Otvoreni postupci u području građanskog pravosuđa koji su započeti prije isteka prijelaznog razdoblja nastavit će se na temelju prava EU-a. Na temelju uzajamnog sporazuma s Ujedinjenom Kraljevinom na portalu e-pravosuđe do kraja 2024. ostat će dostupne informacije povezane s Ujedinjenom Kraljevinom.

Oskarżeni (postępowanie karne)

Engleska i Wales

Sadržaj omogućio
Engleska i Wales

W jakim sądzie odbędzie się rozprawa?

Wszystkie sprawy karne rozpoczynają się w sądzie magistrackim (Magistrates' Court). Sprawa może się następnie potoczyć w trzech możliwych kierunkach.

W przypadku mniej poważnych czynów rozprawa może być przeprowadzona w sądzie magistrackim albo przez trzech sędziów pokoju (lay magistrates), albo przez sędziego okręgowego (District Judge).

W przypadku poważniejszych czynów rozprawa może być przeprowadzona w sądzie magistrackim lub w Sądzie Koronnym (Crown Court) przez sędziego i ławę przysięgłych składającą się z 12 osób.

Sędziowie pokoju lub sędzia okręgowy rozważą, który rodzaj rozprawy jest najwłaściwszy w danej sprawie po wysłuchaniu oświadczeń złożonych przez obrońcę w imieniu oskarżonego. W stosownych przypadkach sprawa będzie rozpoznana w sądzie magistrackim. Jeżeli tak się nie stanie lub jeśli oskarżony będzie domagać się przeprowadzenia rozprawy w Sądzie Koronnym, sprawa zostanie przekazana do tego sądu. Wszystkie rozprawy, w których oskarżonymi są osoby dorosłe, odbywają się jawnie.

Jeżeli oskarżony nie ukończył 18 roku życiu, pod warunkiem że zarzucany mu czyn nie jest bardzo poważny, rozprawa będzie przeprowadzona w sądzie ds. nieletnich (youth court) przez sędziego lub trzech sędziów pokoju (magistrates) mających specjalne przygotowanie do rozpoznawania takich spraw. Rozprawy te odbywają się z wyłączeniem jawności.

Czy można zmienić zarzuty w trakcie procesu?

Zarzuty można zmienić na wstępnym posiedzeniu, ale nie jest to zazwyczaj możliwe po rozpoczęciu przewodu sądowego. Mniej poważne zarzuty muszą być rozpoznane w ciągu 6 miesięcy od chwili popełnienia przestępstwa. Oskarżony może się przyznać do niektórych lub do wszystkich czynów, które mu zarzucono. Prokurator może zgodzić się na to, aby oskarżony przyznał się do popełnienia mniej poważnego przestępstwa niż czyn, który mu wstępnie zarzucono.

Czy muszę stawić się na rozprawie?

Niestawiennictwo w sądzie na wezwanie stanowi czyn karalny. Ponadto sprawa może być rozpoznana bez udziału oskarżonego. W razie rozpoznawania mniej poważnych czynów: oskarżonego na rozprawie może reprezentować adwokat, oskarżony może się przyznać do winy listownie lub wyrazić zgodę na przeprowadzenie rozprawy zaocznie. W Sądzie Koronnym rozprawa nie może się co do zasady odbyć, jeżeli oskarżony się nie stawił. Jeżeli jednak oskarżony utrudnia przeprowadzenie rozprawy, może się ona toczyć bez jego udziału. Brak stawiennictwa (bez podania istotnego powodu) stanowi przestępstwo.

Czy mogę brać udział w rozprawie za pośrednictwem programu do wideokonferencji?

Co do zasady nie jest to możliwe, chociaż niekiedy można przesłuchać osobę przebywającą w więzieniu lub na posterunku policji za pośrednictwem programu do wideokonferencji. Sędziowie pokoju lub sędzia i prokurator przebywają w sądzie. Doradca prawny przesłuchiwanego może przebywać na posterunku policji lub w sądzie i będzie mógł widzieć i słyszeć swojego klienta za pośrednictwem programu do wideokonferencji.

Czy będę mógł korzystać z pomocy tłumacza, jeżeli nie rozumiem, co się dzieje?

Jeżeli nie rozumiesz języka angielskiego, sąd sprowadzi dla ciebie tłumacza.

Czy mogę mieć obrońcę?

Co do zasady oskarżony nie ma obowiązku stawić się w sądzie z obrońcą, ale jest to wysoce wskazane. Oskarżony musi być reprezentowany przez obrońcę na niektórych rozprawach np. w sprawach o przestępstwo zgwałcenia lub w sprawach, w których biorą udział nieletni świadkowie.

Czy mogę zmienić adwokata?

Tak, zob. arkusz informacyjny 1.

Czy muszę składać wyjaśnienia podczas rozprawy?

Oskarżony może składać wyjaśnienia podczas rozprawy, ale nie można go do tego zmusić. Obrońca doradzi, co powinno się zrobić. Niezłożenie wyjaśnień bez poważnego powodu może działać na niekorzyść oskarżonego, ale nie można go skazać wyłącznie dlatego, że milczał podczas rozprawy.

Jakie mam prawa dotyczące dowodów na moją niekorzyść?

Jeżeli oskarżony wyrazi na to zgodę, dowody mogą być przywołane w całości lub w skrócie. Jeżeli oskarżony podważa dowody, co do zasady świadek będzie wezwany do stawiennictwa w sądzie w celu złożenia zeznań, aby oskarżony mógł podważyć dowód z zeznań świadka poprzez zadanie mu pytań. Jeżeli prokurator wykorzystuje dowody z dokumentów na niekorzyść oskarżonego, musi poinformować o tym obrońcę oskarżonego przed rozprawą. Obrońca oskarżonego może podważyć ten dokument. Każdy świadek, który składa zeznania na niekorzyść oskarżonego, może być przesłuchany przez obrońcę oskarżonego, co ma na celu podważanie relacji świadka.

