Rejestry działalności gospodarczej w państwach UE

Jakie informacje można znaleźć we włoskim rejestrze działalności gospodarczej?

Włoski rejestr działalności gospodarczej (Registro delle Imprese) jest prowadzony przez włoskie Izby Handlowe, przy wsparciu Unioncamere, pod nadzorem sędziego oraz Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego. Infrastruktura ICT jest zarządzana przez Infocamere, konsorcjum Izb Handlowych w formie spółki akcyjnej.

W rejestrze tym znajdują się szczegółowe informacje na temat podmiotów gospodarczych, m.in.:

• pełna nazwa spółki;
• siedziba;
• numer VAT;
• rodzaj działalności gospodarczej i forma prawna;
• organy zarządzające;
• kapitał;
• przedstawiciele prawni;
• prokurenci;
• oddziały.

Rejestr umożliwia także dostęp do publicznych dokumentów spółek. Są to:

• pełne sprawozdania finansowe;
• umowy spółek;
• wykazy wspólników/akcjonariuszy spółek.

Dane zawarte we włoskim rejestrze działalności gospodarczej ujawniane są w dwojakim celu:

1. Ujawnianie danych ze względów prawnych

• w celu potwierdzenia, że spółka została zawiązana;
• aby zapewnić skuteczność informacji wobec osób trzecich (art. 2193 kodeksu cywilnego)

2. Ujawnianie danych ze względów gospodarczych

• do celów statystycznych i gospodarczych

Czy dostęp do włoskiego rejestru działalności gospodarczej jest bezpłatny?

Dostęp do rejestru i do ograniczonego zakresu informacji (takich jak nazwa i adres spółki) jest bezpłatny. Dostęp w trybie on-line do wszystkich informacji jest możliwy tylko odpłatnie, na wniosek.

Jaka jest moc prawna dokumentów złożonych w rejestrze?

We Włoszech rejestr działalności gospodarczej jest prowadzony przez odpowiednie biura Izb Handlu, Przemysłu, Rzemiosła i Rolnictwa. Biura te noszą nazwę urzędów rejestru działalności gospodarczej (uffici del Registro delle Imprese) i działają pod nadzorem sędziego wyznaczonego przez właściwy miejscowo sąd (sprawujący nadzór nad formalną poprawnością poszczególnych wpisów do rejestru) oraz pod nadzorem administracyjnym Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego.

Włoski rejestr działalności gospodarczej zaczął funkcjonować w swej obecnej postaci po reformie w 1993 r. (art. 8 ustawy nr 580 z 1993 r.) wprowadzonej w życie rozporządzeniem z 1995 r. (dekret Prezydenta Republiki nr 581 z 1995 r.).

W następstwie tej reformy rejestr działalności gospodarczej – do tamtej pory zlokalizowany w urzędach rejestrowych w sądach gospodarczych; przechowujący dane jedynie w formie papierowej – został przeniesiony do Izb Handlu, Przemysłu, Rzemiosła i Rolnictwa. Izby miały za zadanie wprowadzenie w pełni skomputeryzowanego systemu, tak aby informacje i dokumenty w nim przechowywane były w pełni i natychmiast dostępne w całym kraju.

Przepisy te zostały następnie uzupełnione o art. 31 ustawy nr 340 z 2000 r. Nowe przepisy nałożyły na prawie wszystkie rodzaje podmiotów gospodarczych (w szczególności wszystkie spółki) obowiązek stosowania podpisu cyfrowego i narzędzi komputerowych na potrzeby sporządzania wniosków o rejestrację oraz dokumentów towarzyszących i na potrzeby ich składania w rejestrze.

W następstwie dalszych zmian w ustawodawstwie (art. 9 dekretu z mocą ustawy nr 7 z 2007 r.) wszystkie rodzaje podmiotów gospodarczych, w tym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, mają obowiązek używania podpisu elektronicznego i elektronicznych kanałów komunikacji w korespondencji z rejestrem działalności gospodarczej na potrzeby sprawozdawczości.

Przed dokonaniem wpisu na temat danego podmiotu gospodarczego odpowiedni rejestr weryfikuje (zgodnie z art. 11 ust. 6 dekretu Prezydenta Republiki nr 581 z 1995 r.), czy:

a) podpis na wniosku jest autentyczny;

b) wniosek został prawidłowo wypełniony;

c) dokument bądź informacje, które podlegają wpisowi, są zgodne z wymogami prawnymi;

d) załączono dokumenty wymagane przez przepisy prawa;

e) spełniono jakiekolwiek inne warunki dokonania wpisu.

Ponadto należy również zauważyć, że prawie wszystkie dokumenty dotyczące spółek, które zostały wpisane do rejestru, są sporządzane przez notariuszy. Artykuł 11 ust. 4 dekretu Prezydenta Republiki nr 581 z 1995 stanowi, że należy złożyć oryginał dokumentu podlegającego wpisowi, przy czym w przypadku dokumentu prywatnego, który nie jest złożony na przechowanie u notariusza, należy poświadczyć podpis, którym dokument ten został opatrzony. W przeciwnym razie składa się poświadczony odpis. Poświadczony wyciąg składa się zgodnie z art. 2718 kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 2193 kodeksu cywilnego

1. Jeżeli informacje podlegające wpisowi na podstawie przepisów prawa nie zostaną wpisane do rejestru przez osobę, na której spoczywał ten obowiązek, nie wywierają one skutków wobec osób trzecich, chyba że osoba ta udowodni, że osoby trzecie miały wiedzę na temat tych informacji.
2. Osoby trzecie nie mogą powoływać się na nieznajomość danych podlegających wpisowi, z chwilą z którą wpis stał się skuteczny.
3. Zasady te stosuje się z zastrzeżeniem przepisów szczególnych.

Historia włoskiego rejestru działalności gospodarczej

Włoski rejestr działalności gospodarczej został założony w 1993 r.

Powiązane strony

Europejski rejestr działalności gospodarczej