηματική ποινή.

Εκτέλεση της ποινής: γενικά, με εξαίρεση την περίπτωση προσώπου το οποίο, λόγω της πράξης που οδήγησε στην εκτέλεση της καταδικαστικής απόφασης, κρατείται ήδη σε σωφρονιστικό κατάστημα κατά τον χρόνο έκδοσης της αμετάκλητης απόφασης, η εισαγγελία αναστέλλει την εκτέλεση της περιοριστικής της ελευθερίας ποινής —συμπεριλαμβανομένης τυχόν εναπομένουσας ποινής μεγαλύτερης διάρκειας— η οποία δεν υπερβαίνει τα τέσσερα έτη και η οποία δεν έχει επιβληθεί για ορισμένα σοβαρά ποινικά αδικήματα [τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 656 παράγραφος 9 στοιχείο α) του κώδικα ποινικής δικονομίας και στο άρθρο 4α του νόμου αριθ. 354/1975], με διάταξη που κοινοποιείται προς τον σκοπό αυτόν στον καταδικασθέντα και στον δικηγόρο του. Η διάταξη αυτή αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι μπορεί να υποβληθεί εντός των προβλεπόμενων από τον νόμο προθεσμιών αίτηση για μέτρα εναλλακτικά προς την κράτηση σε σωφρονιστικό κατάστημα· οι δικαστές που επιτηρούν την εκτέλεση των ποινών (Magistratura di Sorveglianza) είναι αρμόδιοι να αποφαίνονται επί των αιτήσεων αυτών.

Μεταγωγή κρατουμένων: εφαρμόζονται οι διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 16, της 7ης Σεπτεμβρίου 2010, που εκδόθηκε σύμφωνα με τον κατ’ εξουσιοδότηση νόμο αριθ. 88, της 7ης Ιουλίου 2009 (κοινοτικός νόμος του 2008) για την εναρμόνιση του ιταλικού εθνικού δικαίου με την απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008 (σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για τον σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση) ή οι διατάξεις διμερών διεθνών συνθηκών που έχει συνάψει η Ιταλία στον τομέα αυτόν.