Czy mogę przedstawiać dowody na swoją korzyść?

Tak. Dowody mogą być rzeczowe lub mieć postać dokumentów. Można również poprosić świadków, aby złożyli zeznania na korzyść oskarżonego, a sędzia może wezwać ich do stawiennictwa w sądzie. Obrońca oskarżonego i prokurator będą im zadawać pytania.

Czy informacja na temat mojej karalności będzie brana pod uwagę?

Przed rozprawą prokurator zbierze informacje na temat uprzedniej karalności oskarżonego. Informacje mogą dotyczyć wyroków skazujących w innych państwach. W pewnych sytuacjach informacje będą ujawnione w sądzie, ale obrońca oskarżonego może się temu sprzeciwić. Nawet jeżeli informacje na temat karalności są brane pod uwagę przez sąd, oskarżony nie będzie skazany wyłącznie z tego powodu, że był wcześniej karany.

Co nastąpi na końcu rozprawy?

Po przedstawieniu wszystkich dowodów, zostaje wydane orzeczenie („werdykt”), czy oskarżony jest winny czy niewinny. W sądzie magistrackim werdykt wydają sędziowie pokoju. W Sądzie Koronnym werdykt wydaje jedynie ława przysięgłych. Jeżeli w werdykcie stwierdzono, że oskarżony jest niewinny (oskarżony zostaje „uniewinniony”), sprawa się kończy. Jeżeli nie zostały wniesione inne zarzuty, oskarżony może opuścić sąd. Jeżeli w werdykcie stwierdzono, że oskarżony jest winny (oskarżony jest „skazany”), obrońcy składają wnioski dotyczące rodzaju i wymiaru kary. Może się odbyć oddzielna rozprawa w sprawie rodzaju i wymiaru kary.

Jaka kara zostanie orzeczona?

Kara zależy od wagi popełnionego przestępstwa. Sąd będzie się kierował wytycznymi w sprawie orzekania o karach. Istnieje maksymalne zagrożenie karą dla każdego czynu zabronionego; w przypadku niektórych czynów przewidziano tylko minimalne zagrożenie karą.

Więcej informacji na temat kar możliwych do orzeczenia można znaleźć tutaj. Kary te obejmują:

  • pozbawienie wolności. Może być orzeczone na czas nieoznaczony lub oznaczony. Sąd wyjaśni, jaką część orzeczonej kary skazany prawdopodobnie spędzi w więzieniu. Kary pozbawienia wolności na czas krótszy niż 12 miesięcy mogą być orzeczone w zawieszeniu (praca na rzecz wspólnoty na podstawie określonych warunków). Okres tymczasowego aresztowania przed rozprawę jest zazwyczaj zaliczany na poczet kary.
  • wykonywanie różnego rodzaju obowiązków (community order może zawierać kilka warunków np. bezpłatne wykonywanie pracy na rzecz lokalnej społeczności)
  • grzywnę (kara pieniężna)
  • odszkodowanie (pieniądze wypłacone na rzecz pokrzywdzonego (ofiary))
  • deportację (powrót do kraju jedynie w przypadku poważnych przestępstw)
  • różnego rodzaju zakazy (np. zakaz prowadzenia pojazdów).

Jaką rolę odgrywa pokrzywdzony (ofiara) w czasie rozprawy?

Pokrzywdzony (ofiara) nie jest stroną postępowania, ale może złożyć zeznania w czasie rozprawy. Orzekając karę, sędzia weźmie pod uwagę oświadczenie pokrzywdzonego na temat skutków przestępstwa. Sędzia nie może orzec o cywilnoprawnym odszkodowaniu lub zadośćuczynieniu na rzecz ofiary, ale może wydać nakaz zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej przez oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego. Pokrzywdzony może wystąpić z powództwem cywilnym przeciwko oskarżonemu.

Ciekawe strony

Wniesienie sprawy do sądu

Postępowanie sądowe

Stawiennictwo za pośrednictwem transmisji na żywo

Wytyczne w sprawie orzekania o karach (Sentencing guidelines)

Infolinia dla rodzin więźniów

Życie w więzieniu

Ustawa w sprawie dzieci i nieletnich z 1933 r. z późn. zm. (Children and Young Persons Act 1933 as amended)

Ustawa w sprawie sądów magistrackich z 1980 r. z późn. zm. (Magistrates Courts Act 1980 as amended)

Ustawa w sprawie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i porządku publicznego z 1994 r. z późn. zm. (Criminal Justice and Public Order Act 1994 as amended)

Ustawa w sprawie postępowania karnego i dochodzenia z 1996 r. z późn. zm. (Criminal Procedure and Investigations Act 1996 as amended)

Ustawa w sprawe przestępczości i zachowań chuligańskich z 1998 r. z późn. zm. (Crime and Disorder Act 1998 as amended)

Ustawa w sprawie kompentencji sądów karnych (orzekania o karach) z 2000 r. z późn. zm. (Powers of Criminal Courts (Sentencing ) Act 2000 as amended)

Ustawa w sprawie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych z 2003 r. z późn. zm. (Criminal Justice Act 2003 as amended)

Ustawa w sprawie granic Zjednoczonego Królestwa z 2007 r. z późn. zm. (UK Borders Act 2007 as amended)

Ustawa w sprawie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i imigracji z 2008 r. z późn. zm. (Criminal Justice and Immigration Act 2008 as amended)

Ustawa w sprawie koronerów i wymiaru sprawiedliwości z 2009 r. z późn. zm. (Coroners and Justice Act 2009 as amended)

Ostatnia aktualizacja: 01/12/2016

Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.