Mediatorzy

Gdzie zdobyć informacje na temat mediacji?

Rejestr mediatorów i instytucji ds. mediacji (Registro de Mediadores e Instituciones de Mediación) to baza danych dostępna nieodpłatnie na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości. Jest to publiczny rejestr zawodowych mediatorów i instytucji ds. mediacji, który ułatwia obywatelom skorzystanie z możliwości rozwiązania sporu na drodze mediacji.

Dostęp do wyszukiwarek:

• Szukaj mediatora
• Szukaj instytucji ds. mediacji

Mediatorzy ani instytucje ds. mediacji nie mają jednak obowiązku wpisania się do rejestru mediatorów i instytucji ds. mediacji. Mediatora można również znaleźć bezpośrednio poprzez instytucje ds. mediacji, w tym stowarzyszenia zawodowe oraz izby handlu, przemysłu, usług i żeglugi, z których wiele utworzyło ośrodki mediacyjne zajmujące się przydzielaniem do danej sprawy odpowiedniego mediatora. Dostęp do mediacji ułatwiają również stowarzyszenia mediacyjne zajmujące się mediacją w sprawach rodzinnych, cywilnych, gospodarczych lub w sprawach o charakterze ogólnym.

W przypadkach, w których sądy kierują sprawę do mediacji, istnieją kanały kierowania przez sądy do instytucji ds. mediacji, które działają na obszarze ich właściwości i które również umożliwiają stronom znalezienie odpowiedniego mediatora.

Mediacja

Niezależnie od przyjętej nazwy mediacja jest metodą rozstrzygania sporów, w ramach której co najmniej dwie strony dobrowolnie podejmują próbę zawarcia ugody przy wsparciu bezstronnego, neutralnego mediatora.

Mediator

Mediatorami mogą być osoby fizyczne korzystające z pełni praw obywatelskich, pod warunkiem że nie jest to wykluczone w przepisach, którym mogą podlegać w związku z wykonywaniem swojego zawodu.

Osoby prawne świadczące usługi mediacji – niezależnie od tego, czy są to firmy specjalistyczne czy inne podmioty przewidziane w prawie – muszą wyznaczyć na mediatora osobę fizyczną spełniającą wymogi prawne.

Wymogi, które należy spełnić, aby zostać mediatorem

Aby wykonywać zawód mediatora, należy uzyskać dyplom ukończenia studiów wyższych lub ukończyć szkolenie zawodowe na zaawansowanym poziomie oraz odbyć specjalistyczne szkolenie wymagające uczestnictwa w co najmniej jednym specjalnym kursie prowadzonym przez należycie akredytowane instytucje, a uzyskane w ten sposób kwalifikacje są uznawane w całym kraju. W Hiszpanii mediatorzy muszą odbyć co najmniej 100 godzin szkolenia specjalistycznego, a zdobyte kwalifikacje muszą aktualizować w drodze ustawicznego doskonalenia zawodowego.

Mediatorzy mają również obowiązek ubezpieczyć się od odpowiedzialności cywilnej z tytułu czynności podejmowanych w sporach, w których występują w charakterze mediatora, lub uzyskać równoważną gwarancję.

Mediator ds. upadłości (mediador concursal)

Mediatorami ds. upadłości są osoby fizyczne, które spełniają wymogi dotyczące wykonywania zawodu mediatora i wymogi dotyczące występowania w charakterze zarządcy (administrador concursal), określone w art. 27 ust. 1 ustawy nr 22/2003 z dnia 9 lipca 2003 r. o upadłości. Mediatorów ds. upadłości wyznaczają notariusze lub urzędnicy ds. rejestrów handlowych (registradores mercantiles) w ugodach pozasądowych, o których mowa w tytule X wspomnianej ustawy. Mediatorami ds. upadłości mogą być również osoby prawne, pod warunkiem że w mediacji w sprawie upadłości reprezentuje je osoba fizyczna, która spełnia wyżej wymienione warunki. Tacy mediatorzy są wyznaczani kolejno spośród mediatorów, których nazwiska widnieją w urzędowym wykazie zamieszczonym w portalu hiszpańskiego dziennika urzędowego, sporządzanym na podstawie informacji pochodzących z rejestru mediatorów i instytucji ds. mediacji. O wyznaczenie zespołu mediacyjnego mogą wystąpić do izb handlu, przemysłu, usługi i żeglugi również przedsiębiorstwa handlowe. W skład takiego zespołu musi wchodzić mediator ds. upadłości, który udziela wsparcia przy negocjowaniu ugody pozasądowej.

Instytucja ds. mediacji

Instytucje ds. mediacji to hiszpańskie albo zagraniczne podmioty publiczne albo prywatne i korporacje prawa publicznego, których celem jest między innymi promowanie mediacji i zapewnianie dostępu do mediacji oraz przeprowadzanie postępowania mediacyjnego, w tym wyznaczanie mediatorów, które musi przebiegać w przejrzysty sposób. Jeżeli takie instytucje zajmują się również arbitrażem, przyjmują środki zapewniające rozdzielenie tych dwóch obszarów działalności.

Instytucja ds. mediacji nie może bezpośrednio świadczyć usług mediacji. Oznacza to, że instytucja sama nie jest mediatorem, ale to do niej należy podawanie do wiadomości tożsamości mediatorów objętych jej zakresem działania oraz informowanie o ich wykształceniu, specjalizacji i doświadczeniu, co pomaga stronom w wyborze mediatora, który może im najlepiej pomóc.